Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest:
-prawidłowe – w zakresie prawa do korzystania w roku 2023 ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);
-nieprawidłowe – w zakresie prawa do korzystania w roku 2024 ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 21 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do korzystania przez Pana w roku 2023 oraz w roku 2024 ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Uzupełnił go Pan pismem z 11 września 2025 r. (wpływ 11 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Posiada Pan obywatelstwo polskie i podlega nieograniczonemu obowiązku podatkowemu w Polsce. Od 20 kwietnia 2023 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą pod firmą (…) i korzysta Pan z prawa do zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT UE.
Sprzedaż ogółem u Pana w 2023 r. wyniosła 81 656,26 zł, z czego:
1)sprzedaż, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wyniosła 47 398,56 zł;
2)sprzedaż, o której mowa w art. 2 pkt 22a lit. c ustawy o VAT wyniosła 14 776,34 zł;
3)sprzedaż, o której mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT wyniosła 19 481,36 zł.
W 2024 r. sprzedaż u Pana wyniosła ogółem 440 168,55 zł, z czego:
1)sprzedaż, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wyniosła 102 699,42 zł;
2)sprzedaż, o której mowa w art. 2 pkt 22 lit. c ustawy o VAT wyniosła 102 136,85 zł;
3)sprzedaż, o której mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT wyniosła 235 332,28 zł
Zarejestrował się Pan do procedury VAT OSS 5 listopada 2024 r., jednak zgodnie z ewidencją VAT OSS, pierwszej wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość (w procedurze OSS) dokonał Pan dnia 16 czerwca 2024 r.
Łączna kwota przychodu rozliczona według procedury VAT OSS w 2024 r. wyniosła 33 412,80 zł.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego
W piśmie z 11 września 2025 r. na pytania Organu zawarte w wezwaniu udzielił Pan następujących odpowiedzi:
1. Czy wartość sprzedaży opodatkowanej na terytorium Polski w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku rozpoczęcia działalności, przekroczyła kwotę 200 000 zł?
Odpowiedź:
Nie, wartość sprzedaży opodatkowanej na terytorium Polski w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku rozpoczęcia działalności nie przekroczyła kwoty 200 000 zł.
2.Czy w 2023 r. w związku z dostawami realizowanymi w ramach WSTO, dokonał Pan wyboru miejsca opodatkowania ww. dostaw w kraju zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy?
Odpowiedź:
Nie, nie dokonałem wyboru miejsca opodatkowania ww. dostaw w kraju zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy.
3. Czy w 2024 r. – do momentu przekroczenia sumy całkowitej wartości dostaw realizowanych w ramach WSTO o równowartości 42 000 zł – dostawy realizowane w ramach WSTO były opodatkowane podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski? Czy też dokonał Pan wyboru miejsca opodatkowania ww. dostaw w kraju zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy?
Odpowiedź:
W 2024 r. do momentu przekroczenia sumy całkowitej wartości dostaw realizowanych w ramach WSTO o wartości 42 000 PLN – dostawy realizowane w ramach WSTO nie były opodatkowane podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, ale po przekroczeniu limitu zostały opodatkowane w ramach procedury VAT OSS.
4. W przypadku, gdy w 2024 r. część dostaw towarów w ramach WSTO była opodatkowana na terytorium Polski, a część w kraju członkowskim zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, to proszę wskazać wartość sprzedaży, która podlegała opodatkowaniu na terytorium Polski.
Odpowiedź:
W 2024 po przekroczeniu limitu dostaw towarów w ramach WSTO od II kwartału była opodatkowana VAT OSS. Wartość sprzedaży, która podlegałaby opodatkowaniu na terytorium Polski w 2024 wyniosła 102 699,42 PLN i nie przekroczyła limitu obowiązku opodatkowania na terytorium kraju podatkiem od towarów i usług.
5. Czy w latach 2023 i 2024 dokonywał Pan dostawy towarów bądź świadczył Pan usługi wymienione w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.)? Jeżeli tak, to proszę wskazać, jakie to były towary lub usługi?
Odpowiedź:
W latach 2023 i 2024 nie dokonywałem dostawy towarów ani też nie świadczyłem usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.).
Pytania
1.Czy w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca miał prawo do korzystania w 2023 r. ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?
2.Czy w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca miał prawo do korzystania w 2024 r. ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT?
Pana stanowisko w sprawie
1.Wnioskodawca miał prawo do korzystania w 2023 r. ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
2.Wnioskodawca miał prawo do korzystania w 2024 r. ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
Ad 1.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
Jak wskazuje art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Na podstawie ww. przepisu, limit sprzedaży dla Wnioskodawcy w 2023 r. wyniósł 140 273,97 zł przychodu (rejestracja działalności w dniu 20 kwietnia 2023 r.) – ust. 2 pkt 1.
Jako, iż sprzedaż ogółem Wnioskodawcy w 2023 r. wyniosła 81.656,26 zł, a kwota ta jest niższa niż obliczony limit (140 273,97 zł), to Wnioskodawca miał prawo do korzystania w 2023 r. ze zwolnienia z VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Ad 2.
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
Sprzedaż Wnioskodawcy w 2024 r. przekroczyła kwotę 200.000 zł, jednak zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 1, przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego nie uwzględnia się wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju.
W przypadku Wnioskodawcy sprzedaż, o której mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1 w 2024 r. wyniosła 102 136,85 zł, co oznacza, że kwoty 102 136,85 zł Wnioskodawca nie wlicza do limitu.
Dodatkowo, zgodnie z definicją sprzedaży zawartą w art. 2 pkt 22 u.p.t.u., pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Sprzedaży więc, o której mowa m.in. w art. 113 ust. 1 u.p.t.u., nie stanowi eksport towarów zdefiniowany w art. 2 pkt 8 u.p.t.u., toteż eksport towarów, który wyniósł u Wnioskodawcy 235 332,28 zł, nie wlicza się do limitu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Powyższe stanowisko potwierdza również fakt, że transakcje, o których mowa w art. 2 ust. 8 ustawy o VAT podlegają efektywnemu objęciu podatkiem od towarów i usług lub podatku o podobnym charakterze w kraju trzecim, jako import towarów.
W związku z powyższym, transakcje eksportowe zrealizowane dla podatników i niepodatników z państw trzecich nie wliczają się do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Tak więc, Wnioskodawca miał prawo w 2024 r. korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:
-prawidłowe – w zakresie prawa do korzystania w roku 2023 ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);
-nieprawidłowe – w zakresie prawa do korzystania w roku 2024 ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Na podstawie art. 2 pkt 8 ustawy:
Przez eksport towarów – rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:
a)dostawcę lub na jego rzecz, lub
b)nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
-jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
Wobec powyższego, aby dostawę towarów uznać za eksport towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 8 ustawy muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:
1)musi nastąpić przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel,
2)towar będący przedmiotem dostawy musi zostać wysłany lub przetransportowany z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej,
3)wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi być potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.
Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
a)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
b)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
c)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Według art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1)wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a)sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2)odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a)transakcji związanych z nieruchomościami,
b)usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c)usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych
‒jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3)odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Natomiast w myśl art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy:
Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych m.in. wyżej przytoczonymi przepisami art. 113 ust. 1-10 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1)dokonujących dostaw:
a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
‒energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
‒wyrobów tytoniowych,
‒samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d)terenów budowlanych,
e)nowych środków transportu,
f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
‒preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
‒komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
‒urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
‒maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
‒pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
‒motocykli (PKWiU ex 45.4);
2)świadczących usługi:
a)prawnicze,
b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c)jubilerskie,
d)ściągania długów, w tym factoringu;
3)(uchylony)
W zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 w zw. z ust. 9 ustawy, zasadniczą kwestią jest ustalenie w pierwszej kolejności, co należy uwzględnić w limicie sprzedaży, który uprawnia podatnika do zwolnienia od podatku VAT. Zwolnienie określone w art. 113 ustawy ma charakter zwolnienia podmiotowego, co oznacza, że wszystkie czynności, objęte definicją „sprzedaży” zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy, wykonywane przez podatników nie podlegają opodatkowaniu (z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 13).
Zgodnie z powyższą definicją, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zwolnienie podmiotowe jest więc określone przez status podmiotu (podatnik, u którego wartość sprzedaży nie przekroczyła w ubiegłym roku podatkowym kwoty 200 000 zł netto) oraz czynności wykonywane przez tego podatnika – tylko czynności objęte definicją sprzedaży będą z tego zwolnienia korzystać.
W przypadku, gdy podatnik rozpoczyna dopiero wykonywanie czynności opodatkowanych w danym roku podatkowym, ustawa przewiduje dla niego nieco odmienne zasady.
Jak wynika z powołanego wyżej art. 113 ust. 9 ustawy, w przypadku podatników rozpoczynających wykonywanie czynności opodatkowanych w trakcie roku podatkowego, przyjmuje się jako zasadę, iż sprzedaż dokonywana przez takiego podatnika jest zwolniona od podatku, jeżeli przewiduje on, iż wartość czynności opodatkowanych, które będą przez niego wykonywane do końca roku podatkowego, w którym rozpoczął działalność, nie przekroczy kwoty granicznej (w proporcji do okresu prowadzonej działalności).
Istotną regulację zawiera art. 113 ust. 2 pkt 1 ustawy. Na jego podstawie do wartości sprzedaży nie wlicza się wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 22a ustawy:
Przez wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość – rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, który jest:
a)podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
b)podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub
c)podmiotem niebędącym podatnikiem
-pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.
Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Miejscem dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Natomiast jak stanowi art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy.
W myśl art. 22a ust. 1 ustawy:
Przepis art. 22 ust. 1 pkt 1a nie ma zastosowania, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1)dostawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium jednego państwa członkowskiego;
2)towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1;
3)suma całkowitej wartości dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych na terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 2, oraz całkowitej wartości usług, o których mowa w art. 28k ust. 1, świadczonych na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 28k ust. 2 pkt 2, pomniejszona o kwotę podatku lub podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w trakcie roku podatkowego ani w poprzednim roku podatkowym kwoty 10 000 euro lub jej równowartości wyrażonej w walucie krajowej państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, przy czym w przypadku dostawcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej, a w razie braku takiej siedziby – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tylko na terytorium kraju, wyrażona w złotych równowartość kwoty w euro wynosi 42.000 zł.
Zgodnie z art. 22a ust. 2 ustawy:
Jeżeli w trakcie roku podatkowego kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 3, zostanie przekroczona, przepis art. 22 ust. 1 pkt 1a stosuje się, począwszy od dostawy, w związku z którą przekroczono tę kwotę.
Natomiast w myśl art. 22a ust. 3 ustawy:
Dostawca, do którego ma zastosowanie przepis ust. 1, może wskazać jako miejsce dostawy miejsce, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1a. Dostawca, którego towary w momencie rozpoczęcia ich wysyłki lub transportu znajdują się na terytorium kraju, wskazuje miejsce dostawy przez złożenie zawiadomienia o takim wyborze w terminie do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wyboru, na zasadach określonych w art. 28p.
Jak wynika z przywołanych przepisów, co do zasady, miejscem dostawy (opodatkowania) w przypadku wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość (WSTO) jest kraj, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy – czyli kraj konsumenta. Natomiast w sytuacji gdy są spełnione warunki określone w art. 22a ust. 1 ustawy, za miejsce opodatkowania dostawy towarów uznaje się kraj rozpoczęcia wysyłki/transportu towarów.
Procedura szczególna VAT-OSS (procedura unijna) została uregulowana w przepisach rozdziału 6a ustawy.
Zgodnie z art. 130a pkt 2 ustawy:
Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o podatnikach – rozumie się przez to osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, które:
a)dokonują wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub
b)ułatwiają dostawę towarów zgodnie z art. 7a ust. 2, jeżeli wysyłka lub transport towarów będących przedmiotem dostawy rozpoczyna się i kończy na terytorium tego samego państwa członkowskiego, lub
c) posiadają siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale nie posiadają siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego konsumpcji oraz świadczą usługi na rzecz osób niebędących podatnikami, o których mowa w art. 28a.
Jak stanowi art. 130a pkt 3 ustawy:
Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o procedurze unijnej – rozumie się przez to rozliczenie VAT należnego z tytułu czynności określonych w pkt 2 lit. a-c państwu członkowskiemu konsumpcji za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.
Podstawowym elementem dla prawidłowego opodatkowania podatkiem VAT oraz w konsekwencji wliczania czynności do limitu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, jest zgodne z przepisami prawa ustalenie miejsca opodatkowania transakcji.
Miejsce opodatkowania w przypadku WSTO określane jest na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1a ustawy (zasada ogólna nakazująca opodatkowanie dostawy w państwie konsumpcji) oraz art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (wyjątek od ww. zasady i opodatkowanie w państwie rozpoczęcia transportu/wysyłki towaru do nabywcy przy łącznym spełnieniu przesłanek wynikających z art. 22a ust. 1 ustawy, m.in. w zakresie limitu wynoszącego 10 000 euro, w Polsce 42 000 zł). Podatnik może wybrać opodatkowanie WSTO w państwie konsumpcji, mimo nieprzekroczenia limitu 10 000 euro, na podstawie art. 22a ust. 3 ustawy poprzez złożenie zawiadomienia VAT-29. W sytuacji, gdy miejsce opodatkowania WSTO przypadnie w państwie konsumpcji, podatnik może zarejestrować się do szczególnej procedury OSS i za jej pośrednictwem rozliczyć VAT należny w państwie zakończenia transportu/wysyłki towaru do nabywcy.
Zatem, jeżeli miejsce opodatkowania transakcji zostanie określone na terytorium Polski, do transakcji tej mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług i wówczas sprzedaż będzie wliczana do limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy w zw. z ust. 9 ustawy. Jeżeli natomiast miejscem opodatkowania jest inne państwo członkowskie, do opodatkowania tej transakcji ma zasadniczo zastosowanie reżim podatkowy obowiązujący w tym innym państwie członkowskim i tej sprzedaży podatnik nie uwzględnia w ww. limicie. Powyższe odnosi się także do WSTO co wynika z art. 113 ust. 2 pkt 1 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że od 20 kwietnia 2023 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą i korzysta Pan z prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT UE. W 2023 r. sprzedaż ogółem wyniosła u Pana 81 656,26 zł, z czego:
1)sprzedaż, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy wyniosła 47 398,56 zł;
2)sprzedaż, o której mowa w art. 2 pkt 22a lit. c ustawy wyniosła 14 776,34 zł;
3)sprzedaż, o której mowa w art. 2 pkt 8 ustawy wyniosła 19 481,36 zł.
W 2023 r. nie dokonał Pan wyboru miejsca opodatkowania dostaw w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na odległość w kraju zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy. W 2023 r., wartość sprzedaży opodatkowanej na terytorium Polski w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku rozpoczęcia działalności nie przekroczyła kwoty 200 000 zł.
W 2024 r. sprzedaż wyniosła u Pana ogółem 440 168,55 zł, z czego:
1)sprzedaż, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy wyniosła 102 699,42 zł;
2)sprzedaż, o której mowa w art. 2 pkt 22a lit. c ustawy wyniosła 102 136,85 zł;
3)sprzedaż, o której mowa w art. 2 pkt 8 ustawy wyniosła 235 332,28 zł
Zarejestrował się do Pan procedury VAT OSS 5 listopada 2024 r., jednak zgodnie z ewidencją VAT OSS, pierwszej wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość (w procedurze OSS) dokonał Pan dnia 16 czerwca 2024 r. Łączna kwota przychodu rozliczona według procedury VAT OSS w 2024 r. wyniosła 33 412,8 zł. Do momentu przekroczenia sumy całkowitej wartości dostaw realizowanych w ramach WSTO o wartości 42 000 PLN – dostawy realizowane w ramach WSTO nie były opodatkowane podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, ale po przekroczeniu limitu zostały opodatkowane w ramach procedury VAT OSS. Wartość sprzedaży opodatkowanej na terytorium Polski w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku rozpoczęcia działalności nie przekroczyła kwoty 200 000 zł.
W latach 2023 i 2024 nie dokonywał Pan dostawy towarów ani też nie świadczył Pan usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.
Pana wątpliwości w analizowanej sprawie w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy w roku 2023 miał Pan prawo do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.
Z podanych we wniosku informacji wynika, że w 2023 r. sprzedaż ogółem u Pana wyniosła 81 656,26 zł. Wskazał Pan, że wartość sprzedaży opodatkowanej na terytorium Polski w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku rozpoczęcia działalności (tj. w 2023 r.) nie przekroczyła kwoty 200 000 zł. Nie dokonywał Pan również dostawy towarów ani też nie świadczył Pan usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Zatem w roku 2023 mógł Pan korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy.
Podsumowując należy stwierdzić, że w roku 2023 miał Pan prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.
Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.
Odnosząc się natomiast do możliwości korzystania przez Pana ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w roku 2024, należy ponownie wskazać, że zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Z opisu sprawy wynika, że w 2024 r. sprzedaż ogółem wyniosła u Pana 440 168,55 zł, z czego:
1)sprzedaż, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy wyniosła 102 699,42 zł;
2)sprzedaż, o której mowa w art. 2 pkt 22a lit. c ustawy wyniosła 102 136,85 zł;
3)sprzedaż, o której mowa w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT 235 332,28 zł.
W 2024 r. dostawy realizowane w ramach WSTO nie były opodatkowane podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski, ale po przekroczeniu limitu zostały opodatkowane w ramach procedury VAT OSS. Łączna kwota rozliczona według procedury VAT OSS w 2024 r. wyniosła 33 412,8 zł.
Należy podkreślić, że – wbrew Pana twierdzeniu – w zakresie pojęcia sprzedaży mieści się również eksport towarów. Eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy, podlega bowiem opodatkowaniu VAT w Polsce. To z kolei oznacza, że zwolnienie od podatku VAT określone w art. 113 ust. 1 ustawy ma zastosowanie również do czynności eksportu towarów. Z kolei powołany wyżej art. 113 ust. 2 ustawy, nie wskazuje eksportu towarów jako czynności, której wartości nie wlicza się do limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Zatem, eksport towarów jest czynnością, której wartość należy wliczać do limitu uprawniającego do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy, tj. zwolnienia podmiotowego.
Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ww. przepisu przekroczy kwotę 200 000 zł zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę. Rejestracji należy dokonać zgodnie z art. 96 ust. 5 ustawy.
Biorąc zatem pod uwagę powołane regulacje prawne oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, wartość sprzedaży opodatkowanej na terytorium Polski w trakcie 2024 r. przekroczyła kwotę 200 000 zł (bez kwoty podatku), to z chwilą wykonania czynności, którą ww. kwota została przekroczona, utracił Pan prawo do zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.
W związku z powyższym, w roku 2024 (od momentu, gdy wartość sprzedaży opodatkowanej na terytorium Polski przekroczyła kwotę 200 000 zł) nie miał Pan prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.
Zatem Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:
Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.