Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 26 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania w Polsce dochodu z najmu nieruchomości oraz ryczałtu z tytułu niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego przez nierezydenta. Wniosek uzupełnił Pan pismem złożonym 27 czerwca 2025 r.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Od grudnia 2021 r. przebywa Pan w Austrii powyżej 183 dni w danym roku podatkowym.
Poinformował Pan urząd skarbowy o przeniesieniu ośrodka życiowego do Austrii w zgłoszeniach ZAP-3. Ma Pan rezydencję podatkową w Austrii. Rezydencja podatkowa w Austrii została potwierdzona kolejnymi certyfikatami rezydencji wydanymi za okres od grudnia 2021 r.
W latach 2022-2025 zapłacił Pan w Polsce podatek zryczałtowany od najmu nieruchomości zlokalizowanej w Polsce. W tym celu złożył Pan deklaracje PIT-28 za lata 2022-2024.
W styczniu 2024 r. były pracodawca (…) wypłacił Panu ryczałt za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Umowa o pracę z tym pracodawcą uległa wcześniejszemu rozwiązaniu. Pracodawca odmówił wystawienia deklaracji IFT-1R. Został wystawiony PIT-11 za 2024 r. W związku z tym złożył Pan PIT-37 za 2024 r. i rozliczył podatek dochodowy w Polsce.
Pytania
Czy na podstawie art. 6 umowy między Polską i Austrią o unikaniu podwójnego opodatkowania, a w szczególności w świetle brzmienia ustępu 1, który dopuszcza możliwość, ale nie ustanawia obowiązku rozliczenia dochodu w państwie, w którym położony jest majątek nieruchomy, jest Pan uprawniony do rozliczenia w Austrii podatku od dochodu z najmu nieruchomości zlokalizowanej w Polsce i w związku z tym wycofania/korekty deklaracji PIT-28 za lata 2022-2024 oraz uzyskania zwrotu podatku zapłaconego w latach 2022-2025?
Czy na podstawie art. 15 ust. 2 pkt a) umowy między Polską i Austrią o unikaniu podwójnego opodatkowania podatek dochodowy od ryczałtu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (wynikający z rozwiązanej wcześniej umowy o pracę) powinien zostać rozliczony w Austrii i w związku z tym były pracodawca powinien wystawić deklarację IFT-1R (zamiast PIT-11)?
Pana stanowisko w sprawie
Pana zdaniem, art. 6 ust. 1 ww. umowy daje możliwość rozliczenia dochodu z najmu nieruchomości zlokalizowanej w Polsce, jednak nie nakłada takiego obowiązku. W związku z tym uważa Pan, że jako osoba posiadająca potwierdzoną rezydencję podatkową w Austrii, ma Pan prawo do rozliczenia tego dochodu w Austrii, a co za tym idzie korekty deklaracji PIT-28 za lata 2022-2024 oraz zwrotu podatku od najmu zapłaconego w Polsce.
Ryczałt za niewykorzystany urlop wypoczynkowy został wypłacony przez pracodawcę wskutek rozwiązanej wcześniej umowy o pracę. W chwili wypłaty ryczałtu (styczeń 2024) od ponad 2 lat był Pan rezydentem podatkowym w Austrii, jak również, w roku podatkowym uzyskania tego dochodu (2024 r.) ponad 183 dni przebywał Pan w Austrii, a nie w Polsce, a więc spełniał przesłankę określoną w art. 15 ust. 2 pkt a) ww. umowy. W związku z tym, podatek od dochodu za pracę powinien zostać rozliczony w Austrii, a nie w Polsce. Po uzyskaniu interpretacji indywidualnej zgodnej z tym stanowiskiem dokona Pan korekty złożonej deklaracji PIT-37 za 2024 r.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.; Dz. U. z 2024 r., poz. 226 ze zm.; Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).
Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1)pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2)działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3)działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
6)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
7)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
8)niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że od grudnia 2021 r. mieszka Pan w Austrii. Od tej daty Pana rezydencja podatkowa znajduje się w tym kraju, co zostało potwierdzone kolejnymi certyfikatami rezydencji, wydanymi za okres od grudnia 2021 r.
Powziął Pan wątpliwość, czy zryczałtowany podatek od najmu nieruchomości położonej w Polsce, który wykazywał Pan w składanych deklaracjach PIT-28 za lata 2022-2024 oraz opłacał w latach 2022-2025, może być opodatkowany w Austrii.
W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b ww. ustawy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
W związku z tym, w Pana sprawie zastosowanie znajdą przepisy Umowy z 13 stycznia 2004 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005 r. Nr 224 poz. 1921 ze zm.), zmienionej 4 lutego 2008 r. protokołem zawartym między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii o zmianie umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku podpisanej w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz.U. Nr 222, poz. 1450).
Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. Umowy:
W rozumieniu niniejszej umowy określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Określenie to jednak nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.
Jak wynika z art. 6 ust. 1 polsko-austriackiej Umowy:
Dochód, osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z gospodarstwa rolnego lub leśnego) położonego w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.
W myśl art. 6 ust. 2 ww. Umowy:
Określenie „majątek nieruchomy” ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, budynki, pożytki z nieruchomości, jak również prawa do stałych lub zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.
Stosownie do art. 6 ust. 3 Umowy polsko-austriackiej:
Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodu osiągniętego z bezpośredniego użytkowania, dzierżawy lub innego rodzaju użytkowania majątku nieruchomego.
Postanowienia określone w art. 6 ust. 1 ww. umowy należy interpretować zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (OECD) (pkt 1 Komentarza do art. 6) przyjmując, że ust. 1 przyznaje prawo do opodatkowania dochodu z majątku nieruchomego państwu źródła, tzn. państwu, w którym znajduje się majątek będący źródłem dochodu. Ta praktyka wynika z faktu, iż zawsze istnieje bardzo ścisły związek gospodarczy między źródłem dochodu i państwem źródła.
Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, regulując kwestie opodatkowania dochodów z majątku nieruchomego, nie definiują samego pojęcia majątku nieruchomego. Postanowienia umów stanowią jedynie, iż określenie to posiada takie znaczenie, jakie daje mu prawo tego umawiającego się państwa, w którym majątek nieruchomy jest położony.
Zauważyć także należy, że sformułowanie zawarte w art. 6 ust. 1 polsko-austriackiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowi, iż dochód ten „może” być opodatkowany w drugim państwie (w tym przypadku w Polsce), nie zezwala na dowolne wybranie państwa, w którym dochód ten ma zostać opodatkowany. Użycie w tym przepisie słowa „mogą być opodatkowane” oznacza, że przychody, o których w nim mowa, są opodatkowane w kraju miejsca położenia nieruchomości zawsze, o ile prawo podatkowe tego państwa przewiduje opodatkowanie takiego dochodu. Sformułowanie to oznacza zatem brak wyłączności do opodatkowania tego dochodu przez państwo, w którym podatnik ma miejsce zamieszkania. Innymi słowy przepis ten oznacza, że dochód taki – oprócz tego, że podlega opodatkowaniu w państwie, w którym osoba osiągająca ten dochód ma miejsce zamieszkania lub siedzibę – podlega również opodatkowaniu w tym państwie, w którym położony jest dany majątek, zgodnie z prawem tego państwa.
Zgodnie z powyżej wyrażonymi zasadami, państwo miejsca położenia majątku nieruchomego dysponuje pełnym prawem do nakładania podatku na dochody z niego uzyskiwane przez osoby będące rezydentami innych państw. Zatem, dochód z najmu nieruchomości położonej w Polsce przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Austrii będzie opodatkowany w Polsce.
Mając na uwadze powyższe, a także powołane przepisy prawna podatkowego stwierdzam, że przychód osiągany przez Pana, jako osobę mającą miejsce zamieszkania w Austrii, z najmu nieruchomości położonej na terytorium Polski jest opodatkowany w Polsce (na takich samych zasadach, jak najem nieruchomości przez osoby mające miejsce zamieszkania w Polsce) na podstawie art. 6 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku. Zatem dochód ten, który uzyskał Pan w latach 2022 – 2025 powinien Pan rozliczyć w Polsce zgodnie z wybraną formą opodatkowania, tj. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
Zatem, w zakresie pierwszego pytania Pana stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.
Odnosząc się do drugiej kwestii poruszonej przez Pana we wniosku należy zauważyć, że ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy jest zaliczany do przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl tego przepisu:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
W związku z tym, że przedmiotowe świadczenie otrzymał Pan będąc rezydentem podatkowym Austrii, należy poddać analizie przepisy Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku.
W myśl art. 15 ust. 1 ww. Umowy:
Z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 20 pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Powyższe oznacza, że wynagrodzenie osoby mającej miejsce zamieszkania w Austrii podlega opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że praca wykonywana jest na terytorium Polski. W takim przypadku dochód ten podlega opodatkowaniu także w Polsce.
Ponadto, stosownie do art. 15 ust. 2 ww. Umowy:
Bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:
a)odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w danym roku podatkowym i
b)wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
c)wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.
Z kolei w sytuacji, gdy warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 2 Umowy polsko-austriackiej zostaną spełnione łącznie, to otrzymane przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Austrii wynagrodzenie z tytułu pracy najemnej wykonywanej na terytorium Polski podlega opodatkowaniu wyłącznie w Austrii. Niespełnienie natomiast któregokolwiek z tych warunków oznacza, że zgodnie z art. 15 ust. 1 Umowy polsko-austriackiej ww. wynagrodzenie podlega opodatkowaniu w państwie miejsca zamieszkania podatnika oraz w państwie, w którym praca jest wykonywana.
W konsekwencji, ponieważ wynagrodzenie z tytułu ryczałtu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, które Pan otrzymał, było wypłacane przez pracodawcę mającego siedzibę w Polsce, co jest równoznaczne z niespełnieniem przesłanki określonej w art. 15 ust. 2 lit. b) ww. Umowy, Pana dochód uzyskany w 2024 r. z ww. tytułu podlegał opodatkowaniu – stosownie do art. 15 ust. 1 ww. Umowy polsko-austriackiej – zarówno w Polsce, jak i w Austrii.
Jednocześnie, należy zastosować właściwą metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu.
W tym miejscu należy zaznaczyć, że art. 24 ust. 2 lit. a) ww. Umowy polsko-austriackiej, został zastąpiony przez art. 5 ust. 2 Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369).
Zarówno Polska, jak i Austria notyfikowały bowiem umowę polsko – austriacką do objęcia ww. Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku.
Konwencja MLI, której celem było jednorazowe zmodyfikowanie sieci umów o unikaniu podwójnego opodatkowania bez konieczności czasochłonnych negocjacji bilateralnych, została ratyfikowana przez Polskę 23 stycznia 2018 r., a przez Austrię 22 września 2017 r. Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski i dla Austrii jest 1 lipca 2018 r.
Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa, jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy).
Dla celów stosowania prawa, postanowienia Konwencji MLI muszą być interpretowane równolegle z umową między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, z uwzględnieniem stanowisk Umawiających się Państw w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.
Stosownie do art. 34 ust. 1 Konwencji MLI:
Konwencja wchodzi w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, następujących po dacie zdeponowania piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia.
W myśl natomiast art. 34 ust. 2 ww. Konwencji:
Dla każdego Sygnatariusza, który dokonuje ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej Konwencji po zdeponowaniu piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, niniejsza Konwencja wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą zdeponowania przez tego Sygnatariusza jego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia.
Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 35 ust. 1 Konwencji MLI:
przepisy niniejszej Konwencji będą stosowane przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja:
a)w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w pierwszym dniu lub po pierwszym dniu kolejnego roku kalendarzowego, który rozpoczyna się w dniu lub po dniu późniejszej z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja; oraz
b)w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu, w którym upłynął termin sześciu miesięcy kalendarzowych (lub krótszy termin, w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje notyfikowały Depozytariuszowi, że ich zamiarem jest stosowanie takiego krótszego terminu), rozpoczynający bieg z późniejszą z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Umowy podatkowej począwszy od innych dat niż data wejścia w życie. Przy tym, poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.
W konsekwencji, jeżeli również w ww. stanowiskach nie wskazano inaczej, to zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI, postanowienia art. 5 ust. 6, art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 Konwencji MLI będą miały zastosowanie w zakresie stosowania Umowy przez Polskę:
-w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby w Polsce, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia 2019 r.; oraz
-w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez Polskę, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 stycznia 2019 r.
W tym miejscu wskazać należy, że okresem podatkowym dla osoby fizycznej jest rok podatkowy. Stosownie do art. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.), rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że ustawa podatkowa stanowi inaczej. Przepisy Konwencji MLI mają zastosowanie do dochodów z pracy najemnej wykonywanej na terytorium Polski uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.
W myśl art. 24 ust. 2 ww. Umowy polsko-austriackiej:
W przypadku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Austrii podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:
a)jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Austrii osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy podlega opodatkowaniu w Polsce, to z zastrzeżeniem postanowień punktów b) i c) oraz ustępu 3 Austria zwolni od opodatkowania taki dochód lub majątek,
b)jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Austrii osiąga części dochodu, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 oraz ustępu 2 artykułu 13 mogą być opodatkowane w Polsce, to Austria zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej kwocie podatku zapłaconego w Polsce. Odliczenie takie nie może jednak przekroczyć tej części podatku, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada częściom dochodu osiągniętego w Polsce,
c)dywidendy, w rozumieniu artykułu 10 ustęp 2 punkt a), wypłacane przez spółkę mającą swoją siedzibę w Polsce na rzecz spółki mającej swoją siedzibę w Austrii, są zwolnione od opodatkowania w Austrii, z zastrzeżeniem odpowiednich postanowień prawa krajowego Austrii, jednakże bez względu na odmienne wymogi dotyczące minimalnego uczestnictwa przewidziane przez to prawo.
Natomiast, zgodnie z art. 24 ust. 3 ww. Umowy:
Jeżeli zgodnie z którymkolwiek postanowieniem niniejszej umowy dochód osiągnięty bądź majątek posiadany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie jest zwolniony od opodatkowania w tym Państwie, to Państwo to może jednak, w celu obliczenia kwot podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby, wziąć pod uwagę zwolniony dochód lub majątek.
W myśl art. 5 ust. 2 Konwencji MLI, który ma zastosowanie do art. 24 ust. 2 pkt a) niniejszej Umowy polsko-austriackiej:
Postanowienia artykułu 24 ustęp 2 punkt a) nie będą miały zastosowania, jeśli [Polska] stosuje postanowienia [Umowy], aby zwolnić taki dochód lub majątek z opodatkowania lub zmniejszyć stawkę, którą dany dochód lub majątek mogą być opodatkowane.
W tym drugim przypadku, [Austria] zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub majątku uzyskanego lub posiadanego przez taką osobę kwoty równej podatkowi zapłaconemu w [Polsce]. Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na tę część dochodu lub majątku, która może być opodatkowana w [Polsce
Zatem, w przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Austrii uzyskuje dochód lub posiada majątek, które zgodnie z postanowieniami Umowy podlegają w Polsce opodatkowaniu, to Austria zwolni taki dochód z opodatkowania.
Jednocześnie, Austria będzie mogła jednak, w celu obliczenia kwot podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby, wziąć pod uwagę zwolniony dochód lub majątek.
W konsekwencji uznać należy, że dochód, jaki uzyskał Pan w 2024 r. w Polsce z tytułu ryczałtu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy – stosownie do art. 15 ust. 1 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania – podlega opodatkowaniu w Polsce. Ponadto, ponieważ wynagrodzenie z tytułu ryczałtu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, które Pan otrzymał było wypłacane przez pracodawcę mającego siedzibę w Polsce, co jest równoznaczne z niespełnieniem wszystkich przesłanek określonych w art. 15 ust. 2 ww. Umowy (brak spełnienia warunku wynikającego z art. 15 ust. 2 pkt b) Umowy), Pana dochód uzyskany w 2024 r. z ww. tytułu podlegał opodatkowaniu – stosownie do art. 15 ust. 1 ww. Umowy polsko-austriackiej – zarówno w Polsce, jak i w Austrii.
Opodatkowanie uzyskanego z tego tytułu dochodu w Polsce oznacza obowiązek złożenia w Polsce zeznania podatkowego za 2024 r., w którym dochód ten należy wykazać, jako dochód ze stosunku pracy.
W związku z powyższym za nieprawidłowe należy uznać Pana stanowisko, zgodnie z którym dochód ten powinien być rozliczony w Austrii a nie w Polsce.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.