
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
7 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT do świadczonych przez Państwa usług. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
X. Spółka Akcyjna z siedzibą w (…), dalej – „Wnioskodawca”, prowadzi działalność gospodarczą m.in. (...), jak również w zakresie tworzenia i dystrybucji kas fiskalnych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i podlega w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
W ramach prowadzonej działalności związanej z tworzeniem i dystrybucją kas fiskalnych Wnioskodawca prowadzi platformę internetową dla swoich klientów, którzy posiadają status przedsiębiorcy i którzy korzystają z kas online lub kas w postaci oprogramowania produkcji Wnioskodawcy, na której każdy z klientów uprawniony jest do posiadania własnego konta, w ramach panelu klienta (dalej: „Platforma”). Za pośrednictwem Platformy, w ramach panelu klienta, użytkownicy kas (dalej: Użytkownicy Platformy) zyskują dostęp do zdalnej analizy danych sprzedażowych oraz szeregu funkcjonalności, które wspierają codzienne prowadzenie biznesu, jak np. zdalny podgląd dokumentów fiskalnych wystawianych na kasach; łatwość weryfikacji danych o kasie i potwierdzenie prawidłowej pracy urządzenia; zdalne monitorowanie danych o sprzedaży, takich jak obrót, liczba klientów, najlepiej sprzedające się towary czy średnia wartość koszyka, itd.
Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę współpracy z jednym z dostawców usług finansowania, z siedzibą w Polsce, specjalizującym się w udzielaniu finansowania małym i średnim przedsiębiorcom (dalej: „Pożyczkodawca”). Pożyczkodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT w Polsce. Pożyczkodawca nie jest podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą. Współpraca Wnioskodawcy z Pożyczkodawcą nie będzie wyłączna i będzie istniała możliwość, że Wnioskodawca nawiąże kolejną współpracę z innym dostawcą usług finansowania.
Intencją umowy współpracy jest to, aby Wnioskodawca, dzięki swojej infrastrukturze, za pośrednictwem Platformy, umożliwił Użytkownikom Platformy zawarcie z Pożyczkodawcą umowy finansowania, w ramach której zostanie udostępnione finansowanie przeznaczone na prowadzenie bieżącej działalności gospodarczej przez Użytkownika Platformy (dalej: Umowa finansowania). Tym samym, Wnioskodawca będzie pośredniczył w zawarciu Umowy finansowania pomiędzy Użytkownikami Platformy a Pożyczkodawcą.
Zgodnie z powyższym, aby pośrednictwo było możliwe, Wnioskodawca obowiązany będzie w ramach umowy współpracy z Pożyczkodawcą do zintegrowania swojej Platformy z platformą Pożyczkodawcy tak, aby Użytkownicy Platformy mogli zawierać Umowę finansowania z Pożyczkodawcą. Wnioskodawca pragnie niniejszym podkreślić, że wniosek o finansowanie (pożyczkę) Użytkownik Platformy będzie składał bezpośrednio na Platformie, bez przekierowania do systemu Pożyczkodawcy. Integracja będzie polegała na umieszczeniu na Platformie widżetów, które pozwalają przedstawić ofertę w postaci kalkulatora kredytowego na podstawie zanonimizowanych danych o Użytkowniku Platformy. Dodatkowym elementem integracji będzie możliwość złożenia wniosku na podstawie wybranych parametrów z kalkulatora wraz z wymaganymi zgodami do jego procedowania. Po dokonaniu przez Wnioskodawcę pełnego wdrożenia i zintegrowania Platformy i po zakończeniu z sukcesem etapu pilotażu, z którego będą zadowolone obie strony umowy współpracy, oferta świadczonej przez Pożyczkodawcę usługi finansowej będzie udostępniania na Platformie wszystkim Użytkownikom Platformy.
Wnioskodawca w ramach usługi pośrednictwa będzie działał w imieniu i na rzecz Pożyczkodawcy. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach świadczonej na rzecz Pożyczkodawcy usługi pośrednictwa w zawarciu Umowy finansowania nie stanowią usług o jakich mowa w art. 43 ust. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) (dalej: „Ustawa VAT”). Wnioskodawca w ramach umowy współpracy ma na celu doprowadzenie do zawarcia Umowy finansowania pomiędzy Pożyczkodawcą a Użytkownikiem Platformy za pośrednictwem Platformy. Tym samym, celem Wnioskodawcy jest uczynienie wszystkiego co niezbędne, aby Użytkownicy Platformy i Pożyczkodawca zawarli Umowy finansowania o charakterze pożyczkowym, przy czym sam Wnioskodawca nie będzie miał żadnego interesu w zakresie treści Umowy finansowania. Przejawia się to w szczególności w tym, że po dokonaniu odpowiedniej integracji systemów informatycznych, Wnioskodawca działając jako pośrednik między Użytkownikami Platformy a Pożyczkodawcą obowiązany będzie do:
a)wyświetlania na Platformie informacji o ofercie Umowy finansowania Użytkownikom Platformy, udostępniając tę informację w panelu klienta;
b)zbierania zgód Użytkowników Platformy na przedstawienie oferty Umowy finansowania;
c)udzielania Użytkownikom Platformy informacji o zasadach działania Umowy finansowania za pośrednictwem powiadomienia e-mail, jeśli Użytkownik Platformy wyrazi taką zgodę;
d)prowadzenia działań marketingowych tj. przekazywania informacji, że możliwość zawarcia Umowy finansowania jest dostępna w ramach Platformy oraz umieszczenia warunków Umowy finansowania w ramach regulaminu Platformy;
e)przekazania Pożyczkodawcy, po odebraniu od Użytkowników Platformy odpowiedniej zgody, danych dotyczących Użytkownika Platformy wynikających z wypełnionego na Platformie wniosku o finansowanie, celem oceny przez Pożyczkodawcę możliwości świadczenia usługi finansowania i ewentualnego zawarcia pomiędzy Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą Umowy finansowania;
f)utrzymania własnej infrastruktury technicznej i personelu niezbędnego do wykonania umowy współpracy;
g)prowadzenia działań promujących ofertę Umowy finansowania;
h)utrzymania własnej infrastruktury technicznej i personelu do obsługi zapytań Użytkowników Platformy w zakresie oferty Umowy finansowania.
Ponadto, Wnioskodawca będzie przekazywał Pożyczkodawcy zanonimizowane dane Użytkowników Platformy, którym na Platformie będzie udostępniana oferta Umowy finansowania, celem wyliczenia przez Pożyczkodawcę wstępnej oferty finansowania, tj. kwoty pożyczki. Wstępna oferta finansowania (tj. przybliżona kwota pożyczki możliwej do udzielenia) będzie następnie udostępniana Użytkownikowi Platformy na Platformie.
W ramach funkcjonalności Platformy Wnioskodawca zapewni, aby Użytkownik Platformy zainteresowany ofertą Umowy finansowania mógł wybrać na Platformie odpowiednią opcję umożliwiającą dokładne wyliczenie przez Pożyczkodawcę kwoty pożyczki możliwej do udzielenia i wyrażenia zgody na przekazanie danych Użytkownika Platformy do Pożyczkodawcy. Po wyrażeniu zgody dane Użytkownika Platformy będą przekazywane do Pożyczkodawcy. Natomiast Pożyczkodawca będzie zobowiązany w szczególności do:
a)pozyskania informacji odnośnie do Użytkownika Platformy z baz danych zawierających dostępne informacje gospodarcze wykorzystywane w celu sprawdzenia zdolności kredytowej Użytkownika Portalu prowadzone przez podmioty zajmujące się udostępnianiem i wymianą informacji gospodarczych, przy czym Pożyczkodawca nie jest zobowiązany do każdorazowego skorzystania ze wszystkich dostępnych źródeł informacji;
b)na podstawie danych przesłanych przez Użytkownika Platformy, informacji z baz danych oraz innych posiadanych informacji do dokonania oceny zdolności kredytowej z wykorzystaniem własnych modeli scoringowych oraz wydania decyzji w zakresie możliwości świadczenia usługi finansowania i zawarcia Umowy finansowania z Użytkownikiem Platformy;
c)przekazania Wnioskodawcy informacji o decyzji w zakresie możliwości świadczenia usługi finansowania i zawarcia Umowy finansowania z Użytkownikiem Platformy;
d)przekazania Wnioskodawcy informacji o wysokości nadanego Użytkownikowi Platformy limitu finansowego, przy czym ustalenie wysokości tego limitu nastąpi na podstawie oceny przez Pożyczkodawcę historii konta;
e)uruchomienia na rzecz Użytkownika Platformy kwoty pożyczki, nie później niż następnego dnia roboczego przypadającego po dniu, w którym nastąpiło spełnienie warunków określonych w Umowie finansowania oraz weryfikacji, przy czym informacja o zleconym przelewie zostanie przekazana niezwłocznie poprzez system informatyczny Wnioskodawcy;
f)wystawiania faktury Użytkownikowi Platformy za usługi finansowania;
g)archiwizacji Umowy finansowania i dokumentacji z nią związanej.
Wnioskodawca, w ramach usługi pośrednictwa, będzie odpowiedzialny za przekazanie do Użytkownika Platformy informacji o decyzji oraz informacji o wysokości limitu finansowania, poprzez ich udostępnienie na Platformie. Użytkownik Platformy będzie uprawniony do wyboru na Platformie odpowiedniej opcji kierującej go do oferty finansowej i zawarcia Umowy finansowania. Zawarcie Umowy finansowania pomiędzy Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą będzie realizowane zgodnie z prawem. Za treść i prawidłowe zawarcie Umowy finansowania będzie odpowiadał Pożyczkodawca. Wnioskodawca będzie pośredniczył w zawarciu Umowy finansowania w ramach Platformy umożliwiając jej zawarcie przez Użytkownika Platformy, nie będzie zaś odpowiadał za jej treść czy formę prawną.
Z tytułu pośrednictwa w zawarciu Umowy finansowania pomiędzy Pożyczkodawcą a Użytkownikiem Platformy, tj. za wykonywanie czynności opisanych powyżej, Wnioskodawcy będzie przysługiwało wynagrodzenie prowizyjne za wykonanie usług pośrednictwa obliczane według wzorów zawartych w umowie współpracy, uzależnione od spłaty przez Użytkownika Platformy uzyskanego finansowania, rozliczane na podstawie raportu przesyłanego przez Pożyczkodawcę po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego (dalej: „Wynagrodzenie prowizyjne”).
Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę wpływają na zmianę sytuacji prawnej i finansowej Użytkownika Platformy. Ponadto działania Wnioskodawcy wpływają na zmianę sytuacji prawnej i finansowej Pożyczkodawcy. Wskutek wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności pośrednictwa w zakresie możliwości świadczenia przez Pożyczkodawcę usługi finansowania i zawarcia Umowy finansowania z Użytkownikiem Platformy dochodzi do przeniesienia środków finansowych z rachunku Pożyczkodawcy na rzecz Użytkownika Platformy. Dochodzi zatem do zmiany sytuacji prawnej i finansowej stron transakcji, co stanowi jeden z warunków objęcia danej usługi zwolnieniem przedmiotowym z podatku od towarów i usług, o jakim mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT.
Tak jak już była o tym mowa powyżej, Wnioskodawca w ramach umowy współpracy będzie miał na celu oraz w interesie czynienie wszystkiego co możliwe, aby doszło do zawarcia Umowy finansowania pomiędzy Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą. Sposób kalkulacji wynagrodzenia prowizyjnego Wnioskodawcy uzależniony będzie od wielkości udzielonego finansowania o charakterze pożyczkowym przez Pożyczkodawcę za pośrednictwem Platformy. Będzie to determinowało zatem zaangażowanie Wnioskodawcy jako pośrednika, jak również będzie przesądzało o charakterze usług świadczonych na rzecz Pożyczkodawcy - cechą pośrednictwa jest bowiem prowizyjny system wynagrodzenia.
Zakres czynności powierzonych Wnioskodawcy na podstawie umowy współpracy przemawia za kwalifikacją usług Wnioskodawcy jako pośrednictwa. Czynności te obejmują m.in. udostępnienie Użytkownikom Platformy oferty usług finansowania w postaci kalkulatora kredytowego, oferowanych przez Pożyczkodawcę, informowanie przez Wnioskodawcę o warunkach i zasadach usługi finansowej oferowanej przez Pożyczkodawcę w ramach Umowy finansowania, zapewnienie możliwości złożenia wniosku na podstawie wybranych parametrów z kalkulatora kredytowego, odbieranie od Użytkownika zgód niezbędnych do przetworzenia dokumentów potrzebnych do zawarcia Umowy finansowania oraz pobieranie danych niezbędnych do oceny przez Pożyczkodawcę możliwości świadczenia usługi finansowej na rzecz Użytkowników Platformy, udostępnienie infrastruktury technicznej, za pośrednictwem której dochodzi do zawarcia Umowy finansowania. Czynności te, zdaniem Spółki definitywnie nie mają jedynie charakteru techniczno‑administracyjnego, ale rozpatrywane jako całość stanowią usługę pośrednictwa finansowego podlegającą zwolnieniu z VAT.
Podkreślenia wymaga również to, że to właśnie Wnioskodawca umożliwi, dzięki swojej infrastrukturze informatycznej jaką jest Platforma, zawarcie Umowy finansowania poprzez możliwość składania wniosków o pożyczkę, a także będzie uczestniczył w procesie przekazywania i wymiany informacji pomiędzy Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą, np. zbieranie zgód Użytkowników Platformy; udzielanie Użytkownikom Platformy informacji o zasadach działania Umowy finansowania. Bez działalności Wnioskodawcy, jako pośrednika i łącznika między Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą strony Umowy finansowania mogłyby nie dostrzec możliwości jej zawarcia. Dopiero Wnioskodawca, poprzez prowadzoną Platformę, łączy potrzebę Użytkowników Platformy z ofertą Pożyczkodawcy wskazując możliwość zawarcia umowy o finansowanie na konkretnych warunkach. Wnioskodawca, także sam promuje usługę finansowania o charakterze pożyczkowym oferowaną przez Pożyczkodawcę w ramach prowadzonej Platformy, przez co czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie ograniczają się jedynie do dopełnienia formalności administracyjnych związanych z udzieleniem finansowania przez Pożyczkodawcę. Ponadto, z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej, usługi świadczone przez Wnioskodawcę będą stanowiły element usługi finansowej wykonywanej przez Pożyczkodawcę.
Powyższe zatem, wpisuje się w przykładowy katalog przesłanek dla uznania danej usługi pośrednictwa za objętą zwolnieniem z VAT o jakim mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT – jakie zostały wymienione przez TSUE w orzeczeniach C-2/95, C-235/00, C-453/05. To dzięki ofercie usługi finansowania skierowanej do Użytkowników Platformy przez Wnioskodawcę w porozumieniu z Pożyczkodawcą – będzie mogło dojść do wykonania usługi finansowej. Udział zaangażowania Wnioskodawcy w ramach pośrednictwa w zawieraniu Umów finansowania przez Pożyczkodawcę jest znaczący.
Pytanie
Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Pożyczkodawcy są usługami pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych korzystającymi ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT, a tym samym Wnioskodawca prawidłowo postąpi stosując zwolnienie z podatku VAT dla Wynagrodzenia Prowizyjnego?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Pożyczkodawcy są usługami pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych korzystającymi ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT, a tym samym Wnioskodawca prawidłowo postąpi stosując zwolnienie z podatku VAT dla Wynagrodzenia Prowizyjnego.
Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, stawka podatku wynosi 23%.
Wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują również dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
Powołany wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT, jest efektem implementacji do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE. L z 2006 r. Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, w myśl którego: Państwa członkowskie zwalniają udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.
Dodatkowo, należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy VAT, winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT.
Mając na uwadze wykładnię zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT oraz w art. 135 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady, konieczne jest zdefiniowanie pojęcia „usług pośrednictwa”. W związku z tym, że ani ustawa VAT, ani Dyrektywa 112 nie definiują tego pojęcia, w celu określenia, jakie czynności należy rozumieć pod pojęciem usług pośrednictwa, należy oprzeć się na wykładni językowej, wspieranej przy tym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, wersja internetowa: http://sjp.pwn.pl), przez pośrednictwo należy rozumieć działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron. Równorzędnie, przez pośrednictwo rozumie się kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych, a więc załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, uczestniczenie w zawieraniu takich transakcji. W tym zakresie stwierdzić należy, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo. Z kolei z doktrynalnego punktu widzenia cechą charakterystyczną pośrednictwa odróżniającą ten stosunek od innych umów jest fakt, że bezpośrednią przyczyną zawarcia bezpośrednio lub pośrednio umowy są działania pośrednika. Innymi słowy przez umowę o pośrednictwo należałoby rozumieć taki stosunek prawny istniejący pomiędzy dwiema stronami, z których jedna (pośrednik) otrzymuje zlecenie od drugiej, aby doprowadzić do wymiany gospodarczej świadczeń z osobą trzecią, przy czym znalezienie kontrahenta ma stanowić bezpośredni i decydujący rezultat starań pośrednika. Bezpośrednim celem aktywności pośrednika jest wywołanie skutku prawnego, polegającego na wprowadzeniu zleceniodawcy (podmiotu zastępowanego) w stosunek umowny z osobą trzecią.
W celu rozstrzygnięcia, co w świetle przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa” warto odnieść się do wyroku z 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde, w którym TSUE stwierdził, że pojęcie pośrednictwa „(...) obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa. W tym kontekście celem takiej działalności jest uczynić wszystko co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę, przy czym pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. Natomiast nie ma miejsca działalność polegająca na pośrednictwie, jeśli jedna ze stron umowy zleca podwykonawcy część czynności faktycznych związanych z umową (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie CSC Financial Services, pkt 40)” - pkt 23.
Z kolei w uzasadnieniu w sprawie CSC Financial Services Ltd. (wyrok TSUE z 13 grudnia 2001 r., C‑235/00), która to spółka świadczyła usługi typu call center na rzecz instytucji finansowych, Trybunał podjął się próby konstruowania definicji samego pośrednictwa. Pośrednikiem jest więc podmiot niebędący żadną ze stron umowy, ale świadczący usługę na rzecz strony w zamian za wynagrodzenie. W skład usługi wchodzić może zwłaszcza prowadzenie negocjacji. Celem pośrednictwa jest natomiast uczynienie wszystkiego co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę. Z kolei nie może być mowy o pośrednictwie wówczas, gdy jedna ze stron umowy zleca tylko podwykonawcy część czynności faktycznych.
W konsekwencji, w świetle orzecznictwa TSUE „usługa pośrednictwa” powinna mieć następujące cechy:
- pośrednik nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i jego działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów,
- strona transakcji finansowej wypłaca pośrednikowi wynagrodzenie za świadczoną przez niego usługę pośrednictwa,
- celem działań pośrednika jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, by dwie strony zawarły umowę (a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy),
- czynności pośrednika nie ograniczają się do dopełnienia formalności administracyjnych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).
Z powołanego powyżej orzecznictwa TSUE wynika, że istotą pośrednictwa w zakresie usług finansowych jest kojarzenie kontrahentów transakcji finansowych przez podmiot trzeci, który nie musi być stroną umowy o świadczenie usług finansowych (np. kredytu, pożyczki). Pośrednik może zarówno sam zawierać umowę z klientem, jak też ograniczać się do nakłaniania ich do zawarcia tych umów z innym podmiotem. Działania pośrednika powinny być skierowane jednak zawsze na doprowadzenie do zawarcia umowy, a liczba/wartość zawartych umów powinna mieć wpływ na wysokość jego wynagrodzenia.
Rozumienie pośrednictwa finansowego jako czynności polegającej w ogólnym ujęciu na kojarzeniu potencjalnych stron umowy jest wyrażane również w orzeczeniach polskich sądów administracyjnych, np. w wyroku z 11 września 2020 r., sygn. I FSK 2030/17, Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) wskazał, że na czynności pośrednictwa mogą składać się w szczególności następujące czynności:
- pozyskanie wszelkich informacji niezbędnych w celu przetworzenia wniosku o udzielenie pożyczki;
- zatwierdzenie wniosków pożyczkowych (w tym sprawdzanie potencjalnej zdolności kredytowej);
- wysyłanie dokumentów do pożyczkobiorcy (w tym informowanie o pozytywnym lub negatywnym wyniku weryfikacji wniosku, ewentualne zaprezentowanie produktu alternatywnego).
NSA w przytoczonym wyżej wyroku podkreślił, iż tego rodzaju czynności nie mają charakteru administracyjnego (technicznego), ale są ukierunkowane na aktywne pozyskiwanie klienta i realizację tych działań, które na dalszym etapie procedury przyczynią się do skojarzenia stron umowy o produkt finansowy.
Odnosząc powyższe uwagi do opisu zdarzenia przyszłego, nie budzi wątpliwości, że przyszłe czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na podstawie umowy współpracy, umożliwiające Pożyczkodawcy oferowanie przedsiębiorcom będącym Użytkownikami Platformy usług finansowania o charakterze pożyczkowym oraz zawieranie umów z Użytkownikami Platformy w tym zakresie, będą stanowić usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania pożyczek pieniężnych, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT.
Dzięki działaniom Wnioskodawcy będzie dochodzić do zawarcia Umowy finansowania bezpośrednio między Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą. Można więc stwierdzić, że celem działania Wnioskodawcy, zarówno ze względu na postanowienia zawarte w umowie współpracy, jak i na korzyści wynikające z ich realizacji, przejawiające się w wysokości otrzymywanego wynagrodzenia, jest dążenie do zawarcia Umów finansowania i to w jak największej liczbie/wartości, gdyż mają one wpływ na wysokość należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia o charakterze prowizyjnym.
Zakres czynności powierzonych Wnioskodawcy na podstawie umowy współpracy przemawia za kwalifikacją usług Wnioskodawcy jako pośrednictwa. Czynności te obejmują m.in. udostępnienie Użytkownikom Platformy oferty usług finansowania w postaci kalkulatora kredytowego, oferowanych przez Pożyczkodawcę, informowanie przez Wnioskodawcę o warunkach i zasadach usługi finansowej oferowanej przez Pożyczkodawcę w ramach Umowy finansowania, zapewnienie możliwości złożenia wniosku na podstawie wybranych parametrów z kalkulatora kredytowego, odbieranie od Użytkownika zgód niezbędnych do przetworzenia dokumentów potrzebnych do zawarcia Umowy finansowania oraz pobieranie danych niezbędnych do oceny przez Pożyczkodawcę możliwości świadczenia usługi finansowej na rzecz Użytkowników Platformy, udostępnienie infrastruktury technicznej, za pośrednictwem której dochodzi do zawarcia Umowy finansowania. Czynności te, zdaniem Spółki, definitywnie nie mają jedynie charakteru techniczno‑administracyjnego, ale rozpatrywane jako całość stanowią usługę pośrednictwa finansowego podlegającą zwolnieniu z VAT.
W kontekście świadczenia usług pośrednictwa przy wykorzystaniu serwisów internetowych należy wskazać, że w wyroku TSUE w sprawie C-2/95 SDC, podkreślono, że przepisy Dyrektywy VAT nie ograniczają możliwości zastosowania zwolnienia z VAT do czynności związanej z udzielaniem kredytów i pośrednictwem kredytowym „całkowicie lub częściowo wykonanych za pomocą środków elektronicznych lub techniką manualną”.
Czynności wykonywane z wykorzystaniem internetowych platform transakcyjnych mogą nosić cechy typowe dla usług pośrednictwa, które zostały przedstawione w orzecznictwie TSUE, np. w wyroku w sprawie C-453/05 Volker Ludwig. Skoro Trybunał podkreślił, że podstawą klasyfikacji danej czynności do grupy usług finansowych zwolnionych z VAT ma być charakter świadczeń wykonujących je podmiotów, to należy uznać, że usługi pośrednictwa finansowego nie tracą swojego charakteru w zależności od metod, mechanizmów czy środków, za pomocą których są świadczone. TSUE zwrócił uwagę na ten aspekt już w powołanym wyżej wyroku z 2007 r., natomiast nabiera to jeszcze większego znaczenia w obecnej dobie rozwoju technologicznego, gdy coraz większa jest rola platform cyfrowych w różnego rodzaju obszarach biznesowych.
Dlatego też Wnioskodawca uważa, że ponieważ w wyniku przyszłego świadczenia przez niego usług pośrednictwa na podstawie umowy współpracy, za pośrednictwem Platformy, będzie dochodzić do skojarzenia klienta z instytucją finansową, wypełniania i składania wniosku o finansowanie, przekazywania odpowiednich informacji i danych niezbędnych do zawarcia umowy finansowania o charakterze pożyczkowym, a także dzięki zaangażowaniu Wnioskodawcy, będzie dochodzić do samego zawarcia Umów finansowania między Użytkownikami Platformy a Pożyczkodawcą, zasadne będzie zastosowanie zwolnienia z VAT do przyszłych usług pośrednictwa świadczonych przez Wnioskodawcę.
Głównym celem świadczenia przedmiotowych usług przez Wnioskodawcę będzie doprowadzenie do zawarcia umowy między Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą, a wartość i liczba zawartych umów będzie miała wpływ na wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy. Taka forma ustalenia wynagrodzenia - prowizja, jest formą typową dla umów związanych z pośrednictwem. Co istotne, zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez niego czynności nie będą miały charakteru czynności wyłącznie w zakresie udostępniania informacji stronom transakcji finansowej. W szczególności, usługi Wnioskodawcy nie będą mogły być uznane za usługi promocyjne i marketingowe. Nie będą polegały one bowiem na promowaniu możliwości uzyskania pożyczki, ani też np., tylko na zamieszczeniu banerów reklamowych na Platformie w celu reklamy usług Pożyczkodawcy. Usługi Wnioskodawcy będą obejmowały czynności umożliwiające Użytkownikom Platformy zapoznanie się z ofertą Pożyczkodawcy, ale również wypełnienie wniosku o finansowanie na Platformie, przekazanie danych do Pożyczkodawcy, uzyskanie i przekazanie Użytkownikowi Platformy wstępnej decyzji Pożyczkodawcy, uwierzytelnienie Użytkownika Platformy, umożliwienie akceptacji i w efekcie zawarcie samej Umowy finansowania pomiędzy Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą - czyli rolą Wnioskodawcy będzie dokonanie wszystkich wymaganych czynności niezbędnych do zawarcia umowy pożyczki pomiędzy Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą. Czynności informacyjne czy promocyjne Wnioskodawcy będą jedynie elementem usługi pośrednictwa finansowego, ponieważ są wykonywane wyłącznie w celu zachęcenia Użytkowników Platformy do skorzystania z finansowania za pośrednictwem Wnioskodawcy.
W konsekwencji przedstawionych powyższej argumentów, Wnioskodawca jest zdania, że przyszłe usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Pożyczkodawcy w związku z umową współpracy będą podlegały zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy VAT, jako usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a tym samym Wnioskodawca prawidłowo postąpi stosując zwolnienie z podatku VAT dla Wynagrodzenia Prowizyjnego.
Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym jego usługi pośrednictwa świadczone z wykorzystaniem Platformy w związku z udzielanymi przez Pożyczkodawcę pożyczkami podlegają zwolnieniu z VAT znajduje potwierdzenie również w orzeczeniach polskich sądów administracyjnych wydanych w analogicznych sprawach, jak również w bieżących stanowiskach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej prezentowanych w interpretacjach podatkowych.
- Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 8 stycznia 2025 r. sygn. akt I FSK 731/21 wskazując:
„Należy zgodzić się ze skarżącą spółką, że jej działania nie mają wyłącznie charakteru administracyjno-technicznego. Podejmowane przez nią działania to nie tylko czynność udostępniania (oddania do dyspozycji) przestrzeni na stronie internetowej, ale również stworzenie instytucjom finansowym możliwości przedstawienia ich oferty kredytowej, a klientowi wskazanie możliwości zawarcia takiej umowy. Skarżąca spółka nie tylko oddaje przestrzeń na stronie internetowej, ale również zapewnia narzędzia stwarzające możliwość przeglądania oferty, nawiązania kontaktu, a następnie zawarcia umowy z bankiem. Poza samym przekazywaniem informacji posiada narzędzia, które udostępnia w celu nawiązania kontaktu i zawarcia umowy. Nie stanowi to jedynie pasywnego udostępniania informacji stronom transakcji finansowej, a skarżąca spółka wychodzi poza czynności udostępniania na stronie internetowej informacji o produktach finansowych. Dzięki narzędziom strony skarżącej, umożliwia ona zawarcie umowy między klientem, a instytucją finansową i rozpoczęcie świadczenia usługi finansowej. Celem działania skarżącej spółki jest skojarzenie stron umowy i doprowadzenie do jej zawarcia.
(...) skarżąca spółka spełnia warunek uczynienia wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sama jako pośrednik nie ma żadnego interesu w treści umowy. Wobec czego uznać należy, że w przedstawionym stanie faktycznym skarżąca spółka świadczy usługi pośrednictwa finansowego korzystające ze zwolnienia z VAT”.
- Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 26 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 923/12 wskazując:
„W dobie nowoczesnych technik komunikacji możliwe jest świadczenie usług pośrednictwa w nabywaniu szeroko rozumianych usług finansowych (ubezpieczeniowych i bankowych) przy wykorzystaniu sieci Internet i nowoczesnych narzędzi elektronicznych. Świadczone przez skarżącą usługi to nie tylko zamieszczanie linków o charakterze pasywnym - jak twierdzi organ podatkowy - lecz aktywne działania umożliwiające zapoznanie się z ofertą instytucji finansowych (ubezpieczeniowych i bankowych) i zawarcie umowy o nabycie ich produktów. Świadczone za pomocą sieci Internet usługi polegające na prezentacji i możliwości zapoznania się z ofertą instytucji finansowych, a w przypadku zainteresowania produktem danej instytucji finansowej stworzenia użytkownikowi możliwości kontaktu z doradcą lub możliwości pobrania, wypełnienia i złożenia wniosku, a następnie zawarcia umowy i nabycia danego produktu finansowego, stanowią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług finansowych określonych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r. nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT”.
- Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 20 maja 2025 r. o sygn. 0114-KDIP4-3.4012.117.2020.13.S.KM:
„Oceniając powyższe okoliczności sprawy na tle powołanych regulacji prawnych należy się z Państwem zgodzić, że wykonywane przez Państwa czynności stanowią usługi pośrednictwa finansowego. Z opisu sprawy wynika bowiem, że usługi świadczone przez Państwa na rzecz Banku spełniają przedstawione wyżej przesłanki wynikające z orzecznictwa TSUE dla uznania ich za usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Z okoliczności sprawy wynika, że umożliwiają Państwo Klientom dokonywanie płatności za pośrednictwem sieci internet za towary lub usługi nabywane w sklepach internetowych - przy wykorzystaniu środków finansowych, które Klient uzyskał od Banku w ramach pożyczki. Umowa pożyczki zawierana jest pomiędzy Bankiem a Klientem po przekierowaniu z bramki płatniczej należącej do Państwa. Przekierowanie następuje w chwili dokonania przez Klienta wyboru płatności ratalnej jako formy zapłaty za zakupiony w sklepie internetowym produkt. Nie są Państwo stroną umowy pożyczki.”.
- Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2024 r. o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.524.2024.4.IK:
„Usługi pośrednictwa finansowego świadczone przez Państwa służą przeprowadzeniu pełnego procesu udzielania pożyczek, mającego na celu doprowadzenie do zawarcia umowy pożyczki Podejmują bowiem Państwo aktywne działania zmierzające do zawarcia umowy pomiędzy Pożyczkodawcą a Użytkownikiem platformy, a przy tym nie mają Państwo żadnego interesu co do treści tej umowy, jej rentowności ani innych aspektów z nią związanych. (…) Zatem świadczone przez Państwa usługi spełniają przedstawione wyżej przesłanki wynikające z orzecznictwa TSUE dla uznania ich za usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy”.
- Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 7 marca 2023 r. o sygn. 0111-KDIB3-1.4012.886.2022.2.WN:
„Czynności wykonywane przez Państwa nie będą ograniczać się wyłącznie do dopełnienia formalności administracyjnych związanych z umową (np. wyłącznie do udostępniania informacji stronom transakcji finansowej), ale będą obejmować m.in. oferowanie na stronie internetowej sklepu internetowego możliwości zapłaty za towar/usługę z wykorzystaniem produktu kredytowego Banku, udostępnienie Konsumentowi na stronie sklepu internetowego narzędzia, tj. kalkulatora ratalnego, zapewnienie konsumentowi dostępu do formularza, wsparcie w wypełnieniu wniosku, prezentowanie produktów kredytowych Banku, informowanie Konsumenta o pozytywnej lub negatywnej decyzji kredytowej i udostępnienie Klientowi możliwości podpisania umowy z bankiem (w przypadku decyzji pozytywnej) poprzez odpowiednie przekierowania i instrukcje zależne od wymagań danego banku”.
- Analogiczne stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 24 lipca 2018 r. o sygn. 0114-KDIP4.4012.346.2018.1.MP:
„Podejmowane przez Wnioskodawcę działania, to nie tylko czynność udostępniania przestrzeni na stronie internetowej, ale również stworzenie instytucjom finansowym możliwości przedstawienia ich oferty, możliwość jej przeglądania i zapoznania się przez osoby zainteresowane oraz możliwość uzyskania kontaktu, otrzymania wniosku i zawarcia umowy na zakup danego produktu. (...) Opisane powyżej czynności będą wykonywane z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi informatycznych, przy czym świadczone przez Wnioskodawcę usługi obejmować będą aktywne działania umożliwiające Klientom zapoznanie się z ofertą Instytucji finansowych i zawarcie umowy kredytowej. Oceniając powyższe okoliczności sprawy na tle powołanych regulacji prawnych należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wskazane usługi stanowią usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy”.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy:
Przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Pod pojęciem usługi należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie).
Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy.
Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
- w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
- świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
W opisie sprawy wskazali Państwo, że są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzą Państwo działalność gospodarczą m.in. (...), jak również w zakresie tworzenia i dystrybucji kas fiskalnych.
W ramach prowadzonej działalności związanej z tworzeniem i dystrybucją kas fiskalnych prowadzą Państwo platformę internetową dla swoich klientów, którzy posiadają status przedsiębiorcy i którzy korzystają z kas online lub kas w postaci oprogramowania Państwa produkcji, na której każdy z klientów uprawniony jest do posiadania własnego konta, w ramach panelu klienta (Platforma). Za pośrednictwem Platformy, w ramach panelu klienta, użytkownicy kas (Użytkownicy Platformy) zyskują dostęp do zdalnej analizy danych sprzedażowych oraz szeregu funkcjonalności, które wspierają codzienne prowadzenie biznesu, jak np. zdalny podgląd dokumentów fiskalnych wystawianych na kasach; łatwość weryfikacji danych o kasie i potwierdzenie prawidłowej pracy urządzenia; zdalne monitorowanie danych o sprzedaży, takich jak obrót, liczba klientów, najlepiej sprzedające się towary czy średnia wartość koszyka, itd.
Zamierzają Państwo zawrzeć umowę współpracy z jednym z dostawców usług finansowania, z siedzibą w Polsce, specjalizującym się w udzielaniu finansowania małym i średnim przedsiębiorcom (Pożyczkodawca). Pożyczkodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT w Polsce. Pożyczkodawca nie jest podmiotem powiązanym z Państwem. Państwa współpraca z Pożyczkodawcą nie będzie wyłączna i będzie istniała możliwość, że nawiążą Państwo kolejną współpracę z innym dostawcą usług finansowania.
Intencją umowy współpracy jest to, aby Państwo, dzięki swojej infrastrukturze, za pośrednictwem Platformy, umożliwili Użytkownikom Platformy zawarcie z Pożyczkodawcą umowy finansowania, w ramach której zostanie udostępnione finansowanie przeznaczone na prowadzenie bieżącej działalności gospodarczej przez Użytkownika Platformy. Tym samym, będą Państwo pośredniczyć w zawarciu Umowy finansowania pomiędzy Użytkownikami Platformy a Pożyczkodawcą.
Aby pośrednictwo było możliwe, będą Państwo obowiązani w ramach umowy współpracy z Pożyczkodawcą do zintegrowania swojej Platformy z platformą Pożyczkodawcy tak, aby Użytkownicy Platformy mogli zawierać Umowę finansowania z Pożyczkodawcą. Wniosek o finansowanie (pożyczkę) Użytkownik Platformy będzie składał bezpośrednio na Platformie, bez przekierowania do systemu Pożyczkodawcy. Integracja będzie polegała na umieszczeniu na Platformie widżetów, które pozwalają przedstawić ofertę w postaci kalkulatora kredytowego na podstawie zanonimizowanych danych o Użytkowniku Platformy. Dodatkowym elementem integracji będzie możliwość złożenia wniosku na podstawie wybranych parametrów z kalkulatora wraz z wymaganymi zgodami do jego procedowania. Po dokonaniu przez Państwa pełnego wdrożenia i zintegrowania Platformy i po zakończeniu z sukcesem etapu pilotażu, z którego będą zadowolone obie strony umowy współpracy, oferta świadczonej przez Pożyczkodawcę usługi finansowej będzie udostępniania na Platformie wszystkim Użytkownikom Platformy.
W ramach usługi pośrednictwa będą Państwo działać w imieniu i na rzecz Pożyczkodawcy. Czynności wykonywane przez Państwa w ramach świadczonej na rzecz Pożyczkodawcy usługi pośrednictwa w zawarciu Umowy finansowania nie stanowią usług o jakich mowa w art. 43 ust. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. W ramach umowy współpracy mają Państwo na celu doprowadzenie do zawarcia Umowy finansowania pomiędzy Pożyczkodawcą a Użytkownikiem Platformy za pośrednictwem Platformy. Państwa celem jest uczynienie wszystkiego co niezbędne, aby Użytkownicy Platformy i Pożyczkodawca zawarli Umowy finansowania o charakterze pożyczkowym, przy czym nie będą mieli Państwo żadnego interesu w zakresie treści Umowy finansowania. Przejawia się to w szczególności w tym, że po dokonaniu odpowiedniej integracji systemów informatycznych, działając jako pośrednik między Użytkownikami Platformy a Pożyczkodawcą, zobowiązani będą Państwo do:
a)wyświetlania na Platformie informacji o ofercie Umowy finansowania Użytkownikom Platformy, udostępniając tę informację w panelu klienta;
b)zbierania zgód Użytkowników Platformy na przedstawienie oferty Umowy finansowania;
c)udzielania Użytkownikom Platformy informacji o zasadach działania Umowy finansowania za pośrednictwem powiadomienia e-mail, jeśli Użytkownik Platformy wyrazi taką zgodę;
d)prowadzenia działań marketingowych, tj. przekazywania informacji, że możliwość zawarcia Umowy finansowania jest dostępna w ramach Platformy oraz umieszczenia warunków Umowy finansowania w ramach regulaminu Platformy;
e)przekazania Pożyczkodawcy, po odebraniu od Użytkowników Platformy odpowiedniej zgody, danych dotyczących Użytkownika Platformy wynikających z wypełnionego na Platformie wniosku o finansowanie, celem oceny przez Pożyczkodawcę możliwości świadczenia usługi finansowania i ewentualnego zawarcia pomiędzy Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą Umowy finansowania;
f)utrzymania własnej infrastruktury technicznej i personelu niezbędnego do wykonania umowy współpracy;
g)prowadzenia działań promujących ofertę Umowy finansowania;
h)utrzymania własnej infrastruktury technicznej i personelu do obsługi zapytań Użytkowników Platformy w zakresie oferty Umowy finansowania.
Ponadto, będą Państwo przekazywali Pożyczkodawcy zanonimizowane dane Użytkowników Platformy, którym na Platformie będzie udostępniana oferta Umowy finansowania, celem wyliczenia przez Pożyczkodawcę wstępnej oferty finansowania, tj. kwoty pożyczki. Wstępna oferta finansowania (tj. przybliżona kwota pożyczki możliwej do udzielenia) będzie następnie udostępniana Użytkownikowi Platformy na Platformie.
W ramach funkcjonalności Platformy zapewnią Państwo, aby Użytkownik Platformy zainteresowany ofertą Umowy finansowania mógł wybrać na Platformie odpowiednią opcję umożliwiającą dokładne wyliczenie przez Pożyczkodawcę kwoty pożyczki możliwej do udzielenia i wyrażenia zgody na przekazanie danych Użytkownika Platformy do Pożyczkodawcy. Po wyrażeniu zgody dane Użytkownika Platformy będą przekazywane do Pożyczkodawcy.
Natomiast Pożyczkodawca będzie zobowiązany w szczególności do:
a)pozyskania informacji odnośnie do Użytkownika Platformy z baz danych zawierających dostępne informacje gospodarcze wykorzystywane w celu sprawdzenia zdolności kredytowej Użytkownika Portalu prowadzone przez podmioty zajmujące się udostępnianiem i wymianą informacji gospodarczych, przy czym Pożyczkodawca nie jest zobowiązany do każdorazowego skorzystania ze wszystkich dostępnych źródeł informacji;
b)na podstawie danych przesłanych przez Użytkownika Platformy, informacji z baz danych oraz innych posiadanych informacji do dokonania oceny zdolności kredytowej z wykorzystaniem własnych modeli scoringowych oraz wydania decyzji w zakresie możliwości świadczenia usługi finansowania i zawarcia Umowy finansowania z Użytkownikiem Platformy;
c)przekazania Państwu informacji o decyzji w zakresie możliwości świadczenia usługi finansowania i zawarcia Umowy finansowania z Użytkownikiem Platformy;
d)przekazania Państwu informacji o wysokości nadanego Użytkownikowi Platformy limitu finansowego, przy czym ustalenie wysokości tego limitu nastąpi na podstawie oceny przez Pożyczkodawcę historii konta;
e)uruchomienia na rzecz Użytkownika Platformy kwoty pożyczki, nie później niż następnego dnia roboczego przypadającego po dniu, w którym nastąpiło spełnienie warunków określonych w Umowie finansowania oraz weryfikacji, przy czym informacja o zleconym przelewie zostanie przekazana niezwłocznie poprzez Państwa system informatyczny;
f)wystawiania faktury Użytkownikowi Platformy za usługi finansowania;
g)archiwizacji Umowy finansowania i dokumentacji z nią związanej.
Będą Państwo odpowiedzialni za przekazanie do Użytkownika Platformy informacji o decyzji oraz informacji o wysokości limitu finansowania, poprzez ich udostępnienie na Platformie. Użytkownik Platformy będzie uprawniony do wyboru na Platformie odpowiedniej opcji kierującej go do oferty finansowej i zawarcia Umowy finansowania. Zawarcie Umowy finansowania pomiędzy Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą będzie realizowane zgodnie z prawem. Za treść i prawidłowe zawarcie Umowy finansowania będzie odpowiadał Pożyczkodawca. Będą Państwo pośredniczyć w zawarciu Umowy finansowania w ramach Platformy umożliwiając jej zawarcie przez Użytkownika Platformy, nie będą Państwo odpowiadać za jej treść czy formę prawną.
Umożliwią Państwo, dzięki swojej infrastrukturze informatycznej jaką jest Platforma, zawarcie Umowy finansowania poprzez możliwość składania wniosków o pożyczkę, a także będą Państwo uczestniczyć w procesie przekazywania i wymiany informacji pomiędzy Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą, np. zbieranie zgód Użytkowników Platformy; udzielanie Użytkownikom Platformy informacji o zasadach działania Umowy finansowania. Bez Państwa działalności, jako pośrednika i łącznika między Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą strony Umowy finansowania mogłyby nie dostrzec możliwości jej zawarcia. Dopiero Państwo, poprzez prowadzoną Platformę, łączą potrzebę Użytkowników Platformy z ofertą Pożyczkodawcy wskazując możliwość zawarcia umowy o finansowanie na konkretnych warunkach. Promują Państwo także usługę finansowania o charakterze pożyczkowym oferowaną przez Pożyczkodawcę w ramach prowadzonej Platformy, przez co czynności wykonywane przez Państwa nie ograniczają się jedynie do dopełnienia formalności administracyjnych związanych z udzieleniem finansowania przez Pożyczkodawcę. Ponadto, z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej, usługi świadczone przez Państwa będą stanowiły element usługi finansowej wykonywanej przez Pożyczkodawcę.
Z tytułu pośrednictwa w zawarciu Umowy finansowania pomiędzy Pożyczkodawcą a Użytkownikiem Platformy, tj. za wykonywanie czynności opisanych powyżej, będzie Państwu przysługiwało Wynagrodzenie prowizyjne za wykonanie usług pośrednictwa obliczane według wzorów zawartych w umowie współpracy, uzależnione od spłaty przez Użytkownika Platformy uzyskanego finansowania, rozliczane na podstawie raportu przesyłanego przez Pożyczkodawcę po zakończeniu danego okresu rozliczeniowego. Będą mieli państwo na celu oraz w interesie czynienie wszystkiego co możliwe, aby doszło do zawarcia Umowy finansowania pomiędzy Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą. Sposób kalkulacji Państwa wynagrodzenia prowizyjnego uzależniony będzie od wielkości udzielonego finansowania o charakterze pożyczkowym przez Pożyczkodawcę za pośrednictwem Platformy.
Czynności wykonywane przez Państwa wpływają na zmianę sytuacji prawnej i finansowej Użytkownika Platformy. Ponadto, Państwa działania wpływają na zmianę sytuacji prawnej i finansowej Pożyczkodawcy. Wskutek wykonywanych przez Państwa czynności pośrednictwa w zakresie możliwości świadczenia przez Pożyczkodawcę usługi finansowania i zawarcia Umowy finansowania z Użytkownikiem Platformy dochodzi do przeniesienia środków finansowych z rachunku Pożyczkodawcy na rzecz Użytkownika Platformy. Dochodzi zatem, według Państwa, do zmiany sytuacji prawnej i finansowej stron transakcji.
Państwa zdaniem wykonywane czynności nie mają jedynie charakteru techniczno‑administracyjnego.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy świadczone przez Państwa usługi można uznać za usługi pośrednictwa finansowego, zwolnione od podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.
W myśl art. 43 ust. 15 ustawy:
Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:
1) czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2) usług doradztwa;
3) usług w zakresie leasingu.
Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek odzwierciedlenia odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 135 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE:
Państwa członkowskie zwalniają transakcje udzielania kredytów i pośrednictwo kredytowe, oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.
Należy wskazać, że ww. zwolnienia mają charakter przedmiotowy, gdzie przede wszystkim istotną przesłanką do skorzystania ze zwolnienia jest rodzaj świadczonej usługi – cechy, które ją wyróżniają. Ustawodawca szczególny nacisk położył na stronę przedmiotową, nie dokonując zawężenia omawianych zwolnień wyłącznie do określonej grupy podmiotów. Zatem podkreślić należy, że wystarczającą przesłanką pozwalającą objąć zwolnieniem daną czynność jest wykazanie jej związku ze wskazanymi w ww. przepisach czynnościami, przy czym związek ten musi być wyraźny i nie odbiegać od świadczenia usług finansowych, wypaczając przez to istotę przewidzianego zwolnienia.
Powyższy pogląd potwierdza orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-2/95 pomiędzy Sparekassernes Datacenter (SDC) a Skatteministeriet (Dania), w którym Trybunał stwierdził, że:
„(…) zwolnienie dotyczące usług finansowych nie jest uzależnione od tego, czy usługa jest wykonywana przez instytucję, która wstępuje w prawny związek z końcowym odbiorcą. Fakt, że dana transakcja jest wykonywana przez osobę trzecią, ale z punktu widzenia końcowego odbiorcy wydaje się być usługą wykonywaną przez bank, nie wyklucza objęcia jej zwolnieniem”.
Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczania zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą, podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT.
Mając na uwadze wykładnię zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy oraz w art. 135 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE, konieczne jest zdefiniowanie pojęcia „usług pośrednictwa”. W związku z tym, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani Dyrektywa 112 nie definiują tego pojęcia, w celu określenia, jakie czynności należy rozumieć pod pojęciem usług pośrednictwa, należy oprzeć się na wykładni językowej, wspieranej przy tym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, wersja internetowa: http://sjp.pwn.pl), przez pośrednictwo należy rozumieć działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron. Równorzędnie, przez pośrednictwo rozumie się kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych, a więc załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, uczestniczenie w zawieraniu takich transakcji. W tym zakresie stwierdzić należy, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo. Z kolei z doktrynalnego punktu widzenia cechą charakterystyczną pośrednictwa odróżniającą ten stosunek od innych umów jest fakt, że bezpośrednią przyczyną zawarcia bezpośrednio lub pośrednio umowy są działania pośrednika. Innymi słowy przez umowę o pośrednictwo należałoby rozumieć taki stosunek prawny istniejący pomiędzy dwiema stronami, z których jedna (pośrednik) otrzymuje zlecenie od drugiej, aby doprowadzić do wymiany gospodarczej świadczeń z osobą trzecią, przy czym znalezienie kontrahenta ma stanowić bezpośredni i decydujący rezultat starań pośrednika. Bezpośrednim celem aktywności pośrednika jest wywołanie skutku prawnego, polegającego na wprowadzeniu zleceniodawcy (podmiotu zastępowanego) w stosunek umowny z osobą trzecią.
W celu rozstrzygnięcia, co w świetle przepisów prawa podatkowego należy rozumieć pod pojęciem „pośrednictwa” warto odnieść się do wyroku z 21 czerwca 2007 r. w sprawie C-453/05 Volker Ludwig przeciwko Finanzamt Luckenwalde, w którym TSUE stwierdził, że
(…) pośrednictwo stanowi działalność polegającą na pośredniczeniu, która może obejmować między innymi wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych, przy czym celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy.
(…) Zatem pojęcie pośrednictwa nie wymaga koniecznie, aby pośrednik działający jako subagent agenta głównego kontaktował się bezpośrednio z dwiema stronami umowy, aby negocjować wszystkie klauzule, jednakże pod warunkiem że jego działalność nie ogranicza się do zobowiązania do wykonania części czynności faktycznych związanych z umową.
Natomiast w wyroku z 13 grudnia 2001 r. w sprawie C-235/00 Commissioners of Customs & Excise przeciwko CSC Financial Services Ltd. Trybunał orzekł, że pojęcie pośrednictwa obejmuje działalność wykonywaną przez osobę pośredniczącą, która nie jest stroną umowy dotyczącej produktu finansowego i której działalność różni się od typowych świadczeń umownych wykonywanych przez strony tych umów. W istocie pośrednictwo stanowi usługę świadczoną na rzecz strony umowy, za którą wypłaca ona wynagrodzenie jako za odrębną działalność pośrednictwa.
Działalność ta może obejmować m.in. wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia takiej umowy, kontaktowanie się z drugą stroną i negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków świadczeń wzajemnych. Celem takiej działalności jest uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę, a sam pośrednik nie ma żadnego interesu w zakresie treści umowy. TSUE w orzeczeniu tym uznał, że znaczenie słowa „negocjacje”, w kontekście art. 13 część B lit. d pkt 5 VI Dyrektywy odnosi się „do działalności pośrednika, który nie przyjmuje roli którejkolwiek ze stron umowy dotyczącej produktu finansowego oraz którego działalność polega na czymś innym, niż świadczenie usług wchodzących w zakres umowy, typowo wykonywanych przez strony takich umów. Negocjacje stanowią usługę świadczoną na rzecz strony umowy oraz są wynagradzane przez nią, polegającą na jednoznacznie określonym akcie mediacji. Mogą one polegać m.in. na wskazywaniu odpowiednich możliwości zawarcia takiej umowy, nawiązywaniu kontaktu z drugą stroną lub negocjowaniu, w imieniu i na rzecz klienta, warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron. Celem negocjacji jest zatem wykonanie wszystkich czynności niezbędnych w celu zawarcia przez dwie strony umowy, przy jednoczesnym braku jakiegokolwiek własnego zaangażowania negocjatora określonego w warunkach umowy.
Zatem, zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, usługa pośrednictwa finansowego powinna stanowić:
- usługę świadczoną na rzecz strony transakcji finansowej, za którą strona ta wypłaca wynagrodzenie;
- z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej usługi świadczone przez pośrednika powinny stanowić element usługi finansowej;
- celem jest dążenie do zawarcia umowy (przy czym pośrednik nie ma żadnego interesu co do treści umowy);
- usługa pośrednictwa nie może mieć charakteru wyłącznie wykonywania czynności faktycznych związanych z umową (nie może to być np. wyłącznie udostępnianie informacji stronom transakcji finansowej).
W konsekwencji, żeby uznać daną działalność za pośrednictwo konieczne jest, aby pośrednik wykonał przynajmniej niektóre z czynności:
- wskazywanie stronie danej umowy okazji do zawarcia umowy;
- uczynienie wszystkiego, co niezbędne, aby dwie strony zawarły umowę;
- prowadzenie negocjacji polegających na jednoznacznie określonym akcie mediacji;
- nawiązywanie kontaktu z drugą stroną lub negocjowanie w imieniu i na rzecz klienta warunków płatności, jakich ma dokonać jedna ze stron.
Nie oznacza to, że pośrednik nie może wykonywać dodatkowych czynności, jednakże aby czynności te można było zaliczyć do czynności pośredniczących konieczne jest, aby wywoływały skutek lub miały na celu wywołanie skutku dla wszystkich stron transakcji, innymi słowy konieczne jest, aby skutek tych czynności znalazł odzwierciedlenie w zawartej umowie pomiędzy stronami.
Oceniając powyższe okoliczności sprawy na tle powołanych regulacji prawnych należy się z Państwem zgodzić, że wykonywane przez Państwa czynności będą stanowiły usługi pośrednictwa finansowego. Z opisu sprawy wynika bowiem, że usługi świadczone przez Państwa na rzecz Pożyczkodawcy będą spełniały przedstawione wyżej przesłanki wynikające z orzecznictwa TSUE dla uznania ich za usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.
Jak Państwo wskazali, dokonają Państwo szeregu czynności, które mają na celu doprowadzenie do zawarcia umowy między Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą (przy czym nie będą mieli Państwo interesu w zakresie treści zawieranych umów), tj. dzięki swojej infrastrukturze informatycznej jaką jest Platforma, Użytkownik Platformy będzie miał możliwość zawarcia Umowy finansowania. Czynności powierzone Państwu na podstawie umowy współpracy obejmują m.in. udostępnienie Użytkownikom Platformy oferty usług finansowania w postaci kalkulatora kredytowego, oferowanych przez Pożyczkodawcę, informowanie o warunkach i zasadach usługi finansowej oferowanej przez Pożyczkodawcę w ramach Umowy finansowania, zapewnienie możliwości złożenia wniosku na podstawie wybranych parametrów z kalkulatora kredytowego, odbieranie od Użytkownika zgód niezbędnych do przetworzenia dokumentów potrzebnych do zawarcia Umowy finansowania oraz pobieranie danych niezbędnych do oceny przez Pożyczkodawcę możliwości świadczenia usługi finansowej na rzecz Użytkowników Platformy, udostępnienie infrastruktury technicznej, za pośrednictwem której dochodzi do zawarcia Umowy finansowania. Czynności te, zdaniem Spółki definitywnie nie mają jedynie charakteru techniczno-administracyjnego. Bez Państwa działalności, jako pośrednika i łącznika między Użytkownikiem Platformy a Pożyczkodawcą strony Umowy finansowania mogłyby nie dostrzec możliwości jej zawarcia. Dopiero Państwo, poprzez prowadzoną Platformę, łączą potrzebę Użytkowników Platformy z ofertą Pożyczkodawcy wskazując możliwość zawarcia umowy o finansowanie na konkretnych warunkach. Promują Państwo także usługę finansowania o charakterze pożyczkowym oferowaną przez Pożyczkodawcę w ramach prowadzonej Platformy, przez co czynności wykonywane przez Państwa nie ograniczają się jedynie do dopełnienia formalności administracyjnych związanych z udzieleniem finansowania przez Pożyczkodawcę. Z punktu widzenia nabywcy usługi finansowej, usługi świadczone przez Państwa będą stanowiły element usługi finansowej wykonywanej przez Pożyczkodawcę. Będą więc Państwo dokonywali szeregu czynności wskazanych wcześniej w orzecznictwie TSUE jako wymagane elementy pośrednictwa. Co więcej, za wykonywanie opisanych czynności będzie Państwu przysługiwało Wynagrodzenie prowizyjne.
Wskazane przez Państwa czynności wykonywane w imieniu i na rzecz Pożyczkodawcy należy uznać za czynności z zakresu pośrednictwa finansowego zmierzające w istocie do zawarcia umowy o produkt finansowy pomiędzy Użytkownikiem Platformy a właśnie Pożyczkodawcą. Celem ww. czynności jest wspieranie Pożyczkodawcy w czynnościach zmierzających do zawarcia przez tego Pożyczkodawcę umów z Użytkownikami Platformy. Państwa działania ukierunkowane będą na doprowadzenie do zawarcia umowy pomiędzy Pożyczkodawcą a Użytkownikami Platformy. Zakres ww. usług niewątpliwie będzie wykraczał poza samo udzielanie informacji. Za wykonywane czynności otrzymają Państwo wynagrodzenie prowizyjne - sposób kalkulacji należnego Państwu wynagrodzenia uzależniony będzie od wielkości udzielonego finansowania o charakterze pożyczkowym przez Pożyczkodawcę za pośrednictwem Platformy.
Zatem, z uwagi na powołane przepisy prawa oraz orzecznictwo TSUE w kontekście przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że świadcząc powyższe usługi zmierzające do zawarcia umowy pomiędzy Użytkownikami Platformy a Pożyczkodawcą, będą Państwo świadczyć usługi pośrednictwa zdefiniowane w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, ww. usługi będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT.
Państwa stanowisko jest prawidłowe.
Na marginesie zwrócić należy uwagę na przepis art. 43 ust. 22 ustawy, zgodnie z którym:
Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38–41, świadczonych na rzecz podatników, i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem że:
1)jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;
2)złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia.
Stosownie zaś do ust. 23 ww. przepisu:
Podatnik, który zrezygnował z opodatkowania zgodnie z ust. 23, może ponownie wybrać opodatkowanie zgodnie z ust. 22, nie wcześniej niż po upływie 2 lat, licząc od początku okresu rozliczeniowego, od którego ponownie korzysta ze zwolnienia.
Powyższe przepisy umożliwiają wybór opodatkowania określonych usług, które dotychczas obligatoryjnie korzystały ze zwolnienia od podatku – w tym m.in. właśnie usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu tych usług, przy czym możliwość wyboru opcji opodatkowania dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz innych podatników, przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 22 i 23 ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
