Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z 22 lipca, 1 i 11 września 2025 r. (daty wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od dnia 4 lutego 2019 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą A, której przeważającym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wnioskodawca w latach 2019, 2020 oraz 2021 wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym i prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej współpracował z podmiotem X Sp. z o. o., KRS (...) na podstawie zawartej umowy z dnia 4 lutego 2019 r. Głównym przedmiotem umowy była działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawcy powierzono do wykonania usługi programistyczne. W praktyce Wnioskodawca pisał oprogramowanie dedykowane, głównie od podstaw, zdarzało się również, iż był odpowiedzialny za rozwój istniejących systemów o nowe funkcjonalności. Wyjaśniając, Wnioskodawca rozwijał istniejące oprogramowanie poprzez dodawanie wytworzonych samodzielnie funkcjonalności. Wnioskodawca jest autorem tych rozwinięć, do których autorskie prawa majątkowe następnie przenosił na Spółkę. Powyższe czynności wykonywane były na podstawie umowy zawartej ze Spółką.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonywał prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawcę, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Było to oprogramowanie tworzone pod potrzeby indywidualne Zleceniodawcy (zwane dalej: „Oprogramowaniem”).

Jako przykład tworzonego i rozwijanego Oprogramowania Wnioskodawca może wskazać:

(...)

Wnioskodawca podczas tworzenia i rozwoju Oprogramowania używa języków programowania takich jak: (...). Mając na uwadze powyższe podkreślić trzeba, iż Wnioskodawca wytwarzał programy komputerowe – utwory chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca wykonywał powierzone mu zadania jako niezależny i samodzielny wykonawca w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej. Wnioskodawca ma dowolność w wyborze miejsca i czasu świadczenia usług, nie pozostaje pod bezpośrednim kierownictwem Spółki. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za czynności podjęte w związku z wykonywaniem umowy. Zgodnie z postanowieniami umowy, w ramach wynagrodzenia za jej wykonanie, z chwilą podpisania protokołu odbioru przedmiotu umowy za dany miesiąc kalendarzowy, Wnioskodawca przenosił na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów na wszystkich polach eksploatacji wskazanych w umowie. Wnioskodawca zatem zbywał autorskie prawa majątkowe na rzecz Spółki oraz uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, tworząc programy komputerowe dla Spółki wykonywał prace rozwojowe. W tym miejscu wskazać bowiem trzeba, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza programy komputerowe dla Zleceniodawcy – Spółki, bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług).

Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowego. Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosił na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych, osiągał dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Spółki, a polegającą na tworzeniu oprogramowania, Wnioskodawca poniósł wydatki takie jak: zakup sprzętu, oprogramowania, wydatki na paliwo (umożliwia dojazd do klienta).

Powyższe opłaty są bezpośrednim kosztem koniecznym do fizycznego świadczenia usług dla Zleceniodawcy – fizycznego wytwarzania na jego rzecz oprogramowania. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej – oprogramowania.

Wnioskodawca ponosi koszty związane z tworzeniem i rozwojem Oprogramowania takie jak:

1)koszt usług księgowych – niezbędny do tworzenia ewidencji IP Box,

2)sprzęt komputerowy – niezbędny do fizycznego pisania kodu źródłowego, testowania oprogramowania oraz zdalnego kontaktu ze Zleceniodawcą celem omówienia np. wyników pracy,

3)peryferia komputerowe – niezbędne do fizycznego pisania kodu źródłowego, testowania oprogramowania oraz zdalnego kontaktu ze Zleceniodawcą celem omówienia np. wyników pracy,

4)koszty samochodowe – niezbędne do przemieszczania się w celu spotkania ze Zleceniodawcą i omówienia postępów zlecenia,

5)literatura fachowa – pozwala na zgłębienie wiedzy z szeroko rozumianego obszaru programowania, co przekłada się na działania w pracy i pozwala na przyswojenie.

W odniesieniu do kosztów, które Wnioskodawca poniósł w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i które są przedmiotem pytania – należy wskazać, że wszystkie wymienione we wniosku koszty były kosztami faktycznie poniesionymi przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Poniżej wskazano powiązania każdego z wydatków z wytwarzaniem kwalifikowanych praw IP:

1)zakup sprzętu – sprzęt komputerowy umożliwia fizyczne wytwarzanie oprogramowania, bez sprzętu wytwarzanie kwalifikowanych praw IP nie byłoby w ogóle możliwe,

2)zakup oprogramowania – są to narzędzia programistyczne umożliwiające wytworzenie oprogramowania,

3)wydatki na paliwo – umożliwiają dojazd do klienta na spotkania celem omówienia preferencji klienta dotyczących tworzonego oprogramowania, przejazdy do specjalistycznych sklepów w celu zakupu sprzętu.

Dla przykładu, poniżej wskazano bezpośredni związek poszczególnych zakupionych ruchomości (sprzętu komputerowego) z wytwarzaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej:

-laptop – służy fizycznemu wytwarzaniu oprogramowania,

-telefon – służy do kontaktów z klientem,

-router – bez dostępu do Internetu nie ma możliwości wytworzenia oprogramowania.

Uzupełnienie wniosku

W treści złożonego wniosku Wnioskodawca wskazał, że oprogramowaniem tworzonym pod potrzeby indywidualne Zleceniodawcy, zwane dalej oprogramowaniem było m.in.:

(...)

Należy zaważyć i trzeba to wyraźnie podkreślić, iż opis dotyczy tworzenia oprogramowania, które mogło, zgodnie z zamówieniem przybrać odpowiednią formę. Wymienione formy, rodzaje działań są w istocie tworzeniem oprogramowania. Przedstawiając różne formy działalności programistycznej Wnioskodawca miał na myśli tworzenie oprogramowania.

Jako konkretne programy komputerowe (prawa autorskie do tych programów komputerowych), które są przedmiotem wniosku, Wnioskodawca wskazał: (...).

Wnioskodawca potwierdził, że wskazane efekty pracy, które kwalifikuje jako oprogramowanie, stanowią katalog zamknięty. Oznacza to, że tylko te konkretne programy komputerowe, które szczegółowo opisał we wniosku, będą przedmiotem korzystania z ulgi IP Box.

Wnioskodawca doprecyzował, że „nowe funkcjonalności” jakie wytworzył, to m.in. funkcjonalności/moduły:

(...)

W tym miejscu Wnioskodawca nadmienił, że cały, bardzo szczegółowy zestaw zmian został wyspecyfikowany w osobno prowadzonej ewidencji, która prowadzona jest odrębnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca przedstawił szczegółowy opis „nowych funkcjonalności” wraz ze wskazaniem, czy zostały stworzone/rozwinięte w okresie, którego dotyczy wniosek wraz z opisem ich funkcji i przeznaczenia:

(...)

Wnioskodawca potwierdził, że „nowe funkcjonalności” stanowią efekty samodzielnej pracy Wnioskodawcy i są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.).

Wnioskodawca wskazał, że dla tworzonych i rozwijanych programów komputerowych – w tym poszczególnych funkcjonalności i modułów – nie istnieją podobne funkcjonalności u konkurentów lub w znacznym stopniu różnią się od rozwiązań już funkcjonujących w ramach dotychczas stosowanych systemów informatycznych kontrahentów Wnioskodawcy. Oprogramowanie to charakteryzuje się oryginalnością i twórczym podejściem do konkretnych problemów biznesowych, które nie były wcześniej rozwiązywane w taki sposób.

Na oryginalność i odmienność rozwiązań wpływają następujące czynniki:

(...)

W związku z tym tworzony i rozwijany przez Wnioskodawcę kod nie jest jedynie techniczną realizacją czy adaptacją gotowych bibliotek lub wzorców – lecz efektem samodzielnej, twórczej działalności inżynierskiej, która prowadzi do powstania nowej wartości intelektualnej w postaci unikalnego oprogramowania.

Wnioskodawca potwierdził, że tworzone/rozwijane na rzecz X Sp. z o.o. oprogramowania lub ich funkcjonalności podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych i są one tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

W każdym przypadku Wnioskodawca tworzy algorytmy samodzielnie – projektuje je od podstaw na potrzeby konkretnych funkcjonalności, jakie realizuje w ramach wytwarzanego oprogramowania. Proces obejmuje analizę problemu, zaprojektowanie rozwiązania, implementację kodu, a także testowanie działania.

Twórczy charakter działalności gospodarczej Wnioskodawcy przejawia się w opracowywaniu i wdrażaniu nowych lub istotnie ulepszonych funkcjonalności oprogramowania webowego, tworzonego w środowisku (...). Proces ten obejmuje samodzielne projektowanie, programowanie, testowanie i wdrażanie nowych komponentów aplikacji, które nie istniały wcześniej w działalności Wnioskodawcy i które są dostosowane do indywidualnych potrzeb danego projektu.

W ramach każdego projektu Wnioskodawca realizuje działania takie jak:

(...)

Wnioskodawca modyfikuje i rozwija aplikację webową stworzoną w (...).

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie głównie w oparciu o następujące technologie:

(...)

Wnioskodawca wprowadza nowe koncepcje i rozwiązania, które wcześniej nie były obecne w praktyce Wnioskodawcy, np.:

(...)

Oryginalność wytwarzanego oprogramowania polega na tym, że:

(...)

Różnice pomiędzy tworzonym oprogramowaniem przez Wnioskodawcę a wcześniejszymi, funkcjonującymi już rozwiązaniami wynikają m.in. z zastosowania nowoczesnych technologii i własnych koncepcji architektonicznych. Do kluczowych technologii i rozwiązań, które powodują istotną odmienność nowego lub rozwijanego programu komputerowego, należą m.in.:

(...)

Zastosowanie powyższych technologii i podejść architektonicznych powoduje, że efekty pracy Wnioskodawcy – zarówno tworzenie nowych funkcjonalności, jak i rozwój istniejących – znacząco różnią się od wcześniej funkcjonujących rozwiązań, zarówno pod względem technologicznym, jak i jakościowym, wydajnościowym i funkcjonalnym.

Nowy lub ulepszony charakter wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowania nie jest wynikiem jedynie rutynowych ani okresowych zmian.

Wnioskodawca potwierdził, że działalność, w ramach której tworzy oprogramowanie/programy komputerowe podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia oraz dodatkowo wskazał, że do każdej z prac prowadzona jest ewidencja.

Na początku każdego etapu prac Wnioskodawca określał sobie cele funkcjonalnie związane z tworzeniem nowych rozwiązań informatycznych oraz rozwijaniem już istniejących komponentów aplikacji. Cele były formułowane w oparciu o potrzeby użytkowników końcowych oraz wymogi techniczne wynikające z integracji systemu z innymi narzędziami. Ponieważ nie istniał z góry narzucony harmonogram prac, cele ustalane były zadaniowo – poprzez wyznaczenie konkretnych terminów ukończenia danych funkcjonalności lub etapów projektu. Prace były w całości finansowane ze środków własnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Dochody pochodziły z realizacji komercyjnych zleceń informatycznych, a czas oraz zasoby były dzielone pomiędzy bieżącą obsługę klienta i prace rozwojowe.

Wnioskodawca wskazał konkretne cele, które zostały osiągnięte w poszczególnych latach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania:

2019 – (...).

2020 – (...).

2021 – (...).

Wnioskodawca wyjaśnił, że systematyczność przejawiała się w ciągłym, zaplanowanym i udokumentowanym działaniu w ramach realizowanych projektów informatycznych. Każda funkcjonalność była:

·poprzedzona analizą wymagań funkcjonalnych i technicznych,

·następnie projektowana, implementowana, testowana i dokumentowana,

·jej efekty były zapisywane w prowadzonej ewidencji IP Box.

Mimo, że nie istniał szczegółowy harmonogram, Wnioskodawca wykonywał pracę w sposób ciągły i planowy, z zachowaniem terminów wykonania konkretnych zadań, które były uzgadniane z klientem. Taki model pracy pozwalał na bieżące dostosowywanie priorytetów i szybkie reagowanie na potrzeby użytkowników.

W ramach działalności Wnioskodawcy nie były tworzone sztywne harmonogramy, lecz ustalano konkretne terminy realizacji poszczególnych zadań lub funkcjonalności – zarówno na poziomie tygodniowym, jak i miesięcznym. Każde większe wdrożenie funkcjonalności (np. nowy moduł, integracja z zewnętrznym systemem, wprowadzenie zabezpieczeń) miało przypisany termin realizacji, ustalany w uzgodnieniu z klientem końcowym. Wszystkie z zaplanowanych funkcjonalności zostały w terminie zrealizowane, a postęp prac był dokumentowany w ewidencji prowadzonej na potrzeby rozliczenia IP Box. Dzięki temu możliwe było zachowanie kontroli nad jakością i terminowością realizowanych zadań, bez konieczności sztywnego planowania kalendarzowego na lata z góry.

Przed rozpoczęciem realizacji każdego projektu Wnioskodawca dysponował wiedzą i doświadczeniem z zakresu inżynierii oprogramowania, w szczególności:

(...)

Dzięki tym zasobom Wnioskodawca był w stanie przystąpić do projektowania i implementacji nowych lub ulepszonych rozwiązań programistycznych.

W ramach działalności Wnioskodawca rozwija i wykorzystuje wiedzę w zakresie:

(...)

Dodatkowo, stale Wnioskodawca aktualizuje wiedzę w zakresie (...).

Wnioskodawca w projektach wdraża rozwiązania i technologie, które wcześniej nie były wykorzystywane w działalności Wnioskodawcy, m.in.:

(...)

Te zmiany pozwalają na:

(...)

Produkty i funkcjonalności, które tworzy Wnioskodawca, opierają się na następujących zasobach:

(...)

Na bazie tych fundamentów Wnioskodawca projektuje i tworzy oryginalne rozwiązania programistyczne, które stanowią nową jakość w ramach działalności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca potwierdził, że efekty samodzielnej pracy – czyli tworzone programy komputerowe, ich moduły oraz funkcjonalności – stanowią odrębne utwory w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Są one przejawem indywidualnej twórczości o charakterze twórczym, mają oryginalny charakter i powstają jako rezultat pracy koncepcyjnej, projektowej i implementacyjnej. Każdą linię kodu, którą Wnioskodawca napisał jest w stanie wyodrębnić oraz wskazać przy użyciu systemu kontroli wersji GIT.

Tworzone programy komputerowe, ich moduły i funkcjonalności, odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem, są wynikiem indywidualnej, samodzielnej pracy i stanowią kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Praca Wnioskodawcy nie polega wyłącznie na technicznej realizacji przewidywalnych zadań. Tworzenie oprogramowania w działalności Wnioskodawcy wymaga kreatywnego podejścia, projektowania architektury, wymyślania rozwiązań problemów, projektowania logiki biznesowej, co wykracza poza zestaw gotowych i powtarzalnych czynności. Nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów. Praca Wnioskodawcy nie ogranicza się do technicznej realizacji cudzych projektów. Nawet jeśli klient przekazuje ogólne założenia funkcjonalne, Wnioskodawca samodzielnie projektuje strukturę kodu, wybiera technologie, decyduje o sposobie implementacji, integracji i testowania – co czyni wkład Wnioskodawcy twórczym.

Przeniesienie majątkowych praw autorskich następuje z zachowaniem przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności zgodnie z art. 41 (wskazanie pól eksploatacji, forma pisemna) oraz art. 53 (domniemanie przeniesienia praw w zakresie niezbędnym do celu umowy). Każda umowa zawiera odpowiednie postanowienia dot. przeniesienia majątkowych praw autorskich do utworów, które Wnioskodawca tworzy w ramach współpracy.

Zmiany wprowadzane do rozwijanego oprogramowania nie mają charakter rutynowych, okresowych zmian. Wprowadzane zmiany mają charakter twórczy i dotyczą projektowania oraz wdrażania nowych funkcjonalności, zmiany logiki działania aplikacji, przekształceń systemu, a nie jedynie na bieżącej konserwacji czy aktualizacji. Zmiany te skutkują powstaniem istotnie ulepszonych wersji oprogramowania.

Wnioskodawca doprecyzował, że otrzymuje wynagrodzenie z tytułu przenoszenia majątkowych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania (pola eksploatacji wskazane w umowie). Wynagrodzenie jest ustalane ryczałtowo oraz godzinowo za wykonanie usługi, której rezultatem jest oprogramowanie. Umowy zawierają klauzulę, że wynagrodzenie obejmuje również przeniesienie majątkowych praw autorskich do stworzonego oprogramowania w zakresie określonym w umowie (utrwalanie, trwałe lub czasowe zwielokrotnianie, wydanie i rozpowszechnianie, wykorzystanie do celów marketingowych lub promocji, wprowadzanie do pamięci komputera, wyświetlanie lub publiczne odtwarzanie, nagrywanie na urządzaniach służących do wielokrotnego odtwarzania za pomocą nośników obrazu, wprowadzanie do obrotu, rozpowszechnianie, dzierżawa i najem, itp.).

Umowa zawarta z kontrahentem określa, że przeniesienie praw następuje:

·na określonych polach eksploatacji, wymienionych zgodnie z ustawą,

·w momencie przekazania dzieła/programu po uprzedniej zapłacie wynagrodzenia,

·do konkretnych, zidentyfikowanych utworów (modułów, funkcjonalności), które zostały wyodrębnione poprzez repozytorium kodu, dokumentację techniczną lub inny sposób potwierdzający zakres wkładu Wnioskodawcy.

Wyodrębnienie programów następuje na podstawie konkretnego zakresu prac i kodu źródłowego, który jest jednoznacznie przypisany do Wnioskodawcy jako wykonawcy.

Wydatki ponoszone były na bieżąco w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, w szczególności na: sprzęt komputerowy, oprogramowanie, usługi hostingowe, paliwo (dojazdy do klienta) itp. Koszty były poniesione w okresie tworzenia oprogramowania. Koszty ujmowane są w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Wnioskodawca prowadzi również wymaganą ewidencję na potrzeby identyfikacji kosztów związanych z ulgą IP BOX.

Wnioskodawca potwierdził, że od dnia 4 lutego 2019 r. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodnie z „art. 30ca ust. 7” ustawy o PIT.

Ewidencja ta pozwala na: wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (czyli konkretnego programu komputerowego lub jego modułu), przyporządkowanie do niego przychodów, kosztów uzyskania przychodu oraz obliczenie dochodu lub straty z kwalifikowanego IP, wyliczenie wskaźnika Nexus dla każdego prawa. Wnioskodawca oblicza wskaźnik Nexus, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Koszty uwzględniane w lit. a wzoru (czyli dotyczące działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej bezpośrednio przez podatnika) obejmują:

·zakup sprzętu komputerowego, zakup sprzętu biurowego, usług hostingowych;

·paliwo, eksploatacja pojazdu;

·szkolenia techniczne, książki, które rozwijają kompetencje niezbędne do tworzenia programów komputerowych.

Wnioskodawca nie korzysta z podwykonawstwa (lit. b), więc koszty te dotyczą wyłącznie własnej działalności.

Uzupełnienie wniosku II

Wobec wskazania w odpowiedzi na wezwanie z 22 lipca 2025 r.: „nie prowadziłem prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”, Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku z 1 września 2025 r. skorygował treść udzielonej odpowiedzi, poprzez wskazanie:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie prowadził badań naukowych o których mowa w dyspozycji przepisu art. 4 ust. 2 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. 2024.1571 z późn. zm.) Jednakże w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i świadczonych usług tworzył oryginalne oprogramowanie. Charakter świadczonych usług obejmował twórcze, innowacyjne i systematyczne prace, które doprowadzały do powstania unikalnego na rynku oprogramowania. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadził samodzielnie systematyczne prace o charakterze rozwojowym polegające na wykorzystaniu istniejącej wiedzy i narzędzi informatycznych do projektowania i tworzenia nowych lub znacząco ulepszonych programów komputerowych (np. modułów funkcjonalnych, integracji z systemami zewnętrznymi, zwiększenia bezpieczeństwa aplikacji).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca podejmował działania, których przedmiotem było (z podziałem na kategorię):

1)tworzenie i rozwój oprogramowania:

·opracowywanie i wytwarzanie nowych modułów, aplikacji, systemów informatycznych oraz narzędzi programistycznych, stanowiących kwalifikowane prawa własności intelektualnej;

·projektowanie algorytmów, struktur danych oraz rozwiązań technologicznych, unikalnych i dedykowanych dla danego oprogramowania;

·implementacja kodu źródłowego w postaci oryginalnych i twórczych rozwiązań programistycznych;

2)rozwój i ulepszanie istniejącego oprogramowania:

·optymalizacja funkcjonowania aplikacji i systemów w celu poprawy ich wydajności, bezpieczeństwa oraz jakości działania;

·rozbudowa istniejącego oprogramowania o nowe funkcjonalności wymagające kreatywnego, innowacyjnego podejścia;

·refaktoryzacja i modernizacja kodu w kierunku istotnego ulepszenia jego działania, dostosowania do aktualnych standardów oraz zwiększenia użyteczności;

3)wdrażanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych:

·projektowanie i implementacja unikalnych mechanizmów, systemów oraz modułów, w tym m.in. rozwiązań w zakresie zaawansowanego przetwarzania danych;

·tworzenie oraz rozwijanie autorskich bibliotek, frameworków i narzędzi wewnętrznych, wykorzystywanych na potrzeby działalności przedsiębiorstwa;

4)prace rozwojowe:

·udział w procesach badawczo-rozwojowych nad nowymi technologiami informatycznymi, których efektem jest powstanie kwalifikowanego oprogramowania;

·opracowywanie prototypów i modeli koncepcyjnych dla innowacyjnych aplikacji i rozwiązań IT, stanowiących rezultat działalności twórczej o charakterze rozwojowym.

Prace te niewątpliwie przyczyniły się do zwiększenia zasobów wiedzy. W parze z nowymi rozwiązaniami w ramach pracy Wnioskodawca tworzył również nowe zastosowania rozwiązań już panujących w świecie informatyki programistycznej, tj. zastosowanie istniejących technologii programistycznych (...). Prace te Wnioskodawca prowadził od 2019 r.

W tym miejscu Wnioskodawca przywołał interpretacje podatkowe wydane w indywidualnych sprawach podatkowych w następujących sprawach:

1)interpretacja indywidualna z dnia 27 lutego 2025 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.737.2024.3.JŚ;

2)interpretacja podatkowa dotycząca stosowania ulgi IP Box z tytułu zbycia praw własności intelektualnej w latach 2019-2020 – z dnia 22 maja 2025 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.203.2025.2.PR.

Stan faktyczny przedstawiony w tych interpretacjach jest, zdaniem Wnioskodawcy, zbieżny ze stanem faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę.

Uzupełnienie wniosku III

Wnioskodawca wskazał funkcjonalny związek poszczególnych wydatków z trzeciego pytania z poszczególnymi działaniami obejmującymi tworzenie i rozwijanie oprogramowania:

a)zakup sprzętu komputerowego oraz peryferii komputerowych:

funkcjonalny związek: sprzęt (np. komputer, monitor, urządzenia peryferyjne) jest podstawowym narzędziem do pisania kodu, kompilacji, testowania i uruchamiania programów; bez dostępu do odpowiedniego sprzętu nie byłoby możliwe tworzenie ani rozwijanie oprogramowania, które stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego);

b)zakup oprogramowania i licencji:

funkcjonalny związek: oprogramowanie (np. IDE, systemy kontroli wersji, narzędzia do zarządzania projektami, licencje na biblioteki czy frameworki) służy bezpośrednio procesowi wytwarzania i rozwijania oprogramowania; umożliwia prowadzenie prac badawczo-rozwojowych w zakresie programowania, testowania oraz wdrażania nowych rozwiązań technologicznych;

c)wydatki na paliwo (dojazd do klienta):

funkcjonalny związek: dojazdy umożliwiają kontakt z klientem, zbieranie wymagań, konsultacje techniczne, przeprowadzanie wdrożeń, testów oraz odbiorów; dzięki spotkaniom i analizom z klientem możliwe jest doprecyzowanie funkcjonalności, zebranie informacji zwrotnej i dalsze rozwijanie oprogramowania; wydatki te wspierają zatem prowadzenie bezpośredniej działalności rozwojowej, bo dostarczają danych i wiedzy potrzebnej do tworzenia i modyfikacji kwalifikowanego IP;

d)literatura fachowa:

funkcjonalny związek: pozwala na pogłębianie i aktualizację wiedzy specjalistycznej, co jest konieczne przy opracowywaniu nowych rozwiązań, algorytmów, programów komputerowych czy technologii; dzięki literaturze fachowej podatnik jest w stanie opracować nowe funkcjonalności, poprawić bezpieczeństwo systemów, zastosować najlepsze praktyki branżowe; wiedza z literatury przekłada się na możliwość tworzenia nowych programów komputerowych (które są kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT).

e)koszt usług księgowych:

profesjonalna obsługa księgowa jest niezbędna do prawidłowego rozliczania działalności gospodarczej, ewidencjonowania kosztów i przychodów związanych z wytwarzaniem kwalifikowanego IP, prowadzenia odrębnej ewidencji wymaganej przepisami IP Box, zapewnienia zgodności rozliczeń z przepisami podatkowymi; bez ponoszenia kosztów księgowych podatnik nie miałby możliwości prowadzenia działalności w sposób formalnie poprawny, a tym samym osiągania przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Pytania

1)Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego w opisany we wniosku sposób stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2)Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przeszłym Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2019, 2020, 2021 rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką) uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

3)Czy ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki, takie jak zakup sprzętu komputerowego, oprogramowania oraz koszty paliwa związane z dojazdem do klienta, mogą zostać uznane za koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione bezpośrednio na prowadzoną przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pytanie nr 3 Wnioskodawca przedstawił ponownie w uzupełnieniu wniosku z 11 września 2025 r. oraz doprecyzował, że pytanie dotyczy poniesionych kosztów na zakup: sprzętu komputerowego, peryferii komputerowych, oprogramowania i licencji, paliwa, literatury fachowej, usług księgowych.

Pana stanowisko w sprawie (przedstawione w uzupełnieniu z 11 września 2025 r.)

Pytanie nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność polegająca na tworzeniu oraz rozwijaniu oprogramowania komputerowego w sposób opisany we wniosku stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w związku z art. 5a pkt 38–40 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobu wiedzy oraz wykorzystania zasobu wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, przez prace rozwojowe rozumie się działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje autorskie programy komputerowe oraz rozwija ich funkcjonalności, w tym tworzy nowe moduły, optymalizuje algorytmy i integruje systemy zewnętrzne. Prace te mają charakter twórczy, wymagają każdorazowo indywidualnego podejścia i skutkują powstaniem nowych, oryginalnych rozwiązań chronionych prawem autorskim. Prowadzone są one w sposób systematyczny – w ramach kolejnych projektów realizowanych dla kontrahentów – i obejmują wykorzystanie oraz poszerzanie specjalistycznej wiedzy z zakresu informatyki, architektury systemów, bezpieczeństwa danych oraz języków programowania.

Działalność Wnioskodawcy spełnia zatem wszystkie kryteria prac rozwojowych w rozumieniu art. 5a pkt 40 ustawy o PIT. Tym samym należy uznać, że stanowi ona działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. W konsekwencji, dochody uzyskiwane z tytułu autorskich praw do programów komputerowych mogą być kwalifikowane jako dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ustawy o PIT i opodatkowane preferencyjną 5% stawką podatku.

Pytanie nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przeszłym będzie on uprawniony do zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do dochodu uzyskanego w latach 2019, 2020 i 2021 z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką, w części uwzględnionej w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

Dochód ten został osiągnięty w związku z działalnością Wnioskodawcy polegającą na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych, która spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38–40 ustawy o PIT. Rezultatem tej działalności są utwory w postaci programów komputerowych podlegających ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Wnioskodawca prowadził odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, pozwalającą na wyodrębnienie przychodów, kosztów i dochodów związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Spełnia tym samym warunki formalne do skorzystania z preferencji IP Box w odniesieniu do dochodów osiągniętych w latach 2019-2021.

W konsekwencji, Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniach rocznych za lata 2019, 2020 i 2021 rozliczyć dochody uzyskane z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego z zastosowaniem preferencyjnej stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Pytanie nr 3

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki, takie jak zakup sprzętu komputerowego, zakup oprogramowania oraz koszty paliwa związane z dojazdem do klienta, mogą zostać uznane za koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione bezpośrednio na prowadzoną przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zakup sprzętu komputerowego oraz peryferii komputerowych. Sprzęt (np. komputer, monitor, urządzenia peryferyjne) jest podstawowym narzędziem do pisania kodu, kompilacji, testowania i uruchamiania programów. Bez dostępu do odpowiedniego sprzętu nie byłoby możliwe tworzenie ani rozwijanie oprogramowania, które stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego).

Zakup oprogramowania i licencji.

Oprogramowanie (np. IDE, systemy kontroli wersji, narzędzia do zarządzania projektami, licencje na biblioteki czy frameworki) służy bezpośrednio procesowi wytwarzania i rozwijania oprogramowania. Umożliwia prowadzenie prac badawczo-rozwojowych w zakresie programowania, testowania oraz wdrażania nowych rozwiązań technologicznych.

Wydatki na paliwo (dojazd do klienta).

Dojazdy umożliwiają kontakt z klientem, zbieranie wymagań, konsultacje techniczne, przeprowadzanie wdrożeń, testów oraz odbiorów. Dzięki spotkaniom i analizom z klientem możliwe jest doprecyzowanie funkcjonalności, zebranie informacji zwrotnej i dalsze rozwijanie oprogramowania. Wydatki te wspierają zatem prowadzenie bezpośredniej działalności rozwojowej, bo dostarczają danych i wiedzy potrzebnej do tworzenia i modyfikacji kwalifikowanego IP.

Literatura fachowa.

Pozwala na pogłębianie i aktualizację wiedzy specjalistycznej, co jest konieczne przy opracowywaniu nowych rozwiązań, algorytmów, programów komputerowych czy technologii. Dzięki literaturze fachowej podatnik jest w stanie opracować nowe funkcjonalności, poprawić bezpieczeństwo systemów, zastosować najlepsze praktyki branżowe. Wiedza z literatury przekłada się na możliwość tworzenia nowych programów komputerowych (które są kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT).

Koszt usług księgowych.

Profesjonalna obsługa księgowa jest niezbędna do prawidłowego rozliczania działalności gospodarczej, ewidencjonowania kosztów i przychodów związanych z wytwarzaniem kwalifikowanego IP, prowadzenia odrębnej ewidencji wymaganej przepisami IP Box, zapewnienia zgodności rozliczeń z przepisami podatkowymi. Bez ponoszenia kosztów księgowych podatnik nie miałby możliwości prowadzenia działalności w sposób formalnie poprawny, a tym samym osiągania przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.) stanowi, że:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że od dnia 4 lutego 2019 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą, w ramach której wykonywał prace programistyczne zlecane przez Zleceniodawcę – X Sp. z o. o., prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Tworzony i rozwijany przez Pana kod nie jest jedynie techniczną realizacją czy adaptacją gotowych bibliotek lub wzorców – lecz efektem samodzielnej, twórczej działalności inżynierskiej, która prowadzi do powstania nowej wartości intelektualnej w postaci unikalnego oprogramowania.

Jako konkretne programy komputerowe (prawa autorskie do tych programów komputerowych), które są przedmiotem wniosku, wskazał Pan: (...).

Ponadto doprecyzował Pan, że „nowe funkcjonalności” jakie wytworzył, to m.in. funkcjonalności/moduły:

(...)

Tworzone/rozwijane na rzecz X Sp. z o.o. oprogramowania lub ich funkcjonalności podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Pana. Ponadto potwierdził Pan, że „nowe funkcjonalności” stanowią efekty Pana samodzielnej pracy i są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W każdym przypadku tworzy Pan algorytmy samodzielnie – projektuje je od podstaw na potrzeby konkretnych funkcjonalności, jakie realizuje w ramach wytwarzanego oprogramowania. Proces obejmuje analizę problemu, zaprojektowanie rozwiązania, implementację kodu, a także testowanie działania.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową, dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że w ramach swojej działalności wytwarza programy komputerowe dla Zleceniodawcy – Spółki, bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Twórczy charakter działalności gospodarczej przejawia się w opracowywaniu i wdrażaniu nowych lub istotnie ulepszonych funkcjonalności oprogramowania webowego, tworzonego w środowisku (...). Proces ten obejmuje samodzielne projektowanie, programowanie, testowanie i wdrażanie nowych komponentów aplikacji, które nie istniały wcześniej w Pana działalności, i które są dostosowane do indywidualnych potrzeb danego projektu.

Do kluczowych technologii i rozwiązań, które powodują istotną odmienność nowego lub rozwijanego programu komputerowego, należą m.in.:

(...)

Zastosowanie powyższych technologii i podejść architektonicznych powoduje, że efekty Pana pracy – zarówno tworzenie nowych funkcjonalności, jak i rozwój istniejących – znacząco różnią się od wcześniej funkcjonujących rozwiązań, zarówno pod względem technologicznym, jak i jakościowym, wydajnościowym i funkcjonalnym. Nowy lub ulepszony charakter wytwarzanego oprogramowania nie jest wynikiem jedynie rutynowych ani okresowych zmian.

Tworzone programy komputerowe, ich moduły i funkcjonalności, odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem, są wynikiem indywidualnej, samodzielnej pracy i stanowią kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Pana praca nie polega wyłącznie na technicznej realizacji przewidywalnych zadań. Tworzenie oprogramowania w Pana działalności wymaga kreatywnego podejścia, projektowania architektury, wymyślania rozwiązań problemów, projektowania logiki biznesowej, co wykracza poza zestaw gotowych i powtarzalnych czynności. Nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów. Pana praca nie ogranicza się do technicznej realizacji cudzych projektów. Nawet jeśli klient przekazuje ogólne założenia funkcjonalne, samodzielnie projektuje Pan strukturę kodu, wybiera technologie, decyduje o sposobie implementacji, integracji i testowania – co czyni Pana wkład twórczym.

Efekty Pana samodzielnej pracy – czyli tworzone programy komputerowe, ich moduły oraz funkcjonalności – stanowią odrębne utwory w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Są one przejawem indywidualnej twórczości o charakterze twórczym, mają oryginalny charakter i powstają jako rezultat pracy koncepcyjnej, projektowej i implementacyjnej.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Z opisu sprawy wynika, że działalność, w ramach której tworzy Pan oprogramowanie/programy komputerowe podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Na początku każdego etapu prac określał Pan sobie cele funkcjonalnie związane z tworzeniem nowych rozwiązań informatycznych oraz rozwijaniem już istniejących komponentów aplikacji. Cele były formułowane w oparciu o potrzeby użytkowników końcowych oraz wymogi techniczne wynikające z integracji systemu z innymi narzędziami. Ponieważ nie istniał z góry narzucony harmonogram prac, cele ustalane były zadaniowo – poprzez wyznaczenie konkretnych terminów ukończenia danych funkcjonalności lub etapów projektu.

Wskazał Pan konkretne cele, które zostały osiągnięte w poszczególnych latach, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania:

2019 – (...).

2020 – (...).

2021 – (...).

Wyjaśnił Pan, że systematyczność przejawiała się w ciągłym, zaplanowanym i udokumentowanym działaniu w ramach realizowanych projektów informatycznych. Każda funkcjonalność była:

·poprzedzona analizą wymagań funkcjonalnych i technicznych,

·następnie projektowana, implementowana, testowana i dokumentowana,

·jej efekty były zapisywane w prowadzonej ewidencji IP Box.

Mimo, że nie istniał szczegółowy harmonogram, wykonywał Pan pracę w sposób ciągły i planowy, z zachowaniem terminów wykonania konkretnych zadań, które były uzgadniane z klientem. Taki model pracy pozwalał na bieżące dostosowywanie priorytetów i szybkie reagowanie na potrzeby użytkowników.

Każde większe wdrożenie funkcjonalności (np. nowy moduł, integracja z zewnętrznym systemem, wprowadzenie zabezpieczeń) miało przypisany termin realizacji, ustalany w uzgodnieniu z klientem końcowym. Wszystkie z zaplanowanych funkcjonalności zostały w terminie zrealizowane, a postęp prac był dokumentowany w ewidencji prowadzonej na potrzeby rozliczenia IP Box. Dzięki temu możliwe było zachowanie kontroli nad jakością i terminowością realizowanych zadań, bez konieczności sztywnego planowania kalendarzowego na lata z góry.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadził Pan samodzielnie systematyczne prace o charakterze rozwojowym polegające na wykorzystaniu istniejącej wiedzy i narzędzi informatycznych do projektowania i tworzenia nowych lub znacząco ulepszonych programów komputerowych (np. modułów funkcjonalnych, integracji z systemami zewnętrznymi, zwiększenia bezpieczeństwa aplikacji). Podejmował Pan działania, których przedmiotem było (z podziałem na kategorię):

1)tworzenie i rozwój oprogramowania:

·opracowywanie i wytwarzanie nowych modułów, aplikacji, systemów informatycznych oraz narzędzi programistycznych, stanowiących kwalifikowane prawa własności intelektualnej;

·projektowanie algorytmów, struktur danych oraz rozwiązań technologicznych, unikalnych i dedykowanych dla danego oprogramowania;

·implementacja kodu źródłowego w postaci oryginalnych i twórczych rozwiązań programistycznych;

2)rozwój i ulepszanie istniejącego oprogramowania:

·optymalizacja funkcjonowania aplikacji i systemów w celu poprawy ich wydajności, bezpieczeństwa oraz jakości działania;

·rozbudowa istniejącego oprogramowania o nowe funkcjonalności wymagające kreatywnego, innowacyjnego podejścia;

·refaktoryzacja i modernizacja kodu w kierunku istotnego ulepszenia jego działania, dostosowania do aktualnych standardów oraz zwiększenia użyteczności;

3)wdrażanie innowacyjnych rozwiązań technologicznych:

·projektowanie i implementacja unikalnych mechanizmów, systemów oraz modułów, w tym m.in. rozwiązań w zakresie zaawansowanego przetwarzania danych;

·tworzenie oraz rozwijanie autorskich bibliotek, frameworków i narzędzi wewnętrznych, wykorzystywanych na potrzeby działalności przedsiębiorstwa;

4)prace rozwojowe:

·udział w procesach badawczo-rozwojowych nad nowymi technologiami informatycznymi, których efektem jest powstanie kwalifikowanego oprogramowania;

·opracowywanie prototypów i modeli koncepcyjnych dla innowacyjnych aplikacji i rozwiązań IT, stanowiących rezultat działalności twórczej o charakterze rozwojowym.

Prace te niewątpliwie przyczyniły się do zwiększenia zasobów wiedzy. W parze z nowymi rozwiązaniami w ramach pracy tworzył Pan również nowe zastosowania rozwiązań już panujących w świecie informatyki programistycznej, tj. zastosowanie istniejących technologii programistycznych (...). Prace te prowadził Pan od 2019 r.

W ramach działalności rozwija i wykorzystuje Pan wiedzę w zakresie:

(...)

Dodatkowo, stale aktualizuje Pan wiedzę w zakresie nowych bibliotek, frameworków, standardów (...), co pozwala wdrażać nowsze, bardziej efektywne rozwiązania.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystywał Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Z treści wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności nabywał, łączył, kształtował i wykorzystywał Pan dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty Pana samodzielnej działalności są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w Pana praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Tworzone programy komputerowe, ich moduły i funkcjonalności, odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem, są wynikiem indywidualnej, samodzielnej pracy i stanowią kreację nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej. Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Pana praca nie polega wyłącznie na technicznej realizacji przewidywalnych zadań. Tworzenie oprogramowania w Pana działalności wymaga kreatywnego podejścia, projektowania architektury, wymyślania rozwiązań problemów, projektowania logiki biznesowej, co wykracza poza zestaw gotowych i powtarzalnych czynności. Nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów. Samodzielnie projektuje Pan strukturę kodu, wybiera technologie, decyduje o sposobie implementacji, integracji i testowania. Pana prace niewątpliwie przyczyniły się do zwiększenia zasobów wiedzy. W parze z nowymi rozwiązaniami w ramach pracy tworzył Pan również nowe zastosowania rozwiązań już panujących w świecie informatyki programistycznej, tj. zastosowanie istniejących technologii programistycznych (...). Prace te prowadził Pan od 2019 r. Nowy lub ulepszony charakter wytwarzanego przez Pana oprogramowania nie jest wynikiem jedynie rutynowych ani okresowych zmian.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniach oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniach.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP BOX jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu okoliczności sprawy wynika, że tworzone/rozwijane na rzecz X Sp. z o.o. oprogramowania lub ich funkcjonalności podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Pana. Ponadto potwierdził Pan, że „nowe funkcjonalności” stanowią efekty Pana samodzielnej pracy i są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Doprecyzował Pan, że otrzymuje wynagrodzenie z tytułu przenoszenia majątkowych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania (pola eksploatacji wskazane w umowie). Wynagrodzenie jest ustalane ryczałtowo oraz godzinowo za wykonanie usługi, której rezultatem jest oprogramowanie. Umowy zawierają klauzulę, że wynagrodzenie obejmuje również przeniesienie majątkowych praw autorskich do stworzonego oprogramowania w zakresie określonym w umowie (utrwalanie, trwałe lub czasowe zwielokrotnianie, wydanie i rozpowszechnianie, wykorzystanie do celów marketingowych lub promocji, wprowadzanie do pamięci komputera, wyświetlanie lub publiczne odtwarzanie, nagrywanie na urządzaniach służących do wielokrotnego odtwarzania za pomocą nośników obrazu, wprowadzanie do obrotu, rozpowszechnianie, dzierżawa i najem itp.). Umowa zawarta z kontrahentem określa, że przeniesienie praw następuje:

·na określonych polach eksploatacji, wymienionych zgodnie z ustawą,

·w momencie przekazania dzieła/programu po uprzedniej zapłacie wynagrodzenia,

·do konkretnych, zidentyfikowanych utworów (modułów, funkcjonalności), które zostały wyodrębnione poprzez repozytorium kodu, dokumentację techniczną lub inny sposób potwierdzający zakres Pana wkładu.

Wyodrębnienie programów następuje na podstawie konkretnego zakresu prac i kodu źródłowego, który jest jednoznacznie przypisany do Pana jako wykonawcy.

Przeniesienie majątkowych praw autorskich następuje z zachowaniem przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności zgodnie z art. 41 (wskazanie pól eksploatacji, forma pisemna) oraz art. 53 (domniemanie przeniesienia praw w zakresie niezbędnym do celu umowy). Każda umowa zawiera odpowiednie postanowienia dot. przeniesienia majątkowych praw autorskich do utworów, które Pan tworzy w ramach współpracy.

Wskazał Pan, że od dnia 4 lutego 2019 r. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która pozwala na: wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (czyli konkretnego programu komputerowego lub jego modułu), przyporządkowanie do niego przychodów, kosztów uzyskania przychodu oraz obliczenie dochodu lub straty z kwalifikowanego IP, wyliczenie wskaźnika Nexus dla każdego prawa. Oblicza Pan wskaźnik Nexus, zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Zamierza Pan skorzystać z preferencyjnego opodatkowania stawką 5% w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP Box), uregulowanego w art. 30ca ustawy o PIT za lata 2019, 2020, 2021.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 ze zm.); dalej: „ustawa o PAIPP”.

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, jeśli faktycznie – jak Pan wskazał w opisie sprawy – efekty Pana pracy stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie określnej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to autorskie prawo do tych odrębnych programów komputerowych wytwarzanych przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Zamawiającego mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za okres objęty wnioskiem, tj. za lata 2019-2021.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych wydatków na zakup:

-sprzętu komputerowego,

-peryferii komputerowych,

-oprogramowania i licencji,

-paliwa,

-literatury fachowej,

-usług księgowych,

za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, ponoszone przez Pana wydatki na zakup: sprzętu komputerowego, peryferii komputerowych, oprogramowania i licencji, paliwa, literatury fachowej, usług księgowych przy zachowaniu właściwej proporcji (tj. w zależności od istnienia związku w całości lub odpowiedniej proporcji), mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służyły prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem było powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dodatkowo informujemy, że interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście sformułowanych pytań interpretacyjnych, natomiast nie rozstrzyga innych kwestii opisanych we wniosku i jego uzupełnieniach.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.