Interpretacja indywidualna - stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• w części dotyczącej braku obowiązków płatnika po stronie Spółki - prawidłowe,
• w pozostałej części - nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 czerwca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej.

Uzupełnili go Państwo pismem z 5 sierpnia 2025 r. (wpływ do organu 5 sierpnia 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego jest polskim rezydentem podatkowym, posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca prowadzi sprzedaż towarów sklasyfikowaną jako przedmiot przeważającej działalności pod kodem 47.11.Z - sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych. Działalność wnioskodawcy polega na prowadzeniu kilku stacji paliw, w ramach których dokonywana jest również sprzedaż artykułów spożywczych, w tym również wyrobów tytoniowych.

Klienci, którzy kupują większe ilości wyrobów tytoniowych otrzymują nieodpłatnie towary pochodzące z oferty sklepu, dla których zbliża się upływ terminu przydatności do spożycia o wartości do 20 zł oraz towary będące zapalniczkami.

Zakupy powyższych towarów stanowią dla Wnioskodawcy zakup towarów oraz Wnioskodawcy przy nabyciu przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od tych zakupów. Ilość przekazanych nieodpłatnie towarów jest uzależniona od ilości nabytych wyrobów tytoniowych.

Na koniec każdego miesiąca Wnioskodawca podsumowuje nieodpłatne przekazanie takich towarów poprzez dokument RW zatytułowany „gratisy dla wybranych klientów” na zapalniczki oraz inne towary. Ilość wydanych w powyższy sposób towarów w miesiącu oscyluje w granicach ok. 1000 szt. towarów oraz 800 szt. zapalniczek w jednym punkcie sprzedaży.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego

1. Wydatki na zakup wskazanych towarów są ponoszone ze środków finansowych spółki i nie są w żaden sposób zwracane.

2. Towary spożywcze które otrzymują nieodpłatnie klienci Spółki to: batony, czekoladki, inne słodycze, napoje gazowane.

3. Towary spożywcze i zapalniczki nabywane są w ramach działalności gospodarczej Spółki.

4. Towary spożywcze i zapaliczki stanowią w momencie ich zakupu towary handlowe.

5. Wartość jednorazowego przekazanego towaru klientowi nie przekracza 20 zł. Spółka zatem nie prowadzi ewidencji klientów, którzy otrzymali nieodpłatnie takie towary.

6. Cena zapaliczki i towaru spożywczego nie przekroczy 20 zł.

7. Spółka oczekuje, że klienci w związku z akcją promocyjną będą wracać i będą dokonywać większych zakupów, co ma przełożyć się na wyższą sprzedaż. Głównym celem jest zachęcenie klientów do ponownych zakupów i tym samym istnieje bezpośredni związek przyczynowo skutkowy poniesionych wydatków z osiągniętymi przychodami.

8. Na pytanie o przesłanki świadczące o związku przyczynowo-skutkowym poniesionych wydatków z osiągnięciem przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów Spółka odpowiedziała, że oczekuje, że klienci w związku z akcją promocyjną będą wracać i będą dokonywać większych zakupów, co ma przełożyć się na wyższą sprzedaż.

9. Na pytanie w jaki sposób przekazywanie towarów nieodpłatnie klientom w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wpłynie na osiągane przez Państwa przychody Spółka odpowiedziała, że oczekuje, że klienci w związku z akcją promocyjną będą wracać i będą dokonywać większych zakupów, co ma przełożyć się na wyższą sprzedaż.

10. Na pytanie czy nieodpłatne przekazanie towarów klientom, będzie związane z promocją i reklamą Państwa Spółki, Spółka odpowiedziała, że tak. W ten sposób Spółka zachęca klientów do ponownych zakupów.

11. Jest to akcja promocyjna, która nie jest ograniczona w czasie i nie posiada regulaminu.

12. Na pytanie czy grono klientów będzie nieograniczone, czy też akcja będzie kierowana do ograniczonego grona klientów - (czy będą to osoby prowadzące działalność gospodarczą i dokonujące zakupów w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Państwa pracownicy, czy też osoby dokonujące zakupów indywidualnie, inni) - wskazali Państwo, że grono klientów jest nieograniczone co do grupy. Jedyną przesłanką otrzymania towarów w drodze nieodpłatnego przekazania jest kwota dokonanych zakupów.

13. Łączna kwota otrzymanych przez każdego z klientów nie przekroczy 200 zł.

Pytania

1.Czy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nieodpłatne przekazanie towarów o małej wartości rodzi skutki w postaci konieczności naliczenia podatku należnego VAT?

2.Czy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym towary przekazane nieodpłatnie mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w momencie ich nieodpłatnego przekazania?

3.Czy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym przekazane towary stanowią dla kontrahentów przysporzenie w postaci świadczeń nieodpłatnych i w związku z tym , czy rodzi to dla Spółki obowiązki płatnika? Jeżeli tak czy można do takich świadczeń zastosować zwolnienie z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f.?

Niniejsza interpretacja dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytania nr 3 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania nr 1 odnośnie podatku od towarów i usług oraz pytania nr 2 odnośnie podatku dochodowego od osób prawnych zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym przekazane towary stanowią dla kontrahentów osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przysporzenie w postaci nieodpłatnych świadczeń, które co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f., wartość nieodpłatnych świadczeń otrzymanych przez osoby fizyczne w związku z promocją lub reklamą towarów lub usług przedsiębiorcy może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania, jeżeli jednorazowa wartość świadczenia nie przekracza 200 zł i nie jest przekazywane pracownikom lub osobom związanym umową cywilnoprawną z przekazującym.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy przekazanie niskocennych towarów handlowych kupującym będzie podlegało zwolnieniu na mocy art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f i tym samym takie przekazanie nie będzie rodziło żadnych obowiązków płatnika po stronie Spółki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy, zgodnie z którym:

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111):

Na płatniku ciążą zatem trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1) obliczenia podatku w prawidłowej wysokości,

2) pobrania podatku,

3) wpłacenia pobranego podatku do właściwego organu podatkowego.

Tak określone obowiązki determinują także zakres odpowiedzialności płatnika.

W myśl art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej:

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów są m.in.:

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy:

Należy wskazać, że obowiązki płatnika, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mają zastosowania do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z kolei w myśl art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy:

Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

O przychodzie podatkowym należy mówić więc w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle z art. 30 ust. 3 powołanej ustawy:

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast w myśl art. 41 ust. 7 pkt 1 cyt. ustawy jeżeli przedmiotem:

Jak wynika natomiast z art. 42 ust. 1 ww. ustawy:

Z opisu stanu faktycznego we wniosku wynika, że Spółka prowadzi sprzedaż towarów sklasyfikowaną jako przedmiot przeważającej działalności pod kodem 47.11.Z - sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych. Działalność wnioskodawcy polega na prowadzeniu kilku stacji paliw, w ramach których dokonywana jest również sprzedaż artykułów spożywczych, w tym również wyrobów tytoniowych.

Klienci, którzy kupują większe ilości wyrobów tytoniowych otrzymują nieodpłatnie towary pochodzące z oferty sklepu, dla których zbliża się upływ terminu przydatności do spożycia o wartości do 20 zł oraz towary będące zapalniczkami.

Wskazali Państwo, że Spółka oczekuje, że klienci w związku z akcją promocyjną będą wracać i będą dokonywać większych zakupów, co ma przełożyć się na wyższą sprzedaż. W ten sposób Spółka zachęca klientów do ponownych zakupów. Jest to akcja promocyjna, która nie jest ograniczona w czasie i nie posiada regulaminu. Grono klientów jest nieograniczone co do grupy. Jedyną przesłanką otrzymania towarów w drodze nieodpłatnego przekazania jest kwota dokonanych zakupów.

W rozpatrywanej sprawie Państwa wątpliwości budzi kwestia ustalenia, czy w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym przekazane towary stanowią dla kupujących przysporzenie w postaci nieodpłatnych świadczeń i w związku z tym, czy rodzi to dla Spółki obowiązki płatnika oraz czy można do takich świadczeń zastosować zwolnienie z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który brzmi:

Zatem, dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia decydujące jest spełnienie łącznie następujących warunków, tj.:

• świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny,
• świadczenie musi pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,
• jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekraczać 200 zł,
• świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby związanej z nim stosunkiem cywilnoprawnym.

Przedmiotowe zwolnienie w praktyce ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjnych lub reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne (np. kalendarze, upominki i drobne prezenty), czy też wykonuje usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003). Zatem, należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

W prawie podatkowym brak jest również definicji promocji i reklamy. Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie.

Natomiast reklamę, w oparciu o definicje słownikowe można określić jako rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług. Reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta, jest skierowana i dostępna potencjalnie dla wszystkich, posiada zatem ogólny, anonimowy, powszechny, nieprywatny charakter.

Jednakże zasadą jest, że reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu.

W niniejszej sprawie nie można zatem zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że wartość nagrody wydanej Klientom korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W analizowanej sprawie nagrodę otrzyma tylko ten klient, który dokona zakupu większej ilości wyrobów tytoniowych. Powyższe wskazuje zatem, że nagrody otrzymują tylko Klienci, którzy dokonają określonych zakupów, a nie wszyscy Państwa klienci.

W konsekwencji, nie można uznać za nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy, opisanych we wniosku nagród uzyskiwanych przez klientów którzy dokonają większej ilości zakupów tytoniowych, nawet w sytuacji gdy wartość nagrody nie przekracza kwoty 200 zł. Przesądza o tym fakt, że nagroda nie jest wydawana wszystkim Państwa klientom, a jej uzyskanie uzależnione jest od wykonania określonych czynności tj. od poniesienia określonego wydatku.

Podkreślenia wymaga, że skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia jest uwarunkowane tym, że wręczenie drobnych gadżetów promocyjnych i reklamowych nie może wiązać się z żadną inną czynnością wzajemną, jak też nie może być nagrodą za określone zachowanie/wykonanie danej czynności (w tym dokonanie zakupu o określonej wartości pieniężnej (cenowej).

W przypadku opisanym we wniosku mamy zatem do czynienia ze wzajemnym zobowiązaniem obu stron do dokonywania pewnych czynności, co wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia wynikającego ze wskazanego przepisu.

W świetle powyższego uznać zatem należy, że nawet jeśli nagrody nie będą przekraczały jednorazowo kwoty 200 zł i zostaną wydane w ramach promocji i reklamy Państwa firmy nie mogą korzystać ze zwolnienia od opodatkowania uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać jednak należy, iż organizowana przez Spółkę akcja promocyjno- reklamowa, której celem jest, jak Państwo wskazują zachęcenie klientów do ponownych zakupów a tym samym do zwiększenia przychodów Spółki i wydanie klientom nagrody, zbliżona jest do nagrody premiowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do możliwości zastosowania do ww. świadczenia zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazać należy, że zgodnie z tym przepisem:

Zatem, w myśl tego przepisu zwolnieniu podlegają m.in. nagrody związane ze sprzedażą premiową towarów lub usług, jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2000 zł i nagrody te nie stanowią przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dla zastosowania powyższego zwolnienia niezbędne jest zatem, aby:

• otrzymana nagroda była związana ze sprzedażą premiową towarów lub usług,
• jednorazowa wartość nagrody nie przekroczyła kwoty 2000 zł,
• nagroda z tytułu sprzedaży premiowej towarów lub usług nie została otrzymana w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Pomimo że ustawodawca posłużył się w omawianym zwolnieniu wyrażeniem „sprzedaż premiowa”, to jednak nie sformułował tego pojęcia w ustawie; wskazał jedynie, że sprzedaż premiowa dotyczy zarówno towarów, jak i usług. Sprzedaż premiowa nie została również uregulowana w ustawie Kodeks cywilny, jako jeden ze szczególnych rodzajów sprzedaży.

W związku z powyższym, dla potrzeb zastosowania przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68 cytowanej ustawy konieczne jest ustalenie definicji sprzedaży premiowej w oparciu o dostępne reguły wykładni.

Stosując wykładnię językową wyrażenia „sprzedaż premiowa” zauważyć należy, że składa się ono z dwóch elementów, wymagających zdefiniowania, mianowicie terminu „sprzedaż” oraz „premiowa”.

Pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 535 ww. Kodeksu:

Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Z kolei za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś - internetowy Słownik języka polskiego (www.sjp.pwn.pl). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik „premiowy” należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Analizując zakres stosowania zwolnienia z opodatkowania dla nagród związanych ze sprzedażą premiową nie sposób nie odnieść się do celu, jaki ma realizować to zwolnienie. Rolą sprzedaży premiowej jest motywowanie kontrahenta do dokonywania zwiększonych zakupów, intensywniejszego korzystania z określonej rodzajowo oferty przedsiębiorcy, wyrobienie określonych, korzystnych z punktu widzenia sprzedawcy przyzwyczajeń klienta, zwiększenie jego lojalności i zainteresowania oferowanymi produktami. Te cele realizują niewątpliwie wszelkiego rodzaju akcje promocyjne, które zmierzają do zachęcania uczestników danej akcji do polecania innym oferty sprzedawcy, a tym samym do zwiększania przychodów ze sprzedaży usług.

Dodatkowo należy zauważyć, że zwolnienie wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy. Ustawodawca w treści powyższego przepisu, jak i w art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, posługuje się pojęciem „nagród związanych ze sprzedażą premiową”, a nie premią z tytułu sprzedaży. Zatem ustawodawca zwalnia z podatku „wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową”, a nie „nabywcę” lub „nagrodę dla nabywcy”. Kluczową przesłanką zwolnienia jest zatem związek pomiędzy przyznaną nagrodą a dokonaną sprzedażą. Osobą (podatnikiem) korzystającą ze zwolnienia podatkowego może być w tym wypadku każda osoba, która otrzymała od sprzedawcy towaru lub usługi przyrzeczoną nagrodę w związku z zawarciem przez sprzedawcę umowy sprzedaży dotyczącej promowanego produktu.

Istotne z punktu widzenia zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wystąpienie sprzedaży oraz związku między sprzedażą i nagrodą. Te elementy w analizowanej sprawie bez wątpienia występują, będą więc Państwo względem obdarowanych (klientów dokonujących zakupu wyrobów tytoniowych za określoną kwotę) sprzedawcą towarów. W konsekwencji do wydawanych nagród, mogą Państwo zastosować zwolnienie o którym mowa w treści art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie wskazane zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68a tej ustawy.

Jednak mając na uwadze treść powyżej cytowanych przepisów, omawiane zwolnienie przedmiotowe ma zastosowanie tylko i wyłącznie do nagród wydawanych przez sprzedawcę nabywcy towarów lub usług (kupującemu) i to pod warunkiem, że nagrody nie są wydawane w związku z prowadzeniem przez kupującego pozarolniczej działalności gospodarczej. Nabywca zakupując dany towar/usługę za określoną kwotę zachowuje się w sposób określony przez podmiot przyznający premię. Sprzedaż premiowa oznacza bezpośrednie premiowanie (nagradzanie) sprzedaży.

Podsumowując, zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są nagrody otrzymane, w związku z zawarciem umowy sprzedaży dotyczącej promowanego produktu/usługi, otrzymane wyłącznie przez kupującego (nabywcę) od sprzedawcy towarów lub usług, których wartość nie przekracza kwoty 2000 zł, gdy nagrody te nie są otrzymane przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą.

W przedstawionym stanie faktycznym będą wydawali Państwo nagrody będąc stroną umowy sprzedaży. Jak wynika z wniosku wyroby tytoniowe w określonej ilości kupowane są przez szerokie grono klientów, tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą i nabywające wyroby tytoniowe w ramach prowadzonej działalności, osoby nie prowadzące działalności gospodarczej, Państwa pracowników/zleceniobiorcy i inne podmioty.

Uzyskane przez klientów nieprowadzących działalności gospodarczej nagrody będą korzystały ze zwolnienia o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy, a tym samym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

Przechodząc do klientów prowadzacych działalność gospodarczą wyjaśniam, że podatnicy, będący przedsiębiorcami zobowiązani są do klasyfikowania wartości otrzymanych świadczeń jako przychodu uzyskanego w ramach źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza” w każdym tym przypadku, w którym świadczenia są otrzymywane przez nich w związku z działalnością gospodarczą. Przychody te podlegają zatem opodatkowaniu na tych samych zasadach, jak pozostałe przychody z tej działalności uzyskiwane przez uczestnika przedsięwzięcia.

W przypadku kwalifikacji danego przychodu do źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza”, podatnicy, zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sami dokonują opodatkowania takich dochodów.

Stosownie bowiem do ww. przepisu:

Wobec powyższego, na gruncie niniejszej sprawy, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, która otrzyma od Państwa nagrodę, powinna sama dokonać opodatkowania ww. świadczenia zgodnie z wybraną przez nią formą opodatkowania i w tej w tej sytuacji na Spółce również nie będą ciążyły obowiązki płatnika.

Zatem Państwa stanowisko należy uznać w części za prawidłowe i w części za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie wskazać należy, że wydana interpretacja odnosi się ściśle do przedmiotu pytania. Inne kwestie wynikające z przedstawionego stanu faktycznego i z własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji Podatkowej - rozpatrzone.

Zaznaczyć należy, że tę interpretację wydano w oparciu o opis sprawy przedstawiony we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.