Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w kwestii związanej z ustaleniem, że Spółka Przejmująca będzie mogła odliczyć podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych na spółkę dzieloną w dniu wydzielenia lub po dniu wydzielenia, dokumentujących dostawy i usługi świadczone zarówno przed, jak i po dniu wydzielenia, związane z Częściami Wydzielanymi (pytanie nr 1) - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący ustalenia, czy Spółka Przejmująca będzie mogła odliczyć podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych na spółkę dzieloną w dniu wydzielenia lub po dniu wydzielenia, dokumentujących dostawy i usługi świadczone zarówno przed, jak i po dniu wydzielenia, związane z Częściami Wydzielanymi.

Opis zdarzenia przyszłego

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm. dalej: Ustawa VAT). Wnioskodawca jest członkiem grupy kapitałowej (dalej: Grupa).

W skład Grupy wchodzi szereg podmiotów zależnych, zarówno spółek krajowych, jak i zagranicznych. Spółką dominującą w Grupie jest E. Spółka akcyjna (dalej: „E.” lub „Spółka Dominująca”), która obecnie jest jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy.

Spółka Dominująca prowadzi działalność gospodarczą w kilku obszarach biznesowych tzw. business unit (dalej: BU), w tym m.in. w obszarze sprzedaży produktów z segmentu (…) (dalej: B.). Członkiem Grupy jest również C. Spółka Akcyjna (dalej: C.), której 100% akcji posiada E. W ramach C. funkcjonuje działalność związana z produkcją (…) (dalej: D.). W najbliższym czasie, w ramach Grupy planowane jest dokonanie czynności reorganizacyjnych mających na celu dostosowanie struktury Grupy do aktualnych uwarunkowań biznesowych.

W związku z tym, została podjęta decyzja biznesowa o rozpoczęciu przygotowań do procesów podziału spółek wchodzących w skład Grupy, które odbędą się w następującym schemacie:

a)Podział przez wyodrębnienie Spółki Dominującej:

• Podział realizowany w trybie art. 529 § 1 pkt 5 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm. dalej: „KSH”), w ramach którego spółką przejmującą będzie Wnioskodawca.
• W ramach podziału przez wyodrębnienie na rzecz Wnioskodawcy przeniesiony zostanie B..

b)Podział przez wydzielenie C.:

• Podział realizowany w trybie art. 529 § 1 pkt 4 KSH, w ramach którego Spółką Przejmującą będzie Wnioskodawca.
• W ramach podziału przez wydzielenie, na rzecz Wnioskodawcy przeniesiony zostanie D.

Z uwagi na planowane procesy podziału, w których C. i E. będą pełnić role spółek dzielonych, w ramach niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidulnej E. oraz C. będą określane łącznie jako: Spółki Dzielone.

W związku z planowanymi podziałami Spółek Dzielonych, Wnioskodawca dokona emisji nowych udziałów. Zarówno w przypadku podziału przez wyodrębnienie E. oraz podziału przez wydzielenie C., nowe udziały w Spółce obejmie Spółka Dominująca.

W wyniku podziałów Spółek Dzielonych, na Spółkę zostaną przeniesione składniki majątkowe i niemajątkowe, które są niezbędne do prowadzonej działalności, w tym zobowiązania związane z B. oraz D., w szczególności:

a) środki trwałe i wyposażenie przypisane do B. oraz D., w szczególności, maszyny i urządzenia związane z prowadzoną działalnością,

b) wartości niematerialne i prawne,

c) zapasy (materiały, produkty gotowe i półprodukty);

d) prawa i obowiązki, w tym zobowiązania, wynikające z umów o pracę z pracownikami;

e) prawa i obowiązki z tytułu umów dotyczących B. oraz D.;

f) wierzytelności (w szczególności wobec kontrahentów) i zobowiązania (głównie wobec kontrahentów) związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w ramach B. oraz D.

W związku z planowanym podziałami Spółek Dzielonych, na podstawie art. 23¹ ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 277 ze zm. dalej: Kodeks pracy) dojdzie do przejścia części zakładów pracy na Spółkę (nowego pracodawcę) i w konsekwencji do przejęcia przez Spółkę grona pracowników Spółek Dzielonych przypisanych do B. oraz D..

W ramach niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zakłada się, że majątek przechodzący na Spółkę na skutek podziałów (B. oraz D.), jak i majątek pozostający w Spółkach Dzielonych stanowić będą zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. dalej: Ustawa CIT).

Zgodnie z art. 530 § 2 zd. 2 KSH, dniem podziału (wyodrębnienia) będzie dzień wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego Spółki Przejmującej (dalej: Dzień Wydzielenia), przy czym nie można wykluczyć, iż Dzień Wydzielenia będzie odmienny dla wydzielenia B. i D. z uwagi na prowadzenie odrębnych procesów podziału.

W konsekwencji, z Dniem Wydzielenia zespół składników majątku Spółki Dzielonej, obejmujący w zależności od procesu B. i D. (dalej: Części Wydzielane) zostaną przeniesione na Spółkę Przejmującą.

W odniesieniu do przejmowanych przez Spółkę Przejmującą w ramach wskazanych podziałów zorganizowanych części przedsiębiorstw (Części Wydzielanych), począwszy od Dnia Wydzielenia kontrahenci powinni wystawiać faktury związane z Częściami Wydzielanymi wskazując już jako nabywcę Spółkę Przejmującą, a nie Spółki Dzielone.

W związku z planowanymi podziałami Spółek Dzielonych może wystąpić jednak sytuacja, w której pomimo przekazywanych informacji i instrukcji, kontrahenci w dniu lub po Dniu Wydzielenia będą wystawiali faktury dokumentujące dostawy towarów i usługi świadczone zarówno przed i po Dniu Wydzielenia związane z Częściami Wydzielanymi, wskazując błędnie na fakturach jako nabywcę Spółki Dzielone, a nie Spółkę Przejmującą, która to będzie prowadzić działalność związaną z Częściami Wydzielanymi od Dnia Wydzielenia.

W odniesieniu do nabywanych towarów i usług, o których mowa w niniejszym opisie zdarzenia przyszłego zakłada się ponadto, że:

• będą one wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług odpowiednio przez Spółki Dzielone przed Dniem Wydzielenia lub Spółkę Przejmującą po Podziałach,
• nie będzie zachodzić żadna z przesłanek pozbawiających Spółki Dzielone i Spółkę Przejmującą prawa do odliczenia, określonych w art. 88 Ustawy o VAT.

Pytania

1)Czy Spółce Przejmującej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na Spółki Dzielone w Dniu Wydzielenia lub pod Dniu Wydzielenia, dokumentujących dostawy i usługi świadczone zarówno przed lub po Dniu Wydzielenia związanych z Częściami Wydzielanymi?

2)Jeżeli stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 zostanie uznane za nieprawidłowe, to czy w sytuacji, w której sprzedawcy wystawią w Dniu Wydzielenia lub po Dniu Wydzielenia faktury dotyczące sytuacji opisanych w pytaniu nr 1, i nie skorygują danych nabywcy na takich fakturach, wystarczające będzie wystawienie przez Spółkę Przejmującą not korygujących w tym zakresie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Państwa zdaniem, Spółka Przejmująca będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur, wystawionych w Dniu Wydzielenia lub Dniu Wydzielenia na Spółki Dzielone, dokumentujących dostawy i usługi świadczone przed lub po dniu Wydzielenia związane z Częściami Wydzielanymi.

Wskazanie na owych fakturach danych Spółek Dzielonych jako nabywcy, nie będzie miało wpływu na prawo do odliczenia podatku naliczonego przez Spółkę Przejmującą.

Sukcesja uniwersalna na gruncie KSH Punktem wyjścia dla rozważań są przepisy KSH regulujące instytucję podziału spółki kapitałowej.

W myśl art. 528 § 1 KSH spółkę kapitałową można podzielić na dwie albo więcej spółek kapitałowych.

Zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 i 5 podział może być dokonany poprzez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na inną istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną. Przytoczone przepisy ustanawiają więc uprawnienie do przeprowadzenia procesu podziału przez spółkę kapitałową. Szczegóły tej procedury zostały przez ustawodawcę uregulowane w tytule IV, dział II KSH.

W wyniku podziału, zgodnie z art. 531 § 1 KSH spółka przejmująca wstępuje z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w sporządzanym przez zarząd spółki dzielonej planie podziału.

Zgodnie z art. 534 KSH, plan podziału powinien zawierać m.in. dokładny opis i podział składników (aktywów i pasywów) oraz zezwoleń, koncesji lub ulg przypadających spółkom przejmującym lub spółkom nowo zawiązanym. Cechą szczególną procesu podziału jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, lecz następuje przeniesienie wydzielanej części majątku na inną spółkę.

Podział spółki przeprowadzany zgodnie z przepisami KSH wiąże się z zasadą sukcesji uniwersalnej częściowej (art. 531 § 1 KSH), tj. następstwem prawnym dotyczącym praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału).

W związku z powyższym, w wyniku wskazanego w opisie zdarzenia przyszłego podziałów Spółek Dzielonych, Spółka Przejmująca stanie się stroną dotychczasowych stosunków cywilnoprawnych Spółek Dzielonych w zakresie związanym z Częściami Wydzielanymi.

Sukcesja podatkowa na gruncie Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 93c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm. dalej: Ordynacja podatkowa), osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału, wydzielenia albo wyodrębnienia we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

Przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie albo podziale przez wyodrębnienie - także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższy przepis wprowadza zatem do systemu podatkowego zasadę sukcesji podatkowej częściowej. Zgodnie z tą zasadą, w przypadku podziału, podmiot przejmujący wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana. Należy jednak zwrócić uwagę na to, iż w wyniku podziału przejmowane są prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, ale pod warunkiem, że majątek przejmowany na skutek podziału, a także majątek osoby prawnej dzielonej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W tym miejscu zauważyć należy, że zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, zarówno Części Wydzielane jak i majątek pozostający w Spółkach Dzielonych będą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Z uwagi na fakt, że ustawodawca nie definiuje pojęcia „praw i obowiązków podatkowych związanych ze składnikami majątku”, będących przedmiotem sukcesji na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej, należy przyjąć, że sukcesji nie podlegają te prawa i obowiązki, które na mocy obowiązujących przepisów podatkowych zostały przypisane do osoby dzielonego podatnika. Sukcesji zaś podlegają prawa i obowiązki, które choć wynikają ze zdarzeń mających miejsce przed podziałem, to nie uległy konkretyzacji do tej daty na gruncie rozliczeń podatkowych.

W przypadku podziału decydujące znaczenie ma okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało przed dniem wydzielenia albo wyodrębnienia. Wniosek taki wynika z literalnej wykładni art. 93c Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym sukcesji podlegają prawa i obowiązki „pozostające” w związku z przydzielonymi spółce przejmującej lub spółce nowopowstałej w wyniku podziału składnikami majątku.

W przepisie tym, ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym. Stąd, przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie „stany otwarte”, tj. prawa i obowiązki, które na dzień wydzielenia albo wyodrębnienia „pozostają” jeszcze w związku z przydzielonymi spółce przejmującej lub spółce nowo powstałej w wyniku podziału składnikami majątku.

Z literalnej wykładni przepisu wynika zatem, że nie odnosi się on do praw i obowiązków, które „pozostawały” w związku z danymi składnikami majątku przed dniem podziału. W konsekwencji, jeżeli dane prawo bądź obowiązek powstało przed dniem podziału lub dotyczy okresu poprzedzającego podział (powinno być rozliczone w tym właśnie czasie), skutki podatkowe z nim związane ściśle wiążą się z rozliczeniami podatkowymi spółki dzielonej, tj. na dzień podziału nie „pozostają” w związku z wydzielanym majątkiem.

Z kolei, w przypadku, gdy dane prawo bądź obowiązek powstało w dniu podziału lub po tej dacie (tj. „pozostaje” w dniu wydzielenia albo wyodrębnienia w związku ze składnikami majątku podlegającymi podziałowi), rozliczenia podatkowe z nim związane powinny dotyczyć wyłącznie spółki przejmującej. Następstwo prawne (sukcesję generalną częściową), zgodnie z art. 93c Ordynacji podatkowej, należy rozumieć jako kontynuację - od dnia podziału - rozliczeń podatkowych prowadzonych dotychczas przez spółkę dzieloną, a nie jako przejęcie przez spółkę przejmującą całości rozliczeń podatkowych wydzielanych albo wyodrębnianych części przedsiębiorstwa z okresu przed podziałem.

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na gruncie Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 Ustawy VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 Ustawy VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów o usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi.

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 Ustawy VAT, zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 Ustawy VAT.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Art. 106b ust. 1 ustawy o VAT wskazuje sytuacje, w których podatnik jest obowiązany wystawić fakturę. Faktura jest dokumentem wystawianym dla potrzeb dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dane, które powinna zawierać faktura zostały określone w art. 106e ustawy o VAT, są to między innymi imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

Wskazać należy, że faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonego zdarzenia gospodarczego na potrzeby opodatkowania VAT.

Określenie w fakturze jako nabywcy spółki dzielonej, nie wyłącza praw spółki przejmującej do odliczenia podatku naliczonego z takiej faktury, gdyż decydują o tym uprawnieniu okoliczności faktyczne zdarzenia gospodarczego, które odzwierciedla faktura, a więc - dokonanie sprzedaży, data tej sprzedaży, data wystawienia faktury, ale przede wszystkim data podziału spółki dzielonej i przejęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa przez spółkę przejmującą.

Prawo do odliczenia podatku VAT przez Spółkę Przejmującą.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego Spółka Przejmująca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

W związku z planowanymi podziałami, począwszy od Dnia Wydzielenia, kontrahenci powinni wystawiać faktury związane z Częściami Wydzielanymi wskazując jako nabywcę Spółkę Przejmującą, a nie Spółki Dzielone. Prawdopodobna jest jednak sytuacja, w której pomimo przekazywanych kontrahentom informacji i instrukcji, kontrahenci po realizacji podziału, tj. w Dniu Wydzielenia lub po Dniu Wydzielenia będą wystawiali faktury dokumentujące dostawy i usługi świadczone przed lub po Dniu Wydzielenia wskazując błędnie na fakturach jako nabywcę Spółki Dzielone zamiast Spółki Przejmującej.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż uwzględniając wskazywane elementy, w tym specyfikę procesu podziału i związaną z nim zasadę sukcesji na gruncie prawa podatkowego, uwzględniając okoliczności i założenia wskazane w przedstawianym stanie przyszłym będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur, wystawionych w Dniu Wydzielenia lub Dniu Wydzielenia na Spółki Dzielone, dokumentujących dostawy i usługi świadczone przed lub po dniu Wydzielenia związane z Częściami Wydzielanymi w sytuacji gdy na fakturach dokumentujących transakcje zostaną wskazane dane Spółek Dzielonych jako nabywcy.

Ad 2

W sytuacji, w której stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 zostanie uznane za nieprawidłowe (co w ocenie Wnioskodawcy z uwagi na cytowane wyżej przepisy i przytoczoną powyżej argumentację byłoby niezasadne), zdaniem Wnioskodawcy, Spółka Przejmująca będzie uprawniona do skorygowania danych nabywcy na otrzymanych fakturach poprzez wystawienie not korygujących, tj. nie będzie konieczności wystawienia faktur korygujących przez wystawców owych faktur.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 Ustawy VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

• sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
• wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;
• wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
• otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy VAT, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury:

• podstawa opodatkowania lub kwota wskazana na fakturze uległa zmianie □ dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
• dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
• stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury podatnik wystawia fakturę korygującą.

Stosownie natomiast do treści art. 106k ust. 1 Ustawy VAT, nabywca towaru lub usługi, który otrzymała fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Na tej podstawie przyjąć należy, że nota korygująca może być w szczególności wystawiona w celu skorygowania pomyłek w treści imion i nazwiska lub nazwy, nazwy skróconej sprzedawcy bądź nabywcy.

Przedmiotowy przepis nie wprowadza bowiem w tym zakresie żadnych ograniczeń. Ustawa VAT przewiduje, że zarówno sprzedawca, jak i nabywca towarów i usług, mają odpowiednie instrumenty prawne, aby skorygować podstawowy dokument dla rozliczeń z tytułu podatku VAT jakim jest faktura VAT.

Wobec powyższego, w sytuacji, w której sprzedawca nie wystawi faktury korygującej zawierającej poprawne dane nabywcy, sposobem skorygowania błędu w nazwie nabywcy dostarczonego towaru lub wyświadczonej usługi jest wystawienie przez nabywcę noty korygującej.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, w której sprzedawcy dokonujący dostawy towarów bądź świadczenia usług wystawią faktury w Dniu Wydzielenia lub po Dniu Wydzielenia, wskazujące dane Spółek Dzielonych, jako dane nabywcy towaru czy usługi, Spółka Przejmująca będzie uprawniona do skorygowania danych nabywcy za pomocą not korygujących i odliczenia podatku naliczonego wynikającego z owych faktur. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza m.in.: interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 grudnia 2023 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.348.2023.4.PJ:

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo w zakresie dotyczącym ustalenia, czy Spółka Przejmująca będzie mogła odliczyć podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych na Spółkę Dzieloną w dniu wydzielenia lub po dniu wydzielenia, dokumentujących dostawy i usługi świadczone zarówno przed, jak i po dniu wydzielenia, związane z Częściami Wydzielanymi - jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zagadnienie sukcesji podatkowej, tj. sytuację, w której dany podmiot (podatnik) wstępuje w prawa i obowiązki innego podatnika m.in. korzystając z praw nabytych przez inny podmiot (innego podatnika) regulują przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).

Wskazać należy, że następstwo prawne polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących. W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i obowiązki swego poprzednika prawnego.

Wobec tego należy sprawdzić przede wszystkim, czy każde prawo, które przysługiwałoby danemu podmiotowi (podatnikowi) przysługuje - na podstawie przepisów o sukcesji prawnej - innemu podmiotowi (podatnikowi), będącemu tzw. „następcą prawnym” tego pierwszego podmiotu (podatnika).

Powyższe kwestie regulują przepisy działu III rozdziału 14 Ordynacji podatkowej. W regulacjach tych, zawarta jest pozycja prawnopodatkowa dwóch kategorii podmiotów: następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.

Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej:

W myśl art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej:

Natomiast w świetle art. 93a § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z treścią art. 93a § 2 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 93c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

Stosownie do art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepis art. 93c Ordynacji podatkowej zakłada możliwość wyodrębnienia praw i obowiązków podatkowych związanych z poszczególnymi zorganizowanymi częściami majątku oraz że tak wyodrębnione zespoły praw i obowiązków są objęte sukcesją. Powyższy przepis wprowadza zatem do systemu podatkowego zasadę sukcesji podatkowej częściowej. Zgodnie z tą zasadą, w przypadku podziału przez wydzielenie, podmiot przejmujący wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana. Należy jednak zwrócić uwagę na to, że w wyniku podziału przez wydzielenie przejmowane są prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, ale pod warunkiem, że majątek przejmowany na skutek podziału, a także majątek osoby prawnej dzielonej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Jak stanowi art. 93d Ordynacji podatkowej:

W myśl art. 93e Ordynacji podatkowej:

Z powyższego wynika, że następstwo podatkowe związane jest przede wszystkim ze zdarzeniami prawnymi określonymi jako: przekształcenie, połączenie, podział osób prawnych. Należy zaznaczyć, że następstwo podatkowe stanowi odstępstwo od reguły powiązania praw i obowiązków podatkowych z bytem prawnym wyłącznie podatnika, jest więc nietypową instytucją w prawie podatkowym. Z tychże względów, wszelkie tego rodzaju sytuacje, nawet dostatecznie uzasadnione ekonomicznie, muszą mieć wystarczającą podstawę prawną, aby móc wobec nich zastosować instytucję sukcesji podatkowej.

Określona wyżej cytowanymi przepisami Ordynacji podatkowej sukcesja jest sukcesją uniwersalną, co oznacza, że następca prawny wstępuje we wszystkie (z uwzględnieniem postanowień art. 93e Ordynacji podatkowej) przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki podatnika. Ponadto wskazać należy, że przepisy ustawy - Ordynacja podatkowa, regulując kwestię następstwa prawnego na gruncie przepisów prawa podatkowego, stanowią normy lex generali.

Oznacza to, że jeżeli w przepisach prawa podatkowego przewidziane zostały inne, bardziej szczegółowe przepisy regulujące ww. kwestię (lex specialis), to tym samym mają one pierwszeństwo przed normami bardziej ogólnymi (w tym przypadku przed przepisami Ordynacji podatkowej), co wynika z zasady lex specialis derogat legi generali.

Zagadnienie podziału spółek jest uregulowane w tytule IV dziale II ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18), zwanej dalej k.s.h.

W treści art. 529 § 1 k.s.h. wyróżniono cztery sposoby dokonania podziału spółek kapitałowych. Jednym z nich jest, zgodnie z pkt 4 tego przepisu, podział przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Do podziału przez wydzielenie stosuje się przepisy o podziale spółek dotyczące odpowiednio spółki przejmującej lub spółki nowo zawiązanej (art. 529 § 2 k.s.h.).

Podział przez wydzielenie jest instytucją prawa handlowego będącą jedną z form restrukturyzacji, polegającą na rozdrobnieniu majątku spółki dzielonej, które polega na przekazaniu składników majątkowych (pasywów i aktywów) spółki dzielonej bez przeprowadzenia likwidacji, do spółek nowo tworzonych. Instytucję podziału spółek regulują przepisy art. 528-550 k.s.h.

Stosownie do art. 531 § 1 k.s.h.:

Na spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną powstałą w związku z podziałem przechodzą z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, pozostające w związku z przydzielonymi jej w planie podziału składnikami majątku spółki dzielonej, a które zostały przyznane spółce dzielonej, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej (art. 531 § 2 k.s.h.).

Zgodnie z art. 532 § 1 k.s.h., do podziału spółki stosuje się przepis art. 441 § 3 oraz odpowiednio przepisy dotyczące powstania właściwego typu spółki przejmującej albo nowo zawiązanej, z wyłączeniem przepisów o wkładach niepieniężnych, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej.

Cechą szczególną trybu podziału spółki wskazanego w art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h. jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, nie traci swojej podmiotowości prawnej, a jedynie zmniejsza swój majątek o część, która jest przenoszona do istniejącego podmiotu (następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną). W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa (art. 531 § 1 k.s.h.), tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału). Zatem następstwo prawne, w zakresie, o którym mowa powyżej dotyczy tylko i wyłącznie określonej w planie podziału części przenoszonej na inny podmiot (sukcesja uniwersalna częściowa).

Z okoliczności wskazanych przez Państwa wynika, że:

• są Państwo spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę na terytorium Polski i są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz członkiem grupy kapitałowej,
• w skład Grupy E. wchodzi szereg spółek zależnych, zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Spółką dominującą jest E. S.A. („E.” lub „Spółka Dominująca”), która obecnie jest jedynym wspólnikiem Państwa spółki,
• spółka Dominująca, E. S.A. prowadzi działalność w kilku obszarach biznesowych, tzw. business unit (BU), w tym m.in. w zakresie sprzedaży produktów (…) (B.). W skład Grupy wchodzi również C. S.A. („C.”), której wszystkie akcje należą do E. W C. prowadzona jest działalność związana z produkcją (…) (D.),
• w najbliższym czasie w ramach Grupy planowane jest przeprowadzenie reorganizacji wewnątrz Grupy, mającej na celu dostosowanie jej struktury do bieżących potrzeb biznesowych. Planowana reorganizacja będzie przebiegać według następującego schematu:

a)Podział Spółki Dominującej przez wyodrębnienie, tj.:

• Podział zostanie przeprowadzony na podstawie art. 529 § 1 pkt 5 Kodeksu spółek handlowych (KSH). Spółką przejmującą będą Państwo - A. sp. z o.o.,
• w ramach podziału przez wyodrębnienie na rzecz Państwa zostanie przeniesiony obszar działalności B..

b)Podział C. przez wydzielenie, tj.:

• podział zostanie przeprowadzony zgodnie z art. 529 § 1 pkt 4 KSH, gdzie Spółką przejmującą będą Państwo,
• wyniku podziału przez wydzielenie na rzecz Państwa zostanie przeniesiony D..

W wyniku podziałów Spółek Dzielonych, na Państwa - Spółkę Przejmującą zostaną przeniesione składniki majątkowe i niemajątkowe, które są niezbędne do prowadzonej działalności, w tym zobowiązania związane z B. oraz D., w szczególności:

a)środki trwałe i wyposażenie przypisane do B. oraz D., w szczególności, maszyny i urządzenia związane z prowadzoną działalnością,

b)wartości niematerialne i prawne,

c)zapasy (materiały, produkty gotowe i półprodukty);

d)prawa i obowiązki, w tym zobowiązania, wynikające z umów o pracę z pracownikami;

e)prawa i obowiązki z tytułu umów dotyczących B. oraz D.;

f)wierzytelności (w szczególności wobec kontrahentów) i zobowiązania (głównie wobec kontrahentów) związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w ramach B. oraz D.

Dodatkowo, zauważyli Państwo, że:

• majątek przejmowany przez Spółkę Przejmującą - tu: A. sp. z o.o. w wyniku podziałów (B. i D.), jak i majątek pozostający w Spółkach Dzielonych, stanowić będzie zorganizowane części przedsiębiorstwa,
• dniem podziału (Dniem Wydzielenia) będzie dzień wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego Spółki Przejmującej. Możliwe jest, że dla B. i D. dni te będą różne, z uwagi na prowadzenie odrębnych procesów podziału,
• z dniem podziału (w zależności od przypadku) do Spółki Przejmującej zostaną przeniesione Części Wydzielane (B. lub D.). Od tego momentu kontrahenci powinni wystawiać faktury dotyczące tych działalności już na Spółkę Przejmującą,
• mogą wystąpić sytuacje, w których kontrahenci będą nadal wskazywać jako nabywców Spółki Dzielone, mimo że działalność będzie już prowadzona przez Spółkę Przejmującą,
• nabywane towary i usługi będą wykorzystywane odpowiednio przed dniem podziału przez Spółki Dzielone i po dniu podziału przez Spółkę Przejmującą do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i nie wystąpią przesłanki wyłączające Spółki Dzielone i Spółkę Przejmującą prawa do odliczenia podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy Spółce Przejmującej - tu: A. sp. z o.o. przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych na Spółki Dzielone w dniu lub po dniu podziału, dokumentujących dostawy towarów i usług świadczone zarówno przed, jak i po dniu podziału, związane z Częściami Wydzielanymi, na których jako nabywcę wskazano Spółkę Dzieloną.

Aby odpowiedzieć na wskazane wątpliwości, należy podkreślić, że prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą stanowi podstawową zasadę konstrukcji podatku od towarów i usług. Zasadę neutralności VAT rozumie się jako opodatkowanie na wszystkich etapach obrotu gospodarczego przy jednoczesnym prawie do odliczenia podatku zapłaconego w poprzednich fazach tego obrotu. Jakiekolwiek ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego naruszają tę zasadę neutralności i mogą mieć zastosowanie wyłącznie na podstawie jednoznacznych przepisów ustawowych.

I tak, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 zm.), zwanej dalej ustawą:

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 10b ustawy:

Jak stanowi art. 86 ust. 10c ustawy:

Oznacza to, że z odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie następujące przesłanki:

a)powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

b)doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,

c)podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ww. ustawy:

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy:

Natomiast, jak stanowi art. 106b ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy:

Faktura jest dokumentem wystawianym dla potrzeb dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dane, które powinna zawierać faktura zostały określone w art. 106e ustawy, są to między innymi imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy.

Z powołanych przepisów wynika, że faktura powinna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który powinien wynikać z zawartej umowy.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Należy zauważyć, że na podstawie art. 93c ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem podziału wstąpią Państwo we wszystkie prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej związane z prowadzoną działalnością gospodarczą związanych z Częściami Wydzielanymi.

Ponadto z literalnej wykładni art. 93c Ordynacji podatkowej wynika, że sukcesji podlegają prawa i obowiązki „pozostające” w związku z przydzielonymi spółce nowo powstałej w wyniku podziału składnikami majątku. W związku z tym decydujące znaczenie ma okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało przed dniem wydzielenia. Stąd też, przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie prawa i obowiązki, które na dzień wydzielenia „pozostają” jeszcze w związku z przydzielonymi spółce nowo powstałej w wyniku podziału składnikami majątku.

Zatem jeżeli dane prawo bądź obowiązek powstało przed dniem wydzielenia lub dotyczy okresu poprzedzającego podział (powinno być rozliczone w tym właśnie czasie), skutki podatkowe z nim związane ściśle wiążą się z rozliczeniami podatkowymi Spółki Dzielonej, tj. na dzień wydzielenia nie „pozostają” w związku z wydzielanym majątkiem.

Z kolei, w przypadku, gdy dane prawo bądź obowiązek powstało w dniu wydzielenia lub po tej dacie (tj. „pozostaje” w dniu wydzielenia w związku ze składnikami majątku podlegającymi podziałowi), rozliczenia podatkowe z nim związane powinny dotyczyć wyłącznie Spółki Przejmującej.

W rozpatrywanej sprawie należy wskazać, że Spółka Przejmująca - tu: A. sp. z o.o. będzie uprawniona do odliczenia VAT z faktur zakupowych związanych z Częściami Wydzielanymi, pod warunkiem, że prawo do odliczenia powstanie w dniu podziału lub po dniu podziału.

W sytuacji, gdy w dniu lub po dniu podziału kontrahenci wystawią faktury dokumentujące dostawy towarów i usługi świadczone zarówno przed, jak i po dniu Wydzielenia związane z Częściami Wydzielanymi wskazując na nich jako nabywcę Spółkę Dzieloną, prawo do odliczenia podatku naliczonego z takich faktur, po spełnieniu warunków przewidzianych przepisami ustawy o VAT, przysługuje Spółce Przejmującej - tu: Państwo.

Należy podkreślić, że faktura stanowi dokument potwierdzający zdarzenie gospodarcze dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wskazanie na fakturze jako nabywcy Spółki Dzielonej nie pozbawia Spółki Przejmującej prawa do odliczenia podatku naliczonego. O przyznaniu tego prawa decydują faktyczne okoliczności zdarzenia gospodarczego, jakie faktura odzwierciedla, w szczególności: dokonanie dostawy, data jej wykonania, data wystawienia faktury oraz przede wszystkim data podziału Spółki Dzielonej i przejęcia przez Spółkę Przejmującą zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jednocześnie należy podkreślić, że jeżeli w fakturach dokumentujących transakcje występują, tzw. wadliwości mniejszej wagi, należy uznać, że nie ma podstawy do kwestionowania faktur, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego (korekty), wyłącznie z powodu braków mających charakter tzw. wadliwości mniejszej wagi. Są to tego rodzaju wadliwości, które, co prawda, powodują, że faktura nie odpowiada wymogom określonym w przepisach, jednakże same w sobie nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania. Niemniej jednak, opisane błędy powinny być skorygowane w ten sposób, aby faktura odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję pomiędzy prawidłowo oznaczonymi podmiotami gospodarczymi.

W konsekwencji, przysługiwać będzie Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych na Spółkę Dzieloną w dniu lub po dniu podziału, dokumentujących dostawy i usługi świadczone zarówno przed, jak i po dniu podziału, związane z Częściami Wydzielanymi.

Zatem stanowisko Państwa w odniesieniu do pytania nr 1 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy wskazać, że odpowiedź na pytanie nr 2 nie została udzielona, ponieważ oczekiwali je Państwo wyłącznie w przypadku uznania stanowiska w zakresie pytania nr 1 za nieprawidłowe.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym opisanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.