Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 9 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 1 lipca 2025 r. (wpływ 2 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani właścicielką Biura Rachunkowego. W dniu 09.06.2025 roku dokonała Pani zakupu okularów do bliży wyposażonych w antyrefleks (...) w celu używania ich do pracy przy komputerze. Posiada Pani okulary korekcyjne do używania na co dzień o innych parametrach, ale pracę może Pani wykonywać tylko w okularach do bliży wyposażonych w odpowiednie filtry. Zgodnie z art. 22 ust. 1 UPDOF kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Na mocy tegoż artykułu nie jest możliwe zachowanie źródła przychodów, jeżeli nie będzie Pani używała okularów do pracy przy komputerze, gdyż wzrok Pani pogorszył się w wyniku tejże pracy, często przy sztucznym świetle.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Prowadzi Pani działalność gospodarczą od 15.06.2018 roku, opodatkowaną podatkiem dochodowym wg skali podatkowej i od lipca 2018 roku jest Pani czynnym podatnikiem VAT.

Zakupione okulary do bliży wykorzystuje Pani do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług wg stawki 23%. Wydatki poniesione na zakup okularów zostały udokumentowane fakturą o numerze (…) z dnia 09.06.2025 r. z wykazaną kwotą podatku VAT.

Zakupione okulary z odpowiednimi filtrami służą Pani do pracy przy komputerze wyłącznie w czasie pracy. Posiada Pani również inną parę okularów do bliży bez filtra Blue bloker. Okulary zakupiła Pani tylko do pracy przy komputerze, filtr ten zapobiega przesuszaniu oka.

Zakup nie wynikał z zaleceń lekarza, gdyż miała Pani okulary o tych samych soczewkach, ale bez filtra blue. Bez okularów nie może Pani prowadzić działalności gospodarczej, gdyż specyfika pracy w księgowości wymaga intensywnego wykorzystania wzroku. Gdyby nie prowadziła Pani działalności gospodarczej nie musiałaby zakupić okularów z kilkoma filtrami. Można funkcjonować bez okularów prosząc innych o pomoc w odczytaniu np. tekstu na etykiecie w sklepie, ale nie można wykonywać zawodu księgowego bez poprawnego odczytania dokumentów oraz ich rozliczenia zachowując poufność.

Powołując się na przepisy Kodeksu Pracy art. 2376 oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie BHP § 8 pkt 2 w odniesieniu do Pracowników prawo polskie nakłada na Pracodawcę obowiązek wyposażenia Pracownika w środki ochrony indywidualnej pozwalając na ujęcie w kosztach dofinansowanie zakupu okularów jeżeli pracownik pracuje powyżej 50% wymiaru czasu pracy przy monitorze, a lekarz medycyny pracy wskazał na konieczność używania okularów z powodów zdrowotnych. Kierując się tą troską Państwa polskiego o Pracownika, uważa Pani, że Przedsiębiorca wykonując podobne czynności powinien mieć również prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, a co za tym idzie odliczenia VAT, jeżeli jest czynnym podatnikiem VAT zakupu okularów, tym bardziej, że środki na ich zakup musi sobie sam wypracować.

Nawet jeżeli okulary byłyby wykorzystywane prywatnie to przynajmniej ich zakup powinien być częściowo kosztem uzyskania przychodów z prawem do odliczenia VAT jak ma to miejsce w przypadku zakupu samochodu osobowego, który jest częściowo wykorzystywany prywatnie. Ustawodawca określił prawo do ujęcia w kosztach uzyskania przychodów 75% wartości netto zakupu zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o pdof oraz odliczenia 50% VAT na mocy art. 86a ustawy VAT.

Pytanie

Czy zakup okularów do bliży z filtrami stanowi koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej oraz czy daje prawo odliczenia VAT?

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie

W nawiązaniu do art. 23 ust. 1 pkt 49), który to artykuł wyklucza wydatki na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczonych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych – w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa - używanie okularów do komputera służy celom prowadzonej działalności oraz w jakiejś mierze celom osobistym. Podobnie jak samochód osobowy może być zaliczony w 75% w koszty prowadzonej działalności. Stosując ten przepis dosłownie napisanie listu prywatnego na komputerze kupionym dla prowadzonej działalności gospodarczej wykluczałoby go z kosztów uzyskania przychodów. W Pani ocenie na mocy art. 22 ust. 1 zakup okularów niezbędnych aby zachować i wykonywać czynności w ramach prowadzonej działalności stanowi koszt uzyskania przychodu. Tym samym daje prawo do odliczenia VAT naliczonego od tego zakupu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiał Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Oznacza to, że zaliczenie wydatków do kosztów podatkowych jest możliwe, jeżeli zostaną spełnione kryteria wynikające z tego przepisu.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodów lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

·został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·został właściwie udokumentowany,

·nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 omawianej ustawy podatkowej nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

O tym, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Opisany przez Panią we wniosku wydatek nie został wprost wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 3526/16:

Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego Naczelny Sąd Administracyjny odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że:

Ponadto w orzecznictwie sądowoadministracyjnym wskazuje się, że: (...) zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać, mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku – wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11 oraz z 17 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 3813/14.

Skoro jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów, bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Działalność gospodarcza podlega określonym regułom ekonomicznym i musi opierać się o zasadę racjonalności działań w dążeniu do realizacji postawionego celu. Ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej ponosi podatnik. Dlatego decyzje skutkujące powstaniem kosztów związanych z tą działalnością nie może rekompensować przy pomocy przepisów podatkowych, gdyż oznaczałoby to w praktyce przerzucenie na Skarb Państwa ryzyka związanego z określonym przedsięwzięciem gospodarczym podejmowanym przez podmiot.

Możliwość zaliczenia opisanego przez Panią wydatku do kosztów uzyskania przychodów wiązałaby się z przywilejem uzyskiwania przez podatnika korzyści w postaci prawa zmniejszenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym o wartość poniesionych kosztów. Z oczywistych więc względów, tego rodzaju wydatki nie mogą pozostawać w jakimkolwiek związku z przesłankami działania, które można by uznać za ukierunkowane na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Na podstawie przedstawionego przez Panią opisu sprawy stwierdzam, że wydatek na zakup okularów do bliży z filtrami ma na celu przede wszystkim ochronę Pani zdrowia. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym. W sytuacji zaistnienia wady wzroku, czy też jej pogłębiania się, osoba fizyczna jest zmuszona do zakupu okularów do bliży z filtrami, niezależnie od tego, czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Tak więc celem, jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków, jest ochrona wzroku, a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Opisany przez Panią zakup jest zatem uwarunkowany ryzykiem wystąpienia problemów zdrowotnych, a więc jest wydatkiem o charakterze osobistym, niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej.

Wskazanie, że bez okularów do bliży wyposażonych w odpowiednie filtry nie jest Pani w stanie wykonywać pracy przy komputerze, nie zmienia faktu, że wydatek ten będzie niewątpliwie uwarunkowany stanem Pani zdrowia, a więc będzie wydatkiem wyłącznie o charakterze osobistym, niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej.

Wobec tego stwierdzam, że bezpośrednim celem, jakim jest poniesienie przez Pani wydatku na zakup okularów do bliży, jest ochrona wzroku, a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Tym samym wydatek poniesiony na zakup okularów do bliży do pracy przy komputerze nie może zostać zakwalifikowany jako koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowanie: zakup okularów do bliży nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zakup okularów do bliży jest wydatkiem o charakterze osobistym i brak jest związku przyczynowo-skutkowego z przychodami osiąganymi z Pani działalności gospodarczej.

Tym samym Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.