Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania, że sprzedaż działek niezabudowanych stanowi czynność zwolnioną od podatku VAT.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 sierpnia 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni jest polskim rezydentem podatkowym, osiągającym przychody z jednoosobowej działalności gospodarczej – Indywidualnej Specjalistycznej Praktyki Lekarskiej pod firmą: (…), NIP: (…).

Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W przedmiotowej działalności korzysta ze zwolnienia z art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

W dniu 4 lutego 1992 r. umową darowizny Wnioskodawczyni nabyła na współwłasność z siostrą nieruchomość gruntową położoną w (…) (województwo (…)) oznaczoną numerem działki (…), obręb (…), (…).

W dniu 10 lutego 2014 r. umową darowizny od siostry stała się wyłącznym właścicielem działki 1, obręb (…), (…).

W 2017 r. Wnioskodawczyni dokonała podziału działki 1, obręb (…) na działki: 2, 3, 4, 5, oraz ustalono drogę dojazdową do działek.

W 2025 r. Wnioskodawczyni uzyskała warunki zabudowy na wydzielone działki. Wg uzyskanych warunków zabudowy na działkach 3, 4, przewidziana jest zabudowa jednorodzinna (jeden budynek mieszkalny na każdą działkę). Warunki zabudowy dla działki 5 obejmują budowę trzech budynków jednorodzinnych. Kolejno w 2025 r. zrealizowano podział działki 5 na trzy działki 6, 7, 8.

Podsumowując kolejność zdarzeń z działki 1, obręb (…), (…), nabytej w udziale ½ w roku 1992 i w udziale ½ w roku 2014, na dzień dzisiejszy wyodrębniono 5 działek: 3, 4, 6, 7, 8.

Dla działek 3, 4, 6, 7, 8 wydano warunki zabudowy na dom jednorodzinny na każdej z wymienionych Działek.

Działka 2 została włączona do drogi dojazdowej określonej jako działka 9 obręb (…), (…).

W działce 9 (drodze) Wnioskodawczyni objęła 5/12 udziałów.

Działka 1, obręb (…), (…), przed podziałem i działki 2, 3, 4, 6, 7, 8 po podziale pozostały gruntami rolnymi.

Poza podziałem i uzyskaniem warunków zabudowy nie poniesiono innych nakładów na wydzielone działki – nie dokonano uzbrojenia działek w media.

Na przełomie roku 2025/2026 Wnioskodawczyni planuje sprzedać wszystkie 5 działek. Po dokonaniu sprzedaży z majątku osobistego nie planuje kolejnych transakcji nieruchomościowych w zakresie obrotu nieruchomościami.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

W odpowiedzi na pytania Organu wskazała Pani:

1. Jaki rodzaj działalności gospodarczej Pani prowadzi?

Odpowiedź: Prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą pod numerem NIP: (…). Działalność przychodu z działalności kwalifikowana jest w PKWiU: 86.22.1, w specjalizacji ginekologia i położnictwo. W związku ze zwolnieniem świadczonych przez Panią usług z art. 43 ustawy o podatku o towarów i usług, nigdy nie dokonywała Pani czynności rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

2. Czy wykorzystywała lub wykorzystuje Pani działkę nr 1 zarówno przed jej podziałem, jak i po podziale w prowadzonej działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Zarówno przed podziałem, jak i po podziale działka 1 nie jest wykorzystywana na cele prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

3. W jaki sposób wykorzystywała i wykorzystuje Pani działkę nr 1 zarówno przed jej podziałem, jak i po podziale, tj. od momentu jej nabycia w 1992 r. do momentu planowanej sprzedaży wydzielonych działek:

· jeśli były/są to cele prywatne/osobiste, to proszę o wskazanie, w jaki sposób nieruchomość zaspokajała te potrzeby osobiste?

Odpowiedź: W całym okresie posiadania nie wykorzystywała Pani działki 1 do jakichkolwiek określonych celów. W momencie otrzymania darowizny miała Pani 4 lata. Założeniem wstępnym był plan osiedlenia w (…) i wykorzystanie działki na cel mieszkaniowy. Ostatecznie centrum Pani życiowych interesów związała Pani z miastem (…).

4. Czy kiedykolwiek oddawała Pani całą nieruchomość/wydzielone działki w najem, dzierżawę albo do używania na podstawie innych umów o podobnym charakterze? Jeśli tak, to proszę wskazać: w jakim okresie nieruchomość/wydzielone działki były udostępniane osobom trzecim oraz czy były udostępniane odpłatnie czy bezpłatnie?

Odpowiedź: Nieruchomość przed i po podziale nie była oddawana w najem, dzierżawę, ani w jakikolwiek inny sposób nie służyła osobom trzecim.

5. W jaki sposób będzie Pani poszukiwała potencjalnych nabywców dla sprzedawanych działek i czy podejmie Pani działania marketingowe w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, mające na celu dokonanie sprzedaży działek (np. reklama w prasie, internecie, skorzystanie z usług biura nieruchomości itp.)?

Odpowiedź: Wystawi Pani ogłoszenie na jednym z publicznych portali do publikacji prywatnych ogłoszeń typu (…)

6. W jakim celu wystąpiła Pani o podział działki nr 1?

Odpowiedź: O podział działki, która w momencie podziału nie była przeznaczona na cel budowlany, wystąpiła Pani z przezorności. Przepisy w zakresie gruntów podlegają zmianom, chciała Pani uniknąć sytuacji, w której wykorzystanie działki zostanie ograniczone wyłącznie do celów rolnych, których samodzielnie realizować Pani nie będzie, a czynniki położenia i powierzchni działki nie są atrakcyjne do dzierżawy na cele rolnicze. Podsumowując, do podziału doszło z przesłanek zabezpieczenia sposobu wykorzystania działki przed leżeniem odłogiem.

7. W jakim celu wystąpiła Pani o warunki zabudowy dla 5 budynków mieszkalnych?

Odpowiedź: Wystąpienie o warunki zabudowy zostało podyktowane obserwacją wstępnych prac nad ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Z przekazów medialnych odebrała Pani, że jest to Pani obowiązek, który każdy obywatel posiadający grunty, bez ustanowionych warunków zabudowy, musi wypełnić i uzyskać wstępnie do końca roku 2025, tak by zostały objęte miejscowym planem.

8. Czy to z Pani inicjatywy ustalono drogę dojazdową do działek?

Odpowiedź: Droga dojazdowa do działek powstała z inicjatywy sąsiedzkiej. Działka przed podziałem, jak i działki sąsiadujące osób trzecich miały kształt prostokąta, którego krótszy bok miał dostęp do drogi publicznej. Ustanowienie drogi służy Pani i sąsiadom zapewniając swobody dostęp do działek.

9. Czy sprzedawała Pani wcześniej inne działki? Jeśli tak, to czy z tytułu tej sprzedaży występowała Pani jako podatnik VAT czynny?

Odpowiedź: Nigdy nie sprzedawała Pani działek i nigdy nie występowała w jakichkolwiek innych transakcjach niezwiązanych z gruntami jako podatnik VAT czynny.

10. Czy w związku ze sprzedażą działek udzieliła/udzieli Pani innemu niż Kupujący podmiotowi/osobie pełnomocnictwa – jeśli tak, to do podjęcia jakich działań ten podmiot był/będzie zobowiązany do działania w Pani imieniu (proszę wymienić te działania)?

Odpowiedź: W związku ze sprzedażą działek nie udzielała Pani nikomu pełnomocnictw. Wniosek o interpretację złożono na etapie rozważania ewentualności sprzedaży działek, tak by w momencie podjęcia decyzji o ich zbyciu, poprawnie zrealizować wszystkie obowiązki podatkowe.

Pytanie

Czy sprzedaż działek 3, 4, 6, 7, 8 może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani opinii źródło nabycia działek i okres od daty nabycia do daty planowanej sprzedaży pozwala na skorzystanie ze zwolnienia od podatku VAT transakcji zbycia działek 3, 4, 6, 7, 8.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy,

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Powyższe przepisy pozwalają stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. TSUE orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych.

„Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

Z okoliczności wskazanych przez Panią we wniosku wynika, że:

• prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w specjalizacji ginekologia i położnictwo, korzysta Pani ze zwolnienia z art. 43 ustawy o VAT i nigdy nie dokonywała Pani rejestracji jako podatnik VAT czynny
• w 1992 r. w drodze darowizny nabyła Pani na współwłasność z siostrą nieruchomość gruntową – działkę nr 1, a w 2014 r. dzięki darowiźnie od siostry stała się Pani wyłącznym właścicielem działki 1,
• w całym okresie posiadania nie wykorzystywała Pani działki 1 do jakichkolwiek określonych celów, założeniem wstępnym było osiedlenie i wykorzystanie działki na cel mieszkaniowy, ale ostatecznie swoje życie związała Pani z innym miejscem, 
• w 2017 r. dokonała Pani podziału działki 1 na działki: 3, 4, 6, 7, 8 oraz brała udział w ustalaniu drogi dojazdowej do działek,
• w 2025 r. uzyskała Pani warunki zabudowy na dom jednorodzinny na każdej z działek 3, 4, 6, 7, 8,
• będzie Pani poszukiwała potencjalnych nabywców dla sprzedawanych działek poprzez wystawienie ogłoszenia na jednym z publicznych portali do publikacji prywatnych ogłoszeń typu (...),
• zarówno przed podziałem, jak i po podziale działka 1 nie jest wykorzystywana na cele prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej,
• przed i po podziale nie była oddawana w najem, dzierżawę, ani w jakikolwiek inny sposób nie służyła osobom trzecim,
• poza podziałem i uzyskaniem warunków zabudowy nie poniesiono innych nakładów na wydzielone działki – nie dokonano uzbrojenia działek w media,
• w związku ze sprzedażą działek nie udzielała Pani nikomu pełnomocnictw,
• nigdy nie sprzedawała Pani działek i nigdy nie występowała w jakichkolwiek innych transakcjach niezwiązanych z gruntami jako podatnik VAT czynny,
• na przełomie roku 2025/2026 planuje Pani sprzedać wszystkie 5 działek, a po dokonaniu sprzedaży z majątku osobistego nie planuje Pani kolejnych transakcji nieruchomościowych w zakresie obrotu nieruchomościami.

Pani wątpliwości w sprawie dotyczą wskazania, czy sprzedaż działek może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Odnosząc się do Pani wątpliwości, w opisanej sytuacji w pierwszej kolejności należy ustalić, czy z tytułu planowanej sprzedaży będzie Pani działała jako podatnik podatku VAT, a to z kolei wymaga oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych sprawy.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo.

Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Pani podjęła w odniesieniu do sprzedawanych działek.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroków TSUE prowadzi do wniosku, że dostawa działek nr 3, 4, 6, 7, 8 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Panią za podatnika tego podatku.

Skala Pani zaangażowania, w odniesieniu do sprzedaży wydzielonych działek nie wykraczała i nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie sprzedaży ww. nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

W stosunku do sprzedawanych działek, jak wynika z opisu sprawy, nie ponosiła Pani nakładów w celu ich uatrakcyjnienia np. na doprowadzenie mediów, a jedynym aktywnym działaniem w celu znalezienia kupca będzie umieszczenie zwykłego ogłoszenia na portalu typu (...), nie wynajmowała ani nie dzierżawiła Pani działki nr 1 przed podziałem, jak i działek z niej wydzielonych (3, 4, 6, 7, 8), w związku ze sprzedażą działek nie udzielała Pani nikomu żadnych pełnomocnictw. Co prawda z wniosku wynika, że dokonała Pani podziału działki 1 na działki: 3, 4, 6, 7, 8 i brała udział w ustalaniu drogi dojazdowej do działek, oraz uzyskała Pani warunki zabudowy na dom jednorodzinny na każdej ze sprzedawanych działek, jednakże działania te podyktowane były jedynie przezornością i chęcią zabezpieczenia działek przed leżeniem odłogiem. Chciała Pani uniknąć sytuacji, w której wykorzystanie działki 1 zostanie ograniczone wyłącznie do celów rolnych, których samodzielnie realizować Pani nie zamierza, a czynniki położenia i powierzchni działki nie są atrakcyjne do dzierżawy na cele rolnicze. O warunki zabudowy wystąpiła Pani tylko dlatego, że z medialnych przekazów wywiodła Pani, iż każdy obywatel posiadający grunty, bez ustanowionych warunków zabudowy, musi taką decyzję uzyskać wstępnie do końca roku 2025, by grunty zostały objęte miejscowym planem. Droga dojazdowa do działek powstała natomiast z inicjatywy sąsiedzkiej, a jej ustanowienie służy Pani i sąsiadom zapewniając swobody dostęp do posiadanych działek.

Ponadto należy podkreślić, że zarówno przed podziałem, jak i po podziale działki nie były i nie są wykorzystywane na cele prowadzonej przez Panią jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług medycznych. Działkę nr 1 otrzymała Pani w darowiźnie i w całym okresie posiadania nie wykorzystywała jej Pani do jakichkolwiek określonych celów, założeniem wstępnym było osiedlenie i wykorzystanie działki 1 na cel mieszkaniowy, ale ostatecznie swoje życie związała Pani z innym miastem.

W związku z powyższymi okolicznościami stwierdzić należy, że w odniesieniu do planowanej sprzedaży działek nr 3, 4, 6, 7, 8 nie wystąpił taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądzałby, że sprzedaż ww. działek wypełni w momencie jej dokonania przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Brak jest w sprawie przesłanek do uznania, że mamy tu do czynienia z działalnością o charakterze zawodowym, stałym i zorganizowanym. Nie zachowała się Pani w żadnej mierze jak przedsiębiorca handlujący nieruchomościami, który swoimi działaniami zmierza do uzyskania jak najkorzystniejszej ceny i maksymalizacji zysku. Całokształt okoliczności przedstawionych we wniosku wskazuje, że Pani aktywność w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym, a stanowisko to pozostaje w zgodzie z przywołanym wyrokiem TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Zatem dokonując sprzedaży na przełomie 2025/2026 roku działek nr 3, 4, 6, 7, 8, będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Panią cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działki, a dostawę - cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Opisana we wniosku planowana sprzedaż oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji, dokonana przez Panią sprzedaż działek nr 3, 4, 6, 7, 8 nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Pani stanowisko uznaję za nieprawidłowe. W opisanej sytuacji bowiem nie wystąpią przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, gdyż transakcja sprzedaży działek nie będzie w ogóle czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ dotyczy zbycia majątku prywatnego, do której to czynności przepisy ustawy o VAT nie mają zastosowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.