Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań stanowiących Dział Pożyczkowy za zorganizowaną część przedsiębiorstwa oraz braku obowiązku naliczenia podatku należnego od składników majątkowych Działu Pożyczkowego przeniesionych w ramach podziału.

Wniosek uzupełnili Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 4 września 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, podlegającą w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka Dzielona jest również czynnym podatnikiem VAT.

Głównym obszarem działalności Wnioskodawcy jest działalność pożyczkowa. W tym zakresie, Spółka Dzielona pozyskuje finansowanie celem wykorzystywania go w celu udzielania pożyczek obrotowych i inwestycyjnych. Pożyczki obrotowe są przeznaczone na finansowanie bieżących potrzeb operacyjnych klientów, takich jak regulowanie zobowiązań wobec dostawców, utrzymanie płynności

Finansowej czy też pokrywanie kosztów związanych z codzienną działalnością przedsiębiorstwa. Z kolei pożyczki inwestycyjne oferowane przez Spółkę wspierają realizację długoterminowych projektów, takich jak zakup środków trwałych na potrzeby działalności gospodarczej, rozbudowa infrastruktury czy wdrażanie nowych technologii.

Dodatkowo, Spółka Dzielona zajmuje się szeroko rozumianą działalnością IT, polegającą na dostarczaniu usług informatycznych wspierających systemy płatnicze, ze szczególnym naciskiem na testowanie, bezpieczeństwo oraz zapewnienie zgodności z międzynarodowymi standardami, takimi jak (…) oraz wymogami organizacji płatniczych (…). Spółka odgrywa kluczową rolę na każdym etapie realizacji projektów informatycznych, od analizy wstępnej przez realizację testów funkcjonalnych, po raportowanie zrealizowanych prac, które to usługi polegają m.in. na opracowywaniu i nadzorowaniu strategii architektury informatycznej systemów IT, świadczeniu usług realizacji testów funkcjonalnych, czy też weryfikacji zgodności z normami standardów bezpieczeństwa IT.

Z uwagi na powyższe w Spółce Dzielonej funkcjonują dwa odrębne działy, tj. dział pożyczkowy (dalej: „Dział Pożyczkowy”), oraz dział IT (dalej: „Dział IT”), które wyodrębnione zostały w strukturze Spółki Dzielonej uchwałą Zarządu Spółki Dzielonej.

Dział pożyczkowy

Dział Pożyczkowy wyodrębniony został w ramach struktur Spółki na podstawie Uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) sp. z o.o. z dnia 28 marca 2025 r., gdzie w strukturze wyodrębnione zostały Działy Pożyczkowy oraz Dział IT.

Na podstawie Uchwały Zarządu Spółki Dzielonej z dnia 28 marca 2025 r. w sprawie obsady kluczowych stanowisk w Spółce i wyznaczenia zakresów przypisanych im zadań do Działu Pożyczkowego przypisana jest 1 osoba - Prezes, który wykonuje de facto działalność Pożyczkową Spółki, w tym przyjmuje zlecenia i negocjuje warunki kolejnych transz kredytu, uruchamia transze pożyczek, wyszukuje nowych klientów, w tym zleca analizę ich zdolności kredytowej (tzw. (…)), zatwierdza udzielenie pożyczek, jak również obsługuje zobowiązania pożyczkowe Spółki.

Do Działu Pożyczkowego przypisane są również aktywa rzeczowe (tj. telefon, komputer, oraz odpowiednia część wynajmowanej powierzchni biurowej). Do Działu Pożyczkowego przypisane są konta księgowe, które pozwalają na alokację do Działu Pożyczkowego odpowiednich przychodów i kosztów z nim związanych. Do Działu Pożyczkowego przypisane zostaną wszystkie umowy pożyczkowe zarówno, w przypadku których Spółka działa jako pożyczkodawca, jak i w stosunku do których działa jako pożyczkobiorca. Obecnie zawartych umów pożyczkowych jest 30, z czego 21 jest aktywnych). Do Działu Pożyczkowego przypisane są również należności i zobowiązania związane z działalnością pożyczkową Spółki. Do działalności pożyczkowej przypisana jest dedykowana tej działalności strona internetowa https://(...).pl. Do Działu Pożyczkowego Spółka przypisuje zgodnie z przyjętym kluczem alokacji (również proporcjonalnie) wydatki wspólne, związane z ogólną działalnością Spółki. Tym samym, w odniesieniu do Działu Pożyczkowego możliwe jest stworzenie odrębnego bilansu/ rachunku zysków i strat. Dział Pożyczkowy posiada własny rachunek bankowy, w wyniku czego wpływy i wydatki związane z działalnością Działu Pożyczkowego odbywają się z zastosowaniem dedykowanego rachunku bankowego, w tym przykładowo wynagrodzenie Prezesa, czy też opłacenia kosztów odsetkowych.

Niezależnie od planowanego podziału przez wydzielenie, dla Działu Pożyczkowego obsługa księgowa, administracyjna, płacowo-kadrowa będzie prowadzona przez podmiot trzeci (na zasadzie outsourcingu), tak jak jest to prowadzone w chwili obecnej.

Dział IT

Dział IT jest obecnie wyodrębniony w ramach struktur Spółki, co wynika z Uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) sp. z o.o. z dnia 28 marca 2025 r., gdzie w strukturze wyodrębnione zostały Działy Pożyczkowy oraz Dział IT.

Na podstawie Uchwały Zarządu Spółki Dzielonej z dnia 28 marca 2025 r. w sprawie obsady kluczowych stanowisk w Spółce i wyznaczenia zakresów przypisanych im zadań do Działu IT przypisane są 3 osoby (kontraktorzy) wykonujące swoje obowiązki na podstawie umowy zawartej ze Spółką, których zadaniem jest wykonywanie usług w zakresie tworzenia i rozwoju systemów IT. Działem IT kieruje menedżer, którego zadaniem jest nadzorowanie prac wspomnianych powyżej osób (kontraktorów) i odpowiada za relacje (zlecenia) z klientami Działu IT.

Do Działu IT przypisane są umowy związane ze świadczeniem powyższych usług oraz z drugiej strony - zobowiązania z nimi związane, czy umowy wynajmu sprzętu komputerowego, telefonicznego. Do Działu IT przypisane są konta księgowe, które pozwalają na alokację do Działu IT odpowiednich przychodów i kosztów z nim związanych. Do Działu IT przypisane są odpowiednie należności i zobowiązań stricte związane z działalnością IT Spółki. Do działalności IT przypisana jest dedykowana tej działalności strona internetowa https://(...).pl.

Do Działu IT Spółka przypisuje zgodnie z przyjętym kluczem alokacji (również proporcjonalnie) wydatki wspólne, związane z ogólną działalnością Spółki. Tym samym, w odniesieniu do Działu IT możliwe jest stworzenie odrębnego bilansu/ rachunku zysków i strat. Dział IT posiada własny rachunek bankowy, w wyniku czego wpływy i wydatki związane z działalnością Działu IT odbywają się z zastosowaniem dedykowanego rachunku bankowego, w tym przykładowo wynagrodzenie wypłacone kontraktorom, opłacenia kosztów wynajmu sprzętu komputerowego. Niezależnie od planowanego podziału przez wydzielenie, dla Działu IT obsługa księgowa, administracyjna, płacowo-kadrowa będzie prowadzona przez podmiot trzeci (na zasadzie outsourcingu), tak jak jest to prowadzone w chwili obecnej. Spółka wynajmuje powierzchnię biurową niezbędną do realizacji działalności prowadzonej przez oba działy Spółki.

Planowany jest podział Spółki Dzielonej, który przeprowadzony zostanie w sposób przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, tj. podział przez wydzielenie (dalej: „Podział”). Podział ten będzie polegał na przeniesieniu Działu Pożyczkowego na podmiot przejmujący. Z kolei Dział IT pozostanie w Spółce Dzielonej. W związku z planowanym podziałem pomiędzy zarządem Wnioskodawcy oraz zarządem spółki przejmującej uzgodniony został plan podziału.

Zgodnie z uzgodnionym planem podziału, w związku z Podziałem spółka przejmująca przydzieli wyłącznie jednemu udziałowcowi Spółki Dzielonej udziały w wartości emisyjnej odpowiadającej wartości rynkowej majątku Spółki Dzielonej (Działu Pożyczkowego), który otrzyma spółka przejmująca. Równocześnie, wskutek Podziału dojdzie do unicestwienia udziałów dotychczas posiadanych przez tego udziałowca w Spółce Dzielonej i w ten sposób, drugi udziałowiec, któremu spółka przejmująca nie przydzieli udziałów w ramach Podziału, pozostanie jedynym udziałowcem Spółki Dzielonej.

Końcowo, w wyniku przeprowadzonego Podziału, zarówno Dział Pożyczkowy, jak i Dział IT będą funkcjonowały w sposób nieprzerwany w dotychczasowym zakresie działalności w ramach odpowiednio spółki przejmującej, jak i Spółki Dzielonej, tj. spółka przejmująca jako nabywca ZCP zamierza kontynuować działalność w zakresie udzielania pożyczek prowadzonej dotychczas przez Spółkę Dzieloną (na podstawie umów, które przejdą w ramach z ZCP, jak również nowych umów), zaś Spółka Dzielona będzie dalej prowadzić działalność w zakresie wsparcia IT.

W uzupełnieniu wskazali Państwo, że:

Odpowiedź na pytanie nr 1

Tak. Na dzień podziału przez wydzielenie Dział Pożyczkowy, będzie wyodrębniony na płaszczyźnie funkcjonalnej, tj. będzie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Wyodrębnienie funkcjonalne oznacza w tym przypadku, że działalność pożyczkowa została wyposażona w odrębne, odpowiednio przypisane składniki materialne i niematerialne, zaplecze techniczne, organizacyjne niezbędne do prowadzenia aktywności gospodarczej, które umożliwiają samodzielne i niezależne wykonywanie przypisanych funkcji gospodarczych.

W szczególności Dział pożyczkowy obejmować będzie elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych i będzie posiadać zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, a co za tym idzie umożliwiać Spółce Przejmującej kontynuowanie działalności pożyczkowej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa (tj. obsługiwania spłat pożyczek, pozyskiwanie finansowania w celu udzielenia nowych pożyczek, negocjowanie umów pożyczkowych i zmian do nich, prowadzenie korespondencji tak z pożyczkodawcami, jak i pożyczkobiorcami, rozliczania kwot otrzymywanych spłat pożyczek).

Wszystko powyższe oznacza, iż Spółka Przejmująca zostanie wyposażona we wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe umożliwiające samodzielne realizowanie zadań gospodarczych w ramach działalności pożyczkowej.

Odpowiedź na pytanie nr 2

W wyniku planowanego przeniesienia Działu Pożyczkowego, nie nastąpi przejęcie pracowników przez Spółkę Przejmującą w trybie art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 277 ze zm.)

Odpowiedź na pytanie nr 3

W ramach Działu Pożyczkowego przejdą:

- wyposażenie biurowe (w tym m.in. biurko, telefon, komputer);

- środki pieniężne na rachunku bankowym przypisane do Działu Pożyczkowego;

- należności z zawartych umów pożyczkowych (udzielonych);

- zobowiązania z zawartych umów pożyczkowych (otrzymanych);

- prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów pożyczkowych;

- prawa i obowiązki z zawartych umów (...); oraz

- licencje na programy komputerowe.

W ramach Działu IT pozostaną:

- wyposażenie biurowe, w tym biurko, telefon, komputer wynikające z zawartych umów najmu, oraz umowa najmu powierzchni biurowej;

- środki pieniężne na rachunku bankowym przypisane do Działu IT;

- należności z zawartych umów informatycznych;

- prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów na świadczenie usług informatycznych;

- prawa i obowiązki z zawartych kontaktów B2B;

- licencje na programy komputerowe; oraz

- udziały w spółce (...) sp. z o.o. 

Odpowiedź na pytanie nr 4

Spółka Przejmująca, która przejmie Dział Pożyczkowy będzie kontynuowała dotychczasową działalność Państwa Spółki w zakresie Działu Pożyczkowego wyłącznie w oparciu o nabyte składniki bez konieczności angażowania innych składników lub podejmowania dodatkowych działań, przy czym Spółka Przejmująca posiada powierzchnię biurową (użytkowaną na podstawie umowy najmu).

Odpowiedź na pytanie nr 5

Ustalona na dzień poprzedzający dzień podziału wartość rynkowa majątku Spółki Dzielonej otrzymanego przez Spółkę Przejmującą może przewyższać wartość przyjętą dla celów podatkowych składników tego majątku. Niemniej jednak, Spółka Przejmująca przyjmie dla celów podatkowych składniki wchodzące w skład tego majątku w wartości wynikającej z ksiąg podatkowych Spółki Dzielonej.

Pytanie

Czy zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań stanowiący Dział Pożyczkowy, który zostanie wydzielony w wyniku podziału przez wydzielenie do podmiotu przejmującego, stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, w związku z czym do Podziału nie znajdą zastosowania przepisy Ustawy VAT i tym samym, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT i Spółka Dzielona nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego VAT od składników majątkowych Działu Pożyczkowego przeniesionych w ramach Podziału na podmiot przejmujący oraz nie będzie zobowiązana do zapłaty VAT w związku z Podziałem?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań stanowiący Dział Pożyczkowy, który zostanie wydzielony w wyniku podziału przez wydzielenie do podmiotu przejmującego, stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, w związku z czym do Podziału nie znajdą zastosowania przepisy ustawy VAT i tym samym zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT i Spółka Dzielona nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego VAT od składników majątkowych Działu Pożyczkowego przeniesionych w ramach Podziału na podmiot przejmujący oraz nie będzie zobowiązana do zapłaty VAT w związku z Podziałem.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT, przepisów ustawy VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z kolei, zgodnie art. 2 pkt 27e ustawy VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Wskazać ponadto należy, iż ustawodawca wprowadził identyczną definicję ZCP na gruncie regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z czym - w ocenie Wnioskodawcy - wykładnia definicji ZCP może być dokonywana łącznie w odniesieniu do obydwu wskazanych podatków. Wyniki tej wykładni, w odniesieniu do definicji ZCP zarówno na gruncie CIT, jak i VAT, nie powinny się różnić.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w zasadzie racjonalności ustawodawcy oraz zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa. Potwierdzeniem takiego podejścia jest przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 marca 2018 r. (nr 0111-KDIB2-1.4510.20.2018.1.JP), w której organ podatkowy odstępując od uzasadnienia, podzielił stanowisko podatnika, zgodnie z którym „Na podstawie powyższych definicji, z art. 4a pkt 4 ustawy o PDOP i art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w doktrynie prawa podatkowego, jak i orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się zespół przesłanek, których łączne spełnienie implikuje uznanie danych składników majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa zarówno na gruncie przepisów o podatkach dochodowych, jak i podatku od wartości dodanej”.

W świetle powołanych przepisów należy wyodrębnić następujące przesłanki, po spełnieniu których określony zespół składników stanowi ZCP:

- istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

- zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

- składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych; oraz

- zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

ZCP stanowi zatem pewien zespół (kompleks) przedmiotów materialnych i niematerialnych, powiązanych ze sobą funkcjonalnie, o określonym stopniu organizacji i służący prowadzeniu działalności gospodarczej.

Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w wydawanych interpretacjach (potwierdzonym również ugruntowanym orzecznictwem sądów administracyjnych), dla określenia czy dany zespół składników tworzy ZCP szczególną uwagę trzeba zwrócić na trzy zasadnicze kryteria, które formułują warunki wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego ZCP, przesądzając o wyodrębnieniu zespołu składników majątkowych w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP nie jest sumą poszczególnych „niepowiązanych ze sobą” składników, przy pomocy których w przyszłości można będzie prowadzić działalność, lecz jest zorganizowanym zespołem tych składników, które pozostają wobec siebie w ścisłej organizacyjnej relacji. Ponadto, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że ZCP ma swoje faktyczne/rzeczywiste miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika, jako np. dział, wydział, oddział, pion czy departament. Dla celów dowodowych istotne jest również, czy wyodrębnienie organizacyjne jest uzewnętrznione w istniejących w danym podmiocie dokumentach, np. regulaminie, uchwale zarządu, wewnętrznych dokumentach IT/HR etc.

W zakresie wyodrębnienia finansowego, w orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, iż nie oznacza ono koniecznie samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. Ponadto, pomocniczym kryterium świadczącym o wyodrębnieniu finansowym jest możliwość sporządzenia bilansu oraz rachunków i strat w odniesieniu do działalności danego zespołu składników materialnych i niematerialnych.

Ponadto, w świetle przytoczonych kryteriów stanowiących o istnieniu ZCP, zespół majątkowy stanowiący ZCP winien być wyodrębniony funkcjonalnie. Oznacza to, że musi tworzyć zespół składników przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania, w sposób samodzielny (niezależny). Kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego ZCP sprowadza się zatem w praktyce do ustalenia, czy jako odrębna całość jest ona w stanie samodzielnie funkcjonować na rynku, już od momentu jej wyodrębnienia - przy czym przyjmuje się, że nie wszystkie funkcje wsparcia finansowego, administracyjnego, kadrowego (stanowiącego tzw. back-office) muszą znaleźć się w ramach ZCP. W praktyce przedsiębiorstw bowiem, powszechnym jest tzw. outsourcing funkcji wewnętrznych do wyspecjalizowanych zewnętrznych podmiotów zajmujących się poszczególnymi funkcjami typu back-office i tym samym w przypadku ZCP przedmiotowe rozwiązanie jest również dopuszczalne.

a. Istnienie składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań

Zgodnie z utrwalonym podejściem organów podatkowych i sądów administracyjnych, składniki materialne i niematerialne tworzą ZCP wówczas, gdy pozostają w takich relacjach, które pozwalają stwierdzić, że nie mamy do czynienia z przypadkowym zbiorem składników. W tym zakresie za ZCP nie może zostać uznany dowolny zbiór składników majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale zbiór ten musi stanowić wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespół tych składników, który będzie zdolny do bycia samodzielnym przedsiębiorstwem.

Takie podejście znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2016 r. (sygn. akt I SA/Wr 1823/15), w którym Sąd uznał, że: „(…) aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole [wyszczególnienie Wnioskodawcy], a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego”.

Powyższe znajduje także potwierdzenie w praktyce organów podatkowych, w tym m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 12 stycznia 2024 r. (nr 0114-KDIP1-1.4012.725.2023.1.AWY), z dnia 8 września 2023 r. (nr 0114-KDIP1-1.4012.390.2023.5.AKA), czy też z dnia 9 czerwca 2022 r. (nr 0113-KDIPT1-2.4012.227.2022.1.KT).

Co istotne i często podkreślane w orzecznictwie sądów administracyjnych, ZCP rozumiana jako zespół składników materialnych i niematerialnych powinna istnieć w ramach już istniejącego przedsiębiorstwa, a nie kształtować się dopiero po wyodrębnieniu zespołu składników materialnych i niematerialnych z tego przedsiębiorstwa. Przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 stycznia 2017 r. (sygn. akt II FSK 2991/15) dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych uznał, że: „Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest więc dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Podkreślić należy, że z art. 5a pkt 4 Ustawy o PIT wynika, wyodrębnienie musi istnieć już w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, a nie dopiero kształtować się po „wyprowadzeniu” w jakikolwiek sposób zespołu składników materialnych i niematerialnych z tego przedsiębiorstwa”.

Stanowisko to jest akceptowane także w praktyce organów podatkowych (tak przykładowo m.in.: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2023 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.390.2023.5.AKA czy z dnia 6 czerwca 2017 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.29.2017.1.JF).

Oprócz istnienia określonych relacji pomiędzy składnikami materialnymi i niematerialnymi, definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w części odnoszącej się do zakresu elementów tworzących ZCP, wymaga, aby w skład tego zbioru elementów wchodziły również zobowiązania.

Zgodnie, z orzecznictwem sądów administracyjnych przedmiotem transferu nie muszą być wszystkie zobowiązania związane z wydzielanym ZCP, ale przynajmniej niektóre z nich. Stanowisko takie zaprezentował przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 maja 2011 r. (sygn. akt II FSK 2222/09), w którym Sąd uznał, że definicja ZCP zawarta w ustawie o CIT nie wymaga, aby dla uznania zespołu składników za ZCP, w jego skład musiały wchodzić wszystkie zobowiązania związane z wydzielaną częścią przedsiębiorstwa. Podobnie uznał m.in.: Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 26 stycznia 2016 r. (sygn. I SA/Wr 1823/15), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 26 marca 2015 r. (sygn. III SA/Wa 2743/14). Stanowisko tożsame z powyższym prezentują także organy podatkowe - tak m.in.: interpretacja indywidualna z dnia 6 lipca 2018 r. (nr 0111-KDIB1-2.4010.171.2018.2.AK).

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego Dział Pożyczkowy spełnia definicję uznania za ZCP w zakresie pierwszej przesłanki, tj. istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych.

Do Działu Pożyczkowego przypisana jest 1 osoba - Prezes, który wykonuje de facto działalność Pożyczkową Spółki, w tym przyjmuje zlecenia i negocjuje warunki kolejnych transz kredytu, uruchamia transze pożyczek, wyszukuje nowych klientów oraz zleca analizę ich zdolności kredytowej (tzw. (…)), zatwierdza udzielenie pożyczek, jak również obsługuje zobowiązania pożyczkowe Spółki.

Do Działu Pożyczkowego przypisane zostaną wszystkie umowy pożyczkowe zarówno, w przypadku których Spółka działa jako pożyczkodawca, jak i w stosunku do których działa jako pożyczkobiorca. Obecnie zawartych umów pożyczkowych jest 30. Do Działu Pożyczkowego przypisane są należności i zobowiązania związane z działalnością pożyczkową Spółki.

Do Działu Pożyczkowego przypisane są również aktywa rzeczowe (telefon, komputer, oraz odpowiednia część wynajmowanej powierzchni biurowej). Co istotne Dział Pożyczkowy jako zespół składników materialnych i niematerialnych funkcjonuje obecnie w ramach istniejącego przedsiębiorstwa Spółki. Dlatego też, biorąc pod uwagę powyższe - w ocenie Wnioskodawcy - Dział Pożyczkowy spełnia przewidziane w przepisach ustawy VAT uznania go za ZCP w zakresie istnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań w rozumieniu tych przepisów.

b. Wyodrębnienie organizacyjne

Dla możliwości uznania zespołu składników majątkowych za ZCP istotne jest również, aby zespół ten pozostawał wyodrębniony w ramach dotychczasowego przedsiębiorstwa podatnika.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika, przy czym ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W świetle powyższego, wyodrębnienie organizacyjne powinno przejawiać się w tym, że zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna mieć określone miejsce w strukturze organizacyjnej danego przedsiębiorstwa, co nie musi być równoznaczne z wyodrębnieniem prawnym. Takie stanowisko zaprezentował m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 marca 2016 r. (sygn. akt III SA/Wa 456/15), w którym Sąd stwierdził, że: „Wyodrębnienie organizacyjne oznacza zazwyczaj wyodrębnienie części majątku przedsiębiorstwa (wraz ze składnikami nie-materialnymi) w strukturze organizacyjnej całego podmiotu. Takie wyodrębnienie może przybrać formę np. oddziału, biura, zakładu, wydziału, departamentu, działu (wyszczególnienie Wnioskodawcy). Jednocześnie należy uznać, że nawet w przypadku, gdy fakt wyodrębnienia składników nie wynika z żadnych zapisów zawartych w dokumentach konstytuujących dany podmiot lub też regulujących jego funkcjonowanie, a takie wyodrębnienie w praktyce jest dostrzegalne i ono, chociaż nie ma oparcia w dokumentach podatnika, faktycznie istnieje - możemy mieć do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa”.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 26 października 2020 r. (nr 0114-KDIP2-2.4010.209.2020.1.JG), w której przyznał rację podatnikowi, który argumentował, że „wyodrębnienie organizacyjne, o którym mowa w art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT, nie musi być rozumiane jako wyodrębnienie formalno-prawne np. jako wydzielony w danym podmiocie oddział, wydział lub inna jednostka organizacyjna. Żaden przepis prawa podatkowego nie przewiduje takiego wymogu. Do stwierdzenia wydzielenia organizacyjnego zorganizowanej części przedsiębiorstwa wystarczające powinno być (…) jej wyodrębnienie faktyczne i materialne - polegające na odrębnym określeniu przedmiotu jej działalności i przypisaniu do niej składników majątkowych pozwalających na jego realizowanie, tak aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła funkcjonować samodzielnie, niezależnie od pozostałych części przedsiębiorstwa”.

Do analogicznych wniosków doszedł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 listopada 2019 r. (sygn. II FSK 24/18), w którym stwierdził, że „oczywiście zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa może być np. zakład, wydział lub oddział przedsiębiorstwa (np. oddział przedsiębiorstwa sporządzający bilans) spełniający wszystkie warunki przewidziane w art. 5a pkt 4 Ustawy o PIT. Mamy tu bowiem do czynienia z wyodrębnieniem organizacyjnym (oddział) oraz finansowym (samodzielne sporządzenie bilansu). Dodać warto, że tego rodzaju zorganizowana część przedsiębiorstwa może zaciągać, posiadać i regulować swoje zobowiązania.”

Podobnie wskazał również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 27 lutego 2020 r. (nr 0111-KDIB3-2.4012.41.2020.2.MD), w której uznał, że „wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp.”.

Mając na uwadze powyższe - w ocenie Wnioskodawcy - Dział Pożyczkowy został faktycznie wyodrębniony organizacyjnie na podstawie uchwały Zarządu Spółki Dzielonej i spełnia zatem przedmiotową przesłankę.

Jednocześnie, istotnym czynnikiem świadczącym o wyodrębnieniu organizacyjnym jest przypisanie osoby Prezesa wchodzącego w skład Działu Pożyczkowego, oraz przypisanie składników materialnych i niematerialnych.

c. Wyodrębnienie finansowe

W odniesieniu do przesłanki wyodrębnienia finansowego wskazuje się, że wyodrębnienie finansowe cechuje się możliwością przypisania do konkretnego ZCP ponoszonych kosztów i osiąganych przychodów, a także zobowiązań przypisanych do ZCP i należności przysługujących przedsiębiorstwu w związku z działalnością prowadzoną przez ZCP. Istotna jest również możliwość sporządzenia bilansu oraz rachunku zysków i strat, których przedmiotem jest działalność danego zespołu składników majątkowych mających stanowić ZCP.

W tym kontekście, zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 stycznia 2017 r. (sygn. akt II FSK 2463/16) „wyodrębnienie finansowe nie oznacza bowiem samodzielności finansowej, lecz sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Analogicznie organy podatkowe, w odniesieniu do spełnienia warunku wyodrębnienia finansowego, w wydawanych interpretacjach indywidualnych często podkreślają, że: „wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Stanowisko takie zostało zaprezentowane m.in. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 9 sierpnia 2023 r. (nr 0111-KDIB3-3.4012.207.2023.2.AW).

Niniejszym, na wyodrębnienie finansowe Działu Pożyczkowego wskazuje możliwość przypisania przychodów i kosztów związanych z funkcjonowaniem tego działu.

Za wyodrębnieniem finansowym przemawia także fakt, że - na wewnętrzne potrzeby Spółki - możliwe jest sporządzenie odrębnego rachunku zysków i strat.

Co również istotne, wyodrębnienie finansowe potwierdza także posiadanie przez Dział Pożyczkowy odrębnego rachunku bankowego.

Mając na uwadze powyższe, w szczególności z uwagi na fakt przyporządkowania przychodów i kosztów a także należności i zobowiązań do Działu Pożyczkowego - w ocenie Wnioskodawcy - Dział Pożyczkowy spełnia przesłankę wyodrębnienia finansowego.

d. Wyodrębnienie funkcjonalne (niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze)

Zgodnie z definicją podatkową ZCP, składniki majątkowe tworzące ZCP muszą umożliwiać podatnikowi realizację określonych zadań gospodarczych (prowadzenie działalności gospodarczej w określonym zakresie).

W tym względzie organy podatkowe prezentują jednolite stanowisko, zgodnie z którym wyodrębnienie funkcjonalne powinno być rozumiane jako przeznaczenie zespołu do realizacji określonych zadań gospodarczych. Innymi słowy, ZCP musi obejmować elementy niezbędne do samodzielnego wykonywania działań gospodarczych, które realizuje w strukturze przedsiębiorstwa.

ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania na rynku jako samodzielny podmiot gospodarczy.

W interpretacji indywidualnej z dnia 31 lipca 2023 r. (nr 0112-KDIL3.4012.298.2023.6.EW) wskazano „oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjne i funkcjonalnie całość). Wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.”

W zakresie analizy tej przesłanki, w praktyce, wskazuje się, że aby zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za ZCP, musi on posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwiać nabywcy tego zespołu składników majątkowych podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Jak wskazują organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, możliwość podjęcia samodzielnej działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa nie musi być pełna. W tym zakresie podkreśla się, że aby zespół składników mógł zostać uznany za samodzielne przedsiębiorstwo, nie musi on bezpośrednio dysponować wszystkimi elementami związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przedsiębiorstwo takie może dodatkowo korzystać z usług zewnętrznych, bez potrzeby posiadania wszystkich składników majątkowych na własność.

W tym kontekście, należy wskazać przykładowo na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 marca 2016 r. (sygn. akt I SA/Gl 954/15), w którym Sąd uznał, że: „brak w przedsiębiorstwie wewnętrznych działów (np. obsługujących jego zadania kadrowe, informatyczne i finansowe) nie pozbawia tegoż przedsiębiorstwa możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych”, a także interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 października 2020 r. (nr 0112-KDIL3.4012.533.2020.1.LS), w której organ ten, wskazał, że: „Istotą przedsiębiorstwa, jako zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest bowiem prowadzenie działalności gospodarczej, poprzez realizację określonych zadań gospodarczych, które mogą być wykonywane bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa, które to zadania mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcing). Usługi te bowiem, jako niematerialne, nie decydują o realizacji przez przedsiębiorstwo jego zadań gospodarczych, lecz wspomagają jedynie jego funkcjonowania jako podmiotu gospodarczego”. Dodatkowo w interpretacji tej organ zaaprobował stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: „spełniona zostanie przesłanka wyodrębnienia funkcjonalnego. W ocenie Wnioskodawcy, bez znaczenia jest przy tym, że w momencie wydzielenia do Pionu Holdingu, jako podmiotu odpowiedzialnego za obsługę IT całej grupy zostanie przypisana całość sprzętu IT i oprogramowania należącego do Spółki”.

Z kolei, w interpretacji z dnia 10 czerwca 2020 r. (nr 114-KDIP2-2.4010.63.2020.12.PP/RK), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „jak wskazał NSA „Definicja zawarta w art. 4a pkt 4 Ustawy o CIT nie wymaga, aby zespół składników, o którym w niej mowa, obejmował wszelkie elementy obsługi funkcjonowania przedsiębiorstwa, gdyż zawęża ona pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do składników materialnych i niematerialnych pozwalających na realizację określonych zadań gospodarczych, jako niezależne przedsiębiorstwo. Brak w przedsiębiorstwie wewnętrznych działów obsługujących jego zadania kadrowe czy informatyczne nie pozbawia tegoż przedsiębiorstwa możliwości realizacji określonych zadań gospodarczych. Ponadto trzeba wskazać, że istotą przedsiębiorstwa, jako zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest prowadzenie działalności gospodarczej poprzez realizację określonych zadań gospodarczych. Mogą być one wykonywane bez wewnętrznych działów obsługi kadrowej, informatycznej i finansowej przedsiębiorstwa, które to zadania, jak trafnie podniósł sąd I instancji, mogą być przedmiotem obsługi dokonywanej przez firmy zewnętrzne (outsourcing). Usługi te jako niematerialne, nie decydują o realizacji przez przedsiębiorstwo jego zadań gospodarczych, lecz wspomagają jedynie jego funkcjonowanie jako podmiotu gospodarczego (tak: Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 23 marca 2013 r., sygn. akt II FSK 1643/2010)”.

Mając na uwadze powyższe - w ocenie Wnioskodawcy - Dział Pożyczkowy spełnia warunek wyodrębnienia funkcjonalnego przez przypisanie mu działań gospodarczych w formie niezależnego przedsiębiorstwa. Jego działalność jest bowiem realizowana przy wykorzystaniu przypisanych do nich składników majątkowych i niemajątkowych, przy jednoczesnym zaangażowaniu Prezesa Spółki, który odpowiada za działalność pożyczkową Spółki. W konsekwencji, uznać należy, że Dział Pożyczkowy ma zdolność samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych w zakresie zaciągania i udzielania pożyczek.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, wydzielony do podmiotu przejmującego (Dział Pożyczkowy), należy uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, w związku z czym do Podziału nie znajdą zastosowania przepisy ustawy VAT i tym samym, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT, Spółka Dzielona nie będzie zatem zobowiązana do naliczenia podatku należnego VAT od składników majątkowych Działu Pożyczkowego przenoszonych w ramach podziału na podmiot przejmujący oraz nie będzie zobowiązana do zapłaty VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca podkreślić pragnie, że podmiot przejmujący będzie kontynuować działalność pożyczkową prowadzoną dotychczas przez Spółkę Dzieloną (w zakresie tak obowiązujących umów pożyczkowych, które przejdą w ramach ZCP na podmiot przejmujący, jak również nowych umów, które podmiot przejmujący zamierza zawierać), oraz składniki przeniesione w ramach Działu Pożyczkowego będą wystarczające do kontynuowania działalności tego Działu Pożyczkowego (co najmniej w dotychczasowym kształcie), co wynika z faktu, że Spółka Dzielona zaalokowała do Działu Pożyczkowego wszystkie składniki materialne i niematerialne, które były Wnioskodawcy niezbędne do prowadzenia takiej działalności, w tym prawa i obowiązki z umów, należności i zobowiązania pieniężne (o czym była szczegółowa mowa powyżej).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które, co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cytowanym przepisie sformułowanie „transakcje zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

- zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

- faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z dnia 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z dnia 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316). Zgodnie natomiast z orzecznictwem TSUE (wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Christel Schriever, pkt 26) ocena, jakie dobra - ruchome lub nieruchome - są niezbędne do utworzenia przedsiębiorstwa lub ZCP, musi być dokonywana „(…) z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”.

Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych, np. w wyroku NSA z 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12, czy z 24 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK 1316/15.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, czynnym podatnikiem VAT. Głównym obszarem działalności Państwa jest działalność pożyczkowa.  Z uwagi na powyższe w Spółce Dzielonej funkcjonują dwa odrębne działy, tj. dział pożyczkowy oraz dział IT, które wyodrębnione zostały w strukturze Spółki Dzielonej uchwałą Zarządu Spółki Dzielonej. Dział Pożyczkowy wyodrębniony został w ramach struktur Spółki na podstawie Uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia, gdzie w strukturze wyodrębnione zostały Działy Pożyczkowy oraz Dział IT. Do Działu Pożyczkowego przypisane są również aktywa rzeczowe (tj. telefon, komputer, oraz odpowiednia część wynajmowanej powierzchni biurowej). Do Działu Pożyczkowego przypisane są konta księgowe, które pozwalają na alokację do Działu Pożyczkowego odpowiednich przychodów i kosztów z nim związanych. Do Działu Pożyczkowego przypisane zostaną wszystkie umowy pożyczkowe zarówno, w przypadku których Spółka działa jako pożyczkodawca, jak i w stosunku do których działa jako pożyczkobiorca. Obecnie zawartych umów pożyczkowych jest 30, z czego 21 jest aktywnych. Do Działu Pożyczkowego przypisane są również należności i zobowiązania związane z działalnością pożyczkową Spółki. Do działalności pożyczkowej przypisana jest dedykowana tej działalności strona internetowa https://(...).pl. Do Działu Pożyczkowego Spółka przypisuje zgodnie z przyjętym kluczem alokacji (również proporcjonalnie) wydatki wspólne, związane z ogólną działalnością Spółki. Tym samym, w odniesieniu do Działu Pożyczkowego możliwe jest stworzenie odrębnego bilansu/ rachunku zysków i strat. Dział Pożyczkowy posiada własny rachunek bankowy, w wyniku czego wpływy i wydatki związane z działalnością Działu Pożyczkowego odbywają się z zastosowaniem dedykowanego rachunku bankowego, w tym przykładowo wynagrodzenie Prezesa, czy też opłacenia kosztów odsetkowych. Niezależnie od planowanego podziału przez wydzielenie, dla Działu Pożyczkowego obsługa księgowa, administracyjna, płacowo-kadrowa będzie prowadzona przez podmiot trzeci (na zasadzie outsourcingu), tak jak jest to prowadzone w chwili obecnej.

Na dzień podziału przez wydzielenie Dział Pożyczkowy, będzie wyodrębniony na płaszczyźnie funkcjonalnej, tj. będzie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Wyodrębnienie funkcjonalne oznacza w tym przypadku, że działalność pożyczkowa została wyposażona w odrębne, odpowiednio przypisane składniki materialne i niematerialne, zaplecze techniczne, organizacyjne niezbędne do prowadzenia aktywności gospodarczej, które umożliwiają samodzielne i niezależne wykonywanie przypisanych funkcji gospodarczych. W szczególności Dział pożyczkowy obejmować będzie elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych i będzie posiadać zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy, a co za tym idzie umożliwiać Spółce Przejmującej kontynuowanie działalności pożyczkowej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa (tj. obsługiwania spłat pożyczek, pozyskiwanie finansowania w celu udzielenia nowych pożyczek, negocjowanie umów pożyczkowych i zmian do nich, prowadzenie korespondencji tak z pożyczkodawcami, jak i pożyczkobiorcami, rozliczania kwot otrzymywanych spłat pożyczek). Spółka Przejmująca zostanie wyposażona we wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe umożliwiające samodzielne realizowanie zadań gospodarczych w ramach działalności pożyczkowej. W ramach Działu Pożyczkowego przejdą wyposażenie biurowe (w tym m.in. biurko, telefon, komputer), środki pieniężne na rachunku bankowym przypisane do Działu Pożyczkowego; należności z zawartych umów pożyczkowych (udzielonych); zobowiązania z zawartych umów pożyczkowych (otrzymanych); prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów pożyczkowych; prawa i obowiązki z zawartych umów (...) oraz licencje na programy komputerowe. Spółka Przejmująca, która przejmie Dział Pożyczkowy będzie kontynuowała dotychczasową działalność Państwa Spółki w zakresie Działu Pożyczkowego wyłącznie w oparciu o nabyte składniki bez konieczności angażowania innych składników lub podejmowania dodatkowych działań, przy czym Spółka Przejmująca posiada powierzchnię biurową (użytkowaną na podstawie umowy najmu). Planowany jest podział Spółki Dzielonej, który przeprowadzony zostanie w sposób przewidziany w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych, tj. podział przez wydzielenie. Podział ten będzie polegał na przeniesieniu Działu Pożyczkowego na podmiot przejmujący. Z kolei Dział IT pozostanie w Spółce Dzielonej. W wyniku przeprowadzonego Podziału, zarówno Dział Pożyczkowy, jak i Dział IT będą funkcjonowały w sposób nieprzerwany w dotychczasowym zakresie działalności w ramach odpowiednio spółki przejmującej, jak i Spółki Dzielonej, tj. spółka przejmująca jako nabywca ZCP zamierza kontynuować działalność w zakresie udzielania pożyczek prowadzonej dotychczas przez Spółkę Dzieloną (na podstawie umów, które przejdą w ramach z ZCP, jak również nowych umów), zaś Spółka Dzielona będzie dalej prowadzić działalność w zakresie wsparcia IT.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia kwestii czy zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań stanowiący Dział Pożyczkowy, stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy VAT, w związku z czym do Podziału nie znajdą zastosowania przepisy Ustawy VAT i tym samym, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT i Spółka Dzielona nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego VAT.

Przechodząc do kwestii objętych zakresem zadanego pytania w pierwszej kolejności wskazać należy, że dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala - z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp. - na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny.

Aby mówić o zorganizowanej części przedsiębiorstwa, wydzielenie w ramach przedsiębiorstwa powinno zachodzić łącznie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej, funkcjonalnej. Ponadto wyodrębnienie to powinno istnieć na moment dokonania danej transakcji, nie zaś po jej dokonaniu. Istotne znaczenie ma ocena, czy ta przenoszona część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Brak spełnienia jednej z przesłanek wyklucza możliwość uznania, iż mamy do czynienia z dostawą zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Majątek ten powinien stanowić już u spółki dzielonej zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego przeniesieniu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez spółkę, do której jest wydzielany, bez angażowania przez tę spółkę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowania dodatkowych działań umożliwiających kontynuację tej działalności.

Zestawiając przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego z przywołanymi przepisami prawa oraz orzecznictwem TSUE i analizując go w kontekście zadanego we wniosku pytania, wskazać należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań stanowiący Dział Pożyczkowy będący przedmiotem wniesienia do Spółki Przejmującej będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, ponieważ na dzień tej transakcji odznaczał się będzie odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Jak bowiem wskazali Państwo we wniosku przedmiot przeniesienia będzie obejmował cały zespół składników przypisanych w Państwa przedsiębiorstwie do działalności związanej z udzielaniem pożyczek. Zespół Składników na dzień podziału przez wydzielenie Dział Pożyczkowy, będzie wyodrębniony na płaszczyźnie funkcjonalnej, organizacyjnej i finansowej w istniejącym przedsiębiorstwie oraz przeznaczony jest do realizacji określonych zadań gospodarczych i może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące konkretnie przypisane mu zadania gospodarcze.

Składniki mające być przedmiotem przeniesienia są wyodrębnione funkcjonalnie i faktycznie. W Spółce Dzielonej funkcjonują dwa odrębne działy, tj. Dział Pożyczkowy oraz Dział IT, które wyodrębnione zostały w strukturze Spółki Dzielonej uchwałą Zarządu Spółki Dzielonej. Podział, który jest planowany będzie miał odzwierciedlenie w polach aktualnej Państwa działalności. Tym samym warunek wyodrębnienia organizacyjnego przenoszonych składników związanych z działalnością pożyczkową oraz prowadzeniem działalności IT należy uznać za spełniony.

O wyodrębnieniu finansowym zespołu składników majątkowych świadczy fakt, że w odniesieniu do Działu Pożyczkowego, zgodnie z Państwa wskazaniem, możliwe jest stworzenie odrębnego bilansu/ rachunku zysków i strat. Do Działu Pożyczkowego przypisane są konta księgowe, które pozwalają na alokację do Działu Pożyczkowego odpowiednich przychodów i kosztów z nim związanych. Dział Pożyczkowy posiada własny rachunek bankowy, w wyniku czego wpływy i wydatki związane z działalnością Działu Pożyczkowego odbywają się z zastosowaniem dedykowanego rachunku bankowego.

Składniki majątkowe związane z prowadzeniem działalności IT oraz prowadzeniem działalności pożyczkowej będą również wyodrębnione funkcjonalnie, bowiem jak wynika z Państwa wskazań - Dział Pożyczkowy - został wyposażony w odrębne, odpowiednio przypisane składniki materialne i niematerialne, zaplecze techniczne, organizacyjne niezbędne do prowadzenia aktywności gospodarczej, które umożliwiają samodzielne i niezależne wykonywanie przypisanych funkcji gospodarczych.

Ponadto, Spółka Przejmująca, która przejmie Dział Pożyczkowy będzie kontynuowała dotychczasową działalność Spółki w zakresie Działu Pożyczkowego wyłącznie w oparciu o nabyte składniki bez konieczności angażowania innych składników lub podejmowania dodatkowych działań.

Zatem przedstawione w opisie sprawy okoliczności oraz dokonana w kontekście przytoczonych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE ich całościowa analiza, prowadzi do wniosku, że zostaną spełnione wszystkie wskazane wcześniej przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na Dział Pożyczkowy, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W konsekwencji uznania opisanego zespołu składników materialnych i niematerialnych składających się na Dział Pożyczkowy za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, planowana transakcja przeniesienia Działu Pożyczkowego do Spółki Przejmującej - która będzie kontynuować działalność w zakresie udzielania pożyczek dotychczas przez Spółkę Dzieloną, realizowaną z wykorzystywaniem tego zespołu składników - będzie stanowić czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy.

W związku z tym, tak jak Państwo wskazali, Spółka Dzielona nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego VAT od składników majątkowych Działu Pożyczkowego przeniesionych w ramach Podziału na podmiot przejmujący oraz nie będzie zobowiązana do zapłaty VAT w związku z Podziałem.

Tym samym Państwa stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących tę sprawę wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych osadzonych w określonym stanie prawnym. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Odnosząc się do powołanych w stanowisku wyroków WSA i NSA należy podkreślić, że nie mają one mocy powszechnie obowiązującej. Sąd wyrokiem lub postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, o czym stanowi art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.). Zatem powołane wyroki nie posiadają waloru wykładni powszechnej, co w praktyce oznacza, że nie stanowią one podstawy dla analogicznego rozstrzygnięcia przez organy podatkowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym albo opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

  - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.