Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest, w odniesieniu do:

-nieuznania przedmiotowej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów – nieprawidłowe;

-braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z importem towarów – prawidłowe.

Jednocześnie informuję, że w odniesieniu do obowiązku dokonania przez Spółkę zgłoszenia celnego, a także w części pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane osobne rozstrzygnięcia.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 4 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący m.in podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania zgłoszenia celnego, rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem towaru od chińskiego dostawcy wpłynął 4 lipca 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, spółka nabyła towar ((...)) od chińskiego dostawcy (…) Ltd. przez platformę (…).

Towar został dostarczony w formule Incoterms DDP (Delivered Duty Paid), co zostało potwierdzone w korespondencji z dostawcą oraz na fakturze handlowej. Zgodnie z ustaleniami, całość kosztów transportu, ubezpieczenia oraz ewentualnych opłat celnych i podatków ponosił dostawca.

Do spółki dostarczono fakturę handlową na kwotę 12 459 USD, list przewozowy (Bill of Lading), packing list oraz potwierdzenie płatności. Spółka nie posiada dokumentu SAD ani potwierdzenia odprawy celnej na jej rzecz.

Towar fizycznie znajduje się w Polsce i został przyjęty do majątku spółki.

W uzupełnieniu wniosku z 11 sierpnia 2025 r. wskazali Państwo, że:

-(…) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy sieci światłowodowych i telekomunikacyjnych. Przeważający przedmiot działalności według PKD to 42.22.Z - Roboty związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych. Spółka realizuje także inne zlecenia w branży telekomunikacyjnej, m.in. modernizacje i rozbudowy istniejącej infrastruktury. Obecnie, w związku z malejącą liczbą zleceń w tej branży, spółka dywersyfikuje działalność wchodząc w obszar usług energetycznych, rekreacyjnych, turystycznych, planuje zakup obiektu hotelowego.

-(...) został zakupiony w celu odpłatnego udostępniania podmiotom trzecim (wynajem lub dzierżawa) oraz ewentualnego świadczenia usług rekreacyjnych bezpośrednio przez spółkę. Zakup jest elementem dywersyfikacji źródeł przychodu i będzie wykorzystywany wyłącznie w działalności opodatkowanej VAT.

-Zamówienie zostało złożone w lutym 2025 r., płatności dokonano (…) lutego 20225r. (dzień złożenia zamówienia) i (…) marca 2025 r. (dzień wyprodukowania). Towar został dostarczony i odebrany przez spółkę w Polsce (…) maja 2025 r.

-Oprócz faktury handlowej spółka posiada: listę pakunkową (Packing List), list przewozowy (Bill of Lading), dokument odbioru od przewoźnika krajowego (Y) oraz potwierdzenia dokonania płatności (wyciągi bankowe/Przelewy24).

-Faktura handlowa obejmuje zakup kompletu elementów (...) zgodnie ze specyfikacją uzgodnioną z dostawcą, w tym modułów dmuchanych i wyposażenia towarzyszącego, umożliwiającego montaż i użytkowanie zgodnie z przeznaczeniem.

-Dostawa została zrealizowana na warunkach DDP (Delivered Duty Paid), co oznacza, że odprawa celna i zapłata należności importowych należały do dostawcy. Odprawa była dokonana zbiorczo przez agenta dostawcy, a spółka nie była zgłaszającym w systemie AIS, stąd brak dokumentów SAD i PZC na spółkę.

-Z informacji od dostawcy wynika, że formalnym importerem w odprawie zbiorczej był podmiot działający na jego zlecenie (agent celny lub przewoźnik). Spółka (…) nie była stroną zgłoszenia celnego.

-Zgodnie z art. 77 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego Unijny Kodeks Celny, dłużnikiem jest zgłaszający wskazany w zgłoszeniu celnym. W przedmiotowej sprawie zgłaszającym i tym samym dłużnikiem celnym jest podmiot dokonujący odprawy celnej w porcie (…) (przedstawiciel dostawcy), działający na zlecenie dostawcy (…) (…) nie figurowała jako zgłaszający i nie była stroną postępowania celnego, wobec czego nie jest dłużnikiem celnym.

-(…). jest czynnym podatnikiem VAT.

-(…) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE.

-Dostawca nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium państwa członkowskiego UE.

-Dostawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT ani podatku od wartości dodanej w UE.

-Dostawa nie była realizowana przez podatnika korzystającego ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy o VAT ani zwolnień podobnych w podatku od wartości dodanej.

-Odprawa celna miała miejsce na terytorium innego państwa członkowskiego — w Niemczech (…).

-Towar został wysłany z Chińskiej Republiki Ludowej (…).

-Odbiór przez spółkę nastąpił w Polsce, w miejscu wskazanym przez spółkę.

-Spółka nie korzysta z procedury rozliczenia VAT z art. 33a ustawy o VAT. Importy rozlicza na zasadach ogólnych określonych w art. 33 ust. 1 ustawy o VAT, tj. poprzez zapłatę podatku VAT organowi celnemu w ramach odprawy celnej lub — jak w przedmiotowej sprawie — poprzez rozliczenie należności importowych przez dostawcę w ramach warunków dostawy DDP.

-Spółka nie korzysta ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

-Nabywany towar - (...) - będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Spółka planuje odpłatne udostępnianie (wynajem/dzierżawa) lub świadczenie usług rekreacyjnych z jego użyciem, które będą podlegały opodatkowaniu VAT.

Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług

Czy w opisanej sytuacji, gdy towar został dostarczony do Polski na warunkach DDP, bez formalnej odprawy celnej na rzecz wnioskodawcy, a wszystkie koszty zostały pokryte przez dostawcę, spółka może zaksięgować nabycie towaru jako koszt brutto bez prawa do odliczenia podatku VAT, i czy w takim przypadku nie ciąży na niej obowiązek dokonania zgłoszenia celnego ani rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów?

Państwa stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku

Forma DDP zakłada, że to sprzedawca ponosi odpowiedzialność za odprawę celną i zapłatę należności importowych. W związku z tym, że spółka nie była stroną odprawy i nie posiada dokumentów celnych, nie ma możliwości odliczenia VAT z tytułu importu. Towar został przyjęty do majątku spółki i jest wykorzystywany w działalności gospodarczej. W ocenie wnioskodawcy, wydatek ten powinien być traktowany jako koszt uzyskania przychodu brutto, a sama transakcja nie wymaga osobnego zgłoszenia celnego ani rozliczenia jako WNT.

W przedmiotowej sprawie spółka (…). nie była formalnym importerem towaru w rozumieniu przepisów celnych, gdyż dostawa została zrealizowana przez kontrahenta z Chin na warunkach DDP (Delivered Duty Paid) z pełną odprawą celną po stronie dostawcy i bez wykazania spółki w dokumentach celnych jako zgłaszającego/importera.

W konsekwencji spółka:

1. Nie jest zobowiązana do rozliczenia podatku VAT z tytułu importu towarów na podstawie art. 33 ani art. 33a ustawy o VAT, gdyż nie powstał po jej stronie obowiązek podatkowy z tytułu importu w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy o VAT.

2. Nie posiada dokumentów PZC/SAD wystawionych na spółkę i nie mogłaby na ich podstawie odliczyć VAT naliczonego.

3. Ujmuje nabyty towar w ewidencji środków trwałych lub kosztów uzyskania przychodu w wartości brutto, bez prawa do odliczenia VAT.

4. Takie podejście jest zgodne z aktualnym orzecznictwem oraz interpretacjami indywidualnymi, które potwierdzają, że w przypadku dostaw w formule DDP z odprawą po stronie dostawcy odbiorca w Polsce nie rozlicza VAT od importu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest, w odniesieniu do:

-nieuznania przedmiotowej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów – nieprawidłowe;

-prawa do odliczenia podatku VAT w związku z importem towarów – prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

1) Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

2) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

3) eksport towarów;

4) import towarów na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

6) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o państwie członkowskim - rozumie się przez to państwo członkowskie Unii Europejskiej, a także Irlandię Północną w zakresie określonym w Protokole w sprawie Irlandii / Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7, z późn. zm.).

Na podstawie do art. 2 pkt 3 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium Unii Europejskiej rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 4 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W świetle art. 2 pkt 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 7 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o imporcie towarów - rozumie się przez to przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Według art. 2 pkt 11 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o podatku od wartości dodanej - rozumie się przez to podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego tą ustawą.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl do art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1) nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Na mocy art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Według art. 22 ust. 4 ustawy:

W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, na mocy art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Państwa wątpliwości w zakresie podatku VAT dotyczą ustalenia, czy w opisanej we wniosku sytuacji przedmiotowa transakcji nie ma być uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz, czy w odniesieniu do przedmiotowej transakcji mają Państwo prawo do odliczenia podatku VAT.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że za import towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy uważa się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Definicja ta stanowi implementację art. 30 dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L 347 z 11.12.2006 str. 1 z późn. zm.), w myśl którego „import towarów” oznacza wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów, które nie znajdują się w swobodnym obrocie, w rozumieniu art. 24 Traktatu.

Oznacza to, że importem jest przywóz towarów z kraju trzeciego na terytorium Unii Europejskiej, natomiast to, w którym państwie członkowskim podlega on opodatkowaniu (ma miejsce import towarów) określa art. 26a ustawy. Miejscem importu jest bowiem terytorium tego państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej. Przy czym, w przypadku objęcia towarów z momentem ich wprowadzenia m.in. procedurą składowania celnego, miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary przestaną podlegać tej procedurze.

Zatem, tylko import towarów na terytorium kraju stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Z kolei, powstanie obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów powiązane jest z powstaniem obowiązku zapłaty cła lub faktem zaistnienia określonych procedur celnych. W przypadku, gdy importowany towar nie jest objęty procedurą dopuszczenia do obrotu w rozumieniu przepisów celnych i przywóz towaru nie powoduje powstania długu celnego, ani też nie występują żadne inne należności przywozowe, obowiązek podatkowy dla przedmiotowego importu towarów nie powstaje.

Z opisu stanu faktycznego i uzupełnienia wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka nabyła towar ((...)) od chińskiego dostawcy przez platformę (…). Towar został dostarczony w formule Incoterms DDP. Odprawa celna miała miejsce na terytorium innego państwa członkowskiego, w Niemczech (…). Towar został wysłany z Chińskiej Republiki Ludowej (…). Odbiór przez Spółkę nastąpił w Polsce, w miejscu wskazanym przez Spółkę.

Jak zatem wynika z wniosku, towar został odprawiony i dopuszczony do obrotu w Niemczech. Oznacza to, że importu dokonano na terytorium Niemiec. Wskazali Państwo, że z informacji od dostawcy wynika, że formalnym importerem w odprawie zbiorczej był podmiot działający na jego zlecenie (agent celny lub przewoźnik). Zgodnie z ustaleniami, całość kosztów transportu, ubezpieczenia oraz ewentualnych opłat celnych i podatków ponosił dostawca. Spółka (…) nie była stroną zgłoszenia celnego. Towar został przez Państwa odebrany w Polsce.

Należy zatem zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie import towarów nastąpił na terytorium Niemiec, wobec czego podlega on przepisom tego państwa.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje z kolei wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

O tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od wartości dodanej czy też nie, nie decyduje fakt zarejestrowania się podmiotu dla celów tego podatku, ale charakter czynności wykonywanych przez ten podmiot. Nawet, jeśli podmiot nie jest zarejestrowany w tym państwie członkowskim jako podatnik podatku od wartości dodanej, to de facto występuje jako taki podatnik z uwagi na fakt wykonania czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem, tj. importu towarów.

Tym samym, podkreślić należy, ze Dostawca dla tej transakcji działa na terytorium Niemiec w charakterze podatnika od wartości dodanej (niezależnie od tego czy przepisy obowiązujące na terytorium Niemiec zwalniają z podatku od wartości dodanej import towarów przemieszczanych następnie na terytorium innego państwa członkowskiego).

Z kolei z brzmienia art. 9 ust. 1 ustawy wynika, że po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel (na rzecz tego podmiotu ma być dokonana dostawa), a po drugie towary te w wyniku dokonanej dostawy mają zostać wysłane lub przetransportowane z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym, pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Treść przepisu nie wskazuje również jednoznacznie, w jakim terminie ta wysyłka musi się odbyć.

Dodatkowo, transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy pod warunkiem, że nabywcą towarów transportowanych z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego kraju członkowskiego jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L z 2006 r., nr 347, str. 1, z późn. zm.) „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalność rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za

Z kolei w myśl art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Na mocy art. 9 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1) nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zatem przy spełnieniu warunków dotyczących podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki.

Dodatkowo, transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą towarów transportowanych z terytorium jednego państwa członkowskiego na inne jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki – transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z powyższym, aby daną transakcję można było uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru musi dojść do sytuacji, w której towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego oraz spełnione zostały warunki odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji, tj. nabywca towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, a nabywane przez niego towary służą jego działalności gospodarczej oraz dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa wskazać należy, że opisana przez Państwa transakcja będzie stanowiła wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, ponieważ wypełnia zawartą w art. 9 ustawy definicję WNT. Pomimo, że wskazali Państwo w uzupełnieniu wniosku, że Dostawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, ani podatnikiem podatku od wartości dodanej, należy uznać, że będzie on podatnikiem podatku od wartości dodanej, albowiem dokonuje czynności opodatkowanych (import towarów, dostawę towarów na terytorium Unii). Nabyty towar służy Państwu do działalności gospodarczej i został wysyłany lub transportowany na terytorium Polski z terytorium innego państwa członkowskiego. Zatem spełnione zostają wszystkie wymienione powyżej warunki, pozwalające na uznanie transakcji opisanej we wniosku jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W konsekwencji, w analizowanej sprawie z tytułu nabycia towaru od kontrahenta z Chin, Spółka winna rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy i opodatkować je na terytorium kraju na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Tym samym stanowisko Państwa, zgodnie z którym transakcja nie wymaga rozliczenia jako WNT jest nieprawidłowe.

Przechodząc do kwestii możliwości odliczenia podatku VAT w związku z przedmiotową transakcją należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów - kwota podatku:

a) wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,

b) należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a,

c) wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b,

d) wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34;

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.

Jak stanowi art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku stanowi integralną część mechanizmu VAT i co do zasady nie może być ograniczane. Prawo to jest wykonywane w sposób bezpośredni w stosunku do całego podatku obciążającego transakcje powodujące naliczenie podatku. Jest to tzw. zasada neutralności, która jest podstawową zasadą VAT wynikającą z charakteru podatku konsumpcyjnego.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W tym miejscu należy wskazać, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Ponownie wskazać należy, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, które zostały wskazane w art. 88 ustawy.

Aby jednak powstało prawo do odliczenia podatku VAT musi być zrealizowana transakcja gospodarcza, w której podatek VAT jest naliczany. Należy zwrócić uwagę, że w odniesieniu do nabycia towarów przez polskiego nabywcę prowadzącego działalność gospodarczą, w dużym uproszczeniu, może mieć miejsce nabycie krajowe, kiedy to dostawca jest polskim podatnikiem podatku VAT oraz towary znajdują się w momencie dostawy na terytorium Polski jak również nabycie wewnątrzunijne, kiedy to towary sprzedawane są przez podatnika z innego kraju UE oraz w momencie dostawy towary znajdują się w innym niż Polska kraju członkowskim, z którego to kraju są przemieszczane do Polski, a także import towarów, kiedy to towary są wysyłane przez dostawcę z kraju spoza UE do Polski.

Prawidłowe określenie charakteru przeprowadzanej transakcji ma wpływ na rozliczenie podatku VAT zarówno należnego, jak i naliczonego.

W przypadku tzw. dostaw krajowych, polski nabywca (podatnik VAT) otrzymuje od sprzedawcy fakturę z wykazaną kwotą podatku VAT obliczoną według właściwej stawki obowiązującej w Polsce, a następnie kwotę tę traktuje, co do zasady, jako kwotę podatku podlegającą odliczeniu.

Inaczej jest, gdy transakcja ma charakter wewnątrzwspólnotowy, a polski podatnik VAT dokonuje nabycia towarów, które w wyniku dostawy dokonanej na jego rzecz są transportowane z innego kraju unijnego do Polski. Wówczas mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. W takim przypadku to polski nabywca jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego z przeprowadzanej transakcji, przy czym kwota podatku należnego jest równa kwocie podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w przypadku gdy nabywane towary służą polskiemu podatnikowi do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z kolei w przypadku importu towarów (tylko import towarów na terytorium kraju stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce), kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego. Zatem, aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych dokumentów celnych, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do działalności opodatkowanej tego podatnika. Ponadto, jak wskazał TSUE w wyroku z 25 czerwca 2015 r. w sprawie C-187/14 DSV Road, koszt świadczeń powodujących naliczenie podatku powinien być włączony w cenę poszczególnych transakcji objętych podatkiem należnym lub w cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.

Jak wskazano powyżej, przedmiotowa transakcja nie stanowi importu towarów. Wskazali Państwo bowiem w uzupełnieniu wniosku, że zakupiony od chińskiego kontrahenta towar był wysyłany lub transportowany na terytorium kraju z innego państwa członkowskiego. Wskazali Państwo również, że Spółka nie posiada dokumentu SAD ani potwierdzenia odprawy celnej na jej rzecz. Odprawa była dokonana zbiorczo przez agenta dostawcy, a Spółka nie była zgłaszającym w systemie AIS, stąd brak dokumentów SAD i PZC na Spółkę (Spółka nie była stroną zgłoszenia celnego).

Zatem w odniesieniu do przedmiotowej transakcji nie zostały spełnione warunki materialno-prawne pozwalające uznać transakcję za import towarów, a w konsekwencji upoważniające do odliczenia podatku przez Spółkę na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów, zgodnie z którym Spółka nie ma możliwości odliczenia VAT z tytułu importu towarów należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w związku z tym, że transakcja jest dostawą wewnątrzwspólnotową, a Państwo wskazali, że nabyty towar będzie wykorzystywany przez Państwa wyłącznie do czynności opodatkowanych mają Państwo prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego występującego przy nabyciu towaru, w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa we wniosku i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przedmiotem tej interpretacji jest odpowiedź na część pytania w zakresie podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do obowiązku dokonania przez Spółkę zgłoszenia rejestracyjnego, a także w części pytania dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane osobne rozstrzygnięcia.

Wskazać także trzeba, że oceny Państwa stanowiska dokonano wyłącznie na gruncie przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz w kontekście zadanego we wniosku ww. pytania. W związku z tym kwestie dotyczące rozliczenia importu na podstawie art. 33 i 33a ustawy, do których odnoszą się Państwo we własnym stanowisku w sprawie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku, nie były przedmiotem postępowania interpretacyjnego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.