Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest spółką komandytową, która podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (dalej również jako: „Spółka” lub „Spółka komandytowa”). Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej jako: „podatek CIT”).

Komplementariuszami Spółki są osoby fizyczne (dalej łącznie jako: „Komplementariusze” lub „Komplementariusz”). Komplementariusze, osoby fizyczne, mają miejsce zamieszkania w Polsce i posiadają rezydencję podatkową w Polsce. Komandytariuszem w Spółce jest również osoba fizyczna, mająca miejsce zamieszkania w Polsce i posiadająca rezydencję podatkową w Polsce. Spółka prowadzi pełną księgowość zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości. Wszyscy wspólnicy Spółki są uprawnieni do udziału w zyskach Spółki, zgodnie z art. 51 § 1 w zw. z art. 103 § 1 Kodeksu spółek handlowych. Proporcja i zasady uczestnictwa poszczególnych wspólników Spółki (komplementariuszy i komandytariuszy) w zysku Spółki określa umowa Spółki. W trakcie roku obrotowego Spółka wypłaca Komplementariuszom w okresach miesięcznych zaliczki na poczet ich udziału w zysku Spółki za dany rok obrotowy. Zaliczki na poczet udziału w zysku są wypłacane w kolejnych miesiącach roku. Spółka, jako podatnik podatku CIT, wpłaca miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z przepisami ustaw podatkowych.

Pytanie

Czy od wypłacanych w trakcie roku obrotowego Komplementariuszom miesięcznych zaliczek na poczet ich udziału w zysku Spółki Komandytowej za dany rok podatkowy, Spółka Komandytowa, działając jako płatnik, będzie obowiązana do pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy skoro do obliczenia zryczałtowanego podatku należnego od Komplementariusza konieczne jest ustalenie wysokości podatku należnego na poziomie Spółki Komandytowej, to wypłacając Komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku i nie znając odpowiedniej wysokości kwoty podatku należnego na poziomie Spółki Komandytowej, Spółka Komandytowa (jako płatnik) nie jest zobowiązana do pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego, co jest zgodne z założeniem ustawodawcy dotyczącym jednokrotnego opodatkowania zysku komplementariusza spółki komandytowej.

Zgodnie bowiem z art. 30a ust. 6a Ustawy PIT zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4 tegoż artykułu od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 Ustawy CIT, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Dopiero po złożeniu zeznania rocznego spółki komandytowej (CIT-8) będzie znana kwota podatku należnego od dochodu Spółki Komandytowej, dopiero wtedy możliwe będzie pobranie i ustalenie zgodnie z art. 41 ust. 4e Ustawy PIT w zw. z art. 30a ust. 6e Ustawy PIT zryczałtowanego podatku chodowego od Komplementariusza od miesięcznych zaliczek z zysku Spółki Komandytowej wypłacanych do Komplementariusza.

UZASADNIENIE

W pierwszej kolejności należy wskazać, że w myśl art. 8 Ordynacji Podatkowej z dnia 29 sierpnia 1997 r. [(tj. z dnia 23 grudnia 2024 r (Dz.U. z 2025 r. poz. 111), dalej jako: „Ordynacja Podatkowa”] płatnik jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Co istotne, obciążenie płatnika powyższymi obowiązkami musi wynikać z wyraźnego przepisu prawa podatkowego. W pierwszej kolejności należy zatem wskazać właściwy przepis, który nałożył na spółkę komandytową obowiązek pobrania podatku od wypłacanej komplementariuszowi zaliczki na poczet zysku. Otóż podstawą nałożenia na spółkę komandytową obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego (nie zaś zaliczek na podatek) jest art. 41 ust. 4e Ustawy PIT, który wskazuje, iż spółka komandytowa obowiązana jest jako płatnik pobrać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e Ustawy PIT. Ustawodawca zatem bezpośrednio wskazał, w jaki sposób zryczałtowany podatek dochodowy powinien być obliczony i pobrany przez spółkę komandytową jako płatnika. Należy wskazać, że prawidłowe pobranie zryczałtowanego podatku dochodowego wymaga jego poprawnego obliczenia.

W konsekwencji spółka komandytowa jako płatnik obowiązana jest pobrać wskazany podatek z zachowaniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e Ustawy PIT, a w szczególności mając na uwadze mechanizm odliczenia, o którym mowa w ust. 6a przywołanego artykułu.

Jak wynika z art. 30a ust. 6a Ustawy PIT zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4 tego artykułu, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 Ustawy CIT, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Momentem rozpoznania obowiązku podatkowego po stronie komplementariusza z tytułu wypłaty zaliczki na poczet zysku jest moment faktycznej wypłaty tej zaliczki (przychód faktycznie uzyskany). Jak wynika z art. 4 Ordynacji Podatkowej, obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach. Samo jednak powstanie obowiązku podatkowego nie oznacza jeszcze, że na podatniku ciąży obowiązek zapłaty podatku. Powstaje on bowiem dopiero wówczas, gdy obowiązek podatkowy przekształci się w zobowiązanie podatkowe, którym zgodnie z art. 5 Ordynacji Podatkowej jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego. Jednym z warunków przekształcenia obowiązku podatkowego w zobowiązanie podatkowe jest to, że podatnik jest w stanie określić wysokość należnego do zapłaty podatku. Bez istnienia tego elementu nie można zasadnie twierdzić, że powstało zobowiązanie podatkowe prowadzące do konieczności zapłaty podatku.

W konsekwencji, jeżeli płatnik ma obowiązek pobrania podatku, powinien posiadać dane niezbędne do jego wyliczenia, czyli musi znać jego wysokość (mieć możliwość jego wyliczenia). Obowiązek poboru podatku przez płatnika nastąpi zatem wówczas, gdy obowiązek podatkowy przekształci się w zobowiązanie podatkowe. Bez takiego przekształcenia płatnik nie będzie mógł prawidłowo wywiązać się ze swojego obowiązku, gdyż nie będzie miał podstaw do określenia wysokości podatku, który powinien pobrać od podatnika i przekazać właściwemu organowi podatkowemu. Obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku od wypłat zysku komplementariuszowi przez spółkę komandytową, jako płatnika, jak wyżej wspomniano, nałożony został w art. 41 ust. 4e Ustawy PIT.

Jednoznacznie wynika z niego, że pobór zryczałtowanego podatku powinien nastąpić z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e Ustawy PIT. Ustawodawca wprost zatem wskazał w jaki sposób płatnik powinien obliczyć podatek. Nie wymaga szerszego uzasadnienia, że aby pobrać podatek od podatnika, płatnik powinien wcześniej dokonać prawidłowego jego obliczenia. Wobec powyższego spółka komandytowa, chcąc pobrać zryczałtowany podatek od wypłat komplementariuszowi udziału w zysku, powinna go wyliczyć z uwzględnieniem zasad przewidzianych w powyższym przepisie.

Jak wynika z art. 30a ust. 6a Ustawy PIT zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4 tego artykułu, od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. Wykładnia językowa omawianego przepisu daje jednoznaczne rezultaty i brak jest podstaw do sięgania po inne rodzaje wykładni. Stwierdzić zatem należy, że art. 30a ust. 6a Ustawy PIT nie tylko zawiera sformułowanie „podatku należnego”, ale także „podatku (...) za rok podatkowy”. Podatek należny w odniesieniu do roku podatkowego oznacza, że ustawodawca przyjął, iż odliczenie od zryczałtowanego podatku naliczonego od przychodu komplementariusza z tytułu udziału w zysku, podatku należnego zapłaconego przez spółkę komandytową, odnosi się do roku podatkowego, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany.

Skoro bowiem art. 30a ust. 6a Ustawy PIT odnosi się do podatku należnego obliczonego według art. 19 Ustawy CIT, to znaczy, że chodzi wyłącznie o zaliczenie na poczet podatku zryczałtowanego od przychodów komplementariusza z tytułu udziału w zysku spółki komandytowej podatku dochodowego od osób prawnych mającego odzwierciedlenie/wynikającego z zeznania rocznego spółki komandytowej (CIT-8). Jeżeli do obliczenia wysokości podatku od komplementariusza, zgodnie z art. 30a ust. 6a Ustawy PIT, konieczne jest poznanie wysokości podatku należnego spółki komandytowej, to obowiązek podatkowy komplementariusza powstały z chwilą wypłaty mu zaliczki na poczet udziału w zyskach przekształci się w zobowiązanie podatkowe w momencie obliczenia dochodu tej spółki na podstawie art. 19 Ustawy CIT. Dopiero wówczas znana będzie wysokość podatku do zapłaty przez komplementariusza. W konsekwencji, w tym momencie płatnik będzie mógł zrealizować swój obowiązek w postaci obliczenia podatku, zaś w dalszej kolejności pobrania go i wpłacenia właściwemu organowi podatkowemu. Tylko w taki sposób płatnik zrealizuje wynikający z art. 41 ust. 4e Ustawy PIT obowiązek pobrania podatku z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a Ustawy PIT.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, iż żaden z przywołanych wyżej przepisów Ustawy PIT nie nakłada obowiązku pobrania przez Spółkę Komandytową zaliczek na podatek PIT z tytułu wypłaty w trakcie roku podatkowego na rzecz Wnioskodawcy zaliczek na poczet przyszłego zysku Spółki Komandytowej. Co więcej, przepisy te nie nakładają obowiązku pobrania nie tylko zaliczek na podatek, ale również zryczałtowanego podatku dochodowego z ww. tytułu.

W związku z wypłatą zaliczek na poczet zysku przez spółkę komandytową jej komplementariuszowi będącemu osobą fizyczną sądy administracyjne wydawały orzeczenia w pełni podzielając stanowisko zaprezentowane przez Wnioskodawcę, np. orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyroki: z dnia 5 lutego 2025 r., sygn. akt II FSK 591/22; z dnia 30 stycznia 2025 r., sygn. akt II FSK 571/22; II FSK 557/22; z dnia 21 stycznia 2025 r., sygn. akt II FSK 1372/24; z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. akt II FSK 2048/18; z dnia 9 maja 2023 r., II FSK 1326/22; z dnia 26 stycznia 2024 r., sygn. akt II FSK 968/23; z dnia 22 lutego 2024 r., sygn. akt II FSK 1449 i 1687/23; z dnia 2 lipca 2024 r., sygn. akt II FSK 769/22, czy z 5 września 2024 r., sygn. akt II FSK 56/22), wyrok WSA w Szczecinie z 16 marca 2022 r. sygn. akt I SA/Sz 1024/21, WSA w Krakowie z 18 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Kr 1171/21 i wskazywane w nim orzecznictwo.

Nadto, należy wskazać, że to samo zagadnienie było rozstrzygane analogicznie na tle podobnych regulacji Ustawy CIT (rozstrzygnięcia dotyczyły wypłaty zaliczek na poczet zysku przez spółkę komandytową jej komplementariuszowi będącemu spółką kapitałową). Wskazać w tym względzie należy chociażby na wyrok NSA z dnia 26 marca 2025 r., sygn. akt II FSK 874/22 oraz NSA z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. akt II FSK 2048/18 oraz wyrok WSA w Gliwicach z dnia 15 grudnia 2021 r., sygn. akt I SA/Gl 963/21, z dnia 28 lutego 2022 r. sygn. akt III SA/Wa 1856/21; wyroki WSA w Krakowie z 13 lipca 2021 r. sygn. akt: I SA/Kr 795/21, I SA/Kr 794/21, I SA/Kr 792/21, I SA/Kr 793/21, I SA/Kr 789/21, I SA/Kr 790/21, I SA/Kr 791/21.

Reasumując, wypłacając Komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczki na poczet zysku, Spółka Komandytowa nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 Ustawy PIT. Ustawodawca w zakresie tego podatku nie wprowadził obowiązku pobierania zaliczek przez płatnika, zaś obliczenie wysokości podatku powinno odbywać się według zasad określonych w art. 30a ust. 6a-6e Ustawy PIT. Jest to natomiast możliwe dopiero po obliczeniu podatku należnego Spółki Komandytowej za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu udziału w zysku został uzyskany. W praktyce zatem do momentu dopóki Spółka Komandytowa nie złoży rocznego zeznania podatkowego CIT-8, to nie powstaje zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych Komplementariusza. Oznacza to, że jeśli Spółka Komandytowa złoży zeznanie podatkowe CIT-8 w konkretnej dacie, to w tym momencie powstaje zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei z art. 42 ust. 1 Ustawy PIT wynika, iż dokonujący wypłat świadczeń, od których są zobowiązani do poboru zryczałtowanych zaliczek lub podatku w formie ryczałtu przekazują pobrane kwoty wskazanych należności na rachunek właściwego urzędu skarbowego, do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrali zaliczki lub podatek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm.):

Stosownie do zapisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych:

Zgodnie z definicją zawartą w art. 102 Kodeksu spółek handlowych:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 5a pkt 28 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ponadto, w myśl art. 5a pkt 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z uregulowań zawartych w art. 24 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30a ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę przez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 41 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychody uzyskane z dywidend i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, które zostały określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, są przychodami z kapitałów pieniężnych i powstają w momencie ich faktycznego uzyskania przez podatnika.

Ustawodawca nie wymienił wśród przykładowych dochodów (przychodów) z udziału w zyskach osób prawnych wypłaty zaliczek na poczet dywidendy ani zaliczek na poczet zysku. Niemniej jednak wypłata tego rodzaju należności na rzecz wspólnika spółki jest traktowana jako faktyczne uzyskanie przychodu z udziału w zyskach takiej spółki. Wypłata zaliczki na poczet udziału w zyskach spółki powoduje więc powstanie przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka komandytowa, która dokonuje wypłaty należności z tytułu udziału w zyskach na rzecz komplementariusza – osoby fizycznej, ma obowiązek poboru zryczałtowanego 19% podatku dochodowego od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 30a ust. 6a-6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co wynika z art. 41 ust. 4e tej ustawy.

Wykładnia literalna art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi do wniosku, że kwotę pomniejszenia podatku można ustalić dopiero, gdy znana jest wartość podatku dochodowego od osób prawnych należnego od dochodu spółki komandytowej za rok podatkowy, w którym uzyskany został zysk dzielony między komplementariuszy. Przesądza o tym użycie przez ustawodawcę w art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowania „za rok podatkowy”. Nie ma zatem możliwości stosowania tego pomniejszenia w odniesieniu do wypłacanych komplementariuszom w trakcie roku podatkowego zaliczek na poczet udziału w zysku za dany rok (zaliczek na poczet zysku, jaki spółka komandytowa może osiągnąć w danym roku podatkowym). Ustawa nie pozwala bowiem na ustalenie kwoty pomniejszenia na podstawie zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych należnych od dochodu spółki komandytowej, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za okres do momentu wypłaty zaliczki na poczet udziału w zysku.

Regulacja art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uwzględnia zależność między dochodem (zyskiem) uzyskanym przez spółkę komandytową w danym roku podatkowym a przychodami komplementariusza z udziału w zysku tej spółki za ten rok podatkowy.

Ustawodawca ukształtował omawiane uprawnienie, uwzględniając „modelowy” system podziału zysków, tj. następującą sekwencję zdarzeń:

-spółka komandytowa w trakcie roku uzyskuje dochody, które opodatkowuje podatkiem dochodowym;

-po zakończeniu roku obrotowego i roku podatkowego spółka komandytowa ustala swój zysk i ustala podatek dochodowy należny za dany rok podatkowy;

-po ustaleniu wyników za dany rok obrotowy spółka komandytowa podejmuje decyzję o podziale zysków za dany rok;

-wypłata zysków za dany rok „wynika” z uzyskania dochodów (zysków) za ten rok.

W myśl art. 30a ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 30a ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa zakres „czasowy” uprawnienia komplementariusza do omawianego pomniejszenia. Kwota wyliczona zgodnie z art. 30a ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie wartości podatku należnego od dochodu spółki komandytowej za dany rok podatkowy może pomniejszać podatek od wypłat uzyskiwanych przez komplementariusza z udziału w zyskach spółki komandytowej za ten rok podatkowy – w okresie do 6 lat od końca tego roku podatkowego.

Przepis odnosi się do sytuacji, w których udział w zysku osiągniętym przez spółkę komandytową w danym roku nie jest wypłacany wspólnikom w kolejnym roku, ale w latach późniejszych (do 5 lat od końca roku podatkowego następującego po roku, w którym zysk został osiągnięty, czyli do 6 lat od końca roku, w którym zysk został osiągnięty).

Co istotne, pomniejszenie nie dotyczy jakichkolwiek przychodów z udziału w zyskach spółki komandytowej wypłacanych komplementariuszom, ale wyłącznie tych przychodów, które wynikają z osiągnięcia przez spółkę komandytową zysku za dany rok podatkowy (są wypłatą z tytułu udziału w tym zysku – w zysku za ten konkretny rok podatkowy).

Podsumowanie: od wypłacanych w trakcie roku obrotowego Komplementariuszom miesięcznych zaliczek na poczet ich udziału w zysku Spółki Komandytowej za dany rok podatkowy, Spółka Komandytowa, działając jako płatnik, będzie obowiązana do pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego, na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie nie ma podstaw do pomniejszenia wartości pobieranego przez Spółkę Komandytową zryczałtowanego podatku dochodowego o kwotę, o której mowa w art. 30a ust. 6a i 6b ww. ustawy. Spółka Komandytowa – jako płatnik – powinna pobierać więc podatek według stawki 19%, bez pomniejszeń, zanim zostanie ustalony podatek dochodowy od osób prawnych za rok podatkowy wynikający z zeznania rocznego CIT-8.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto wskazuję, że powołane we wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedstawionej przez Państwa kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzam, że tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.