Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 29 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w kwestii:

-braku obowiązku wystawiania faktur VAT w związku z otrzymywaniem dobrowolnych wpłat za pośrednictwem platformy (...);

-możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Uzupełnił go Pan pismem z 5 września 2025 r. (wpływ 5 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług (…), działając pod nazwą „(…)”. Planuje Pan prowadzić (…).

(…).

Wpłaty te nie są wynagrodzeniem za konkretne świadczenie, usługę lub produkt. Są całkowicie dobrowolne, niezależne od liczby opublikowanych materiałów, ich treści czy częstotliwości publikacji. Wpłacający nie uzyskują żadnych dodatkowych korzyści materialnych. Platforma pobiera prowizję od przekazanych środków.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan następujące informacje:

Na pytanie „Czy prowadzone przez Pana (…) związane są/będą z Pana działalnością gospodarczą i będą prowadzone w ramach tej działalności?”, wskazał Pan, że „(…) są prowadzone w ramach działalności gospodarczej, zarejestrowanej w CEIDG, NIP: (…).”

Na pytanie „Czy osoby oglądające Pana publikacje na platformach będą mogły dokonywać wpłat w dowolnej wysokości?”, odpowiedział Pan, że „Osoby oglądające moje publikacje mogą dobrowolnie przekazywać wpłaty w dowolnej wysokości.”

Na pytanie „Czy wpłaty dokonywane będą za jakiekolwiek świadczenie wzajemne (lub w celu jego uzyskania) z Pana strony, dostępne tylko i wyłącznie dla osoby, która dokona wpłaty, dla niej personalizowane i niedostępne dla pozostałych osób korzystających z Pana publikacji na platformach.”, podał Pan, że „Wpłaty te nie są związane z żadnym świadczeniem wzajemnym. Nie oferuję żadnych treści zastrzeżonych ani dodatkowych materiałów dostępnych tylko dla wpłacających. Wszystkie publikowane treści są ogólnodostępne.”

Na pytanie „Czy jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług; jeśli nie, to proszę wskazać czy korzysta Pan ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i na jakiej podstawie?”, wskazał Pan, że „Nie jestem czynnym podatnikiem VAT. Korzystam ze zwolnienia podmiotowego (art. 113 ust. 1 ustawy o VAT) oraz przedmiotowego (art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o VAT).”

Na pytanie „Jeżeli jest Pan zainteresowany uzyskaniem interpretacji indywidualnej również w kwestii zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w podanych przez Pana przepisach art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług, proszę o wskazanie:

a)od kiedy prowadzi Pan działalność gospodarczą;

b)czy wartość dokonanej przez Pana sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie przekroczyła kwoty 200 000 zł w poprzednim ani w bieżącym roku podatkowym;

W sytuacji gdy rozpoczął Pan działalność gospodarczą w trakcie poprzedniego roku podatkowego, proszę wskazać czy wartość dokonanej przez Pana sprzedaży nie przekroczyła w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł.

W sytuacji gdy rozpoczął Pan działalność gospodarczą w bieżącym roku podatkowym, proszę wskazać czy przewidywana przez Pana wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w bieżącym roku podatkowym, kwoty 200 000 zł.

c)czy utracił Pan prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług lub zrezygnował Pan z tego zwolnienia; jeżeli tak, to proszę wskazać czy od końca roku, w którym utracił Pan to prawo lub z niego zrezygnował, upłynie rok do momentu, w którym chce Pan skorzystać z tego zwolnienia;

d)czy wykonuje/będzie Pan wykonywał czynności określone w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług;jeśli tak, proszę wskazać jakie to czynności.”,

odpowiedział Pan, że:

a)„Działalność prowadzę od (…) r.

b)Wartość sprzedaży nie przekroczyła 200 000 zł w roku 2023 ani 2024.

c)Nie utraciłem prawa do zwolnienia z VAT, ani nie zrezygnowałem z tego zwolnienia.

d)Nie wykonuję czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.”

Na pytanie „W jaki sposób regulamin (...) reguluje wpłaty, które będzie Pan otrzymywał – w szczególności, czy regulamin wskazuje w którymś miejscu, że pośredniczy w przekazywaniu darowizn, że wpłaty stanowią darowizny lub podobne sformułowania – a jeśli nie, to czy otrzymywane wpłaty są w tym regulaminie określane/nazywane w jakiś sposób?”, wskazał Pan, że „Wpłaty są przetwarzane przez ((…) sp. z o.o.), który (…).”

Na pytanie „Czy wpłaty, które otrzymuje/będzie otrzymywał Pan przez (...) stanowią darowizny – co wynika z regulaminu tych portali/platform?”, wskazał Pan, że „W regulaminie (...) wpłaty określane są jako „darowizny”.”

Na pytanie „Czy ma Pan możliwość samodzielnie albo we współpracy z operatorem (...) (za pośrednictwem którego będzie Pan otrzymywać wpłaty) ustalenia tożsamości osób wpłacających środki?”, podał Pan, że „Ustalenie tożsamości darczyńcy jest możliwe tylko, jeśli sam zdecyduje się ujawnić dane.”

Na pytanie „Czy zwróci się Pan z prośbą do operatora o udostępnienie danych wpłacających?”, wskazał Pan, że „Nie mam dostępu do danych płatników poza tymi, które sami zdecydują się ujawnić.”

Na pytanie „Czy wszyscy wpłacający będą zatem możliwi do zidentyfikowania przez Pana i będzie Pan miał możliwość wskazania konkretnych wpłacających (przynajmniej z imienia i nazwiska), czy też część wpłat jest anonimowa lub wskazane dane nie są pełne (np. tylko login, pseudonim, mail, imię, etc.)?”, odpowiedział Pan, że „Część wpłat jest anonimowa. W niektórych przypadkach widoczne są tylko pseudonimy lub e-maile.”

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy w związku z otrzymywaniem dobrowolnych wpłat (bez świadczenia wzajemnego) jest Pan zobowiązany do wystawienia faktur VAT? (pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 2)

2.Czy spełnia Pan warunki do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT? (pytanie oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 3)

Pana stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Nie. W Pana ocenie wpłaty te nie są wynagrodzeniem za usługę i nie rodzą obowiązku wystawienia faktury VAT na podstawie art. 106b ustawy o VAT.

2.Tak. Nie przekroczył Pan limitu 200 000 zł, nie wykonuje Pan czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 i nie zrezygnował Pan ze zwolnienia. W związku z tym ma Pan prawo do dalszego korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Na mocy art. 106a pkt 1 i 2 ustawy:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Stosownie do art. 106b ust. 2 ustawy:

W myśl art. 106b ust. 3 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, fakturowaniu podlega sprzedaż, którą co do zasady stanowią odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Z opisu sprawy wynika, że planuje Pan prowadzić (…). (…).

Pana wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą obowiązku wystawiania faktur VAT w związku z otrzymywaniem dobrowolnych wpłat za pośrednictwem platformy (...).

Odnosząc się do Pana wątpliwości, wskazać należy, że – jak wynika z powołanych przepisów – fakturę wystawia się w celu udokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Faktura jest prawidłowa w znaczeniu materialno-prawnym, jeżeli odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt sprzedaży określonych towarów i usług.

Dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług ma szersze znaczenie niż świadczenie usług w rozumieniu potocznym. Stosownie do treści powołanych przepisów, każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, uznawane jest na gruncie ustawy za usługę. Zatem pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie.

Także art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.) wskazuje, że:

Pojęcie świadczenia – składającego się na istotę usługi – należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem.

Jak wskazuje art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.):

Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innego podmiotu), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Na świadczenie mogą się też jednocześnie składać zachowania związane z działaniem, jak i zaniechaniem.

Zgodnie z artykułem 25 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Należy podkreślić, że nie każde zaniechanie działania lub tolerowanie czynności uważane jest za świadczenie usług. Dla stwierdzenia, czy dana czynność albo brak podejmowania czynności stanowi świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, należy ocenić przedmiotową transakcję w kontekście całego systemu podatku VAT, a w szczególności jego głównych założeń i celów, które zostały wyrażone w artykule 1 Dyrektywy VAT.

W myśl tego artykułu, podatek od wartości dodanej jest z założenia podatkiem nałożonym na konsumpcję towarów i usług. Chociaż płatnikiem podatku są wszystkie osoby zaangażowane w kolejne stadia transakcji gospodarczych, faktyczny i ostateczny ciężar podatku spoczywa jedynie na ostatecznym konsumencie. W świetle powyższych założeń opodatkowaniu podlegają tylko takie transakcje, w ramach których występuje możliwy do zidentyfikowania konsument towarów lub usług.

W związku z powyższym zaniechanie działania lub tolerowanie czynności lub sytuacji podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywane jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta usługi.

Natomiast w odniesieniu do odpłatności za ww. świadczenie należy wskazać, że ustawa o VAT nie definiuje co należy rozumieć przez czynność odpłatną. Jednak dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność, co wynika z ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 1 kwietnia 1982 r. w sprawie w sprawie C-89/81 Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem TSUE w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council wskazał, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z 5 lutego 1981 r. C-154/80 Association coopérative „Coöperatieve Aardappelenbewaarplaats GA”, które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu - jak wskazał Trybunał - świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje również orzeczenie ETS w sprawie R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (wyrok z dnia 3 marca 1994 r., sprawa C-16/93). Tolmsa był ulicznym grajkiem, który prezentował swoją twórczość. Grajek ustawiał przed sobą puszkę, do której przechodnie mogli wrzucać datki. ETS, wskazując na brak bezpośredniego związku między graniem muzyki a zapłatą oraz na dobrowolność datków, uznał, iż datki nie podlegają opodatkowaniu VAT, bowiem w tym wyroku TSUE stwierdził, że „czynność podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności.

Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towaru lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy:

Należy zauważyć, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji zaliczki ani przedpłaty. Zgodnie więc z definicją słownikową (http://sjp.pwn.pl), zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet tej należności. Natomiast przez przedpłatę należy rozumieć określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru, wpłacaną z góry w celu uzyskania gwarancji jego zakupu w określonym terminie. Zatem, zaliczkę oraz przedpłatę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Stosownie do powyższego, zaliczka, jak również przedpłata, jako zapłata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz brzmienie cytowanych przepisów, należy stwierdzić, że nie istnieje stosunek prawny pomiędzy Panem a osobami wpłacającymi środki finansowe za pośrednictwem platformy (...), w ramach którego (…). W ramach prowadzonego (…) na ww. platformach, Pan i osoby wpłacające środki finansowe za pośrednictwem platformy (...), nie są związani żadnym stosunkiem umownym ani transakcją przewidującą zapłatę ceny za dostawę towarów czy też świadczenie usług, ani też zobowiązaniem prawnym przyjętym wobec siebie nawzajem. Jak Pan wskazał, wpłaty nie są wynagrodzeniem za konkretne świadczenie, usługę lub produkt. Wpłaty te nie są związane z żadnym świadczeniem wzajemnym. Wpłacający nie uzyskują żadnych korzyści materialnych. Nie oferuje Pan żadnych treści zastrzeżonych ani dodatkowych materiałów dostępnych tylko dla wpłacających. Wszystkie publikowane treści są ogólnodostępne. Wpłaty są całkowicie dobrowolne. Osoby oglądające Pana publikacje mogą dobrowolnie przekazywać wpłaty w dowolnej wysokości.

Zatem w opisanej sytuacji środki finansowe, które otrzymuje Pan za pośrednictwem platformy (...), nie stanowią płatności z tytułu dostawy towarów czy świadczenia usług. W zamian za dokonane wpłaty, nie wykonuje Pan na rzecz wpłacających ww. środki finansowe żadnych czynności stanowiących dostawy towarów czy świadczenie usług.

Zatem otrzymane wpłaty, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy, nie stanowią zaliczki, przedpłaty, ani zapłaty za świadczone usługi czy dostawy towarów.

Tym samym otrzymane kwoty pieniężne nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, do dokumentowania otrzymanych środków finansowych – dobrowolnych wpłat od wpłacających za pośrednictwem platformy (...), nie znajdą zastosowania przepisy art. 106b ustawy.

W konsekwencji, nie ma Pan obowiązku wystawiania faktur w związku z otrzymywaniem ww. wpłat.

Podsumowując, Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1 (oznaczonego w uzupełnieniu wniosku nr 2) jest prawidłowe.

Pana wątpliwości dotyczą również możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy.

Stosownie do treści art. 113 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 113 ust. 4 ustawy:

Art. 113 ust. 5 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy:

Według art. 113 ust. 10 ustawy:

W świetle art. 113 ust. 11 ustawy:

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy:

Analiza cytowanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie (…) od (…) r. Planuje Pan prowadzić (…). Wartość sprzedaży nie przekroczyła 200 000 zł w roku 2023 ani 2024. Nie utracił Pan prawa do zwolnienia z VAT, ani nie zrezygnował z tego zwolnienia. Jednocześnie wskazał Pan, że nie wykonuje Pan czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że skoro w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej nie wykonuje Pan czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, a wartość Pana sprzedaży z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej nie przekroczyła w 2024 r. kwoty 200 000 zł, to jeśli wartość sprzedaży w roku 2025 nie przekroczy kwoty 200 000 zł, może Pan nadal korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Należy jednakże zaznaczyć, że jeżeli w trakcie roku 2025 wartość sprzedaży przekroczy kwotę 200 000 zł lub w kolejnych latach wartość sprzedaży przekroczy kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, to zwolnienie utraci moc począwszy od czynności, którą zostanie przekroczona ta kwota. Wskazania wymaga również, że utraci Pan prawo do zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w przypadku wykonania jakiejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy.

Podsumowując, spełnia Pan warunki do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 (oznaczonego w uzupełnieniu wniosku nr 3) jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (pytań). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy i własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W szczególności niniejsza interpretacja nie rozstrzyga w kwestii zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o VAT, bowiem nie zadano pytania w tym zakresie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. Biorąc pod uwagę powyższe, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.