Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko– jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 sierpnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wniosek dotyczy roku 2024 i 2025. Podlegała Pani i podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Nie prowadziła Pani nigdy działalności gospodarczej. W stosunku do Pani i Pani córki nie miały i nie mają zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Córka otrzymuje 800 plus oraz zabezpieczenie alimentacyjne w wysokości 600 zł. Chciała Pani zapytać o rozliczenie się jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Córka urodzona w 2017 r. Sytuacja wyglądała następująco. Do 5 października 2024 r. zamieszkiwała Pani wspólnie z dzieckiem oraz konkubentem (ojcem dziecka) i wspólnie według prawa wychowaliście dziecko. W praktyce wyglądało to tak, że to Pani była odpowiedzialna za wszystko, tj. wizyty u lekarza, wszystkie niezbędne ubrania oraz przybory, jedzenie, picie. Na zebrania również chodzi tylko Pani. Ojciec zapominał o jej lekarzach, głównie to Pani sama mówiła co było na wizycie, jednak on często nie słuchał. Aktualnie o stan zdrowia córki ojciec pyta wyłącznie dziecko, które niewiele mówi o sobie. Decyzję o leczeniu dziecka podejmowała zawsze Pani, na szczepienia ojciec dziecka nie wyrażał zgody, ale dziecko zostało zaszczepione na Pani odpowiedzialność, jak ojciec dziecka sam powiedział, co jest dla Pani oczywiste, bo jest Pani jej matką. Szkołę i wcześniej przedszkole również wybierała Pani i jeśli córka za jakiś czas pójdzie na zajęcia dodatkowe to również będzie to tylko Pani decyzja. 5 października 2024 r. wyprowadziła się Pani razem z córką i zamieszkałyście tymczasowo i grzecznościowo u … (nie był to najem, lecz grzecznościowe zamieszkanie u rodziny bez opłat). Ojciec dziecka zamieszkuje w tej samej miejscowości co Pani z córką tylko w innej dzielnicy. Od listopada 2024 r. płaci na dziecko nieregularnie 400 zł miesięcznie. Wcześniej coś się dokładał do jej potrzeb, ale raczej to zawsze Pani martwiła się o kurtki na zimę czy buty. Opieka nad dzieckiem nie została ustalona przez Sąd, na razie są to tylko i wyłącznie ustalenia Pani i ojca dziecka. Ojciec opiekuje się dzieckiem od piątku od mniej więcej 16:00 do niedzieli. Bardzo często dziecko zamiast być u taty jest zabierane do jego rodziców i to z nimi spędza większość weekendu. Świadczenie 800 plus jest wypłacane wyłącznie i w całości Pani od momentu, kiedy mogła Pani pobierać świadczenie na córkę. Główne koszty utrzymania córki ponosi Pani. Zabezpiecza jej potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, troszczy się o jej rozwój fizyczny i duchowy, ponosi wydatki związane z wypoczynkiem, pomaga w lekcjach, chodzi na wywiadówki, z Panią córka od zawsze chodzi na wizyty lekarskie oraz Pani troszczy się o wszystkie niezbędne zalecenia lekarskie, dba o regularność szczepień odkąd się urodziła. Ojciec trochę pomagał jej w lekcjach tylko przez wrzesień 2024 r. Jeśli dziecko było chore, było pod Pani opieką. Pierwsze tygodnie opiekę nad dzieckiem wykonywała Pani z ojcem dziecka na zmianę (tzn. tydzień na tydzień). Kiedy dziecko było u ojca, przyjeżdżała Pani po nią, żeby zawieźć ją do szkoły. Dziecko nie miało przejrzanych zeszytów, odrobionego zadania oraz zdarzyło się, że nie miała naszykowanego przez ojca śniadania do szkoły. Po około miesiącu, czyli od listopada dziecko jeździło do ojca tylko na weekendy, natomiast w tygodniu było przy Pani . W momencie choroby ojca lub dziecka, dziecko również pozostawało przy Pani. Od lutego zawarła Pani umowę najmu lokalu mieszkalnego z administracją, w którym Pani mieszka oraz jest zameldowana razem z córką. Ojciec nadal płaci na dziecko jak mu się podoba, a dziecko albo jest u niego na weekend albo w ogóle się nie widują. Nadal tylko Pani troszczy się o zaspokojenie wszystkich potrzeb dziecka, tj. wizyty u lekarza, niezbędne ubrania i wszystkie artykuły, jedzenie, picie. Do taty jeździ tylko w celach rekreacyjnych. Chodzi o to, że u taty jest w weekendy kiedy nie ma żadnych obowiązków. To Pani dba o odrobienie lekcji, przeczytanie lektury do szkoły, niezbędne leki, wizyty lekarskie itd. 6 maja 2025 r. złożyła Pani do Sądu Rejonowego pozew o alimenty. Z początkiem sierpnia otrzymała Pani postanowienie Sądu. W okresie wakacyjnym ojciec dziecka nie zabrał jej ani na wakacje, ani nawet do siebie, więc organizacja wakacji dla córki spadła tylko na Panią. W praktyce poza dwoma wyjazdami Pani i córki, córka przesiedziała połowę wakacji w domu. Przeważnie była pod opieką Pani mamy lub siostry. Na pytanie córki kiedy ojciec ją zabierze do siebie na wakacje, odpowiedział: „nie po to płacę mamie alimenty żeby iść jej na rękę.” Aktualnie czeka córkę rehabilitacja kręgosłupa, o czym ojciec dziecka nawet nie wie. Po zakończonej rehabilitacji, ma Pani z córką umówioną jeszcze wizytę w poradni rehabilitacyjnej. Pani pytanie brzmi, czy za zeszły i w przyszłym roku ma Pani prawo do rozliczania się jako osoba samotnie wychowująca dziecko czy nadal powinna Pani rozliczać się indywidualnym rozliczeniem i nie powinna składać korekty zeznania pit za zeszły rok. W szkole córki 1 września 2025 r. będzie Pani składać oświadczenie o samotnym wychowywaniu, aby nie miała ona problemu z miejscem w świetlicy . Przykład - rekrutacja na nowy rok szkolny świetlicowy odbyła się w marcu 2025 r. Do tej pory, tj. do 30 sierpnia 2025 r. nie otrzymała Pani od ojca dziecka oświadczenia o zatrudnieniu, które jest niezbędne, aby córka mogła chodzić na świetlicę poranną i popołudniową.

Pytanie

Czy mogę się rozliczać jako osoba samotnie wychowująca dziecko?

Pani stanowisko w sprawie

Uważa Pani, że jeśli tylko jeden z rodziców faktycznie opiekuję się dzieckiem (tj. wizyty lekarskie, wywiadówki, wszystkie wydarzenia związane ze szkołą, wyjazdy wakacyjne itd.) powinien on móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko w myśl art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pani zdaniem, spełnia Pani wszystkie wymogi by skorzystać z możliwości takiego rozliczenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Stosownie do art. 6 ust. 4d ww. ustawy:

Art. 6 ust. 4e cytowanej ustawy stanowi, że:

Na podstawie art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie m.in. następujących warunków:

• posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dzieci (dziecko);
• wychowywania samotnie w roku podatkowym dzieci (dziecka);
• nieuzyskiwania przez rodzica i dzieci (dziecko) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Należy jednak wskazać, że przepis art. 6 ust. 4c w związku z art. 6 ust. 4f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym, określonym w tym przepisie, jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby) zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny.

Przepis art. 6 ust. 4c ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci i (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik lub osoba będąca w separacji), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jest to więc taka osoba, która stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

W orzecznictwie i doktrynie wskazuje się, że wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych (por. wyrok NSA z dnia 31 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 30/10). Warunek „samotnego wychowywania dzieci” wynika wprost z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca nie dookreślił jednak, jak należy definiować pojęcie „samotnego wychowywania”.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN, „samotny” to: (1) „żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół”, (2) „znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam”, (3) „spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa”, (4) „znajdujący się na odludziu”. Z kolei, „wychować — wychowywać” to: (1) „zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności”, (2) „przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie”.

Samotne wychowywanie oznacza wychowywanie dziecka (dzieci) bez faktycznego udziału drugiego rodzica.

Prawo do omawianej preferencji podatkowej przysługuje jedynie temu z rodziców, czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym. Jednocześnie przepisy powyższej ustawy nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.), stanowiącego, że:

Każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie.

Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zatem prawo do omawianej preferencji podatkowej przysługuje jedynie temu z rodziców czy opiekunów prawnych, który będąc osobą stanu wolnego (za wyjątkiem ściśle w ustawie określonym) faktycznie w roku podatkowym samotnie dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim samodzielnie ciągłą opiekę, bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. Fakt utrzymywania kontaktów pomiędzy dzieckiem i drugim rodzicem, nie pozbawia pierwszego rodzica (który dzieci faktycznie wychowuje) prawa do opodatkowania swoich dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu sprawy wynika, w stosunku do Pani i Pani córki nie miały i nie mają zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (podatek liniowy) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. Córka otrzymuje 800 plus oraz zabezpieczenie alimentacyjne w wysokości 600 zł. Córka urodzona w 2017 r. Do 5 października 2024 r. zamieszkiwała Pani wspólnie z dzieckiem oraz konkubentem (ojcem dziecka) i wspólnie według prawa wychowaliście dziecko. W praktyce wyglądało to tak, że to Pani była odpowiedzialna za wszystko, tj. wizyty u lekarza, wszystkie niezbędne ubrania oraz przybory, jedzenie, picie. Na zebrania również chodzi tylko Pani. Ojciec zapominał o jej lekarzach, głównie to Pani sama mówiła co było na wizycie, jednak on często nie słuchał. Aktualnie o stan zdrowia córki ojciec pyta wyłącznie dziecko, które niewiele mówi o sobie. Decyzję o leczeniu dziecka podejmowała zawsze Pani, na szczepienia ojciec dziecka nie wyrażał zgody, ale dziecko zostało zaszczepione na Pani odpowiedzialność, jak ojciec dziecka sam powiedział, co jest dla Pani oczywiste, bo jest Pani jej matką. Szkołę i wcześniej przedszkole również wybierała Pani i jeśli córka za jakiś czas pójdzie na zajęcia dodatkowe to również będzie to tylko Pani decyzja. 5 października 2024 r. wyprowadziła się Pani razem z córką i zamieszkałyście tymczasowo i grzecznościowo u … (nie był to najem, lecz grzecznościowe zamieszkanie u rodziny bez opłat). Ojciec dziecka zamieszkuje w tej samej miejscowości co Pani z córką tylko w innej dzielnicy. Od listopada 2024 r. płaci na dziecko nieregularnie 400 zł miesięcznie. Wcześniej coś się dokładał do jej potrzeb, ale raczej to zawsze Pani martwiła się o kurtki na zimę czy buty. Opieka nad dzieckiem nie została ustalona przez Sąd, na razie są to tylko i wyłącznie ustalenia Pani i ojca dziecka. Ojciec opiekuje się dzieckiem od piątku od mniej więcej 16:00 do niedzieli. Bardzo często dziecko zamiast być u taty jest zabierane do jego rodziców i to z nimi spędza większość weekendu. Świadczenie 800 plus jest wypłacane wyłącznie i w całości Pani od momentu, kiedy mogła Pani pobierać świadczenie na córkę. Główne koszty utrzymania córki ponosi Pani. Zabezpiecza jej potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, troszczy się o jej rozwój fizyczny i duchowy, ponosi wydatki związane z wypoczynkiem, pomaga w lekcjach, chodzi na wywiadówki, z Panią córka od zawsze chodzi na wizyty lekarskie oraz Pani troszczy się o wszystkie niezbędne zalecenia lekarskie, dba o regularność szczepień odkąd się urodziła. Ojciec trochę pomagał jej w lekcjach tylko przez wrzesień 2024 r. Jeśli dziecko było chore, było pod Pani opieką. Pierwsze tygodnie opiekę nad dzieckiem wykonywała Pani z ojcem dziecka na zmianę (tzn. tydzień na tydzień). Kiedy dziecko było u ojca, przyjeżdżała Pani po nią, żeby zawieźć ją do szkoły. Dziecko nie miało przejrzanych zeszytów, odrobionego zadania oraz zdarzyło się, że nie miała naszykowanego przez ojca śniadania do szkoły. Po około miesiącu, czyli od listopada dziecko jeździło do ojca tylko na weekendy, natomiast w tygodniu było przy Pani . W momencie choroby ojca lub dziecka, dziecko również pozostawało przy Pani. Od lutego zawarła Pani umowę najmu lokalu mieszkalnego z administracją, w którym Pani mieszka oraz jest zameldowana razem z córką. Ojciec nadal płaci na dziecko jak mu się podoba, a dziecko albo jest u niego na weekend albo w ogóle się nie widują. Nadal tylko Pani troszczy się o zaspokojenie wszystkich potrzeb dziecka, tj. wizyty u lekarza, niezbędne ubrania i wszystkie artykuły, jedzenie, picie. Do taty jeździ tylko w celach rekreacyjnych. Chodzi o to, że u taty jest w weekendy kiedy nie ma żadnych obowiązków. To Pani dba o odrobienie lekcji, przeczytanie lektury do szkoły, niezbędne leki, wizyty lekarskie itd. 6 maja 2025 r. złożyła Pani do Sądu Rejonowego pozew o alimenty. Z początkiem sierpnia otrzymała Pani postanowienie Sądu. W okresie wakacyjnym ojciec dziecka nie zabrał jej ani na wakacje, ani nawet do siebie, więc organizacja wakacji dla córki spadła tylko na Panią. W praktyce poza dwoma wyjazdami Pani i córki, córka przesiedziała połowę wakacji w domu. Przeważnie była pod opieką Pani mamy lub siostry. Na pytanie córki kiedy ojciec ją zabierze do siebie na wakacje, odpowiedział: „nie po to płacę mamie alimenty żeby iść jej na rękę.” Aktualnie czeka córkę rehabilitacja kręgosłupa, o czym ojciec dziecka nawet nie wie. Po zakończonej rehabilitacji, ma Pani z córką umówioną jeszcze wizytę w poradni rehabilitacyjnej. Pani pytanie brzmi, czy za zeszły i w przyszłym roku ma Pani prawo do rozliczania się jako osoba samotnie wychowująca dziecko czy nadal powinna Pani rozliczać się indywidualnym rozliczeniem i nie powinna składać korekty zeznania pit za zeszły rok. W szkole córki 1 września 2025 r. będzie Pani składać oświadczenie o samotnym wychowywaniu, aby nie miała ona problemu z miejscem w świetlicy . Przykład - rekrutacja na nowy rok szkolny świetlicowy odbyła się w marcu 2025 r. Do tej pory, tj. do 30 sierpnia 2025 r. nie otrzymała Pani od ojca dziecka oświadczenia o zatrudnieniu, które jest niezbędne, aby córka mogła chodzić na świetlicę poranną i popołudniową.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, że skoro to Pani faktycznie samotnie wychowuje córkę, bez udziału drugiego rodzica (ojca dziecka), tj. samotnie i osobiście zapewnia jej opiekę, zabezpiecza jej potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, troszczy się o jej rozwój fizyczny i duchowy, a ojciec dziecka nie sprawuje regularnej opieki bezpośredniej oraz nie dba o jej rozwój fizyczny, duchowy, emocjonalny, nie bierze czynnego udziału w sprawach związanych z edukacją córki, czy leczeniem a jedynie płaci alimenty, to uznać należy, że spełnia Pani warunki określone w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W kwestii korekty rozliczenia za rok podatkowy 2024, należy wskazać, że zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 111 ze zm.):

Stosownie do art. 81 § 2 ww. ustawy:

Przy czym, w myśl z art. 3 pkt 5 tej ustawy:

Stosownie do art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej:

Korekta deklaracji może dotyczyć każdej jej pozycji, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć kwot odliczeń od dochodu z tytułu ulgi podatkowej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Korektę deklaracji składa się wówczas, gdy następują – w wyniku jakichkolwiek zdarzeń gospodarczych – zmiany w zakresie danych wykazanych w tych deklaracjach (np. po stronie przychodów, kosztów ich uzyskania, zwolnień, odliczeń, wysokości podatku należnego).

Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość ze zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej).

Reasumując, ma Pani prawo do rozliczenia się za 2024 r. w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, określony w art. 6 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, przysługuje Pani prawo do złożenia korekty zeznania podatkowego za 2024 r. Będzie Pani także uprawniona do skorzystania z ww. preferencyjnego rozliczenia za 2025 r., jeżeli nie zmieni się stan faktyczny lub nie ulegną zmianie przepisy prawa podatkowego w tym zakresie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz
• zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazuję, że nie jestem uprawniony do analizowania i oceny dokumentów załączonych do uzupełnienia wniosku o interpretację. Wszystkie istotne dla sprawy informacje powinny znaleźć się w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).  

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).