Interpretacja indywidualna - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - Interpretacja - 0115-KDIT1.4011.479.2025.1.JG

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu dzierżawy gruntów rolnych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(...) 2023 roku Wnioskodawczyni zawarła umowę dzierżawy, na mocy której wydzierżawiła dzierżawcy grunty rolne o łącznej powierzchni (...) ha, znajdujące się we wsi X, obejmujące działki ewidencyjne o numerach: 1, 2/1, 3/1, 4/1, 5, 6/1, 6/2. Dzierżawca na wydzierżawionych gruntach zajmuje się produkcją rolniczą polegającą na uprawie roślin. Umowa została zawarta na okres 4 lat. Za dzierżawę gruntów rolnych dzierżawca zobowiązał się opłacać czynsz w wysokości 13.900 zł płatny do 30 października każdego roku obowiązywania umowy.

W umowie dzierżawca zobowiązał się używać grunty rolne zgodnie z ich przeznaczeniem i wymaganiami prawidłowej gospodarki rolnej oraz nie dokonywać w nich zmian bez zgody wydzierżawiającego. Dzierżawca zobowiązał się również nie poddzierżawiać przedmiotu dzierżawy, ani nie obciążać go prawami osób trzecich bez zgody wydzierżawiającego.

W związku z zawartą umową dzierżawy 24 października 2024 roku Wnioskodawczyni otrzymała od dzierżawcy przelewem bankowym kwotę 13.900 zł tytułem wynagrodzenia za pierwszy rok obowiązywania umowy. Od pracownika Urzędu Skarbowego Wnioskodawczyni uzyskała informację, że w takiej sytuacji powinna zapłacić ryczałt ewidencjonowany wg stawki 8,5% przychodów. Tak też Wnioskodawczyni uczyniła. Po opłaceniu ryczałtu Wnioskodawczyni udała się ponownie do Urzędu Skarbowego, gdzie została poinformowana przez innego pracownika, że opłaciła podatek nienależny, albowiem wynagrodzenie, które otrzymała nie stanowi przychodu podatkowego podlegającego pod regulacje ustawy PIT. Do opłacenia ryczałtu 8,5% Wnioskodawczyni byłaby zobowiązana w sytuacji, gdyby wydzierżawiła grunty rolne na cele nierolnicze.

Pytanie

Czy w zaistniałej sytuacji dzierżawa gruntów rolnych na cele rolnicze (produkcja roślin) generuje obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?

Pani stanowisko

W ocenie Wnioskodawczyni, jeżeli osoba biorąca grunt w dzierżawę prowadzi na nim działalność rolniczą, to właściciel nie opłaca z tego tytułu podatku dochodowego, ponieważ jest to przychód z działalności rolniczej wyłączonej z zakresu opodatkowania podatkiem PIT.

W kontekście prawa podatkowego dzierżawa stanowi osobne źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT. Przepis ten stanowi, że źródłami przychodów są m.in. dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również, jeżeli przedmiotem tychże umów jest gospodarstwo rolne lub jego składniki na cele nierolnicze.

Art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy PIT wskazuje, że dzierżawa stanowi przychód podatkowy, jeżeli odbywa się na cele nierolnicze.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy PIT przepisów ustawy nie stosuje się jednak do przychodów z działalności rolniczej.

Ustawa PIT określa także, co należy rozumieć poprzez działalność rolniczą. Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy PIT działalnością rolniczą jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych, a także na hodowli i chowie zwierząt.

Zgodnie z przedstawioną wyżej definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). W związku z powyższym Wydzierżawiający nie jest zobowiązany do zapłacenia podatku dochodowego, albowiem przedmiotem dzierżawy są działki rolne wykorzystywane tylko i wyłącznie na cele rolnicze. Mieć należy na względzie, że w zaistniałym stanie faktycznym spełnione są wymogi postanowień art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, tzn. przedmiotem dzierżawy jest obszar gruntów rolnych o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha przeliczeniowy. W konsekwencji dzierżawa gruntów rolnych, stanowiących część gospodarstwa rolnego, na cele rolnicze nie podlega opodatkowaniu podatkiem PIT.

Takie stanowisko potwierdza np. interpretacja Dyrektora IS w Poznaniu z dnia 7 lutego 2013 r., nr ILPB2/415-1014/12-4/AJ, gdzie czytamy, że skoro podatnik podpisał umowę dzierżawy, której przedmiotem są grunty stanowiące gospodarstwo rolne i zgodnie z umową na wydzierżawionych gruntach dzierżawca ma zajmować się produkcją rolniczą polegającą na uprawie roślin, to dzierżawa gruntów stanowiących gospodarstwo rolne na cele działalności rolniczej nie stanowi dla wydzierżawiającego źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dzierżawa gruntów rolnych na cele rolnicze nie generuje obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl definicji zawartej w art. 2 ust. 2 ww. ustawy:

Działalnością rolniczą jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1)miesiąc – w przypadku roślin,

2)16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

3)6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

4)2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

– licząc od dnia nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w tym przepisie ma charakter wyczerpujący.

Zgodnie z przedstawioną wyżej definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej, nie stanowią przychodów z tej działalności.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy:

Źródłem przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Jak wynika z powyższego, do przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy ustawodawca zalicza między innymi dzierżawę gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej. Nie stanowi jednak źródła przychodów, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele rolnicze.

Przy określaniu zakresu wspomnianego wyżej wyłączenia z katalogu źródeł przychodów należy uwzględnić treść definicji gospodarstwa rolnego, sformułowanej w ustawie o podatku rolnym.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1176 ze zm.):

Za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Przy czym nie każde grunty, które podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym, wchodzą w skład gospodarstwa rolnego. Zgodnie bowiem z uregulowaniami zawartymi w art. 1 powołanej ustawy o podatku rolnym:

Opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Aby takie grunty stanowiły gospodarstwo rolne muszą zostać spełnione wymogi postanowień powołanego już art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, tzn. musi to być obszar gruntów o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że zawarła Pani umowę dzierżawy, na mocy której wydzierżawiła grunty rolne o łącznej powierzchni (...) ha. Dzierżawca na wydzierżawionych gruntach zajmuje się produkcją rolniczą polegającą na uprawie roślin. Za dzierżawę gruntów rolnych dzierżawca zobowiązał się opłacać. 24 października 2024 roku otrzymała Pani od dzierżawcy przelewem bankowym kwotę 13.900 zł tytułem wynagrodzenia za pierwszy rok obowiązywania umowy.

W konsekwencji kwota z tytułu dzierżawy gruntów rolnych, spełniających ustawowe kryteria definicji gospodarstwa rolnego, nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód uzyskany przez Panią z tej dzierżawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ani zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.