Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

• Wynagrodzenie otrzymane z tytułu gotowości do świadczenia usługi redukcji oraz świadczenia z tytułu TOP stanowi dla Spółki niepodlegający zwolnieniu przychód podatkowy w rozumieniu Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm. z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT") kwalifikowany jako przychód ze źródła innego niż zyski kapitałowe – jest prawidłowe;
• przychód podatkowy powstaje zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT w momencie wykonania usługi, rozumianym jako moment otrzymania od kontrahenta informacji o wysokości należnego wynagrodzenia (Raport Handlowy) – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia przychodu oraz momentu jego powstania.

Treść wniosku jest następująca :

Opis stanu faktycznego

A. sp. z o.o. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, opodatkowanym w Polsce od całości swoich dochodów. Spółka jest także czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Głównym przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę jest (…).

Wnioskodawca jest uczestnikiem rynku mocy, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o rynku mocy (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 610 z późn. zm. - dalej "u.r.m."), w ramach którego pełni funkcję jednostki fizycznej, tj. wyodrębnionego zespołu urządzeń technicznych wraz z przyporządkowanymi im punktami pomiarowymi w systemie.

W związku z uczestnictwem w rynku mocy Wnioskodawca zawarł umowę z kontrahentem, który w ramach rynku mocy pełni funkcję dostawcy mocy, o którym mowa w art. 2 pkt 4 u.r.m., a to właściciela jednostki rynku mocy, będącego właścicielem jednostek fizycznych tworzących jednostkę rynku mocy lub podmiotem upoważnionym przez właścicieli tych jednostek fizycznych do dysponowania nimi na rynku mocy.

Wnioskodawca nie ma zawartej umowy bezpośrednio z operatorem rynku mocy w rozumieniu art. 2 pkt 27 u.r.m., to jest operatorem systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego, o którym mowa w art. 3 pkt 24 lub 28 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne. Umowę z operatorem zawarł natomiast kontrahent Wnioskodawcy będący dostawcą mocy.

W ramach umowy zawartej z kontrahentem Wnioskodawca zobowiązany jest m.in. do realizacji obowiązku w postaci zobowiązania się Spółki do pozostawania w okresie obowiązywania umowy w gotowości do dostarczania mocy elektrycznej, nie mniejszej niż Mocy Akceptowana, poprzez czasowe ograniczenie poboru energii elektrycznej z sieci elektroenergetycznej (redukcja zapotrzebowania). W związku z tym obowiązkiem Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie rozliczane w okresach kwartalnych.

Odrębnym zobowiązaniem Wnioskodawcy oraz odrębną instytucją rynku mocy, w której udział bierze Spółka jest testowy okres przywołania (dalej: "TOP"), o którym mowa w art. 67 u.r.m. TOP odbywa się nie częściej niż raz na kwartał i zgodnie z art. 67 ust. 5 u.r.m., ogłaszany jest przez operatora w stosunku do podległych mu jednostek rynku mocy, w tym w stosunku do kontrahenta Wnioskodawcy.

Celem TOP jest weryfikacja możliwości zapewnienia przez jednostki rynku mocy określonego poziomu redukcji mocy. Faktycznie redukcja poziomu mocy spoczywa na poszczególnych jednostkach fizycznych (m.in. Wnioskodawca), z którym jednostki rynku mocy mają zawarte umowy (m.in. kontrahent Wnioskodawcy).

Zgodnie z art. 67 ust. 5 u.r.m., w przypadku pozytywnego wyniku testowego okresu przywołania na rynku mocy operator pokrywa na wniosek dostawcy mocy uzasadnione koszty związane z jego wykonaniem dla jednostki rynku mocy, przy czym wysokość rekompensaty:

1)nie może być wyższa niż równowartość tygodniowego wynagrodzenia dostawcy mocy w odniesieniu do tej jednostki rynku mocy - w przypadku jednostki rynku mocy wytwórczej albo

2)jest równa wartości tygodniowego wynagrodzenia dostawcy mocy w odniesieniu do tej jednostki rynku mocy - w przypadku jednostki rynku mocy redukcji zapotrzebowania.

Jednocześnie, zgodnie z umową zawartą przez Wnioskodawcę z kontrahentem, także Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie z tytułu uczestnictwa w TOP. Zgodnie z postanowieniami umowy, faktury wystawiane przez Wnioskodawcę będą obejmowały kwoty należne z tytułu Usług nabywanych przez Usługodawcę, w tym Opłatę za Gotowość oraz Opłaty za Redukcję Zapotrzebowania, które stanowią element świadczonej usługi. Klientowi (tu: Wnioskodawca) przysługuje prawo do otrzymania zwrotu uzasadnionych kosztów związanych z przeprowadzonym Testowym Okresem Przywołania tylko w przypadku, w którym wykona redukcję w trakcie Testowego Okresu Przywołania w wielkości co najmniej równej Mocy Akceptowanej pomniejszonej o zgłoszone Niedyspozycyjności. Wysokość kwoty zwróconej Usługodawcy jest zależna od sumarycznej wartości Obowiązku Mocowego Jednostki Rynku Mocy Usługodawcy, w której skład wchodzi Jednostka Fizyczna Klienta, dla tygodnia w którym miał miejsce Testowy Okres Przywołania, a jej wysokość stanowi iloczyn:

1)ilorazu Mocy Akceptowanej Klienta pomniejszonej o Niedyspozycyjności odniesionej do sumy Mocy Akceptowalnych pomniejszonych o Niedyspozycyjności wszystkich Jednostek Fizycznych wchodzących w skład Jednostki Rynku Mocy, do której należy Jednostka Fizyczna Klienta w godzinie Testowego Okresu Przywołania oraz

2)wielkości 95% kwoty zwrotu otrzymanej od (…) opisanej powyżej.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że należne mu wynagrodzenie, choć wskazuje na uwzględnienie zwrotu poniesionych kosztów związanych z TOP, faktycznie oderwane jest od jakichkolwiek kosztów ponoszonych przez jednostki fizyczne, w tym Wnioskodawcę.

Za wykonywanie obowiązku mocowego Wnioskodawca otrzymuje od Usługodawcy wynagrodzenie należne za dany miesiąc, na podstawie wystawionej na jego rzecz faktury. Wynagrodzenie za wykonywanie obowiązku mocowego jest powiększane o należny podatek od towarów i usług (dalej: "VAT"), zgodnie z art. 65 u.r.m.

Informację o wysokości wynagrodzenia Wnioskodawca otrzymuje od kontrahenta. Do 5 dni roboczych po zakończeniu okresu rozliczeniowego Wnioskodawca otrzymuje Wstępny Raport Handlowy określający ilość godzin dyspozycyjności i zredukowanej energii z tego okresu. Wnioskodawca jest zobowiązany do przedstawienia uwag na temat Wstępnego Raportu Handlowego w terminie 5 dni od jego otrzymania. Po akceptacji Raportu, Wnioskodawca otrzymuje drogą mailową szczegółowe dane do wystawienia faktury po zakończeniu okresu rozliczeniowego najpóźniej do 14 (czternastego) dnia kolejnego miesiąca.

Informacja o wysokości wynagrodzenia otrzymana od kontrahenta stanowi podstawę do wystawienia faktury przez Wnioskodawcę.

Jeżeli wynik Testowego Okresu Przywołania Jednostki Rynku Mocy do której należy Wnioskodawca jest negatywny, Wnioskodawcy nie przysługuje wynagrodzenie za okres od Testowego Okresu Przywołania zakończonego wynikiem negatywnym do dnia zgłoszenia przez Usługodawcę gotowości do wykonania kolejnego Testowego Okresu Przywołania. Brak wynagrodzenia za dany okres nie zwalnia Klienta z wywiązania się z Obowiązku Mocowego w Okresie Przywołania.

Zgodnie z zapisami umowy, jeżeli w pierwszych dwóch miesiącach danego kwartału w odniesieniu do Jednostki Rynku Mocy Redukcji Zapotrzebowania Usługodawcy, w której znajduje się Wnioskodawca, nie został ogłoszony Testowy Okres Przywołania lub Okres Przywołania, Usługodawca może zwrócić się do (…), nie później niż 7 dni przed zakończeniem danego kwartału z wnioskiem o ogłoszenie Testowego Okresu Przywołania. Jeżeli (…) nie ogłosił dla Jednostki Rynku Mocy, w której znajduje się Klient, Testowego Okresu Przywołania zgodnie z wnioskiem, o którym mowa w zdaniu poprzednim, uznaje się, że zdolność do wykonania Obowiązku Mocowego została wykazana. Tym samym, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie na takich samych zasadach, jak wtedy, gdy doszłoby do TOP.

Tytułem przykładu Wnioskodawca wskazuje, że w I kwartale 2025 roku nie został przeprowadzony TOP. Informację o wysokości wynagrodzenia należnego Wnioskodawcy od kontrahenta Spółka otrzymała drogą mailową. Na tej podstawie Wnioskodawca wystawił fakturę, która obejmowała tylko gotowość do redukcji.

Wnioskodawca podkreśla, że nie posiada danych ani informacji, które pozwoliłyby mu na samodzielne obliczenie wynagrodzenia z tytułu gotowości do redukcji lub TOP w terminie faktycznego wystąpienia TOP, w szczególności Wnioskodawca nie dysponuje dostępem do portalu internetowego operatora, a portal prowadzony przez kontrahenta nie udostępnia takowych informacji poszczególnym jednostkom fizycznym, w tym Wnioskodawcy.

Pytania

1.Czy świadczenie polegające na pozostawaniu w gotowości do wykonania redukcji zapotrzebowania oraz dokonywanie redukcji zapotrzebowania w ramach TOP w związku, z którym kontrahent wypłaca Wnioskodawcy Wynagrodzenie stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 – dalej „Ustawa o VAT”)?

2.W przypadku uznania, że usługa świadczona przez Wnioskodawcę w ramach umowy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatne świadczenie usług – czy zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy po stronie Wnioskodawcy powstaje z chwilą wykonania usługi, tj. w momencie otrzymania od kontrahenta informacji o wysokości należnego wynagrodzenia, która to data stanowi jednocześnie datę wykonania usługi wskazywaną na wystawionej fakturze?

3.Czy Wynagrodzenie otrzymane z tytułu gotowości do świadczenia usługi redukcji oraz świadczenia z tytułu TOP stanowi dla Spółki niepodlegający zwolnieniu przychód podatkowy w rozumieniu Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm. z późn. zm., dalej: "ustawa o CIT") kwalifikowany jako przychód ze źródła innego niż zyski kapitałowe?

4.W przypadku uznania, że Wynagrodzenie stanowi dla Spółki przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o CIT – czy przychód ten powstaje, zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, z chwilą wykonania usługi, przy czym za moment wykonania usługi należy uznać moment otrzymania od kontrahenta informacji o wysokości należnego wynagrodzenia?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania 3 i 4 dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytań nr 1 i 2 dotyczących podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

3.Zdaniem Wnioskodawcy Wynagrodzenie otrzymane z tytułu gotowości do redukcji oraz świadczenia z tytułu TOP stanowi dla Spółki niepodlegający zwolnieniu przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o CIT, kwalifikowany jako przychód ze źródła innego niż zyski kapitałowe.

4.W ocenie Wnioskodawcy, przychód podatkowy powstaje zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT w momencie wykonania usługi, rozumianym jako moment otrzymania od kontrahenta informacji o wysokości należnego wynagrodzenia (Raport Handlowy). Otrzymanie tej informacji jest warunkiem koniecznym do określenia wartości przychodu i tym samym jego rozpoznania dla celów CIT.

Ad. 3

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o CIT dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f ustawy o CIT, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Tym samym na gruncie ustawy o CIT ustawodawca wyodrębnił dwa źródła przychodów - przychód z zysków kapitałowych oraz przychód z innych źródeł. Wydzielając odrębne źródła przychodów w przypadku tego pierwszego ustawodawca zamieścił w art. 7b ustawy o CIT katalog, w którym określił listę przychodów alokowanych do takiego źródła. Należy mieć na uwadze, że kwalifikacja danego przychodu do źródła przychodów z zysków kapitałowych powinna następować w oparciu o zamknięty katalog takich przychodów wymieniony w ww. przepisie.

W ocenie Wnioskodawcy przychodu z tytułu otrzymania wynagrodzenia przyznanego z tytułu gotowości do świadczenia usług redukcji i/lub pozytywnego wyniku TOP, nie należą do katalogu przychodów z zysków kapitałowych.

Przychód taki nie został wskazany przez ustawodawcę w zamkniętym katalogu przychodów z zysków kapitałowych, określonych w art. 7b ustawy o CIT. Wobec tego, przychód taki - a contratio - powinien stanowić przychód osiągnięty z innych źródeł przychodów.

Ustawa o CIT nie definiuje wprost pojęcia przychodów, a jedynie ogranicza się do wskazania w art. 12 ust. 1 ustawy o CIT przykładowego katalogu, zaliczanego do kategorii przychodów.

Na podstawie treści art. 12 powołanej ustawy można określić przychód jako wszelkie trwałe, bezzwrotne i definitywne przysporzenia majątkowe w postaci środków pieniężnych, dóbr majątkowych oraz świadczeń w naturze, niezależnie od tytułu prawnego ich uzyskania przez podatnika.

Ponadto, ustawa o CIT zawiera katalog przysporzeń, które nie są uznawane za przychód podatkowy lub są wolne od podatku. Dotyczy to m.in. przysporzeń z katalogu z art. 12 ust. 4 ustawy o CIT.

Szczególną uwagę należy poświęcić art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o CIT, zgodnie z którym do przychodów podatkowych nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

W ocenie Wnioskodawcy art. 12 ust. 4 pkt 14 nie może mieć zastosowania w opisanej sytuacji, ponieważ Spółka realizując umowę zawartą z Usługodawcą, w związku ze świadczeniem opisanej w stanie faktycznym usługi, ma prawo do uzyskania z ww. tytułu wynagrodzenia. Zgodnie z zapisami umowy: „Wynagrodzenie Klienta związane jest z pozostawaniem w gotowości do wykonania Redukcji Zapotrzebowania. Usługodawca będzie wypłacać kwartalne wynagrodzenie Klientowi obliczone zgodnie z właściwym wzorem”. Wynagrodzenie jest więc konsekwencją świadczenia przez ww. usług, zgodnie z zawartą umową.

Wobec powyższego, Spółka nie otrzymuje wartości tych nieopłatnie lub częściowo nieodpłatnie, lecz uzyskuje je w zamian za wykonanie usługi polegającej na gotowości do świadczenia usług redukcji zapotrzebowania oraz już samej redukcji w ramach TOP.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o CIT wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Powyższy przepis zastrzega, że dotacje są wolne od podatku, o ile otrzymane są z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Z kolei otrzymane wynagrodzenie nie mają charakteru dotacji, ale jest należne z tytułu wykonania umowy.

Podsumowując w ocenie Wnioskodawcy, otrzymane wynagrodzenie z tytułu świadczenia opisanych usług, stanowi dla Spółki niepodlegający zwolnieniu przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o CIT kwalifikowany jako przychód ze źródła innego niż zyski kapitałowe.

Ad. 4

W odniesieniu do ustalenia momentu powstania przychodu, należy zauważyć, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe.

Zgodnie z powyższym artykułem, co do zasady, przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa. Przy czym, sformułowanie "otrzymane" oznacza, że pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia muszą wpłynąć na rachunek bankowy podatnika, bądź faktycznie podatnik otrzymał je w inny sposób (np. zapłata gotówką, nabycie prawa). Na podstawie powyższego artykułu przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Od powyższej zasady istnieją jednak wyjątki, które dotyczą m.in. przychodów związanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Aby dany przychód można było przyporządkować do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, musi być on związany z taką działalnością. Chodzi tu o wszystkie te przychody, które nie powstałyby, gdyby podatnik nie prowadził działalności. Ustawodawca wyraźnie bowiem wskazał w art. 12 ust. 3 ustawy CIT, że dla zakwalifikowania danych przychodów do źródła przychodów, jakim jest działalność gospodarcza, wystarczy, że będą one związane z taką działalnością, a więc pomiędzy jej wykonywaniem a powstaniem takiego przychodu powinien istnieć związek przyczynowo-skutkowy, tzn. wszelkie przychody, których przyczyną powstania jest prowadzenie przez podatnika działalności gospodarczej są przychodami związanymi z działalnością gospodarczą o ile nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, przychód wynikający z przyznania Wynagrodzenia jest przychodem związanym z działalnością gospodarczą. Wynagrodzenie przyznawane jest w związku z zawartą z umową. Umowa została zawarta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Gdyby Spółka nie prowadziła tej działalności – nie zawarłaby przedmiotowej umowy.

Wnioskodawca jest zobowiązany do pozostawania w gotowości do wykonania redukcji zapotrzebowania oraz dokonywaniu redukcji zapotrzebowania w ramach TOP. W ramach wykonania tych usług zgodnie z umową – Wnioskodawcy przysługuje określone Wynagrodzenie.

Spółka otrzymuje wynagrodzenie w zamian za usługę polegającą na pozostawaniu w gotowości do wykonania redukcji zapotrzebowania oraz faktycznym dokonaniu tej redukcji w ramach TOP. Bez znaczenia pozostaje fakt, że Spółka nie ma możliwości swobodnego niewykonania usługi, gdyż obowiązek gotowości oraz redukcji wynika wprost z zawartej umowy oraz przepisów prawa regulujących funkcjonowanie rynku mocy.

Przychody z działalności gospodarczej powstają na zasadzie kasowej albo memoriałowej, co zostało uregulowane w art. 12 ust. 3-3e ustawy o CIT, zawierającym zasady określające moment powstania tych przychodów.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT: Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1)wystawienia faktury albo

2)uregulowania należności.

Zgodnie z art. 12 ust. 3c: Jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Zgodnie z art. 12 ust. 3d: Przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 3f: Za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Zgodnie z art. 12 ust. 3e: W przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W ocenie Spółki w odniesieniu do otrzymanego Wynagrodzenia należy stosować regulacje ogólną zawartą w art. 12 ust. 3a ustawy o CIT. Przemawiają za tym następujące okoliczności:

‒Wynagrodzenie stanowi przychód związany z działalnością gospodarczą Spółki;

‒Do przychodu z Wynagrodzeń nie ma zastosowania art. 12 ust. 3c (usługa nie jest rozliczana w okresach rozliczeniowych), art. 12 ust. 3d (usługa nie polega na dostawie energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego), art. 12 ust. 3f (przychód nie powstaje z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych);

‒Wynagrodzenie należy się Spółce w wyniku spełnienia warunków wynikających z zawartej umowy.

Spółka nie ma możliwości dobrowolnego niewykonania tej umowy, w wyniku czego zobowiązuje się do ograniczenia produkcji energii.

W ocenie Wnioskodawcy, Spółka świadczy usługę polegającą na pozostawaniu w gotowości do wykonania redukcji zapotrzebowania oraz faktycznym dokonaniu tej redukcji, za co przysługuje jej Wynagrodzenie. W konsekwencji, do ustalenia momentu powstania przychodu z tego tytułu zastosowanie znajduje art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, zgodnie z którym przychód powstaje z chwilą wykonania usługi, nie później jednak niż w dniu wystawienia faktury lub uregulowania należności. Wobec powyższego zgodnie z ogólną regułą, w przypadku przychodów związanych z działalnością gospodarczą przychód podatkowy powstaje w najwcześniejszym z poniższym momentów:

‒wykonanie usługi albo częściowe wykonanie usługi,

‒wystawienie faktury,

‒uregulowanie należności.

O momencie powstania przychodu decyduje to, które z ww. zdarzeń zachodzi pierwsze (zob. P. Małecki, M. Mazurkiewicz, P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT. Komentarz. Podatki i rachunkowość, wyd. XIV, Warszawa 2023, art. 12).

Podkreślił to także WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 30 lipca 2019 r., sygn. akt: I SA/Wr 321/19: Pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu ma dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, przy czym dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności jest ostatecznym terminem, który stanowi o dacie powstania przychodu. Oznacza to, iż przychód osiągany przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, co do zasady powstaje w dacie zajścia najwcześniejszej z ww. okoliczności.

Zgodnie z literalną wykładnią powołanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Taką tezę podkreślił również NSA w wyroku z dnia 16 marca 2022 r., sygn. akt: II FSK 1695/19: Przychodem jest tylko takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały (definitywny), a przez to - prawnie uchwytny.

W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, lub pomniejsza jego pasywa.

W opisanej sytuacji Spółki, najpierw dochodzi do wykonania usługi, następnie do wystawienia faktury, a uregulowanie należności jest ostatnim elementem rozliczenia usługi.

Tak jak w przypadku przepisów VAT, aby określić moment powstania przychodu należy rozstrzygnąć, kiedy daną usługę można uznać za wykonaną.

Aby Wnioskodawca mógł otrzymać wynagrodzenie, musi świadczyć usługi polegające na pozostawaniu w gotowości do wykonania redukcji zapotrzebowania oraz – w razie potrzeby – na faktycznym dokonaniu redukcji w ramach Testu Operacyjnego Przygotowania (TOP). Po zakończeniu każdego kwartału Wnioskodawca otrzymuje od kontrahenta informację dotyczącą wyników przeprowadzonych TOP lub informację o braku ich przeprowadzenia w danym okresie.

Zgodnie z zapisami zawartej umowy, wynagrodzenie przysługuje Wnioskodawcy zarówno w przypadku pozytywnego wyniku TOP, jak i w sytuacji, gdy TOP nie został przeprowadzony – przy czym brak jego przeprowadzenia traktowany jest na równi z wynikiem pozytywnym. Kontrahent, działający jako Usługodawca, przekazuje Wnioskodawcy Raport Handlowy, w którym określa wysokość należnego wynagrodzenia za dany okres rozliczeniowy.

Spółka, zarówno w momencie pozostawania w gotowości do redukcji zapotrzebowania, jak i podczas faktycznego dokonania redukcji w ramach TOP, nie zna wysokości ewentualnego wynagrodzenia należnego za świadczone usługi. Ponadto, w niektórych przypadkach Spółka nie ma pewności, czy wynik TOP zostanie uznany za pozytywny, a tym samym – czy wynagrodzenie w ogóle będzie jej przysługiwało. Spółka nie oblicza samodzielnie wysokości wynagrodzenia i nie jest w stanie tego uczynić z odpowiednią dokładnością, gdyż nie dysponuje wszystkimi niezbędnymi danymi. Informacja o przyznaniu wynagrodzenia oraz jego wysokości jest przekazywana Wnioskodawcy przez Usługodawcę w formie Raportu Handlowego. Raport ten zawiera zestawienie wyników z danego okresu rozliczeniowego oraz wskazuje należne wynagrodzenie kwartalne netto. W pierwszej kolejności Usługodawca przesyła Wnioskodawcy wstępny Raport Handlowy zawierający m.in. ilość godzin dyspozycyjności oraz wielkość zredukowanej energii. Po akceptacji przez Wnioskodawcę danych zawartych w raporcie, Usługodawca przekazuje komplet informacji niezbędnych do wystawienia faktury. Dopiero po dokonaniu tej akceptacji, Wnioskodawca może wystawić fakturę na kwotę odpowiadającą przyznanemu wynagrodzeniu za świadczone usługi.

W związku z powyższym, dopóki Usługodawca nie przekaże Spółce informacji o wysokości należnego wynagrodzenia, Wnioskodawca nie zna wartości przyznanej kwoty. Na moment dokonania redukcji zapotrzebowania Spółka nie posiada wiedzy co do wysokości należności i nie jest w stanie jej samodzielnie precyzyjnie określić. Dodatkowo, w niektórych przypadkach Wnioskodawca nie ma pewności, czy wynagrodzenie w ogóle zostanie mu przyznane. W konsekwencji, Spółka nie ma możliwości wystawienia faktury za usługę w chwili jej wykonania, ponieważ brak jest kluczowych danych – w szczególności kwoty wynagrodzenia, która stanowi zarówno podstawę opodatkowania, jak i element obowiązkowy faktury VAT.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Spółki momentem faktycznego wykonania usługi, jest dzień, w którym Usługodawca poinformuje Wnioskodawcę o przysługującym jej Wynagrodzeniu, a więc dzień otrzymania szczegółowych dane do wystawienia faktury po zakończeniu okresu rozliczeniowego.

Nie bez znaczenia jest fakt, że taki sposób świadczenia usługi i mechanizmy wynagradzania za nią wynika wprost z przepisów prawa. Wnioskodawca nie ma wiedzy o przyznanej kwocie Wynagrodzenia, a więc nie zna podstawy opodatkowania, wobec czego nie ma możliwości wystawienia faktury (brak wiedzy co do ceny, która jest obligatoryjnym elementem faktury).

W konsekwencji otrzymanie końcowego Raportu Handlowego, z którego wynika wartość wynagrodzenia jest zdarzeniem, którego zaistnienie, z perspektywy podatku dochodowego od osób prawnych, stanowi moment wykonania usługi.

Wobec powyższego, w ocenie Spółki w opisanej sytuacji w pierwszej kolejności dochodzi do wykonania usługi. Jednakże usługę można uznać za wykonaną nie wcześniej niż w dacie otrzymania Raportu Handlowego i szczegółowych danych do wystawienia faktury. Do tego momentu Spółka nie wie w jakiej wysokości zostanie przyznane Wynagrodzenie i nie ma pewności czy w ogóle będzie ono należne za dany kwartał.

Ponadto, przed otrzymaniem Raportu handlowego nie można uznać Wynagrodzenia za przychód trwały, definitywny i bezwarunkowy. W momencie świadczenia usług redukcji zapotrzebowania, Spółka nie wie, czy i w jakiej wysokości Wynagrodzenie będzie należne, więc nie może go uznać za definitywne przysporzenie majątkowe.

Według Wnioskodawcy, kolejność zdarzeń w sytuacji Spółki jest następująca:

1)wykonanie usługi - następuje z chwilą otrzymania Raportu Handlowego i szczegółowych danych określających wysokość wynagrodzenia,

2)wystawienie faktury - jako kolejna czynność, następująca po otrzymaniu informacji rozliczeniowej,

3)uregulowanie należności – Wynagrodzenie jest wypłacane po wykonaniu świadczenia oraz po wystawieniu i dostarczeniu właściwego dokumentu księgowego, który wystawiany jest na podstawie Raportu handlowego. Jest to więc ostatni etap rozliczenia usługi.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy przychód powinien zostać rozpoznany w dacie otrzymania Raportu Handlowego wraz z informacją o wysokości należnego wynagrodzenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa wyroków sądów administracyjnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określony stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych i tylko do nich się odnoszących.

Powołane orzeczenia sądów nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.