Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 16 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy sprzedaż Nieruchomości A i Nieruchomości B podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Uzupełnili go Państwo pismem z 1 września 2025 r. (wpływ 8 września 2025 r.) - w odpowiedzi na wezwanie.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

• A.A.

2.Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

• B.A.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zainteresowanym będącym stroną postępowania oraz Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania są osoby fizyczne (dalej: „Zainteresowani”).

Zainteresowany prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą niezwiązaną ze sprzedażą nieruchomości i jest z tego tytułu zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej.

Zainteresowani w swoim majątku prywatnym (wspólność ustawowa małżeńska) posiadają nieruchomości gruntowe niezabudowane, które nabyli kilkanaście lat temu w celu ulokowania wolnych środków pieniężnych. Poniżej Zainteresowani opiszą wszystkie z nich:

1. Nieruchomość gruntowa niezabudowana zlokalizowana w miejscowości A. o pierwotnym numerze ewidencyjnym 1 zakupiona w 2000 r.

W 2011 r. Zainteresowani podzielili działkę nr 1 na 10 mniejszych: działkę nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 (droga dojazdowa), 1/6, 1/7, 1/8, 1/9, 1/10.

W 2020 r. Zainteresowani działkę nr 1/10 podzielili na 9 mniejszych działek o numerach: 1/11, 1/12, 1/13, 1/14, 1/15 (droga dojazdowa), 1/16, 1/17, 1/18, 1/19.

W 2022 r. Zainteresowani otrzymali decyzję o warunkach zabudowy dla działki nr 1/19 (budynek mieszkalny jednorodzinny wolnostojący).

Natomiast w marcu 2025 r. Zainteresowani dokonali podziału działki nr 1/19 na działki o numerach: 1/22, 1/23 (droga dojazdowa), 1/25, 1/26. Zainteresowani wiedzieli, że mniejsze działki szybciej i łatwiej będzie sprzedać, dlatego dokonali ww. podziału, by móc w razie pilnego zapotrzebowania na gotówkę, sprzedać którąś z posiadanych działek.

Zainteresowani sprzedali następujące działki w następujących latach:

• działkę nr 1/1 - w 2013 r.,
• działkę nr 1/2 - w 2015 r.,
• działkę nr 1/8 - w 2018 r.,
• działkę nr 1/9 - w 2018 r.,
• działkę nr 1/7 - w 2020 r.,
• działki nr 1/12, 1/13 oraz 1/14 - w 2022 r.,
• działkę nr 1/6 - w 2023 r.,
• działkę nr 1/16 - w 2024 r.,
• działkę nr 1/17 - w 2024 r.,
• działkę nr 1/3 - w 2025 r.,
• działkę nr 1/11 - w 2025 r.,
• działkę nr 1/4 - w 2025 r.

Przez cały okres posiadania każdej ze sprzedanych działek, Zainteresowani w żaden sposób ich nie wykorzystywali, w szczególności nie wykorzystywali ich do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani czynności zwolnionych z tego podatku. Zainteresowani nie udostępniali nikomu działek, nie wynajmowali ich ani nie wydzierżawiali.

Przed sprzedażą Zainteresowani nie występowali z wnioskami o warunki zabudowy (z wyjątkiem działki nr 1/19). Nie doprowadzali również do działek żadnych przyłączy.

Jedyną formą uzewnętrznienia chęci sprzedaży ww. działek było ogłoszenie w internecie. Zainteresowani nie korzystali z usług biura nieruchomości. Decyzje o sprzedaży powyższych działek byty podyktowane koniecznością pozyskiwania dodatkowych środków pieniężnych. Środki uzyskane ze sprzedaży powyższych działek Zainteresowani przeznaczali na pomoc finansową dla dzieci.

Pozostałe działki (nr 1/5, 1/15, 1/18, 1/22, 1/23 (droga dojazdowa), 1/25, 1/26) Zainteresowani zamierzają sprzedać, jeżeli pojawi się na nie kupiec. Zainteresowani nie korzystają z biura nieruchomości, a jedyną formą uzewnętrznienia chęci o sprzedaży jest i będzie ogłoszenie w internecie. Przed sprzedażą Zainteresowani nie zamierzają ponosić żadnych nakładów zwiększających wartość i atrakcyjność ww. działek. Nie zamierzają występować o warunki zabudowy, ani nie zamierzają doprowadzać do nich przyłączy. Działki te nie były, nie są i nie będą do czasu sprzedaży w żaden sposób wykorzystywane przez Zainteresowanych, w szczególności nie były, nie są i nie będą do czasu sprzedaży wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani zwolnionych z tego podatku.

2. Nieruchomość gruntowa niezabudowana zlokalizowana w miejscowości B. o pierwotnym numerze ewidencyjnym 2/3 zakupiona w 2000 r.

W 2008 r. Zainteresowani podzielili działkę nr 2/3 na 7 mniejszych dziatek o numerach: 2/4, 2/5, 2/6, 2/7, 2/8, 2/9, 2/10 (droga dojazdowa).

W kwietniu 2025 r. Zainteresowani podzielili działkę nr 2/4 na dwie działki o numerach 2/11 oraz 2/12. Zainteresowani wiedzieli, że mniejsze działki szybciej i łatwiej będzie sprzedać, dlatego dokonali ww. podziału, by móc w razie pilnego zapotrzebowania na gotówkę, sprzedać którąś z posiadanych działek.

Zainteresowani sprzedali działki w następujących latach:

• działkę nr 2/9 - w 2023 r.,
• działkę nr 2/6 - w 2024 r.

Przez cały okres posiadania każdej ze sprzedanych działek. Zainteresowani w żaden sposób nie wykorzystywali ww. działek, w szczególności nie wykorzystywali ich do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani czynności zwolnionych z tego podatku. Zainteresowani nie udostępniali nikomu działek, nie wynajmowali ich ani nie wydzierżawiali.

Przed sprzedażą Zainteresowani nie występowali z wnioskiem o warunki zabudowy. Nie doprowadzali również do ww. działek żadnych przyłączy.

Jedyną formą uzewnętrznienia chęci sprzedaży ww. działek było ogłoszenie w internecie. Zainteresowani nie korzystali z usług biura nieruchomości. Decyzje o sprzedaży powyższych działek były podyktowane koniecznością pozyskiwania dodatkowych środków pieniężnych. Środki uzyskane ze sprzedaży powyższych działek Zainteresowani przeznaczyli na rozszerzenie działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowanych.

Pozostałe działki (nr 2/5, 2/7, 2/8, 2/10, 2/11 oraz 2/12) Zainteresowani zamierzają sprzedać, jeżeli pojawi się na nie kupiec. Zainteresowani nie korzystają z biura nieruchomości, a jedyną formą uzewnętrznienia chęci o sprzedaży jest i będzie ogłoszenie w internecie. Przed sprzedażą Zainteresowani nie zamierzają ponosić żadnych nakładów zwiększających wartość i atrakcyjność ww. działek. Nie zamierzają występować o warunki zabudowy, ani nie zamierzają doprowadzać do nich przyłączy. Działki te nie były, nie są i nie będą do czasu sprzedaży w żaden sposób wykorzystywane przez Zainteresowanych, w szczególności nie były, nie są i nie będą do czasu sprzedaży wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani zwolnionych z tego podatku.

3. Nieruchomość gruntowa niezabudowana zlokalizowana w miejscowości C. o numerze ewidencyjnym 3 zakupiona w 2006 r.

Zainteresowani sprzedali powyższą działkę w 2022 r. Przez cały okres posiadania w żaden sposób jej nie wykorzystywali, w szczególności nie wykorzystywali jej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani czynności zwolnionych z tego podatku. Zainteresowani nie udostępniali nikomu nieruchomości, nie wynajmowali jej ani nie wydzierżawiali. Przed sprzedażą Zainteresowani nie występowali z wnioskiem o warunki zabudowy. Nie doprowadzali również do nieruchomości żadnych przyłączy ani nie dokonywali podziału działki. Jedyną formą uzewnętrznienia chęci sprzedaży ww. działki było ogłoszenie w internecie. Zainteresowani nie korzystali z usług biura nieruchomości.

Zainteresowani zdecydowali się na jej sprzedaż z uwagi na konieczność pozyskania środków finansowych potrzebnych do rozszerzenia działalności gospodarczej prowadzonej przez Zainteresowanego.

Oprócz powyższych nieruchomości, Zainteresowani są właścicielami nieruchomości rolnej w (…) (zakup w 2023 r.) oraz nieruchomości leśnej w (…) (zakup w 2001 r.). Nieruchomości tych Zainteresowani nie zamierzają sprzedawać. Zostały one zakupione w celu ulokowania wolnych środków pieniężnych i zabezpieczenia swojej emerytury - w przyszłości Zainteresowani rozważą darowanie powyższych nieruchomości swoim dzieciom.

Nieruchomości, które już zostały sprzedane przez Zainteresowanych, tj. działki o numerach: 1/1, 1/4, 1/8, 1/9, 1/7, 1/12, 1/13, 1/14, 1/6, 1/16, 1/17, 1/3, 1/11, 1/4, 2/9, 2/6, 3, na potrzeby niniejszego wniosku nazwano „Nieruchomościami A”.

Natomiast nieruchomości, które Zainteresowani zamierzają dopiero sprzedać, tj. działki o numerach: 1/5, 1/15, 1/18, 1/22, 1/23 (droga dojazdowa), 1/25, 1/26, 2/5, 2/7, 2/8, 2/10, 2/11 oraz 2/12, na potrzeby niniejszego wniosku, nazwano: „Nieruchomościami B”.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu stanu faktycznego

O warunki zabudowy dla działki nr 1/19 wystąpili Zainteresowani w celu umożliwienia sobie budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolnostojącego (własne cele mieszkaniowe). Plany życiowe Zainteresowanych uległy jednak zmianie i podjęta została decyzja o sprzedaży.

Zainteresowana niebędąca stroną postępowania nie prowadzi działalności gospodarczej. Działalność gospodarczą prowadzi wyłącznie Zainteresowany będący stroną postępowania - jest to działalność niezwiązana ze sprzedażą nieruchomości.

Działki, które Zainteresowani zamierzają sprzedać (Nieruchomość B) od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia nie były/nie są i nie będą udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze.

Zainteresowani nie udzielili/nie udzielą/nie zamierzają udzielić nabywcy ani innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictwa bądź jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w imieniu Zainteresowanych w związku z transakcją zbycia działek. Zainteresowani nie mogą jednak wykluczyć sytuacji, w której kupiec zainteresowany zakupem działki postawi za warunek zakupu udzielenie takiego pełnomocnictwa. Jeżeli tak się stanie, Zainteresowani rozważą jego udzielenie.

W pierwszej kolejności Zainteresowani wskazali, że nie zamierzają dokonywać „dostaw” działek. Celem Zainteresowanych jest zarząd majątkiem prywatnym, a nie dostawa towarów w rozumieniu przepisów podatkowych.

Zainteresowani wskazali, że nie została i nie zostanie zawarta żadna umowa przedwstępna w związku ze sprzedażą działek. Zainteresowani nie mogą jednak wykluczyć sytuacji, w której kupiec zainteresowany zakupem działki za warunek zakupu postawi zawarcie przedwstępnej umowy sprzedaży działek. Jeżeli tak się stanie, Zainteresowani rozważą zawarcie takiej umowy. Jeżeli chodzi o zapisy takiej umowy, będą to z pewnością standardowe zapisy ustalające termin zawarcia umowy przyrzeczonej oraz wpłatę ewentualnego zadatku - będą to zatem standardowe zapisy zabezpieczające obie strony umowy.

Zainteresowani nie wyrazili/nie wyrażają/nie zamierzają wyrażać zgody na dysponowanie przez nabywcę nieruchomościami na cele budowlane w rozumieniu art. 33 ust. 2 pkt 2 w związku z art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418).

Zainteresowani nie zamierzają w przyszłości nabywać innych nieruchomości w celu ich sprzedaży. Podkreślić w tym miejscu należy, iż posiadane przez Zainteresowanych działki nie były nabyte w celu ich sprzedaży.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 1)

Czy w opisanym stanie faktycznym, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, sprzedaż Nieruchomości A i Nieruchomości B podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Zainteresowanych należy uznać za podatników podatku VAT z tytułu tej transakcji?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

W ocenie Zainteresowanych, w opisanym stanie faktycznym, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, sprzedaż Nieruchomości A i Nieruchomości B nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Zainteresowanych nie należy uznać za podatników podatku VAT z tytułu tej transakcji.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. „Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.” (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 sierpnia 2019 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.324.2019.2.ZD). Aby zatem dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT wynika, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z powyżej przywołanych przepisów wynika, że aby podmiot mógł zostać uznany za podatnika VAT musi dokonać czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Z kolei warunkiem uznania działalności podmiotu za działalność gospodarczą jest wykonywanie jej w sposób ciągły i zorganizowany, a to w okolicznościach niniejszej sprawy nie występuje.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 lutego 2017 r. wskazał, że „pojęcie działalności gospodarczej, zdefiniowane w przepisach ustawy o VAT, ma charakter bardzo szeroki. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. O tym, że dokonujący sprzedaży gruntu działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, który wskazuje, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Takie aktywne działania mogą polegać np. na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych (pkt 40 wyroku TSUE z 15 września 2011 r.). Aktywność tego rodzaju nie należy do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności” (sygn. akt I FSK 1241/15).

Zainteresowani nie podejmowali i nie podejmują żadnych działań charakterystycznych dla profesjonalisty zajmującego się obrotem nieruchomościami. Nie ponosili żadnych nakładów zmierzających do zwiększenia wartości Nieruchomości A oraz Nieruchomości B, czy też ich atrakcyjności. Zainteresowani nie uzbrajali Nieruchomości A i Nieruchomości B, nie utwardzali dróg wewnętrznych, nie doprowadzali żadnych przyłączy.

Sprzedaż Nieruchomości A i Nieruchomości B była i jest czynnością sprowadzającą się wyłącznie do zarządu majątkiem prywatnym. Jedyną formą uzewnętrznienia chęci sprzedaży Nieruchomości A i Nieruchomości B były i będą ogłoszenia w internecie. Zainteresowani nie korzystali i nie zamierzają korzystać z usług biura nieruchomości.

Jak wyjaśnił WSA w Bydgoszczy w wyroku I SA/Bd 451/23 „Typowa działalność w zakresie obrotu nieruchomościami polega na tym, że w stosunkowo krótkim czasie nabywa się nieruchomość, podejmuje się czynności w bliskim okresie czasu mające na celu przekształcenie na cele budowlane, podział nieruchomości, doprowadzenie mediów oraz przeprowadza się szeroką akcję marketingową mająca na celu jak najszybszą sprzedaż nieruchomości z dużym zyskiem. Czyniąc to, angażuje się przy tym znaczne środki.” Na kanwie przedmiotowej sprawy nie występują żadne powyższe okoliczności, które mogłyby sugerować profesjonalny charakter działań Zainteresowanych.

Nieruchomość w A. Zainteresowani nabyli w 2000 r., natomiast pierwsza sprzedaż nastąpiła w 2013 r. Podobnie było z nieruchomością w B. (nabycie w 2000 r., pierwsza sprzedaż w 2023 r.) oraz w C. (nabycie w 2006 r., pierwsza sprzedaż w 2022 r.). Odstęp czasowy pomiędzy zakupem ww. nieruchomości a ich sprzedażą jest zbyt odległy, by uznać Zainteresowanych za profesjonalistów, w świetle przytoczonego wyżej wyroku WSA w Bydgoszczy. Sprzedaż ww. nieruchomości jest rozproszona w czasie i podyktowana wyłącznie doraźną potrzebą środków pieniężnych.

Podkreślić należy, że podział nieruchomości jaki był dokonywany przez Zainteresowanych nie stanowi przejawu działalności gospodarczej. Zainteresowani dokonali podziału działek na mniejsze jedynie po to, by w razie pilnego zapotrzebowania na środki pieniężne, móc od razu sprzedać którąś z posiadanych działek. Sądy administracyjne są w tej kwestii zgodne: „Podział dużej nieruchomości na mniejsze działki w celu łatwiejszej jej sprzedaży mieści się w działaniach właścicielskich, które mogą obejmować również działania w celu uatrakcyjnienia przedmiotu sprzedaży.” (wyrok WSA w Szczecinie z 9 stycznia 2025 r., sygn. akt I SA/Sz 468/24). Również NSA w wyroku I FSK 427/23 z 4 czerwca 2023 r. słusznie skonstatował, iż „Nie mogą być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej same z siebie czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, nie ma też decydującego charakteru sama liczba i zakres transakcji sprzedaży. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej, sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.”

Podkreślić ponownie należy, iż podatnikiem podatku VAT nie jest ten, kto „jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.” (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 sierpnia 2018 r., nr 0112-KDIL4.4012.316.2018.2.TKU).

Zainteresowani będą jedynie rozporządzać majątkiem prywatnym, a jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C‑180/10 i C-181/10 „czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z 20 czerwca 1996 r. w sprawie C 155/94 Wellcome Trust, Rec. s. I 3013, pkt 32).”

Podsumowując, na gruncie przywołanych w niniejszym wniosku przepisów oraz orzecznictwa - z naciskiem na stanowisko Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej - wskazać należy, że w rozpatrywanej sprawie nie znajduje się żadnych podstaw do uznania przez Zainteresowanych sprzedaży Nieruchomości A i Nieruchomości B za dokonywaną w ramach działalności gospodarczej. Zainteresowani nie nabywali nieruchomości z zamiarem ich sprzedaży, ale z uwagi na sytuacje swojej rodziny, konieczność pomocy finansowej dzieciom oraz fakt, że Zainteresowani w żaden sposób nie wykorzystywali ww. nieruchomości, podjęto decyzje o ich sprzedaży. Podsumowując, Zainteresowani nie angażują się w aktywny, zorganizowany obrót nieruchomościami. Ich działania nie mają charakteru ciągłego, zinstytucjonalizowanego ani nie noszą cech profesjonalnej aktywności typowej dla podmiotów działających na rynku nieruchomości. Świadczy o tym przede wszystkim fakt, że:

• nieruchomości zostały nabyte kilkadziesiąt lat temu i do czasu ich sprzedaży nie były w żaden sposób wykorzystywane ani przygotowywane do sprzedaży;
• działki nie były wykorzystywane do żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT, ani czynności zwolnionych z tego podatku;
• Zainteresowani nie podejmowali żadnych działań mających na celu zwiększenie wartości rynkowej nieruchomości (takich jak uzbrojenie terenu, doprowadzenie przyłączy, wystąpienia o warunki zabudowy - poza jednym wyjątkiem);
• jedyną formą ogłoszenia sprzedaży było zamieszczanie ofert w internecie, bez korzystania z usług pośredników ani bez tworzenia dedykowanej infrastruktury sprzedażowej;
• sprzedaże odbywały się w sposób rozproszony i nieregularny, w okresie przekraczającym 10 lat, co potwierdza ich sporadyczny charakter i brak zamiaru prowadzenia zorganizowanego obrotu nieruchomościami.

Potwierdzenie swojego stanowiska Zainteresowani znajdują w szeregu wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach, m.in. interpretacji z 20 lutego 2025 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.871.2024.2.MM oraz w interpretacji z 10 lutego 2025 r. nr 0114-KDIP4-3.4012.24.2025.1 KM.

Mając powyższe na względzie, w opisanym stanie faktycznym, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, sprzedaż Nieruchomości A i Nieruchomości B nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Zainteresowanych nie należy uznać za podatników podatku VAT z tytułu tej transakcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Zatem, w świetle powołanych powyżej przepisów zbycie nieruchomości (gruntów, ale i udziałów w nich) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE:

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży Nieruchomości A i Nieruchomości B, istotne jest, czy w celu dokonania tej sprzedaży Zainteresowani podjęli aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Zainteresowanych za podmioty prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Z opisu sprawy wynika, że Zainteresowanym będącym stroną postępowania oraz Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania są osoby fizyczne. Zainteresowany prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą niezwiązaną ze sprzedażą nieruchomości i jest z tego tytułu zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Zainteresowana nie prowadzi działalności gospodarczej.

Zainteresowani w swoim majątku prywatnym (wspólność ustawowa małżeńska) posiadają nieruchomości gruntowe niezabudowane, które nabyli kilkanaście lat temu w celu ulokowania wolnych środków pieniężnych. Zainteresowani posiadają:

1. Nieruchomość gruntową niezabudowaną zlokalizowana w miejscowości A. o pierwotnym numerze ewidencyjnym 1 zakupioną w 2000 r. W 2011 r. Zainteresowani podzielili działkę nr 1 na 10 mniejszych: działki o nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 (droga dojazdowa), 1/6, 1/7, 1/8, 1/9, 1/10. W 2020 r. Zainteresowani działkę nr 1/10 podzielili na 9 mniejszych działek o numerach: 1/11, 1/12, 1/13, 1/14, 1/15 (droga dojazdowa), 1/16, 1/17, 1/18, 1/19.

W 2022 r. Zainteresowani otrzymali decyzję o warunkach zabudowy dla działki nr 1/19 (budynek mieszkalny jednorodzinny wolnostojący). Zainteresowani wystąpili o warunki zabudowy dla działki nr 1/19 w celu umożliwienia sobie budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolnostojącego (własne cele mieszkaniowe). Plany życiowe Zainteresowanych uległy jednak zmianie i podjęta została decyzja o sprzedaży.

W marcu 2025 r. Zainteresowani dokonali podziału działki nr 1/19 na działki o numerach: 1/22, 1/23 (droga dojazdowa), 1/25, 1/26. Zainteresowani wiedzieli, że mniejsze działki szybciej i łatwiej będzie sprzedać, dlatego dokonali ww. podziału, by móc w razie pilnego zapotrzebowania na gotówkę, sprzedać którąś z posiadanych działek. Część z działek wydzielonych z działki nr 1 Zainteresowani sprzedali w latach od 2013 r. do 2025 r. (działki nr 1/1, 1/2, 1/8, 1/9, 1/7, 1/12, 1/13, 1/14, 1/6, 1/16, 1/17, 1/3, 1/11, 1/4). Przez cały okres posiadania każdej ze sprzedanych działek, Zainteresowani w żaden sposób ich nie wykorzystywali, w szczególności nie wykorzystywali ich do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani czynności zwolnionych z tego podatku. Zainteresowani nie udostępniali nikomu działek, nie wynajmowali ich ani nie wydzierżawiali. Przed sprzedażą Zainteresowani nie występowali z wnioskami o warunki zabudowy (z wyjątkiem działki nr 1/19). Nie doprowadzali również do działek żadnych przyłączy.

Jedyną formą uzewnętrznienia chęci sprzedaży ww. działek było ogłoszenie w internecie. Zainteresowani nie korzystali z usług biura nieruchomości. Decyzje o sprzedaży powyższych działek były podyktowane koniecznością pozyskiwania dodatkowych środków pieniężnych.

Pozostałe działki Zainteresowani zamierzają sprzedać, jeżeli pojawi się na nie kupiec. Zainteresowani nie korzystają z biura nieruchomości, a jedyną formą uzewnętrznienia chęci o sprzedaży jest i będzie ogłoszenie w internecie. Przed sprzedażą Zainteresowani nie zamierzają ponosić żadnych nakładów zwiększających wartość i atrakcyjność ww. działek. Nie zamierzają występować o warunki zabudowy, ani nie zamierzają doprowadzać do nich przyłączy. Działki te nie były, nie są i nie będą do czasu sprzedaży w żaden sposób wykorzystywane przez Zainteresowanych, w szczególności nie były, nie są i nie będą do czasu sprzedaży wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani zwolnionych z tego podatku.

2. Nieruchomość gruntowa niezabudowana zlokalizowana w miejscowości B. o pierwotnym numerze ewidencyjnym 2/3 zakupiona w 2000 r.

W 2008 r. Zainteresowani podzielili działkę nr 2/3 na 7 mniejszych działek o numerach: 2/4, 2/5, 2/6, 2/7, 2/8, 2/9, 2/10 (droga dojazdowa). W kwietniu 2025 r. Zainteresowani podzielili działkę nr 2/4 na dwie działki o numerach 2/11 oraz 2/12. Zainteresowani wiedzieli, że mniejsze działki szybciej i łatwiej będzie sprzedać, dlatego dokonali ww. podziału, by móc w razie pilnego zapotrzebowania na gotówkę, sprzedać którąś z posiadanych działek. W latach 2023 r. i 2024 r. Zainteresowani sprzedali działkę nr 2/9 oraz działkę nr 2/6.

Przez cały okres posiadania każdej ze sprzedanych działek. Zainteresowani w żaden sposób nie wykorzystywali ww. działek, w szczególności nie wykorzystywali ich do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani czynności zwolnionych z tego podatku. Zainteresowani nie udostępniali nikomu działek, nie wynajmowali ich ani nie wydzierżawiali. Przed sprzedażą Zainteresowani nie występowali z wnioskiem o warunki zabudowy. Nie doprowadzali również do ww. działek żadnych przyłączy.

Jedyną formą uzewnętrznienia chęci sprzedaży ww. działek było ogłoszenie w internecie. Zainteresowani nie korzystali z usług biura nieruchomości. Decyzje o sprzedaży powyższych działek były podyktowane koniecznością pozyskiwania dodatkowych środków pieniężnych.

Pozostałe działki Zainteresowani zamierzają sprzedać, jeżeli pojawi się na nie kupiec. Zainteresowani nie korzystają z biura nieruchomości, a jedyną formą uzewnętrznienia chęci o sprzedaży jest i będzie ogłoszenie w internecie. Przed sprzedażą Zainteresowani nie zamierzają ponosić żadnych nakładów zwiększających wartość i atrakcyjność ww. działek. Nie zamierzają występować o warunki zabudowy, ani nie zamierzają doprowadzać do nich przyłączy. Działki te nie były, nie są i nie będą do czasu sprzedaży w żaden sposób wykorzystywane przez Zainteresowanych, w szczególności nie były, nie są i nie będą do czasu sprzedaży wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani zwolnionych z tego podatku.

3. Nieruchomość gruntowa niezabudowana zlokalizowana w miejscowości C. o numerze ewidencyjnym 3 zakupiona w 2006 r.

Zainteresowani sprzedali powyższą działkę w 2022 r. Przez cały okres posiadania w żaden sposób jej nie wykorzystywali, w szczególności nie wykorzystywali jej do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani czynności zwolnionych z tego podatku. Zainteresowani nie udostępniali nikomu nieruchomości, nie wynajmowali jej ani nie wydzierżawiali. Przed sprzedażą Zainteresowani nie występowali z wnioskiem o warunki zabudowy. Nie doprowadzali również do nieruchomości żadnych przyłączy ani nie dokonywali podziału działki. Jedyną formą uzewnętrznienia chęci sprzedaży ww. działki było ogłoszenie w internecie. Zainteresowani nie korzystali z usług biura nieruchomości.

Oprócz powyższych nieruchomości. Zainteresowani są właścicielami nieruchomości rolnej w (…) (zakup w 2023 r.) oraz nieruchomości leśnej w (…) (zakup w 2001 r.). Nieruchomości tych Zainteresowani nie zamierzają sprzedawać. Zostały one zakupione w celu ulokowania wolnych środków pieniężnych i zabezpieczenia swojej emerytury - w przyszłości Zainteresowani rozważą darowanie powyższych nieruchomości swoim dzieciom.

Nieruchomości, które już zostały sprzedane przez Zainteresowanych, tj. działki o numerach: 1/1, 1/4, 1/8, 1/9, 1/7, 1/12, 1/13, 1/14, 1/6, 1/16, 1/17, 1/3, 1/11, 1/4, 2/9, 2/6, 3, na potrzeby niniejszego wniosku nazwano „Nieruchomościami A”.

Natomiast nieruchomości, które Zainteresowani zamierzają dopiero sprzedać, tj. działki o numerach: 1/5, 1/15, 1/18, 1/22, 1/23 (droga dojazdowa), 1/25,1/26, 2/5, 2/7, 2/8, 2/10, 2/11 oraz 2/12, na potrzeby niniejszego wniosku, nazwano: „Nieruchomościami B”.

Działki, które Zainteresowani zamierzają sprzedać (Nieruchomości B) od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia nie były/nie są i nie będą udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze.

Zainteresowani nie udzielili/nie udzielą/nie zamierzają udzielić nabywcy ani innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictwa bądź jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w imieniu Zainteresowanych w związku z transakcją zbycia działek. Zainteresowani nie mogą jednak wykluczyć sytuacji, w której kupiec zainteresowany zakupem działki postawi za warunek zakupu udzielenie takiego pełnomocnictwa. Jeżeli tak się stanie, Zainteresowani rozważą jego udzielenie. Nie została i nie zostanie zawarta żadna umowa przedwstępna w związku ze sprzedażą działek. Zainteresowani nie mogą jednak wykluczyć sytuacji, w której kupiec zainteresowany zakupem działki za warunek zakupu postawi zawarcie przedwstępnej umowy sprzedaży działek. Jeżeli tak się stanie, Zainteresowani rozważą zawarcie takiej umowy. Zainteresowani nie wyrazili/nie wyrażają/nie zamierzają wyrażać zgody na dysponowanie przez nabywcę nieruchomościami na cele budowlane w rozumieniu art. 33 ust. 2 pkt 2 w związku z art. 3 pkt 11 ustawy Prawo budowlane.

Zainteresowani nie zamierzają w przyszłości nabywać innych nieruchomości w celu ich sprzedaży. Posiadane przez Zainteresowanych działki nie były nabyte w celu ich sprzedaży.

Państwa wątpliwości w tej sprawie dotyczą ustalenia, czy sprzedaż Nieruchomości A i Nieruchomości B podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a Zainteresowanych należy uznać za podatników podatku VAT z tytułu tych transakcji.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, obowiązujących przepisów oraz tez wynikających z powołanego orzecznictwa prowadzi do wniosku, że w stosunku do sprzedaży opisanych działek w sensie prawnym brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowanych za podatników podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy prowadzących działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika bowiem taka aktywność Zainteresowanych, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zainteresowani nie podjęli ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami.

Podejmowane przez Zainteresowanych działania nie świadczą o zamiarze wykonywania działalności gospodarczej w zakresie profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Działki, które są przedmiotem sprzedaży Zainteresowani nabyli w 2000 r. oraz w 2006 r.

Nieruchomości te nie były wykorzystywane w żaden sposób, w szczególności do czynności opodatkowanych podatkiem VAT ani do czynności zwolnionych z tego podatku. Działki, od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia nie były/nie są i nie będą udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze. Zainteresowani nie udzielili/nie udzielą/nie zamierzają udzielić nabywcy ani innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictwa bądź jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w Ich imieniu w związku z transakcją zbycia działek. Zainteresowani nie mogą jednak wykluczyć sytuacji, w której kupiec zainteresowany zakupem działki postawi za warunek zakupu udzielenie takiego pełnomocnictwa. Jeżeli tak się stanie, Zainteresowani rozważą jego udzielenie. Zainteresowani nie wyrazili/nie wyrażają/nie zamierzają wyrażać zgody na dysponowanie przez nabywcę nieruchomościami na cele budowlane w rozumieniu art. 33 ust. 2 pkt 2 w związku z art. 3 pkt 11 ustawy Prawo budowlane.

Na nieruchomościach przeprowadzono wyłącznie podziały działek na mniejsze i uzyskanie warunków zabudowy dla działki nr 1/19 w celu umożliwienia budowy budynku mieszkalnego na własne cele mieszkaniowe Zainteresowanych. Zainteresowani nie korzystają z biura nieruchomości, a jedyną formą uzewnętrznienia chęci o sprzedaży jest i będzie ogłoszenie w internecie. Przed sprzedażą Zainteresowani nie ponosili ani nie zamierzają ponosić żadnych nakładów zwiększających wartość i atrakcyjność ww. działek. Nie występowali (oprócz działki nr 1/19) ani nie zamierzają występować o warunki zabudowy, ani nie doprowadzali ani nie zamierzają doprowadzać do nich przyłączy. Zainteresowani nie zamierzają w przyszłości nabywać innych nieruchomości w celu ich sprzedaży.

W związku z powyższymi okolicznościami stwierdzić należy, że w odniesieniu do sprzedaży Nieruchomości A i Nieruchomości B nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż tych działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Zainteresowani nie podjęli takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Dokonując sprzedaży Nieruchomości A i Nieruchomości B, Zainteresowani korzystają z przysługującego Zainteresowanym prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowanych cech podatników podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie sprzedaży działek, a dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy. Całokształt okoliczności przedstawionych we wniosku wskazuje, że aktywność Zainteresowanych mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym, a stanowisko to pozostaje w zgodzie z przywołanym wyrokiem TSUE w sprawach C-180/10, C-181/10.

Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług, w zakresie podatku od osób fizycznych sprawa zostanie rozpatrzona odrębnie.

Ponadto, interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSĄ).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.