Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 10 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest rezydentem podatkowym w Polsce i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawczyni przychody z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowuje w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Przedmiotem działalności Wnioskodawczyni jest zakup oraz sprzedaż przez internet kart SIM, zakupionych od operatorów sieci komórkowych działających w Polsce. Sprzedawane karty SIM umożliwiają korzystanie z telefonów komórkowych, modemów, laptopów, tabletów itp. Sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawczynię jest zaklasyfikowana przez GUS pod symbolem PKWiU 61.90.10.0 – Pozostałe usługi telekomunikacyjne.

Przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni rozlicza według ryczałtu 8,5%.

Dodatkowo należy wskazać, iż Wnioskodawczyni wynajmuje również nieruchomość osobom fizycznym na cele mieszkaniowe i opodatkowuje przychody z tego tytułu ryczałtem w ramach tzw. najmu prywatnego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W roku 2024 w wyniku przeprowadzonych przez urząd skarbowy czynności sprawdzających okazało się, iż biuro rachunkowe (z którym Wnioskodawczyni miała podpisaną umowę na obsługę księgową) nie uwzględniło przychodów z najmu nieruchomości do limitu zwolnienia z podatku VAT do kwoty 200 tys. zł w rozumieniu art. 113 ustawy o VAT. W konsekwencji Wnioskodawczyni została zobligowana do rejestracji z datą wstecz jako podatnik VAT czynny (data rejestracji jako podatnik VAT czynny to 8 grudnia 2021 r.) oraz do sporządzenia i złożenia zaległych deklaracji JPK VAT oraz zapłacenia zaległości podatkowych z tytułu podatku VAT wraz z należnymi odsetkami.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zwróciła się do biura rachunkowego z roszczeniem o wypłatę odszkodowania. Wypłata odszkodowania najprawdopodobniej nastąpi od ubezpieczyciela, z którym biuro rachunkowe miało zawartą polisę OC. Niemniej jednak istnieje również możliwość, iż w przypadku odmowy wypłaty odszkodowania z polisy OC przez ubezpieczyciela biura rachunkowego wypłata odszkodowania nastąpi ze środków własnych biura rachunkowego. Wnioskodawczyni nie wyklucza również, iż może się zdarzyć sytuacja, w której zarówno ubezpieczyciel biura rachunkowego oraz biuro rachunkowe odmówi wypłaty odszkodowania i w konsekwencji Wnioskodawczyni złoży pozew do sądu o odszkodowanie i na tej podstawie zostanie wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowanie przez biuro rachunkowe. Dochodzone przez Wnioskodawczynię odszkodowanie ma zostać wypłacone za zapłatę przez Wnioskodawczynię zaległości podatkowej oraz odsetek za zwłokę.

W tym miejscu na potrzeby wniosku Wnioskodawczyni wskazuje, iż od dnia 8 grudnia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2024 r. była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, natomiast od dnia 1 stycznia 2025 r. korzysta ponownie ze zwolnienia z podatku VAT w oparciu o przepis art. 113 ustawy o VAT.

Pytanie

Czy odszkodowanie, które otrzyma Wnioskodawczyni zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym, będzie stanowiło przychód z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej? Jeżeli odpowiedź jest twierdząca, to w jakiej stawce podatku?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, odszkodowanie, które otrzyma zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym, nie będzie stanowiło przychodu z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 843 ze zm.):

Ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1g, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie tego przepisu można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną – przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Literalna wykładnia powołanego przepisu prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Do przychodów podatkowych podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe. W piśmiennictwie i judykaturze przychód podatkowy identyfikowany jest z trwałym przysporzeniem majątkowym zwiększającym wartość aktywów (zob. P. Małecki, M. Mazurkiewicz, CIT. Podatki i rachunkowość - Komentarz do art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. LEX 2014). Podobny pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 lutego 2013 r. sygn. akt II FSK 1248/11, stwierdzając, że z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem jest ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Przychodem jest zatem takie przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, które definitywnie powiększa aktywa podatnika.

Stosownie do treści art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, konieczne jest, by „wydatek ten nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów” w rozumieniu przepisu art. 23 tej ustawy oraz by wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi. Przy czym wydatek zwrócony powinien być odpowiednikiem wydatku poniesionego.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a i b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

a)podatek naliczony:

–jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

–w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,

b)podatek należny:

–w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,

–w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,

–od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Przez „należności budżetowe” należy rozumieć zarówno należności budżetu państwa, jak i budżetów samorządowych. Do należności budżetowych należą wszelkiego rodzaju podatki oraz opłaty. Należnościami budżetowymi są także inne należności publicznoprawne, co do których przepisy prawa wyraźnie stanowią, że są one dochodem budżetu państwa albo dochodem budżetów jednostek samorządowych.

W opisie sprawy wskazała Pani, że zwróciła się do biura rachunkowego z roszczeniem o wypłatę odszkodowania. W dalszej części wskazała Pani, że została zobligowana do rejestracji z datą wstecz jako podatnik VAT czynny oraz do złożenia zaległych deklaracji JPK VAT oraz zapłacenia zaległości podatkowych z tytułu podatku VAT wraz z należnymi odsetkami.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i powyższe przepisy, zapłacony przez Panią podatek od towarów i usług wraz z należnymi odsetkami za zwłokę nie stanowi kosztu uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 43 i pkt 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji wypłacone Pani odszkodowanie odpowiadające wysokości zapłaconego podatku wraz z należnymi odsetkami nie będzie stanowiło przychodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy. Otrzymane przez Panią odszkodowanie będzie bowiem odpowiednikiem wydatku poniesionego tytułem podatku uiszczonego do urzędu skarbowego z winy biura rachunkowego, który to wydatek nie został zaliczony do kosztów podatkowych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.