Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 września 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie nieuznania Pana za podatnika podatku VAT z tytułu sprzedaży Nieruchomości i konsekwencji braku obowiązku do wystawienia faktury z tytułu transakcji.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

1. Pan K.B. (dalej: Wnioskodawca lub Sprzedający lub Sprzedawca lub Zbywca) jest polskim rezydentem podatkowym. 24 października 2005 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy - Pan A.B. 5 czerwca 2008 r. Sąd Rejonowy w (…) Wydział Cywilny wydał postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku wskazując, że spadek po zmarłym A.B. na podstawie dziedziczenia ustawowego nabyli:

a)Wnioskodawca w wysokości ¼ udziału w spadku,

b)Pani C. B. (matka Wnioskodawcy) w wysokości ¼ udziału w spadku,

c)Pan D. B. (brat Wnioskodawcy) w wysokości ¼ udziału w spadku,

d)Pani E.F. (siostra Wnioskodawcy) w wysokości ¼ udziału w spadku.

2. W skład masy spadkowej po zmarłym A.B. na moment jego śmierci wchodziły następujące składniki majątku:

a)prawo własności ½ udziałów w zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 1 o pow. 0,27 ha, położonej w miejscowości (…),   gmina (…), województwo (...), dla której Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził księgę wieczystą o KW nr (…),

b)prawo własności ½ udziałów w zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 2 o pow. 0,28 ha, położonej w miejscowości (...),   gmina (...), województwo (...), dla której Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził księgę wieczystą o KW nr (…),

c)prawo własności ½ udziałów w zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 3 o pow. 0,27 ha, położonej w miejscowości (...),   gmina (...), województwo (...), dla której Sąd Rejonowy w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził księgę wieczystą o KW nr (…),

d)prawo własności ½ udziałów w niezabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 4 o pow. 0,10003176 ha, położonej w miejscowości (...), gmina (...), województwo (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził księgę wieczystą o KW nr (…),

e)prawo własności ½ udziałów w niezabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 5 o pow. 0,7900 ha, położonej w miejscowości (...),   gmina (...), województwo (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził księgę wieczystą o KW nr (…),

f)prawo własności ½ udziałów w niezabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 6 o pow. 0,6069 ha, położonej w miejscowości (...),   gmina (...), województwo (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził księgę wieczystą o KW nr (…),

g)prawo własności ½ udziałów w niezabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 7 pow. 1,3931 ha, położonej w miejscowości (...),   gmina (...), województwo (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził księgę wieczystą o KW nr (…),

h)prawo własności ¼ udziałów w zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 8 o pow. 0,0314 ha, położonej w miejscowości (...),   gmina (...), województwo(...), dla której Sąd Rejonowy w (...) IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził księgę wieczystą o KW nr (…).

3. 25 lutego 2019 r. Sąd Rejonowy w (...) Wydział Cywilny wydał postanowienie o podziale majątku wspólnego, dziale spadku i zniesieniu współwłasności po zmarłym A.B. W postanowieniu wskazano, iż w skład majątku wspólnego C.B. i A.B. wchodziły następujące składniki majątkowe:

a)prawo własności zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki ewidencyjne nr 1, 2, 3 o łącznej powierzchni 0,82 ha, położonej w miejscowości (...),   dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr (..) o wartości 2.110.000 zł (dwa miliony sto dziesięć tysięcy złotych),

b)prawo własności niezabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki ewidencyjne nr 9, 6 o łącznej powierzchni 1,9905 ha, położonej w miejscowości   (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr (…) o wartości 1.549.000 zł (milion pięćset czterdzieści dziewięć tysięcy złotych),

c)prawo własności niezabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki ewidencyjne nr 10, 11, 12, 13, 14 i 15 o łącznej powierzchni 0,6011 ha, położonej   w miejscowości (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr (…) o wartości 1.202.200 zł (milion dwieście dwa tysiące dwieście złotych),

d)udział w wysokości ½ w prawie własności zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 8 o powierzchni 0,0314 ha, położonej w   miejscowości (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr (…) o wartości 30.000 zł (trzydzieści tysięcy złotych).

4. Łączna wartość majątku wspólnego małżonków wskazana w postanowieniu Sądu wyniosła 4.891.200 zł (cztery miliony osiemset dziewięćdziesiąt jeden tysięcy dwieście złotych). Udziały C.B. i A.B. w majątku wspólnym były równe, więc w skład spadku po zmarłym A.B. weszły następujące składniki majątkowe:

a) udział w wysokości ½ w prawie własności zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki ewidencyjne nr 1, 2, 3 o łącznej powierzchni 0,82 ha, położonej w miejscowości (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr (…) o wartości 1.055.000 zł (milion pięćdziesiąt pięć tysięcy złotych),

b) udział w wysokości ½ w prawie własności zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki ewidencyjne nr 9, 6 o łącznej powierzchni 1,9905 ha, położonej w miejscowości (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr (…) o wartości 774.500 zł (siedemset siedemdziesiąt cztery tysiące pięćset złotych),

c)udział w wysokości ½ w prawie własności zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki ewidencyjne nr 10, 11, 12, 13, 14 i 15 o łącznej powierzchni   0,6011 ha, położonej w miejscowości (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr (…) o wartości 601.100 zł (sześćset jeden tysięcy sto złotych),

d)udział w wysokości ½ w prawie własności zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działka ewidencyjna nr 8 o powierzchni 0,0314 ha, położonej w miejscowości (...), dla której Sąd Rejonowy w (...)prowadzi księgę wieczystą nr (…) o wartości 15.000 zł (piętnaście tysięcy złotych).

5. Powyższe kwoty zostały zgodnie oszacowane przez spadkobierców i zaakceptowane przez Sąd Rejonowy w (…).

W związku z powyższym, ustalono, iż wartość pozostałej masy spadkowej do podziału po A.B. w 2019 r. stanowiąca sumę wartości rynkowej przedmiotowych nieruchomości (według stanu na chwilę śmierci spadkodawcy), wyniosła łącznie 2.445.600 zł (dwa miliony czterysta czterdzieści pięć tysięcy sześćset złotych).

6. W skład masy spadkowej po zmarłym A.B. wchodziły również inne nieruchomości, które nie zostały uwzględnione w postanowieniu sądu o dziale spadku z 2019 r., gdyż zostały one zbyte (tj. sprzedane bądź przejęte przez Gminę (...) oraz inne organy administracyjne w celu realizacji inwestycji drogowych) przez spadkobierców przed datą działu spadku (tj. przed 2019 r.). Na działki, które wchodziły w skład masy spadkowej, a które nie zostały ujęte w dziale spadku z 2019 r. wchodziły: działki gruntowe o numerach ewidencyjnych nr 211 (powierzchnia 0,1000 ha) oraz nr 232 (powierzchnia 0,7900 ha) stanowiły współwłasność spadkodawcy i znajdowały się w masie spadkowej. 24 kwietnia 2013 r. Rada Gminy (...) podjęła uchwałę o scaleniu i podziale nieruchomości położonych w gminie (...), na podstawie której przedmiotowe działki zostały scalone, a powstała w wyniku scalenia nieruchomość została następnie podzielona na działki ewidencyjne, które pozostały własnością spadkobierców, tj. działki nr 10 o pow. 0,1210 ha, nr 11 o pow. 0,1086 ha, nr 12 o pow. 0,0472 ha, nr 13 o pow. 0,0820, nr 14 o pow. 0,0724 ha, nr 14 o pow. 0,2001 oraz nr 16 o pow. 0,0784 ha (łączna powierzchnia 0,7097 ha), oraz pozostałe działki (o łącznej powierzchni 0,1785 ha), które zostały przejęte i przeznaczone przez Gminę (...) (oraz inne jednostki samorządowe) na drogi publiczne za odszkodowaniem na rzecz spadkobierców, z czego Wnioskodawca otrzymał łącznie kwotę odszkodowania w wysokości 4987,50 zł.

7. Działki nr 10, 11, 12, 13, 14 i 15 zostały podzielone między spadkobierców w wyniku działu spadku w 2019 r., przy czym działka nr 16 (powierzchnia 0,1086 ha) została sprzedana 4 kwietnia 2018 r. za zgodą wszystkich spadkobierców za kwotę 215.000,00 zł (198 zł/m²).

Przedmiotowa działka nie była zabudowana, a sposób korzystania z działki wskazany w księdze wieczystej wskazywał na przeznaczenie rolnicze (R-Grunty Orne), przy czym miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dopuszczał zabudowę działki na cele mieszkalne. Wnioskodawca nie uzyskał środków pieniężnych z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Środki pieniężne ze sprzedaży uzyskała natomiast spadkobierczyni H.F. (26 875,00 zł) oraz spadkobierca G.B. (188 125,00 zł).

8. Ponadto, pomiędzy śmiercią Spadkodawcy a działem Spadku doszło do prowadzonego przez Gminę (...) procesu scalania i nowego podziału działek. W wyniku tego procesu działka 7, która została podzielona na działki 1/1, 1/2. W 2017 r. na podstawie decyzji Starosty (...) związanej z realizacją inwestycji drogowej. Działka ewidencyjna o nr 1/2(powstała z podziału działki 7 będącej częścią pierwotnej masy spadkowej) o powierzchni 0,0052 ha została przejęta i stała się z mocy prawa własnością Gminy (...). Spadkobiercom zostało przyznane odszkodowanie w wysokości 6.760,00 zł, z czego Wnioskodawca otrzymał odszkodowanie w kwocie 845,00 zł (1/8 wartości odszkodowania). Wnioskodawca przyjmuje, że na moment otwarcia spadku wartość m² przedmiotowej działki oscylowała w granicach 80 zł/m².

9. Gmina (...) dokonała następnie podziału działki 1/3 na działki 1/1, 1/2. Gmina (...) przejęła działkę ewidencyjną nr 1/1 o powierzchni 0,0030 ha w celu zrealizowania inwestycji drogowej (drogi publicznej) - przedmiotowa działka również wchodziła w skład masy spadkowej odziedziczonej przez spadkobierców i powstała z podziału działki nr 1/2, (która to również powstała z podziału działki nr 7). Wnioskodawca ani żaden inny spadkobierca nie otrzymali odszkodowania z tytułu przejęcia działki przez Gminę (...). Notarialna umowa nieodpłatnego przekazania przedmiotowej nieruchomości została zawarta w grudniu 2018 r.

10. Wszelkie pozostałe nieruchomości wchodzące w skład masy spadkowej zostały podzielone między spadkobierców w 2019 r. Zgodnie ze wspomnianym postanowieniem Sądu Rejonowego w (...) z 2019 r. podział pozostałej części spadku między spadkobierców i zniesienie współwłasności zostały dokonane w następujący sposób:

a) Wnioskodawca otrzymał prawo własności niezabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr (…) w części stanowiącej działkę ewidencyjną nr 9 o powierzchni 1,3805 ha (dalej „Nieruchomość”), o wartości 943.000 zł (dziewięćset czterdzieści trzy tysiące złotych).

b) C.B. trzymała prawo własności zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki ewidencyjne nr 1, 2, 3 o łącznej powierzchni 0,82 ha, położonej w miejscowości (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr (…) o wartości 2.110.000 zł (dwa miliony sto dziesięć tysięcy złotych),

c) D.B. otrzymał prawo własności niezabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr (…) w części stanowiącej działkę ewidencyjną nr 6 o powierzchni 0,6069 ha, o wartości 606.000 zł (sześćset sześć tysięcy złotych),

d) E.F. otrzymała prawo własności zabudowanej nieruchomości gruntowej oznaczonej jako działki ewidencyjne nr 10, 11, 12, 13, 14 i 15 o łącznej powierzchni 0,6011 ha, położonej w miejscowości (...), dla której Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą nr (…) o wartości 1.202.200 zł (jeden milion dwieście dwa tysiące dwieście złotych).

11. Dział spadku i zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Wnioskodawca stał się jedynym właścicielem Nieruchomości. Z uwagi na wydzielenie prawa własności dwóch działek wchodzących w skład nieruchomości objętej księgą wieczystą nr (…), dla Nieruchomości została założona nowa księga wieczysta o numerze (…),  a odziedziczona działka nr 9 została podzielona na dwie działki o numerach 1/1 i 1/2. Podział działki 9 na dwie działki 1/1 i ½ wynikał z konieczności uregulowania granicy pomiędzy działką 9 a działką sąsiednią i został przeprowadzony na żądanie sądu, który prowadził sprawę uregulowania granicy pomiędzy działką 9 a działką sąsiednią.

12. 26 lipca 2024 r. Wnioskodawca zawarł warunkową umowę sprzedaży Nieruchomości ze spółką J. spółka jawna (dalej: Kupujący). Ostateczna umowa przeniesienia własności miała miejsce 27 września 2024 r. (dalej: Umowa Sprzedaży).

13. Wnioskodawca nie podejmował działań marketingowych ani nie ogłaszał zamiaru sprzedaży Nieruchomości w Internecie, gazetach, telewizji ani za pomocą innych środków masowego przekazu. W celu sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawca nie korzystał z pomocy pośredników nieruchomości. Jedyną formą zakomunikowania zamiaru sprzedaży Nieruchomości było wywieszenie na ogrodzeniu Nieruchomości banneru informującego o możliwości kupna Nieruchomości.

14. Wnioskodawca nie podejmował też czynności, które miałyby na celu zwiększenie jej wartości, jak np. uzbrajanie Nieruchomości.

15. Wnioskodawca nie udzielał kupującemu jakichkolwiek pełnomocnictw, w tym uprawniających do badania Nieruchomości, występowania o wypisy i wyrysy z ewidencji gruntów czy też uzyskiwania zaświadczeń i decyzji administracyjnych dotyczących Nieruchomości jak też udostępnienia jej na cele budowlane.

16. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym i prowadzi gospodarstwo rolne. Do 2012 r. Wnioskodawca prowadził działy specjalne produkcji rolnej. Wnioskodawca nie prowadzi zarejestrowanej działalności gospodarczej ani nigdy wcześniej takiej działalności nie rejestrował oraz tym samym nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

17. Wnioskodawca nie posiada żadnych innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży w przyszłości. Obecnie Wnioskodawca jest jedynie współwłaścicielem - wraz z małżonką - mieszkania zlokalizowanego w (…), przy ul. (…), w którym wraz z małżonką mieszka.

18. Nieruchomość sprzedana przez Wnioskodawcę była nieużytkiem porośniętym trawą. Wnioskodawca nie wykorzystywał Nieruchomości do swoich celów osobistych, ani też nie oddawał jej w najem, dzierżawę albo do używania na podstawie innych umów. Nieruchomość w praktyce nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w żaden sposób od momentu wejścia w jej posiadanie do momentu sprzedaży.

Końcowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że spadkodawca (zmarły ojciec Wnioskodawcy) nabył przedmiotową nieruchomość na podstawie Aktu Własności Ziemi wydanego przez Naczelnika gminy (...) (...) r. Nabycie prawa własności do nieruchomości przez spadkodawcę wiązało się z jednoczesnym zawarciem przez niego umowy dożywocia.

Pytanie

Czy w zakresie sprzedaży opisanej Nieruchomości Sprzedający powinien zostać uznany za podatnika VAT i tym samym Sprzedający był zobowiązany do wystawienia faktur na rzecz Kupującego z tytułu sprzedaży Nieruchomości wraz z właściwą stawką VAT?

Pana stanowisko w sprawie

1. W ocenie Wnioskodawcy w zakresie sprzedaży opisanej Nieruchomości Sprzedający nie powinien zostać uznany za podatnika VAT i tym samym Sprzedający nie był zobowiązany do wystawienia faktur na rzecz Kupującego z tytułu sprzedaży Nieruchomości wraz z właściwą stawką VAT.

Powyższe stanowisko wynika z następujących okoliczności.

2. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

3. Należy jednocześnie wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot (osobę), który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

4. Zgodnie z kolei z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl natomiast art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

5. Zatem, definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie VAT ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

6. Zatem, dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym czynnikiem dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że dokonujący dostawy prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy VAT.

7. W praktyce stosowania tych regulacji pojawiła się kwestia kryteriów jakie należy stosować dla ustalenia, czy w przypadkach odnoszących się do zbywania części majątku prywatnego czynności te są dokonywane w ramach prywatnego zarządu tym majątkiem, czy też wykonywane są profesjonalnie jako działalność gospodarcza. W pierwszym wypadku, osoba fizyczna dokonująca takiego zarządu majątkiem prywatnym nie występowałaby jako podatnik podatku od towarów i usług. W drugim przypadku, osoba zbywająca majątek prywatny działałaby jako podatnik podatku od towarów i usług.

8. W tym zakresie istotne znaczenia ma wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych J. S. przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz E. K. i H. J.-K. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), z którego wynika, że:

Natomiast, jak wyjaśnił TSUE w tym wyroku, inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE.

9. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki, wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

10. Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane przez TSUE również w wyrokach C-263/11, C-331/14, C-72/137, a poglądy wyrażone przez TSUE zyskały pełną aprobatę Naczelnego Sądu Administracyjnego. Naczelny Sąd Administracyjny wyrażał w tym zakresie pogląd, że:

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, konieczne jest ustalenie w każdej konkretnej sprawie, że w odniesieniu do danej czynności podmiot występował w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do gruntu. Istotna jest więc ocena, czy z dokonanych w danej sprawie ustaleń wynika, że strona dokonując sprzedaży gruntów zachowywała się jak handlowiec (np. wyroki NSA: w składzie 7 sędziów z 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07; z 22 października 2013 r. sygn. akt I FSK 1323/12; z 14 marca 2014 r. sygn. akt I FSK 319/13; z 16 kwietnia 2014 r. sygn. akt I FSK 781/13).

11. Znaczenie pojęcia „majątku prywatnego” poszukiwać można poprzez odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), z którego wynika, że:

12. Biorąc powyższe pod uwagę należy rozważyć czy Sprzedający dokonując odpłatnej dostawy (sprzedaży Nieruchomości) do Kupującego działał w ramach zarządzania swoim majątkiem prywatnym w postaci Nieruchomości, czy też w celu dokonania sprzedaży Nieruchomości podjął aktywne działania, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co będzie skutkować uznaniem, że dostawa (sprzedaż Nieruchomości) nastąpi w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a Sprzedający działał jako podatnik podatku od towarów i usług.

13. W ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny, uznać należy, że w zakresie przedmiotowej transakcji Sprzedający nie działał w charakterze podatnika VAT, bowiem nie podejmował żadnych czynności związanych ze sprzedażą Nieruchomości, które by miały charakter profesjonalnego obrotu nieruchomościami, tj. tak jak już Sprzedający wskazywała w opisie stanu faktycznego:

• Wnioskodawca nie podejmował działań marketingowych ani nie ogłaszał zamiaru sprzedaży Nieruchomości w Internecie, gazetach, telewizji ani za pomocą innych środków masowego przekazu. W celu sprzedaży Nieruchomości Wnioskodawca nie korzystał z pomocy pośredników nieruchomości. Jedyną formą zakomunikowania zamiaru sprzedaży Nieruchomości było wywieszenie na ogrodzeniu Nieruchomości banneru informującego o możliwości kupna Nieruchomości,
• Wnioskodawca nie podejmował też żadnych czynności, które miałyby na celu zwiększenie jej wartości, jak np. uzbrajanie Nieruchomości,
• Wnioskodawca nie udzielał Kupującemu jakichkolwiek pełnomocnictw, w tym uprawniających do badania Nieruchomości, występowania o wypisy i wyrysy z ewidencji gruntów czy też uzyskiwania zaświadczeń i decyzji administracyjnych dotyczących Nieruchomości jak też udostępnienia jej na cele budowlane,
• Wnioskodawca nie posiada żadnych innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży w przyszłości. Obecnie Wnioskodawca jest jedynie współwłaścicielem - wraz z małżonką - mieszkania zlokalizowanego w (…), przy ul. (…), w którym wraz z małżonką mieszka,
• Nieruchomość sprzedana przez Wnioskodawcę była nieużytkiem porośniętym trawą. Wnioskodawca nie wykorzystywał Nieruchomości do swoich celów osobistych, ani też nie oddawał jej w najem, dzierżawę albo do używania na podstawie innych umów. Nieruchomość w praktyce nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w żaden sposób od momentu wejścia w jej posiadanie do momentu sprzedaży,

Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym i prowadzi gospodarstwo rolne. Do 2012 r. Wnioskodawca prowadził działy specjalne produkcji rolnej. Wnioskodawca nie prowadzi zarejestrowanej działalności gospodarczej ani nigdy wcześniej takiej działalności nie rejestrował oraz tym samym nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT.

14. Zatem aktywność Sprzedającego ograniczyła się wyłącznie do zakomunikowania zamiaru sprzedaży Nieruchomości poprzez wywieszenie na ogrodzeniu Nieruchomości banneru informującego o możliwości kupna Nieruchomości.

Tym samym w żadnym razie nie został podjęty ciąg/szereg celowych działań/czynności mający na celu sprzedaż nieruchomości, który jest charakterystyczny dla działalności handlowej, a Sprzedający w zasadzie wykonał jedynie pojedynczą czynność, tj. jak już wspomniano poinformował poprzez banner na ogrodzeniu o zamiarze sprzedaży Nieruchomości. Trudno przy tym argumentować, że działanie to nie mieści w zakresie zarządu majątkiem prywatnym, bowiem osoba fizyczna chcąc zbyć majątek prywatny musi też w jakiś sposób zakomunikować, że zamierza się wyzbyć jakiejś jego części, a co więcej w niniejszym przypadku komunikacja ta osiągnęła minimalne rozmiary, bowiem oferta sprzedaży nie została nawet ogłoszona w Internecie. Jednocześnie brak podejmowania innych czynności związanych z profesjonalną działalnością wskazuje jednoznacznie, że taka sprzedaż ma wyłącznie charakter prywatny.

15. Nie można zatem porównywać aktywności podejmowanej przez Sprzedającego do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, które podejmują działania przede wszystkim mające na celu zwiększenie przychodu ze sprzedaży, uzyskanie jak najwyższej ceny.

16. Stanowisko takie potwierdzają również liczne interpretacje, które są wydawane w podobnych stanach faktycznych. Przykładowo bowiem Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 1 lipca 2024 r. sygn. 0114-KDIP1-2.4012.198.2024.2.AP uznał, że:

17. Analogicznie uznał również także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 9 lutego 2023 r. sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.874.2022.2.AM:

18. Również w podobnych stanach faktycznych takie rozstrzygnięcia podejmował także Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji z 9 lutego 2023 r. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.742.2022.2.MJ czy także w interpretacji z 9 lutego 2023 r. sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.880.2022.2.KW.

Podsumowując, Sprzedający nie podejmował działań porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Zatem należy uznać, że Sprzedający w odniesieniu do transakcji sprzedaży Nieruchomości nie działał jako podatnik VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, w konsekwencji nie był obowiązany do wystawienia faktury wraz z właściwą stawką VAT dokumentującej sprzedaż towarów (Nieruchomości) na rzecz Kupującego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że:

Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.

„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że:

W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

Z okoliczności wskazanych przez Pana we wniosku wynika, że jest Pan polskim rezydentem podatkowym oraz jednym ze spadkobierców ustawowych po zmarłym 24 października 2005 r. ojcu – A.B. Na podstawie postanowienia Sądu z 5 czerwca 2008 r. nabył Pan ¼ udziału w spadku. W skład masy spadkowej wchodziły nieruchomości gruntowe – zarówno zabudowane, jak i niezabudowane – położone w miejscowości (...). Spadkodawca posiadał w nich w większości po ½ udziału. Przed formalnym działem spadku część działek została objęta procesem scalania i podziału prowadzonym przez Gminę (...). W wyniku tych działań niektóre nieruchomości zostały przejęte przez gminę pod inwestycje drogowe – za część z nich otrzymał Pan odszkodowania natomiast jedna działka (nr 1/3) została przekazana gminie nieodpłatnie. W 2018 r. doszło do sprzedaży działki nr 17. Nie otrzymał Pan żadnych środków pieniężnych z tytułu tej sprzedaży, mimo że działka wchodziła w skład masy spadkowej. Środki te otrzymali pozostali spadkobiercy. Wszystkie pozostałe składniki majątku zostały podzielone w ramach działu spadku i zniesienia współwłasności. W wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności, przeprowadzonych bez spłat i dopłat, stał się Pan jedynym właścicielem Nieruchomości składającej się z działki nr 9. Przedmiotowa działka została podzielona na dwie działki o nr 1/1 i 1/2. Podział został przeprowadzony na żądanie sądu i wynikał z konieczności uregulowania granicy pomiędzy działką nr 9 a działką sąsiednią. 26 lipca 2024 r. zawarł Pan warunkową umowę sprzedaży nieruchomości ze spółką J., a ostateczna umowa przeniesienia własności została zawarta 27 września 2024 r. Nie podejmował żadnych działań marketingowych – nie ogłaszał Pan sprzedaży w Internecie, prasie, telewizji ani za pośrednictwem agencji nieruchomości. Jedyną formą poinformowania o zamiarze sprzedaży było umieszczenie banneru na ogrodzeniu nieruchomości. Ponadto, nie podejmował Pan żadnych czynności mających na celu zwiększenie wartości nieruchomości, w szczególności nie uzbrajał Pan terenu, nie występował Pan o decyzje administracyjne, nie udostępniał Pan nieruchomości do celów budowlanych ani nie udzielał Kupującemu jakichkolwiek pełnomocnictw.

Jest Pan rolnikiem ryczałtowym prowadzącym gospodarstwo rolne, a do 2012 r. prowadził Pan działy specjalne produkcji rolnej. Nie prowadził Pan i nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest Pan zarejestrowanym podatnikiem VAT. Nie posiada Pan innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Sprzedana przez Pana Nieruchomość była nieużytkiem porośniętym trawą, nie była przez Pana wykorzystywana do celów osobistych ani nie była oddana w najem, dzierżawę czy inne użytkowanie. Nieruchomość nie była faktycznie wykorzystywana w żadnym zakresie od momentu wejścia w jej posiadanie do dnia sprzedaży.

Pana wątpliwości odnoszą się do tego, czy przy sprzedaży Nieruchomości działał Pan jako podatnik VAT, a tym samym – czy miał Pan obowiązek wystawienia faktury z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT rzecz Kupującego.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar, z jakim została zrealizowana i okoliczności, w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie należy przeanalizować całokształt działań, jakie Pan podjął w odniesieniu do sprzedawanej nieruchomości.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE prowadzi do wniosku, że sprzedaż Nieruchomości nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Pana za podatnika tego podatku. Skala Pana zaangażowania w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości nie wykraczała poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pana aktywności w przedmiocie sprzedaży, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego, stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Pana opisanej nieruchomości wypełniła przesłanki działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W stosunku do sprzedaży Nieruchomości - jak wynika z opisu sprawy - nie podjął Pan żadnych aktywnych działań marketingowych, nie ogłaszał Pan sprzedaży w Internecie, prasie, telewizji ani za pośrednictwem agencji nieruchomości, poza zamieszczeniem ogłoszenia w formie bannera umieszczonego na ogrodzeniu Nieruchomości, informującego o jej sprzedaży. Ponadto, nie podejmował Pan żadnych czynności mających na celu zwiększenie wartości Nieruchomości, w szczególności nie udzielał Pan Kupującemu jakichkolwiek pełnomocnictw, w tym uprawniających do badania Nieruchomości, występowania o wypisy i wyrysy z ewidencji gruntów, czy też uzyskiwania zaświadczeń i decyzji administracyjnych dotyczących Nieruchomości, jak też udostępnienia jej na cele budowlane. Jest pan rolnikiem ryczałtowym i prowadzi gospodarstwo rolne. Do 2012 r. prowadził Pan działy specjalne produkcji rolnej. Nie prowadzi i nie prowadził Pan działalności gospodarczej ani nie jest i nie był Pan zarejestrowanym podatnikiem VAT. Nie posiada Pan innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Sprzedana Nieruchomość była nieużytkiem porośniętym trawą, niewykorzystywanym przez Pana do celów osobistych, najmu, dzierżawy ani innego użytkowania.

Nie podjął Pan takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez przedsiębiorców handlujących nieruchomościami. Brak jest przesłanek do uznania, że mamy tu do czynienia z działalnością o charakterze zawodowym, stałym i zorganizowanym. Nie zachował się Pan jak przedsiębiorca handlujący nieruchomościami, który swoimi działaniami zmierza do uzyskania jak najkorzystniejszej ceny i maksymalizacji zysku. Całokształt okoliczności przedstawionych we wniosku wskazuje, że Pana aktywność w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym, a stanowisko to pozostaje w zgodzie z przywołanym wyrokiem TSUE w sprawach połączonych C-180/10, C-181/10.

W związku z powyższym, skoro w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, to sprzedaż przez Pana Nieruchomości, nie stanowiła czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym nie był Pan zobowiązany do wystawienia faktury wraz z właściwą stawką podatku VAT dokumentującej sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości na rzecz Kupującego.

Tym samym, Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.