Interpretacja indywidualna– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od spadków i darowizn oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 maja 2025 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania prezentów pracownikom kontrahentów. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 czerwca 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, mającą siedzibę i miejsce zarządu na terytorium Polski oraz posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób prawnych (dalej także jako „Spółka”).

Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy według Polskiej Klasyfikacji Działalności jest produkcja (...).

Spółka w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przekazuje różnego rodzaju podarunki (prezenty) na rzecz swoich kontrahentów. Takie sytuacje mają miejsce głównie, ale nie tylko, w związku z okresami świątecznymi (np. z okazji Świąt Bożego Narodzenia).

Podarunki (prezenty) nie stanowią towarów Spółki, a są nabywane w tym celu od podmiotów trzecich.

Z reguły są to drobne upominki nieprzekraczające kwoty (...) zł brutto, jednak w związku z wysoką inflacją Spółka wręcza czasami podarunki (w tym zestawy upominkowe) o wartości przekraczającej (...) zł brutto.

Podarunki (prezenty) są wręczane kontrahentom w następujący sposób:

-przesyłką kurierską wysyłaną na adres kontrahenta, ale z adnotacją dotyczącą danych personalnych przedstawiciela kontrahenta (imienia i nazwiska), z którym pracownicy Spółki utrzymują stały kontakt,

-osobiście przez pracownika Spółki przy okazji wizyty w siedzibie kontrahenta i przedstawicielowi kontrahenta, z którym pracownicy Spółki utrzymują stały kontakt w związku ze współpracą gospodarczą,

-przesyłką kurierską wysyłaną na adres kontrahenta (do jego siedziby), bez wskazania konkretnych danych personalnych bądź dostarczone bezpośrednio do siedziby kontrahenta przez pracownika Spółki (do sekretariatu) bez wskazania konkretnych danych personalnych.

Wnioskodawca wyjaśnił także, iż:

-wniosek dotyczy podarunków (prezentów) o jednorazowej wartości przekraczającej równowartość (...) zł,

-pomiędzy Spółką a formalnym odbiorcą prezentów nie istnieje stosunek pracy lub stosunek cywilnoprawny,

-podarunki (prezenty) mają charakter darowizn, bowiem Spółka nie otrzymuje w związku z przekazaniem podarunku (prezentu) żadnego świadczenia wzajemnego.

W uzupełnieniu wniosku, wskazali Państwo że:

1)darowizny (prezenty) wskazane w opisie zdarzenia przyszłego będą przekazywane osobom fizycznym;

2)w przypadku, gdy darowizny (prezenty) będą przekazywane na rzecz osób fizycznych, Wnioskodawca ma możliwość jednoznacznej identyfikacji osób obdarowanych poprzez ich imię i nazwisko, ale nie posiada innych danych np. adresu zamieszkania, numer PESEL itp.,

3)darowizny (prezenty) mogą być także przekazywane przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów (na adres kontrahenta lub do jego siedziby), a więc będą przekazywane innym podmiotom niż osoby fizyczne.

Pytania (częściowo przeformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy opisane we wniosku zdarzenie przyszłe w zakresie przekazywania darowizn (prezentów) przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych (pracownikom kontrahentów, w tym członkom ich zarządu), podlega opodatkowaniu w świetle przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz nie ciążą na nim obowiązki wynikające z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.W przypadku, gdyby odpowiedź na pytanie pierwsze była negatywna, w jaki sposób Spółka ma dokumentować sytuację przekazania prezentu dla konkretnej osoby fizycznej z punktu widzenia obowiązku Spółki wynikającego z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdy Spółka nie ma możliwości pozyskania niezbędnych danych o osobie odbierającej prezent (np. adresu zamieszkania), z uwagi m.in. na wymogi przepisów w zakresie ochrony danych osobowych?

3.Czy w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1 oraz 2 i uznania, że na Spółce ciąży obowiązek sporządzenia informacji zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w każdym przypadku wręczenia prezentu na rzecz pracowników kontrahentów (przesyłką kurierską lub osobiście), w sytuacji dostarczenia prezentu na adres kontrahenta lub do jego siedziby, bez wskazania konkretnych danych personalnych odbiorcy prezentu, Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia informacji zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Państwa stanowisko w sprawie (wynikające z wniosku oraz jego uzupełnienia)

Ad 1.

Państwa zdaniem, darowizny (prezenty) przekazywane przez Państwa osobom fizycznym (pracownikom kontrahentów, w tym członkom zarządu), podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zatem na Państwu nie ciążą obowiązki płatnika, bowiem podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku od darowizny jest obdarowany i tylko w sytuacji, gdy wartość darowizny przekracza kwotę wynikającą z art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, z uwzględnieniem art. 9 ust. 2 tej ustawy.

W Państwa ocenie, prezenty przekazywane pracownikom kontrahentów (w tym członkom zarządu) stanowią darowizny i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyłączenie przewidziane w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, wręczane prezenty podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, a na Państwu nie ciążą obowiązki wynikające z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazali Państwo, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z przepisu tego wynika zatem zasada powszechności opodatkowania podatkiem dochodowym, z uwzględnieniem wyłączeń przewidzianych przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych np. z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dalej należy wskazać, że stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są:

1)stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

2)działalność wykonywana osobiście;

3)pozarolnicza działalność gospodarcza;

4)działy specjalne produkcji rolnej;

6)najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;

7)kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;

8)odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

8a) działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną;

8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da;

9)inne źródła.

Jak natomiast wynika z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy – jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Kwestię obowiązków płatnika w sytuacji dokonywania świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, reguluje art. 42a ww. ustawy. Zgodnie z ustępem 1 tego artykułu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Natomiast stosownie do ustępu 2, przepis ust. 1 ma zastosowanie również do rolnika, który dokonuje wypłaty wynagrodzenia z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach.

Jednakże, zwracają Państwo uwagę na przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia „darowizna”, można się w tym zakresie odwołać do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Natomiast, zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

W Państwa ocenie, darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego.

Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Dalej należy podnieść, iż stosownie do art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

W świetle powyższych przepisów Kodeksu cywilnego, daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada specyficzne dla darowizny cechy, tj. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu.

Jednocześnie, czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, o ile nie została wymieniona w treści art. 889 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 889 ww. Kodeksu, nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

1)gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;

2)gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nienabyte.

Jak przedstawili Państwo w opisie zdarzenia przyszłego, decyzja o wręczeniu nagrody pracownikom kontrahentów (w tym członkom zarządu), jest Państwa indywidualną decyzją i nie stanowi jakiejkolwiek formy gratyfikacji na rzecz osoby obdarowanej.

W związku z przekazywanymi prezentami nie jest zawierana umowa przekazania darowizny w formie aktu notarialnego, a jej wykonanie następuje za zgodą obdarowanego poprzez przyjęcie prezentu.

Wręczanie prezentów na rzecz pracowników kontrahentów (w tym członków zarządu), nie wynika z zawartych z Państwem umów cywilnoprawnych. Obdarowany nie może dochodzić wydania przedmiotu planowanego prezentu na podstawie żadnego stosunku prawnego ani roszczenia.

W związku z powyższym, w Państwa ocenie, ww. prezenty przekazywane pracownikom kontrahentów (w tym członków zarządu), wręczane są tytułem darowizny.

W Państwa ocenie, podatkiem od spadków i darowizn objęte są nabycia tytułem darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Istotną cechą darowizny jest nieodpłatny charakter świadczeń oraz nieekwiwalentność nabycia. Darowizna jest świadczeniem na rzecz obdarowanego pod tytułem darmym i dobrowolnym, przy czym nie wynika ani z żadnego stosunku zobowiązaniowego, ani też z ustawy. Dalej należy podnieść, iż zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, a więc nie generuje obowiązków podatkowych po Państwa stronie jako płatnika.

Reasumując, w Państwa ocenie, prezenty wręczane dla pracowników kontrahentów (w tym członków zarządu), które z okoliczności opisanych w zdarzeniu przyszłym nie mają formy gratyfikacji za świadczenie wzajemne, a więc przekazywane są tytułem darowizny, podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zatem, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowią one przychodu dla tych osób w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, na Państwu nie będą ciążyć obowiązki wynikające z art. 42a ww. ustawy.

Ad 2.

W przypadku, gdyby prezenty wręczane przez Spółkę pracownikom kontrahentów (w tym członkom zarządu), podlegały jednak opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, nie będą Państwo zobowiązani do wykonania obowiązku zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli nie otrzymają danych niezbędnych do sporządzenia informacji, np. danych o miejscu zamieszkania otrzymującego prezent.

Zgodnie z przytoczonym powyżej art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Natomiast stosownie do art. 42a ust. 2, przepis ust. 1 ma zastosowanie również do rolnika, który dokonuje wypłaty wynagrodzenia z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach.

Z przepisu tego wynika obowiązek podmiotów w nim wymienionych, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, do sporządzenia informacji (według ustalonego wzoru) i przesłać jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania. Jednakże wskazują Państwo, iż w sytuacji, gdy osoba, której wręczą Państwo prezent, nie przekaże danych personalnych, to nie ma faktycznych możliwości wywiązania się z obowiązku wynikającego z przepisu art. 42a ww. ustawy, jak również nie ma żadnych uprawnień do żądania takich danych, bowiem nie łączy Państwa z otrzymującym prezent żaden stosunek prawny.

Wymaga podkreślenia, iż dla prawidłowego wykonania obowiązku wynikającego z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinni Państwo uzyskać co najmniej następujące dane otrzymującego prezent:

1) imię i nazwisko,

2) numer PESEL,

3) adres zamieszkania.

Brak jednego z tych elementów uniemożliwia prawidłowe wypełnienie przez Państwa obowiązku wynikającego z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast we własnym zakresie mogą Państwo jedynie dysponować danymi dotyczącymi imienia i nazwiska otrzymującego prezent.

W konsekwencji, w Państwa ocenie, w sytuacji braku danych z pkt 2 i 3 powyżej, nie będą Państwo zobowiązani do wykonania obowiązku zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie ma możliwości wyegzekwowania tych danych od otrzymującego prezent.

Ad 3.

W sytuacji dostarczenia prezentu na adres kontrahenta lub do jego siedziby, bez wskazania konkretnych danych personalnych odbiorcy prezentu (pracownika kontrahenta), Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia informacji zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Państwa zdaniem, w sytuacji dostarczenia prezentu na adres kontrahenta lub do jego siedziby, bez wskazania konkretnych danych personalnych odbiorcy prezentu (pracownika kontrahenta), odbiorcą świadczenia w postaci takiego prezentu będzie kontrahent Spółki, tj. osoba prawna, spółka niemająca osobowości prawnej lub firma prowadzona przez osobę fizyczną (indywidualna działalność gospodarczą).

Zatem w takiej sytuacji, przychód w związku z otrzymaniem prezentów powstanie po stronie podmiotu gospodarczego (Państwa kontrahenta) i na Spółce nie będą spoczywać obowiązki wynikające z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Stosownie do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Jak stanowi natomiast art. 890 § 1 i § 2 cyt. Kodeksu:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Przepisy powyższe nie uchybiają przepisom, które ze względu na przedmiot darowizny wymagają zachowania szczególnej formy dla oświadczeń obu stron.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują zatem szczególną formę dla umowy darowizny; umowa taka – pod rygorem nieważności powinna zostać sporządzona w formie aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy tylko wówczas, gdy darowizna została spełniona.

Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści art. 889 ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przekazują Państwo różnego rodzaju podarunki (prezenty) na rzecz swoich kontrahentów, których wartość przekracza (...) zł. Takie sytuacje mają miejsce głównie w związku z okresami świątecznymi. Pomiędzy Spółką a formalnym odbiorcą prezentów nie istnieje stosunek pracy lub stosunek cywilnoprawny. Podarunki (prezenty) mają charakter darowizn, bowiem Spółka nie otrzymuje w związku z przekazaniem podarunku (prezentu) żadnego świadczenia wzajemnego.

Z opisu wniosku wynika zatem, że ww. podarunki (prezenty) przekazywane będą pracownikom kontrahentów (w tym członkom zarządu) tytułem darowizny.

Podatkiem od spadków i darowizn objęte są umowy darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotną cechą darowizny jest nieodpłatny charakter świadczeń oraz nieekwiwalentność nabycia. Darowizna jest świadczeniem na rzecz obdarowanego pod tytułem darmym i dobrowolnym, przy czym nie wynika ani z żadnego stosunku zobowiązaniowego, ani też z ustawy.

Mając na uwadze powyższe informacje, należy stwierdzić, że przekazywane pracownikom (członkom zarządu) upominki, co do zasady będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Obowiązek podatkowy z tytułu przekazania upominków będzie jednak ciążył na obdarowanych, czyli pracownikach kontrahentów (w tym członkach zarządu). Nie będą Państwo – jako darczyńca – obowiązani do zapłaty tego podatku. Nie ciążą też na Państwu obowiązki płatnika podatku od spadków i darowizn, płatnikiem tego podatku jest bowiem tylko w określonych sytuacjach notariusz.

Przechodząc na grunt ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) należy wyjaśnić, że podstawową zasadą obowiązującą w jej przepisach jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź, od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są m. in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 9:

Inne źródła.

Jak natomiast stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy – jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Na podmiotach dokonujących świadczeń z powyższego tytułu ciążą z kole obowiązki informacyjne wynikające z art. 42a ust. 1, zgodnie z którym:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W realiach opisanej przez Państwa sprawy upominki (prezenty) przekazywane będą pracownikom kontrahentów (w tym członkom zarządu) tytułem darowizny i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Zatem, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będą one stanowić dla tych osób (pracowników kontrahentów, w tym członków zarządu) przychodu z innych źródeł, w rozumieniu art. 20 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji nie będą na Państwu ciążyć obowiązki informacyjne, o których mowa w art. 42a ust. 1 tej ustawy.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest zatem prawidłowe.

W związku z powyższym, odstępuję od udzielenia odpowiedzi na pytania nr 2 i 3 sformułowane we wniosku, ponieważ zostały one zadane warunkowo, tj. oczekiwali Państwo na nie odpowiedzi jedynie w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem i stosownie do uregulowania zawartego w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – została wydana wyłącznie dla Państwa i tylko Państwo mogą czerpać z niej ochronę. Interpretacja ta nie dotyczy zatem Państwa kontrahentów.

Jednocześnie, udzielona odpowiedź dotyczy wyłącznie skutków podatkowych związanych z przekazaniem przez Państwa darowizn osobom fizycznym, ponieważ w pytaniu zaznaczyli Państwo, że pytają Państwo o skutki darowizn przekazywanych osobom fizycznym. Nie odnosi się zatem do darowizn dla osób prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·  w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa.