Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania samochodu na cele osobiste wspólników po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawcy są osobami fizycznymi prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzoną w formie spółki cywilnej. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka posiada dwóch wspólników. Udziały w spółce wynoszą 60% do 40%.
Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy. Samochód jest używany przez wspólników na potrzeby działalności gospodarczej i celów prywatnych (mieszany sposób użytkowania). Zarówno od faktur za czynsz leasingowy jak i wydatki na pojazd jest odliczane 50% VAT.
Wspólnicy zamierzają po zakończeniu umowy leasingu dokonać wykupu pojazdu na własne cele. Leasingodawca nie ma możliwości innej niż wystawienie faktury wykupowej na dane spółki Wnioskodawców. Natomiast Wnioskodawcy nie będą jej ewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Nie zamierzają również odliczyć podatku od towarów i usług od przedmiotowej faktury. Dodatkowo Wnioskodawcy nie zamierzają wprowadzać pojazdu do ewidencji środków trwałych.
Pytania
Czy Wspólnicy mogą uznać, że nie wystąpił przypadek "możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w całości lub części" warunkujący konieczność opodatkowania wykupu pojazdu na cele prywatne Wnioskodawców zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. W szczególności nie nastąpiło nieodpłatne przekazanie samochodu wykpionego z leasingu na spółkę cywilną lecz de facto przekazanego wspólnikom tej spółki?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawców Wspólnicy mają prawo uznać, że nie wystąpił przypadek możliwości odliczenia podatku od towarów i usług w całości lub części warunkujący konieczność opodatkowania wykupu pojazdu na cele prywatne Wnioskodawców zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. W szczególności nie nastąpiło nieodpłatne przekazanie samochodu wykupionego z leasingu na spółkę cywilną lecz de facto przekazanego wspólnikom tej spółki. Zgodnie z obowiązującą wykładnią KIS niewprowadzenie pojazdu na stan środków trwałych również przy uzyskaniu faktury na podmiot wykupujący pojazd po umowie leasingu operacyjnego nie implikuje spełnienia przesłanek wynikających z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT mimo, że podatnik teoretycznie posiadał możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub części od tzw. faktury wykupowej. Wykładnia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w tym zakresie ustala, że jedynie faktyczne korzystanie z pojazdu w działalności gospodarczej aktywuje tę normę prawną. Nie są istotne przy tym przesłanki takie jak otrzymanie faktury dokumentującej wykup na podmiot mający prawo do odliczenia czy też realne prawo do odliczenia – istotna jest wola podatnika w zaliczeniu pojazdu dla celów prywatnych czy też działalności gospodarczej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynność ta jest wykonywana odpłatnie.
Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.
Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.
Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).
Podkreślić jednak należy, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy jest dokonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W świetle art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Należy zauważyć, że w myśl art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.
Natomiast zgodnie z art. 70916 ww. ustawy:
Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin.
Wobec powyższego, umowa leasingu – co do zasady – sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, leasing jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu pojazdu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.
Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.
W związku z powyższym, w sytuacji nieodpłatnego przekazania samochodu na cele osobiste koniecznym jest dokonanie analizy, czy – w świetle art. 7 ust. 2 ustawy – zostały spełnione warunki do uznania przedmiotowej czynności za nieodpłatną dostawę towarów zrównaną z odpłatną dostawą, o której mowa w powołanym przepisie.
Z powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie. W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Jak wynika z okoliczności sprawy, Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka posiada dwóch wspólników. Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy. Samochód jest używany przez wspólników na potrzeby działalności gospodarczej i celów prywatnych (mieszany sposób użytkowania). Zarówno od faktur za czynsz leasingowy jak i wydatki na pojazd jest odliczane 50% VAT. Wspólnicy zamierzają po zakończeniu umowy leasingu dokonać wykupu pojazdu na własne cele. Leasingodawca nie ma możliwości innej niż wystawienie faktury wykupowej na dane spółki. Natomiast Spółka nie będzie jej ewidencjonować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Nie zamierza również odliczyć podatku od towarów i usług od przedmiotowej faktury. Dodatkowo Współwłaściciele Spółki nie zamierzają wprowadzać pojazdu do ewidencji środków trwałych.
W związku z powyższym nabycie samochodu po zakończeniu umowy leasingu nie jest związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. W zaistniałej sytuacji, nie przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego przy wykupie tego samochodu.
W konsekwencji, przekazanie przez Spółkę na cele prywatne Współwłaścicieli samochodu osobowego w momencie wykupu z leasingu, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, bowiem – z uwagi na zamierzone przekazanie na cele osobiste – nie przysługuje Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tego samochodu.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że przekazanie na cele prywatne samochodu w momencie wykupu z leasingu, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż przy nabyciu (wykupie) samochodu nie będzie przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Oceniając Państwa stanowisko uznałem je za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ....Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.