Interpretacja indywidualna

  – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, nabyła Pani w 2021 r., nieruchomość użytkową w A. Nieruchomość ta nigdy nie była wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej, ani też nie była jej składnikiem majątku. W związku z zakupem nieruchomości, poniosła Pani wydatek na zakup nieruchomości w kwocie 55 000 zł oraz następujące koszty powiększające wartość nabycia, udokumentowane zgodnie z art. 22 ust. 6e PIT w formie aktu notarialnego oraz faktur VAT (dalej – „nakłady”):

-Podatek od czynności cywilnoprawnych – 1100 zł,

-Opłata sądowa – 200 zł,

-Wynagrodzenie notarialne wraz z podatkiem VAT – 369 zł,

-Wniosek wieczysty 123 zł,

-Pośrednictwo w zakupie nieruchomości – 1500 zł

Ponadto poniosła Pani koszt odpłatnego zbycia, będący pośrednictwem w sprzedaży nieruchomości w kwocie 6765 zł (dalej – „Koszt zbycia”).

W marcu 2025 r., dokonała Pani sprzedaży owej nieruchomości. W związku z tym, iż nie upłynął termin wymieniony w art. 10 ust. 1 pkt 8 PIT, nie przysługuje Pani zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych. Nabrała Pani wątpliwości, czy wskazane powyżej nakłady, które zostały przez Panią poniesione w związku z nabyciem lokalu, może Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 6c ustawy o PIT, a następnie dokonać waloryzacji tychże kosztów, w oparciu o art. 22 ust. 6f ustawy o PIT.

Wskaźniki wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski” (dalej – „Wskaźniki inflacyjne”) kształtowały się następująco:

-2022 r. -13,3% (źródło: Komunikat w sprawie wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów 2022 r.),

-2023 r. - 13,20% (źródło: Komunikat w sprawie wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów 2023 r.),

-2024 r. - 3,30% (źródło: Komunikat w sprawie wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów 2024 r.).

Pytanie

1)Czy wskazane nakłady, które Pani poniosła, wpisujące się w definicję wymienioną w art. 22 ust. 6c PIT, może Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a PIT, a następnie dokonać ich waloryzacji zgodnie z art. 22 ust. 6f PIT?

2)Jeżeli odpowiedź na pytanie 1, będzie pozytywna, to czy w związku z tym właściwym jest podwyższenie kosztów nabycia, w oparciu o następujące obliczenia: Wartość czysta nieruchomości wraz z nakładami takimi jak podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata sądowa, pośrednictwo zakupu, wynagrodzenie notarialne wraz z podatkiem VAT oraz wniosek wieczysty:

-2022 r. 58 292 zł * 13,30% = 7553,34 zł,

-2023 r. 58 292 zł *13,20% = 7496,54 zł,

-2024 r. 58 292 zł *3,30% = 1874,14 zł,

-łączna wartość po waloryzacji – 75 663,02 zł.

3)W przypadku, gdy odpowiedź na pytanie nr 1 będzie negatywna, to czy wówczas, może Pani w oparciu o wspomniany już art. 22 ust. 6f PIT, dokonać waloryzacji czystej wartości nieruchomości, stosując poniższe obliczenia: Wartość czysta nieruchomości:

-2022 r. 55 000 zł * 13,30% = 7315 zł,

-2023 r. 55 000 zł * 13,20% = 7260 zł,

-2024 r. 55 000 zł *3,30% = 1815 zł,

-łączna wartość po waloryzacji – 71 390,00 zł

Pani stanowisko w sprawie

1.W Pani ocenie, wszystkie poniesione nakłady, w tym podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata sądowa, wynagrodzenie notarialne wraz z podatkiem VAT, wniosek wieczysty wraz z pośrednictwem zakupu i sprzedaży nieruchomości wpisują się w definicję kosztów wymienioną w art. 22 ust. 6c PIT i w związku z tym podlegają waloryzacji zgodnie z art. 22 ust. 6f PIT.

2.W Pani ocenie właściwą wartością z tytułu sprzedaży nieruchomości, którą należy przyjąć dla celów waloryzacji nieruchomości jest wartość czysta powiększona o wszystkie wymienione nakłady, wynosząca 58 292 zł.

3.Wskazane nakłady wliczają się w wartość nieruchomości, która podlega waloryzacji według wskaźników GUS.

Uzasadnienie: Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o PIT, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6e PIT, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych. Z kolei w świetle art. 22 ust 6f ustawy o PIT, koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski. Zgodnie z powyższym, Pani zdaniem, poniesione przez Panią nakłady, powiększają wartość nabycia nieruchomości, gdyż są w pełni udokumentowane i zostały poniesione w celu nabycia tego lokalu. Posiada Pani dokumentację tych kosztów, które zawarte są w kopii aktu notarialnego, oraz faktury VAT z tytułu pośrednictwa w nabyciu nieruchomości. Jednak środki te planuje Pani w przyszłości przeznaczyć na zakup lokalu na cele mieszkalne w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT, a wobec tego skorzystać z zwolnienia z podatku PIT. Jednakże ów podatek planuje Pani uiścić przed upływem tegoż terminu, gdyż nie jest pewne czy dokona takiego zakupu w okresie 3 lat. Jeśli zaś zakupi Pani lokal na cele mieszkaniowe, planuje po takim nabyciu wystąpić o zwrot podatku. W związku z tym, iż nie przysługuje Pani zwolnienie z tytułu w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest zobowiązana Pani do uiszczenia podatku PIT, jeśli środków ze sprzedaży nie przeznaczy na cele mieszkaniowe. Wobec tego nabrała Pani wątpliwości czy środki związane z nabyciem przedmiotowej nieruchomości może zwaloryzować o tzw. wskaźniki inflacyjne, zawarte w art. 22 ust. 6f ustawy o PIT. W Pani ocenie, wszystkie nakłady winny być wliczone w wartość początkową nieruchomości, a w związku z tym przyjąć należy, iż wartość, która będzie podlegała waloryzacji wyniesie wówczas 58 292 zł. Przyjąć należy, iż wartość ta waloryzowana będzie w latach 2022-2024, a wartością odnoszącą się do każdego roku, w którym będzie ona podwyższana przez te wskaźniki będzie wówczas kwota 58 292 zł. Wobec czego właściwym będzie stosowanie zaprezentowanego w stanie faktycznym klucza obliczeń. Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej – „DKIS”) w interpretacji indywidualnej z dnia 30 lipca 2024 r. sygn. akt 0112-KDIL2- 1.4011.537.2024.1.MKA, gdzie stwierdził, iż; „Ustawodawca wskazał wprost w treści regulacji art. 22 ust. 6f ustawy, że podlega waloryzacji koszt nabycia. Dlatego nie można w kolejnych latach podatkowych waloryzować kwoty uprzednio zwaloryzowanej. Tym samym wyłącznie pierwotne koszty nabycia lokalu mieszkalnego będą corocznie podwyższane począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie zbywanego lokalu mieszkalnego, czyli od 2024 r. do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpi jego zbycie w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie trzech pierwszych kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłoszonemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Corocznej waloryzacji podlegać może zatem koszt nabycia pierwotnie ustalony.” Powzięła Pani również wątpliwości czy wśród wymienionych nakładów, winna do podstawy przyjmowanej dla waloryzacji wliczać wydatek poniesiony na pośrednictwo nabycia nieruchomości. Jednakże w jej ocenie wydatek ten również winien być wliczony w tę wartość. Gdyby bowiem, wydatku tego nie poniosła mógłby nastąpić scenariusz, iż nie doszłoby do nabycia przedmiotowego lokalu. Element ten składający się na przedmiotowe nakłady był więc, niezbędny ku temu, aby lokal nabyć, a zatem powinien zostać wliczony w wartość początkową nieruchomości. Podobną korelację zauważyć można w interpretacji z dnia 25 marca 2025 r., sygn. akt 0115- KDIT3.4011.66.2025.2.KP, gdzie DKIS stwierdził następująco; „Co do zasady, koszt nabycia nieruchomości określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się jej właścicielem. Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena, jaką nabywca zapłacił zbywcy za nieruchomość, niezależnie od tego, czy zakup ten był sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodziły z oszczędności nabywcy oraz koszty wytworzenia i koszty nakładów. Kosztem nabycia są również wydatki notarialne, czyli wydatki związane ze sporządzeniem aktu notarialnego związanego z nabyciem prawa, pod warunkiem, że w istocie nabywca takie wydatki poniósł. Zatem, do kosztów nabycia można zaliczyć: podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty notarialne oraz wydatki na biuro pośrednictwa nieruchomości.”. Odnosząc się jednak do kosztów zbycia nieruchomości w Pani ocenie, koszty te nie wliczają się w kategorię nakładów, a zatem winny być uznawane za wydatki pomniejszające przychód, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o PIT. Poddając powyższe konkluzji, właściwym jest aby waloryzacji kosztów nabycia nieruchomości dokonywać od wartości czystej powiększonej o poniesione nakłady, a nadto aby również uwzględniony został w tym wydatek poniesiony na pośrednictwo w nabyciu nieruchomości. Zatem wartość, którą winno więc waloryzować winna wynosić 58 292 zł, a następnie wartość tę należy powiększać o wskazane Wskaźniki inflacyjne, zgodnie z kluczem obliczeniowym, wskazanym przez Panią, końcowo zatem wartość po dokonanej waloryzacji winna wynosić 75 663,02 zł.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest:

odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

-odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

-zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z opisu sprawy wynika, że w 2021 r. nabyła Pani nieruchomość użytkową. Nieruchomość ta nigdy nie była wykorzystywana w ramach działalności gospodarczej, ani też nie była składnikiem majątku w działalności. W marcu 2025 r. dokonała Pani sprzedaży tej nieruchomości.

Na podstawie art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19,

a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zatem przychodem z odpłatnego zbycia własności nieruchomości, będzie wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Podkreślenia równocześnie wymaga, że wartość ta nie może odbiegać znacznie od ceny rynkowej.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Co do zasady, koszt nabycia nieruchomości określa notarialna umowa sprzedaży, na podstawie której podatnik staje się jej właścicielem. Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena, jaką nabywca zapłacił zbywcy za nieruchomość, niezależnie od tego, czy zakup ten był sfinansowany kredytem bankowym, czy też środki na jej zakup pochodziły z oszczędności nabywcy oraz koszty wytworzenia i koszty nakładów. Kosztem nabycia są również wydatki notarialne, czyli wydatki związane ze sporządzeniem aktu notarialnego związanego z nabyciem prawa, pod warunkiem, że w istocie nabywca takie wydatki poniósł. Zatem, do kosztów nabycia można zaliczyć: podatek od czynności cywilnoprawnych, koszty notarialne, opłaty sądowe oraz wydatki na biuro pośrednictwa nieruchomości.

W opisie stanu faktycznego wskazała Pani, że w związku z zakupem zbywanej nieruchomości poniosła Pani wydatki na: zakup nieruchomości, podatek od czynności cywilnoprawnych, opłatę sądową, wynagrodzenie notarialne, wniosek wieczystoksięgowy oraz pośrednictwo w zakupie nieruchomości.

Na mocy art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Stosując przepis art. 22 ust. 6f ustawy o PIT można corocznie podwyższać poniesione koszty nabycia lub koszty wytworzenia, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie.

Przepis ten posługuje się zwrotem „koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c”, z powyższego zwrotu wynika jednoznacznie, że podstawą podwyższenia w niniejszej sprawie może być więc koszt nabycia przez Panią nieruchomości. Ustawodawca wskazał wprost w treści regulacji art. 22 ust. 6f ustawy, że podlega waloryzacji koszt nabycia. Dlatego nie można w kolejnych latach podatkowych waloryzować kwoty uprzednio zwaloryzowanej.

Podstawę waloryzacji w niniejszej sprawie stanowi zatem wynikająca z umowy sprzedaży cena jaką Pani zapłaciła nabywając nieruchomość powiększona o wydatki notarialne, czyli wydatki za sporządzenie aktu notarialnego związanego z nabyciem nieruchomości oraz udokumentowane wydatki poniesione na prowizję za pośrednictwo w zakupie tej nieruchomości (pod warunkiem, że w istocie Pani takie wydatki poniosła).

Końcowo zaznaczyć należy, że opisane przez Panią wydatki (określone jako „nakłady”) w rozumieniu cytowanych przepisów są kosztami nabycia a nie nakładami, które zwiększyły wartość rzeczy. Powyższe nie ma jednak wpływu na prawidłowość przedstawionego przez Panią stanu faktycznego dotyczącego wartości waloryzacji tych kosztów.

Zatem Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Nadmieniam, że w zakresie udzielanych odpowiedzi nie dokonujemy wyliczeń matematycznych ani nie potwierdzamy wyliczeń dokonanych przez podatników. Prawidłowość, bądź nieprawidłowość przedstawionych w opisie sprawy kwot i wyliczeń podlega weryfikacji przez właściwy organ podatkowy w toku, np. postępowania kontrolnego, postępowania podatkowego, czy też czynności sprawdzających. Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, ponieważ prawidłowość rozliczenia podatków podlega weryfikacji przez organ podatkowy. Tym samym w przedmiotowej interpretacji nie potwierdzono prawidłowości zaprezentowanych przez Panią kwot.

Odnosząc się do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Każde z rozstrzygnięć jest bowiem wydawane w indywidualnych sprawach podatników na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów prawa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.