
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 11 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania, że sprzedaż opisanej nieruchomości na rzecz spółki z o.o. nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
Uzupełnił go Pan - w odpowiedzi na wezwania - pismem z 1 września 2025 r. (wpływ 2 września 2025 r.) i pismem z 15 września 2025 r. (wpływ 17 września 2025 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Spadkodawca A. A. (tata podatnika B.A) nabył nieruchomość w 2019 r. - w dwóch częściach - jedną w formie umowy zakupu (akt notarialny z 24 czerwca 2019 r.), a drugą w formie darowizny (akt notarialny z 3 lipca 2019 r.).
Spadkodawca sporządził testament 17 lipca 2019 r. Spadkodawca zmarł 31 października 2020 r.
Akt poświadczenia dziedziczenia sporządzono 22 listopada 2020 r.
Podatnik B.A. (spadkobierca - czyli obecny właściciel nieruchomości) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. Nieruchomość jest majątkiem prywatnym spadkobiercy i nie widnieje jako środek trwały w jego działalności.
Obecnie jako sprzedający (spadkobierca) chce sprzedać tą nieruchomość firmie (spółce z o.o.). Nieruchomość w 2024 r. była dzierżawiona innej spółce z o.o. przez okres 4 miesięcy. Podatnik wystawiał co miesiąc faktury tytułem najmu i doliczał podatek VAT 23% mimo, że działka jest majątkiem prywatnym podatnika, jednak ze względu na charakter najmu (czynności ciągłe, stałe i zorganizowane) i fakt, że podatnik posiadał już status czynnego podatnika VAT, podatnik miał obowiązek doliczać podatek VAT do faktur. Nieruchomość była wystawiana na sprzedaż przez biuro nieruchomości, lecz zaprzestano ogłoszeń w 2024 r. w Internecie.
Określenie rodzaju nieruchomości znajduje się w wypisie z rejestru gruntów. Przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość, która zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, składa się z pięciu poniższych składowych:
1)grunty rolne zabudowane,
2)grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,
3)grunty orne,
4)budynek mieszkalny posadowiony na gruncie,
5)budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy dla rolnictwa.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
W nadesłanym uzupełnieniu do wniosku w odpowiedzi na pytania Organu wskazał Pan:
1) Czy przedmiotem sprzedaży będzie jedna działka określana przez Pana jako Nieruchomość, czy Nieruchomość ta składa się z kilku działek? Jeśli z kilku działek, to prosimy o wskazanie ich numerów ewidencyjnych, które mają być przedmiotem sprzedaży.
Odpowiedź: Przedmiotem sprzedaży będzie jedna działka, położona w (...), obr. (…) – (…) – (…), powiat (…), o numerze ewidencyjnym: 1, posiadająca KW (…), o powierzchni 0,2622 ha.
2) Które z działek są zabudowane, a które niezabudowane? Prosimy o wskazanie nr ewidencyjnych.
Odpowiedź: Zabudowana jest działka o nr 1, oznaczenie użytków i konturów klasyfikacji - Br Psi11 - 0,0498 ha.
3) Czy dla działek niezabudowanych na dzień sprzedaży będzie obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a jeśli tak, to jakie przeznaczenie będzie wynikało z tego planu dla tych działek, a jeśli na dzień transakcji nie będzie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, to czy na dzień sprzedaży dla działek niezabudowanych będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu?
Odpowiedź: Ponieważ jest to jedna działka, to należy uznać, że jest to działka zabudowana.
4) Jakie budynki znajdują się na działkach zbudowanych? Prosimy wskazać konkretnie.
Odpowiedź: Na działce znajduje się: budynek gospodarczy ok. 62 m2, budynek mieszkalny ok. 33 m2.
5) Czy sam Pan wybudował te budynki - jeśli tak, to kiedy? czy też działki w chwili nabycia były już zabudowane, czym?
Odpowiedź: Nie budował Pan nic na tej działce. Wszytki budynki (zabudowania) już istniały, w chwili dziedziczenia.
6) Kiedy poszczególne budynki zostały oddane do użytkowania i do jakich czynności/do jakiej działalności (zwolnionej, opodatkowanej podatkiem VAT)?
Odpowiedź: Nie wie Pan kiedy powstały budynki (być może w latach 60-tych - wg relacji pierwotnych właścicieli). Pana ojciec nabył tą działkę w 2019 r. W tym czasie budynki posadowione na przedmiotowej działce były już od dawna nie zamieszkałe, jak również budynek gospodarczy (typu szopa na narzędzia) nie był użytkowany.
7) Czy przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia/wybudowania budynków?
Odpowiedź: Nie.
8) Czy w ostatnich 2 latach przed sprzedażą ponosił Pan w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym wydatki na ulepszenie budynków, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej, jeśli tak należy wskazać:
- kiedy miały miejsce te ulepszenia (należy wskazać datę),
- czy przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na ulepszenie budynków?
- w jaki sposób budynki były wykorzystywane w całym okresie posiadania?
- czy po poniesionych nakładach na ulepszenie, które stanowią co najmniej 30% wartości początkowej budynki zostały oddane do użytkowania, należy wskazać kiedy i do jakich czynności/do jakiej działalności (opodatkowanej podatkiem VAT, bądź wyłącznie zwolnionej od podatku VAT).
Odpowiedź: Nie.
9) W jaki sposób wykorzystywał/wykorzystuje Pan działkę nr 1 od momentu nabycia, tj. czy do celów prywatnych/osobistych niezwiązanych z prowadzoną działalnością (jeśli tak, to w jaki sposób działka zaspokajała potrzeby osobiste/prywatne), czy też do działalności gospodarczej?
Odpowiedź: Działkę 1 od momentu nabycia wykorzystywał Pan wyłącznie do celów prywatnych, nie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (na działkę przyjeżdżał Pan z dziećmi, gdzie czasami urządzał Pan grilla, piknik, kosił Pan ją, wycinał samosiejki).
10) Jeżeli działka nr 1 służyła Panu do celów prowadzonej działalności gospodarczej, to czy była wykorzystywana wyłącznie do celów działalności zwolnionej z VAT?
Odpowiedź: Działka nigdy nie była wykorzystywana przez Pana do prowadzenia działalności gospodarczej. Została przez Pana wynajęta na okres 4 m-cy w celu składowania urządzeń. Ponieważ był Pan podatnikiem VAT (w zw. z prowadzoną przez Pana działalnością gospodarczą -naprawa urządzeń mechanicznych), to najem został opodatkowany 23% stawką VAT.
11) Czy w całym okresie posiadania działki nr 1 podejmował Pan działania mające na celu jej uatrakcyjnienie i podniesienie wartości np. sam doprowadzał media, uzbrajał działkę, sam ją ogradzał, wytyczał drogi dojazdowe, występował o podział działki, występował o decyzje i pozwolenia budowlane (jeśli tak, to jakie)?
Odpowiedź: W całym okresie posiadania ww. działki nie podejmował Pan działań mających na celu jej uatrakcyjnienie i podniesienie wartości. Wystąpił Pan tylko o pozwolenie na przebudowę i rozbudowę istniejącego budynku mieszkalnego i gospodarczego. Niestety, w związku z niedawno zaistniałym pożarem, postanowił Pan działkę sprzedać.
12) Czy udzielił Pan, bądź planuje udzielić spółce z o.o. (nabywcy) zgody na dysponowanie ww. działką na cele budowlane?
Odpowiedź: Nie planuje Pan udzielić nabywcy zgody na dysponowanie ww. działką na cele budowlane.
13) Czy w związku z zawartą umową przedwstępną sprzedaży, zostały ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży przenoszącej własność działki? Prosimy wskazać jakie obowiązki i prawa wynikają z niej dla obu stron.
Odpowiedź: Warunki dla skutku transakcji sprzedaży nieruchomości:
a)zakończenie przedmiotowego postępowania, w celu ustalenia prawidłowego sposobu opodatkowania,
b)zapłata ceny sprzedaży.
14) Czy udzielił Pan Nabywcy lub innemu niż Nabywca podmiotowi pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia), czy jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w Pana imieniu w związku z planowaną sprzedażą ww. działki, jeśli tak:
‒ należy precyzyjnie wskazać zakres tego pełnomocnictwa, w szczególności należy wskazać jakie konkretnie czynności podejmował podmiot działający jako Pana pełnomocnik w związku z transakcją sprzedaży działki (przy czym, nie należy załączać/przesyłać treści umowy, lecz opisać/wskazać niniejsze informacje).
Odpowiedź: Nie udzielał Pan nikomu, żadnego pełnomocnictwa/zgody/upoważnienia, o które jest zapytanie.
15) Czy przechodząca przez działkę nr 1 linia wysokiego lub średniego napięcia jest własnością Pana, czy też należy do przedsiębiorstwa przesyłowego, a w związku z tym, czy będzie również przedmiotem sprzedaży na rzecz spółki?
Odpowiedź: Linia energetyczna jest wyłącznie własnością (...).
16)Czy w 2020 r. na podstawie dziedziczenia nabył Pan działkę ze znajdującą się na niej już linią wysokiego lub średniego napięcia, czy też sam Pan ją wybudował?
Odpowiedź: Tak, nabył Pan z linią.
17) Jeśli sam Pan wybudował tą linię, to proszę wskazać:
- kiedy i w jakim celu została wybudowana;
- czy przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na budowę;
- kiedy ta linia została oddana do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub kiedy nastąpiło rozpoczęcie ich użytkowania na potrzeby własne?
Odpowiedź: Nie dotyczy.
18) Czy przebiegająca przez działkę linia wysokiego lub średniego napięcia stanowi obiekt liniowy w rozumieniu art. 3 pkt 3 i pkt 3a ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418)?
Odpowiedź: Nie jest Pan specjalistą z zakresu prawa budowlanego, wg Pana jest obiektem liniowym.
19) Jeśli linia wysokiego i średniego napięcia stanowi obiekt liniowy w świetle Prawa budowlanego, to czy w ostatnich 2 latach przed planowaną sprzedażą ponosił Pan wydatki na jej ulepszenie, stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej?
Odpowiedź: Nie ponosił Pan żadnych wydatków na tą linię. Stanowi ona własność (...).
20) Jeśli tak, to proszę wskazać:
- kiedy miały miejsce te ulepszenia (należy wskazać datę),
- czy po poniesionych nakładach na ulepszenie naniesień, które stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej, linia ta została oddana do użytkowania, należy wskazać kiedy i do jakich czynności/do jakiej działalności (zwolnionej, opodatkowanej podatkiem VAT),
- czy przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ponoszonymi wydatkami na ich ulepszenie?
Odpowiedź: Nie dotyczy.
Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone we wniosku nr 1)
Czy sprzedaż tej nieruchomości przez podatnika na rzecz spółki z o.o. podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a jeśli podlega, to jaka obowiązuje stawka VAT?
Pana stanowisko w sprawie w zakresie podatku od towarów i usług
Ustawa o podatku od towarów i usług (w skrócie ustawa o VAT): art. 2 pkt 14: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o „pierwszym zasiedleniu” - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Ustawa o VAT: art. 2 pkt 33: Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o „terenach budowlanych” - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Ustawa o VAT: art. 43 ust. 1 pkt 9: Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Ustawa o VAT: art. 43 ust. 1 pkt 10: Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Ustawa o VAT: art. 15 ust. 1: Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Ustawa o VAT: art. 15 ust. 2: Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Sam fakt rejestracji podatnika do podatku VAT lub jednorazowa sprzedaż nie rozstrzyga, ponieważ liczy się charakter czynności.
Od jednostkowego zbycia działek pod VAT podlega tylko ten, kto podejmuje aktywne działania dewelopersko-handlowe (podział na wiele parceli, uzbrojenie, reklama wielokanałowa itp.) - wyrok TSUE z 15 września 2011 r., sprawy połączone C-180/10 i C-181/10 (Słaby & Kuć): (...) za podatnika VAT należy uznać tego rodzaju osoby, które dokonują sprzedaży nieruchomości, których aktywność wykracza poza granice zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Jest to więc aktywność, która wskazuje na to, że te osoby prowadzą działalność profesjonalną w zakresie handlu nieruchomościami np. czynności polegające na uzbrojeniu terenu czy prowadzeniu kampanii reklamowej. O naliczeniu VAT nie powinny natomiast decydować takie aspekty jak czynności polegające na podziale gruntu w celu uzyskania większej wartości poszczególnych działek powstałych po podziale, okres, w jakim następowały transakcje, czy też wysokość osiągniętego z tego tytułu przychodu.
Sprzedaż prywatnej nieruchomości nie podlega VAT nawet, gdy była wcześniej wynajmowana i fakturowana — jeśli był to zwykły zarząd majątkiem, a nie zorganizowana działalność handlowa. Potwierdza to wyrok NSA 21 stycznia 2022 r., I FSK 1421/18: Jeżeli podatnik będący osobą fizyczną sprzedaje nieruchomość, to okoliczność, że przedtem tę nieruchomość wynajmował, nie świadczy o tym, że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej, a tym samym podlega podatkowi VAT.
Zgodnie z wyrokiem NSA 27 kwietnia 2022 r., I FSK 1589/18: Jednorazowe ogłoszenie przez biuro nieruchomości czy uzyskanie WZ nie czyni sprzedawcy „handlowcem”; kluczowe jest, czy angażował środki i ryzyka typowe dla branży obrotu nieruchomościami.
W niniejszej sprawie grunt i budynki zostały odziedziczone, a więc nabycie nie miało celu handlowego. Wydzierżawienie nieruchomości innemu podmiotowi trwało tylko 4 miesiące i miało charakter incydentalny. Podatnik nie dokonywał podziału działki, nie uzbrajał jej na własny koszt, nie prowadził szerokiej kampanii marketingowej. W trakcie jej posiadania nie było inwestycji zwiększających wartość ani działań podobnych do dewelopera. Spadkowa forma nabycia tej nieruchomości także nie tworzyła prawa do odliczenia podatku VAT od jej nabycia. Podatnik nie wprowadzał nieruchomości na stan środków trwałych w prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej, nie odliczał podatku VAT od niej, ani nie wrzucał w koszty uzyskania przychodów z prowadzonej działalności wydatków z nią związanych. Nieruchomość nie jest w żaden sposób wykorzystywana do prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej. Sprzedaż nieruchomości nastąpi z majątku prywatnego podatnika. Na „dokumentach sprzedażowych” podatnik będzie występował jako osoba prywatna. Sprzedaż tej nieruchomości nie stanowi głównego źródła utrzymania podatnika i jego rodziny, gdyż podatnik prowadzi niezależną jednoosobową działalność gospodarczą. W akcie notarialnym zostanie zapisane, że nieruchomość stanowi majątek osobisty podatnika i nie jest przenoszona z działalności gospodarczej na kupującego.
Gdyby przyjąć, że sprzedaż nieruchomości podlega pod opodatkowanie podatkiem VAT, to tzw. „pierwsze zasiedlenie” nastąpiło już w 2019 r., gdy spadkodawca (tata – A.A.) zakupił tą nieruchomość i użytkował na własne potrzeby.
Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT „pierwsze zasiedlenie” to oddanie budynku do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne, po jego wybudowaniu albo ulepszeniu, jeżeli nakłady na ulepszenie były większe niż 30% wartości początkowej.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT sprzedaż (dostawa) budynku i gruntu pod nim jest zwolniona z VAT, jeśli dokonywana jest po upływie co najmniej 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Skoro od rozpoczęcia użytkowania przez spadkodawcę na własne potrzeby tej nieruchomości minęły już ponad 2 lata, to można sprzedać budynek i grunt zabudowany bez naliczana podatku VAT. TSUE w wyroku z 16 listopada 2017 r., C-308/16, potwierdził, że również używanie budynku na własne potrzeby jest „pierwszym zasiedleniem”.
W przypadku „grunty rolne zabudowane” traktowane są w ustawie o VAT jako „dostawa budynku wraz z gruntem”, a skoro minęły 2 lata od pierwszego zasiedlenia, to obowiązuje zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ sam grunt, jako „część gruntu zabudowanego”, dzieli „los podatkowy” budynku. W przypadku „grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych” oraz „grunty orne” traktowane są w ustawie o VAT jako dostawa gruntów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, a więc obowiązuje zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.
Podatnik zaznacza, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, ani w warunkach zabudowy grunt nie jest oznaczony jako „budowlany”. W przypadku „budynek mieszkalny posadowiony na gruncie” oraz „budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy dla rolnictwa” traktowane są w ustawie o VAT jako „dostawa budynku wraz z gruntem”, a skoro minęły 2 lata od pierwszego zasiedlenia, to obowiązuje zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.
Podatnik zaznacza, że nie dokonywał ulepszeń w tych budynkach, których wysokość, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiłaby co najmniej 30% wartości początkowej budynku.
Wobec powyższego, w sytuacji gdyby sprzedaż nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, to sprzedaż ta spełnia warunki zwolnienia z podatku VAT z art. 43 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy o VAT.
Warto tutaj przytoczyć:
1) wyrok NSA z 23 sierpnia 2024 r., I FSK 1670/20: o klasyfikacji decyduje ekonomiczny cel transakcji i zapisy planu, a nie ewidencja gruntów.
2) wyrok WSA Gdańsk, I SA/Gd 990/23 z 23 stycznia 2024 r.: zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 przysługuje, gdy „podstawowe przeznaczenie w MPZP jest inne niż budowlane”; wpisy w EGiB nie są wystarczające.
3) interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 26 lipca 2024 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.312.2024.3.MGO: kluczowe znaczenie mają zapisy miejscowego planu lub WZ”, a rubryki ewidencji gruntów mogą być co najwyżej wskazówką.
Mając na uwadze powyższe, zdaniem podatnika, sprzedaż nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a więc podatnik nie ma obowiązku wystawiania faktury z tytułu tej transakcji, a sprzedaż następuje wyłącznie w formie aktu notarialnego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…), w tym również:
1) przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2) zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3) świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach, rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości zabudowanych i niezabudowanych traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.
Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.
„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Jednocześnie w art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:
Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:
a) dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
b) dostawa terenu budowlanego.
W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Do celów ust. 1 lit. b) „teren budowlany” oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.
Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.
W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Co istotne – jak wskazał TSUE – dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje poza działalnością gospodarczą nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”. Trybunał nie uznał za podatnika VAT w rozumieniu prawa UE osoby fizycznej dokonującej sprzedaży gruntu, która prowadziła działalność rolniczą na tym gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, jeżeli nie wykonywała ona dodatkowych czynności (oprócz podziału) w związku z tą sprzedażą.
Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.
Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar, z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań, jakie Pan podjął w odniesieniu do Nieruchomości stanowiącej działkę nr 1 będącą przedmiotem sprzedaży.
W tym miejscu wskazać należy, że na mocy art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):
Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.
Jak wynika z powyższego przepisu, dzierżawa jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.
Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne, należne za używanie rzeczy przez jego dzierżawcę. Zatem, odpłatne udostępnianie nieruchomości innemu podmiotowi skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie wydzierżawiającego, a tym samym stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W konsekwencji wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:
- prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą i jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT;
- w 2020 r. nabył Pan po zmarłym ojcu na podstawie dziedziczenia nieruchomość, stanowiącą jedną zabudowaną działkę o nr 1 i o pow. 0,2622 ha, która nie widnieje jako środek trwały w Pana działalności;
- nie wykorzystywał Pan działki w prowadzonej działalności gospodarczej;
- obecnie planuje Pan sprzedaż ww. nieruchomości spółce z o.o.;
- w 2024 r. przez okres 4 miesięcy nieruchomość była dzierżawiona innej spółce z o.o. w celu składowania urządzeń;
- z tytułu dzierżawy wystawiał Pan co miesiąc faktury i doliczał Pan podatek VAT.
Pana wątpliwości dotyczą tego, czy sprzedaż nieruchomości (działki nr 1) na rzecz spółki z o.o. będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
Odnosząc się do ww. wątpliwości, w pierwszej kolejności należy przeanalizować, czy z tytułu zbycia nieruchomości będzie Pan występował jako podatnik podatku od towarów i usług, a sprzedaż będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
Z opisu sprawy wynika, że pomimo iż w całym okresie posiadania działki nie podejmował Pan jakichkolwiek działań mających na celu jej uatrakcyjnienie i podniesienie wartości, nie udzielał Pan żadnych pełnomocnictw, zgód, upoważnień, zgody na dysponowanie ww. działką na cele budowlane, to jednak dzierżawił ją Pan sp. z o.o. w ramach działalności gospodarczej i dokumentował Pan tę dzierżawę wystawiając faktury z wykazaną kwotą podatku VAT. Jak sam Pan bowiem wskazał, mimo że działka jest Pana majątkiem prywatnym, to jednak ze względu na charakter najmu (czynności ciągłe, stałe i zorganizowane) i fakt, że posiadał Pan już status czynnego podatnika VAT, to miał Pan „obowiązek doliczać podatek VAT do faktur”. Sposób wykorzystania działki polegający na jej dzierżawie bezspornie wskazuje, że działka ta utraciła walor majątku osobistego, a Pana działanie nie stanowi zwykłego zarządzania majątkiem prywatnym, o którym mowa w powołanych powyżej orzeczeniach TSUE. Z okoliczności przedstawionych we wniosku - wbrew Pana twierdzeniu - nie wynika, aby działka służyła przez cały okres jej posiadania wyłącznie do zaspokajania Pana potrzeb osobistych (prywatnych).
Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że z tytułu planowanej transakcji, będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy wykonującym działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wynika z treści wniosku działka nr 1 była przedmiotem umowy dzierżawy, co jak wyżej wskazano, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług wypełnia definicję świadczenia usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji wypełnia definicję działalności gospodarczej, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy. W związku z oddaniem działki w dzierżawę, działka utraciła charakter majątku prywatnego. W konsekwencji, w sprawie wystąpiły przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.
Tym samym odpowiadając na Pana wątpliwości należy stwierdzić, że planowana sprzedaż działki nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy, a Pan będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług.
W tym miejscu wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ( w tym dostawy nieruchomości niezabudowanych i zabudowanych) zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług jednoznacznie wskazują, że zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.
W myśl art. 2 pkt 33 ustawy:
Ilekroć w ustawie jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Zwolnienie od podatku przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.
Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.
Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a) wybudowaniu lub
b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.
Pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do używania. Zatem, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich części oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej - bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.
W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.
W myśl art. 29a ust. 8 ustawy:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że grunt dzieli w VAT los podatkowy obiektów, które się na nim znajdują. Zatem w sytuacji, kiedy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.
Należy zaznaczyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, pkt 10 lub pkt 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że działka nr 1 jest zabudowana budynkiem mieszkalnym, budynkiem produkcyjno-usługowym i budynkiem gospodarczym dla rolnictwa. Ponadto, przez działkę przechodzi linia wysokiego lub średniego napięcia, która jest – jak Pan wskazał - własnością przedsiębiorstwa przesyłowego.
Zatem, w opisanej sytuacji mamy do czynienia z dostawą działki zabudowanej, do której zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy nie będzie miało zastosowania, gdyż przepis ten odnosi się wyłącznie do dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, a jak wynika z wniosku, działka jest zabudowana ww. budynkami i linią wysokiego lub średniego napięcia, którą zgodnie z Pana wskazaniem, uznać należy za obiekt liniowy spełniający definicję wynikającą z przepisów ustawy Prawo budowlane.
Przy czym skoro linie te nie należą do Pana, tylko są własnością przedsiębiorstwa przesyłowego, to nie mogą być przedmiotem dostawy na rzecz sp. z o.o.
Zgodnie bowiem z art. 48 ustawy Kodeks cywilny:
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.
W myśl art. 47 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.
Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.
Natomiast zgodnie z art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego:
Urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.
Z punktu widzenia prawa cywilnego właściciel gruntu jest również właścicielem wzniesionych na nim budynków i budowli. Przedmiotem sprzedaży zawsze jest grunt wraz ze wszystkimi budynkami i budowlami trwale z tym gruntem związanymi - ale jeśli przebiegające przez działkę np. sieci infrastruktury technicznej są przyłączone do przedsiębiorstw przesyłowych to stanowią własność tych przedsiębiorstw.
Uznać zatem należy, że przedmiotem sprzedaży na rzecz sp. z o.o. będzie działka nr 1 zabudowana budynkiem mieszkalnym, budynkiem produkcyjno-usługowym i budynkiem gospodarczym dla rolnictwa. Tak więc należy rozpatrzeć, czy będzie miało w sprawie zastosowanie zwolnienie od podatku VAT przewidziane dla nieruchomości zabudowanej.
Z opisu wynika, że na nieruchomości nie budował Pan nic. Wszystkie ww. budynki istniały już w chwili dziedziczenia. Nie posiada Pan wiedzy kiedy budynki powstały, ale z relacji pierwotnych właścicieli wynika, że mogą to być lata 60-te XX wieku. Zatem już w momencie kiedy Pana ojciec nabył działkę, budynki już na niej były. Budynki były od dawna niezamieszkałe i nie były ostatnio użytkowane. Przy ich nabyciu nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Ponadto, w ostatnich 2 latach przed sprzedażą nie ponosił Pan wydatków na ulepszenie budynków, które przekraczałyby 30% wartości początkowej tych budynków. Zatem zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ sprzedaż budynków posadowionych na gruncie nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynków upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem dostawy podlega opodatkowaniu według tych samych regulacji jak budynki na nim posadowione. W konsekwencji - na podstawie art. 29a ust. 8 ustawy – również sprzedaż gruntu, na którym posadowione są budynki, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.
W związku z tym, że ww. transakcja będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, to dalsza analiza zwolnień wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy jest bezzasadna.
Zatem oceniając całościowo Pana stanowisko, zgodnie z którym sprzedaż nieruchomości następuje wyłącznie w formie aktu notarialnego i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, uznaję za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii dokumentowania transakcji fakturą.
W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Należy wskazać, że w kwestii ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy nieruchomości będzie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny będący przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
