
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 2 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismami: z 10 lipca 2025 r. (wpływ 10 lipca 2025 r.) oraz z 22 lipca 2025 r. (wpływ 22 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni jest wyłączną właścicielką niezabudowanej nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w (…), (…) Wydział Ksiąg Wieczystych (…), prowadzi księgę wieczystą nr (…), dalej jako „Nieruchomość”). Nieruchomość jest objęta planem miejscowym, który umożliwia zabudowę (tereny zabudowy usługowej i przemysłowej zgodnie z uchwałą (…) Rady Miasta (...) z dnia (…) 1997 r.). Nieruchomość zajmuje powierzchnię ponad 15 hektarów.
Działki wchodzące w skład Nieruchomości są oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako „łąki trwałe” (Ł) i „lasy” (L). W skład Nieruchomości wchodzi m.in. 8 działek: nr 1 (0,02 ha) oraz 2-8 z obrębu (…) w (…), powiat (…) („Działki”), które powstały z podziału działki nr 9 oraz nr 10, na podstawie decyzji Burmistrza Miasta (...) z 2 października 2024 r. Jak wskazano w decyzji podziałowej, działki nr 11 i nr 12 zostały przeznaczone na wewnętrzną drogę dojazdową, zgodnie z wymogiem przewidzianym w art. 93 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1145 z późn. zm.). Nieruchomość jest pozostałością rodzinnego majątku, w skład którego wchodziła (…) (zbombardowana we wrześniu 1939 r.) wraz z osiedlem (…), pałacykiem wraz z parkiem i terenami niezabudowanymi.
Wnioskodawczyni nabyła Nieruchomość w drodze spadkobrania, w tym na podstawie umowy zniesienia współwłasności i działu spadku z 26 sierpnia 1997 r., a także, w 1/54 udziału we współwłasności, od matki na podstawie umowy darowizny z 1995 r.
Informacyjnie należy wskazać, że w drodze spadku Wnioskodawczyni odziedziczyła również, wraz z matką oraz kuzynem mieszkającym w Anglii (współwłasność - nie doszło do działu spadku), drugą nieruchomość w (...), która była zabudowana domami pracowniczymi oraz pałacykiem. W latach 2006-2010 działki wchodzące w skład tej nieruchomości były stopniowo sprzedawane przez współwłaścicieli (w tym Wnioskodawczynię) miastu (...), z inicjatywy miasta (...), w ramach 3- 4 transakcji zawieranych na warunkach podawanych przez miasto (...).
Tereny te były zabudowane osiedlem robotniczym (ok. 20 domów), w którym zamieszkiwali lokatorzy kwaterunkowi. Zabudowanych nieruchomości współwłaściciele wyzbyli się, żeby uniknąć odpowiedzialności za osoby tam zamieszkające; wówczas brak było możliwości rozwiązania tej sytuacji w sposób inny niż sprzedaż na rzecz miasta (...). To miasto (...) samo się zgłosiło i transakcje zostały przeprowadzone z inicjatywy miasta (...). Również z inicjatywy miasta (...), a konkretnie spółki A. sp. z o.o., w 2014 r. doszło do sprzedaży działki nr 13 (wchodzącej wówczas w skład Nieruchomości), na potrzeby realizacji inwestycji wodociągowej.
Działki wchodzące w skład Nieruchomości nie są ani nie były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię. Spośród działek wchodzących w skład Nieruchomości jedynie działka leśna o numerze 14 jest związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, przy czym działka ta nie jest objęta niniejszym wnioskiem (nie jest rozważana jej sprzedaż).
W odniesieniu do Nieruchomości nie były podejmowane z inicjatywy Wnioskodawczyni żadne działania mające na celu zwiększenie atrakcyjności terenu takie jak: uzbrojenie działki, wyposażenie w media, postawienie ogrodzenia, ubieganie się o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, ubieganie się o wydanie decyzji o środowiskowych warunkach dla inwestycji, ubieganie się o wydanie decyzji o wydaniu pozwolenia na budowę, zmiana przeznaczenia nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Jak wskazano powyżej, z inicjatywy Wnioskodawczyni w 2024 r. dokonany został podział działek nr 9 oraz nr 10 (wchodzących w skład Nieruchomości) na 41 mniejszych działek. Z uwagi na znaczną powierzchnię Nieruchomości (ponad 15 ha), bez podziału wskazanych powyżej niektórych działek wchodzących w jej skład, sprzedaż mienia Wnioskodawczyni byłaby znacznie utrudniona lub być może wręcz niemożliwa.
W 2024 r. nakładami Wnioskodawczyni, od strony al. (…) (droga krajowa nr (…)), został wybudowany zjazd (na podstawie decyzji (…) Zarządu Dróg (…)). Za pomocą tego zjazdu działki nr 15 i nr 16 (wchodzące w skład Nieruchomości) uzyskały bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Wnioskodawczyni nie zaliczyła jakichkolwiek kosztów związanych z budową zjazdu do kosztów uzyskania przychodu ani też nie odliczała z tytułu wydatków poniesionych na zjazd podatku naliczonego.
Poza opisanym wyżej podziałem oraz wykonaniem zjazdu, Wnioskodawczyni w żaden sposób nie wykorzystywała Nieruchomości (poza działką leśną o numerze 14, która jest związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni i nie jest objęta niniejszym wnioskiem), ani nie poczyniła na niej żadnych inwestycji. W odniesieniu do Nieruchomości ani jakichkolwiek innych nieruchomości, Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła żadnych działań o charakterze marketingowym. Wnioskodawczyni nie zamieszczała ogłoszeń w Internecie, które dotyczyły sprzedaży nieruchomości.
Wnioskodawczyni nie była nigdy aktywna na rynku nieruchomości, tj. nie zatrudniała pracowników/podwykonawców zajmujących się w jej imieniu sprzedażą lub kupnem nieruchomości oraz nie posiadała biura sprzedaży nieruchomości. Co więcej, Wnioskodawczyni: nie zatrudnia (oraz nie zatrudniała) pracowników trudniących się w jej imieniu zakupem lub sprzedażą nieruchomości, nie otworzyła biura sprzedaży nieruchomości, nie korzystała z usług doradców w zakresie reklamy i marketingu ani też żadnych innych doradców zewnętrznych ds. obrotu nieruchomościami, którzy mieliby pomagać w efektywnej sprzedaży nieruchomości, nie stworzyła biznesplanu dla działalności w zakresie obrotu nieruchomościami.
Zainteresowany potencjalny nabywca Działek, jak również uprzednio Miasto (...), każdorazowo zgłaszali się do Wnioskodawczyni wyłącznie z własnej inicjatywy. Wnioskodawczyni nie zatrudniła pośredników w obrocie nieruchomościami. Nieruchomość nie wchodziła w skład gospodarstwa rolnego i nie była na niej prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność rolnicza. Z przyszłym nabywcą nie zostanie zawarta umowa dzierżawy Działek.
Wnioskodawczyni nie udzieliła ani nie planuje udzielić na rzecz nabywcy Działek jakichkolwiek pełnomocnictw. Wnioskodawczyni nie wykorzystuje ani nie wykorzystywała Działek (ani Nieruchomości - poza działką nr 14) w prowadzonej działalności gospodarczej, w tym również na cele czynności zwolnionych z podatku od towarów i usług.
Istotne okoliczności dotyczące Wnioskodawczyni
Wnioskodawczyni posiada, zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 226 z późn. zm.), nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości. Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie prowadziła nigdy działalności gospodarczej w zakresie nabywania i odsprzedaży nieruchomości, świadczenia usług deweloperskich ani pośrednictwa w handlu nieruchomościami.
W trakcie dotychczasowego życia Wnioskodawczyni (na moment składania wniosku Wnioskodawczyni ma 73 lata) nabyła następujące nieruchomości:
1.W 1994 r. wspólnie z mężem zakupiono segment w (…), w którym Wnioskodawczyni zamieszkuje do dziś.
2.W latach 2005-2006 kupno działek w (…), gmina (…), obręb (…); nieruchomość pozostaje własnością Wnioskodawczyni, nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, na moment składania wniosku nie ma intencji sprzedaży tej nieruchomości.
3.W 2008 r. kupno lokalu mieszkalnego przy ul. A (…); lokal został sprzedany w 2018 r. za cenę poniżej ceny zakupu.
4.W 2011 r. kupno mieszkania nr B w (…); nieruchomość pozostaje własnością Wnioskodawczyni, nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, na moment składania wniosku nie ma intencji sprzedaży tej nieruchomości.
5.W 2013 r. kupno lokalu mieszkalnego C; lokal został sprzedany w 2018 r. za cenę poniżej ceny zakupu.
6.W 2018 r. kupno niezabudowanej nieruchomości na dom wakacyjny w (…) gmina (…); nieruchomość pozostaje własnością Wnioskodawczyni, nie jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, na moment składania wniosku nie ma intencji sprzedaży tej nieruchomości.
7.W 2019 r. kupno lokalu (…) (którego wcześniej Wnioskodawczyni była współwłaścicielką, patrz niżej). Lokal został włączony do prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.
8.W 2019 r. zakup połowy nieruchomości (zabudowanej działki) przy ulicy E. Po remoncie, w 2021 r., nieruchomość została przekazana dzieciom Wnioskodawczyni.
Dodatkowo, oprócz Nieruchomości i wspominanej wcześniej drugiej nieruchomości (zabudowanej) w (…), która została już zbyta, Wnioskodawczyni odziedziczyła następujący majątek (poniższe zestawienie obejmuje również kwestie związane z podziałem współwłasności odziedziczonego majątku):
1.Wraz z kilkunastoma innymi osobami Wnioskodawczyni była współużytkownikiem wieczystym nieruchomości zabudowanych położonych przy ul. (…) oraz przy ul. (…) oraz współwłaścicielem znajdujących się na nich budynków (na podstawie spadku z 2001 r. po wuju oraz spadku z 2011 r. po matce), przy czym w 2012 r. doszło do zawarcia umowy częściowego działu spadku i częściowego zniesienia wspólności praw, na skutek czego Wnioskodawczyni pozostała (1 z 6) współużytkownikiem wieczystym gruntu oraz współwłaścicielem budynków wyłącznie przy ul. (…),
2.W 2018 r. zawarta została umowa zniesienia wspólności praw dot. nieruchomości przy ul. (…), efektem której Wnioskodawczyni stała się - w zakresie związanym z podziałem tej współwłasności (będącej konsekwencją umowy opisanej w pkt 1 powyżej) - wyłącznym użytkownikiem wieczystym i właścicielem budynku (wyodrębnionych lokali mieszkalnych), poza lokalem nr 4 i lokalem nr (…), wraz z prawami z nimi związanymi, co nastąpiło za dopłatą ze strony Wnioskodawczyni. Jak wskazano powyżej, rok później doszło do odsprzedaży lokalu nr (…) na rzecz Wnioskodawczyni, z inicjatywy jego ówczesnego właściciela (kuzyna Wnioskodawczyni), który nabył ten lokal w ramach podziału współwłasności. Nieruchomości przy ul. (…) są wykorzystywane przez Wnioskodawczynię do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wynajmie.
3.Wnioskodawczyni odziedziczyła również nieruchomość przy ul. (…). W latach 2006-2014 dokonała 8 transakcji sprzedaży mieszkań na rzecz zamieszkujących w tych mieszkaniach lokatorów, poniżej cen rynkowych, transakcje zostały zainicjowane przez lokatorów. Wnioskodawczyni pozostały z tego spadku jeszcze 2 mieszkania, które są wykorzystywane do działalności gospodarczej polegającej na wynajmie.
4.Wnioskodawczyni odziedziczyła jeszcze mieszkanie po wuju (przy ul. (…)), które zostało sprzedane w 2005 r.
5.Wnioskodawczyni odziedziczyła ponadto wraz z innymi spadkobiercami kamienicę przy ul. (…). W 2005 r., bezpośrednio po zwrocie nieruchomości (nieruchomość przejęta na mocy tzw. dekretu Bieruta), Wnioskodawczyni wraz ze spadkobiercami sprzedała kamienicę (kamienica była w stanie ruiny).
Jak wskazano powyżej, Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmie lokali zlokalizowanych w (…).
Na dzień składania wniosku o wydanie interpretacji Wnioskodawczyni nie zamierza sprzedawać opisanych powyżej nieruchomości.
Wnioskodawczyni dopuszcza przy tym, że jeżeli samodzielnie zgłosi się do niej kupiec oferujący zadowalającą cenę, a będą jej potrzebne środki pieniężne, to może rozważyć sprzedaż działek wchodzących w skład Nieruchomości, w tym również innych niż Działki. Wnioskodawczyni nie ma obecnie zamiaru sprzedawać przy tym wszystkich działek wchodzących w skład Nieruchomości, traktuje jako swoją rezerwę majątkową. Decyzję o sprzedaży może podjąć w szczególności w przypadku wystąpienia nagłych, niespodziewanych sytuacji, takich jak np. choroba w rodzinie.
Decyzję o sprzedaży Działek Wnioskodawczyni podjęła w ciągu ostatniego roku, kiedy to nabywca złożył ofertę nabycia Działek. Nabywca sam odszukał Wnioskodawcę oraz złożył ofertę. Wnioskodawczyni wskazuje, że nie jest wykluczona sytuacja, w której nabywca Działek ostatecznie złoży ofertę na zakup innych działek niż Działki (przykładowo, działek położonych w innej części Nieruchomości).
Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego
1.Działki, objęte pytaniami nr 1 i nr 2, będące przedmiotem planowanego zbycia, to:
·dz. Nr 1,
·dz. Nr 2,
·dz. Nr 3,
·dz. Nr 4,
·dz. Nr 5,
·dz. Nr 6,
·dz. Nr 7,
·dz. Nr 8,
wszystkie działki z obrębu (…) w (…), powiat (…).
Wnioskodawczyni wskazuje jednocześnie, że jeżeli potencjalny nabywca, z którym są obecnie prowadzone rozmowy, złoży ofertę na zakup innych działek niż wymienione wyżej wprost lub większej liczby działek (ale działek z tej samej nieruchomości, działek objętych tą samą księgą wieczystą), to sprzedaż nastąpi z uwzględnieniem woli potencjalnego nabywcy i może obejmować działki o innych numerach lub w większej liczbie (przy czym należy powtórzyć : z tej samej nieruchomości) niż wskazane szczegółowo wyżej. Nie można w pełni wykluczyć takiego scenariusza. Niezależnie od tego, czy ostatecznym przedmiotem transakcji będą działki szczegółowo wymienione powyżej czy też inne działki znajdujące się w obrębie tej samej nieruchomości, co działki wymienione powyżej, okoliczności dotyczące tych działek i opisane w opisie zdarzenia przyszłego pozostają takie same (patrz pkt 2-13 poniżej).
2.Wszystkie działki mające być przedmiotem sprzedaży leżą odłogiem, stanowią majątek Wnioskodawczyni, który traktuje ona jako zabezpieczenia na przyszłość z możliwością ewentualnej sprzedaży. Wszystkie działki nie są wykorzystywane w żaden sposób, stanowią odziedziczony przez Wnioskodawczynię majątek. Na wszystkich działkach, które mają być przedmiotem sprzedaży, Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności gospodarczej. Powyższy opis zdarzenia przyszłego obejmuje w równym stopniu (tzn. okoliczności używania są takie same) również działki inne niż wymienione wprost w pkt 1 powyżej, a które mogą stanowić przedmiot sprzedaży na rzecz potencjalnego nabywcy, z którym są obecnie prowadzone rozmowy.
3.Żadna z działek mających być przedmiotem zbycia nie była i nie będzie do dnia zbycia udostępniana innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych.
4.Obecnie planowana transakcja przewiduje sprzedaż 8 działek wymienionych w pkt 1 na rzecz jednego nabywcy. Planowana sprzedaż ma nastąpić w ramach jednej transakcji. Jak wskazano w pkt 1, jeżeli potencjalny nabywca, z którym są obecnie prowadzone rozmowy, złoży ofertę na zakup innych działek niż wymienione wprost w pkt 1 lub większej ich liczby (ale działek z tej samej nieruchomości, objętych tą samą księgą wieczystą), to sprzedaż nastąpi z uwzględnieniem woli potencjalnego nabywcy i może obejmować działki o innych numerach lub w większej liczbie (przy czym należy powtórzyć: z tej samej nieruchomości) niż wskazane szczegółowo wyżej. Umowa sprzedaży działek nie będzie przewidywała żadnych szczególnych warunków sprzedaży. Cena zostanie zapłacona na rzecz Wnioskodawczyni gotówką lub przelewem, umowa zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego. Na Wnioskodawczynię nie zostaną nałożone żadne szczególne obowiązki związane przykładowo z przygotowaniem działek do zamierzeń potencjalnego nabywcy (które nie są Wnioskodawczyni znane). Należy przy tym wskazać (w odniesieniu do pyt. 3 i 4), że nabywcy zgłaszają się do Wnioskodawczyni sami. Jeżeli transakcja sprzedaży działek, która jest obecnie rozpatrywana, nie dojdzie do skutku, to w przypadku innej transakcji dotyczącej działek może być jeden nabywca, może być również więcej niż jeden nabywca - jest to przyszłość, której Wnioskodawczyni nie może przewidzieć. Wnioskodawczyni wskazuje, że warunki takich transakcji będą jednak takie same jak w przypadku transakcji rozpatrywanej z obecnym potencjalnym nabywcą, tj. taka umowa (umowy) nie będzie przewidywała żadnych szczególnych warunków sprzedaży. Cena zostanie zapłacona na rzecz Wnioskodawczyni gotówką lub przelewem, umowa zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego. Na Wnioskodawczynię nie zostaną nałożone żadne szczególne obowiązki związane przykładowo z przygotowaniem działek do zamierzeń potencjalnego nabywcy.
5.Nie udzieliła Pani i nie udzieli innemu podmiotowi, np. developerowi prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
6.Wnioskodawczyni nie udzieliła i nie udzieli innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictwa lub jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w imieniu Wnioskodawczyni w związku z transakcją sprzedaży działek.
7.Na ten moment Wnioskodawczyni nie zawarła żadnej umowy przedwstępnej. Nie można wykluczyć, że taka umowa zostanie zawarta, jeżeli potencjalny nabywca wyrazi takie żądanie. Umowa przedwstępna stanowi standardowy mechanizm mający zabezpieczyć zobowiązania obu stron planowanej transakcji do zawarcia właściwej umowy przenoszącej własność. Umowa przedwstępna nie będzie jednak przewidywać udzielenia pełnomocnictwa nabywcy, zawarcia umowy cywilnoprawnej (np. najmu) dot. sprzedawanych działek, ani uzależniać transakcji sprzedaży od spełnienia warunków w rodzaju zmiany przeznaczenia gruntu w planie miejscowym czy uzbrojenia działek.
8.Z tytułu dotychczasowej sprzedaży nieruchomości nie była Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.
9.Sprzedaż działek objętych pytaniem nr 3 będzie dokonywana na tożsamych warunkach jak w zakresie działek objętych pytaniem nr 1 i nr 2, wskazanych w pkt 1 powyżej (w związku z obecnie planowaną transakcją). Jedyna istotna różnica może polegać na innej cenie za m2, może też być więcej niż jeden nabywca.
10.Wnioskodawczyni wskazuje, że wszystkie działki objęte pytaniami sformułowanymi we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zostały nabyte przez Wnioskodawczynię co najmniej w dacie, w odniesieniu do której upłynął już termin przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 Updof (upłynęło ponad 5 lat od końca roku, w którym nabyto działki). Spadkodawca, po którym Wnioskodawczyni odziedziczyła działki w (...), zmarł 17 sierpnia 1993 r., a dział spadku i zniesienie współwłasności nastąpiło 26 sierpnia 1997 r.
11.Umowa o dziale spadku i zniesieniu współwłasności z 26 sierpnia 1997 r. nie przewidywała spłat ani dopłat. Umowa częściowego działu spadku i częściowego zniesienia współwłasności z 17 grudnia 2012 r. przewidywała dopłaty - spadkobiercy nieruchomości przy ul. (...) zostali solidarnie zobowiązani do dokonania dopłaty na rzecz spadkobierców nieruchomości przy ul. (...). Dopłata została dokonana w styczniu 2013 r. Umowa zniesienia wspólności praw z 29 marca 2018 r. przewidywała spłaty i dopłaty ze strony Wnioskodawczyni na rzecz pozostałych osób będących stronami tej umowy. Spłaty i dopłaty zostały dokonane w kwietniu 2018 r.
12.Na podstawie umowy działu spadku i zniesienia współwłasności z 1997 r. Wnioskodawczyni stała się właścicielką działek położonych w (...) („Nieruchomości” zgodnie z nomenklaturą z wniosku), bez spłat ani dopłat. Na podstawie umowy częściowego działu spadku i częściowego zniesienia współwłasności z 17 grudnia 2012 r. Wnioskodawczyni pozostała (1 z 6) współużytkownikiem wieczystym gruntu oraz współwłaścicielem budynków wyłącznie przy ul. (...). Przed zawarciem tej umowy Wnioskodawczyni była również współwłaścicielką (współużytkownikiem wieczystym) nieruchomości położonych przy ul. (...), jednak na skutek zawartej umowy nieruchomości położone przy ul. (...) przypadły grupie osób, w skład której nie wchodziła Wnioskodawczyni. Spadkobiercy nieruchomości przy ul. (...) zostali solidarnie zobowiązani do dokonania dopłaty na rzecz spadkobierców nieruchomości przy ul. (...). Dopłata została dokonana w styczniu 2013 r. Umowa sporządzona w formie aktu notarialnego obejmuje 11 osób i ma 30 stron tekstu. W razie wyrażenia przez Dyrektora KIS takiej potrzeby, Wnioskodawczyni deklaruje gotowość przedstawienia umowy, celem weryfikacji przez Dyrektora KIS innych ustaleń umowy. Na podstawie umowy zniesienia wspólności praw z 29 marca 2018 r. Wnioskodawczyni stała się - w zakresie związanym z podziałem tej współwłasności (będącej konsekwencją umowy z 17 grudnia 2012 r.) - wyłącznym użytkownikiem wieczystym i właścicielem budynku przy ul. (...) oraz (…), poza lokalem nr 4 i lokalem nr (…), wraz z prawami z nimi związanymi. Umowa zniesienia wspólności praw z 29 marca 2018 r. przewidywała spłaty i dopłaty ze strony Wnioskodawczyni na rzecz pozostałych osób będących stronami tej umowy. Spłaty i dopłaty zostały dokonane w kwietniu 2018 r. Na podstawie umowy doszło do wyodrębnienia lokalu nr 4 i jego nabycia przez D.D., a także do wyodrębnienia lokalu (…) i jego nabycia przez C.C. Własność pozostałych samodzielnych lokali prawnie niewyodrębnionych znajdujących się na nieruchomości położonej przy ul. (...), a także budynku przy ul. (...) w (…), a także powiązanych praw, przypadła Wnioskodawczyni. Umowa przewidywała również dla Wnioskodawczyni prawo pierwokupu lokalu nr 4 (ustanowione nieodpłatnie) oraz prawo pierwokupu lokali nr 1, 2 i 20 dla B.B. (ustanowione nieodpłatnie), a także prawo pierwokupu do lokalu (...) ustanowione na rzecz Wnioskodawczyni (również ustanowione nieodpłatnie). Umowa sporządzona w formie aktu notarialnego obejmuje 7 osób i ma 20 stron tekstu. W razie wyrażenia przez Dyrektora KIS takiej potrzeby, Wnioskodawczyni deklaruje gotowość przedstawienia umowy, celem weryfikacji przez Dyrektora KIS innych ustaleń umowy.
13.Wnioskodawczyni nie posiada innych nieruchomości niż wskazane we wniosku.
Pytania
1.Czy planowana transakcja zbycia Działek (lub działek położonych na Nieruchomości im odpowiadających) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2.Czy planowana transakcja zbycia Działek (lub działek położonych na Nieruchomości im odpowiadających) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, biorąc pod uwagę treść art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) Updof i przewidziany w nim termin?
3.Czy sprzedaż innych niż Działki, działek wchodzących w skład Nieruchomości, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (wniosek nie obejmuje działki nr 14)?
4.Czy sprzedaż innych niż Działki, działek wchodzących w skład Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, biorąc pod uwagę treść art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) Updof i przewidziany w nim termin (wniosek nie obejmuje działki nr 14)?
Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 2 i nr 4). W zakresie podatku od towarów i usług (pytanie nr 1 i nr 3) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pani stanowisko w sprawie
Ad. 2
W ocenie Wnioskodawczyni Planowana transakcja zbycia Działek (lub działek im odpowiadających) nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na to, że nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, jak również mając na uwadze upływ terminu przewidzianego w ww. przepisie.
Ad. 4
W ocenie Wnioskodawczyni sprzedaż innych, niż Działki, działek wchodzących w skład Nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na to, że nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, jak również mając na uwadze upływ terminu przewidzianego w ww. przepisie.
Uzasadnienie do pytania nr 2 i nr 4:
W ocenie Wnioskodawczyni planowana transakcja zbycia Działek nie nastąpi w ramach działalności gospodarczej (w rozumieniu przepisów Updof), lecz uzyskany z niej przychód będzie przypisany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) Updof.
Mając na uwadze orzecznictwo sądów administracyjnych, sprzedaż nieruchomości dokonana w ramach działalności gospodarczej powinna charakteryzować się przede wszystkim stopniem zorganizowania tego rodzaju, który świadczy o profesjonalnym charakterze sprzedaży. Jak wskazuje się w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdzenie czy przychód uzyskany w związku ze sprzedażą nieruchomości należy zakwalifikować do źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza”, wymaga każdorazowo oceny dokonanej na gruncie stanu faktycznego konkretnej sprawy, albowiem odmienność stanów faktycznych zezwala jedynie na sformułowanie pewnych wskazań, bez możliwości tworzenia uniwersalnych wzorców kontroli.
Aby w kontekście art. 5a pkt 6 czy art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 Updof ustalić granicę między działalnością gospodarczą a odpłatnym zbyciem składników majątku osobistego należy zatem przeprowadzić kompleksową analizę działań podejmowanych przez dany podmiot.
Działalność gospodarcza musi być prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły, na co wskazuje planowa realizacja określonych zadań oraz podejmowanie ich w sposób systematyczny i powtarzalny (wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2017 r., sygn. akt II FSK 1446/15). Działalność gospodarcza to jednak stan obiektywny, którego nie kreuje zgłoszenie jej prowadzenia właściwym organom. Nie ma też znaczenia subiektywne podejście podatnika, który uważa, że takiej działalności nie prowadzi.
Znaczenie ma jedynie zorganizowanie faktyczne tej działalności, na co składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, mieszczących w sobie czynności przygotowawcze oraz fazę realizacji (por. wyrok NSA z dnia 25 stycznia 2018 r., sygn. akt II FSK 3525/15).
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku w sprawie sygn. akt II FSK 4025/14 wyjaśnił, że działania podatnika w stosunku do stanowiących jego własność składników majątkowych wykazują cechy zorganizowania i ciągłości w rozumieniu art. 5a pkt 6 Updof, gdy podejmowane przez niego czynności, związane z zagospodarowaniem tego mienia i jego rozporządzaniem, będą istotnie odbiegały od normalnego wykonywania prawa własności, a nadto podatnik z operacji i tych uczyni sobie lub ma zamiar uczynienia formę stałego, ciągłego (nie okazjonalnego) źródła zarobkowania. Ciągłość działań podatnika to stałość ich wykonywania, powtarzalność, regularność i stabilność (vide wyrok NSA sygn. akt II FSK 3025/15).
Do zakwalifikowania aktywności podatnika jako działalności gospodarczej niezbędne jest również wykazanie profesjonalnego charakteru podejmowanych przez niego działań. Odróżnić od nich należy działania mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym mieniem, których cechą jest kierowanie się zasadami gospodarności (wyrok NSA z 14.07.2020 r., II FSK 749/18).
Przyjmuje się, że przy ocenie działalności osoby sprzedającej nieruchomości należy uwzględniać czynności podejmowane na poszczególnych etapach aktywności sprzedającego w ich całokształcie. Należy przede wszystkim mieć na uwadze te elementy, które łączą się z nakładami inwestycyjnymi wykraczającymi poza standardowe działania zarządu majątkiem.
To, czy dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomość prowadzi działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z tych okoliczności.
Jak wskazał Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 7 września 2021 r., sygn. akt 0112- KDIL2-1.4011.526.2021.4.MM: „W szczególności działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio określone czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji) angażując środki wykraczające poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny”.
Natomiast w zakresie kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej (w rozumieniu przepisów ustawy o PIT), w interpretacjach podkreśla się, że „jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. (...) Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej” (tak: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 2 czerwca 2020 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.291.2020.3.MK).
Co istotne, przy ocenie, czy podjęte działania stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o PIT, należy wziąć pod uwagę całokształt okoliczności danego przypadku. Jak bowiem stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 28 maja 2020 r., nr 0112- KDIL2-1.4011.264.2020.3.DJ - „na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy”.
W przedstawionym stanie faktycznym brak zaś jest podstaw dla uznania, aby w związku z planowaną transakcją zbycia Nieruchomości zostały spełnione przesłanki zarówno zorganizowania, jak i ciągłości. W pierwszej kolejności podkreślenia wymaga, że Nieruchomość została przez Wnioskodawczynię odziedziczona. Jednym z bardziej istotnych kryteriów, które należy wziąć pod rozwagę przy dokonywaniu oceny charakteru transakcji sprzedaży nieruchomości, jest sposób nabycia nieruchomości.
Należy rozróżnić sytuację, w której podatnik nabył nieruchomość planując jej sprzedaż w przyszłości (lub choćby rozważając taką możliwość), sytuację, w której zakupił nieruchomość nie mając planów co do jej przyszłej sprzedaży oraz sytuację, w której nieruchomość została przez podatnika otrzymana (np. poprzez dziedziczenie lub darowiznę).
W szczególności w tym ostatnim przypadku nie sposób jest przypisać podatnikowi zamiaru prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami przede wszystkim z tego względu, że czynność nabycia nieruchomości nastąpiła z przyczyn niezależnych od podatnika (tj. śmierci spadkodawcy). W takim przypadku brak jest elementu woli podatnika odnośnie do prowadzenia działalności gospodarczej, co samoistnie wyklucza możliwość przypisania działalność podatnika cech zorganizowania i ciągłości.
Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika również, aby podejmowane przez Wnioskodawczynię działania charakteryzowały się ponadprzeciętną intensywnością, której można byłoby przypisać miano profesjonalnego obrotu nieruchomościami.
Niezależnie od powyższego należy wskazać, że sam fakt, iż doszło do podziału odziedziczonej nieruchomości, należy uznać za niewystarczający dla kwalifikacji planowanej transakcji jako realizowanej w ramach działalności gospodarczej.
Przykładowo w tezie wyroku NSA w Warszawie z dnia 4 marca 2015 r. sygn. II FSK 855/14 wskazano, że „o kwalifikacji uzyskanych przez podatnika przychodów ze sprzedaży nieruchomości do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. nie mogą w sposób zasadniczy i wyłączny decydować takie tylko okoliczności, jak: (...) podział dużej nieruchomości gruntowej na mniejsze działki, zamiana działki gruntu z sąsiadem, w celu połączenia nabytej wskutek tej zamiany nieruchomości z inną, znajdującą się nadal w dyspozycji podatnika (dla poprawy możliwości zagospodarowania)”.
Brak zorganizowanego charakteru działalności związanej z planowanym zbyciem Nieruchomości znajduje również potwierdzenie w okoliczności, że w stosunku do Nieruchomości Wnioskodawczyni nie wnioskowała o wydanie pozwolenia na budowę, ani o wydanie warunków przyłączenia przez podmioty dostarczające media. Powyższe świadczy jednoznacznie o traktowaniu Nieruchomości przez Wnioskodawczynię jako majątku stricte osobistego. Brak jest również jakiejkolwiek akcji marketingowej nakierowanej na zbycie Działek. Nabywca sam zgłosił się do Wnioskodawczyni z propozycją nabycia Działek.
Wobec powyższego należy uznać, że planowane przez Wnioskodawczynię zbycie Działek nie będzie wypełniało znamion działalności gospodarczej, a zatem powinno zostać zakwalifikowane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 Updof.
Brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia Nieruchomości, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które wskazywałyby, że sprzedaż niezabudowanych, nieuzbrojonych, odziedziczonych Działek, wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podjęła aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.
Analogiczną ocenę należy zastosować w odniesieniu do pytania nr 4, tj. ewentualnego zdarzenia przyszłego, w ramach którego Wnioskodawczyni dokonałaby w przyszłości sprzedaży innych działek wchodzących w skład Nieruchomości, aniżeli Działki.
Wnioskodawczyni dopuszcza bowiem, że jeżeli samodzielnie zgłosi się do niej kupiec oferujący zadowalającą cenę, a będą jej potrzebne środki pieniężne, to może rozważyć sprzedaż działek wchodzących w skład Nieruchomości, innych niż Działki.
Również w stosunku do takich nieruchomości Wnioskodawczyni nie planuje prowadzić akcji reklamowej, uzyskiwać pozwoleń na budowę, dążyć do zmiany obowiązującego planu miejscowego, uzbrajać działki, itp. (tj. jej zachowanie będzie identyczne jak w stosunku do Działek). Prowadzi to do wniosku, że taka ewentualna sprzedaż również nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.). Zgodnie z jego treścią:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Treść przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w ww. ustawie albo od których zaniechano poboru podatku.
Źródła przychodów
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy:
Źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów
d) innych rzeczy,
‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że dokonane poza działalnością gospodarczą odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu.
W rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia. W związku z tym, dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.
Przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:
·odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
·zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Określenie przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej
Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m. in. łączne spełnienie trzech warunków:
·po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową,
·po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz,
·po trzecie, w sposób ciągły.
Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:
1.jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;
2.wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter;
3.prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
Zatem, każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.
Zasadniczego znaczenia dla rozstrzygnięcia tak zarysowanego problemu nabiera kwestia ustalenia właściwych relacji między regulacją art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w związku z art. 5a pkt 6), a art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) tej ustawy. Sygnalizowane w judykaturze problemy związane ze stosowaniem tych przepisów biorą się z tego, że z ich treści trudno wyinterpretować w sposób jednoznaczny, gdzie przebiega granica między tym, co stanowi obrót nieprofesjonalny, a tym co należy rozpoznawać jako czynności związane z prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej (wyrok NSA z 5 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 379/14, z 9 marca 2016 r., sygn. akt II FSK 1423/14, z 9 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 773/13 i inne).
Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.
Prowadzenie działalności gospodarczej we własnym imieniu oznacza, że związane z działalnością prawa i obowiązki dotyczą osoby fizycznej, która ją prowadzi. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki.
W związku z powyższym, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.
Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.
Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, „organizować” to „przygotowywać”, „zakładać jakieś przedsięwzięcie”, bądź w znaczeniu drugim „nadawać czemuś reguły”, „wprowadzać porządek”.
Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.
Zatem jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca 2015 roku sygn. I SA/Po 919/14:
„Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.f”.
Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.
Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód jednego z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma kluczowe znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania przychodu.
Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Pana do właściwego źródła przychodu należy ocenić również zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem udziału w całej Nieruchomości/w poszczególnych działkach, o których mowa we wniosku.
Powzięła Pani wątpliwość czy przychód z planowanej sprzedaży działek, stanowić będzie dla Pani przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W celu ustalenia prawidłowego źródła przychodów z tytułu przychodów uzyskanych ze sprzedaży udziału w całej Nieruchomości/w poszczególnych działkach, należy rozważyć, czy czynność sprzedaży powyższych udziałów zawiera znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.
Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.
W konsekwencji, o kwalifikacji uzyskanych przez podatnika przychodów ze sprzedaży nieruchomości do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mogą w sposób zasadniczy i wyłączny decydować takie okoliczności jak: ilość działek mających być przedmiotem sprzedaży, osiągnięcie zysku, złożenie uwag do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zamieszczenia ogłoszenia sprzedaży na portalach ogłoszeniowych, czy wynajęcie pośredników w obrocie nieruchomościami w celu ich sprzedaży.
Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego nie sposób zatem przyjąć, że planowana przez Panią sprzedaż działek, wygeneruje przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Całokształt okoliczności, a w szczególności zakres i cel Pani działania, fakt, że: nie podejmowała Pani ponadstandardowych działań zmierzających do sprzedaży przedmiotowych działek (ponoszenia nakładów, dzięki którym nieruchomość ta stałaby się szczególnie atrakcyjna dla potencjalnych nabywców; podejmowania działań marketingowych) sugeruje, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Z Pani inicjatywy jedynie został dokonany w 2024 r. podział działek nr 9oraz 10(wchodzących w skład Nieruchomości) na 41 mniejszych działek. Bez podziału działek sprzedaż byłaby znacznie utrudniona lub być może wręcz niemożliwa.
Pani działań nie można uznać za działania zarobkowe. Jak już wcześniej wyjaśniono, zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny.
Znaczenie dla rozpatrywanej sprawy ma więc całokształt działań jakie podejmowała Pani i będzie podejmować w odniesieniu do nieruchomości przez cały okres posiadania. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka Pani aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zauważyć należy, że działki, z której zostały wydzielone działki mające być przedmiotem sprzedaży, nie zostały nabyte przez Panią w celu dalszej odsprzedaży. Działki zostały nabyte w drodze spadku, w tym na podstawie umowy zniesienia współwłasności i działu spadku, a części udziału we współwłasności na podstawie umowy darowizny. Istotne jest również to, że działki wchodzące w skład Nieruchomości (poza działką nr 14, która nie jest objęte wnioskiem) nie są, ani nie były wykorzystywane do prowadzenia przez Panią działalności gospodarczej. Ponadto nie podejmowała Pani żadnych działania mających na celu zwiększenie atrakcyjności nieruchomości takich jak uzbrojenie terenu, wyposażenie w media, postawienie ogrodzenia. Nie ubiegała się Pani o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o pozwoleniu na budowę, zmianę przeznaczenia nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Poza podziałem nieruchomości oraz wykonaniem zjazdu, w żaden sposób nie wykorzystywała Pani Nieruchomości (oprócz działki leśnej nr 14, która nie jest objęta treścią wniosku) ani nie dokonywała na niej żadnych inwestycji. Nigdy nie prowadziła Pani żadnych działań o charakterze marketingowym, nie zatrudniała pracowników/podwykonawców zajmujących się w Pani imieniu sprzedażą lub kupnem nieruchomości. Żadna z działek mających być przedmiotem zbycia nie była i nie będzie do dnia zbycia udostępniana innym osobom na podstawie umów cywilnoprawnych. Umowa sprzedaży działek nie będzie przewidywała żadnych szczegółowych warunków sprzedaży. Nie udzieliła i nie udzieli Pani innej osobie/innemu podmiotowi pełnomocnictwa lub jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w Pani imieniu w związku z transakcją sprzedażą działek.
W związku z powyższymi okolicznościami stwierdzić należy, że w odniesieniu do sprzedaży działek nie wystąpi ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że ich sprzedaż wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Nie podejmowała/podjęła Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Całokształt okoliczności przedstawionych we wniosku wskazuje, że Pani aktywność w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym. W przedmiotowej sprawie, czynności podejmowane przez Panią wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem.
Okoliczności dotyczące nabycia działek oraz ich planowanej sprzedaży nie dają podstaw do przyjęcia, że spełnione zostaną przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkujące zaliczenie planowanej sprzedaży do działalności gospodarczej. Nie sposób zatem uznać, że w realiach analizowanej sprawy działania podejmowane przez Panią pozwalają na zakwalifikowanie sprzedaży udziału w Nieruchomości do kategorii przychodu z działalności gospodarczej.
Podsumowując, sprzedaż przez Panią działek, opisana w zdarzeniach przyszłych nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Okoliczności opisane we wniosku wskazują, że skutki podatkowe planowanej sprzedaży, należy ocenić w kontekście przesłanek wynikających z cytowanego wcześniej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pojęcie nabycia
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje czy ma to być nabycie odpłatne czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.
Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu, należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym.
Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.
Jak wskazano wyżej, moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.
Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):
Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
Nabyciem w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest więc każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną – nabywcę, przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny.
Z analizy wniosku wynika, że jest Pani wyłączną właścicielką niezabudowanej Nieruchomości położonej w (...), powiat (…). W skład Nieruchomości wchodzi m.in. 8 działek: nr 1 oraz 2-8, które powstały z podziału działki nr 9 oraz nr 10. Nabyła Pani Nieruchomość w drodze spadku po spadkodawcy zmarłym 17 sierpnia 1993 r., jak również w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności w dniu 26 sierpnia 1997 r. W 1995 r. otrzymała Pani od matki na podstawie umowy darowizny 1/54 cz. udziału we współwłasności Nieruchomości. Odziedziczyła Pani również wraz z matką oraz kuzynem mieszkającym w Anglii (współwłasność - nie doszło do działu spadku), drugą nieruchomość w (...), która była zabudowana domami pracowniczymi oraz pałacykiem. Z inicjatywy Wnioskodawczyni w 2024 r. dokonany został podział działek nr 9oraz nr 10 (wchodzących w skład Nieruchomości) na 41 mniejszych działek.
Nabycie w drodze darowizny
Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.
Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności powinna mieć formę aktu notarialnego.
Darowizna zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, jest zatem umową. Istotą jej jest bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swego majątku na rzecz innej osoby. Umowa darowizny prowadzi do przesunięcia określonego dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku osoby obdarowanej. Samo zaś przesunięcie następuje zawsze pod tytułem darmym i podyktowane jest chęcią wzbogacenia obdarowanego.
Tym samym, zawarcie umowy darowizny nieruchomości powoduje przejście jej własności na obdarowanego z chwilą zawarcia aktu notarialnego, w którym darczyńca daruje tę nieruchomość obdarowanemu, a obdarowany darowiznę przyjmuje.
Zatem za datę nabycia nieruchomości należy przyjąć dzień, w którym nastąpiła darowizna.
Nabycie w drodze spadku oraz działu spadku i zniesienia współwłasności
Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia w drodze spadku, dlatego w tym wypadku należy posiłkować się normami prawa cywilnego.
Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.) stanowi, że:
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
Według art. 924 ustawy Kodeks cywilny:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Na mocy art. 925 powołanej ustawy:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Z kolei w świetle art. 1025 § 1 ww. ustawy:
Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Tym samym, nabyła Pani w drodze spadku udział w Nieruchomości w dniu 17 sierpnia 1993 r.
Na podstawie art. 10 ust. 7 ww. ustawy:
Nie stanowi nabycia lub odpłatnego zbycia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.
Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nabytej w drodze spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę oraz czy w wyniku dokonania działu spadku nie następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku.
Według treści art. 1035 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.
Art. 1037 § 1 ww. ustawy stanowi natomiast, że:
Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.
W myśl art. 1038 § 2 Kodeksu cywilnego:
Umowny dział spadku może objąć cały spadek lub być ograniczony do części spadku.
Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Jeżeli zatem wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku działu spadku jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. W takiej sytuacji, oceniając skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, za datę nabycia należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia.
Jednakże nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w drodze działu spadku (nawet jeżeli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego w tym udziale, który przekracza udział nabyty w spadku. Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem majątkowym. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku. Nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców, należy więc traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, co do zasady, za datę nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku działu spadku, należy przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa majątkowego w wyniku działu mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz dział spadku został dokonany bez spłat i dopłat. Natomiast, gdy w wyniku działu spadku udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.
Tym samym, nabyła Pani w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności udział w Nieruchomości w dniu 26 sierpnia 1997 r.
Skutki podatkowe sprzedaży działek
Nabyła Pani Nieruchomość (działki) w wyniku spadku po spadkodawcy zmarłym 17 sierpnia 1993 r., w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności w dniu 26 sierpnia 1997 r. oraz 1/54 udziału we współwłasności Nieruchomości od matki na podstawie umowy darowizny z 1995 r.
Zatem pięcioletni okres liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie części ww. nieruchomości przez spadkodawcę (Pani matkę) oraz części nieruchomości przez Panią niewątpliwie upłynął.
Wobec powyższego planowane przez Panią zbycie działek, nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym Pani stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.
Powołane orzeczenia sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszącymi, w związku z tym, nie mają waloru wykładni powszechnie obowiązującej. Orzeczenia sądowe są dla organu nieocenionym źródłem wiedzy i materiałem poznawczym, bieżąco wykorzystywanym w toku załatwiania spraw. Z tego względu należy pamiętać, że orzeczenia mają charakter indywidualny, nie wiążą organów podatkowych i są formalnie wiążące dla organu podatkowego tylko w konkretnej sprawie. Orzeczenia nie mają mocy prawnej precedensów i charakteru wykładni powszechnie obowiązującej.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Panią w złożonym wniosku.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).
Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
