
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek nr A, B, C i D jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek nr B, E, F, A, C, G, H, D, I, J, K, L, M, N, O, P, R, T.
Uzupełnili go Państwo pismem z 26 sierpnia 2025 r. (wpływ 27 sierpnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego (ostatecznie sformułowany w piśmie z 26 sierpnia 2025 r.)
Powiat (...) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Na podstawie ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 107), Powiat jest wyposażony w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Powiat wykonuje zadania własne (określone w art. 4 ustawy o samorządzie powiatowym) oraz zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, samodzielnie lub poprzez powołane samorządowe jednostki budżetowe. W strukturze organizacyjnej Powiatu występuje 21 jednostek budżetowych objętych centralizacją VAT. Jednostki te działają na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 1530).
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 1145), zwanej dalej ustawą o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.
Starosta (...), reprezentujący Skarb Państwa, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 7 ustawy o gospodarce nieruchomościami, planuje dokonać sprzedaży nieruchomości niezabudowanej, oznaczonej jako działki ewidencyjne nr B o pow. (...) ha, nr E o pow. (…) ha, nr F o pow. (…) ha, nr A o pow. (…) ha, nr C o pow. (…) ha, nr G o pow. (…) ha, nr H o pow. (…) ha, nr D o pow. (…) ha, nr I o pow. (…) ha, nr J o pow. (…) ha, nr K o pow. (…) ha, nr L o pow. (…) ha, nr M o pow. (…) ha, nr N o pow. (…) ha, nr O o pow. (…) ha, nr P o pow. (…) ha, nr R o pow. (…) ha, nr T o pow. (…) ha, obj. księgą wieczystą (...), poł. w obr. (...), jedn. ewid. (...), stanowiących własność Skarbu Państwa.
Zgodnie z księgą wieczystą nr (...), działki nr: B, E, F, A, C, G, H, D, I, J, K, L, M, N, O, P, R i T, poł. w obr. (...), jedn. ewid. (...), stanowią własność Skarbu Państwa na podstawie decyzji Naczelnika Miasta i Gminy (...) dot. przekazania gospodarstw rolnych na własność Państwa za rentę i spłaty pieniężne nr: (…).
W związku z powyższym, nabycie nieruchomości przez Skarb Państwa nastąpiło, w myśl Ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników z dnia 14 grudnia 1982 r. (Dz. U. 1989 nr 23 poz. 133), a transakcje te nie podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.
Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, przy czym w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu − zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Rady Miejskiej w (...), zatwierdzonym uchwałą Nr (...) z dnia (…) października 2016 r., działki ewidencyjne nr: F, A, E, G, H, I, J, K, L, M, N, O, R, P i T znajdują się w obszarze oznaczonym symbolem (...) − teren zabudowy usługowej, działki ewidencyjne nr B i C znajdują się głównie w obszarze oznaczonym symbolem (...) − teren zabudowy usługowej oraz częściowo w obszarze oznaczonym symbolem (...) − teren zieleni nieurządzonej, strefa szczególnych wartości (...), działka ewidencyjna nr D znajduje się głównie w obszarze oznaczonym symbolem (...) − tereny rolnicze oraz częściowo w obszarze oznaczonym symbolem (...) − teren zabudowy usługowej i (...) − tereny zieleni nieurządzonej, strefa szczególnych wartości (...).
W miejscowym planie dla terenów zabudowy usługowej − U, podstawowym przeznaczeniem jest:
(...).
Jako przeznaczenie dopuszczalne terenów zabudowy usługowej − U ustala się możliwość lokalizacji obiektów, sieci i urządzeń, w tym:
(...).
W miejscowym planie dla terenów rolniczych − R, podstawowym przeznaczeniem są:
(..).
Jako przeznaczenie dopuszczalne terenów rolniczych − R ustala się możliwość lokalizacji obiektów, sieci i urządzeń, w tym:
(...).
W miejscowym planie dla terenów zieleni nieurządzonej − Z, podstawowym przeznaczeniem jest zieleń nieurządzona, pełniąca funkcję lokalnych powiązań przyrodniczych, (...).
Jako przeznaczenie dopuszczalne dla terenów zieleni nieurządzonej − Z ustala się możliwość lokalizacji obiektów, sieci i urządzeń, w tym:
(...).
Zgodnie z operatem ewidencji gruntów i budynków działki ewidencyjne nr:
−B, C, D − stanowią grunty orne klasy IVa i IVb-RIVa, RIVb,
−E, G, I, K, M, N − stanowią grunty orne klasy IVb-RIVb,
−F, A, H − stanowią łąki klasy IV-ŁIV,
−J − stanowi łąki klasy IV i V-ŁIV, ŁV,
−L i O − stanowią łąki klasy V-ŁV,
−R − stanowi łąki klasy III, V-ŁIII, ŁV,
−P − stanowi łąki klasy III-ŁIII oraz grunty orne klasy IVa-RIVa,
−T − stanowi łąki klasy III i V-ŁIII i ŁV oraz grunty orne klasy IIIa i IVa-RIIIa i RIVa.
Zgodnie z operatem szacunkowym sporządzonym w dniu 12 maja 2025 r. przez rzeczoznawcę majątkowego, wartość nieruchomości została ustalona na kwoty:
−(…)
Przedmiotowa nieruchomość stanowi obszar niezabudowany. Na działce ewidencyjnej nr A znajduje się przepompownia ścieków, a w księdze wieczystej ujawnione jest z tego tytułu ograniczone prawo rzeczowe na czas nieoznaczony, na rzecz gminy (...). Przez działki ewidencyjne nr: A, H, J, L, O, R i T, przy ich granicy, wzdłuż drogi wojewódzkiej nr (…), przechodzi podziemna nitka gazociągowa.
Nieruchomość oznaczona jako działki ewidencyjne nr: B, E, F, A, C, G, H, D, I, J, K, L, M, N, O, P, R, T, obj. księgą wieczystą (...), poł. w obr. (...), jedn. ewid. (...), nie była dotychczas użytkowana ani wykorzystywana przez Skarb Państwa na żaden cel.
Uzupełnili Państwo opis sprawy odpowiadając na poniższe pytania:
1.Kto jest właścicielem przepompowni ścieków znajdującej się na działce nr A?
Odp.: Właścicielem przepompowni ścieków, znajdującej się na działce nr A poł. w obr. (...), jedn. ewid. (...), jest Gmina (...).
2.Czy ww. przepompownia ścieków stanowi budynek/budowlę lub jej część, bądź urządzenie budowlane – w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 418)?
Odp.: Ww. przepompownia ścieków stanowi budowlę w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 418).
3.Czy ww. przepompownia ścieków jest trwale związana z gruntem?
Odp.: Ww. przepompownia ścieków jest trwale związana z gruntem.
4.Czy ww. przepompownia ścieków została nabyta, czy wybudowana przez Państwa? Należy wskazać datę nabycia lub wybudowania.
Odp.: Ww. przepompownia ścieków nie została nabyta, ani wybudowana przez Skarb Państwa. Przepompownia ścieków została wybudowana przez Gminę (...) w latach 2013-2015 r., zgodnie z umową ustanowienia nieodpłatnej służebności przesyłu nr (...) z dnia (...) września 2011 r., na czas nieoznaczony, polegającej na lokalizacji przepompowni ścieków na działce nr A oraz ułożeniu kolektora kanału sanitarnego (...). Operat techniczny z inwentaryzacji powykonawczej sieci kanalizacji sanitarnej został przyjęty do ewidencji zasobu geodezyjnego i kartograficznego Starostwa Powiatowego w (...) w dniu (...) lutego 2015 r.
5.Czy z tytułu nabycia ww. przepompowni ścieków przysługiwało Państwu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony?
Odp.: Nie, ww. przepompownia ścieków nie została nabyta przez Skarb Państwa. Przepompownia ścieków stanowi własność Gminy, zgodnie z pkt 4.
6.Czy z tytułu wytworzenia/wybudowania ww. przepompowni ścieków przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeżeli nie, to należy wskazać przyczyny.
Odp.: Nie, ww. przepompownia ścieków została wybudowana przez Gminę (...) na podstawie zawartej umowy ustanowienia służebności przesyłu nr (...) z dnia (...) września 2011 r.
7.Jeżeli Państwo są właścicielem ww. przepompowni ścieków, to czy przy sprzedaży działki nr A, na nabywcę będzie również przeniesione prawo własności ww. przepompowni ścieków?
Odp.: Skarb Państwa nie jest właścicielem ww. przepompowni ścieków.
8.Jeśli ww. przepompownia ścieków nie jest Państwa własnością, czy przed sprzedażą działki nr A, na której znajduje się przepompownia ścieków, nastąpi rozliczenie nakładów poniesionych przez inny podmiot na budowę ww. przepompowni ścieków? Jeżeli tak, to w jaki sposób nastąpi rozliczenie ww. nakładów?
Odp.: Przed sprzedażą działki nr A poł. w obr. (...), jedn. ewid. (...), nie nastąpi rozliczenie poniesionych przez Gminę (...) nakładów.
9.Czy umowa sprzedaży działki nr A, na której znajduje się przepompownia ścieków, będzie zawierała rozliczenie nakładów poniesionych przez inny podmiot na budowę ww. przepompowni ścieków?
Odp.: Umowa sprzedaży działki nr A nie będzie zawierała rozliczenia nakładów poniesionych przez Gminę (...) na budowę ww. przepompowni ścieków.
10.Jeżeli ww. przepompownia ścieków jest Państwa własnością i stanowi budynek/budowlę, to proszę o podanie dokładnej daty jej pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług?
Odp.: Nie dotyczy.
11.Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. przepompowni ścieków a jej dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
Odp.: Tak, upłynie okres dłuższy niż 2 lata.
12.Czy ponosili Państwo lub inny podmiot nakłady na ulepszenie ww. przepompowni ścieków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
Odp.: Skarb Państwa nie ponosił nakładów na ulepszenie ww. przepompowni ścieków. Nie posiadają Państwo wiedzy, czy Gmina (...) ponosiła jakiekolwiek nakłady z tego tytułu.
13.Kto ponosił i w jakim okresie ponoszono wydatki na ulepszenie ww. przepompowni ścieków?
Odp.: Skarb Państwa nie ponosił nakładów na ulepszenie ww. przepompowni ścieków. Nie posiadają Państwo wiedzy, czy Gmina (...) ponosiła jakiekolwiek nakłady z tego tytułu.
14.Jeżeli ponoszono wydatki na ulepszenie, to czy wydatki te były wyższe niż 30% wartości początkowej ww. przepompowni ścieków?
Odp.: Nie dotyczy.
15.Jeżeli ponoszono wydatki na ulepszenie ww. przepompowni ścieków, które były wyższe niż 30% jej wartości początkowej, to należy wskazać:
a)Kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania ww. przepompowni ścieków po ulepszeniu?
b)Czy po ulepszeniu miało miejsce pierwsze zasiedlenie ww. przepompowni ścieków?
c)Jeżeli miało miejsce pierwsze zasiedlenie ww. przepompowni ścieków po ulepszeniu, to należy wskazać, kiedy to nastąpiło (należy podać dzień, miesiąc i rok)?
d)Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. przepompowni ścieków po ulepszeniu, a sprzedażą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
e)Czy ulepszona ww. przepompownia ścieków była wykorzystywana przez Państwa wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?
Odp.: Nie dotyczy.
16.W związku ze wskazaniem w opisie sprawy:
Przez działki ewidencyjne nr: A, H, J, L, O, R i T, przy ich granicy, wzdłuż drogi wojewódzkiej nr (...), przechodzi podziemna nitka gazociągowa.
− proszę o wyjaśnienie, czy na przedmiotowych działkach znajduje się gazociąg? Jeśli tak, to na jakiej działce i na jakiej części tych działek. Informacji należy udzielić dla każdej działki oddzielnie.
Odp.: Na działce ewidencyjnej nr A, tuż przy jej wschodniej granicy, przechodzi gazociąg. Zgodnie z Zaświadczeniem z Uchwały nr (...) Rady Miejskiej w (...) z dnia (...) października 2016 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego północnej części Gminy (...) poprzez ww. działkę przechodzi gazociąg średniego ciśnienia. Zgodnie z mapą zasadniczą średnica gazociągu przebiegającego przez ww. działkę wynosi 160 mm, a jego długość wynosi ok. 40 m.
17.W przypadku wskazania istnienia na przedmiotowych działkach gazociągu, proszę o wskazanie czy ww. gazociąg stanowi budynek/budowlę lub jej część, bądź urządzenie budowlane w rozumieniu ustawy Prawo budowlane? Informacji należy udzielić dla każdej działki i dla każdego naniesienia oddzielnie.
Odp.: Gazociąg stanowi budowlę w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1944 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 418).
18.Kto jest właścicielem ww. gazociągu?
Odp.: Właścicielem gazociągu jest przedsiębiorstwo zajmujące się przesyłem gazu.
19.Jeżeli Państwo są właścicielem ww. gazociągu i znajduje się na działkach będących przedmiotem wniosku, to czy przy sprzedaży działek, na nabywcę będzie również przeniesione prawo jego własności?
Odp.: Skarb Państwa nie jest właścicielem ww. gazociągu.
20.Jeżeli ww. gazociąg jest Państwa własnością, znajduje się na działkach będących przedmiotem wniosku i stanowi budynek/budowlę, to proszę o:
a)Podanie dokładnej daty jego pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.
b)Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. gazociągu a jego dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
c)Czy ponosili Państwo nakłady na ulepszenie ww. gazociągu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
d)W jakim okresie ponosili Państwo wydatki na ulepszenie ww. gazociągu?
e)Jeżeli ponosili Państwo wydatki na ulepszenie, to czy wydatki te były wyższe niż 30% wartości początkowej ww. gazociągu?
f)Jeżeli ponosili Państwo wydatki na ulepszenie ww. gazociągu, które były wyższe niż 30% jej wartości początkowej, to należy wskazać:
−Kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania ww. gazociągu po ulepszeniu?
−Czy po ulepszeniu miało miejsce pierwsze zasiedlenie ww. gazociągu?
−Jeżeli miało miejsce pierwsze zasiedlenie ww. gazociąg po ulepszeniu, to należy wskazać, kiedy to nastąpiło (należy podać dzień, miesiąc i rok)?
−Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. gazociągu po ulepszeniu, a sprzedażą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
−Czy ulepszony ww. gazociąg był wykorzystywany przez Państwa wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?
Odp.: Nie dotyczy.
Przedmiotem zapytania po uzupełnieniu są działki nr A, nr B, nr C i nr D, poł. w obr. (...), jedn. ewid. (...).
W stosunku do pozostałych działek, zapytanie zostaje wycofane.
Pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 26 sierpnia 2025 r.)
Czy sprzedaż prawa własności nieruchomości gruntowej niezabudowanej oznaczonej jako działki ewidencyjne nr: B, E, F, A, C, G, H, D,I, J, K, L, M, N, O, P, R, T, obj. księgą wieczystą (...), poł. w obr. (...), jedn. ewid. (...), jest czynnością zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 r. poz. 775)?
Przedmiotem zapytania po uzupełnieniu są działki nr A, nr B, nr C i nr D, poł. w obr. (...), jedn. ewid. (...).
W stosunku do pozostałych działek, zapytanie zostaje wycofane.
Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w piśmie z 26 sierpnia 2025 r.)
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2025 r. poz. 775) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Przez towary w świetle art. 2 pkt. 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Definicja dostawy towarów zawarta została w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Jednakże zarówno w samej ustawie o podatku od towarów i usług przewidziano zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt. 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, przy czym w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu − zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Rady Miejskiej w (...), zatwierdzonym uchwałą Nr (...) z dnia (...) października 2016 r., działki ewidencyjne nr: F, A, E, G, H, I, J, K, L, M, N, O, R, P i T znajdują się w obszarze oznaczonym symbolem (...) − teren zabudowy usługowej, działki ewidencyjne nr B i C znajdują się głównie w obszarze oznaczonym symbolem C1.U − teren zabudowy usługowej oraz częściowo w obszarze oznaczonym symbolem (...) − teren zieleni nieurządzonej, strefa szczególnych wartości przyrodniczych i krajobrazowych, działka ewidencyjna nr D znajduje się głównie w obszarze oznaczonym symbolem (...) − tereny rolnicze oraz częściowo w obszarze oznaczonym symbolem (...) − teren zabudowy usługowej i (...) − tereny zieleni nieurządzonej, strefa szczególnych wartości przyrodniczych i krajobrazowych.
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Rady Miejskiej w (...) wskazuje, że działki położone na terenach zabudowy usługowej − U, mają przeznaczenie podstawowe określone jako zabudowa usługowa oraz zabudowa i zagospodarowanie jej towarzyszące, w tym: budynki garażowe i gospodarcze, altany i wiaty, zieleń urządzona, niewydzielone na rysunku planu drogi, dojazdy, dojścia do budynków, miejsca postojowe, obiekty małej architektury, ogrodzenia, przyłącza i urządzenia instalacyjne do budynków.
W miejscowym planie dla terenów rolniczych − R, podstawowym przeznaczeniem są uprawy polowe, rolnicze użytki zielone oraz uprawy ogrodnicze i sady. Natomiast dopuszcza się lokalizację budynków bezpośrednio związanych z produkcją rolniczą (np. budynki inwentarskie, stodoły, silosy na produkty rolne, wiaty na sprzęt rolny, szklarnie, itp.) − poza strefą ochrony szczególnych wartości przyrodniczych i krajobrazowych, budynków powstałych w wyniku adaptacji dawnego budynku mieszkalnego − bez możliwości realizacji funkcji mieszkalnej, obiektów z zakresu zabudowy zagrodowej, wydzielonych na rysunku planu dróg i dojazdów do gruntów rolnych, ciągów pieszych, ścieżek rowerowych, urządzeń, obiektów i sieci infrastruktury technicznej oraz budowli i urządzeń związanych z melioracją wodną i działaniami przeciwpowodziowymi i przeciwpożarowymi.
W miejscowym planie dla terenów zieleni nieurządzonej − Z, podstawowym przeznaczeniem jest zieleń nieurządzona, pełniąca funkcję lokalnych powiązań przyrodniczych, w formie: otwartych terenów trawiastych, zespołów zadrzewień i zakrzewień, łąk oraz zieleni stanowiącej otulinę biologiczną cieków wodnych. Natomiast dopuszcza się lokalizację obiektów, sieci i urządzeń, w tym: obiektów małej architektury, urządzeń turystycznych, np. szlaków turystycznych pieszych i rowerowych, niewydzielonych na rysunku planu dróg, dojazdów, ciągów pieszych, ścieżek rowerowych, urządzeń, obiektów i sieci infrastruktury technicznej, budowli i urządzeń związanych z melioracją wodną i działaniami przeciwpowodziowymi i przeciwpożarowymi oraz zabudowy zagrodowej w terenie (...), dla której obowiązują warunki zabudowy i zagospodarowania terenu jak dla terenu (...).
Z ww. zapisów wynika, że tereny gruntów rolnych oraz zieleni nieurządzonej w sąsiedztwie terenów usługowych mogłyby zostać wykorzystane na chociażby utworzenie dojazdów, ciągów pieszych, czy stanowić miejsce realizacji urządzeń, obiektów i sieci infrastruktury technicznej, bądź budowli i urządzeń związanych z melioracją wodną.
W związku z tym, że ustawa o VAT nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć trzeba, że pojęcie „tereny przeznaczone pod zabudowę” obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy.
Wg art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2025 r. poz. 418), ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)obiekcie budowlanym − należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych;
2)budynku − należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;
3)budowli − należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;
4)obiekcie małej architektury − należy przez to rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:
a)kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
b)posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
c)użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.
W związku z powyższym, Powiat (...) stoi na stanowisku, że sprzedaż nieruchomości gruntowej ozn. jako działki nr: B, E, F, A, C, G, H, D, I, J, K, L, M, N, O, P, R, T, obj. księgą wieczystą (...), poł. w obr. (...), jedn. ewid. (...), nie może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Planowaną transakcję należy opodatkować stawką podstawową 23%.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie opodatkowania sprzedaży działek nr A, B, C i D jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Zatem w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zgodnie z przedstawionymi przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Według art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Analiza opisu sprawy oraz powołanych regulacji prowadzi do wniosku, że sprzedaż przez Państwa działek nr B, A, C, D będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie publicznoprawną), nie jest wykonywana w ramach zadań publicznych. W odniesieniu do dostawy działek nr B, A, C, D nie będą działali Państwo jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Dokonując odpłatnego zbycia działek nr B, A, C, D objętych wnioskiem, będą działali Państwo jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem, transakcja sprzedaży działek nr B, A, C, D będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:
a)wybudowaniu lub
b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie budynku, budowli lub ich części do użytkowania. Zatem, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, budowli lub ich części, ich używania, w tym na potrzeby własne. Pierwsze zasiedlenie budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynek, budowlę lub ich część oddano w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika czy też potrzeby własne osoby fizycznej – bowiem w obydwu przypadkach dochodzi do korzystania z budynku, budowli lub ich części.
Zatem, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków lub budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.
W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.
W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Ponadto, należy wskazać, że, gdy sprzedaż budynku/budowli lub ich części będzie korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to bezzasadna staje się analiza przesłanek wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
Ponadto, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy:
W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.
W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem, ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym itp.
Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:
Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Z cytowanych przepisów wynika, że nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę.
W przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, albo decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1130 ze zm.):
Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie gminnych aktów planowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych ustalonych przez organ inny niż minister właściwy do spraw transportu, należy do zadań własnych gminy.
Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:
1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:
W planie miejscowym określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania.
Zatem, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Tak więc charakter danego terenu wyznacza plan miejscowy, wskazując czy teren jest budowlany, czy też szerzej – przeznaczony pod zabudowę.
Ponadto należy podkreślić, że przy dokonywaniu oceny, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę nie można kierować się wyłącznie jego podstawowym przeznaczeniem określonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, lecz należy również wziąć pod uwagę jego przeznaczenie uzupełniające, wynikające z tego planu. Ustawodawca bowiem definiując w art. 2 pkt 33 ustawy teren budowlany wskazuje, że decydujące znaczenie mają m.in. zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie zawężając przy tym, że chodzi wyłącznie o podstawowe przeznaczenie określone w tym planie.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.
W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza „każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.
Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.
Z powyższego należy wywieść, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.
W odniesieniu do działki nr B, C i D z opisu sprawy wynika, że są niezabudowane. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, działki nr B i C znajdują się głównie w obszarze oznaczonym symbolem (...) − teren zabudowy usługowej oraz częściowo w obszarze oznaczonym symbolem (...) − teren zieleni nieurządzonej, strefa szczególnych wartości przyrodniczych i krajobrazowych.
W odniesieniu do działki nr D z opisu sprawy wynika, że zgodnie z miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego działka nr D znajduje się głównie w obszarze oznaczonym symbolem (...) − tereny rolnicze oraz częściowo w obszarze oznaczonym symbolem (...) − teren zabudowy usługowej i (...) − tereny zieleni nieurządzonej, strefa szczególnych wartości przyrodniczych i krajobrazowych.
W miejscowym planie dla terenów zabudowy usługowej − U, podstawowym przeznaczeniem jest:
(...)
Jako przeznaczenie dopuszczalne terenów zabudowy usługowej − U ustala się możliwość lokalizacji obiektów, sieci i urządzeń, w tym:
(...).
W miejscowym planie dla terenów rolniczych − R, podstawowym przeznaczeniem są:
(...).
Jako przeznaczenie dopuszczalne terenów rolniczych − R ustala się możliwość lokalizacji obiektów, sieci i urządzeń, w tym:
(...)
Natomiast, w miejscowym planie dla terenów zieleni nieurządzonej − Z, podstawowym przeznaczeniem jest zieleń nieurządzona, pełniąca funkcję lokalnych powiązań przyrodniczych, w formie: otwartych terenów trawiastych, zespołów zadrzewień i zakrzewień, łąk oraz zieleni stanowiącej otulinę biologiczną cieków wodnych.
Jako przeznaczenie dopuszczalne dla terenów zieleni nieurządzonej − Z ustala się możliwość lokalizacji obiektów, sieci i urządzeń, w tym:
(...).
W związku z tym, że ustawa o VAT nie precyzuje, o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, przyjąć trzeba, że pojęcie „tereny przeznaczone pod zabudowę” obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy.
Rozpatrując pojęcie „grunty przeznaczone pod zabudowę” – do którego odnosi się przepis art. 2 pkt 33 ustawy – należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 418 ze zm.). Zgodnie bowiem z zapisem art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane:
Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym − należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.
Na mocy art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:
Ilekroć w ustawie jest mowa o budowli − należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
Zgodnie z art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane:
Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie liniowym − należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable zainstalowane w kanalizacji kablowej, kable zainstalowane w kanale technologicznym oraz kable telekomunikacyjne dowieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.
Na podstawie art. 3 pkt 4 ustawy Prawo budowlane:
Ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie małej architektury - należy przez to rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:
a) kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
b)posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
c)użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.
Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1145 ze zm.)
Przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.
Jak wcześniej wskazano, elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów niezabudowanych jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy ocenie czy przedmiotowy teren stanowi teren budowlany nie wystarczy analiza jego podstawowego przeznaczenia określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Co istotne, w treści art. 2 pkt 33 ustawy, który definiuje pojęcie terenu budowlanego, ustawodawca odwołał się do przeznaczenia terenu, które są zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu do konkretnej nieruchomości (działki), a nie do funkcji podstawowych przeznaczenia terenu, które są zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu do konkretnej nieruchomości (działki).
Ustawodawca nie uzależnił więc charakteru terenu od głównego celu, który teren będący przedmiotem opodatkowania VAT ma spełniać, lecz zwolnienie od opodatkowania VAT zależy od możliwości dokonania zabudowy wskazanego terenu.
Tym samym, planowana sprzedaż działek nr B, C, D – z uwagi na fakt, iż dla wskazanego terenu obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który klasyfikuje ten teren, jako przeznaczony pod zabudowę, a więc teren ten spełnia definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy – nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Natomiast w odniesieniu do działki nr A z opisu sprawy wynika, że na działce znajduje się przepompownia ścieków oraz, tuż przy wschodniej granicy, przechodzi gazociąg, które nie są Państwa własnością.
Zgodnie z art. 47 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071), zwana dalej „ustawą Kodeks cywilny”:
Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.
Stosownie do art. 47 § 2 ustawy Kodeks cywilny:
Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.
Na podstawie art. 48 ustawy Kodeks cywilny:
Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.
Tak więc rzecz, która stała się częścią składową innej rzeczy (rzeczy nadrzędnej), traci samodzielny byt prawny i dzieli losy prawne rzeczy nadrzędnej. Zgodnie zatem z zasadą „superficies solo cedit”, gdy władający gruntem poniósł nakłady na tę nieruchomość, stają się one własnością właściciela gruntu.
Jednak w myśl art. 49 § 1 ustawy Kodeks cywilny:
Urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.
Z powyższego przepisu wynika, że jeśli znajdujące się na działce części infrastruktury wodno -kanalizacyjnej, ciepłowniczej, gazowej i elektrycznej są przyłączone do przedsiębiorstw świadczących usługi wodociągowe, gazowe oraz elektroenergetyczne, to stanowią one własność tych przedsiębiorstw.
W niniejszej sprawie mamy do czynienia ze sprzedażą przez Państwa działki nr A, na której znajdują się budowle w postaci przepompowni ścieków i gazociągu, niebędące Państwa własnością, lecz należące do podmiotu trzeciego.
Uwzględniając przywołane regulacje prawne należy stwierdzić, że w sytuacji gdy przedmiotem dostawy jest grunt, na którym posadowiony jest budynek/budowla, niestanowiący własności zbywcy, to mimo, iż ten obiekt budowlany stanowi w świetle prawa cywilnego część składową nieruchomości – w świetle ustawy o podatku od towarów i usług nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tym obiektem jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i w sensie prawnym), a zatem przedmiotem dostawy jest w takim przypadku tylko sam grunt (jako grunt zabudowany).
Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że skoro na nieruchomości gruntowej, tj. działce nr A posadowione są budowle (które, jak wskazali Państwo, nie będą przedmiotem zbycia), to przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt. Skoro dostawa będzie obejmowała wyłącznie grunt, to dla tej dostawy nie znajdą zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy.
Jak już wyżej wskazano, zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy stosuje się dla dostawy budynków, budowli lub ich części. Natomiast w opisanej sprawie, jak Państwo wskazali, przedmiotem sprzedaży nie będą budowle posadowione na działce nr A, tylko sam grunt.
Tak więc, w przypadku planowanej dostawy działki nr A, przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt, którego jednak nie można uznać za teren niezabudowany, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że na ww. działce posadowione są budowle (przepompownia ścieków i nitka gazociągu) będące własnością podmiotów trzecich.
Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić,
że również dostawa działki nr A nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na
podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż przepis ten stosuje się tylko do dostawy
terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, a w przedstawionej sytuacji
grunt ten jest zabudowany budowlami − przepompownią ścieków i gazociągiem.
W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9, pkt 10 i pkt 10a ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
-brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Zaznaczenia wymaga przy tym, że NSA w wyroku z 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał.
W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia podatku VAT.
Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.
W opisanych okolicznościach nabycie działek nr B, A, C, D nastąpiło w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie można tym samym uznać, że nie przysługiwało Państwu prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. Ponadto działki nie były użytkowane ani wykorzystywane przez Skarb Państwa na żaden cel.
Tym samym, do sprzedaży działek nr B, A, C, D nie będzie miał zastosowania również art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż nie są spełnione warunki określone w tym przepisie niezbędne do zastosowania tego zwolnienia.
W efekcie należy stwierdzić, że sprzedaż działek nr B, A, C, D, będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy, która nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT. Sprzedaż działek należy opodatkować właściwą stawką podatku VAT.
Podsumowując stwierdzam, że dla planowanej przez Państwa sprzedaży prawa własności działek nr B, A, C, D nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy, bądź w stanowisku które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii ustalenia jaką stawką podatku VAT należy opodatkować transakcję sprzedaży działek nr A, B, C i D .
Wskazuję, że wydana interpretacja nie rozstrzyga, czy sprzedaż działek nr A, B, C i D będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%. Na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy.
W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie opodatkowania sprzedaży działek nr A, B, C i D. Natomiast wniosek w części dotyczącej opodatkowania sprzedaży działek nr E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, R, T został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem − postanowieniem o umorzeniu postępowania.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
