Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych posiadania wspólnego rachunku bankowego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 6 czerwca 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Pani ojciec, z którym pozostaje Pani w pierwszej grupie podatkowej, dodał Panią w 2025 roku jako współposiadacza do swojego rachunku bankowego. Celem tego działania była możliwość zapewnienia opieki nad Pani chorą na zespół otępienny matką w sytuacji, gdyby ojciec z powodu choroby lub śmierci nie mógł dysponować środkami na koncie. Środki na rachunku pochodzą wyłącznie od Pani ojca. Pani nie korzysta z tych środków ani nie traktuję ich jako własnych. Nie wypłaca Pani z tego rachunku żadnych pieniędzy, nie dokonuję przelewów na swoją korzyść, a konto służy wyłącznie do zabezpieczenia sytuacji awaryjnych. Nie została spisana żadna umowa darowizny, nie nastąpiło też żadne formalne przekazanie pieniędzy. Pani rola sprowadza się do możliwości technicznego zarządzania kontem w razie potrzeby.
W uzupełnieniu wniosku doprecyzowała Pani stan faktyczny, wskazując, że została Pani dopisana przez ojca jako współwłaściciel rachunku bankowego, na który Pani ojciec wpłaca i wypłaca z niego środki. Nie zostały one Pani przekazane do korzystania na Pani cele. Jest Pani współwłaścicielem rachunku jedynie awaryjnie na wypadek sytuacji, gdyby trzeba było pomóc Pani matce mającej problemy zdrowotne, a Pani ojciec z powodu np. choroby lub śmierci nie mógłby się nią zająć.
Pytania ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
Czy w opisanym zdarzeniu jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku od spadków i darowizn? Czy w opisanym zdarzeniu ma Pani obowiązek dokonać zgłoszenia SD-Z2?
Pani stanowisko w sprawie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku
Pani zdaniem, opisanym zdarzeniu nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku od spadków i darowizn, ponieważ nie doszło do umowy darowizny (ojciec nie darował Pani pieniędzy); nie nastąpiło realne przysporzenie majątkowe po Pani stronie; nie ma Pani zamiaru ani potrzeby korzystania z tych środków. Dopisanie miało charakter techniczny i zabezpieczający, nie majątkowy; środki nadal są traktowane jako należące do ojca.
Uważa Pani, że w opisanym zdarzeniu nie ciąży na Pani obowiązek dokonania zgłoszenia SD-Z2.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:
1)dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2)darowizny, polecenia darczyńcy;
3)zasiedzenia;
4)nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5)zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6)nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
Na mocy art. 1 ust. 2 ww. ustawy:
Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.
Podkreślić przy tym należy, że katalog tytułów nabycia podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego jedynie wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią przypadki podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
Stosownie do art. 5 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęć „darowizna”, dlatego w tym zakresie należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.
Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.
W myśl art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:
Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego.
Z treści wniosku wynika, że Pani ojciec dodał Panią w 2025 roku jako współposiadacza do swojego rachunku bankowego. Środki na rachunku pochodzą wyłącznie od Pani ojca. Pani nie korzysta z tych środków ani nie traktuję ich jako własnych. Nie wypłaca Pani z tego rachunku żadnych pieniędzy, nie dokonuję przelewów na swoją korzyść, a konto służy wyłącznie do zabezpieczenia sytuacji awaryjnych. Nie została spisana żadna umowa darowizny, nie nastąpiło też żadne formalne przekazanie pieniędzy. Pani rola sprowadza się do możliwości technicznego zarządzania kontem w razie potrzeby. Celem tego działania była możliwość zapewnienia opieki nad Pani chorą na zespół otępienny matką w sytuacji, gdyby ojciec z powodu choroby lub śmierci nie mógł dysponować środkami na koncie.
Ma Pani wątpliwości czy dopisanie Pani jako współwłaściciela do rachunku bankowego Pani ojca, bez pobierania środków z tego konta ani traktowania ich jako własnych, podlega zgłoszeniu i opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
W świetle opisanego zdarzenia stwierdzić należy, że skoro dopisanie do rachunku bankowego Pani ojca miało charakter techniczny i zabezpieczający i w istocie nie korzysta Pani ze środków zgromadzonych na koncie, zatem nie skutkują one zwiększeniem (przysporzeniem) Pani majątku, to nie sposób uznać powyższe czynności za darowiznę w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego.
Należy bowiem nadmienić, że posiadanie wspólnego rachunku bankowego nie przesądza o własności środków znajdujących się na tym rachunku. Tym samym jedynie zawarcie umowy darowizny i/lub faktyczne przekazanie środków finansowych przez Pani ojca na Pani rzecz (w celu wzbogacenia się) wiązałoby się z koniecznością dokonania – dla celów zachowania zwolnienia z opodatkowania – zgłoszenia otrzymania darowizny przekraczającej kwotę wolną od podatku, na formularzu SD-Z2. Tak długo jak taka umowa nie zostanie zawarta lub nie dojdzie do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego (przedmiot darowizny nie zostanie faktycznie wydany – co oznacza, że środki finansowe znajdujące się na wspólnym rachunku bankowym nie staną się Pani własnością), to brak jest podstaw do zastosowania przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Mając na uwadze przedstawione zdarzenie oraz powołane wyżej przepisy należy zgodzić się z Pani stanowiskiem, że dopisanie Pani do rachunku bankowego Pani ojca nie będzie skutkować powstaniem po Pani stronie obowiązku podatkowego określonego w ustawie o podatku od spadków i darowizn, wobec czego nie wystąpi po Pani stronie obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn oraz złożenia zgłoszenia SD-Z2 do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz.111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy zdnia11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.