Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący skutków podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z związku z zawarciem ugody z bankiem.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

A.A

ul. (...)

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

B.A

ul. (...)

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu (...) 2006 r. A.A („Kredytobiorca 1”) zawarł z X w (...) (obecnie X, dalej: „Bank”) umowę kredytu nr (...) (dalej: „Umowa Kredytu”) - z uwzględnieniem postanowień aneksów - na łączną kwotę 184.650,00 CHF.

W dniu (...) 2008 r. zawarto Aneks do Umowy Kredytu, na mocy którego do długu przystąpiła B.A („Kredytobiorca 2”), zobowiązując się do jego solidarnej spłaty wraz z Kredytobiorcą 1.

Łączna wartość kredytu wypłaconego w złotych polskich (z uwzględnieniem kursu CHF) wynosiła 426.222,65 zł, a na wartość tą składały się następujące elementy:

a)cena zakupu lokalu: 237.283,23 zł;

b)cena zakupu miejsca postojowego: 34.794,40 zł;

c)pierwsza transza przeznaczona na prace wykończeniowe: 74.022,40 zł;

d)druga transza przeznaczona na prace wykończeniowe: 101.963,98 zł.

Udział ceny zakupu miejsca postojowego w łącznej wartości kredytu wyniósł zatem 8,16%.

Kredytobiorcy wnieśli pozew kwestionujący ważność Umowy Kredytu. Sprawa została rozpoznana przez Sąd Okręgowy w (...) I Wydział Cywilny pod sygn. akt (...).

Wyrokiem z dnia (...) 2025 roku Sąd I Instancji:

I.ustalił, że Umowa Kredytu jest nieważna,

II.zasądził od Banku na rzecz Kredytobiorców kwotę 131.150,73 CHF wraz z odsetkami,

III.ustalił, że koszty postępowania w całości ponosi Bank.

Bank wniósł apelację od ww. wyroku. Sprawa jest aktualnie rozpoznawana przez Sąd Apelacyjny w (...) I Wydział Cywilny pod sygn. akt I (...) (strony oczekują obecnie na wyznaczenie terminu rozprawy).

Strony są obecnie zainteresowane ugodowym zakończeniem sporu sądowego i dopuszczają możliwość zawarcia ugody („Ugoda”), w której znajdą się między innymi następujące postanowienia (poniżej cytaty z projektu ugody przedstawionego przez Bank):

a) Bank zobowiąże się do częściowego zwrotu na rzecz Kredytobiorców nadpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych w kwocie 295.000,00 zł (ostateczna kwota zwrotu podlega nadal negocjacjom).

b) Bank dokona na rzecz Kredytobiorców zapłaty kwoty 11.300,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w postępowaniu z powództwa Kredytobiorców.

c) Bank oświadczy, że z dniem zawarcia Ugody zwalnia Kredytobiorców z długu (umarza zadłużenie) w zakresie pozostałego do spłaty salda kredytu, tj. wszelkich wierzytelności Banku wynikających z Umowy Kredytu z tytułu kapitału kredytu pozostałego do spłaty oraz odsetek umownych lub karnych lub innych kosztów.

Zgodnie z projektem Ugody, na koniec dnia poprzedzającego dzień sporządzenia Ugody, saldo zadłużenia Kredytobiorców z tytułu kredytu wyniesie 43.654,10 CHF, w tym:

a)kapitał - 30.608,93 CHF;

b)odsetki umowne - 12,05 CHF;

c)odsetki podwyższone (karne) - 0,00 CHF;

d)kapitał zapadły - 11.922,74 CHF;

e)odsetki zapadłe - 1.110,38 CHF.

Wskazane powyżej wartości (a-e) mogą zmieniać się w czasie, jednak łącznie saldo zadłużenia Kredytobiorców wynosi obecnie 43.654,10 CHF.

W związku z treścią rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz.U.2024.102 t.j. z dnia 2024.01.26) Kredytobiorcy informują, że:

-kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej przed 15 stycznia 2015 r.,

-kredyt był zabezpieczony hipoteką,

-Kredytobiorcy nie korzystali wcześniej z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu innego kredytu mieszkaniowego.

Uzupełnienie

Zgodnie z przedłożonym przez Bank projektem ugody (której postanowień Bank co do zasady nie chce negocjować, a wszelkie propozycje zmian w tym zakresie - odrzuca), a dokładnie zgodnie z par. 2 pkt 1 projektu ugody:

Bank zobowiązuje się do częściowego zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych na rzecz Kredytobiorcy w kwocie 295.000,00 PLN (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć tysięcy złotych 00/100).

Planowane do zwrotu kwoty nie stały się nienależne bankowi wyłącznie w wyniku „ponownego przeliczenia zobowiązań kredytowych według kursu przyjętego w ugodzie”.

Zgodnie z sentencją orzeczenia Sądu Okręgowy w (...) I Wydział Cywilny, sygn. akt I (...), umowa kredytu (...) jest nieważna. Treść sentencji orzeczenia brzmi w sposób następujący:

Sąd Okręgowy w (...) Wydział I Cywilny w składzie: (...) po rozpoznaniu w dniu (...) 2025 r. w (...), na rozprawie spawy z powództwa A.A i B.A, przeciwko X w (...) o ustalenie i zapłatę

I. ustala, że umowa kredytu nr (...) z dnia (...) 2006 r. zawarta pomiędzy A.A a X(obecnie X w (...)) jest nieważna,

II. zasądza od pozwanego X w (...) łącznie na rzecz powodów A.A i B.A kwotę 131.150,73 CHF (stu trzydziestu jeden tysięcy stu pięćdziesięciu franków szwajcarskich siedemdziesięciu trzech centymów) z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18 grudnia 2024 r. do dnia zapłaty,

III. ustala, że koszty postepowania ponosi w całości pozwany X w (...), przy czym ich szczegółowe wyliczenie pozostawia referendarzowi sądowemu.

Zgodnie z zaproponowanym jednostronnie przez Bank i efektywnie nie podlegającym istotnym negocjacjom projektem ugody (w przypadku której dodatkowo inicjatywa jej zawarcia wyszła ze strony Banku) Bank - jako jedna ze Stron ugody - jest zainteresowany ugodowym zakończeniem sporu sądowego, a w szczególności:

Strony oświadczają, że są zainteresowane ugodowym zakończeniem sporu sądowego (tj. Postępowania z powództwa Kredytobiorcy), co pozwoli Stronom ostatecznie usunąć stan niepewności prawnej związany z Umową Kredytu i dokonać ostatecznego rozliczenia wzajemnych wierzytelności. Strony są zainteresowane również zwolnieniem zabezpieczeń kredytu.

Zakładają Państwo, że w wyniku zawarcia proponowanej obecnie przez Bank ugody - Bank zwróci Państwu co najmniej część środków pieniężnych należnych Państwu na podstawie treści orzeczenia Sądu Okręgowego w (...) w związku z nieważnością umowy kredytowej, na którą powinny składać się środki pieniężne w kwocie spłaconej jak dotąd przez Państwa.

Odpowiedź na pytanie o dokładną kwotę dotychczasowych spłat może zostać udzielona tylko i wyłącznie przy poczynieniu dodatkowych założeń i uproszczeń dotyczących kursu CHF, z uwagi na to, iż spłata kredytu dokonywana była zarówno w PLN, jak i w CHF. Na dzień przygotowania uzupełnienia wniosku, przy uwzględnieniu kursu średniego CHF z tabeli nr (...) z dn. 1 września 2025 r. (1CHF = 4.5420 PLN), wartości te prezentują się w następujący sposób:

1)85.897,34 zł - kwota spłacona w PLN, potwierdzona zaświadczeniem wydanym przez Bank;

2)131.150,73 CHF - kwota spłacona w CHF, potwierdzona zaświadczeniem wydanym przez Bank, wskazana w pozwie skierowanym do Sądu Okręgowego w (...) oraz w sentencji orzeczenia Sądu Okręgowego w (...); przy uwzględnieniu wskazanego powyżej kursu CHF z dn. 1 września 2025 r. daje to kwotę: 595.686,62 zł;

3)4.072,85 CHF - kwota spłacona w CHF, do stycznia 2024 r., w okresie po wydaniu zaświadczenia przez Bank i złożeniu pozwu; przy uwzględnieniu wskazanego powyżej kursu CHF z dn. 1 września 2025 r. daje to kwotę: 18.498,88 zł.

Łącznie (1+3) daje to kwotę = 700.082,84 zł. Z uwagi na wahania kursów walut wskazane powyżej wartości mogą (i będą) podlegać zmianom.

Sąd Okręgowy w (...) orzekł zwrot kwoty wskazanej w pkt 2 w CHF (wraz z odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 18 grudnia 2023 r. do dnia zapłaty; co na dzień dzisiejszy oznacza kolejne co najmniej kilkadziesiąt tysięcy CHF należne Państwu), jednak – jak Państwo zakładają – w przypadku uprawomocnienia się orzeczenia II instancji rozliczeniu podlegać będą wszystkie wpłaty dokonane jak dotąd na rzecz Banku.

Zgodnie z przedłożonym przez Bank projektem ugody (której treści Bank co do zasady nie chce negocjować, a wszelkie propozycje zmian w tym zakresie - odrzuca), a dokładnie zgodnie z par. 2 pkt 1 ugody:

Bank zobowiązuje się do częściowego zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych na rzecz Kredytobiorcy w kwocie 295.000,00 PLN (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć tysięcy złotych 00/100).

ponadto:

7. Bank oświadcza, że z dniem zawarcia Ugody zwalnia Kredytobiorcę z długu (umarza zadłużenie Kredytobiorcy z tytułu kredytu) w zakresie pozostałego do spłaty salda kredytu, tj. wszelkich wierzytelności Banku wynikających z Umowy Kredytu z tytułu kapitału kredytu pozostałego do spłaty oraz odsetek umownych lub karnych lub innych kosztów, na które składają się:

a) zadłużenie z tytułu kapitału kredytu pozostałego do spłaty wraz z odsetkami umownymi lub karnymi lub innymi kosztami, o którym mowa w § 1 ust. 7 powyżej,

b) a także dalsze zadłużenie z tytułu odsetek umownych lub odsetek karnych lub innych kosztów naliczonych od dnia wskazanego w § 1 ust. 7 powyżej do dnia zawarcia Ugody.

Zgodnie z udostępnionym projektem ugody (której pełna treść znajduje się w odpowiedzi na pytanie nr 5) Bank umorzy wartości wyrażone w CHF. Każdorazowo wartość w PLN będzie uzależniona od aktualnego kursu CHF.

Na dzień sporządzenia niniejszego pisma saldo bieżące kredytu wynosi: 42.531,67 CHF. Kapitał niewymagalny: 28.257,01 CHF. Kapitał zapadły i odsetki zapadłe (w związku z wydaniem przez Sąd Okręgowy w (...) postanowieniem o udzieleniu zabezpieczenia wierzytelności): 15.476,83 CHF.

Zgodnie z udostępnionym Wnioskodawcom projektem ugody:

Bank oświadcza, iż z dniem zawarcia Ugody, wszystkie prawa i roszczenia Banku z tytułu Umowy Kredytu lub związane z Umową Kredytu (w tym roszczenia związane z niewykonaniem, nieistnieniem czy nieważnością Umowy Kredytu, nienależnym świadczeniem i bezpodstawnym wzbogaceniem) zostaną zaspokojone, a gdyby jakiekolwiek roszczenia i prawa istniały, Bank nieodwołanie się ich zrzeka w najpełniejszym możliwym zakresie i oświadcza, że nie będzie ich dochodzić w przyszłości na drodze sądowej.

Zgodnie z umową kredytową (wraz z załącznikami) wszyscy kredytobiorcy odpowiadają za spłatę kredytu solidarnie. Planowane umorzenie kredytu hipotecznego przez bank będzie dotyczyło wszystkich kredytobiorców. Kredyt, o którym mowa, został zaciągnięty w szczególności (ale nie wyłącznie) na cele mieszkaniowe, o których mowa w przywołanym przepisie.

Państwa zdaniem, w odniesieniu do kwoty zadłużenia z tytułu kredytu, którą Bank zobowiązuje się umorzyć w ramach planowanej ugody, Kredytobiorcy będą mogli skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz.U.2024.102 t. j. z dnia 2024.01.26), z zastrzeżeniem, że zaniechanie to obejmie 91,84% kwoty umorzenia, tj. część odpowiadającą proporcji kredytu przeznaczonego na cele mieszkaniowe.

Kredyt został udzielony przez X z siedzibą w (...) (obecnie X), (...), wpisany do KRS: (...), NIP: (...). Oceniają Państwo, iż według ich wiedzy X z siedzibą w (...) jest „podmiotem, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawnionym do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów”.

Pytania

1)Czy kwota, którą Bank zobowiąże się zwrócić na mocy Ugody na rzecz Kredytobiorców tytułem częściowego zwrotu rat kapitałowo-odsetkowych, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2)Czy kwota, którą Bank zobowiąże się zapłacić Kredytobiorcom na mocy Ugody tytułem zwrotu kosztów procesu, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

3)Czy w odniesieniu do kwoty zadłużenia z tytułu kredytu, którą Bank zobowiązuje się umorzyć w ramach planowanej Ugody, Kredytobiorcy będą mogli skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz.U.2024.102 t.j. z dnia 2024.01.26), z uwzględnieniem faktu, że 8,16% łącznej wartości kredytu przeznaczono na zakup miejsca postojowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Kwota 295.000,00 zł, którą Bank deklaruje się obecnie zwrócić na podstawie Ugody tytułem częściowego zwrotu nienależnego świadczenia w postaci nadpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zwrot nadpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych stanowi w istocie zwrot nienależnie pobranych przez Bank świadczeń, będących efektem uznania przez Sąd I Instancji Umowy Kredytowej za nieważną, choć sam zwrot dokonywany będzie nie w oparciu o prawomocne orzeczenie, ale Ugodę zawartą pomiędzy stronami z uwzględnieniem treści orzeczenia. Tego rodzaju zwrot nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie Kredytobiorców, a jedynie prowadzi do przywrócenia stanu zgodnego z prawem.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w najnowszych interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, m.in.:

Interpretacja indywidualna z dnia 4 lutego 2025 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.925.2024.2.AK, w której organ podatkowy stwierdził:

Wobec powyższego, skoro kwota, którą otrzymał Pan od banku w wyniku zawartej ugody, mieści się w kwocie wpłacanej przez Pana podczas spłaty kredytu hipotecznego jej otrzymanie nie powoduje po Pana stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego. Wypłata ta będzie dla Pana neutralna podatkowo.

Link: https://eureka.mf.gov.pl/informacje/podglad/625194

Interpretacja indywidualna z dnia 5 lutego 2025 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.862.2024.3.MKA, gdzie organ stwierdził:

Zatem, skoro kwota (...) zł, którą otrzymał Pan od Banku w wyniku zawartej ugody, mieści się w kwocie wpłaconej przez Pana podczas spłaty kredytu hipotecznego, otrzymanie tej kwoty nie spowoduje po Pana stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego, jej wypłata będzie dla Pana neutralna podatkowo.

Link: https://eureka.mf.gov.pl/informacje/podglad/625232

Interpretacja indywidualna z dnia 24 grudnia 2024 r., sygn. 0115-KDIT1.4011.600.2024.2.AS, w której organ podatkowy uznał:

Wobec powyższego, skoro kwota (...) zł, którą otrzymał Pan od Banku w wyniku zawartej ugody, mieści się w kwocie wpłaconej przez Pana podczas spłaty kredytu hipotecznego, otrzymanie tej kwoty nie spowoduje po Pana stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego, jej wypłata będzie dla Pana neutralna podatkowo.

Link: https://eureka.mf.gov.pl/informacje/podglad/620770

W świetle powyższych interpretacji, zwrot przez Bank na podstawie Ugody rat kapitałowo-odsetkowych nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdyż nie powoduje przyrostu majątkowego po stronie Kredytobiorców.

Ad 2

Kwota 11.300,00 zł, którą Bank na podstawie Ugody zobowiązuje się zapłacić tytułem zwrotu kosztów procesu, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zwrot kosztów procesu ma na celu zrekompensowanie Kredytobiorcom wydatków poniesionych w związku z prowadzeniem postępowania sądowego przed Sądem I Instancji. Nie stanowi on dodatkowego przysporzenia majątkowego, a jedynie wyrównanie poniesionych nakładów.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 listopada 2024 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4011.764.2024.1.KF, gdzie organ stwierdził:

W związku z powyższym stwierdzam, że wypłata przez Bank kwoty (...) zł tytułem zwrotu kosztów procesu poniesionych w związku ze sporem sądowym nie spowoduje u Pana powstania przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, klasyfikowanego do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Link: https://eureka.mf.gov.pl/informacje/podglad/614730

Ad 3

W odniesieniu do kwoty zadłużenia z tytułu kredytu, którą Bank zobowiązuje się umorzyć w ramach planowanej ugody, Kredytobiorcy będą mogli skorzystać z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz.U.2024.102 t.j. z dnia 2024.01.26), z zastrzeżeniem, że zaniechanie to obejmie 91,84% kwoty umorzenia, tj. część odpowiadającą proporcji kredytu przeznaczonego na cele mieszkaniowe.

Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej.

W przedmiotowej sprawie spełnione są warunki do zastosowania zaniechania poboru podatku:

–kredyt został zaciągnięty przed 15 stycznia 2015 r.,

–był zabezpieczony hipoteką,

–został przeznaczony na cele mieszkaniowe.

Jednakże, z uwagi na fakt, że 8,16% wartości kredytu przeznaczono na zakup miejsca postojowego w hali garażowej, które stanowi odrębną nieruchomość (jest objęte odrębną księgę wieczystą), wydaje się, że zaniechanie poboru podatku powinno objąć 91,84% kwoty umorzenia, tj. część odpowiadającą proporcji kredytu przeznaczonego na cele stricte mieszkaniowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powołany przepis wyraża tzw. zasadę powszechności opodatkowania. Regułą jest, że każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną podlega opodatkowaniu, wyjątkiem zaś jest sytuacja, gdy dochód opodatkowaniu nie podlega. Wyjątki od omawianej zasady dotyczą:

•dochodów, które zostały wprost wymienione przez ustawodawcę w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwolnione z podatku oraz

•dochodów, od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw finansów publicznych wydanego na podstawie art. 22 ustawy Ordynacja podatkowa (rozporządzenie takie może być wydane w przypadkach uzasadnionych interesem publicznym lub ważnym interesem podatników).

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jak wynika z powołanego przepisu, ustawodawca przyjął zasadę, że przychodem są:

•pieniądze i wartości pieniężne, które zostały otrzymane przez podatnika – tj. takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik rzeczywiście „dostał, odebrał, zainkasował, objął w posiadanie”;

•pieniądze i wartości pieniężne, które zostały postawione do dyspozycji podatnika – tj. takie przysporzenia, które zostały mu faktycznie udostępnione/przekazane do odbioru; takie pieniądze i środki pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa, a więc ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy i wartości pieniężnych i nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone pieniądze i wartości pieniężne do dyspozycji podatnika.

Pojęcie przychodu wiąże się zatem z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychodami w rozumieniu art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą być tylko takie świadczenia, które nie mają charakteru zwrotnego. Skoro bowiem przychód jest określonym przyrostem majątkowym po stronie podatnika, jego otrzymanie musi mieć charakter definitywny. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Źródła przychodów zostały określone przez ustawodawcę w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Źródłem przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.). Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 tej ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

Kwestia zaniechania poboru podatku od kwoty umorzonych wierzytelności została uregulowana w § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.):

1.)Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot:

1)umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2)otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

2.)Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1)kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2)odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3)opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

3.)W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

4.)W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

5.)Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1)jednego gospodarstwa domowego albo

2)więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043).

6.)Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

7.)W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2026 r.

W myśl § 3 ust. 1 komentowanego rozporządzenia:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1)udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2)zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3)zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

•kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej;

•kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;

•kredyt był zabezpieczony hipotecznie;

•kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.

W przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaniechanie obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w 2006 r. zawarł Pan z X w (...) umowę kredytu na łączną kwotę 184.650,00 CHF. W roku 2008, na mocy aneksu do Umowy Kredytu, do długu przystąpiła Pana żona, zobowiązując się do jego solidarnej spłaty. Wartość kredytu wypłaconego w złotych polskich wynosiła 426.222,65 zł, a składały się na nią następujące elementy:

a) cena zakupu lokalu: 237.283,23 zł;

b) cena zakupu miejsca postojowego: 34.794,40 zł;

c) pierwsza transza przeznaczona na prace wykończeniowe: 74.022,40 zł;

d) druga transza przeznaczona na prace wykończeniowe: 101.963,98 zł.

Udział ceny zakupu miejsca postojowego w łącznej wartości kredytu wyniósł 8,16%. Kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, był zabezpieczony hipoteką, nie korzystali Państwo wcześniej z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu innego kredytu mieszkaniowego. Dotychczas spłacili Państwo kredyt w kwocie 700.082,84 zł. Zgodnie z treścią projektowanej ugody Bank zobowiąże się do częściowego zwrotu na Państwa rzecz nadpłaconych rat kapitałowo-odsetkowych w kwocie 295.000,00 zł i dokona zapłaty kwoty 11.300,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że umorzona przez bank wierzytelność z tytułu kredytu zaciągniętego w 2006 r. będzie stanowić dla Państwa przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Jak już wspomniano, w przypadku, gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaniechanie obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

W tym kontekście, kredyt udzielony na zakup miejsca postojowego – jak słusznie Państwo wskazali –stanowił kredyt na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też zaniechanie poboru podatku dochodowego będzie miało zastosowanie, stosownie do dyspozycji § 1 ust. 3 rozporządzenia, do tej części kwoty umorzenia wierzytelności, która odpowiada udziałowi udzielonego kredytu zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. nabycie lokalu mieszkalnego oraz prace wykończeniowe) w całkowitej kwocie zaciągniętego kredytu.

Odnosząc się do skutków podatkowych zwrotu ustalonej w ugodzie kwoty pieniężnej w wysokości 295.000 zł, po Państwa stronie nie dojdzie do powstania przysporzenia majątkowego. W związku z zawarciem ugody otrzymają Państwo zwrot środków pieniężnych, które wcześniej na mocy umowy przekazali na rzecz Banku w ramach spłaty części rat udzielonego kredytu mieszkaniowego. Kwota pieniężna otrzymana na podstawie ugody z Bankiem nie spowoduje faktycznego przyrostu w Państwa majątku. Tym samym zwrot ten nie będzie stanowił dla Państwa przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie będą Państwo mieli obowiązku zapłaty podatku od zwróconej przez Bank kwoty.

W odniesieniu natomiast do zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, stosownie do art. 98 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1568 ze zm.):

Do niezbędnych kosztów procesu prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem, radcą prawnym lub rzecznikiem patentowym, zalicza się poniesione przez nią koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub jej pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Równowartość utraconego zarobku nie może przekraczać wynagrodzenia jednego adwokata wykonującego zawód w siedzibie sądu prowadzącego postępowanie.

Z kolei w myśl art. 98 § 3 tej ustawy:

Do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

Zgodnie z art. 98 § 4 Kodeksu postępowania cywilnego:

Wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębne przepisy.

Jak wynika z powyższych przepisów, koszty procesu (w tym zastępstwa procesowego) mają charakter zwrotu wydatków poniesionych przez stronę. Zwrot kosztów zastępstwa procesowego przez Bank na Państwa rzecz, w ramach zawartej Ugody, nie spowoduje powstania u Państwa przychodu, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT. Środki te nie będą stanowiły przysporzenia po Państwa stronie i nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ w związku z dokonanym zwrotem ww. kosztów nie nastąpi realne przysporzenie majątkowe. Kwota ta będzie stanowiła jedynie zwrot poniesionych wcześniej przez Państwa wydatków – nie będzie więc przychodem podlegającym opodatkowaniu. Dla celów podatkowych otrzymana kwota tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego będzie obojętna podatkowo.

Dodatkowe informacje

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu interpretacji organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Państwa w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Odnośnie powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Zainteresowany będący stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.