Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0111-KDIB2-3.4015.280.2025.2.MD

fot. Shutterstock
Interpretacja indywidualna z dnia 23 października 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.280.2025.2.MD

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn:

-w części dotyczącej wpłat od widzów, których można zidentyfikować co najmniej z imienia i nazwiska – jest prawidłowe,

-w części dotyczącej wpłat od osób, których nie może Pani zidentyfikować z imienia i nazwiska – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 7 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymywania wpłat od widzów. Uzupełniła go Pani w piśmie z 30 września 2025 r. (data wpływu – 2 października 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Od (...) r. prowadzi Pani profil na portalu internetowym (...), w ramach którego publikuje materiały w formie autorskich filmów, podcastów oraz artykułów dotyczących tematyki (...), a także (...).

Platforma (...) umożliwia twórcom internetowym zbieranie wsparcia finansowego od innych osób, nazywanych (...). Osoby chętne wspierać danego twórcę, dokonują dobrowolnych wpłat za pośrednictwem portalu i mogą zadeklarować wsparcie w postaci równych, miesięcznych wpłat.

Twórca korzystający z serwisu może samodzielnie ustanowić progi wpłat (np. 5 USD miesięcznie). (...), dokonujący wpłat na rzecz twórcy za pośrednictwem (...), mają pełną dowolność w wyborze progów wpłat. Portal po pobraniu prowizji dokonuje przelewu zebranych środków na rachunek bankowy twórcy.

Progi, na jakich wspierający mogą zadeklarować stałe wsparcie Pani działalności, to: 5 USD, 8 USD, 8.50 USD, 13 USD, 18 USD, 30 USD miesięcznie.

Chcąc okazać wdzięczność osobom wspierającym Pani działalność oraz nawiązać kontakt z osobami o podobnych zainteresowaniach, organizuje Pani spotkania z (...) na platformie (...) oraz stworzyła grupę (...) na platformie (...). Często w publikowanych materiałach składa Pani również podziękowania osobom wspierającym lub przykładowo wymienia ich w końcowej części filmu bądź artykułu. Nie składa Pani (...) żadnych obietnic co do otrzymania treści w zamian za wpłaty. Natomiast (...) nie są uprawnieni do żądania od Pani konkretnego świadczenia lub zachowania się w zamian za przekazywane wsparcie finansowe.

Brak jest ścisłego powiązania pomiędzy Pani decyzją o stworzeniu i publikacji kolejnych materiałów a faktem otrzymywania wpłat od (...). Pani działalność wynika z Pani zainteresowań i jest prowadzona niezależnie od uzyskiwanego wsparcia finansowego.

Posiada Pani dane umożliwiające identyfikację (...) z imienia i nazwiska oraz ustalenie wysokości wpłat dokonanych przez poszczególne osoby.

W sporadycznych, jednostkowych przypadkach nie jest Pani w stanie ustalić imienia i nazwiska Patrona. Dokumentacja generowana przez platformę (...) zawiera informację o przypisanym każdemu użytkownikowi unikalnym numerze identyfikacyjnym oraz sumie wpłat dokonanych przez tę osobę.

Suma wpłat dokonanych przez pojedynczego (...) w roku bieżącym oraz w okresie 5 lat poprzedzających ten rok w żadnym przypadku nie przekroczyła wartości 4300 zł.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że zgodnie z regulaminem serwisu (...) (wersja obowiązująca od (...) r.), (...) to platforma członkowska, która pomaga fanom łączyć się z twórcami. Twórca to osoba, która tworzy stronę na (...), aby nawiązać kontakt z (...), którzy nabywają subskrypcje na (...), aby wspierać twórczość twórcy. (...) zaś to osoba, która wspiera twórcę – subskrybuje i/lub dokonuje zakupu na (...), co może wiązać się ze specjalnymi korzyściami od twórców, których lubi. Dzięki subskrypcji lub ofercie na (...) (...) mogą otrzymywać korzyści i bezpośrednio kontaktować się z twórcami za pomocą narzędzi dostarczanych przez serwis, a za pośrednictwem (...) mają możliwość zaangażowania się w społeczność (...) i twórców. Co istotne, oferowanie (...) specjalnych korzyści nie jest obligatoryjne. Twórca, w zależności od przyjętego modelu działania na platformie, może oferować takie korzyści lub nie. W związku z tym, w pewnych okolicznościach platforma (...) jest odpowiedzialna za naliczenie podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej.

Ponadto należy wyeksponować fakt, iż zgodnie z dostępnymi na platformie (...) informacjami o tzw. ustawieniach podatkowych, twórca może uwzględnić to czy (...) w jakikolwiek sposób motywują się do wspierania jego działalności, niezależnie od udostępnianych treści. Jeśli (...) nie otrzymują żadnych korzyści, w zamian za przekazywane wsparcie twórca powinien dodać „Wsparcie Ogólne” (ang. General Support) jako jedyną „korzyść” w ustawieniach podatkowych.

Przez cały okres swojej twórczości na portalu (...) wskazywała Pani „Wsparcie Ogólne” (ang. General Support) jako jedyną „korzyść” w ustawieniach podatkowych, co oznacza że dokonujący wpłat (...) nie oczekiwali w zamian żadnych benefitów lub specjalnych korzyści. Nigdy nie oferowała Pani również takich korzyści, jak np. ekskluzywne dzieła lub gadżety. Jak wskazano już w treści pierwotnego wniosku, brak jest ścisłego powiązania pomiędzy Pani decyzją o stworzeniu i publikacji kolejnych materiałów a faktem otrzymywania wpłat od (...). Pani działalność wynika z Pani zainteresowań i jest prowadzona niezależnie od uzyskiwanego wsparcia finansowego.

Nie prowadzi Pani pozarolniczej działalności gospodarczej.

Pytania (częściowo przeformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym, otrzymywane przez Panią wsparcie finansowe od (...) stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym, będzie Pani obowiązana do zapłaty podatku od spadków i darowizn z tytułu otrzymanych środków pieniężnych?

Pani stanowisko w sprawie (częściowo przeformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Pani zdaniem, otrzymywane od (...) wsparcie finansowe stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, jako nabycie tytułem darowizny.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy.

Ponieważ ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera odrębnej definicji legalnej darowizny uzasadnione jest w tym przypadku dokonanie wykładni systemowej tego pojęcia i sięgnięcie w tym zakresie do regulacji ustawy Kodeks cywilny.

Według art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Stosownie do treści art. 890 § 1 cyt. Kodeksu, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Darowizna jest umową zobowiązującą dokonywaną pod tytułem darmym, co oznacza że należy do czynności prawnych, których celem jest dokonanie aktu szczodrobliwości bez gospodarczego ekwiwalentu.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że relacje istniejące pomiędzy Panią a poszczególnymi (...), odpowiadają w swej treści umowie darowizny. Darczyńcą w tym przypadku jest każdy (...), przekazujący jakiekolwiek środki pieniężne na Pani rzecz za pośrednictwem portalu (...). Umowa jest ważna, mimo braku zachowania formy aktu, z uwagi na fakt spełnienia świadczenia.

Zaznaczyć należy również, że organizowane przez Panią spotkania z (...) na platformie (...), stworzenie grupy (...) na platformie (...) oraz podziękowania składane w opisany powyżej sposób nie stanowią gospodarczego ekwiwalentu dla otrzymywanego wsparcia. Są to jedynie symboliczne, funkcjonujące na poziomie moralnym i emocjonalnym formy okazywania wdzięczności za udzielone wsparcie. Warto podkreślić również brak ścisłego powiązania pomiędzy Pani decyzją o stworzeniu i publikacji kolejnych materiałów a faktem otrzymywania wpłat od (...).

Nadmienić należy również, że okazywanie wdzięczności darczyńcy jest niejako jednym z elementów umowy darowizny, o którym mowa pośrednio w art. 898 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym darczyńca może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowany dopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności.

W świetle powyższego uznać należy, że w opisanym wyżej stanie faktycznym wsparcie finansowe otrzymywane przez Panią od (...) podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn jako nabycie tytułem darowizny.

W Pani opinii, również wpłaty od (...), których można zidentyfikować jedynie poprzez nadany im unikatowy, indywidualny numer identyfikacyjny na platformie (...), można kwalifikować jako umowy darowizny. Taki sposób identyfikacji pozwala bowiem określić podmiot umowy, jej dokładną treść oraz wysokość wpłaty od konkretnej osoby. Wpłaty od (...) zidentyfikowanych wyłącznie poprzez nadany im numer użytkownika powinny być traktowane jako darowizny od osób zaliczanych do III grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

2. Pani zdaniem, w opisanym wyżej stanie faktycznym nie będzie Pani obowiązana do zapłaty podatku od spadków i darowizn z tytułu otrzymanych środków pieniężnych.

Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 5733 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej. W okresie do 1 lipca 2023 r. ww. kwota wolna od podatku wynosiła natomiast 4902 zł.

Natomiast według art. 9 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeżeli nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych od tego samego zbywcy następuje więcej niż jeden raz, do czystej wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się czystą wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych dotychczas od tego samego zbywcy w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

W świetle powyższego, z uwagi na fakt, że łączna suma wpłat dokonanych przez pojedynczego Patrona w roku bieżącym oraz w okresie 5 lat poprzedzających ten rok w żadnym przypadku nie przekroczyła wartości 4300 zł, darowizny te nie będą rodziły po Pani stronie obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Stosownie do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Art. 6 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 4 ww. ustawy stanowi, że:

Obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 tej ustawy:

Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

W myśl art. 8 ust. 1 omawianej ustawy:

Wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych przyjmuje się w wysokości określonej przez nabywcę, jeżeli odpowiada ona wartości rynkowej tych rzeczy i praw, a wartość praw do wkładów oszczędnościowych – w wysokości tych wkładów.

Art. 9 ust. 1 oraz 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi natomiast, że:

Opodatkowaniu podlega nabycie, od jednego zbywcy, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1) 36 120 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;

2) 27 090 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;

3) 5733 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Jeżeli nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych od tego samego zbywcy następuje więcej niż jeden raz, do czystej wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się czystą wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych dotychczas od tego samego zbywcy w roku, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, i w okresie 5 lat poprzedzających ten rok. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Od 28 czerwca 2023 r. do 30 czerwca 2023 r. kwota wolna dla III grupy podatkowej wynosiła 5644 zł, wcześniej – od 13 października 2022 r. do 27 czerwca 2023 r. – 5308 zł, a wcześniej 4902 zł.

Zgodnie z art. 14 ust. 1-3 tej ustawy:

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1) do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;

2) do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;

3) do grupy III – innych nabywców.

Stosownie do treści art. 17a ust. 1 cyt. ustawy:

Podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn ma charakter zamknięty. Zatem, opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko nabycie i to takie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Jednym z takich tytułów, na podstawie którego dochodzi do nabycia jest darowizna, do której się Pani odwołuje.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071 ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna jest zatem dobrowolnym świadczeniem na rzecz obdarowanego pod tytułem darmym, nie wynika z żadnego stosunku zobowiązaniowego czy z ustawy. Jej istotną cechą jest to, że powstaje stosunek pomiędzy darczyńcą i obdarowanym.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Stosownie do treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Daną czynność można zatem uznać za darowiznę, jeśli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego.

Stąd decydujące znaczenie dla dokonania oceny prawnopodatkowej w każdym indywidualnym przypadku ma treść umowy wiążącej jej strony, w szczególności zaś ustalenie:

-czy czynność prawna ma charakter nieodpłatny,

-czy występuje obdarowany oraz darczyńca,

-jaki był charakter przekazanych środków.

Jednoznaczne określenie powyższych elementów jest niezwykle istotne, ponieważ nie każde bezpłatne przysporzenie mieści się w definicji umowy darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Nieodpłatne przekazanie majątku może bowiem wynikać także z innego tytułu prawnego (art. 889 Kodeksu cywilnego). Natomiast skutki prawnopodatkowe danego nabycia środków pieniężnych przez osoby fizyczne można oceniać na podstawie przepisów ustawy o podatku do spadków i darowizn tylko pod warunkiem, że stanowi ono nabycie tytułem ujętym w ww. art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn a więc m.in. tytułem darowizny.

Z opisu zdarzenia wynika, że od (...) r. prowadzi Pani profil na portalu internetowym (...), w ramach którego publikuje materiały. Osoby chętne wspierać danego twórcę, dokonują dobrowolnych wpłat za pośrednictwem portalu i mogą zadeklarować wsparcie w postaci równych, miesięcznych wpłat. Brak jest ścisłego powiązania pomiędzy Pani decyzją o stworzeniu i publikacji kolejnych materiałów a faktem otrzymywania wpłat od (...). Pani działalność wynika z Pani zainteresowań i jest prowadzona niezależnie od uzyskiwanego wsparcia finansowego. Posiada Pani dane umożliwiające identyfikację (...) z imienia i nazwiska oraz ustalenie wysokości wpłat dokonanych przez poszczególne osoby. W sporadycznych, jednostkowych przypadkach nie jest Pani w stanie ustalić imienia i nazwiska (...). Dokumentacja generowana przez platformę (...) zawiera informację o przypisanym każdemu użytkownikowi unikalnym numerze identyfikacyjnym oraz sumie wpłat dokonanych przez tę osobę. Suma wpłat dokonanych przez pojedynczego (...) w roku bieżącym oraz w okresie 5 lat poprzedzających ten rok w żadnym przypadku nie przekroczyła wartości 4300 zł.

Aby wpłata mogła zostać uznana za darowiznę w celu prawidłowego zgłoszenia do opodatkowania, koniecznym jest, aby darczyńca (darujący daną kwotę) był możliwy do zidentyfikowania przynajmniej z imienia i nazwiska, czy też – w przypadku, gdy darczyńcą nie jest osoba fizyczna – na podstawie innych danych szczegółowych, według których można zidentyfikować ten podmiot. Ważne tym samym jest, aby można było przypisać, że dana kwota (darowizna) została przekazana przez ściśle określoną osobę/podmiot.

Treścią umowy darowizny jest zobowiązanie darczyńcy (czyli skonkretyzowanego podmiotu) do bezpłatnego spełnienia świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Tak określone essentialia negotii umowy darowizny pozwalają zaliczyć ją do umów jednostronnie zobowiązujących – w których to darczyńca jest stroną, która się zobowiązuje do określonego świadczenia.

Skoro zatem – jak Pani twierdzi – jest Pani w stanie przyporządkować większość otrzymywanych wpłaty do konkretnych, możliwych do wskazania co najmniej z imienia i nazwiska osób, a wpłaty te nie są związane z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym z Pani strony, to powinny one być opodatkowane zgodnie z zasadami przewidzianymi w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Dopiero więc kiedy ma miejsce przekroczenie kwoty wolnej od podatku dla odpowiedniej grupy podatkowej – najczęściej 5733 zł dla III grupy podatkowej (wcześniej były to wymienione wyżej kwoty 5644 zł, 5308 zł i 4902 zł) – to konieczne jest złożenie zeznania o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych SD-3 w terminie miesiąca od otrzymania darowizny, która przekroczy ww. kwotę wolną od jednej osoby w ciągu 5 lat.

Nie mogę jednak zgodzić się z Pani stanowiskiem, że do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn można także zakwalifikować wpłaty od (...) zidentyfikowanych wyłącznie poprzez nadany im numer użytkownika. Takie osoby nie są bowiem wystarczająco zidentyfikowane – nie jest Pani w stanie wskazać konkretnego darczyńcy, sam bowiem numer identyfikacyjny na portalu internetowym nie rozróżnia konkretnej osoby w świecie rzeczywistym, która może zostać wskazana na formularzu SD-3 przy zgłaszaniu darowizny do opodatkowania. Wpłat takich nie można zatem kwalifikować jako darowizn podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-  Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

-  Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.