Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek, uzupełniony pismem z 8 września 2025 r., o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan polskim rezydentem podatkowym.

W latach 2011-2015 pełnił Pan posługę kapłańską w Niemczech w (...), które jako pracodawca odprowadzało wyłącznie ze środków własnych składki do pracowniczego programu emerytalnego (betriebliche Altersvorsorge – bAV) prowadzonego w formie rachunku (...).

Nie finansował Pan żadnych składek z dochodów własnych.

W 2015 r., przed osiągnięciem wieku emerytalnego, wystąpił Pan z (...). W związku z tym 15 lipca 2025 r. otrzymał Pan na rachunek bankowy w Polsce jednorazowy przedterminowy zwrot zgromadzonych środków: 6.360,47 EUR (SEPA), co po średnim kursie NBP z 14 lipca 2025 r. stanowi 27.104,51 PLN. Przy wypłacie nie pobrano żadnego podatku.

Składki do pracowniczego programu emerytalnego opłacane przez pracodawcę w Niemczech nie zostały uwzględnione w zeznaniach podatkowych w latach 2011-2015.

Stara się Pan uzyskać od pracodawcy pełne zestawienie wpłat (daty i kwoty w EUR). Wszystkie wpłaty były dokonane w latach 2011-2015, jednak wciąż ich Pan nie posiada i nie jest pewien, czy je uzyska.

Zamierza Pan złożyć za 2025 r. zeznanie PIT-38 i rozliczyć przychód jako „zwrot środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym” zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Celem wniosku jest ustalenie, jaka powinna być podstawa opodatkowania i stawka podatku.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym podstawę opodatkowania z tytułu przedterminowego zwrotu środków z zagranicznego pracowniczego programu emerytalnego (bAV) stanowi różnica pomiędzy: kwotą otrzymanego zwrotu (po przeliczeniu na PLN według kursu z dnia poprzedzającego wpływ), a łączną wartością składek podstawowych wpłaconych na rachunek przez pracodawcę, i czy tak ustalony dochód podlega opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem i wykazywaniu w zeznaniu PIT-38 za 2025 r., zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 11 oraz art. 30a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie, podstawą opodatkowania jest różnica pomiędzy kwotą zwrotu a sumą wpłat pracodawcy. Stawka podatku wynosi 19% i wykazywana jest w części D.8 formularza PIT-38.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przedmiotowy zwrot stanowi przychód z kapitałów pieniężnych opodatkowany zryczałtowaną stawką 19%.

Zgodnie z art. 30a ust. 7 ww. ustawy dochód (podstawa opodatkowania) ustala się jako różnicę pomiędzy: kwotą zwrotu przeliczoną na złote według średniego kursu NBP z dnia poprzedzającego wpływ środków, a łączną wartością wszystkich składek podstawowych wpłaconych na rachunek programu – niezależnie od tego, czy finansował je pracodawca, czy pracownik.

W Pana przypadku wszystkie składki były pokrywane wyłącznie przez pracodawcę (…). Niemniej, jako „składki podstawowe” pomniejszają one przychód na podstawie powołanego przepisu. W konsekwencji przychód do opodatkowania w zeznaniu PIT-38 za 2025 r. stanowi jedynie nadwyżka kwoty zwrotu ponad sumę udokumentowanych składek pracodawcy. Jeżeli wartość składek jest równa lub wyższa od kwoty zwrotu, dochód wynosi 0 zł, a podatek nie powstaje.

Tak ustalone zasady pozostają zgodne z dotychczasową linią interpretacyjną Dyrektora KIS, która potwierdza, że składki finansowane przez pracodawcę pomniejszają podstawę opodatkowania przy przedterminowym zwrocie z PPE/PPE zagranicznego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a tej ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 4a wyżej cytowanej ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów.

Z opisu zdarzenia wynika w szczególności, że jest Pan polskim rezydentem podatkowym. W latach 2011-2015 pełnił Pan posługę kapłańską w Niemczech w (...), które jako pracodawca odprowadzało wyłącznie ze środków własnych składki do pracowniczego programu emerytalnego (betriebliche Altersvorsorge – bAV) prowadzonego w formie rachunku (...) Nie finansował Pan żadnych składek z dochodów własnych. W 2015 r., przed osiągnięciem wieku emerytalnego, wystąpił Pan z (...). W związku z tym 15 lipca 2025 r. otrzymał Pan na rachunek bankowy w Polsce jednorazowy przedterminowy zwrot zgromadzonych środków: 6.360,47 EUR (SEPA), co po średnim kursie NBP z 14 lipca 2025 r. stanowi 27.104,51 PLN. Przy wypłacie nie pobrano żadnego podatku. Składki do pracowniczego programu emerytalnego opłacane przez pracodawcę w Niemczech nie zostały uwzględnione w zeznaniach podatkowych w latach 2011-2015.

W świetle opisanego zdarzenia znajdą zatem zastosowanie uregulowania zawarte w Umowie między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90).

Analizując jednak treść poszczególnych artykułów Umowy polsko-niemieckiej należy zauważyć, że Umowa ta nie zawiera szczególnego artykułu, który regulowałby zasady opodatkowania przychodu w związku wypłatą środków gromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym.

Stosownie do art. 18 ust. 1 ww. Umowy:

Emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 tej Umowy:

Dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Zatem odnosząc się do opodatkowania środków pieniężnych, które Pan otrzymał z tytułu dokonywanych przez niemieckiego pracodawcę wypłat w ramach pracowniczego programu emerytalnego – dla oceny, czy podlegają one opodatkowaniu stosownie do art. 18 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ww. Umowy – wskazane jest odwołanie się do wskazówek zawartych w Komentarzu do Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD. Zawierane przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania są bowiem wzorowane na Modelowej Konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, zatem interpretacja ich postanowień powinna uwzględniać ustalenia przyjęte na szczeblu OECD, znajdujące wyraz w wypracowanym przez państwa członkowskie tej organizacji, w tym również Polskę, Komentarzu do Modelowej Konwencji (MK).

Ww. Umowa polsko-niemiecka nie definiuje, co należy rozumieć przez określenie „emerytury i inne podobne świadczenia lub renty”. Zgodnie z Komentarzem do art. 18 Konwencji Modelowej OECD rodzaje wypłat objętych tym artykułem obejmują nie tylko emerytury wypłacane bezpośrednio byłym pracownikom najemnym, lecz również innym beneficjentom (…) oraz inne podobne świadczenia, np. renty starcze z tytułu dawnego zatrudnienia. Różne wypłaty mogą być dokonywane na rzecz pracownika po ustaniu jego zatrudnienia. Kwestię, czy takie wypłaty są objęte art. 18 można ocenić w zależności od ich istoty, z uwzględnieniem faktów i okoliczności, w których są dokonywane.

O ile określenie „emerytura” w ramach zwykłego znaczenia tego słowa obejmuje tylko okresowe wypłaty, o tyle sformułowanie „inne podobne świadczenia” jest dość szerokie, aby objąć wypłaty nieokresowe. Na przykład, wypłata ryczałtowa w miejsce wypłat okresowych dokonana w momencie ustania zatrudnienia może wchodzić w zakres stosowania tego artykułu. Czy konkretną wypłatę należy uważać za inne świadczenie podobne do emerytury zależy od konkretnych okoliczności. Na przykład, jeżeli wykaże się, że powodem wypłaty ryczałtowej jest przeliczenie emerytury lub rekompensata za zmniejszoną emeryturę, wówczas daną wypłatę można określić jako „inne podobne świadczenie” objęte artykułem 18 Konwencji Modelowej. Mogłoby to mieć miejsce na przykład wówczas, gdyby osoba miała możliwość wyboru w momencie przejścia na emeryturę między wypłacaniem emerytury a kwotą ryczałtową obliczoną w powiązaniu z ogólną kwotą składek lub kwotą emerytury, do której osoba byłaby uprawniona według obowiązujących zasad w zakresie systemu emerytalnego. Ważnym czynnikiem jest źródło wypłat. Inne czynniki, które mogą pomóc w ustaleniu, czy wypłata lub seria wypłat jest objęta artykułem 18, są zwłaszcza następujące: czy wypłata jest dokonana w czasie, czy po ustaniu zatrudnienia uprawniającego do wypłaty odbiorca w dalszym ciągu pracuje, czy odbiorca osiągnął normalny wiek emerytalny właściwy dla danego zawodu; jaka jest sytuacja innych osób mających prawo do takiego samego rodzaju wypłaty ryczałtowej i czy odbiorca może korzystać jednocześnie z innych świadczeń emerytalnych. Zwrot składek emerytalnych (na przykład po czasowym zatrudnieniu) nie stanowi „innego podobnego świadczenia” w rozumieniu artykułu 18 Konwencji Modelowej.

Termin „emerytury i podobne świadczenia” oznacza wynagrodzenie, które jest wypłacane po przejściu na emeryturę i które w pierwszej kolejności, aczkolwiek nie wyłącznie, ma na celu zabezpieczenie źródła utrzymania osobie je otrzymującej (Klaus Vogel on Double Taxation Convention A commentary to the OECD-, UN-, US Model Conventions for the Avoidance of Double Taxation on Income and Capital With Particular Reference to German Treaty Practice, Third Edition, Kluwer Law International, str. 1006, Nb 11 oraz str. 1008, Nb 14).

Biorąc zatem pod uwagę przedstawione okoliczności, w szczególności zaś fakt, że wypłaty środków zebranych w niemieckim funduszu emerytalnym nie zostały dokonane ani w związku z osiągnięciem przez Pana wieku emerytalnego, ani też w związku z wcześniejszym przejściem na emeryturę – stwierdzić należy, że wypłaty te podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 22 ust. 1 Umowy polsko-niemieckiej, tj. tylko w miejscu zamieszkania, czyli w Polsce. W konsekwencji do opodatkowania ww. świadczeń zastosowanie znajdują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 tej ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z art. 11a ust. 1 omawianej ustawy:

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

Źródłami przychodów są inne źródła.

Na podstawie art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności” świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 ustawy:

Wolne od podatku dochodowego są wypłaty:

a)transferowe środków zgromadzonych w ramach pracowniczego programu emerytalnego do innego pracowniczego programu emerytalnego lub na indywidualne konto emerytalne w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych,

b)środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika,

c)środków zgromadzonych w grupowej formie ubezpieczenia na życie związanej z funduszem inwestycyjnym lub w innej formie grupowego gromadzenia środków na cele emerytalne dla pracowników – do pracowniczego programu emerytalnego, zgodnie z przepisami o pracowniczych programach emerytalnych

-z zastrzeżeniem ust. 33.

Stosownie do art. 21 ust. 33 ustawy:

Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 556):

Użyte w ustawie określenie – wypłata oznacza dokonaną przez uczestnika lub osobę uprawnioną wypłatę gotówkową lub realizację przelewu środków zgromadzonych w ramach programu na wskazany przez uczestnika lub tę osobę rachunek bankowy – na warunkach określonych w umowie zakładowej, w przypadku spełnienia warunków określonych w ustawie.

Warunki te określone są w art. 42 ust. 1 tej ustawy, zgodnie z którym:

Wypłata następuje:

1)na wniosek uczestnika po osiągnięciu przez niego wieku 60 lat;

2)na wniosek uczestnika po przedstawieniu przez niego decyzji o przyznaniu prawa do emerytury i po ukończeniu 55. roku życia;

3)w przypadku ukończenia przez uczestnika 70 lat, jeżeli wcześniej nie wystąpił z wnioskiem o wypłatę środków;

4)na wniosek osoby uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.

Z powyższego wynika, że zamiarem ustawodawcy było, aby określenie „wypłata” świadczeń, które realizują cel programu emerytalnego, obejmowała m.in. zabezpieczenie źródła utrzymania osobie otrzymującej wypłatę po przejściu na emeryturę lub osobie uprawnionej, w przypadku śmierci uczestnika.

W opisanym zdarzeniu uprawnienie do otrzymania ww. środków nie jest związane z osiągnięciem przez Pana wieku emerytalnego lub z wcześniejszym przejściem na emeryturę.

Ww. zwrot otrzymał Pan bowiem przed osiągnięciem wieku emerytalnego – w związku z wystąpieniem z (...). Zatem wypłata ww. środków nie jest objęta zwolnieniem podatkowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b w zw. z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wypłata ta nie dotyczy również transferu środków do innego pracowniczego programu emerytalnego lub na indywidualne konto emerytalne. Wypłata ta nie dotyczy także środków zgromadzonych w grupowej formie ubezpieczenia na życie związanej z funduszem inwestycyjnym lub w innej formie grupowego gromadzenia środków na cele emerytalne dla pracowników wypłaconych do pracowniczego programu emerytalnego, zgodnie z przepisami o pracowniczych programach emerytalnych. Zatem do otrzymanych wypłat nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. a i c ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, w opisanym zdarzeniu Pana przychodem z tytułu zwrotu środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym w Niemczech jest kwota, która została Panu jednorazowo wypłacona na konto bankowe. Uzyskany przez Pana przychód w EURO należy przeliczyć na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania tego przychodu. Środki te stanowią dla Pana przychód z innych źródeł w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce.

Odnosząc się do sposobu ustalenia dochodu z ww. tytułu należy odnieść się do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Natomiast ogólną definicję kosztów zawiera art. 22 ust. 1 omawianej ustawy, zgodnie z którym:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadniane wydatki poniesione przez podatnika, które mogły przyczynić się do powstania przychodu albo jego zwiększenia.

Skoro to pracodawca odprowadzał składki do pracowniczego programu emerytalnego wyłącznie ze środków własnych, a Pan nie finansował żadnych składek z własnych środków i składki te nie zostały przez Pana uwzględnione w polskich zeznaniach podatkowych za lata 2011-2015, to nie może Pan ich zaliczyć do kosztów uzyskania ww. przychodu.

Zatem otrzymane przez Pana świadczenie w postaci zwrotu zgromadzonych środków w pracowniczym programie emerytalnym stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce, który należy wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36 składanym za 2025 r. Dochód uzyskany z tego tytułu podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nieprawidłowe jest zatem Pana stanowisko, że do ww. środków znajdzie zastosowanie 19% zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Od uzyskanych dochodów (przychodów) uczestnika pracowniczego programu emerytalnego z tytułu zwrotu środków zgromadzonych w ramach programu, w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach emerytalnych – pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na mocy tego przepisu podlega jedynie zwrot środków zgromadzonych w ramach programu emerytalnego w rozumieniu ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych. Przepis ten nie wskazuje bowiem, że przez pracowniczy program emerytalny rozumie się również pracowniczy program emerytalny utworzony i działający w oparciu o przepisy obowiązujące w innych państwach – tak jak to zostało dookreślone w zacytowanym powyżej art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, w art. 30a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Przepisy ust. 1 pkt 1-5, 10a i 11a-11f stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji,

ustawodawca nie wskazał ust. 1 pkt 11 ustawy.

Wobec tego wywieść należy, że ustawodawca nie wskazuje na możliwość stosowania art. 30a ust. 1 pkt 11 z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, analogicznie jak ma to miejsce w odniesieniu do innych punktów zawartych w art. 30a ust. 2 tej ustawy.

Zauważyć również należy, że z art. 30a ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów (dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1-5, uzyskanych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwotę podatku zapłaconego za granicą, o której mowa w ust. 9, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a.

Reasumując, literalne brzmienie i konstrukcja powołanych wyżej przepisów wskazują, że nie dotyczą one zwrotu środków zgromadzonych w zagranicznym pracowniczym programie emerytalnym. Wobec tego należało uznać, że ww. środki podlegają opodatkowaniu w Polsce na zasadach ogólnych, według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona wdecyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.