Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

30 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1.Zainteresowany będący stroną postępowania:

A.C.

(...)

2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

B.C.

(...)

Opis zdarzeń przyszłych

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem:

1)Zainteresowany będący stroną postępowania, zwany dalej: "Zainteresowanym";

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: zwana dalej: "Zainteresowaną", (zwani dalej łącznie: "Zainteresowanymi").

Zainteresowani posiadają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz podlegają nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o PIT. Zainteresowany na dzień składania wniosku jest w związku małżeńskim z Zainteresowaną i pozostaje z nią w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej.

Zainteresowany prowadzi gospodarstwo rolne, w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 423), które wchodzi w skład wspólności ustawowej małżeńskiej.

Przedmiotem działalności Zainteresowanego jest chów oraz hodowla drobiu rzeźnego (specjalny dział produkcji rolnej).

Na nieruchomości gruntowej (wchodzącej w skład małżeńskiej wspólności majątkowej) położone są kurniki oraz inne obiekty budowlane, które również wchodzą w skład małżeńskiej wspólności majątkowej, a także są niezbędne do prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Zainteresowany jest czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 361, dalej jako: "ustawa o VAT").

Zainteresowana nie jest podatnikiem VAT w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Faktury dokumentujące dostawę towarów i usług oraz faktury dokumentujące nabycia towarów i usług prowadzonej działalności w ramach działu specjalnej produkcji rolnej wystawiane są na Zainteresowanego.

Zainteresowany na potrzeby rozliczeń publicznoprawnych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych przy ustalaniu dochodu z działów specjalnej produkcji rolnej posługuje się normami szacunkowymi, w zgodzie z art. 24 ust. 4 ustawy o PIT.

W związku z uzyskiwanymi przychodami z działalności rolniczej Zainteresowany nie prowadzi ksiąg podatkowych, ale prowadzi ewidencje środków trwałych składników majątkowych. Mając na względzie prowadzenie gospodarstwa rolnego w ramach działu specjalnej produkcji rolnej, Zainteresowany składa do 20 stycznia każdego roku deklaracje do wymiaru zaliczek na podatek dochodowy od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej (PIT-6).

Zainteresowani, pozostający od wielu lat we wspólności majątkowej małżeńskiej, chcą wspólnie zacząć prowadzić gospodarstwo rolne ze względu na konieczny duży nakład pracy oraz zaangażowanie w prowadzeniu omawianej działalności, a także ze względu na już długi okres pozostawania we wspólności majątkowej małżeńskiej.

W związku z powyżej przedstawionym stanem faktycznym Zainteresowani powzięli następujące wątpliwości.

Pytania

1.Czy Zainteresowani powinni w przyszłym roku złożyć dwie oddzielne deklaracje do wymiaru zaliczek na podatek dochodowy od dochodów z działów specjalnej produkcji rolnej (PIT-6), w których wykażą po połowie uzyskiwanych dochodów w związku z tym, że składniki majątkowe składające się na gospodarstwo rolne (specjalny dział produkcji rolnej) należą do majątku wspólnego małżonków, a Zainteresowana będzie bezpośrednio zaangażowana w prowadzenie gospodarstwa rolnego?

2.Czy limit przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych w kwocie 2 500 000 euro zredagowany w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.), którego przekroczenie zobowiązuje do założenia i prowadzenia ksiąg rachunkowych będzie liczony oddzielnie dla Zainteresowanego oraz Zainteresowanej po 1/2 przychodów uzyskiwanych w związku z planem wspólnego prowadzenia gospodarstwa rolnego należącego do ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej w zakresie obejmującym specjalny dział produkcji rolnej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Zainteresowanych, powinni oni w przyszłym roku złożyć deklaracje PIT-6 w ten sposób, że złożą dwie oddzielne deklaracje do wymiaru zaliczek na podatek dochodowy od dochodów z działów specjalnej produkcji rolnej (PIT-6), w których wykażą po połowie uzyskiwanych dochodów w związku z tym, że składniki majątkowe składające się na gospodarstwo rolne (specjalny dział produkcji rolnej) należą do majątku wspólnego małżonków, a Zainteresowana będzie bezpośrednio zaangażowana w prowadzenie gospodarstwa rolnego.

Przedmiotem działalności Zainteresowanego jest chów oraz hodowla drobiu rzeźnego. Powyższa aktywność wypełnia definicję legalną specjalnego działu produkcji rolnej, ponieważ jak stanowi art. 2 ust. 3 ustawy o PIT działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy o PIT podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, są obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym.

W związku z powyższym przepisem, właściwą deklaracją do złożenia przez podatnika jest deklaracja do wymiaru zaliczek podatku dochodowego od dochodów z działów specjalnej produkcji rolnej ustalanych przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu (PIT-6).

Urzędowa wersja pisma PIT-6 nie przewiduje możliwości rozszerzenia kręgu podatników w ramach jednego formularza, a w konsekwencji nie jest możliwe złożenie deklaracji do wymiaru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów z działów specjalnej produkcji rolnej ustalanych przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu - przez dwie osoby w jednym piśmie.

Problem dotyczący niedostosowanych do przepisów podatkowych wzorów deklaracji pojawiał się już w praktyce, natomiast w zakresie zgłoszenia darowizny w podatku od spadków i darowizn celem skorzystania ze zwolnienia podmiotowego. Mianowicie w ramach jednej deklaracji SD-Z2 obdarowany nie mógł wskazać dwóch darczyńców, ponieważ urzędowa deklaracja nie przewidywała ich większej liczby. W konsekwencji pojawił się problem, czy w związku z tym, że darczyńcami są rodzice, a przedmiot darowizny pochodzi ze wspólności ustawowej małżeńskiej, potrzebne jest składanie dwóch odrębnych deklaracji SD-Z2 z podziałem darowizny po równo od każdego małżonka na rzecz obdarowanego.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 15 czerwca 2023 r., znak 0111-KDIB2-3.4015.74.2023.1.ASZ wskazał, Iż prawidłowe jest stanowisko złożenia w tym przypadku dwóch odrębnych deklaracji SD-Z2, w sytuacji, kiedy darowizna pochodzi od rodziców z ich wspólności ustawowej małżeńskiej. W takim wypadku należy podzielić wartość darowizny po równo od każdego darczyńcy na rzecz obdarowanego i złożyć dwie odrębne deklaracje SD-Z2, celem skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od spadków i darowizn.

Co prawda powyższa interpretacja indywidualna dotyczy zwolnienia darowizny z podatku od spadków i darowizn, natomiast problem polegał na braku możliwości złożenia kompletnej deklaracji podatkowej w ramach jednego formularza. Powyższe jest tożsame z problemem występującym w omawianym stanie faktycznym Zainteresowanych, ponieważ deklaracja PIT-6 w rubryce D: "Dane identyfikacyjne podatnika" nie przewiduje możliwości wskazania dwóch podatników. Co za tym idzie, złożenia deklaracji PIT-6 jest możliwe wyłącznie przez jednego podatnika.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 ustawy o PIT małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów. Dodatkowo, jak stanowi ad. 8 ustawy o PIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a. łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe."

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz okoliczność należenia gospodarstwa rolnego do wspólności majątkowej małżeńskiej Zainteresowanym przysługiwać będzie dochód w wysokości udziału w majątku wspólnym. Zatem w omawianym przypadku zarówno Zainteresowanemu oraz Zainteresowanej przysługuje 1/2 udziału w dochodzie osiąganym w związku z prowadzeniem gospodarstwa rolnego w zakresie specjalnego działu produkcji rolnej.

W konsekwencji zdaniem Zainteresowanych, powinni oni w przyszłym roku złożyć deklaracje PIT-6 w ten sposób, że złożą dwie oddzielne deklaracje do wymiaru zaliczek na podatek dochodowy od dochodów z działów specjalnej produkcji rolnej (PIT-6). w których wykażą po połowie uzyskiwanych dochodów w związku z tym, że składniki majątkowe składające się na gospodarstwo rolne (specjalny dział produkcji rolnej) należą do majątku wspólnego małżonków, a Zainteresowana będzie bezpośrednio zaangażowana w prowadzenie gospodarstwa rolnego.

Zdaniem Zainteresowanych, limit przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych w kwocie 2 500 000 euro zredagowany w ustawie o rachunkowości, którego przekroczenie zobowiązuje do założenia I prowadzenia ksiąg rachunkowych będzie liczony oddzielnie dla Zainteresowanego oraz Zainteresowanej po 1/2 przychodów uzyskiwanych w związku z planem wspólnego prowadzenia gospodarstwa rolnego należącego do ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej w zakresie obejmującym specjalny dział produkcji rolnej.

Limit kwotowy wskazany w art. 24a ust. 4 ustawy o PIT zobowiązujący podatnika do założenia i prowadzenia ksiąg rachunkowych precyzuje art. 2 ust 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości. Stanowi on, że przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3. do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz.U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 500 000 euro.

Jak już wspominano w opisie sianu faktycznego. Zainteresowany oraz Zainteresowana pozostają w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, w której w skład wchodzi omawiane gospodarstwo rolne. Biorąc pod uwagę treść art 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 z ze zm., dalej jako: k.r.o.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy ustawowa wspólność majątkowa, do której stosownie do postanowień art. 31 § 2 pkt 1 oraz pkt 2 tej ustawy wchodzi pobrane wynagrodzenie za prace i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków, dochody z majątku wspólnego, jak również z dochody z majątku wspólnego oraz osobistego każdego z małżonków.

Jak stanowi art. 6 ustawy o PIT małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiągniętych przez nich dochodów. Stosownie do art. 8 ustawy o PIT przychody ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania określa się proporcjonalnie dla każdego podatnika dla jego prawa do udziału w zysku. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału we wspólnej własności są równe.

Zgodnie z art. 43 § 1 k.r.o. oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Oznacza to, że przychody uzyskane z prowadzonego gospodarstwa rolnego w ramach działów specjalnych produkcji rolnej będą stanowiły własność Zainteresowanego oraz Zainteresowanej, którzy pozostają w związku małżeńskim.

W konsekwencji obowiązującej ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej udziały w dochodzie, który uzyskiwany będzie z prowadzonego gospodarstwa rolnego przypadną po równo, tj. 1/2 udziału w dochodzie będzie przysługiwać Zainteresowanemu oraz 1/2 udziału w dochodzie będzie przysługiwać Zainteresowanej. Powyższe dotyczy również potencjalnych strat, które w ramach prowadzenia gospodarstwa rolnego mogą wystąpić. Warto podkreślić, iż ani ustawa o PIT, ani ustawa o rachunkowości nie stanowią żadnego szczególnego sposobu ustalania limitu przychodów zobowiązujących do prowadzenia ksiąg rachunkowych. W ocenie Zainteresowanych brak jest podstaw prawnych do ustalenia jednego wspólnego limitu, który obowiązywałby w ich związku małżeńskim. Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych może powstać w odniesieniu do poszczególnych osób fizycznych, które prowadzą gospodarstwo rolne, a nie w stosunku do samego gospodarstwa rolnego jako takiego. W konsekwencji sposób liczenia limitu przychodów netto stanowiący obowiązek założenia oraz prowadzenia ksiąg rachunkowych jest całkowicie niezależny i autonomiczny od obowiązków deklaracyjnych w zakresie zobowiązań podatkowych (w omawianym przypadku w zakresie składania PIT-6).

Żalem, jeśli udziały w dochodach z gospodarstwa rolnego przypadną proporcjonalnie na każdego z małżonków (w związku ze wspólnym prowadzeniem gospodarstwa rolnego oraz ustrojem wspólności majątkowej małżeńskiej), to również limit 2 500 000. euro, którego przekroczenie zobowiązuje do założenia oraz prowadzenia ksiąg rachunkowych, tożsamo będzie przysługiwać wobec każdego z małżonków osobno.

Warto w tym miejscu przytoczyć stanowisko Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 listopada 2023 r. znak 0112-KDIL2-2.4011.660.2023.1.AA, który stwierdził w analogicznym stanie faktycznym, iż: „Reasumując - limit przychodów netto uzyskanych w ramach działalności gospodarczej i/lub działalności rolniczej w kwocie 2 000 000 euro, którego przekroczenie zobowiązuje do założenia ksiąg rachunkowych, dotyczy każdego z małżonków odrębnie.”

Podobne stanowisko zajął Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji Indywidualnej z dnia 6 kwietnia 2023 r., znak 0112-KDIL2-2.4011.115.2023.1.IM: „Dlatego też analiza okoliczności przedstawionych w opisie sprawy w kontekście omówionych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że limit przychodów netto uzyskanych w ramach rodzinnego gospodarstwa rolnego (w Państwa przypadku z działów specjalnych produkcji rolnej) w kwocie 2.000.000 euro, o którym mowa w cytowanym art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, zobowiązujących do założenia ksiąg rachunkowych - dotyczy każdego z Państwa odrębnie. Zatem, jeżeli suma przychodów netto osiągniętych w 2023 r. przez każdego z Państwa odrębnie, proporcjonalnie do udziału w zysku, będzie niższa niż równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro. to - w świetle przepisów o rachunkowości - nie będzie ciążył zarówno na Panu, jak i na Pana żonie obowiązek prowadzenia w 2024 r. ksiąg rachunkowych w prowadzonym gospodarstwie rolnym, mimo osiągnięcia wspólnie przychodów netto powyżej równowartości w walucie polskiej 2.000 000 euro.”

Tożsame stanowisko zajmował organ podatkowy w szeregu innych identycznych stanów faktycznych:

·interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 marca 2023 r., znak 0115-KDIT3.4011.106.2023.1.MJ;

·interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 marca 2023 r., znak 0112-KDIL2-2.4011.61.2023.2.MW;

·interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 listopada 2022 r., znak 0113-KDIPT2-1.4011.636.2022.2.KO;

·interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 czerwca 2025 r., znak 0113-KDIPT2-1.4011.379.2025.3.AP.

Tak samo wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 19 maja 2023 r, nr 0115-KDWT.4011.2.2023.1.KGD: „Wobec powyższego, analiza okoliczności opisanego zdarzenia przyszłego w kontekście omówionych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że limit przychodów netto, o którym mowa w cytowanym art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, zobowiązujących do założenia ksiąg rachunkowych dotyczy każdego z małżonków odrębnie. Zatem, Jeżeli suma przychodów netto osiągniętych w 2023 r. przez Pana - proporcjonalnie do udziału w zysku będzie niższa niż równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro, to nie będzie ciążył na Panu obowiązek prowadzenia w 2024 r. ksiąg rachunkowych w prowadzonym rodzinnym gospodarstwie rolnym, pomimo osiągnięcia wspólnie z żoną przychodów netto powyżej równowartości w walucie polskiej 2 000 000 euro.”

Konkludując, zdaniem Zainteresowanych, limit przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych w kwocie 2 500 000 euro zredagowany w ustawie o rachunkowości, którego przekroczenie zobowiązuje do założenia i prowadzenia ksiąg rachunkowych będzie liczony oddzielnie dla Zainteresowanego oraz Zainteresowanej po 1/2 przychodów uzyskiwanych w związku z planem wspólnego prowadzenia gospodarstwa rolnego należącego do ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej w zakresie obejmującym specjalny dział produkcji rolnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) – co do zasady – dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych.

Jednak zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1)miesiąc – w przypadku roślin,

2)16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3)6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4)2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

–licząc od dnia nabycia.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów są działy specjalne produkcji rolnej.

Stosownie do regulacji art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast regulacja art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, że:

W przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Zasady ustalania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej określa przepis art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

W myśl tego przepisu – dochód z tego źródła może być ustalony w dwojaki sposób:

·przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, wyszczególnionych w załączniku nr 2 ustawy,

·na podstawie prowadzonych przez podatnika ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.

W myśl art. 24a ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku podatkowego, jeżeli przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku podatnik informuje o prowadzeniu ksiąg rachunkowych w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym były prowadzone. Jeżeli księgi prowadziła spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska, informację składają wszyscy wspólnicy.

W odniesieniu do źródła przychodów, jakim są działy specjalne produkcji rolnej, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rozstrzyga o obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, a jedynie określa konsekwencje dla opodatkowania tego źródła przychodów w przypadku, gdy obowiązek ten wynika z odrębnych przepisów.

Limit kwotowy wskazany w art. 24a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zobowiązujący podatnika do zaprowadzenia ksiąg rachunkowych precyzuje art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.), zgodnie z którym:

Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz.U. z 2021 r. poz. 170), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 500 000 euro;

Stosownie do art. 3 ust. 3 ustawy o rachunkowości:

Wyrażone w euro wielkości, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy.

Z powyższego wynika, że wyboru sposobu ustalania dochodu ze źródła, którym są prowadzone działy specjalne produkcji rolnej, tj. na podstawie ksiąg bądź norm szacunkowych dokonuje sam podatnik. Jednak możliwość wyboru sposobu ustalania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej jest ograniczona wielkością uzyskiwanych przychodów z tego źródła.

Jeżeli więc przychody netto osób fizycznych prowadzących działy specjalne produkcji rolnej przekroczą kwotę określoną w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości – tj. kwotę 2 500 000 euro – osoby te są zobowiązane do stosowania przepisów o rachunkowości i założenia ksiąg rachunkowych od nowego roku podatkowego, następującego po roku, w którym ich przychody uzyskane z prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej przekroczyły ten limit.

Jeśli chodzi natomiast o możliwości stosowania limitu 2 500 000 euro dla każdego z małżonków odrębnie, przywołuję poniższe przepisy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W konsekwencji opodatkowanie uzyskanych przez małżonków dochodów z prowadzonych wspólnie działów specjalnych produkcji rolnej winno nastąpić zgodnie z ww. zasadami, a więc w szczególności z uwzględnieniem ustalonego przez nich prawa do udziału w zysku.

Tymczasem stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 2809 ze zm.), a w szczególności w art. 31 § 1, art. 33 oraz art. 43 tej ustawy.

Zgodnie z art. 31 § 1 powołanego Kodeksu:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich.

Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego.

W świetle natomiast art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa.

Stosownie do art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania rzeczy ruchomych oznacza nabycie ich przez każdego z małżonków w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

Z dalszej analizy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że konsekwencją uzyskania przez osobę fizyczną, spółkę cywilną osób fizycznych, spółkę jawną osób fizycznych oraz spółkę partnerską określonych w przepisach ustawy o rachunkowości łącznych przychodów netto ze sprzedaży towarów w kwocie określonej w art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy – jest obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Zainteresowany będący Stroną postępowania prowadzi gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 5 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 423), które wchodzi w skład wspólności ustawowej małżeńskiej.

Przedmiotem działalności Zainteresowanego jest chów oraz hodowla drobiu rzeźnego (specjalny dział produkcji rolnej).

Zainteresowany na potrzeby rozliczeń w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych przy ustalaniu dochodu z działów specjalnej produkcji rolnej posługuje się normami szacunkowymi, w zgodzie z art. 24 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zainteresowani chcą wspólnie zacząć prowadzić gospodarstwo rolne ze względu na konieczny duży nakład pracy oraz zaangażowanie w prowadzeniu omawianej działalności, a także ze względu na już długi okres pozostawania we wspólności majątkowej małżeńskiej.

Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą kwestii możliwości złożenia oddzielnych deklaracji PIT-6 oraz tego, w jaki sposób ustalić limit 2 500 000 euro w odniesieniu do każdego z małżonków.

We wniosku podaliście Państwo, że gospodarstwo rolne wchodzi w skład wspólności ustawowej małżeńskiej.

Mogą zatem Państwo, w sytuacji prowadzenia razem ww. gospodarstwa rolnego, złożyć oddzielne deklaracje do wymiaru zaliczek podatku dochodowego od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej ustalanych przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu (PIT-6), w których wskażą Państwo udział w dochodzie po ½, z uwzględnieniem postanowień art. 43 ust. 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

ust. 1. Podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2, są obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego urzędowi skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym.

ust. 3. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni o:

1)zaistnieniu zmian w prowadzonej produkcji w stosunku do podanej w deklaracji;

2)zaprzestaniu lub rozpoczęciu w ciągu roku eksploatacji obiektów umożliwiających całoroczny cykl produkcji;

3)rozpoczęciu w ciągu roku podatkowego prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej; w tym wypadku podatnicy ci składają deklaracje, o których mowa w ust. 1, o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w tym roku.

Ponadto wskazuję, że generalnie limit przychodów w kwocie 2 500 000 euro, o którym mowa w cytowanym art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, zobowiązujących do założenia ksiąg rachunkowych – dotyczy każdego z małżonków odrębnie. Zatem w związku z planem wspólnego prowadzenia gospodarstwa rolnego w zakresie obejmującym specjalny dział produkcji rolnej limit ten może być ustalany odrębnie dla każdego z Zainteresowanych.

W związku z powyższym Państwa stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnośnie powołanych interpretacji indywidualnych informuję, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe wyłącznie wobec Państwa i tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie zaznaczam, że niniejszą interpretację wydałem w oparciu o opis okoliczności faktycznych przedstawionych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan A.C. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.