Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
22 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania od córki środków pieniężnych w celu przechowania. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Pana córka, osoba pełnoletnia, co miesiąc po wypłacie wynagrodzenia przelewa Panu część swoich pieniędzy na Pana konto bankowe. Jest to część środków, które pozostają jej po zapewnieniu bieżących potrzeb. Przekazywanie pieniędzy odbywa się wyłącznie ze względów praktycznych i organizacyjnych – córka ma trudności z samodzielnym zarządzaniem wolnymi środkami finansowymi („pieniądze się jej nie trzymają”). W związku z tym przelewa je Panu, a następnie Pan – w miarę potrzeb – przekazuje jej ustaloną z góry kwotę tygodniowo na życie. Jeżeli po takim okresie pozostają jakieś nadwyżki, córka decyduje o ich dalszym przeznaczeniu, najczęściej na swoim osobnym koncie oszczędnościowym. Środki te pozostają własnością córki – Pan jedynie przechowuje je i zarządza nimi technicznie, zgodnie z jej dyspozycjami. Nie traktuje ich Pan jako swojej darowizny ani przychodu. Kwota przepływów finansowych w opisanej formie wynosi średnio od około 2 000 zł do 5 000 zł miesięcznie (w każdą stronę).
Pytanie
Czy w opisanym stanie faktycznym – tj. w sytuacji, gdy córka przelewa na Pana konto bankowe część swojego wynagrodzenia wyłącznie w celu przechowania i następnie odzyskuje te pieniądze w formie wypłat tygodniowych – powstaje po Pana stronie lub po stronie córki obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych albo w podatku od spadków i darowizn, bądź obowiązek składania dodatkowych deklaracji podatkowych (np. PIT-36, PIT-37, zgłoszenia SD-Z2)?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, w opisanym stanie faktycznym nie powstaje obowiązek podatkowy ani po stronie Wnioskodawcy, ani po stronie jego córki.
Podatek od spadków i darowizn: Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlegają m.in. darowizny, czyli nieodpłatne przysporzenia majątkowe. Odwołując się do art. 888 Kodeksu cywilnego, darowizna wymaga definitywnego przysporzenia kosztem majątku darczyńcy. W opisywanej sytuacji nie występuje takie przysporzenie – środki pozostają własnością córki i podlegają zwrotowi, co odpowiada raczej konstrukcji umowy przechowania określonej w art. 835 Kodeksu cywilnego. Charakter czynności: Opisane przepływy pieniężne mają charakter czysto techniczny i organizacyjny, wynikający z trudności córki w samodzielnym gospodarowaniu wolnymi środkami. Kwoty przekazywane w obie strony wynoszą przeciętnie od około 2 000 zł do 5 000 zł miesięcznie i służą wyłącznie bieżącemu dysponowaniu własnymi środkami przez córkę. W konsekwencji, przedstawione zdarzenia nie powodują powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn, ani też obowiązku składania deklaracji lub zgłoszeń podatkowych (np. SD-Z2).
Powyżej przywołano tylko tę część Pan stanowiska, która odnosi się do podatku od spadków i darowizn.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:
1)dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2)darowizny, polecenia darczyńcy;
3)zasiedzenia;
4)nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5)zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6)nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie na podstawie tytułów ściśle w ustawie określonych. Jednym z takich tytułów jest darowizna.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie definiuje pojęcia „darowizna”, należy więc odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071).
W myśl art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.
Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.
Jak stanowi natomiast art. 890 § 1 i Kodeksu cywilnego:
Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:
Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.
W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:
Obowiązek podatkowy powstaje: przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.
Przedstawiając opis stanu faktycznego wskazał Pan, że Pana córka ma trudności z samodzielnym zarządzaniem wolnymi środkami finansowymi. W związku z tym co miesiąc przelewa na Pana konto część swojego wynagrodzenia. Pan natomiast przekazuje co tydzień córce ustaloną z góry kwotę na życie. W przypadku pozostania nadwyżki środków pieniężnych, Pana córka decyduje o ich dalszym przeznaczeniu, najczęściej na swoim osobnym koncie oszczędnościowym. Środki pozostają własnością córki, Pan jedynie przechowuje je i zarządza nimi technicznie, zgodnie z dyspozycjami córki. Nie traktuje ich Pan jako swojej darowizny.
Z treści przedstawionego stanu faktycznego wynika więc, że środki pieniężne nie otrzymuje Pan w darowiźnie lecz na przechowanie.
Zgodnie z art. 835 ww. ustawy Kodeks cywilny:
Przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie.
Jak już wcześniej wskazano, opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlegają wyłącznie czynności, które zostały enumeratywnie wymienione w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. czynności prawne, których skutkiem jest nieodpłatne nabycie rzeczy lub praw majątkowych przez osoby fizyczne. Otrzymanie środków pieniężnych na podstawie umowy o przechowanie nie jest jedną z tych czynności, które ustawodawca objął zakresem przedmiotowym ustawy.
Skoro zatem środki pieniężne córka przekazuje Panu jedynie na przechowanie, to ich otrzymanie nie podlega uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od spadków i darowizn.
Tym samym nie ciąży na Panu obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn z tytułu otrzymania środków pieniężnych od córki na przechowanie ani obowiązek składania deklaracji lub zgłoszenia w podatku od spadków i darowizn.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem, została wydana wyłącznie dla Pana. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Nie rozstrzyga ona zatem o skutkach podatkowych jakie wystąpią po stronie Pana córki. Stosownie do powyższego, jeżeli Pana córka chciałaby również otrzymać interpretację indywidualną, to powinna złożyć odrębny wniosek i uiścić wymaganą opłatę.
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pana stanowiska wyłącznie w zakresie podatku od spadków i darowizn. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.