Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 19 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 31 sierpnia 2025 r. (wpływ 31 sierpnia 2025 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pani osobą fizyczną prowadzącą działalność artystyczną w zakresie tańca klasycznego, choreografii oraz edukacji baletowej. Pani miejscem zamieszkania w rozumieniu podatkowym jest C., gdzie jest Pani zameldowana i gdzie rozlicza się z podatku dochodowego. Dodatkowo jest Pani właścicielką domu jednorodzinnego w C., który stanowi Pani główną nieruchomość mieszkalną i centrum życiowe.

Ze względu na brak wystarczającego zapotrzebowania na prowadzone przez Panią zajęcia baletowe w C., faktyczną działalność wykonuje Pani głównie w W. i B. Prowadzi tam Pani zajęcia baletowe, opracowuje choreografie, tworzy spektakle taneczne, a także nagrywa materiały dydaktyczne publikowane online.

W związku z tym od września 2025 r. planuje Pani wynająć mieszkanie w W. Lokal ten będzie wykorzystywany w celach zawodowych - m.in. do przygotowywania choreografii, nagrywania filmów instruktażowych baletu do publikacji online, opracowywania materiałów dydaktycznych oraz jako elastyczna przestrzeń umożliwiająca prowadzenie działalności artystycznej w miejscu, gdzie znajduje się największa liczba Pani uczniów i gdzie faktycznie uzyskuje Pani przychody. Dodatkowo mieszkanie w W., ze względu na swoje położenie, stanowi dla Pani centralny punkt komunikacyjny pomiędzy C., B. i W., co umożliwia sprawne wykonywanie działalności w różnych lokalizacjach.

Zamierza Pani ponosić koszty związane z najmem mieszkania w W. oraz opłatami eksploatacyjnymi. Wydatki te będą ściśle związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, gdyż umożliwią Pani wykonywanie obowiązków zawodowych w sposób ciągły i profesjonalny.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

W uzupełnieniu do wniosku wskazała Pani, że:

• Posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o PIT.
• Działalność gospodarczą rozpocznie od dnia 8 września 2025 r.
• Do końca 2025 r. rozlicza się Pani ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Od stycznia 2026 r. będzie prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów.
• Dochody z działalności od stycznia 2026 r. będzie Pani opodatkowywać według skali podatkowej (art. 27 ustawy o PIT), w której stawka w pierwszym progu wynosi 12%.
• Do kosztów uzyskania przychodów zamierza Pani zaliczyć wydatki ponoszone z tytułu wynajmu mieszkania w W. o powierzchni 20 m². Lokal nie stanowi miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, lecz służy wyłącznie do celów organizacyjnych i komunikacyjnych - umożliwia przemieszczanie się między C. a B. w celu wykonywania pracy oraz stanowi miejsce przechowywania dokumentacji.
• Do kosztów uzyskania przychodów zamierza Pani zaliczać: miesięczny czynsz najmu mieszkania w wysokości 3 500 zł, opłatę administracyjną/czynsz do wspólnoty mieszkaniowej w wysokości 460 zł (na moment podpisania umowy).
• Umowa najmu mieszkania została zawarta na okres od września 2025 roku do końca sierpnia 2026 roku. Wydatki dotyczą całego okresu obowiązywania umowy, jednak faktycznie do kosztów uzyskania przychodów będą mogły zostać zaliczone dopiero od stycznia 2026 r., tj. od momentu rozliczania działalności gospodarczej na zasadach ogólnych (skala podatkowa).
• Koszty te nie zostaną w żaden sposób zwrócone ani zrefundowane. Pokrywa je Pani w całości z własnych środków.
• Wynajmowany lokal mieszkalny ma powierzchnię 20 m² i stanowi jedno pomieszczenie - salon połączony z kuchnią. Usytuowany jest w pobliżu dworca PKP, co umożliwia Pani szybkie i sprawne przemieszczanie się między C. a B. Lokal będzie wykorzystywany wyłącznie w celach mieszkalnych - jako miejsce krótkotrwałego pobytu w W. w związku z koniecznością dojazdów pomiędzy wskazanymi miastami. Nie prowadzi Pani w nim działalności gospodarczej (nie organizuje tam zajęć ani prób). Lokal pełni natomiast funkcję zaplecza komunikacyjnego i organizacyjnego - przechowuje Pani w nim dokumentację działalności oraz akcesoria niezbędne do pracy (m.in. skakanki, piłki, taśmy do rozciągania). Z uwagi na charakter lokalu oraz jego niewielką powierzchnię nie wyodrębnia Pani w nim części przeznaczonej wyłącznie do prowadzenia działalności gospodarczej. Pani miejscem zamieszkania pozostaje dom będący Pani własnością w C.
• O bezpośrednim powiązaniu wydatków na wynajem mieszkania z prowadzoną działalnością gospodarczą świadczy charakter Pani pracy - jako choreografa i pedagoga baletu prowadzi Pani zajęcia i projekty artystyczne w różnych miejscowościach (głównie w B. i W.), przy jednoczesnym posiadaniu miejsca zamieszkania w C. Lokal w W., usytuowany przy dworcu PKP, stanowi dla Pani niezbędne zaplecze komunikacyjne, które umożliwia sprawne przemieszczanie się między tymi miastami i wykonywanie działalności w kilku lokalizacjach.
• Dodatkowo mieszkanie służy jako baza organizacyjna - przechowuje Pani w nim dokumentację firmową oraz akcesoria konieczne do prowadzenia zajęć (m.in. skakanki, piłki, taśmy do rozciągania). Dzięki temu może Pani w sposób ciągły i profesjonalny wykonywać obowiązki zawodowe, a koszty najmu i opłat eksploatacyjnych pozostają w bezpośrednim związku z uzyskiwaniem przychodów oraz zabezpieczeniem źródła przychodów z działalności gospodarczej.
• Wynajem mieszkania w W. generuje zdecydowanie niższe koszty niż korzystanie z hoteli przy każdorazowym pobycie służbowym. Pani praca wymaga intensywnej mobilności, co wiąże się z częstymi przejazdami na trasach:

C. - B. (poniedziałek),

B. - W. (poniedziałek),

W. - B. (wtorek),

B. - W. (wtorek),

W. - C. (czwartek).

Bez stałej bazy noclegowej i organizacyjnej w W. koszty te byłyby znacznie wyższe oraz utrudniałyby prowadzenie działalności w sposób ciągły i efektywny.

Pytanie

Czy wydatki ponoszone przez Panią na wynajem mieszkania w W. oraz związane z tym opłaty eksploatacyjne, w opisanym stanie faktycznym, mogą w całości (100%) zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, przedstawione w opisie wydatki na wynajem mieszkania w W. oraz związane z nim opłaty eksploatacyjne mogą w całości (100%) zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 23 ustawy.

W Pani sytuacji:

• działalność artystyczna w zakresie tańca i choreografii koncentruje się obecnie w B., gdzie znajduje się największa liczba Pani uczniów i odbiorców usług, w W. dopiero rozpocznie Pani prowadzenie zajęć,
• mieszkanie w W. wykorzystywane jest do nagrywania filmów instruktażowych, opracowywania materiałów dydaktycznych, przygotowywania choreografii oraz bieżącej pracy twórczej,
• lokal pełni także funkcję centralnego punktu komunikacyjnego pomiędzy C., B. i W., co umożliwia Pani sprawne wykonywanie działalności w różnych lokalizacjach,
• w C. posiada Pani własny dom, w którym koncentruje się Pani życie prywatne, tam również przebywa Pani regularnie co tydzień, m.in. sprawując opiekę nad ojcem wymagającym wsparcia (nowotwór),
• mieszkanie w W. pełni wyłącznie funkcję związaną z działalnością gospodarczą i nie stanowi miejsca Pani prywatnego zamieszkania,
• wydatki na najem mieszkania oraz opłaty eksploatacyjne pozostają więc w bezpośrednim i nierozerwalnym związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą. Ich celem jest osiągnięcie przychodów oraz zabezpieczenie źródła przychodów.
• w konsekwencji należy uznać, że całość (100%) tych wydatków może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 poz. 163 ze zm.):

W przypadku źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

A zatem warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);
• ·      jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;
• został właściwie udokumentowany;
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których - zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 omawianej ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością pomniejszają przychody. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodów musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tych przychodów, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Przy czym możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatku, który - racjonalnie oceniając - mógłby przyczynić się do powstania przychodów, czy ich zwiększenia, nawet jeżeli przychód faktycznie nie wystąpi.

Możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów jest uzależniona od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów.

Dokonując oceny charakteru ponoszonych przez Panią wydatków należy rozstrzygnąć czy spełniają one kryteria określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 tej ustawy. Jednocześnie sam fakt nieobjęcia ustawowym wykazem wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów nie jest wystarczający do podatkowej kwalifikacji kosztu. Brak danego wydatku w katalogu kosztów negatywnych nie skutkuje automatycznym przyjęciem, że stanowi on koszt podatkowy.

Pogląd przeciwny, zgodnie z którym do kosztów podatkowych zalicza się wszelkie koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (z wyłączeniem wymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest zbyt daleko idący i abstrahuje od wskazanego w art. 22 ust. 1 ww. ustawy celu poniesienia kosztu, a w rezultacie nie znajduje oparcia w treści tego przepisu. Uprawnione jest bowiem przyjęcie założenia, że gdyby zamiarem ustawodawcy było uznanie za koszty uzyskania przychodów wszelkich kosztów ponoszonych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej, nadałby temu przepisowi takie właśnie brzmienie.

Obowiązkiem podatnika jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie związku między poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodów, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów ze względu na kryterium celowości leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy, o ile powodem wynajęcia mieszkania poza miejscowością, w której Pani zamieszkuje i na stałe przebywa - jest sprawne wykonywanie działalności w różnych miejscowościach, a wynajęte mieszkanie pełni wyłącznie funkcję związaną z działalnością gospodarczą i nie stanowi miejsca Pani prywatnego zamieszkania - to wydatki na wynajem mieszkania i opłaty eksploatacyjne - jako niemające charakteru wydatków osobistych - spełniają przesłanki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Należy jednak zwrócić uwagę na konieczność właściwego udokumentowania wskazanych we wniosku wydatków. Zaznaczyć bowiem trzeba, że zgromadzone dowody nie mogą się ograniczać wyłącznie do faktur lub rachunków wystawionych przez właściciela wynajmowanego mieszkania, stwierdzających jedynie wysokość poniesionych wydatków z tytułu wynajmu mieszkania. Niezbędnym jest bowiem posiadanie dowodów świadczących o wykonanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługach wymagających pobytu w miejscowości, w której wynajęła Pani mieszkanie, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków.

Wobec powyższego Pani stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.