Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
4 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismami z 2 czerwca, 26 sierpnia i 30 sierpnia 2025r. – w odpowiedzi na wezwania.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W 2010 roku wspólnie z Pana siostrą, A.B. (dalej: „Kredytobiorczyni”), zawarł Pan umowę kredytu hipotecznego z Bankiem X S.A. (…), (dalej: „Bank”), indeksowanego do franka szwajcarskiego (CHF). Celem kredytu był zakup nieruchomości mieszkalnej.
Jedynym właścicielem tej nieruchomości jest Kredytobiorczyni. Od momentu zawarcia umowy kredytowej, to wyłącznie ona zamieszkiwała nieruchomość oraz samodzielnie regulowała wszystkie zobowiązania kredytowe i eksploatacyjne związane z przedmiotową nieruchomością. Pan nigdy nie zamieszkiwał lokalu.
Pana przystąpienie do umowy miało wyłącznie charakter formalny, służący zwiększeniu zdolności kredytowej Kredytobiorczyni. Nie partycypował Pan w spłacie żadnych rat kredytowych ani nie otrzymał żadnych korzyści majątkowych związanych z tym kredytem.
Obecnie planowane jest zawarcie ugody sądowej z Bankiem (dalej: „Ugoda”), której przedmiotem będzie ostateczne uregulowanie sporu wynikającego z zawartej umowy kredytowej.
Ugoda obejmować będzie m.in.:
·przeliczenie kredytu, jako kredytu złotowego od daty jego zawarcia (tj. od 6 września 2010 r.) w kwocie 230 000,01 zł,
·konwersję waluty kredytu z CHF na PLN, przy zastosowaniu średniego kursu NBP na dzień wypłaty każdej transzy,
·stwierdzenie, że po dokonaniu przeliczeń saldo kredytu wyniesie 0,00 zł, co oznacza jego całkowitą spłatę,
·wypłatę przez Bank kwoty 5 000 zł i kosztów zastępstwa procesowego (10 800 zł).
Bank poinformował, że może wystawić informację PIT-11 zarówno na Pana, jak i na Kredytobiorczynię – proporcjonalnie po 1/2– w związku z częściowym umorzeniem zobowiązania kredytowego.
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
Zgodnie z umową kredytową widnieje Pan, jako formalny współkredytobiorca i w sensie prawnym odpowiada Pan solidarnie wraz z siostrą wobec Banku za zobowiązania wynikające z umowy kredytu. Pana przystąpienie do umowy miało jednak wyłącznie charakter formalny, związany ze zwiększeniem zdolności kredytowej Pana siostry. W praktyce wszelkie zobowiązania kredytowe, w tym spłata rat i ponoszenie kosztów związanych z obsługą kredytu, realizowała wyłącznie Pana siostra, jako rzeczywisty beneficjent kredytu.
Ugoda, poza przewalutowaniem zobowiązań kredytowych, wypłatą kwoty 5 000 zł oraz zwrotem kosztów postępowania sądowego, przewiduje również umorzenie zobowiązań kredytowych.
Zgodnie z jej treścią, Bank zwolni Kredytobiorców z długu (umorzy zadłużenie) w kwocie stanowiącej różnicę pomiędzy wysokością zadłużenia wykazaną w księgach rachunkowych, a kwotą zadłużenia po przewalutowaniu, ustaloną na 0,00 zł.
Umorzeniem objęte są następujące wierzytelności: kapitał kredytu, odsetki skapitalizowane, odsetki zapadłe niespłacone, odsetki od zadłużenia przeterminowanego, odsetki zawieszone oraz odsetki bieżące, a ponadto koszty i opłaty związane z kredytem (w tym prowizje i składki ubezpieczeniowe).
Kredyt dotyczył zakupu mieszkania własnościowego położonego w C. przy ulicy D. 1. Jedynym właścicielem tej nieruchomości od momentu zakupu aż do chwili obecnej jest Pana siostra – A.B. Nieruchomość nigdy nie zmieniała właściciela i nie był Pan ani właścicielem, ani współwłaścicielem tej nieruchomości.
Kredyt został zaciągnięty wyłącznie na zakup wskazanej nieruchomości mieszkalnej.
Kwoty przewidziane do wypłaty w ugodzie (5 000 zł oraz 10 800 zł kosztów zastępstwa procesowego) przysługują Panu i Pana siostrze. W praktyce jednak rzeczywistym beneficjentem tych należności jest wyłącznie Pana siostra – A.B., gdyż to ona samodzielnie ponosiła koszty obsługi kredytu i postępowania sądowego, podczas gdy Pan nie uczestniczył w spłacie kredytu ani nie finansował wydatków związanych ze sporem z Bankiem.
Kwota 5 000 zł, przewidziana w ugodzie do wypłaty przez Bank, została określona w projekcie ugody, jako „kwota dodatkowa”. Ugoda nie wskazuje wprost tytułu jej wypłaty, jednak z kontekstu całego dokumentu wynika, że kwota ta ma charakter rozliczeniowy i kompensacyjny – stanowi zwrot środków wcześniej uiszczonych na rzecz Banku w ramach spłat kredytu, które w wyniku przeliczenia zobowiązań kredytowych przyjętych w ugodzie zostały uznane za nienależne Bankowi. Tym samym należy ją traktować jako zwrot nadpłaty powstałej przy wcześniejszych rozliczeniach kredytu, a nie jako odrębne świadczenie o innym charakterze.
W 2023 roku korzystał Pan z zaniechania poboru podatku na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe.
Skorzystał Pan z tego zwolnienia w związku z odrębną inwestycją mieszkaniową, dotyczącą Pana własnego lokalu mieszkalnego znajdującego się w A. ul. B. 1 (numer księgi wieczystej: (...)). Podkreśla Pan, że okoliczność ta nie ma żadnego związku ze sprawą, której dotyczy wniosek o wydanie interpretacji. Sfinansowana z kredytu hipotecznego nieruchomość, której ugoda będzie dotyczyć, od samego początku była wyłączną własnością Pana siostry A.B.
Pytania
Prosi Pan o potwierdzenie, czy po Pana stronie powstaje przychód podatkowy w związku z:
·umorzeniem zobowiązań kredytowych w ramach ugody (poprzez przewalutowanie i rozliczenie salda kredytu do 0,00 zł);
·wypłatą przez bank kwoty dodatkowej w wysokości 5 000 zł w części kwoty przypadającej na Pana (tj. 2 500 zł);
·zwrotem przez bank kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 10 800 zł w części kwoty przypadającej na Pana (tj. 5 400 zł).
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, w opisanych zdarzeniach po Pana stronie nie powstanie przychód podatkowy, tj.:
·w zakresie umorzenia zobowiązań kredytowych – nie powstaje dla Pana żadne przysporzenie majątkowe, ponieważ nie korzystał Pan z nieruchomości nabytej z kredytu, nie zamieszkiwał Pan w niej, nie spłacał Pan kredytu ani nie ponosił żadnych kosztów związanych z jego obsługą. Faktyczne korzyści z umorzenia odnoszone są wyłącznie przez Pana siostrę, jako rzeczywistego beneficjenta kredytu;
·w zakresie części kwoty dodatkowej 5 000 zł przypadającej na Pana (2 500 zł) – świadczenie to nie stanowi Pana przychodu, ponieważ nie ponosił Pan ciężarów kredytu, a środki te faktycznie pochodziły od Pana siostry. Pomimo formalnego przypisania części kwoty do Pana, nie jest Pan beneficjentem tej wypłaty;
·w zakresie części zwrotu kosztów zastępstwa procesowego 10 800 zł przypadającej na Pana (5 400 zł) – świadczenie to również nie stanowi Pana przychodu, gdyż nie ponosił Pan kosztów procesu, nie finansował Pan wydatków sądowych i nie odnosi Pan z tego tytułu żadnej realnej korzyści. Pomimo formalnego przypisania części kwoty do Pana, nie jest Pan beneficjentem tej wypłaty.
W konsekwencji uważa Pan, że zarówno umorzenie kredytu, jak i części przypadające na Pana z kwot 5 000 zł oraz 10 800 zł, nie powodują powstania po Pana stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Obowiązek podatkowy i pojęcie przychodu
Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Dochodem jest nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania (art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Ogólną definicją przychodu zawiera natomiast art. 11 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Pojęcie przychodu wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Przychód może mieć on zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym formę nieodpłatnych świadczeń dla podatnika.
Aby moc uznać, że przychód powstał po stronie podatnika, przychód ten musi być:
·otrzymany przez podatnika – tj. podatnik musi go rzeczywiście „dostać, odebrać” albo
·postawiony do dyspozycji podatnika – tj. zostać mu faktycznie udostępniony lub przekazany do odbioru.
Źródła przychodu – przychody z innych źródeł
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia przy tym odrębne źródła przychodów osób fizycznych. Od tego, z jakiego źródła pochodzą przychody zależą zasady ich opodatkowania. Źródła przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy.
Wśród nich ustawodawca wymienił tzw. inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy), czyli źródła inne niż wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w cytowanym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że kategoria przychodów z innych źródeł nie ogranicza się do rodzajów przysporzeń wymienionych w art. 20 ust. 1. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpi przychód podatkowy i charakter tego przychodów nie będzie odpowiadał żadnej z kategorii wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy.
Zaciągnięcie, spłata, umorzenie kredytu a podatek dochodowy
Instytucja kredytu jest uregulowana przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646). Zgodnie z art. 69 ust. 1 tej ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej co do zasady są obojętne podatkowo. Uzyskana kwota kredytu nie jest przychodem, ponieważ nie jest definitywnym przysporzeniem majątkowym kredytobiorcy – kredytobiorca musi ją zwrócić kredytodawcy.
Jednocześnie, spłata kwoty kredytu oraz spłata odsetek co do zasady nie jest kosztem uzyskania przychodu, bo celem tych wydatków nie jest uzyskanie przychodu (uzyskany kredyt nie był przychodem) ani zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wyjątki od tej zasady są przewidziane w przepisach szczególnych, w tym m.in. w cytowanym już art. 23 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się natomiast w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia całości albo części kwoty kredytu lub należnych odsetek (zwolnienia z długu). Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga realne przysporzenie majątkowe – kwota, która miała podlegać zwrotowi, staje się bezzwrotna (umorzenie części lub całości kredytu), a odpłatne świadczenie kredytu staje się nieodpłatne lub częściowo nieodpłatne (umorzenie należnych odsetek). Jednocześnie, umorzenie takie powoduje, że po stronie kredytobiorcy znikają obciążenia dotyczące jego majątku.
Zaniechanie poboru podatku w przypadku niektórych umorzeń kredytów
Dla wybranych sytuacji umorzenia kredytów prawodawca przewidział szczególne rozwiązanie, które zdejmuje z podatnika ciężar opodatkowania przychodów z umorzenia.
Przychód z umorzenia kredytu mieszkaniowego może być objęty zaniechaniem poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 102 ze zm.) – dalej: Rozporządzenie:
Zgodnie z § 1 ust. 1 pkt 1 tego Rozporządzenia:
Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:
a)kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz
b)osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;
Jak wynika z cytowanego przepisu, zaniechanie poboru podatku dotyczy zatem umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów mieszkaniowych, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki:
·kredyt był zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej;
·kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.
Preferencja podatkowa, o której mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia, ma zatem charakter jednorazowy – w takim znaczeniu, że podatnik może z niej skorzystać tylko w związku z jedną inwestycją mieszkaniową.
Prawodawca przewidział przy tym, że w praktyce mogą mieć miejsce przypadki, gdy:
·jeden kredytobiorca umorzonego kredytu korzystał już w przeszłości z zaniechania poboru podatku w związku z umorzeniem kredytu na inną inwestycję mieszkaniową, a
·drugi z kredytobiorców nie korzystał jeszcze z takiego uprawnienia.
Do takich przypadków odnosi się § 1 ust. 7 tego Rozporządzenia:
W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.
Przepis ten stanowi, że z preferencji może skorzystać tylko ten z podatników, który wcześniej nie korzystał z niej w związku z inną inwestycją mieszkaniową.
Solidarność dłużników i wierzycieli
Zgodnie z art. 366 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 1071):
Kilku dłużników może być zobowiązanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników).
W sytuacji, gdy kredytobiorcami jest kilka osób i umowa kredytu przewiduje ich solidarną odpowiedzialność za zobowiązania kredytowe, spłacenie kredytu przez jednego z kredytobiorców skutkuje uznaniem przez kredytodawcę, że został on spłacony przez wszystkich kredytobiorców.
Analogicznie, stosownie do art. 367 § 1 Kodeksu cywilnego:
Kilku wierzycieli może być uprawnionych w ten sposób, że dłużnik może spełnić całe świadczenie do rąk jednego z nich, a przez zaspokojenie któregokolwiek z wierzycieli dług wygasa względem wszystkich (solidarność wierzycieli).
Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy klika osób jest solidarnie uprawnionych do uzyskania świadczenia (np. zwrotu nadpłaty kredytu). W takim przypadku, wypłacenie przez kredytodawcę świadczenia jednemu z uprawnionych, skutkuje uznaniem, że kredytodawca wykonał swoje zobowiązanie wobec wszystkich uprawnionych.
Skutki podatkowe wykonywania przez osoby fizyczne świadczeń w sytuacji długu solidarnego oraz uzyskiwania świadczeń w sytuacji osób fizycznych uprawnionych solidarnie rozpoznaje się z uwzględnieniem art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tych przepisów:
1.Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
2.Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:
1)rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2)ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
A zatem, skutki podatkowe regulowania długów solidarnych oraz uzyskiwania świadczeń o solidarnym charakterze, przypisuje się odpowiednio dłużnikom solidarnym albo wierzycielom solidarnym – w równych częściach.
Nie ma tu znaczenia, który z dłużników solidarnych faktycznie przekazał środki tytułem spłaty ich wspólnego długu. Nie jest również istotne, który z wierzycieli solidarnych faktycznie odebrał należności, do których są wspólnie uprawnieni bądź któremu z nich postawiono te należności do dyspozycji. Solidarny charakter zobowiązania powoduje, że skutki podatkowe zdarzeń, jakie zachodzą pomiędzy stronami tego zobowiązania, są przypisywane wszystkim osobom będącym stronami tego zobowiązania – odpowiedni jako dłużnicy bądź wierzyciele.
Ocena Pana sytuacji podatkowej – kwestia charakteru, w jakim uczestniczył Pan w umowie kredytu
Jak wskazał Pan w opisie okoliczności faktycznych sprawy:
·zgodnie z zawartą umową kredytową jest Pan współkredytobiorcą kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na nabycie mieszkania dla Pana siostry;
·umowa kredytu przewiduje, że odpowiada Pan solidarnie z siostrą wobec banku za zobowiązania wynikające z umowy kredytu;
·będzie Pan stroną ugody z bankiem dotyczącej umowy kredytu;
·na podstawie ugody będzie Pan współuprawnionym do świadczeń, do jakich zobowiąże się bank na Państwa rzecz jako kredytobiorców.
Okoliczności te są przesądzające dla uznania, że skutki podatkowe świadczeń przewidzianych na rzecz Pana i Pana siostry w ugodzie z bankiem, powinny być przypisane Panu – w części ½ (art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Nie ma przy tym znaczenia, że:
·mieszkanie nabyte z kredytu nie było Pana własnością, a wyłącznie własnością Pana siostry;
·to Pana siostra ponosiła faktyczne koszty spłaty Państwa zobowiązań kredytowych;
·bank wypłaci należne Państwu wypłaty Pana siostrze.
Elementy te – jak już wyjaśniono – nie mają znaczenia dla rozliczeń podatkowych stron zobowiązań solidarnych. Istotny jest formalny status odpowiednio dłużnika solidarnego albo wierzyciela solidarnego.
Ocena Pana sytuacji podatkowej – umorzenie kredytu
Wartość kwoty wierzytelności z tytułu kredytu hipotecznego, którą bank umorzy Państwu na podstawie ugody, będzie w połowie Pana przychodem (art. 11 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Przychód ten będzie klasyfikowany jako przychód z innych źródeł (art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy), który podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, według skali podatkowej (art. 27 ust. 1 ustawy).
Jednocześnie, przypadająca na Pana część umorzonej wierzytelności z tytułu kredytu nie będzie podlegała zaniechaniu poboru podatku na podstawie Rozporządzenia. Nie spełnia Pan warunku do zastosowania tej preferencji, który został określony w § 1 ust. 1 pkt 1 lit. b Rozporządzenia. Jak bowiem wskazał Pan w opisie okoliczności sprawy – korzystał Pan wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu kredytu mieszkaniowego dotyczącego innej inwestycji mieszkaniowej.
Ocena Pana sytuacji podatkowej – wypłata „kwoty dodatkowej”
Jak wskazał Pan w opisie okoliczności sprawy, kwota 5 000 zł, jaką ma wypłacić Państwu bank stanowi zwrot środków wcześniej uiszczonych na rzecz Banku w ramach spłat kredytu, które w wyniku przeliczenia zobowiązań kredytowych przyjętych w ugodzie zostały uznane za nienależne Bankowi.
Aby ocenić skutki podatkowe takiej wypłaty, w pierwszej kolejności należy rozważyć, czy spełnia ona definicję przychodu podatkowego.
Wypłata o wskazanym charakterze nie powoduje przysporzenia majątkowego po stronie Państwa jako kredytobiorców, ale przywraca należny stanu posiadania. Zwrot środków, które bank uzyskał od Państwa nienależnie, jest neutralny podatkowo na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wobec tego, przypadająca na Pana część tej kwoty (1/2 kwoty) nie będzie Pana przychodem podatkowym w rozumieniu art. 11 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ocena Pana sytuacji podatkowej – zwrot kosztów zastępstwa procesowego
Przechodząc do oceny skutków podatkowych zwrotu przez bank kosztów zastępstwa procesowego, także należy wziąć pod uwagę charakter tego świadczenia. Zwrot kosztów poniesionych w toku postępowania, którego celem było porozumienie stron co do treści i sposobu wykonania umowy kredytowej, nie powoduje przysporzenia po Państwa stronie.
A zatem, zwrot kosztów zastępstwa procesowego – w przypadającej na Pana części (tj. 5400 zł) nie jest Pana przychodem podatkowym w rozumieniu art. 11 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowanie
Pana stanowisko:
·jest nieprawidłowe w zakresie, w jakim twierdzi Pan, że umorzenie kredytu nie będzie skutkować powstaniem po Pana stronie przychodu podatkowego i nieprawidłowe w zakresie, w jakim uzasadnia Pan to twierdzenie argumentacją o byciu tylko formalnym, a nie faktycznym kredytobiorcą;
·jest prawidłowe w zakresie, w jakim twierdzi Pan, że wypłata kwoty dodatkowej oraz zwrot kosztów postępowania nie będą skutkować powstaniem po Pana stronie przychodów i nieprawidłowe w zakresie, w jakim uzasadnia Pan te twierdzenia argumentacją o byciu tylko formalnym, a nie faktycznym kredytobiorcą.
Błędnie ocenił Pan znaczenie solidarnego charakteru Państwa zobowiązania kredytowego dla rozliczenia przez Pana dla celów podatkowych świadczeń przewidzianych w ugodzie z bankiem. Wobec tego, łącznie uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.