Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
7 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 18 lipca 2025 r. (data wpływu 18 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1. Zainteresowany będący stroną postępowania:
A.A.
2. Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
B.B.
Opis zdarzenia przyszłego
Poprosili Państwo o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej skutków podatkowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z planowanym podpisaniem ugody z bankiem i zwrotu nienależnie wpłaconych kwot z tego tytułu.
W 2006 roku wyjechali Państwo do Wielkiej Brytanii, gdzie Państwo mieszkacie i pracujecie. Są Państwo rezydentami podatkowymi w Wielkiej Brytanii.
W 2008 roku jako osoby fizyczne podpisali Państwo umowę o kredyt hipoteczny z bankiem A. (dawniej B.) na zakup mieszkania (…) – jest to Państwa pierwsze mieszkanie. Kwota uruchomionego kredytu to 123 197,35 zł waloryzowany kursem CHF (58 127,43 CHF). Między rokiem 2009 a rokiem 2013 mieszkali Państwo w kredytowanym mieszkaniu – średnio ok. 2 miesiące w ciągu roku. Od połowy 2013 roku, w odpowiedzi na rosnące obciążenia z tytułu kredytu hipotecznego indeksowanego we franku szwajcarskim, mieszkanie jest konsekwentnie wynajmowane. Dochód z tytułu najmu jest opodatkowany ryczałtowo stawką 8,5% w Polsce oraz deklarowany i opodatkowany zgodnie z przepisami prawa brytyjskiego. W 2015 roku, po narodzinach syna, dochód z wynajmu nieruchomości znacząco wsparł Państwa w regulowaniu zobowiązań kredytowych.
W 2021 roku złożyliście Państwo pozew sądowy o stwierdzenie nieważności kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, argumentując to występowaniem klauzul niedozwolonych w umowie. Sprawa jest w toku w pierwszej instancji, oczekują Państwo na orzeczenie sądu, choć data rozprawy nie została jeszcze wyznaczona. W 2025 roku Bank A., zaproponował Państwu ugodę ws. kredytu hipotecznego tzw. frankowego aby zakończyć spór.
Propozycja banku to:
- umorzenie całości zadłużenia w wysokości: 50 000 zł,
- zwrot nadpłaty (kapitał + odsetki) w wysokości: 120 000 zł,
- zwrot kosztów postępowania sądowego w wysokości: 10 800 zł,
- zwrot kosztów za pozew w wysokości: 1 000 zł.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, wspomniane rozporządzenie będzie miało zastosowanie pod warunkiem łącznego spełnienia następujących przesłanek.
Kredyt był:
- zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej,
- udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw,
- zabezpieczony hipotecznie.
Kredytobiorcy nie korzystali wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.
W Państwa sytuacji wszystkie te przesłanki są spełnione. Co więcej, cel mieszkaniowy został osiągnięty, ponieważ nieruchomość była zamieszkiwana przez Państwa średnio przez około dwa miesiące rocznie w latach 2009-2013. Ponadto, planują Państwo powrót na stałe do Polski w najbliższym czasie i zamieszkanie w mieszkaniu objętym kredytem.
Środki otrzymane od banku w ramach ugody w sprawie kredytu frankowego stanowią zwrot nienależnie pobranych kwot z tytułu rat kapitałowo-odsetkowych oraz refundację kosztów procesowych, a nie dochód. Tym samym, ich otrzymanie nie powinno generować obowiązku zapłaty podatku dochodowego.
Uzupełnienie zdarzenia przyszłego
Państwa stałe miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na dzień podpisania ugody z bankiem będzie znajdowało się w Wielkiej Brytanii.
Zwrot na Państwa rzecz kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 10 800,00 zł będzie stanowił zwrot faktycznie poniesionych przez Państwa wydatków z Państwa środków pieniężnych.
Zwrot na Państwa rzecz kosztów za pozew w kwocie 1 000 zł będzie stanowił zwrot faktycznie poniesionych przez Państwa wydatków z Państwa środków pieniężnych.
Przedmiotem Państwa wątpliwości są także skutki podatkowe umorzenia całości zadłużenia. Kredyt został udzielony przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów. Zgodnie z zawartą umową kredytową wszyscy kredytobiorcy odpowiadają za spłatę kredytu solidarnie, tj. do pełnej wysokości.
Umorzenie kwoty kredytu będzie dotyczyło wszystkich współkredytobiorców (tj. Pana i Pana żony) i skutkowało wygaśnięciem zobowiązania wobec banku w całości lub w części po stronie każdego ze współkredytobiorców odpowiadających solidarnie za dług. Umorzenie będzie dotyczyło kwoty tylko kapitału i odsetek. W skład umorzenia nie będą wchodziły odsetki karne, jednakże w umowie kredytowej określone zostały zasady naliczenia takich odsetek.
Przed umorzeniem kredytu dojdzie do jego przewalutowania. Przewalutowanie nastąpi wg średniego kursu NBP ustalonego przed podpisaniem ugody. Przewalutowanie będzie w formie dodatkowej umowy, czyli ugody.
Pytanie
Czy zwrot kwoty z tytułu umorzenia zadłużenia oraz zwrot kwot nadpłaconych rat kredytu wynikające z proponowanej przez bank ugody dotyczącej kredytu hipotecznego waloryzowany kursem CHF otrzymanego na Państwa potrzeby mieszkaniowe podlega opodatkowaniu w Polsce?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z Państwa analizą, w pełni odpowiadają Państwo wymogom Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe, co w konsekwencji wyklucza obowiązek podatkowy od kwoty umorzonej przez bank oraz od kwoty zwrotu nadpłaty rat kredytu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1) pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2) działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3) działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
5a) umorzenia, odkupienia, wykupienia i unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych utworzonych na podstawie przepisów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz odpłatnego zbycia tych tytułów uczestnictwa;
6) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
7) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
8) niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
Katalog dochodów (przychodów) wymienionych w ww. art. 3 ust. 2b ustawy, nie jest katalogiem zamkniętym; wymienia jedynie przykładowe, najczęściej podejmowane czynności służące uzyskaniu przychodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Główna zasada dotycząca ograniczonego obowiązku podatkowego wyrażona jest w art. 3 ust. 2a ww. ustawy, natomiast ust. 2b podaje tylko przykładowe rodzaje dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie jest to wyliczenie wyczerpujące.
Ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski. W przepisie tym przewidziano opodatkowanie oparte na zasadzie źródła. Jeżeli źródło przychodów cudzoziemca znajduje się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, to Rzeczpospolita Polska ma prawo opodatkować dochody uzyskane z tego źródła na zasadach obowiązujących w tym państwie (ograniczony obowiązek podatkowy).
Cytowany wcześniej art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że opodatkowaniu podlega dochód (przychód) osiągnięty na terytorium Polski.
Jest to generalna zasada, według której ustala się, jaki dochód podlega opodatkowaniu w Polsce. Decyduje o tym miejsce osiągania dochodów, nie zaś miejsce świadczenia usługi. O źródle dochodów położonych w Polsce można mówić wtedy, gdy takie źródło dochodów trwale związane jest z terytorium Polski lub gdy źródłem dochodu są polscy rezydenci eksploatujący rzeczy lub dobra niematerialne należące do innych podmiotów.
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Umorzenie wierzytelności i zwrot kwot w świetle Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania
Z opisu sprawy m.in. wynika, że w 2008 r. zawarli Państwo z Bankiem A. umowę kredytu we frankach w celu sfinansowania zakupu mieszkania. W 2021 roku złożyliście Państwo pozew sądowy o stwierdzenie nieważności kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, argumentując to występowaniem klauzul niedozwolonych w umowie. W 2025 roku Bank A. zaproponował Państwu ugodę. Państwa stałe miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na dzień podpisania ugody z bankiem będzie znajdowało się w Wielkiej Brytanii.
Skoro jesteście Państwo rezydentami Wielkiej Brytanii, kwestie opodatkowania dochodów uzyskanych w związku z planowanym zawarciem ugody, o którym mowa we wniosku należy rozpatrywać z uwzględnieniem Konwencji zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz.U. z 2018 r., poz. 1369).
Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. Konwencji:
W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej:
Części dochodu, inne niż dochód wypłacany przez trust lub z majątku spadkowego w wyniku zarządzania tym majątkiem, bez względu na to gdzie powstają, osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
W myśl art. 21 ust. 2 Konwencji:
Postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu nie mają zastosowania do dochodu, nie będącego dochodem z majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6 ustęp 2 niniejszej Konwencji, jeżeli osoba osiągająca taki dochód, posiadająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność poprzez zakład w nim położony i gdy prawo lub majątek, z tytułu których dochód jest wypłacany, są faktycznie związane z działalnością takiego zakładu. W takim przypadku, stosuje się postanowienia artykułu 7 niniejszej Konwencji.
Mając na uwadze powyższe – w związku z tym, że na dzień podpisania ugody z bankiem Państwa stałym miejscem zamieszkania będzie Wielka Brytania – to przychód, jaki uzyskają Państwo z tytułu umorzenia wierzytelności i zwrotu kwot nadpłaconych rat kredytu, podlegał będzie opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii i nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce.
W konsekwencji – do przychodu z tytułu umorzenia, który nie podlega opodatkowaniu w Polsce – nie znajduje zastosowania zaniechanie poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z 11 marca 2022 r. Natomiast do kwot z tytułu zwrotu nadpłaconych rat kredytu nie ma zastosowanie ww. rozporządzenie.
W związku z powyższym Państwa stanowisko uznałem za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Pan A.A. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.