Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

1.ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 3 grudnia 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 4 sierpnia 2021 r. sygn. akt I SA/Po 387/21 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 kwietnia 2025 r. sygn. akt I FSK 2122/21; i

2. stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 grudnia 2020 r. wpłynął Pana wniosek z 3 grudnia 2020 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia od podatku – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy – świadczonych przez Pana usług związanych z nauczaniem (...).

Uzupełnił go Pan pismem sygnowanym datą 4 lutego 2021 r. (wpływ 3 lutego 2021 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (zwany dalej „Wnioskodawcą”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży kursów maturalnych z (...) poprzez stronę internetową www. Zgodnie z wpisem do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przeważającą działalnością Wnioskodawcy są usługi z zakresu pozostałych pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKD 85.59.B). Nabywcami kursów są osoby indywidualne – uczniowie szkół średnich, którzy przygotowują się do matury. Wnioskodawca korzysta aktualnie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca jest magistrem (…). Szerokim blokiem tematycznym w czasie Jego studiów była (…). (…) Wnioskodawca nie ma przygotowania pedagogicznego oraz certyfikatów potwierdzających kwalifikacje nauczyciela.

Kurs (…) można nabyć na stronie internetowej Wnioskodawcy. Zakup lekcji obejmuje dostęp do platformy kursowej poprzez indywidualne konto użytkownika. Zakupiona lekcja jest dostępna na koncie przez określony czas. Lekcje trwają od 20 do 60 minut, w zależności od tematu. W materiale wideo Wnioskodawca omawia teorię i rozwiązuje przykładowe zadania z arkuszy maturalnych. Wykupując pakiet nagrań otrzymuje się również możliwość monitorowania postępów. Każda lekcja zaczyna się od przypomnienia teorii – Wnioskodawca tłumaczy dane zagadnienie i zwraca uwagę na najważniejsze kwestie. Następnie rozwiązuje kilka zadań o tematyce maturalnej. Do każdej lekcji otrzymuje się zadania do samodzielnego rozwiązania oraz materiały w formacie pdf do pobrania. Nauczane treści znajdują się w programach nauczania szkół średnich. Wnioskodawca w swojej ofercie posiada obecnie możliwość nabycia przez klientów: pojedynczych lekcji (…), pakietu lekcji (…), pełnego pakietu maturalnego (…). Przeznaczeniem sprzedawanych przez Wnioskodawcę pakietów jest pomoc w zrozumieniu zagadnień (…) przerabianych przez nich na zajęciach w celu uzyskania odpowiednio zaliczenia, bądź pozytywnej oceny semestralnej lub końcowej w szkole, w ramach programów kształcenia oraz przygotowanie do matury podstawowej i rozszerzonej z (…). W ramach pełnego pakietu wchodzą wszystkie nagrania dostępne na platformie i nagrania bonusowe niedostępne nigdzie indziej – (…). Dodatkowo kursant ma możliwość rozwiązywania zadań, (…). W celu uzyskania dostępu do kursów zainteresowany musi założyć konto na stronie www. Po zalogowaniu uzyskuje dostęp do platformy edukacyjnej. Oferowane przez Wnioskodawcę usługi nie zawierają opcji konsultacji na żywo (w czasie rzeczywistym). Wszystkie materiały niezależnie od wybranego pakietu (w tym lekcje pojedyncze) zawierają sekcję komentarzy, w których można zadać pytanie dotyczące przerabianego tematu. Wnioskodawca odpowiada na każdy komentarz w tej samej formie – odpowiedzi są widoczne przez wszystkich uczniów, korzystających z tego samego tematu, którzy mogą włączyć się do dyskusji. Umożliwia to interakcję i bezpośredni kontakt z Wnioskodawcą. Jest to kontakt osobisty aczkolwiek na odległość. Taka pomoc w ramach pakietów nagrań w znacznym stopniu angażuje Wnioskodawcę. Nie jest w związku z tym możliwe wykonywanie tych usług wyłącznie za pomocą technologii informacyjnej. Kluczowy jest w nich udział Wnioskodawcy. Bez osobistego udziału Wnioskodawcy, nie byłoby możliwe konsultowanie wątpliwości jego klientów i efektywna nauka. Oferowane usługi nie straciłyby natomiast nic na zastąpieniu drogi elektronicznej, bezpośrednimi i osobistymi spotkaniami. Przy czym forma elektroniczna jest preferowana przez klientów Wnioskodawcy, bowiem mają oni możliwość korzystania z usług nauczania w zasadzie w każdym czasie i miejscu.

Uzupełnienie opisu sprawy

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi na zadane mu poniższe pytania:

1)Czy Wnioskodawca posiada wykształcenie kierunkowe w zakresie (…)? Jeśli tak, to należy wskazać jakie, np. ukończone studia wyższe, kursy w tym zakresie?

Tak jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji, Wnioskodawca jest magistrem (…). Szerokim blokiem tematycznym w czasie Jego studiów była (…). W ramach studiów zaliczył m.in. następujące przedmioty z zakresu (…). Wnioskodawca pisał pracę magisterską w zakresie (…). Wnioskodawca zdał maturę rozszerzoną z (…) z wynikiem (...).

2)Czy Wnioskodawca posiada wiedzę i kwalifikacje zdobyte w oficjalnym systemie nauczania, publicznym bądź prywatnym (np. zgodnie z Prawem oświatowym, Prawem o szkolnictwie wyższym) w powyższym zakresie?

Tak, jak wynika z odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawca posiada wiedzę i kwalifikacje zdobyte w oficjalnym systemie nauczania w zakresie (…).

3)Jakie kwalifikacje w dziedzinie (…) posiada Wnioskodawca?

Wnioskodawca w dziedzinie (…) posiada wysokie kwalifikacje, ponieważ poziom nauczania tego przedmiotu na kierunku (…) jest wysoki, a zakres wiedzy zdecydowanie szerszy niż na poziomie maturalnym. Zajęcia z (…) są jednym z najważniejszych na kierunku, który ukończył Wnioskodawca.

4)Czy istnieje związek pomiędzy treścią przekazywaną na kursach maturalnych z (…), a posiadanymi przez Wnioskodawcę kwalifikacjami?

Istnieje związek pomiędzy treścią przekazywaną przez Wnioskodawcę na kursach maturalnych z (…), a posiadanymi przez Wnioskodawcę kwalifikacjami. Wiedza, którą Wnioskodawca zdobył podczas studiów, pozwoliła Mu stworzyć kursy maturalne (…).

5)Czy Wnioskodawca prowadzi kursy maturalne z (…) sam na własny rachunek i własną odpowiedzialność?

Wnioskodawca prowadzi kursy maturalne z (…) sam na własny rachunek i własną odpowiedzialność.

Pytanie

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę związane z nauczaniem (…) w sposób przedstawiony w stanie faktycznym mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi prywatnego nauczania na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym, świadczone przez nauczycieli.

Z powyższego przepisu wynika, że zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają usługi prywatnego nauczania, o ile spełniają łącznie następujące warunki:

-obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez te przedszkola, szkoły lub uczelnie wyższe,

-są świadczone przez nauczycieli.

Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Przykładem takiej usługi jest udzielanie prywatnych lekcji. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń czy też jednocześnie większa liczba osób. Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, pojęcie edukacja szkolna i uniwersytecka nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób (wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 14 czerwca 2007 r. w sprawie C-445/05).

W przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, w ramach, której sprzedaje przygotowane osobiście lekcje tematyczne oraz kursy maturalne z (…) poprzez stronę internetową. Tematyka zajęć pokrywa się z zagadnieniami przerabianymi przez kursantów na zajęciach w szkole. W związku z tym, że kursy mają pomóc w zaliczeniu materiału przewidzianego w programie nauczania, zakres tematyczny przygotowanych przez Wnioskodawcę kursów jest zgodny z zakresem programu nauczania w tych placówkach. Tym samym Wnioskodawca spełnia przesłankę o charakterze przedmiotowym wskazaną w przepisie o zwolnieniu.

Drugim warunkiem zastosowania zwolnienia jest przesłanka podmiotowa, odnosząca się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. W ustawie o VAT nie ma definicji pojęcia „nauczyciel”. Skoro w tej ustawie brak jest definicji legalnej zawartego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT pojęcia „nauczyciela”, to należy to pojęcie rozumieć w znaczeniu, w jakim używa się go w języku potocznym. Wykładnia językowa ma bowiem pierwszeństwo. „Nauczyciel” w znaczeniu potocznym to osoba, która naucza. Posiłkując się definicją słownikową pojęcie „nauczyciel” można rozumieć w dwojaki sposób. Jako osobę trudniącą się uczeniem kogoś bądź jako czynnik kształtujący czyjąś świadomość, regulujący czyjeś postępowanie (Słownik Języka Polskiego, https://sjp.pwn.pl). Nauczyciel jest zatem osobą, która przekazuje wiedzę i swoje umiejętności uczniom. Co istotne, ani ustawa o VAT, ani też znaczenie językowe nie wymagają, aby nauczyciel był kimś, kto posiada odpowiedni dyplom ukończenia studiów czy też aby był zatrudniony w placówce oświatowej. Istotny jest tutaj aspekt funkcjonalny, tzn. pełnienie roli nauczyciela, a nie to, czy ma ona formalne przygotowanie bądź wykształcenie pedagogiczne albo czy jest pracownikiem oświaty. Powyższe znajduje swoje odzwierciedlenie również w wyroku TSUE, gdzie Trybunał stwierdził m.in., że działalność inna niż w charakterze nauczyciela sensu stricto może również zostać uznana za nauczanie (o którym tu mowa), pod warunkiem że jest wykonywana w ramach przekazywania wiedzy i umiejętności pomiędzy nauczycielem a uczniami lub studentami w zakresie edukacji szkolnej lub uniwersyteckiej (wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 28 stycznia 2010 r. w sprawie C-473/08). Niewątpliwie w analizowanym stanie faktycznym zachodzi proces nauczania – nabywca usług z pomocą Wnioskodawcy uzyskuje wiedzę niezbędną w procesie edukacji szkolnej. Wnioskodawca uczy (różnymi metodami) nabywcę usług. Jest zatem nauczycielem, udzielającym korepetycji.

Nie podlega wątpliwości fakt, że Wnioskodawca w stosunku do swoich klientów pełni funkcję tożsamą jak nauczyciel. Jego zadaniem jest ułatwienie i przyspieszenie procesu przyswajania wiedzy w zakresie zagadnień przerabianych przez uczestników na zajęciach szkolnych. Skoro więc przedmiot działania Wnioskodawcy jest tożsamy z przedmiotem działania nauczyciela (który np. jest zatrudniony w placówce szkolnej), Wnioskodawca spełnia drugi z warunków koniecznych do możliwości skorzystania ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez Wnioskodawcę związane z nauczaniem (…) mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy o VAT.

Należy podkreślić, że takie samo stanowisko zaprezentował w tożsamym stanie faktycznym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego z 4 września 2020 r. nr 0114-KDIP4-2.4012.257.2020.2.KS.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 5 marca 2021 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0112-KDIL1-2.4012.604.2020.2.PG, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 6 marca 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

31 marca 2021 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.

Wniósł Pan:

1)W oparciu o art. 119 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., o rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym oraz

2)Na podstawie art. 146 § 1 i art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c oraz art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości i zasądzenie kosztów postępowania.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 4 sierpnia 2021 r. sygn. akt I SA/Po 387/21.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 15 kwietnia 2025 r. sygn. akt I FSK 2122/21 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 15 kwietnia 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2020 r., poz. 106, ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Zaznaczyć należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy:

Powyższy przepis jest odzwierciedleniem regulacji art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe.

Z regulacji art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy wynika, że warunkiem zastosowania zwolnienia jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług prywatnego nauczania na odpowiednim poziomie edukacji, ale także przesłanki podmiotowej, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być nauczycielem. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania. Zwolnione od podatku jest nauczanie prywatne przez nauczycieli, obejmujące kształcenie powszechne lub wyższe. Prywatne nauczanie obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność (tj. nauczyciel działa we własnym imieniu). Prywatny charakter nauczania nie zależy od istnienia bezpośredniej relacji umownej między uczącym a uczniem (bądź uczniami), może to być bowiem umowa zawarta przez nauczającego, np. z rodzicami uczniów. Przykładem takiej usługi jest udzielanie korepetycji. Bez znaczenia w tej sytuacji pozostaje, czy odbiorcą usługi jest indywidualny uczeń czy też jednocześnie większa liczba osób. W przypadku jednak, gdy nauczyciele świadczący usługi nauczania są zatrudnieni przez inny podmiot, to nie łączy ich bezpośrednia relacja umowna z uczniami, lecz z podmiotem zatrudniającym.

Przywołany wyżej przepis umożliwia nauczycielom zwolnienie od podatku świadczonych przez nich usług nauczania prywatnego na poziomie przedszkolnym, podstawowym, ponadpodstawowym i wyższym. Zwolnienie to odnosi się zatem do usług nauczania, które obejmuje materiał dydaktyczny realizowany przez szkoły lub uczelnie wyższe. Musi istnieć tu zatem zgodność realizowanego w ramach prywatnego nauczania materiału z materiałem przewidzianym w programie nauczania w wymienionych placówkach oświatowych.

Powyższe stanowisko potwierdza analiza orzeczeń TSUE. W zapadłym rozstrzygnięciu C‑473/08 z dnia 28 stycznia 2010 r. w sprawie Eulitz, Trybunał stwierdził, że nauczyciele świadczący usługi w ramach kursów organizowanych przez podmiot trzeci nie mogą zostać uznani za osoby nauczające „prywatnie” w rozumieniu art. 13 część A ust. 1 lit. j VI Dyrektywy (obecnie art. 132 ust. 1 lit. j Dyrektywy 2006/112/WE). W wyroku tym wskazano także, że: „Thomas Eulitz działał jako nauczyciel w ramach kursu szkoleniowego proponowanego przez podmiot trzeci – EIPOS. W świetle ustaleń sądu krajowego podmiot ten – a nie Thomas Eulitz – pełnił obowiązki instytucji szkoleniowej, w ramach której ten ostatni nauczał oraz świadczył usługi szkoleniowe uczestnikom rzeczonych kursów” (pkt 52).

Zgodnie ze stanowiskiem TSUE, zajętym w wyroku C-445/05 z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie Werner Haderer, nauczanie prywatne obejmuje czynności wykonywane przez nauczycieli na ich własny rachunek i odpowiedzialność. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, czy usługa jest świadczona indywidualnemu uczniowi/słuchaczowi, czy też jednocześnie większej liczbie osób. W orzeczeniu tym Trybunał nadmienił, że pojęcie „edukacja szkolna i uniwersytecka” nie obejmuje jedynie nauczania, które kończy się egzaminem w celu uzyskania danych kwalifikacji lub które umożliwia uzyskanie określonego wykształcenia, lecz obejmuje także inną działalność, w ramach której prowadzi się nauczanie w celu poszerzania wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów, pod warunkiem, że działalność ta nie będzie miała charakteru wyłącznie rekreacyjnego. Jednocześnie, zdaniem Trybunału, przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni pojęcia „edukacji szkolnej i uniwersyteckiej” groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży kursów maturalnych z (…) poprzez stronę internetową www. Zgodnie z wpisem do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej przeważającą działalnością są usługi z zakresu pozostałych pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKD 85.59.B). Nabywcami kursów są osoby indywidualne – uczniowie szkół średnich, którzy przygotowują się do matury. Korzysta Pan aktualnie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Jest Pan magistrem (…). Szerokim blokiem tematycznym w czasie Pana studiów była (…). (…) Nie ma Pan przygotowania pedagogicznego oraz certyfikatów potwierdzających kwalifikacje nauczyciela. Prowadzi Pan kursy maturalne z (…) sam na własny rachunek i własną odpowiedzialność.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości dotyczą tego, czy usługi świadczone przez Pana związane z nauczaniem (…) w sposób przedstawiony w stanie faktycznym mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, jak również treść ww. wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu i Naczelnego Sądu Administracyjnego należy stwierdzić, że usługi, które Pan świadczy w postaci sprzedaży kursów maturalnych z (…) poprzez stronę internetową www, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu „art. 132 ust. 1 lit. j) dyrektywy nie zawiera żadnej definicji pojęcia »nauczanie [...] obejmujące edukację szkolną i uniwersytecką« dla celów tego przepisu, jak również »nauczyciel«, pojęcia te powinny w ogólnym kontekście wspólnego systemu VAT być rozumiane we wszystkich krajach unijnych jednolicie, zgodnie z celami, do jakich dąży owe zwolnienie, czyli poszerzenia wiedzy i umiejętności uczniów lub studentów. Przyjęcie szczególnie ścisłej wykładni tych pojęć groziłoby powstaniem rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w państwach członkowskich, z tego powodu, że systemy nauczania w każdym państwie członkowskim są zorganizowane w różny sposób.

Sąd podkreślił również, że „w wyroku TSUE w sprawie C‑473/08 Trybunał uznał, że działalność inna niż w charakterze nauczyciela sensu stricto może również zostać uznana za takie nauczanie, pod warunkiem że jest wykonywana w ramach przekazywania wiedzy i umiejętności pomiędzy nauczycielem a uczniami lub studentami w zakresie edukacji szkolnej lub uniwersyteckiej. W niezbędnym zakresie do sądu krajowego należy weryfikacja, czy wszystkie z rozpatrywanych rodzajów działalności stanowią »nauczanie« obejmujące »edukację szkolną i uniwersytecką«”, natomiast „w wyroku TSUE wydanym w sprawie C-445/05, Trybunał stwierdził m.in., że zwolnieniem na podstawie powołanego przepisu dyrektywy może być objęta działalność, polegająca na udzielaniu lekcji przez nauczyciela na własny rachunek i własną odpowiedzialność i obejmuje edukację szkolną lub uniwersytecką. Do sądu krajowego należy ocena, czy tak jest w postępowaniu przed sądem krajowym”.

Jak wskazano wyżej, art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy zawiera zarówno przesłankę podmiotową, jak i przedmiotową, umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku. Dla zastosowania ww. zwolnienia, przesłanki te muszą być spełnione łącznie.

Odnosząc się do przesłanki podmiotowej Sąd uznał, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy nie zawiera wymogu, aby posiadane kwalifikacje nauczającego miały wynikać z posiadania przez nauczyciela wykształcenia kierunkowego w danej dziedzinie.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że „skoro zatem na gruncie krajowym, nawet zgodnie z ustawą z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta nauczyciela (Dz.U. z 2024, poz. 986), nauczycielem może być nauczyciel nieposiadający stopnia awansu zawodowego, zwany dalej »nauczycielem początkującym«, czyli osoba, która dopiero odbywa przygotowanie do zawodu nauczyciela (por. art. 9a ust. 2), nie ma podstaw do twierdzenia, że nauczycielem dla korzystania z przedmiotowego zwolnienia może być jedynie osoba legitymująca się wykształceniem kierunkowym w danej dziedzinie (np. ukończone studia wyższe z danego zakresu)”.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że jest Pan magistrem (…). W odpowiedzi na pytanie organu o treści: „Czy Wnioskodawca posiada wykształcenie kierunkowe w zakresie (…)? Jeśli tak, to należy wskazać jakie, np. ukończone studia wyższe, kursy w tym zakresie?” wskazał Pan, że „Tak jak wskazano we wniosku o wydanie interpretacji, Wnioskodawca jest magistrem (…). Szerokim blokiem tematycznym w czasie Jego studiów była (…). W ramach studiów zaliczył m.in. następujące przedmioty z zakresu (…). Wnioskodawca pisał pracę magisterską w zakresie (…), której tytuł brzmi: (…) Wnioskodawca zdał maturę rozszerzoną z (…) z wynikiem (...)”.

Ponadto w odpowiedzi na pytanie o treści: „Czy Wnioskodawca posiada wiedzę i kwalifikacje zdobyte w oficjalnym systemie nauczania, publicznym bądź prywatnym (np. zgodnie z Prawem oświatowym, Prawem o szkolnictwie wyższym) w powyższym zakresie?” wskazał Pan, że: „Tak, jak wynika z odpowiedzi na pytanie nr 1, Wnioskodawca posiada wiedzę i kwalifikacje zdobyte w oficjalnym systemie nauczania w zakresie (…)”.

Dodatkowo odpowiadając na pytanie o treści: „Jakie kwalifikacje w dziedzinie (…) posiada Wnioskodawca?” wyjaśnił Pan, że „Wnioskodawca w dziedzinie (…) posiada wysokie kwalifikacje, ponieważ poziom nauczania tego przedmiotu na kierunku (…) jest wysoki, a zakres wiedzy zdecydowanie szerszy niż na poziomie maturalnym. Zajęcia z (…) są jednym z najważniejszych na kierunku, który ukończył Wnioskodawca”.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę powyższe informacje oraz uwzględniając stanowisko WSA, że w rozpoznawanej sprawie wnioskodawca dysponuje wykształceniem wyższym w zakresie (…), a zajęcia z (…) są jednym z najważniejszych na kierunku, który ukończył wnioskodawca, nie ma podstaw do uznania, że realizując usługi prywatnego nauczania w formie kursów przygotowujących do matury w zakresie (…), nie dysponuje on wiedzą oraz umiejętnościami (kwalifikacjami) pozwalającymi na nauczanie na poziomie kształcenia szkoły średniej w przedmiocie (…), skoro swoje kursy realizuje w oparciu o treści znajdujące się w programach nauczania szkół średnich, będąc po zdaniu egzaminów w zakresie (…) w ramach kształcenia uniwersyteckiego. Bez znaczenia w tej sytuacji jest, że wiedzę w zakresie (…) na poziomie wyższym pozyskiwał na studiach (…), a nie (…).

W konsekwencji, usługi, które świadczy Wnioskodawca w postaci sprzedaży kursów maturalnych z (…) poprzez stronę internetową www, korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Reasumując, usługi świadczone przez Wnioskodawcę związane z nauczaniem (…) w sposób przedstawiony w stanie faktycznym mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 27 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.