Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 lipca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży pojazdu wykupionego z leasingu konsumenckiego. Uzupełnił go Pan pismem z 28 sierpnia 2025 r. (wpływ 28 sierpnia 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Złożony przez Wnioskodawcę wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy skutków podatkowych sprzedaży pojazdu wykupionego z leasingu konsumenckiego. 8 lutego 2022 r. Wnioskodawca zawarł umowę leasingu konsumenckiego z firmą … (umowa nr …) na pojazd osobowy marki …. Cena sprzedaży pojazdu brutto wynosiła 136 000,01 zł. W ramach umowy Wnioskodawca uiścił opłatę wstępną w wysokości 61 200,00 zł oraz opłatę administracyjną 246,00 zł brutto. Umowa przewidywała 47 rat miesięcznych oraz końcową ratę wykupową w wysokości 1 105,69 zł netto. W czerwcu 2025 r. Wnioskodawca podpisał aneks do umowy, na mocy którego doszło do skrócenia okresu leasingu i zakończenia płatności rat w lipcu 2025 r. Faktura wykupu zostanie wystawiona w sierpniu 2025 r., a wykup pojazdu nastąpił na osobę fizyczną - na Wnioskodawcę prywatnie.
6 listopada 2022 r. Wnioskodawca zarejestrował jednoosobową działalność gospodarczą, której jest czynnym podatnikiem VAT. Żadna z faktur związanych z leasingiem pojazdu (w tym opłata wstępna, raty miesięczne ani faktura końcowa) nie została ujęta w ewidencji działalności gospodarczej, ani Wnioskodawca nie odliczał z ich tytułu podatku VAT. Jednocześnie w okresie prowadzenia działalności pojazd był użytkowany w sposób mieszany - zarówno w celach prywatnych, jak i służbowych. Koszty jego eksploatacji (takie jak paliwo, serwis czy części zamienne) były ujmowane w kosztach uzyskania przychodu w wysokości 20%, z ograniczonym prawem do odliczenia VAT w wysokości 50%.
Wnioskodawca planuje sprzedać pojazd, który zostanie uprzednio wykupiony prywatnie, za kwotę rynkową ok. 90 000,00 zł - 100 000,00 zł w drodze umowy kupna-sprzedaży. Sprzedaż ta nie jest dokonywana w celach zarobkowych, a wynika z faktu, że od czerwca 2025 r. Wnioskodawca korzysta z innego pojazdu na zasadzie wynajmu długoterminowego i dotychczasowy samochód jest mu zbędny.
W związku z powyższym, odnosząc się m.in. do interpretacji indywidualnej Nr 0115-KDłT3.4011.221.2025.2. JS, Wnioskodawca uważa, że nie zaistnieje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży przedmiotowego pojazdu, ponieważ:
·pojazd zostanie wykupiony prywatnie;
·nigdy nie był ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych działalności gospodarczej,
·żadne faktury dotyczące jego nabycia nie zostały rozliczone w działalności gospodarczej;
·nie następuje sprzedaż w ramach działalności gospodarczej;
·uwzględniając koszt zakupu (136 000,00 zł brutto + wynagrodzenie banku + odsetki) a planowany koszt sprzedaży 90 000,00 zł – 100 000,00 zł, co ewidentnie wykazuje na sprzedaż bez celu zarobkowego (sprzedaż po średniej cenie uwzględniając rok modelowy pojazdu, zużycie oraz przebieg 100 000,00 km).
Uzupełnienie
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przedmiotem złożonego wniosku jest samochód osobowy marki …, spełniający definicję samochodu osobowego w rozumieniu art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W dniu 8 lutego 2022 r. Wnioskodawca zawarł jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej umowę leasingu konsumenckiego Nr … z …. W ramach umowy uiścił opłatę wstępną w wysokości 49 756,10 zł netto, raty miesięczne, oraz wartość końcową 1 105,69 zł netto.
6 listopada 2022 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, dla której prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów (KPiR).
Od momentu rozpoczęcia działalności Wnioskodawca wykorzystywał powyższy samochód w sposób mieszany - zarówno prywatnie, jak i w związku z działalnością gospodarczą, jako że było to Jego jedyne auto. Samochód nigdy nie został przez Wnioskodawcę wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie dokonywał od niego odpisów amortyzacyjnych. W działalności uwzględniał jedynie koszty eksploatacyjne związane z używaniem pojazdu (paliwo, serwis, części eksploatacyjne) - w części przewidzianej ustawą (20% kosztów + ograniczone odliczenie VAT w wysokości 50%).
1 sierpnia 2025 r. Wnioskodawca wykupił samochód prywatnie, na siebie jako osobę fizyczną (poza działalnością gospodarczą). Samochód nie został i nie zostanie zaliczony przez Niego do majątku firmowego.
Następnie, 15 sierpnia 2025 r., Wnioskodawca sprzedał powyższy samochód osobie trzeciej, w drodze umowy kupna-sprzedaży.
Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
1.Czy sprzedaż samochodu osobowego marki …, wykupionego 1 sierpnia 2025 r. z leasingu konsumenckiego na Wnioskodawcę jako osobę fizyczną (poza działalnością gospodarczą), a następnie sprzedanego 15 sierpnia 2025 r., powoduje powstanie obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
2.Czy fakt, że w okresie użytkowania samochodu Wnioskodawca rozliczał w działalności gospodarczej jedynie koszty eksploatacyjne (paliwo, serwis, części), przy zastosowaniu limitów 20% w kosztach podatkowych i 50% odliczenia VAT, ma wpływ na kwalifikację przychodu ze sprzedaży tego pojazdu oraz obowiązek zapłaty podatku dochodowego/Vat biorąc pod uwagę sprzedaż prywatną na podstawie umowy kupna/sprzedaży?
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest udzielenie odpowiedzi na pytanie Nr 1 oraz pytanie Nr 2 w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania Nr 2 w części dotyczącej podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.
Pana stanowisko w sprawie (przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Ad 1.
Wnioskodawca uważa, że w związku ze sprzedażą samochodu osobowego marki …, wykupionego 1 sierpnia 2025 r. z leasingu konsumenckiego i sprzedanego 15 sierpnia 2025 r., nie powstaje obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca wskazał, że od dnia rozpoczęcia leasingu (luty 2022 r.) do dnia sprzedaży (sierpień 2025 r.) upłynął okres dłuższy niż 6 miesięcy, co w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza brak obowiązku zapłaty podatku dochodowego.
Dodatkowo, transakcja sprzedaży nie przyniosła Wnioskodawcy żadnego zysku - sprzedał pojazd za 91 400,00 zł, podczas gdy łączny koszt jego nabycia i użytkowania (opłata wstępna, raty leasingowe, opłata końcowa, koszty eksploatacyjne) przekroczył kwotę 160 000,00 zł. W konsekwencji nie powstał dochód, który mógłby podlegać opodatkowaniu.
Ad 2.
Zdaniem Wnioskodawcy fakt, że w okresie użytkowania samochodu zaliczał do kosztów działalności gospodarczej jedynie koszty eksploatacyjne (paliwo, serwis, części), przy zastosowaniu limitu 20% oraz częściowego odliczenia VAT (50%), nie wpływa na kwalifikację przychodu ze sprzedaży samochodu. Samochód nie został nigdy ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a koszty eksploatacyjne stanowiły odrębne wydatki bieżące.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodów jest wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a) - c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Wyłączenie zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 obejmuje w szczególności te składniki majątku, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej lub zostały z niej wycofane, a przy tym spełniają warunki określone w art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, a więc podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Ustawa z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105; dalej: ustawa zmieniająca) wprowadziła zmiany m.in. w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
I tak, do art. 10 ust. 2 dodano pkt 4, zgodnie z którym:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia: składników, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 19, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki te zostały wycofane z działalności gospodarczej, i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Natomiast do art. 14 do ust. 2 dodano m.in. punkt 19, na podstawie którego:
Przychodem z działalności gospodarczej są również: przychody z odpłatnego zbycia składników będących rzeczami ruchomymi, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, na podstawie umowy, o której mowa w art. 23b ust. 1, przy czym przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Ten przepis ma zastosowanie do składników będących rzeczami ruchomymi (w tym samochodu osobowego) wykorzystywanych w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu, o których mowa w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wskazuję też, że na podstawie art. 51 ustawy zmieniającej:
Przepisy art. 10 ust. 2 pkt 4 i art. 14 ust. 2 pkt 19 ustawy zmienianej w art. 1 mają zastosowanie do składników nabytych po dniu 31 grudnia 2021 r.
Tym samym, przytoczone zmiany dotyczą osób prowadzących działalność gospodarczą, które dokonają zbycia składników będących rzeczami ruchomymi, wykorzystywanymi w tej działalności na podstawie tzw. umów leasingu, które zostały nabyte po 31 grudnia 2021 r.
Zgodnie z art. 23a pkt 1 wskazanej wyżej ustawy:
Ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.
Z kolei, art. 23a pkt 2 cytowanej ustawy stanowi, że:
Ilekroć w rozdziale jest mowa o podstawowym okresie umowy leasingu - rozumie się przez to czas oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który może być przedłużona lub skrócona.
W myśl art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:
1) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40 % normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3) suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 23b ust. 2 ww. ustawy:
Jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:
1) art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
2) przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3) art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. z 1997 r. poz. 143, z 1998 r. poz. 1063 oraz z 1999 r. poz. 484 i 1178)19)
– do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.
Jednocześnie podkreślam, że w myśl art. 23 ust. 1 pkt 46 cytowanej ustawy:
Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania, stanowiącego własność podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, samochodu osobowego niebędącego składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, oraz składek na ubezpieczenie takiego samochodu; te wydatki i składki w wysokości 20% stanowią jednak koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że samochód ten jest wykorzystywany również do celów związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.
Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że 6 listopada 2022 r. rozpoczął Pan prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej, dla której prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. 8 lutego 2022 r. zawarł Pan jako osoba nieprowadząca działalności gospodarczej umowę leasingu konsumenckiego. Od momentu rozpoczęcia działalności wykorzystywał Pan powyższy samochód w sposób mieszany - zarówno prywatnie, jak i w związku z działalnością gospodarczą, jako że było to Jego jedyne auto. Samochód nigdy nie został przez Pana wprowadzony do ewidencji środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych, nie dokonywał Pan od niego odpisów amortyzacyjnych. W działalności uwzględniał jedynie koszty eksploatacyjne związane z używaniem pojazdu (paliwo, serwis, części eksploatacyjne) - w części przewidzianej ustawą (20% kosztów + ograniczone odliczenie VAT w wysokości 50%). 1 sierpnia 2025 r. wykupił Pan samochód prywatnie, na siebie jako osobę fizyczną (poza działalnością gospodarczą). Samochód nie został i nie zostanie zaliczony przez Pana do majątku firmowego. Następnie, 15 sierpnia 2025 r., sprzedał Pan powyższy samochód osobie trzeciej w drodze umowy kupna-sprzedaży.
W okolicznościach przedstawionego przez Pana opisu sprawy uznać należy, że wykup samochodu (wykorzystywanego w działalności gospodarczej) z leasingu nastąpił w sierpniu 2025 r.
Zatem, skoro powyższy samochód był wykorzystywany w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, to skutków podatkowych jego sprzedaży nie należy rozważać pod kątem powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli odpłatnego zbycia rzeczy.
Jak sam Pan wskazał w działalności gospodarczej uwzględniał Pan koszty eksploatacyjne związane z użytkowaniem pojazdu. Zatem uznać należy, że moment w którym zaliczył Pan wydatek związany z powyższym samochodem do kosztów uzyskania przychodów potwierdził wykorzystywanie przez Pana wskazanego we wniosku samochodu w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej i generowanie za jego pośrednictwem przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Zaliczenie jakiegokolwiek wydatku do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej tworzy trwałe powiązanie ze źródłem przychodów jakim jest działalność gospodarcza. Nazwa umowy leasingowej jest w tym kontekście drugorzędna. W Pana przypadku leasing konsumencki stanowił jedynie formę finansowania, ale sposób użytkowania nadał wskazanemu we wniosku samochodowi charakter firmowy.
Tym samym, przychód ze sprzedaży używanego przy prowadzeniu działalności gospodarczej samochodu, będącego wcześniej przedmiotem leasingu, nawet jeżeli nie został on wprowadzony do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, stanowi przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 w związku z art. 14 do ust. 2 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że sprzedaż nastąpiłaby po upływie terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 3 i pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. po upływie 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że skoro przedmiotowy samochód osobowy był wykorzystywany przez Pana w działalności gospodarczej, natomiast wykup tego samochodu z leasingu nastąpił 1 sierpnia 2025 r., zaś jego sprzedaż została dokonana 15 sierpnia 2025 r. tj. przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym samochód ten został wycofany z działalności gospodarczej, to pomimo, że powyższy samochód objęty był umową umowę leasingu konsumenckiego, przychód uzyskany z jego sprzedaży stanowi przychód z działalności gospodarczej, który podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z wybraną przez Pana formą opodatkowania działalności gospodarczej.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadła ona w indywidualnej sprawie innego podmiotu i nie jest wiążąca w sprawie będącej przedmiotem Pana wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.