Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

1.ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 9 lipca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 9 marca 2022 r. sygn. akt I SA/Gl 1668/21 (data doręczenia prawomocnego wyroku 30 maja 2025 r.) oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 marca 2025 r. sygn. akt II FSK 842/22 (data wpływu wyroku 28 kwietnia 2025 r.) i 

2.stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresieopodatkowania przychodów z najmu nieruchomości –jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 lipca 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczący opodatkowania przychodów z najmu nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 20 września 2021 r. (data wpływu 20 września 2021 r.).

Treść wniosku i jego uzupełnienia jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest objęty w Polsce nieograniczonym obowiązkiem podatkowym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „Ustawa o PIT”) oraz posiada status czynnego podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm., dalej: „Ustawa o VAT”). Ponadto, ma zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jednoosobową działalność gospodarczą, pod firmą …

Wnioskodawca jest współwłaścicielem/współużytkownikiem wieczystym nieruchomości położonej w …, przy …. (dalej: „Nieruchomość”), która składa się m.in. z dwóch odrębnych działek objętych księgami wieczystymi, zabudowanych budynkami wykorzystywanymi na podstawie umów najmu przez inny podmiot do celów działalności gospodarczej tego podmiotu. Działki te Wnioskodawca nabył w drodze dziedziczenia po zmarłej matce ponad 5 lat przed złożeniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Przeważającym i kluczowym elementem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest świadczenie usług transportowych (wymagających i niewymagających koncesji) osób i towarów. Jednocześnie należy wyjaśnić, że po śmierci matki (w obawie przed koniecznością rozliczenia spisu z natury dla celów VAT) Wnioskodawca złożył oświadczenie o kontynuowaniu działalności matki, która była związana z najmowaniem nieruchomości. Przychody z najmu Nieruchomości stanowią pasywną korzyść, jaką Wnioskodawca czerpie z faktu udostępniania za wynagrodzeniem nieruchomości podmiotowi trzeciemu. Nie podejmował i nie podejmuje On na bieżąco działań związanych z aktywnym poszukiwaniem najemców. Dotychczasowe rozpoznawanie przychodów z najmu Nieruchomości, jako przychodów związanych z działalnością gospodarczą, stanowiło błędną interpretację art. 15 ust. 2 Ustawy o VAT. Wnioskodawca, uwzględniając bowiem literalne brzmienie powołanej regulacji, zgodnie z którym: „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”, uznał, że ma obowiązek świadczyć usługi najmu, jako podatnik VAT czynny (co też robił), a jednocześnie jest zobowiązany dokumentować usługi najmu Nieruchomości fakturami VAT w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie był świadomy różnic definicyjnych działalności gospodarczej na gruncie poszczególnych gałęzi prawa (ustawa o swobodzie działalności gospodarczej/prawo przedsiębiorców, a prawo podatkowe), a także w obrębie poszczególnych podatków (różnice w definicji działalności gospodarczej na gruncie VAT oraz na gruncie podatku dochodowego), a w szczególności nie wiedział, że Ustawa o VAT pozwala na posiadanie statusu czynnego podatnika i najmowanie Nieruchomości bez konieczności świadczenia tych usług poza ramami działalności gospodarczej. Tym samym, Wnioskodawca przyjął, że ma obowiązek świadczyć usługę najmu w ramach działalności i stosować zasady i stawki podatku dochodowego dla działalności właściwe - co w Jego wypadku oznaczało opodatkowanie liniowe, na podstawie art. 30c Ustawy o PIT, a to z uwagi na wybór dokonany w latach wcześniejszych dla celów opodatkowania przychodów wynikających z udziału Wnioskodawcy w spółkach osobowych.

Wnioskodawca podkreśla, że nigdy nie stworzył zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych mających służyć tej działalności. Należy bowiem wyjaśnić, że od momentu wprowadzenia Nieruchomości do majątku Wnioskodawcy nie nabył On, ani nie wytworzył żadnych składników materialnych, które mogłyby zostać wykorzystane do profesjonalnego najmu nieruchomości, np. nie nabył sprzętu lub materiałów pozwalających na konserwację lub utrzymanie Nieruchomości (np. narzędzia budowlane, materiały budowlane, elementy do wykonania ogrodzenia, itp.). Nie nabył On również, ani nie wytworzył żadnych składników niematerialnych, które pomogłyby Mu w profesjonalizacji najmu Nieruchomości, tj. nie nabył np. programów komputerowych pomocnych w zarządzaniu najmem. Konsekwentnie więc Wnioskodawca absolutnie nie utworzył żadnego zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych, które mogłyby być wykorzystywane w profesjonalnej działalności gospodarczej w zakresie najmu Nieruchomości.

Wnioskodawca nie zbudował, nie buduje i nie będzie budować struktury organizacyjnej pozwalającej Mu na zarządzanie tą wydzieloną częścią majątku (Nieruchomościami). Nigdy nie zatrudniał i nie zatrudni personelu, nie stworzy biura, czy też jakiejkolwiek innej sformalizowanej i zorganizowanej struktury, która mogłaby zajmować się w sposób profesjonalny najmem Nieruchomości. Nigdy nie wypracował, obecnie nie wypracowuje i nie planuje wypracowywać jakiejkolwiek strategii związanej z najmem Nieruchomości. Wnioskodawca nie ma planów nabywać nowych nieruchomości, nie weryfikuje w żaden sposób lokalnego rynku pod kątem modyfikacji, np. stosowanych cen, ani w żaden sposób nie poszukiwał, nie poszukuje i nie planuje poszukiwać nowych klientów. Konsekwentnie więc Wnioskodawca nie podejmował, nie podejmuje i nie planuje podejmować działań, które np. zwiększałyby atrakcyjność Nieruchomości, albo w jakikolwiek sposób adaptowałyby Nieruchomości do potrzeb obecnych lub jakikolwiek innych najemców.

Ponieważ najem Nieruchomości związany był i jest z prywatnym obszarem życia Wnioskodawcy, obsługę tego przejawu swojej aktywności życiowej zlecił w zakresie prawa podatkowego i rachunkowości, niewielkiej firmie rachunkowej, zupełnie niezwiązanej z firmą doradczą, która obsługuje należące do Wnioskodawcy spółki prawa handlowego, które to stanowią główne źródło utrzymania i jednocześnie koncentrują i konstytuują w Polsce Jego centrum interesów gospodarczych.

W związku z wątpliwościami dotyczącymi prawidłowości rozliczeń dochodów z najmu Nieruchomości, Wnioskodawca przedstawił swoje sprawy prywatne firmie obsługującej prawnie, podatkowo i rachunkowo posiadane przez Niego spółki. Przeprowadzona przez doradcę podatkowego analiza sytuacji faktycznej i prawnej Wnioskodawcy doprowadziła do wniosku, zgodnie z którym, przychody uzyskiwane z tytułu najmu Nieruchomości nie powinny być kwalifikowane, jak przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT i w konsekwencji opodatkowane zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 30c Ustawy o PIT. Powyższe stwierdzenie oparte zostało w szczególności na pasywnym zachowaniu Wnioskodawcy w zakresie pozyskiwaniu przychodów z najmu. Dodatkowym przejawem braku intencji prowadzenia faktycznej działalności gospodarczej jest fakt, że Wnioskodawca nigdy nie wprowadził Nieruchomości do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a tym samym nigdy nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od budynków położonych na Nieruchomości.

Pozyskana od doradcy podatkowego informacja, wzbudziła obawę Wnioskodawcy, ponieważ brak możliwości kwalifikowania przychodów z najmu do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT, wyklucza możliwość zastosowania stawki liniowej (19%). Wskazać należy, że Wnioskodawca nigdy nie dokonał wyboru opodatkowania dochodów z najmu na podstawie ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Powyższe okoliczności oznaczają w Jego przypadku konieczność opodatkowania dochodów z najmu Nieruchomości na tzw. zasadach ogólnych, tj. progresywną skalą podatkową na podstawie art. 27 ust. 1 Ustawy o PIT. Co w sytuacji Wnioskodawcy (osiągającego roczne dochody z najmu Nieruchomości powyżej pierwszego progu skali progresywnej), oznacza istnienie istotnej zaległości podatkowej za każdy z nieprzedawnionych lat podatkowych.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (polska rezydencja podatkowa). Prowadzi działalność gospodarczą od … 2002 r., a dla celów działalności gospodarczej prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem, w udziale wynoszącym 1/2 części, nieruchomości gruntowych, składających się z trzech działek o łącznej powierzchni … m², które to działki nabył w drodze dziedziczenia po zmarłej … 2015 r. matce. Drugim współwłaścicielem ww. nieruchomości jest brat Wnioskodawcy, będący drugim spadkobiercą po matce.

Na działkach będących przedmiotem wniosku oraz na działkach sąsiadujących (nienależących do Wnioskodawcy) posadowione są budynki salonu i serwisu samochodowego, o łącznej powierzchni użytkowej około … m². Budynki mają charakter użytkowy. Przedmiotem najmu są całe działki należące do Wnioskodawcy, tj. grunt oraz zabudowania.

Oprócz ww. nieruchomości, Wnioskodawca posiada dom mieszkalny w zabudowie szeregowej, w którym mieszka.

Nie pozyskuje On aktywnie najemców. Nieruchomości są przedmiotem umowy najmu zawartej w 2007 r. przez spadkodawcę na czas nieokreślony z jedynym najemcą - spółką działającą w branży motoryzacyjnej. Nieruchomości nie są wynajmowane w celach mieszkaniowych. Przychody z najmu nieruchomości Wnioskodawca zalicza do przychodów z działalności gospodarczej.

Wyjaśnił, że złożył oświadczenie o dalszym prowadzeniu działalności gospodarczej po spadkodawcy, na podstawie art. 97 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Powyższe oświadczenie zostało złożone w kontekście uprawnienia spadkodawcy, polegającego na prawie do odliczenia VAT naliczonego od wydatków związanych z nieruchomościami.

Wnioskodawca osiąga przychody z najmu od momentu odziedziczenia nieruchomości po zmarłej matce. Istniejący stosunek najmu ma, z Jego perspektywy, pasywny charakter, tj. nie ma formalnej, ani faktycznej potrzeby podejmowania jakichkolwiek czynności związanych z najmem. De facto obsługa najmu sprowadza się do wystawiania faktur czynszowych.

Z uwagi na stałość stosunku najmu nawiązanego przed wieloma laty przez poprzednika prawnego Wnioskodawcy oraz opisany wyżej pasywny charakter tego najmu, nie sposób obiektywnie przyjąć, że ewentualne incydentalne czynności miałyby być podejmowane w sposób zorganizowany i ciągły. Wnioskodawca precyzuje, że wniosek dotyczy 2021 r. Na marginesie Wnioskodawca zauważa, że stan faktyczny nie ulegał zmianom w poprzednich latach, zatem ocena prawna tego stanu faktycznego na gruncie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej powinna mieć zastosowanie także do wcześniejszych lat podatkowych.

Wnioskodawca nie dostrzega w przedstawionym stanie faktycznym cech definiujących pojęcie działalności gospodarczej, zgodnie z art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT. Niemniej, powyższa okoliczność jest właśnie przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym osiągane przez Niego dochody z najmu Nieruchomości należy kwalifikować do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy o PIT i w konsekwencji, powinny być opodatkowane na zasadach ogólnych, tj. na podstawie art. 27 ust. 1 Ustawy o PIT, a nie tzw. podatkiem liniowym, na podstawie art. 30c Ustawy o PIT w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej?

Pana stanowisko w sprawie (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, osiągane przez Niego dochody z najmu Nieruchomości powinny być opodatkowane na zasadach ogólnych, tj. na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), a nie tzw. podatkiem liniowym, na podstawie art. 30c Ustawy o PIT w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Prawo podatkowe, jako dziedzina prawa finansowego stanowi element prawa publicznego, w ramach którego autonomia jego podmiotów (podatników, płatników i inkasentów) jest istotnie ograniczona - co do zasady - wyłącznie do możliwości kształtowania prawno-podatkowych stanów faktycznych. Jednak w pewnych bardzo szczególnych przypadkach, ustawodawca podatkowy pozostawił podatnikom swobodne prawo wyboru, na jakich zasadach będą oni opodatkowani. Przykładem tej unikatowej swobody jest, zdaniem Wnioskodawcy, możliwość opodatkowania najmu na odmiennych zasadach, co w praktyce doprowadziło do istotnych wątpliwości w obszarze określania zakresu i znaczenia wybranych przepisów prawa podatkowego.

Precyzując, stosownie do art. 10 ust. 1 Ustawy o PIT, źródłami przychodów są m.in.:

·pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) i

·najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 16a Ustawy o PIT, przy określaniu przychodów/z tytułu umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których przedmiotem nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, przepis art. 14 ust. 2b stosuje się odpowiednio, z tym, że opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu zapłaty.

Zgodnie zaś z powołanym art. 14 ust. 2b cytowanej ustawy, w przypadku umowy najmu lub dzierżawy rzeczy, albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których przedmiotem są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, jeżeli wynajmujący lub wydzierżawiający przeniósł na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu opłat wynikających z takich umów, a umowy te między stronami nie wygasają, do przychodów/wynajmującego lub wydzierżawiającego nie zalicza się kwot wypłaconych przez osobę trzecią z tytułu przeniesienia wierzytelności. Opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu wymagalności zapłaty.

Natomiast stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 Ustawy o PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Tym samym, przychody uzyskiwane z najmu nieruchomości mogą być klasyfikowane jako przychody z najmu, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3) Ustawy o PIT, albo przychody z pozarolniczej działalności, o których mowa natomiast w art. 10 ust. 1 pkt 6 tejże ustawy. Co bowiem szczególnie istotne, katalog ustawowy art. 10 ust. 1 ma charakter zupełny i eliminacyjny, tj. przychody na gruncie PIT muszą mieścić się w spektrum „koszyków” przychodowych określonych w tej jednostce redakcyjnej, a jednocześnie nie mogą być klasyfikowane do więcej niż jednego źródła (uchwała 7 sędziów NSA z dnia 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21; dalej: „Uchwała”).

Należy zwrócić uwagę, że stosownie do art. 5a pkt 6 Ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W ocenie Wnioskodawcy, realizowana przez Niego aktywność nie wypełnia powyższej definicji, zwłaszcza w zakresie zorganizowania, którego brak został opisany w stanie faktycznym wniosku.

Co jednak szczególnie istotne, NSA w Uchwale wyjaśniło w jaki sposób klasyfikować przychód z najmu nieruchomości w majątku prywatnym podatników, przez pryzmat kryteriów, którymi należy kierować się w ocenie powiązania danego składnika majątku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie bowiem z powołanym orzeczeniem, jeżeli zatem podatnik:

·nie podejmuje czynności zmierzających do wyraźnego wyodrębnienia przedsiębiorstwa poprzez stworzenie zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych mających służyć tej działalności;

·nie buduje struktury organizacyjnej pozwalającej mu na zarządzanie tą wydzieloną częścią majątku;

·nie wypracowuje strategii tej działalności (planów co do jej rozwoju, badania rynku pod kątem potrzeb potencjalnych najemców, dostosowywania składników majątków do tych potrzeb), a jedynie lokuje nadwyżki posiadanych środków (uzyskiwanych z różnych źródeł przychodu) w zakup nieruchomości (w tym także lokali), które następnie wynajmuje,

to nie można uznać, że składniki majątkowe związane są z działalnością gospodarczą.

Skoro więc żadne ze wskazanych kryteriów nie zostało przez Wnioskodawcę spełnione chociaż w minimalnym stopniu, to nieprawidłowym byłoby stwierdzenie, że uzyskiwane przez Niego przychody z najmu Nieruchomości mogą być klasyfikowane do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy o PIT. Co zaś oznacza, że opodatkowywanie w ubiegłych latach podatkowych dochodów z najmu Nieruchomości w ramach źródła pozarolnicza działalność gospodarcza podatkiem liniowym było nieprawidłowe.

Idąc dalej, skoro:

·do 2019 r., aby rozliczać się ryczałtem, konieczne było złożenie stosownego oświadczenia naczelnikowi urzędu skarbowego;

·a po tym roku wystarczającym było złożenie deklaracji PIT-28

i skoro Wnioskodawca nigdy nie zrobił żadnej z powyższych rzeczy, to uzyskane w ostatnich 5 nieprzedawnionych latach podatkowych dochody z najmu Nieruchomości w żadnej mierze nie mogłyby korzystać z preferencyjnych stawek podatku przewidzianych dla takiego rodzaju aktywności.

Konsekwentnie więc, rzeczone dochody z najmu Nieruchomości, winny być opodatkowane na zasadach ogólnych, tj. skalą progresywną, na podstawie art. 27 ust. 1 Ustawy o PIT.

Zatem, biorąc pod uwagę poziom uzyskiwanych dochodów z najmu Nieruchomości (kwoty istotnie przekraczające, tzw. pierwszy próg skali podatkowej w każdym roku podatkowym), Wnioskodawca nieświadomie wygenerował zaległość podatkową w PIT, którą winien niezwłocznie uregulować, wraz z należnymi odsetkami.

Wnioskodawca doprecyzował, że w Jego ocenie osiągane przez Niego dochody z najmu Nieruchomości należy kwalifikować do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy o PIT i w konsekwencji powinny być one opodatkowane na zasadach ogólnych, tj. na podstawie art. 27 ust. 1 Ustawy o PIT, a nie tzw. podatkiem liniowym na podstawie art. 30c Ustawy o PIT w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Pana wniosek – 26 października 2021 r. wydałem interpretację indywidualną Nr 0113-KDIPT2-1.4011.659.2021.2.MGR, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację doręczono Panu 27 października 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

25 listopada 2021 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach (data wpływu do Organu 25 listopada 2021 r.).

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną w zakresie objętym skargą - wyrokiem z 9 marca 2022 r. sygn. akt I SA/Gl 1668/21.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 19 marca 2025 r. sygn. akt II FSK 842/22 oddalił skargę kasacyjną.

Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną, stał się prawomocny od 19 marca 2025 r. Data wpływu prawomocnego orzeczenia – 30 maja 2025 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku 

Zgodnie z art. 153 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 9 marca 2022 r. sygn. akt I SA/Gl 1668/21 oraz Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 19 marca 2025 r. sygn. akt II FSK 842/22;

•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku, bowiem stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku prawomocnego orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 9 marca 2022 r. sygn. akt I SA/Gl 1668/21 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 marca 2025 r. sygn. akt II FSK 842/22.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi: