Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy przychód ze sprzedaży akcji spółek giełdowych będzie wliczany do limitu zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy, a tym samym czy zsumowane przychody z działalności gospodarczej i ze sprzedaży akcji spółek giełdowych łącznie przekraczające limit 200 000 zł będą skutkowały utratą zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy oraz obowiązkiem rejestracji do VAT.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 12 maja 2025 r. (data wpływu 12 maja 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą zajmującą się wynajmem maszyn budowlanych. Główne PKD Pana działalności to: „Wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń budowlanych".
Korzysta Pan ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy o VAT do limitu 200 000 zł. Dodatkowo planuje Pan prywatnie inwestować na giełdzie papierów wartościowych. Kupować i sprzedawać akcje spółek giełdowych z różną częstotliwością, w zależności od opłacalności inwestycji. Inwestycje będą miały charakter prywatny, niezwiązany z Pana działalnością gospodarczą. W PKD Pana działalności nie występuje handel akcjami.
Ponadto, na pytania Organu:
1)Od kiedy prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie wynajmu maszyn budowlanych?
2)Czy prowadził Pan działalność gospodarczą przez cały 2024 r.? Jeśli tak to proszę wskazać, czy wartość Pana sprzedaży za 2024 r. przekroczyła kwotę 200 000 zł?
3)Jeśli rozpoczął Pan wykonywanie działalności gospodarczej w trakcie 2024 r. to proszę wskazać, czy wartość Pana sprzedaży za 2024 r., w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2024 r., przekroczyła kwotę 200.000 zł?
4)Jeśli rozpoczął Pan wykonywanie działalności gospodarczej w trakcie 2025 r. to proszę wskazać, czy wartość Pana sprzedaży za 2025 r., w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym 2025 r., przekroczyła kwotę 200.000 zł?
5)Czy w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej wykonuje/będzie Pan wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeśli tak, należy wskazać jakie to czynności?
6)Czy będzie Pan uczestniczył w zarządzaniu spółkami giełdowymi, których akcje zamierza Pan sprzedawać?
7)Czy posiadanie akcji w spółkach giełdowych będzie bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem Pana działalności gospodarczej?
8)Czy czynności związane ze zbywaniem akcji stanowią uzupełnienie Pana działalności zasadniczej?
9)Czy sprzedaż akcji będzie przez Pana dokonywana w ramach działalności maklerskiej lub brokerskiej?
wskazał Pan odpowiednio:
1)Od 02.01.2018 r.
2)Tak, prowadził Pan działalność przez cały 2024 rok. Wartość sprzedaży nie przekroczyła 200.000 zł w roku 2024.
3)nie dotyczy
4)nie dotyczy
5)W prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej nie wykonywał, nie wykonuje oraz nie planuje Pan wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.
6)Nie
7)Nie
8)Nie
9)Nie
Pytanie
1.Czy przychód ze sprzedaży akcji spółek giełdowych będzie wliczany do limitu zwolnienia podmiotowego 200 000 zł na podstawie art. 113 ustawy o VAT?
2.Czy zsumowane przychody z działalności gospodarczej i ze sprzedaży akcji spółek giełdowych łącznie przekraczające limit 200 000 zł będą skutkowały utratą zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy o VAT oraz obowiązkiem rejestracji do VAT?
Pana stanowisko w sprawie
Przychód ze sprzedaży akcji spółek giełdowych nie powinien być wliczany do limitu zwolnienia podmiotowego 200 000 zł na podstawie art. 113 ustawy o VAT ze względu na to, iż inwestycje te będą miały charakter prywatny niezwiązany z działalnością gospodarczą.
Ponadto, jednym z warunków uznania danych przychodów za pochodzące z działalności gospodarczej jest niezakwalifikowanie ich do innego źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 ustawy PIT. Zgodnie z dominującym stanowiskiem organów podatkowych przychody ze sprzedaży akcji spółek giełdowych zaliczane są do przychodów z kapitałów pieniężnych, a nie do przychodów z działalności gospodarczej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.
W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Nie każda czynność dokonana przez podmiot mający status podatnika będzie podlegać opodatkowaniu. Status podatnika podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem, za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.
Wobec tego w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samej sprzedaży udziałów bądź akcji nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym, nie podlega opodatkowaniu.
Kwestia, czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i zbywaniu własnych akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
W wyrokach w sprawach C-60/90 Polysar Investments Netherlands BV z dnia 20 czerwca 1991 r. i C- 55/94 Wellcome Trust Ltd z dnia 20 czerwca 1996 r. oraz w sprawie C-80/95 Harnas & Helm CV z dnia 6 lutego 1997 r., TSUE podkreślał, że samo posiadanie, czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika.
Natomiast w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej.
Posiłkując się tym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady, powyższe czynności nabycia, posiadania i sprzedaży udziałów w innych podmiotach nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem.
Od tej zasady orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania i zbywania papierów wartościowych (akcji, udziałów) wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, w określonych okolicznościach, a mianowicie gdy:
-posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada,
- sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej,
-posiadanie akcji, udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99 Floridienne S.A. Berginvest S.A. przeciwko Państwu belgijskiemu stwierdził, że zaangażowanie w zarządzanie spółkami zależnymi (w holdingu) należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 (2) VI Dyrektywy, ale tylko w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających VAT na mocy art. 2 VI Dyrektywy, takich jak świadczenie przez Floridienne usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych na rzecz swoich spółek zależnych.
Również w orzeczeniu z dnia 12 lipca 2001 r. w sprawie C-102/00 Welthgrove BV (także spółka holdingowa) TSUE wyraźnie wskazał, że samo zaangażowanie spółki holdingowej w zarządzanie jej spółkami zależnymi, lecz bez dokonywania transakcji podlegających VAT w rozumieniu art. 2 VI Dyrektywy, nie może być traktowane jak działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 (2) tej Dyrektywy. Wobec tego, działalnością gospodarczą będzie tylko takie zarządzanie spółkami zależnymi, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 VI Dyrektywy.
W orzeczeniu TSUE z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations, Trybunał podtrzymał stanowisko, że udział spółki holdingowej w zarządzaniu spółkami, których udziały nabyła, stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, ale tylko w przypadku, gdy pociąga to za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 ust. 1 tej Dyrektywy, takich jak świadczenie przez spółkę holdingową na rzecz spółek zależnych usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych.
W związku z powyższym, zdaniem TSUE, samo nabycie i posiadanie akcji spółki nie powinno być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, nadająca ich posiadaczowi status podatnika. Trybunał powtórzył tu wyrażone wcześniej w orzeczeniu z dnia 20 czerwca 1996 r. C-155/94 stanowisko, że jeżeli objęcie akcji nie stanowi działalności gospodarczej, to również nie ma takiego charakteru ich zbycie (także orzeczenie TSUE z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-442/01).
WSA w Opolu w wyroku z dnia 25 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Op 176/10, interpretując wskazany w orzecznictwie wyjątek od omawianej zasady, sprowadzający się do możliwości uznania za działalność gospodarczą posiadania (zbywania) udziałów, jeżeli towarzyszyłoby temu uczestnictwo w zarządzaniu spółką, stwierdził, że taka możliwość ograniczona jest do sytuacji szczególnych, w których udział w zarządzaniu pociąga za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu, takich jak świadczenie usług na rzecz spółki.
Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Według art. 113 ust. 1 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200 000 zł.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że:
Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.
Natomiast w myśl art. 113 ust. 10 ustawy:
Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.
Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych m.in. wyżej przytoczonymi przepisami art. 113 ust. 1-10 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.
Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy:
Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:
1)dokonujących dostaw:
a)towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
b)towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
̶energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
̶wyrobów tytoniowych,
̶samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
c)budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
d)terenów budowlanych,
e)nowych środków transportu,
f)następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
̶preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
̶komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
̶urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
̶maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
g)hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
̶pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
̶motocykli (PKWiU ex 45.4);
2)świadczących usługi:
a)prawnicze,
b)w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
c)jubilerskie,
d)ściągania długów, w tym factoringu;
3)(uchylony)
Z opisu sprawy wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą zajmującą się wynajmem maszyn budowlanych. Korzysta Pan ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy do limitu 200 000 zł. Dodatkowo planuje Pan prywatnie inwestować na giełdzie papierów wartościowych. Kupować i sprzedawać akcje spółek giełdowych z różną częstotliwością, w zależności od opłacalności inwestycji. Inwestycje będą miały charakter prywatny, niezwiązany z Pana działalnością gospodarczą. W prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej nie wykonywał, nie wykonuje oraz nie planuje Pan wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.
Pana wątpliwości dotyczą ustalenia czy przychód ze sprzedaży akcji spółek giełdowych będzie wliczany do limitu zwolnienia podmiotowego 200 000 zł na podstawie art. 113 ustawy, a tym samym czy zsumowane przychody z działalności gospodarczej i ze sprzedaży akcji spółek giełdowych łącznie przekraczające limit 200 000 zł będą skutkowały utratą zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy oraz obowiązkiem rejestracji do VAT.
W świetle powołanych powyżej przepisów, obrót akcjami, jako odpłatne świadczenie usług, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w przypadku, gdy obrót taki jest dokonywany przez podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej - jak wskazano wyżej - wynika, że sam obrót akcjami i/lub udziałami (nabywanie, posiadanie, sprzedaż) nie stanowi sam w sobie działalności gospodarczej. Jednocześnie orzecznictwo TSUE wypracowało wyjątki, których zaistnienie skutkuje uznaniem, że posiadanie i zbywanie papierów wartościowych odbywa się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Takie uznanie następuje w sytuacji, gdy:
1)posiadanie akcji i udziałów w spółkach stanowi bezpośrednie, stałe i konieczne rozszerzenie prowadzenia działalności gospodarczej,
2)sprzedaż akcji i udziałów prowadzona jest w ramach profesjonalnej działalności maklerskiej lub brokerskiej,
3) podmiot posiadający akcje i udziały uczestniczy w zarządzaniu spółką, której papiery wartościowe posiada.
W rozpatrywanej sprawie – jak wynika z treści wniosku – planuje Pan prywatnie inwestować na giełdzie papierów wartościowych. Kupować i sprzedawać akcje spółek giełdowych z różną częstotliwością. Wskazał Pan, iż nie będzie uczestniczył w zarządzaniu spółkami giełdowymi, których akcje zamierza Pan sprzedawać. Posiadanie akcji w spółkach giełdowych nie będzie bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem Pana działalności gospodarczej. Czynności związane ze zbywaniem akcji nie stanowią uzupełnienia Pana działalności zasadniczej. Sprzedaż akcji nie będzie przez Pana dokonywana w ramach działalności maklerskiej lub brokerskiej.
Mając na uwadze powołany stan prawny, orzecznictwo TSUE oraz okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, że nie będą spełnione przesłanki do uznania Pana z tytułu nabywania i zbywania akcji spółek za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, wykonującego te czynności w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji czynności te nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle obowiązujących przepisów wskazuje, że wartość sprzedaży przez Pana akcji spółek giełdowych, jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie będzie podlegała wliczeniu do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, uzyskiwanej z tytułu świadczonych przez Pana usług związanych z wynajmem maszyn budowlanych.
Zatem, do ustalenia limitu sprzedaży warunkującego możliwość korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy w Pana przypadku pod uwagę powinna być uwzględniana jedynie wartość sprzedaży z tytułu wynajmu maszyn budowlanych.
W związku z tym, w przypadku, gdy wartość sprzedaży z Pana działalności gospodarczej w zakresie wynajmu maszyn budowlanych przekroczy kwotę 200.000 zł, będzie to skutkowało utratą przez Pana zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy oraz obowiązkiem złożenia zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R.
Tym samym, Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.