Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
W dniu 4 sierpnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 4 sierpnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych
Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, który od 2003 roku prowadzi na terytorium Polski działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz zabudowy (…) w różnych wersjach: (…), w tym m.in. (…), stosując różne rozwiązania typu najazdy czy windy (dalej: „Produkty”).
Punktem wyjścia produkowanych przez Wnioskodawcę (…) (Produktów) są pojazdy bazowe pozyskiwane od renomowanych marek samochodowych, dla których Wnioskodawca jest autoryzowanym partnerem (dalej: „Partnerzy”).
Realizowany przez Podatnika proces produkcji (…) obejmuje kompleksowe działania wykonywane we własnym zakresie, począwszy od etapu projektowego aż po finalne wykonanie i kontrolę jakości pojazdu. Pojazdy bazowe, które Wnioskodawca pozyskuje od zewnętrznych dostawców, mają charakter platform pod zabudowę – są to zazwyczaj fabrycznie nowe podwozia z nadwoziem lub pojazdy typu van, które nie spełniają funkcji (…) ani nie stanowią kompletnego wyrobu gotowego.
Po przyjęciu pojazdu bazowego rozpoczyna się pełny proces produkcyjny realizowany przez Wnioskodawcę w jego zakładzie. Etap projektowy obejmuje wykonanie dokumentacji technicznej, analizę parametrów technicznych pojazdu, planowanie rozkładu wnętrza, instalacji, elementów konstrukcyjnych oraz wyposażenia – dostosowanych do konkretnego przeznaczenia pojazdu (np. (…) etc.).
Następnie realizowane są prace konstrukcyjne, obejmujące m.in. spawanie i wzmocnienie nadwozia, wspawanie konstrukcji pod podesty, przygotowanie punktów pod montaż foteli oraz konstrukcji haka holowniczego. W ramach prac konstrukcyjnych wykonywane są również modyfikacje nadkoli oraz tylnego resora – dostosowane do specyfikacji użytkowej pojazdu i wymagań wytrzymałościowych. Wnioskodawca wykonuje również prace (…)
Kolejnym etapem są działania instalacyjno-montażowe. Elektrycy montują instalacje (…).
Równolegle prowadzona jest (….)
Każdy pojazd podlega wewnętrznej kontroli jakości, prowadzonej na poszczególnych etapach produkcji oraz po zakończeniu montażu – w szczególności w zakresie zgodności z dokumentacją techniczną, bezpieczeństwa, szczelności układów oraz działania systemów pokładowych.
Wnioskodawca posiada homologację, co pozwala na rejestrację pojazdów jako fabrycznie nowych (…).
Wnioskodawca nie ogranicza się do prac adaptacyjnych – zakres działań realizowanych przez Podatnika, w tym zmiany konstrukcyjne, wykonanie zabudowy, wyposażenia, instalacji i całkowite wykończenie wnętrza, sprawia, że produkt końcowy ma inny charakter funkcjonalny i użytkowy niż pojazd bazowy, a Wnioskodawca jest jego producentem. Podatnik nie nabywa i nie odsprzedaje gotowych pojazdów bezpośrednio od producentów.
Obok działalności produkcyjnej, Wnioskodawca może także świadczyć usługi (np. serwisowe), ale mają one charakter uzupełniający, a przychody z tego tytułu stanowią znikomą część przychodów Podatnika. Niemniej jednak Wnioskodawca zaznacza, że nie uwzględnia przychodów ze świadczenia usług w kalkulacjach związanych z wdrożeniem ulgi na ekspansję – Wnioskodawca uwzględnia wyłącznie przychody uzyskiwane ze sprzedaży produktów wytworzonych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (działalność produkcyjna).
Wnioskodawca systematycznie rozwija swoje zasoby produkcyjne i inwestuje w technologie oraz kadrę inżynierską. Podatnik wdrożył także wewnętrzny System Zarządzania Jakością zgodny z normami ISO, co dodatkowo umocniło pozycję Wnioskodawcy jako wiarygodnego producenta.
Wnioskodawca podejmuje działania zmierzające do zwiększenia sprzedaży swoich Produktów, zarówno na rynku krajowym, jak i zagranicznym. Podatnik ponosi wydatki w celu uzyskania wzrostu przychodów ze sprzedaży Produktów znajdujących się w jego ofercie sprzedażowej (dalej: „Wydatki na wzrost przychodów”).
Wśród wydatków na wzrost przychodów znajdują się koszty wynagrodzeń pracowników (dalej: „Koszty Wynagrodzeń”) wykonujących prace z obszarów:
-działań informacyjno-promocyjnych (dalej: „Pracownicy wykonujący czynności związane z działaniami informacyjno-promocyjnymi”),
-przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom (dalej: „Pracownicy wykonujący czynności związane z przygotowaniem dokumentacji”).
Pracownicy wykonujący czynności związane z działaniami informacyjno-promocyjnymi realizują m.in. następujące prace:
-przygotowanie i redakcja materiałów promocyjnych,
-zaprojektowanie konceptu i prowadzenie kampanii internetowych,
-opracowanie treści reklamowych, informacyjnych i promocyjnych o Produktach,
-zapewnienie sprawnej logistyki wyjazdów i prezentacji.
Pracownicy wykonujący czynności związane z przygotowaniem dokumentacji realizują m.in. następujące prace:
-przygotowywanie ofert handlowych i kalkulacji cenowych,
-opracowywanie opisów produktów i specyfikacji technicznych Produktów,
-przygotowywanie raportów z badań i testów wymaganych przez zamawiających,
-przygotowywanie dokumentów potwierdzających zgodność z normami branżowymi,
-przygotowywanie materiałów prezentacyjnych lub demonstracyjnych składanych wraz z ofertą,
-sporządzanie protokołów z testów realizowanych na miejscu u zamawiającego,
-uczestnictwo (fizycznie) w testach produktów, na etapie oceny zgodności oferowanego rozwiązania z wymaganiami przetargowymi.
Działania te mają na celu skuteczne złożenie oferty sprzedaży produktów – zarówno w trybie zamówień publicznych (np. przetargów publikowanych w Biuletynie Informacji Publicznej), jak i w odpowiedzi na indywidualne zapytania ofertowe klientów komercyjnych.
Pracownicy prowadzą ewidencję czasu pracy, w której określony jest zakres wykonywanych przez nich prac odpowiednio z obszaru działań informacyjno-promocyjnych lub obszaru przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu oraz w celu składania ofert innym podmiotom, ze wskazaniem ilość godzin poświęconych w każdym miesiącu na wykonywanie czynności ze wskazanych obszarów.
Wydatki na wzrost przychodów nie zostały (nie zostaną) podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały (nie zostaną) odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Wydatki są rozpoznawane w kosztach uzyskania przychodów Podatnika.
Wnioskodawca posiada dokumentację potwierdzającą poniesienie Kosztów Wynagrodzeń.
Wnioskodawca nie korzystał, nie korzysta i nie zamierza korzystać ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ustawy o PIT.
Przychody ze sprzedaży Produktów, których dotyczyły Wydatki na wzrost przychodów, w latach 2022-2024 corocznie wzrastały, co potwierdza zestawienie przychodów ze sprzedaży Produktów.
Dla celów niniejszego wniosku Podatnik zakłada, że w kolejnych latach przychody ze sprzedaży Produktów nadal będą sukcesywnie wzrastać. Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że do przychodów ze sprzedaży Produktów nie są uwzględniane przychody z:
[1] działalności usługowej (znikomej),
[2] odsprzedaży produktów gotowych,
[3] sprzedaży produktów, których nie dotyczyły Wydatki na wzrost przychodów oraz
[4] uzyskane z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.
Przychody podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski.
Podatnik wskazuje, że w przyszłości może też osiągnąć przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub dotychczas nieoferowanych w danym kraju – w szczególności mogą to być:
-pojazdy osobowe,
-(…),
-(…) wyprodukowane na modelu bazowym innej marki, niebędącej dotychczas partnerem Wnioskodawcy,
-pojazdy posiadające istotnie zmienione parametry techniczne.
Przy czym Wnioskodawca zwraca uwagę, że wszystkie powyższe produkty (dalej: „Nowe Produkty”) przede wszystkim wiążą się z koniecznością uzyskania nowej homologacji (w szczególności nie wystarczy aktualizacja posiadanej już homologacji, ale konieczne jest uzyskanie zupełnie nowej homologacji). Wszystkie Nowe Produkty będą produktem charakteryzującym się istotnie odmiennymi parametrami technicznymi – zarówno z perspektywy Wnioskodawcy, jak i z perspektywy jego klientów.
Do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca stosuje opodatkowanie podatkiem liniowym.
Pytania
1.Czy Koszty Wynagrodzeń Pracowników wykonujących czynności związane z działaniami informacyjno-promocyjnymi mogą zostać uznane za koszty działań promocyjno-informacyjnych, o których mowa w art. 26gb ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym czy mogą pomniejszać podstawę opodatkowania jako koszty uzyskania przychodów ponoszone w celu zwiększenia sprzedaży produktów na podstawie art. 26gb ust. 1 ustawy o PIT do limitu określonego w tym przepisie i pod warunkiem spełnienia wymogu wzrostu przychodów, o którym mowa w art. 26gb ust. 4 ustawy o PIT?
2.Czy Koszty Wynagrodzeń Pracowników wykonujących czynności związane z przygotowaniem dokumentacji mogą zostać uznane za koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom, o których mowa w art. 26gb ust. 7 pkt 5 ustawy o PIT, a tym samym czy mogą pomniejszać podstawę opodatkowania jako koszty uzyskania przychodów ponoszone w celu zwiększenia sprzedaży produktów na podstawie art. 26gb ust. 1 ustawy o PIT do limitu określonego w tym przepisie i pod warunkiem spełnienia wymogu wzrostu przychodów, o którym mowa w art. 26gb ust. 4 ustawy o PIT?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie – w odniesieniu do pytania nr 1 – Koszty Wynagrodzeń Pracowników wykonujących czynności związane z działaniami informacyjno-promocyjnymi mogą zostać uznane za koszty działań promocyjno-informacyjnych, o których mowa w art. 26gb ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a tym samym mogą pomniejszać podstawę opodatkowania jako koszty uzyskania przychodów ponoszone w celu zwiększenia sprzedaży produktów na podstawie art. 26gb ust. 1 ustawy o PIT do limitu określonego w tym przepisie i pod warunkiem spełnienia wymogu wzrostu przychodów, o którym mowa w art. 26gb ust. 4 ustawy o PIT.
W Pana ocenie – w odniesieniu do pytania nr 2 – Koszty Wynagrodzeń Pracowników wykonujących czynności związane z przygotowaniem dokumentacji mogą zostać uznane za koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom, o których mowa w art. 26gb ust. 7 pkt 5 ustawy o PIT, a tym samym mogą pomniejszać podstawę opodatkowania jako koszty uzyskania przychodów ponoszone w celu zwiększenia sprzedaży produktów na podstawie art. 26gb ust. 1 ustawy o PIT do limitu określonego w tym przepisie i pod warunkiem spełnienia wymogu wzrostu przychodów, o którym mowa w art. 26gb ust. 4 ustawy o PIT.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
Uwagi ogólne
Zgodnie z art. 26gb ust. 1 ustawy o PIT podatnik uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.
Wskazany powyżej przepis wprowadzający ulgę prowzrostową (ulgę na ekspansję) obowiązuje od 1 stycznia 2022 roku.
Niezbędne do skorzystania z ulgi na ekspansję jest, aby:
-produkty sprzedawane przez podatnika spełniały definicję produktów w rozumieniu ww. przepisu,
-podatnik poniósł i rozpoznał w kosztach uzyskania przychodów kwalifikowane wydatki w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów,
-podatnik spełnił warunek wzrostu ze sprzedaży produktów,
-spełnione były pozostałe warunki formalne.
W ocenie Wnioskodawcy w latach 2022-2024 spełnił on wszystkie ww. warunki. W odniesieniu do lat przyszłych Podatnik zakłada, że powyższe warunki również zostaną spełnione (w sposób opisany dla lat 2022-2024). Poniżej znajduje się uzasadnienie spełnienia każdej z przesłanek stosowania ulgi będącej przedmiotem zapytania.
Warunek wzrostu ze sprzedaży produktów
Zgodnie z art. 26gb ust. 3 ustawy o PIT przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o którym mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4.
Stosownie do art. 26gb ust. 4 ustawy o PIT podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Natomiast na gruncie art. 26gb ust. 5 ustawy o PIT przy ustalaniu spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się wyłącznie przychody, z których dochód podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z powyższym, istnieją trzy możliwości spełnienia tego warunku, tj. podatnik w okresie dwóch kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego poniesienia kosztów możliwych do odliczenia w ramach ulgi:
-zwiększy przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub
-osiągnie przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych lub
-osiągnie przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Odnosząc się do pierwszej możliwości, Projekt Objaśnień dotyczących ulgi na ekspansję wskazuje, że „warunek wzrostu przychodów powinien być odnoszony do któregokolwiek z dwóch lat podatkowych przewidzianych dla badania realizacji wzrostu przychodów”. Powyższe potwierdza także Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpelację nr 37741 (pismo nr DD5.054.8.2022) oraz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (np. interpretacja z dnia 15 czerwca 2023 r., znak 0114-KDIP2-1.4010.216.2023.2.KW).
Za Projektem Objaśnień dotyczących ulgi na ekspansję powtórzyć należy, że na potrzeby weryfikacji spełnienia przesłanki wzrostu przychodów nie należy uwzględniać:
-przychodów z prowadzonej działalności usługowej,
-przychodów podatnika z odsprzedaży gotowych produktów,
-przychodów podatnika uzyskanych ze sprzedaży produktów, których nie dotyczyły koszty uzyskania przychodu odliczane w ramach ulgi na ekspansję,
-przychody podatnika uzyskane z transakcji z podmiotami powiązanymi.
W przypadku drugiego i trzeciego przypadku, w związku z tym, że dotyczą one osiągnięcia przychodów, które dotychczas nie występowały, wystarczające jest, aby podatnik osiągnął te przychody (odpowiednio ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych – jeżeli sprzedaż dotyczy produktu nowego – lub ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju – jeżeli w ramach ekspansji podatnik decyduje się na rozszerzenie rynków zbytu dla danego produktu). Zgodnie z Projektem Objaśnień dotyczących ulgi na ekspansję wymóg osiągnięcia przychodów z produktu dotychczas nieoferowanego:
„należy rozumieć jako konieczność wprowadzenia do oferty przedsiębiorstwa dobra materialnego, które różniłoby się od dotychczas oferowanego asortymentu w stopniu pozwalającym uznać, że przedsiębiorca rozszerza działalność na nowy segment rynku. Z produktem dotychczas nieoferowanym będziemy mieli więc do czynienia, w przypadku, gdy skala zmian bądź usprawnień względem dotychczas oferowanych przez podatnika produktów uzasadnia przekonanie, że mamy do czynienia z nowym produktem w ujęciu rodzajowym. W konsekwencji wszelkie zmiany bądź usprawnienia, w tym opracowanie nowych technologii zaangażowanych w proces produkcji, które nie skutkują powstaniem nowego rodzaju produktu (znacząco różniącego się pod kątem specyfikacji technicznej na tle dotychczasowej oferty przedsiębiorcy) należy zakwalifikować jedynie jako innowacje w obrębie dotychczas wytwarzanego produktu. Podatnik wprowadzający do dotychczas wytwarzanych produktów jedynie nieznaczne modyfikacje nie może więc skorzystać z ulgi na ekspansję z powołaniem na realizację przesłanki osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych”.
W przypadku Wnioskodawcy, dla celów skorzystania z ulgi prowzrostowej w latach 2022-2024 spełniony został warunek wzrostu przychodów, tj. Wnioskodawca zwiększył przychody ze sprzedaży Produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów. Jak Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), do przychodów ze sprzedaży Produktów nie uwzględnia on przychodów z:
[1] działalności usługowej (znikomej),
[2] odsprzedaży produktów gotowych,
[3] sprzedaży produktów, których nie dotyczyły Wydatki na wzrost przychodów oraz
[4] uzyskanych z transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT.
W związku z tym, że warunek zwiększenia przychodów dla kolejnych lat będzie podlegał weryfikacji dopiero w przyszłości, dla celów niniejszego wniosku Podatnik zakłada, że warunek ten będzie spełniony. Przy czym w przyszłości może zarówno zostać spełniony warunek zwiększenia przychodów ze sprzedaży oferowanych już przez Wnioskodawcę Produktów, jak i może być spełniony warunek osiągnięcia przychodów z produktów dotychczas nieoferowanych (w kraju lub za granicą), tj. z Nowych Produktów. Jak Wnioskodawca wskazał w stanie faktycznym, Nowe Produkty (w tym: pojazdy osobowe; (…) wyprodukowane na modelu bazowym innej marki, niebędącej dotychczas partnerem Wnioskodawcy; pojazdy posiadające istotnie zmienione parametry techniczne) będą stanowić obiektywnie nowy produkt, charakteryzujący się zupełnie odmiennymi parametrami technicznymi od posiadanych już w ofercie Produktów – zarówno z perspektywy Wnioskodawcy, jak i z perspektywy jego klientów. Ponadto, Wnioskodawca zwraca uwagę, że wszystkie Nowe Produkty będą wymagały uzyskania zupełnie nowej homologacji (niejedynie aktualizacji posiadanej już homologacji), co jednoznacznie wskazuje na spełnienie definicji „produktu dotychczas nieoferowanego”.
Wnioskodawca wskazuje, że jeżeli odliczy od podstawy opodatkowania koszty kwalifikowane, a okaże się, że w żadnym z kolejnych dwóch lat nie doszło do spełnienia ww. warunku, zgodnie z art. 26gb ust. 6 ustawy o PIT, w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynął termin do osiągnięcia przychodów ze sprzedaży produktów, dokona odpowiedniego doliczenia kwoty uprzednio odliczonej.
Zgodnie z art. 26gb ust. 2 ustawy o PIT przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.
W Projekcie Objaśnień dotyczących ulgi na ekspansję odwołano się do definicji rzeczy z art. 45 Kodeksu cywilnego, który definiuje je jako przedmioty materialne. W Projekcie Objaśnień dotyczących ulgi na ekspansję znalazła się ponadto następująca definicja produktów: „przedmioty materialne (rzeczy) powstałe na skutek zaangażowania posiadanych przez podatnika środków produkcji, których proces formowania uległ finalizacji, w efekcie czego produkty te zasiliły ofertę, mogą być przeznaczone do sprzedaży”.
Z definicji tej płyną dwa główne wnioski. Po pierwsze, ulga na ekspansję dotyczy wyłącznie produktów i nie mogą nią być objęte koszty promocji świadczonych przez podatnika usług oraz wszelkiego rodzaju dóbr niematerialnych.
Drugi istotny element powyższej definicji to wymóg wytworzenia produktu przez podatnika. Ulga ta skierowana jest bowiem wyłącznie do podmiotów, które wytwarzają towar w celu jego sprzedaży.
Ulga na ekspansję nie obejmuje działalności o charakterze wyłącznie handlowym czy dystrybucyjnym, jeżeli producentem towarów nie jest podatnik, w tym również takiej działalności, która polega na zlecaniu fizycznej produkcji towaru innym podmiotom, nawet w sytuacji, gdy wykorzystywana jest technologia stworzona i będąca własnością podmiotu zainteresowanego wdrożeniem ulgi.
Prawo do ulgi na ekspansję nie dotyczy podatników, którzy produkcję towarów wykonują na zlecenie innego podmiotu i według ściśle określonego przez ten podmiot wzoru, jak również, gdy produkt ten został wyprodukowany wyłącznie lub w dominującej większości przy udziale podwykonawców i/lub zakupionych od innych podmiotów podzespołów.
W ocenie Wnioskodawcy Produkty opisane w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) spełniają powyższą definicję.
Po pierwsze, (…) stanowią przedmioty trwałe, materialne, jednoznacznie określone specyfikacją techniczną i wizualnym oznakowaniem producenta, co wyklucza ich klasyfikację jako usługi czy dobra niematerialne.
Po drugie, każdy pojazd powstaje w ramach autorskiego procesu produkcyjnego, realizowanego przez Wnioskodawcę od etapu projektowania do momentu finalnej homologacji. Własne zasoby intelektualne i techniczne podatnika decydują o unikalności produktów, a kluczowe prace nie są zlecane podwykonawcom. Tym samym, zgodnie z intencją ustawodawcy, produkty te są w pełni wytworzone przez podatnika, a nie stanowią jedynie przedmiotu handlu czy dystrybucji. Nie można uznać, że działalność Wnioskodawcy ogranicza się do technicznego scalania fragmentów produktu w produkt końcowy. Wnioskodawca wykonuje bowiem szereg czynności prowadzących do produkcji Produktu. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym pojazdy bazowe, które Wnioskodawca pozyskuje od zewnętrznych dostawców, mają charakter platform pod zabudowę – są to zazwyczaj fabrycznie nowe podwozia z nadwoziem lub pojazdy typu van, które nie spełniają funkcji (…) ani nie stanowią kompletnego wyrobu gotowego. Po przyjęciu pojazdu bazowego rozpoczyna się pełny proces produkcyjny realizowany przez Wnioskodawcę w jego zakładzie. Etap projektowy obejmuje wykonanie dokumentacji technicznej, analizę parametrów technicznych pojazdu, planowanie rozkładu wnętrza, instalacji, elementów konstrukcyjnych oraz wyposażenia – dostosowanych do konkretnego przeznaczenia pojazdu (np. (…) etc.). Następnie realizowane są prace konstrukcyjne, obejmujące m.in. (…). Części te są następnie poddawane obróbce blacharsko-lakierniczej, realizowanej przez zewnętrzną firmę, obejmującej m.in. (…). Kolejnym etapem są działania instalacyjno-montażowe. Elektrycy montują instalacje elektryczne, w tym systemy (…). Ponadto, prowadzone są prace obejmujące szklenie pojazdu, konserwację podwozia oraz kompleksowe wygłuszenie. Równolegle prowadzona jest zabudowa i wykończenie wnętrza: (…). Pojazdy specjalistyczne (np. (…)) wyposażane są dodatkowo w (…). W ramach zabudowy wnętrza wykonywana jest (…).
Montowane są również systemy (…).
Proces produkcji kończy się jednoznacznym zdarzeniem – uzyskaniem homologacji oraz pozytywną kontrolą jakości. Zrealizowane prace konstrukcyjne, instalacyjne i wykończeniowe przekładają się na gotowy, zdatny do eksploatacji środek transportu, co oznacza pełne sfinalizowanie formowania produktu. Wnioskodawca wprowadza Produkty do oferty handlowej pod marką Wnioskodawcy, z jasno określoną ceną i warunkami sprzedaży.
Ponadto, (…) wyprodukowane na podstawie platform bazowych odznaczają się nową funkcjonalnością i wartością użytkową, nieobecną w surowcach wyjściowych. Elementy konstrukcyjne, systemy techniczne oraz wyposażenie wnętrza nadają pojazdom charakter odrębny od pojazdów bazowych, co potwierdza, że nastąpiła realna transformacja półproduktów w produkty.
Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, Produkty spełniają definicję produktów w rozumieniu przepisów dotyczących ulgi na ekspansję, gdyż stanowią identyfikowalne rzeczy materialne, posiadające charakterystyczne i unikalne cechy, a następnie są wprowadzane do obrotu pod własnym znakiem towarowym Podatnika.
W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje na interpretację indywidualną z dnia 14 marca 2024 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.21.2024.1.MBD, w której Dyrektor KIS stwierdził:
„Uwzględniając przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz powyższe wyjaśnienia stwierdzić należy, że Spółka wytwarza rzecz (produkt) w postaci tarczy hamulcowych. Jak wskazano powyżej, wytworzyć produkt oznacza jego wyprodukowanie, a więc przeprowadzenie jego etapów produkcji od początku do końca. Oczywistym jest, że producenci tarcz hamulcowych nie są w stanie wyprodukować wszystkich elementów tarcz hamulcowych i zmuszeni są do nabywania niektórych elementów (komponentów) od dostawców zewnętrznych. Zatem, skoro Spółka produkuje tarcze hamulcowe do pojazdów mechanicznych, gdyż powstają one w wyniku pracy własnych pracowników i obsługiwanych przez nich maszyn oraz w wyniku szeregu czynności technologicznych i organizacyjnych (w tym opatentowanej technologii fosforanowania cynkowego oraz impregnacji olejowej powierzchni żeliwnych), którym poddawane są nabywane półprodukty, to można uznać, że wytwarza rzecz materialną (produkt) w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT, w postaci tarcz hamulcowych. Wskutek tych czynności powstają identyfikowalne rzeczy materialne, posiadające charakterystyczne i unikalne cechy, a następnie wprowadzane są one do obrotu pod własnym znakiem towarowym i w związku z tym, mogą Państwo w stosunku do tych tarcz hamulcowych opisanych w niniejszym wniosku, stosować przepisy art. 18eb ustawy o CIT, pozwalające na skorzystanie z tzw. ulgi na ekspansję”.
Koszty kwalifikowane
Zgodnie z art. 26gb ust. 7 ustawy o PIT za koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:
-uczestnictwa w targach (poniesione na organizację miejsca wystawowego, zakup biletów lotniczych dla pracowników i podatnika, zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników i podatnika);
-działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;
-dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;
-przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;
-przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
Ponadto, zgodnie z art. 26gb ust. 8 ustawy o PIT, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Natomiast stosownie do art. 26gb ust. 10 ustawy o PIT koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
W pierwszej kolejności, w odniesieniu do Wydatków na wzrost przychodów Wnioskodawca wskazuje, że spełnione są wymogi z ww. przepisów, tj.:
-sprzedaż Produktów nie jest przez Podatnika uwzględniana w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b (podatnik nie korzysta ze wskazanych zwolnień),
-wydatki na wzrost przychodów nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie oraz nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym,
-wydatki na wzrost przychodów stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy.
Przesłanki formalne są zatem spełnione. Poniżej znajduje się uzasadnienie dla możliwości uwzględnienia Wydatków na wzrost przychodów z perspektywy ich przynależności do ww. kategorii kosztów kwalifikowanych do ulgi prowzrostowej.
Koszty działań informacyjno-promocyjnych
Zgodnie z art. 26gb ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT za koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów.
Działania informacyjno-promocyjne, w związku z brakiem definicji legalnej tego pojęcia, należy interpretować zgodnie z powszechnym rozumieniem tego pojęcia. I tak, internetowy słownik języka polskiego PWN wskazuje, że „promocja” oznacza „działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia”, natomiast „informacja” oznacza „to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś”. Działania promocyjno-informacyjne będą zatem stanowić takie aktywności, których zamiarem jest zwiększenie rozpoznawalności i popularności danego produktu oraz udzielanie na jego temat informacji potencjalnym klientom.
Ustawodawca nie wskazał zamkniętego katalogu rodzajów takich działań (jak w przypadku wydatków związanych z targami), a dokonał jedynie przykładowego wyliczenia możliwych wydatków, w tym ponoszonych na zakup przestrzeni reklamowych (zarówno w formach tradycyjnych, jak i elektronicznych), przygotowanie strony internetowej oraz dotyczące produktów publikacje prasowe, broszury, katalogi informacyjne czy ulotki.
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) Wnioskodawca ponosi Wydatki na wzrost przychodów w postaci Kosztów Wynagrodzeń Pracowników wykonujących czynności związane z działaniami informacyjno-promocyjnymi.
W ocenie Wnioskodawcy wydatki te stanowią koszty działań promocyjno-informacyjnych dotyczących Produktów w rozumieniu przepisów ustawy o PIT i mogą być uwzględniane w uldze prowzrostowej.
Wydatki te służą prezentacji i popularyzacji Produktów podatnika oraz zdobywaniu nowych rynków i klientów, a tym samym – zwiększaniu sprzedaży. Ich kwalifikacja do ulgi prowzrostowej znajduje oparcie nie tylko w literalnym brzmieniu przepisu, ale również w jego funkcji i celach przewidzianych przez ustawodawcę.
Wnioskodawca prowadzi ewidencję pozwalającą na kalkulację tej części wynagrodzenia, która jest związana z wykonywaniem czynności z obszaru działań informacyjno-promocyjnych.
Co istotne, ustawodawca w żadnym miejscu nie wyłączył z omawianej kategorii kosztów związanych z wynagrodzeniem pracowników ani też nie wskazał zamkniętego katalogu „kosztów działań informacyjno-promocyjnych”, co zdaniem Podatnika prowadzi do wniosku, że mogą one być rozliczane w ramach ulgi prowzrostowej. W przypadku kosztów związanych z targami ustawodawca zdecydował się bowiem na ścisłe określenie rodzajów wydatków, które mogą być uwzględniane w uldze. Skoro ograniczenia takiego nie dokonał wprost w przypadku innych rodzajów kosztów, nie należy domniemywać, że takie ograniczenie istnieje.
W ocenie Wnioskodawcy w ramach ulgi na ekspansję podatnik może uznać za koszty kwalifikowane nie tylko wydatki poniesione na zewnętrzne usługi reklamowe czy zakup materiałów promocyjnych, lecz także wynagrodzenia pracowników, którzy w ramach swoich obowiązków poświęcają czas pracy na działania promocyjno-informacyjne. Praca specjalistów ds. marketingu i sprzedaży, grafików czy koordynatorów – obejmująca przygotowanie i redakcję materiałów promocyjnych, prowadzenie kampanii internetowych etc. – stanowi integralną część procesu zwiększania sprzedaży Produktów. Bez zaangażowania tych osób nie byłoby możliwe zaprojektowanie konceptu kampanii, opracowanie treści czy zapewnienie sprawnej logistyki wyjazdów i prezentacji. W konsekwencji proporcjonalna część ich wynagrodzeń, dokumentowana ewidencją czasu pracy i określonym zakresem zadań, spełnia przesłanki „kosztów działalności informacyjno-promocyjnej” ponoszonych w celu zwiększenia sprzedaży Produktów.
Podejście takie potwierdzają także organy podatkowe, które wskazują, że również wynagrodzenia pracowników, którzy zajmują się przygotowywaniem działań promocyjno-informacyjnych czy prowadzeniem i aktualizacją strony internetowej, mogą być uwzględniane w uldze na ekspansję, pod warunkiem odpowiedniego udokumentowania czasu pracy poświęconego przez danego pracownika na te czynności.
Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 14 listopada 2022 r., znak 0111-KDIB1- 3.4010.366.2022.1.MBD, Organ stwierdził:
„Wskazać należy, że ponoszone przez Wnioskodawcę następujące koszty uprawniają go do odliczenia: 1. wynagrodzenie pracowników za czas pracy poświęcony na prowadzenie i aktualizację strony internetowej, m.in. o nowo wprowadzane wyroby do oferty, przygotowanie bannerów reklamowych na stronę internetową (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace); (…) Powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, jako koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Stwierdzić należy, że mimo braku literalnego odwołania do ponoszonych kosztów pracowniczych w powyższym przepisie, uzasadnione jest, że koszty przygotowania strony internetowej, o której mowa w tym przepisie mogą obejmować również koszty wynagrodzenia pracowników, którzy zajmują się prowadzeniem i aktualizacją strony internetowej. W takim przypadku, na podatniku będzie ciążył obowiązek odpowiedniego udokumentowania czasu poświęconego przez danego pracownika na czynności wymienione w ww. art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT”.
Podobnie wypowiedział się Organ w interpretacji indywidualnej z dnia 19 stycznia 2023 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.565.2022.2.AN:
„Stwierdzić należy, że kosztami działań promocyjno-informacyjnymi wskazanymi w punkcie b) wniosku, które mieszczą się w katalogu kosztów z art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, są: (…) –wynagrodzenia osób oddelegowanych do przygotowania działań promocyjno- informacyjnych, (…) Powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT, jako koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Stwierdzić należy, że mimo braku literalnego odwołania do ponoszonych kosztów pracowniczych w powyższym przepisie, uzasadnione jest, że koszty przygotowania działań promocyjno-informacyjnych, mogą obejmować również koszty wynagrodzenia pracowników, którzy zajmują się tymi działaniami. W takim przypadku, na podatniku będzie ciążył obowiązek odpowiedniego udokumentowania czasu poświęconego przez danego pracownika na czynności wymienione w ww. art. 18eb ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT”.
Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Wnioskodawcy, Koszty Wynagrodzeń Pracowników wykonujących czynności związane z działaniami informacyjno-promocyjnymi stanowią wydatki, o których mowa w art. 26gb ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a w konsekwencji mogą podlegać odliczeniu w ramach ulgi na ekspansję.
Koszty dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu oraz w celu składania ofert innym podmiotom
Zgodnie z art. 26gb ust. 7 pkt 5 ustawy o PIT za koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się także koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
Zdaniem Wnioskodawcy wynagrodzenia pracowników poświęcających czas pracy na przygotowanie dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargów i składania ofert stanowią kwalifikowany wydatek, o którym mowa w powyższym przepisie.
Działania te mają na celu skuteczne złożenie oferty sprzedaży produktów – zarówno w trybie zamówień publicznych (np. przetargów publikowanych w Biuletynie Informacji Publicznej), jak i w odpowiedzi na indywidualne zapytania ofertowe klientów komercyjnych.
W przygotowanie tego rodzaju dokumentacji zaangażowani są pracownicy różnych działów – nie tylko administracyjno-handlowych (sprzedaż, prawnicy, analitycy), ale również technicznych i produkcyjnych. Wspólnie opracowują oni:
-oferty handlowe i kalkulacje cenowe,
-opisy produktów i specyfikacje techniczne,
-raporty z badań i testów wymaganych przez zamawiających,
-dokumenty potwierdzające zgodność z normami branżowymi,
-materiały prezentacyjne lub demonstracyjne składane wraz z ofertą,
-protokoły z testów realizowanych na miejscu u zamawiającego,
-a także uczestniczą fizycznie w testach produktów, na etapie oceny zgodności oferowanego rozwiązania z wymaganiami przetargowymi.
Choć pracownicy techniczno-produkcyjni nie są formalnie częścią działu sprzedaży, to ich udział w opracowaniu dokumentacji ofertowej ma charakter ściśle sprzedażowy – jest niezbędny do skutecznego złożenia oferty i pozyskania nowego kontraktu sprzedaży produktów. Działania te są ściśle ukierunkowane na zwiększenie lub osiągnięcie przychodów.
Powyższe potwierdzają również organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji z dnia 14 listopada 2022 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.366.2022.1.MBD, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził:
„Wskazać należy, że ponoszone przez Wnioskodawcę następujące koszty uprawniają go do odliczenia: a) wynagrodzenia pracowników działu marketingu za czas pracy poświęcony na przygotowanie materiałów informacyjno-promocyjnych oraz materiałów sprzedażowych (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace); b) wynagrodzenie kierownika controllingu za czas pracy poświęcony na przygotowanie wyceny wyrobów (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace); c) wynagrodzenie dyrektora ds. kluczowych klientów za czas pracy poświęcony na przygotowanie kompletnej dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, do przesłania nowej oferty oraz czas negocjacji przedstawionej oferty z klientem (z ewidencji czasu pracy wynika, ile czasu pracownik poświęcił na tego typu prace).
Powyższe wydatki można zaliczyć do kosztów wymienionych w art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT, jako koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
Stwierdzić należy, że mimo braku literalnego odwołania do ponoszonych kosztów pracowniczych w powyższym przepisie, koszty przygotowania dokumentacji, o których mowa w tym przepisie, powinny obejmować koszty pracownicze w części, w jakiej zostały poniesione na przygotowanie takiej dokumentacji. Poza przypadkiem zlecenia takich czynności podmiotowi zewnętrznemu, to najczęściej ponoszenie kosztów pracy własnych pracowników umożliwia przygotowanie dokumentacji przetargowej lub ofertowej. W takim przypadku na podatniku będzie ciążył obowiązek odpowiedniego udokumentowania czasu poświęconego przez danego pracownika na czynności wymienione w ww. art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT”.
Podobnie, w interpretacji z dnia 19 stycznia 2023 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.565.2022.2.AN:
„Stwierdzić należy, że mimo braku literalnego odwołania do ponoszonych kosztów pracowniczych w powyższym przepisie, koszty przygotowania dokumentacji, o których mowa w tym przepisie powinny obejmować koszty pracownicze w części w jakiej zostały poniesione na przygotowanie takiej dokumentacji. Poza przypadkiem zlecenia takich czynności podmiotowi zewnętrznemu, to najczęściej ponoszenie kosztów pracy własnych pracowników umożliwia przygotowanie dokumentacji przetargowej lub ofertowej. W takim przypadku na podatniku będzie ciążył obowiązek odpowiedniego udokumentowania czasu poświęconego przez danego pracownika na czynności wymienione w ww. art. 18eb ust. 7 pkt 5 ustawy o CIT”.
W konsekwencji, pod warunkiem odpowiedniego udokumentowania czasu pracy poświęconego przez danego pracownika na te czynności, Koszty Wynagrodzeń Pracowników wykonujących czynności związane z przygotowaniem dokumentacji również stanowią koszty kwalifikowane dla celów stosowania ulgi na ekspansję, o których mowa w art. 26gb ust. 7 pkt 5 ustawy o PIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 26gb ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Podatnik uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej, nie więcej jednak niż 1 000 000 zł w roku podatkowym.
Według art. 26gb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika.
W świetle art. 26gb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przez zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, o którym mowa w ust. 1, rozumie się odpłatne zbycie produktów do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4.
W myśl art. 26gb ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnik jest uprawniony do skorzystania z odliczenia pod warunkiem, że w okresie 2 kolejno następujących po sobie lat podatkowych, licząc od roku podatkowego, w którym poniósł koszty zwiększenia przychodów, o których mowa w ust. 1, zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Na podstawie art. 26gb ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty:
1) uczestnictwa w targach poniesione na:
a) organizację miejsca wystawowego,
b) zakup biletów lotniczych dla pracowników i podatnika,
c) zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników i podatnika;
2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów;
3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów;
4) przygotowania dokumentacji umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych;
5) przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
Zgodnie z art. 26gb ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
W myśl art. 26gb ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Zgodnie z art. 26gb ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Ulga na ekspansję polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów bezpośrednio wytworzonych przez podatnika i zbywanych na rzecz podmiotów niepowiązanych. Ulga umożliwia odliczenie wydatków dwa razy – zarówno jako koszty uzyskania przychodów, jak i w ramach samej ulgi (do kwoty 1 mln zł).
Podatnik będzie mógł odliczyć wskazane poniżej koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi, w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia przychodów (dokonano odliczenia):
· zwiększył przychody ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów, lub
· osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych, lub
· osiągnął przychody ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.
Omawiana ulga skierowana jest do podatników, u których w następstwie poniesienia określonych wydatków (m.in. związanych z uczestnictwem w targach, na których prezentowane są produkty, działaniami promocyjnymi, a także przygotowaniem koniecznej dokumentacji), doszło do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów ze sprzedaży produktów.
Mogą oni odliczyć takie koszty od podstawy opodatkowania, jeżeli po skorzystaniu z ulgi wykażą stosowny wzrost przychodów ze sprzedaży produktów w okresie 2 następujących po sobie lat podatkowych, począwszy od roku, w którym poniesione zostały koszty zwiększenia tych przychodów (dokonano odliczenia).
Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej omawiany art. 26gb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (druk 1532), „proponowana ulga skierowana jest zarówno do przedsiębiorców osób fizycznych, jak i do osób prawnych. Zakłada odliczenie od podstawy opodatkowania wydatków, będących kosztami podatkowymi w rozumieniu ustawy, poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów (w tym nieoferowanych dotychczas przez podatnika do sprzedaży), jak również związanych z osiągnięciem takich przychodów w przypadku produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju (rynku zbytu)”.
We wniosku wskazał Pan, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz zabudowy (…) w różnych wersjach. Punktem wyjścia produkowanych przez Pana (…) są pojazdy bazowe pozyskiwane od renomowanych marek samochodowych, dla których jest Pan autoryzowanym partnerem. Realizowany przez Pana proces produkcji (…) obejmuje kompleksowe działania wykonywane we własnym zakresie począwszy od etapu projektowego aż po finalne wykonanie i kontrolę jakości pojazdu. Pojazdy bazowe, które Pan pozyskuje od zewnętrznych dostawców, mają charakter platform pod zabudowę – są to zazwyczaj fabrycznie nowe podwozia z nadwoziem lub pojazdy typu van, które nie spełniają funkcji (…) ani nie stanowią kompletnego wyrobu gotowego. Po przyjęciu pojazdu rozpoczyna się pełny proces produkcyjny realizowany w Pana zakładzie. Podejmuje Pan działania zmierzające do zwiększenia sprzedaży swoich produktów zarówno na rynku krajowym, jak i zagranicznym. W celu uzyskania wzrostu przychodów ze sprzedaży produktów znajdujących się w Pana ofercie sprzedażowej ponosi Pan wydatki, w tym koszty wynagrodzeń pracowników wykonujących prace z obszarów:
-działań informacyjno-promocyjnych,
-przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom.
(dalej: Koszty Wynagrodzeń).
Jakie dokładnie czynności wykonują pracownicy związani ze wskazanymi przez Pana obszarami opisał Pan szczegółowo we wniosku.
Punktem wyjścia do oceny Pana stanowiska jest art. 26gb ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty wymienione w tym przepisie.
Wskazuję, że katalog kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, uprawniających do ulgi, ma charakter zamknięty. Zatem, tylko te wydatki mogą być odliczone jako koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie ocena, czy dany wydatek mieszczący się w tym katalogu może być uznany za podlegający odliczeniu, powinna być dokonywana w każdym przypadku indywidualnie.
Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy dotyczące ulg i preferencje w opodatkowaniu należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.
Zgodnie z przytoczonym na wstępie art. 26gb ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów uznaje się koszty działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów. Zauważam, że użycie w tym przepisie sformułowania „w tym” wskazuje na przykładowe wyliczenie kosztów związanych z działaniami promocyjno-informacyjnymi. Przy czym, podkreślam, że w zawartych przykładach ustawodawca wskazał na działania, które w sposób bezpośredni służą promowaniu i informowaniu o produktach podatnika.
Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN https://sjp.pwn.pl/ – promocja to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia. Natomiast reklama to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług, plakat, napis, ogłoszenie, krótki film itp. służące temu celowi. Natomiast pojęcie reklama, wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.), oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi. Z kolei, informacja zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl) to to, co powiedziano lub napisano o kimś lub o czymś, także zakomunikowanie czegoś.
Z kolei, pod pojęciem usług reklamowych rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów. Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.
Odnośnie do wydatków na działania promocyjno-informacyjne wskazuję, że w pojęciu zakupu przestrzeni reklamowej zawierają się koszty reklam telewizyjnych czy radiowych.
Jeszcze raz podkreślam, że regulacje o charakterze ulg podatkowych, powinny być interpretowane wąsko, w myśl reguły interpretacyjnej exceptiones non sunt extendendae, zabraniającej rozszerzającej wykładni przepisów o charakterze wyjątkowym (a za takie należy uznać przepisy dotyczące ulg i zwolnień będące wyjątkami od zasady powszechności opodatkowania). Przepis art. 26gb ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog kosztów uzyskania przychodów objętych ulgą na ekspansję. Przywołane wyliczenie ma charakter zamknięty. Oznacza to, że kosztami uprawniającymi do skorzystania z ulgi na ekspansję są jedynie wydatki wyraźnie wskazane przez ustawodawcę w ramach przywołanych regulacji, a ich treść powinna być interpretowana ściśle.
W kwestii rozliczenia kosztów uposażeń pracowniczych wyjaśniam, że wydatki na zakup biletów lotniczych dla pracowników oraz koszty zakwaterowania i wyżywienia dla pracowników są jedynymi rodzajami kosztów pracowniczych, jakie mogą zostać odliczone w związku z zastosowaniem ulgi na ekspansję. Dlatego też zakresem ulgi na ekspansję nie są objęte koszty wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w działania generujące koszty, scharakteryzowane w art. 26gb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W zakresie rozumienia wydatków zidentyfikowanych w katalogu z pkt 2-5 ust. 7 art. 26gb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuję, że wydatki spełniają wymogi uznania ich za koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu w ramach ulgi na ekspansję wyłącznie w sytuacji, gdy zostały poniesione na rzecz kontrahenta zewnętrznego (wykonawcy kontraktowego) oraz w zakresie enumeratywnie wymienionym w tym przepisie, z czego wynika, że odliczeniu nie podlegają koszty przeznaczone na realizację działań mających pośredni związek z kosztami określonymi w analizowanym katalogu, tj. np. koszty zakupu paliwa związanego z dojazdami, koszty wynagrodzeń pracowników, magazynowania, doradztwa, koszty ubioru służbowego bądź jakiekolwiek inne wydatki niewymienione wprost w interpretowanej regulacji.
Podkreślam również, że dokonując analizy wydatków pod kątem zastosowania ulgi na ekspansję, trzeba uwzględnić w procesie wykładni funkcje oraz cele, którym służyło stworzenie interpretowanej preferencji w podatkach dochodowych. W tym kontekście zasadnym jest wskazać, że wprowadzenie przedmiotowej ulgi miało prowadzić nie tylko do zmniejszenia obciążenia podatkowego przedsiębiorców korzystających z ulgi i tym samym poprawienia ich indywidualnego położenia. Przyczyny leżące u podstaw ustanowienia ulgi na ekspansję należy odczytywać w szerszym kontekście, czemu dał wyraz sam ustawodawca w uzasadnieniu ustawy dającej początek tej uldze. W części uzasadnienia poświęconego analizowanym przepisom ustawodawca wskazał, że zasadność wprowadzenia projektowanej ulgi należy odczytywać również w aspekcie społeczno-ekonomicznym. Poza walorem zachęty do rozszerzania skali działalności związanej ze sprzedażą produktów, proponowane rozwiązanie może stanowić dla przedsiębiorców niewątpliwe wsparcie w obecnej trudnej sytuacji ekonomicznej związanej (wywołanej pandemią COVID – 19). Odwołanie się do celów leżących u podstaw wprowadzenia ulgi na ekspansję dowodzi, że ta preferencja miała oddziaływać nie tylko jednostkowo na przedsiębiorców korzystających z ulgi, ale również powinna wywierać pozytywny wpływ na całość gospodarki. Zamierzony przez ustawodawcę, holistyczny efekt zostanie zrealizowany wyłącznie przy założeniu, że beneficjentami ulgi na ekspansję nie są jedynie podmioty korzystające z niej w swym rozliczeniu podatkowym, ale także ich kontrahenci, którzy świadcząc usługi bądź dostarczając towarów, o których mowa art. 26gb ust. 7 pkt 2-5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskują w zamian środki na rozwój własnych przedsiębiorstw.
Podkreślam również, że na gruncie prawa podatkowego obowiązuje prymat wykładni gramatycznej (językowej). W granicach wykładni obowiązujących przepisów prawa nie mieści się taka ich interpretacja, która prowadzi do wykreowania nowych norm prawnych, niezawartych w przepisach. Każda bowiem wykładnia powinna się sytuować w ramach możliwego sensu językowego danego pojęcia czy wyrażenia (por. np. wyrok NSA z 16 czerwca 2021 r., III FSK 32/21 i z 19 września 2018 r., I GSK 2788/18, CBOSA). Odstąpienie przez interpretatora od sensu literalnego przepisu jest uzasadnione wyłącznie szczególnie ważnymi powodami. Takimi powodami mogą być np. wartości konstytucyjne. Na gruncie prawa podatkowego kierowanie się wykładnią celowościową, to jest z pominięciem woli „historycznego” prawodawcy, w oderwaniu od innych rodzajów wykładni, może prowadzić do wypaczenia rzeczywistych intencji prawodawcy, dowolności w stosowaniu prawa i do związanej z nią utraty poczucia pewności prawnej (R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 112 i n.; por. uchwałę NSA z 29 maja 2000 r., FPS 2/00, O NSA 2001/1/2, M. Podat. 2000/7/3, Pr. Gosp. 2000/10/25, Glosa 2000/10/37, POP 2001/5/131, M. Prawn. 2000/10/643).
Ulga zawarta w art. 26gb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. W tym przedmiocie znane jest stanowisko sądownictwa, zgodnie z którym wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania, a więc przy wykładni przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych nie jest dopuszczalne posługiwanie się wykładnią rozszerzającą. Tego rodzaju interpretacja kłóciłaby się bowiem z wyrażoną w art. 84 Konstytucji zasadą powszechności opodatkowania (przykładowo: wyrok NSA z 14 maja 2015 r., sygn. akt II FSK 94/14).
Przedmiotem Pana wątpliwości jest kwestia ustalenia, czy przedstawione w opisie sprawy Koszty Wynagrodzeń stanowią/będą stanowić koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, o których mowa w art. 26gb ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, mając na uwadze powyższe, stwierdzam że opisane przez Pana we wniosku Koszty Wynagrodzeń związane z rozwojem działalności i zwiększeniem przychodów ze sprzedaży Pana produktów nie mieszczą się w katalogu kosztów, o których mowa w art. 26gb ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Podsumowanie: opisane przez Pana we wniosku wydatki poniesione przez Pana w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży Pana produktów, tj.:
-Koszty Wynagrodzeń Pracowników wykonujących czynności związane z działaniami informacyjno-promocyjnymi nie mogą zostać uznane za koszty działań promocyjno-informacyjnych, o których mowa w art. 26gb ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz
-Koszty Wynagrodzeń Pracowników wykonujących czynności związane z przygotowaniem dokumentacji nie mogą zostać uznane za koszty przygotowania dokumentacji niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także w celu składania ofert innym podmiotom, o których mowa w art. 26gb ust. 7 pkt 5 ww. ustawy.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.
Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.