Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 2 czerwca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 17 lipca 2025 r. (wpływ 17 lipca 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą oraz posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność gospodarczą rozpoczął w roku 2016.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza od dnia 20 maja 2025 r. polega na tworzeniu (poprzez pisanie kodu źródłowego) od podstaw autorskiego oprogramowania. Jest to oprogramowanie obsługujące działanie maszyn przemysłowych (robotów).

Wnioskodawca pragnie zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za okres począwszy od dnia 20 maja 2025 r., a także chciałby stosować tę stawkę w przyszłości.

Wnioskodawca korzysta z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, na zasadach określonych w art. 30c (podatek liniowy) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wytworzone w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowi i będzie stanowić utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego na podstawie art. 74 i n. ww. ustawy.

Efekty pracy programistycznej Wnioskodawcy wykonywanej w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy są i będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: odznaczają się (i będą się odznaczały) rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są (i będą) kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej oraz nie są (nie będą) efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest i będzie tworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest i będzie ono tworzone w ramach twórczej działalności Wnioskodawcy obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów. Prace te stanowią i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania i prowadzenia produkcji oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji. Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe.

Efektem tych prac Wnioskodawcy (działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzonej w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy bezpośrednio dla potrzeb jego działalności gospodarczej) jest (i będzie) stworzenie produktów (oprogramowania), które Wnioskodawca oferuje w swojej działalności gospodarczej i które - w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy - mają i będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Opracowywane były i będą nowe lub ulepszone produkty, usługi i procesy, które wedle wiedzy Wnioskodawcy i mając na uwadze indywidualny wkład Wnioskodawcy w każdy projekt, a także coraz bogatsze doświadczenie Wnioskodawcy, są i będą albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się i będą się odróżniały od rozwiązań już funkcjonujących znanych Wnioskodawcy.

Wnioskodawca sprzedawał i będzie sprzedawał ukończone oprogramowanie.

Tworzone w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy oprogramowanie obsługuje i będzie obsługiwać realizację nowych procesów u klientów, uwzględniając zmieniające się z miesiąca na miesiąc standardy programistyczne i technologie programistyczne, a także możliwości techniczne maszyn przemysłowych (robotów). Nowy, ulepszony charakter tych produktów nie jest i nie będzie wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. Całość działalności programistycznej w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest i będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie oprogramowania, aby było użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego, a także nowym możliwościom maszyn przemysłowych i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem.

Wszystkie efekty ww. prac, prawa do których Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na klientów, zostały albo zostaną wytworzone w związku z działalnością obejmującą ww. działania.

Zasadniczo istnieje i będzie istnieć jeden rodzaj wynagrodzenia osiąganego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z tworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku. Jest to i będzie wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, w ramach których jest i będzie tworzone oprogramowanie spełniające ww. kryteria, zlecanych kolejno Wnioskodawcy przez klientów na podstawie zawartych z nimi umów.

W ramach tego jednego rodzaju wynagrodzenia Wnioskodawca osiąga i osiągnie przychody (wliczone w wynagrodzenie za świadczone usługi) z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do stworzonego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy oprogramowania, a także udzielenia klientowi prawa do wykonywania praw zależnych. Na podstawie zawartej z klientem umowy Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił bowiem na rzecz klienta majątkowe prawa autorskie do stworzonego oprogramowania (kodu źródłowego) na wszystkich polach eksploatacji określonych w umowie z klientem, jak również udziela (i będzie udzielał) zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania i przenosi (będzie przenosił) na klienta prawo udzielania zgody na wykonywanie takich praw innym podmiotom.

Warunki wynagradzania określone są w taki sposób, że Wnioskodawca otrzymuje (i będzie otrzymywał) wynagrodzenie godzinowe, liczone według stawki przypisanej dla każdej godziny roboczej, które mnoży się przez ilość godzin roboczych przeznaczonych na prace programistyczne.

W przypadku projektów jakie realizuje Wnioskodawca stawka godzinowa ustalana jest po to, aby klient otrzymał kompletne i ukończone rozwiązanie, a Wnioskodawca nie ponosił ryzyka niedoszacowania prac koniecznych do wykonania na rzecz klienta. Wynagrodzenie godzinowe jest ustalane przed przystąpieniem do prac i wypłacane po ukończeniu poszczególnych etapów prac programistycznych. Wynagrodzenie jest więc zależne od ilości i zakresu zadań. Mając na uwadze dotychczasowe relacje z klientem prace takie powinny zamykać się w ramach jednego miesiąca, ale mogą również obejmować dłuższy okres. Wnioskodawca może rozliczać również usługi, o których mowa we wniosku, za pomocą wynagrodzenia zryczałtowanego (całkowita kwota zlecenia programistycznego z góry określona przed przystąpieniem do prac), jednak również jego wysokość będzie zależna od ilości i zakresu zadań (wprost proporcjonalnie), stanowić iloczyn godzin oszacowanych przez Wnioskodawcę na realizację projektu.

Przychód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i związany z udzieleniem klientowi uprawnień w zakresie praw zależnych do tworzonego w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowania stanowiącego utwór, stanowi i będzie stanowić część wynagrodzenia netto z tytułu świadczenia usług, w ramach których tworzone jest i będzie autorskie oprogramowanie, a to z uwagi na fakt, że nakład pracy Wnioskodawcy na stworzenie unikatowych, indywidualnych i twórczych rozwiązań programistycznych zgodnych z najnowszymi, nietypowymi i unikatowymi technologiami w zakresie informatyki i programowania, stanowi w ramach dotychczasowej współpracy z klientem część czasu jaki musi on poświęcić (a zakładając dalszą pracę w takim systemie, będzie musiał poświęcić również w przyszłości) na świadczenie usług, w ramach których tworzone jest i będzie w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy autorskie oprogramowanie. Pozostała część wynagrodzenia składającego się na wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, to wynagrodzenie za czynności, z którymi nie wiąże się tworzenie kwalifikowanego IP, czynności niemające charakteru twórczego.

Wobec powyższego dochodem z kwalifikowanego prawa autorskiego są i będą dochody osiągnięte z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (majątkowych praw autorskich i praw zależnych do programu komputerowego chronionego na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wytworzonego w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy) uwzględnionego w cenie sprzedaży usług (30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, polegającej na tworzeniu oprogramowania opisanego we wniosku, Wnioskodawca ponosi (będzie ponosił w przyszłości) następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

1)      na sprzęt komputerowy (laptop), elektroniczny (smartfon) – jest to koszt niezbędny w wykonywanej działalności. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu, niemożliwe byłoby w ogóle zapisanie i odtworzenie prac programistycznych prowadzonych w ramach opisanej we wniosku działalności badawczo- rozwojowej. Smartfon służy do komunikacji z klientem i innymi kontrahentami, a więc również ma ścisły związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością programistyczną, a w jej ramach działalnością badawczo-rozwojową;

2)      na księgowość – koszt poniesiony na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). Jest to wydatek niezbędny do prowadzenia działalności w ogóle, wypełniania w tym zakresie prawnych obowiązków. Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, która polega również na prowadzeniu bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Tak więc wydatek ten jest bezpośrednio powiązany z prowadzeniem bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, gdyż ta działalność również wymaga rozliczeń podatkowych, składania deklaracji podatkowych, wystawiania faktur, rozliczania kosztów podatkowych i wypełniania pozostałych obowiązków podatnika;

3)      na obsługę prawną – która jest niezbędna w zakresie właściwego uregulowania praw autorskich, które są zbywane przez Wnioskodawcę, ale też konieczna do zgodnego z przepisami ukształtowania stosunków prawnych z klientami, aby możliwe było skorzystanie z ulgi IP Box w zakresie wytwarzania chronionych prawem autorskim programów komputerowych w ramach opisanej we wniosku działalności badawczo-rozwojowej;

4)      na użytkowanie samochodu – koszty ponoszone w związku z użytkowaniem samochodu to koszt ubezpieczenia, paliwo, opłaty za autostrady, wydatki eksploatacyjne - serwisy mechaniczne i lakiernicze, części samochodowe, płyn do spryskiwaczy, zakup i wymianę opon. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz klientów (przede wszystkim dojazdu do nich, dojazdu na ich linie produkcyjne), jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie, a więc wpływa on na efektywniejsze i lepszej jakości świadczenie usług programistycznych w ramach opisanej we wniosku działalności badawczo- rozwojowej;

5)      na usługi hotelowe – koszty konieczne w celu wykonywania bezpośrednio na liniach produkcyjnych usług polegających na tworzeniu oprogramowania, w ramach działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są per se za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z tworzonym oprogramowaniem.

Ponadto, kalkulując wskaźnik nexus, Wnioskodawca uwzględnia również wydatki poniesione na składki na ubezpieczenie społeczne, tj. składki o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które są obowiązkowe, aby móc prowadzić jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług w zakresie tworzenia oprogramowania.

W przypadku kosztów ogólnych działalności (niedających się przypisać funkcjonalnie do konkretnego przychodu) Wnioskodawca przyporządkowuje wydatki do przychodów z poszczególnych projektów według proporcji stosując tzw. „klucz przychodowy”. Proporcja ta ustalana jest jako stosunek przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wliczonych w cenę usługi w ramach poszczególnych projektów do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Koszty bezpośrednio powiązane z wytworzonym oprogramowaniem dotyczące więcej niż jednego projektu alokowane są do projektów, których dotyczą „kluczem przychodowym" ustalanym według metody wskazanej w zdaniu poprzednim. Koszty wprost powiązane z konkretnymi projektami są bezpośrednio alokowane do odpowiadających im przychodów, z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Wnioskodawca począwszy od 20 maja 2025 r. prowadzi na bieżąco i będzie prowadził na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czynności zlecone Wnioskodawcy w ramach świadczenia usług na rzecz dotychczasowego klienta nie były absolutnie wykonywane pod jego kierownictwem i podobnie będzie w przyszłości.

Podmiot, dla którego obecnie jest wytwarzane oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, ma siedzibę w (…), co wiąże się z koniecznością wyjazdów Wnioskodawcy do (…), po to aby prace programistyczne wykonywać bezpośrednio na liniach produkcyjnych, na których zlokalizowane są roboty, wymagające opracowania przez Wnioskodawcę programów komputerowych do realizacji przewidzianych dla nich zadań. Nie każde z zadań polegających na tworzeniu programów komputerowych wymaga bezpośredniej wizyty Wnioskodawcy na linii produkcyjnej, część z tych zadań jest wykonywanych w Polsce.

Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie opisanych we wniosku usług obejmujących tworzenie oprogramowania.

Wnioskodawca samodzielnie ponosi i będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W piśmie z 17 lipca 2025 r (wpływ 17 lipca 2025 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1)w odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy Pan i rozwija „oprogramowania” proszę wyjaśnić:

a)jakimi zasobami wiedzy dysponuje Pan przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Wnioskodawca przede wszystkim posiada coraz większe doświadczenie związane z pracą nad różnego rodzaju robotami zdobywane od 2016 r., które pozwala mu na wyciąganie wniosków na przyszłość z kolejnych prac programistycznych, które wykonuje. Oczywiście Wnioskodawca posiada wykształcenie specjalistyczne zdobywane w technikum elektronicznym, a później podczas studiów o specjalizacji automatyka i robotyka, co dało mu wiedzę w zakresie tworzenia oprogramowania dla urządzeń przemysłowych i pozwoliło na pierwsze doświadczenia związane z programowaniem urządzeń przemysłowych. Ponadto Wnioskodawca stale śledzi nowinki w zakresie programowania robotów przemysłowych, co daje mu aktualną wiedzę na temat zmian w zakresie rozwiązań jakie może stosować w swojej pracy, polegającej na tworzeniu dedykowanego dla konkretnych urządzeń przemysłowych oprogramowania. Ponadto Wnioskodawca ustala z klientem przed przystąpieniem do swoich prac zadania jakie ma realizować urządzenie przemysłowe, sposób ich realizacji, technologię w jakiej ma pracować, analizuje dokumentację techniczną, a to wszystko przy założeniu że i funkcjonalności i technologie stale ulegają zmianom wynikającym z zapotrzebowania klientów i dynamicznego postępu technologicznego, a także dążenia do ograniczania zużycia energii i zwiększania efektywności urządzeń przemysłowych.

b)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje/będzie Pan wykorzystywać i rozwija/będzie Pan rozwijać w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają/będą powstawać poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących?

Odpowiedź: Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija w ramach swojej działalności wiedzę i umiejętności z zakresu pisania kodu źródłowego stanowiącego program komputerowy obsługujący działanie robotów przemysłowych. Należy podkreślić, że roboty przemysłowe realizują wysokoprecyzyjne zadania na liniach produkcyjnych. Ciągle są to też nowe i inne zadania związane ze zmianą wytworów, które są produkowane na tych liniach produkcyjnych. Do produkcji używane są coraz bardziej innowacyjne materiały (np. kleje, stopy metali), półprodukty, coraz bardziej złożone technologie produkcji, które wymagają przygotowania i dostosowania do nich robotów przemysłowych, ustalenia odpowiednich parametrów (całkowicie od początku). Na Wnioskodawcy spoczywa opracowanie oprogramowania (poprzez twórcze pisanie kodu źródłowego nowej jakości), które obsłuży działanie robotów przemysłowych w odniesieniu do ww. innowacji technologicznej, co z pewnością odróżnia oprogramowanie Wnioskodawcy od dotychczas istniejącego i dostosowanego do stanu technologii na moment jego tworzenia, a co można określić mianem innowacji.

c)jakie produkty, usługi, procesy oferował/oferuje Pan dotychczas w swojej działalności?

Odpowiedź: Wnioskodawca zajmuje się programowaniem robotów przemysłowych, tj. tworzeniem programów komputerowych obsługujących działanie robotów przemysłowych. Jest i było to oprogramowanie, którego zadaniem jest i było sterowanie działaniem robotów przemysłowych, tak aby wykonywały przewidziane dla nich zadania w ustalonej sekwencji.

d)na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte są te produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź: Wnioskodawca pracuje na systemach w standardzie programowania (…). Są to specjalistyczne rozwiązania dla przemysłu, które są ciągle aktualizowane, a Wnioskodawca musi je znać i dostosować działanie robotów do kolejnych aktualizacji, które mają miejsce.

e)co Pan zaplanował i jakie cele Pan postawił?

Odpowiedź: Celem prac rozwojowych opisanych we wniosku było i jest stworzenie oprogramowania prawidłowo realizującego założone funkcje, działającego w założonej technologii, działającego bezawaryjnie, przy założeniu że i funkcjonalności i technologie stale ulegają zmianom wynikającym z zapotrzebowania klientów i dynamicznego postępu technologicznego, a także dążenia do ograniczania zużycia energii, zwiększania efektywności urządzeń przemysłowych. Wnioskodawca każdorazowo planuje realizację każdego programu komputerowego, analizuje w tym zakresie dokumentację techniczną otrzymaną od klienta.

f)co jest/będzie efektem Pana działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstanie przy realizacji opisanego projektu?

Odpowiedź: Tytułem przykładu można wskazać, że Wnioskodawca stworzył oprogramowanie, obsługujące wysokoprecyzyjne klejenie, zgrzewanie, nitowanie, bolcowanie, przenoszenie, skręcanie elementów przechodzących przez linie produkcyjne. Odbiorcy oprogramowania Wnioskodawcy przystępując do produkcji nowych produktów dostosowują linie produkcyjne do tego celu, bo w takim przypadku mamy do czynienia z nowymi elementami produktów, które wymagają precyzyjnego działania robota przemysłowego dostosowanego do nich (dedykowanego) co do milimetra i co do sekundy, a zadania poszczególnych urządzeń przemysłowych, takich jak choćby roboty, wymagają ich zaplanowania, przeprowadzenia w pewnych chronologicznym porządku z dużą precyzją, co możliwe jest i było dzięki oprogramowaniu tworzonemu przez Wnioskodawcę.

g)w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź: Wnioskodawca wykonuje zlecone mu prace programistyczne bezpośrednio na liniach produkcyjnych, na których znajdują się roboty przemysłowe. To tam opracowuje oprogramowanie analizując pracę urządzeń przemysłowych, dokonując symulacji ich działania i sprawdzając na bieżąco czy dobrane przez niego rozwiązania właściwie zarządzają pracą każdego urządzenia.

2)w czym przejawia/będzie przejawiać się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „oprogramowań”, których dotyczy wniosek?

Należy wyjaśnić jakie konkretne działania podejmuje/będzie Pan podejmował w celu opracowania nowego/rozwijanego „oprogramowania”, a w szczególności:

a)jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej „oprogramowania” zostały/zostaną podjęte w celu realizacji zlecanych zadań?

Odpowiedź: Przede wszystkim Wnioskodawca pisząc kod źródłowy oprogramowania, pisze go w taki sposób aby oprogramowanie było kompatybilne z najbardziej aktualnymi wersjami systemów (środowiska), w których działa to oprogramowanie. Podkreślenia wymaga fakt, że jest to oprogramowanie dedykowane dla konkretnych zadań robotów przemysłowych, a więc usprawnienie obejmuje twórcze opracowanie oprogramowania (pisanie kodu źródłowego) obsługującego wykonanie nowego zadania realizowanego na linii produkcyjnej, w zaktualizowanym środowisku programistycznym i technologii, a także każdorazowo eliminację błędów, które uniemożliwiały prawidłowe działanie oprogramowania wytworzonego wcześniej w praktyce gospodarczej.

b)w oparciu o jakie technologie zostało wytworzone/rozwinięte przez Pana „oprogramowanie”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej zastosowano?

Odpowiedź: Odpowiedź w zakresie stosowanych technologii zawarta jest w odpowiedzi Ad. 1d. Nowość oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę polega na pisaniu w inny, zindywidualizowany sposób kodu źródłowego oprogramowania (narzędzia, koncepcje i rozwiązania sprowadzają się właśnie do sposobu pisania kodu źródłowego), tak aby oprogramowanie spełniało wymagania i założenia, dla których jest dedykowane.

c)co powoduje, iż wytworzone nowe „oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Na czym polega oryginalność tego „oprogramowania”?

Odpowiedź: Oryginalność oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę polega na pisaniu w inny, zindywidualizowany, charakterystyczny dla Wnioskodawcy sposób kodu źródłowego oprogramowania (narzędzia, koncepcje i rozwiązania sprowadzają się właśnie do sposobu pisania kodu źródłowego), tak aby oprogramowanie spełniało wymagania i założenia, dla których jest dedykowane. Z całą też pewnością oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę odróżnia widoczne w nim indywidualne piętno Wnioskodawcy, jego charakterystyczny styl pisania kodu źródłowego.

d)zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?

Odpowiedź: W tym zakresie należy wskazać, że chodzi o twórcze zastosowanie (dobranie i zapisanie) najbardziej aktualnych i najbardziej odpowiednich rozwiązań w obrębie kodu źródłowego, pozwalających na to aby oprogramowanie obsługujące działanie robota przemysłowego zarządzało jego pracą, żeby w ciągle zmieniającym się środowisku realizował zmieniające się zadania (wedle zmian do jakich dochodzi na liniach produkcyjnych, dostosowywanych do zmieniających się zadań/produktów, jakie są na nich realizowane). To stanowi różnicę w stosunku do rozwiązań funkcjonujących wcześniej. Każda zmiana w środowisku programistycznym czy w zakresie przewidzianych dla urządzeń przemysłowych zadań wymaga stworzenia dedykowanego oprogramowania, które właściwie zarządzi pracą urządzeń przemysłowych.

3)wobec wskazania we wniosku, że:

proszę wyjaśnić:

a)jakie cele na wstępie postawił Pan sobie w zakresie poszczególnych realizowanych „oprogramowań” oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac?

Odpowiedź: Celem Wnioskodawcy było i jest stworzenie oprogramowania prawidłowo realizującego założone funkcje, działającego w założonej technologii, działającego bezawaryjnie, przy założeniu że i funkcjonalności i technologie stale ulegają zmianom wynikającym z zapotrzebowania klientów i dynamicznego postępu technologicznego, a także dążenia do ograniczania zużycia energii, zwiększania efektywności urządzeń przemysłowych. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę finansowane były i są z bieżących przychodów przez niego osiąganych.

b)jakie konkretnie cele zostały osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź: Podstawowy cel jaki został osiągnięty to kolejne bardziej nowoczesne i zaawansowane programy komputerowe stworzone przez Wnioskodawcę (samodzielnie – w kontekście zasobów ludzkich), obsługujące kolejne zadania robotów przemysłowych, co w efekcie przekłada się na kolejne zlecenia otrzymywane i realizowane przez Wnioskodawcę (przy wykorzystaniu posiadanego przez Wnioskodawcę sprzętu komputerowego, oprogramowania, przy samodzielnym finansowaniu przez Wnioskodawcę prowadzonej działalności). To wszystko przekłada się również na coraz bogatszy know-how Wnioskodawcy pozwalający na realizację coraz bardziej złożonych i zaawansowanych technologicznie programów komputerowych.

c)na czym polega/będzie polegać systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności?

Odpowiedź: Systematyczność Wnioskodawcy polega na stałym, uporządkowanym, zaplanowanym, regularnym i starannym prowadzeniu prac programistycznych, a w ich ramach prac rozwojowych.

d)czy opracowuje Pan harmonogramy przy realizacji poszczególnych „oprogramowań”? jeśli tak – to jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane (w jakim okresie?) i które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego programu komputerowego?

Odpowiedź: Każdy program komputerowy wymaga zaplanowania działań, analizy lub opracowania dokumentacji technicznej, a to wszystko musi mieć miejsce w uzgodnionym z klientem czasie. Tak więc każdorazowo Wnioskodawca musi przyjąć harmonogram prac, czasem obejmujący kilkudniowe prace, czasem miesięczne, a czasem obejmujący okres dłuższy niż miesiąc, aby wykonać oprogramowanie w odpowiednim i uzgodnionym z klientem czasie. Wnioskodawca zrealizował każdy przyjęty harmonogram.

4)czy Pana działania polegające na rozwijaniu „oprogramowania”, zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Odpowiedź: Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu „oprogramowania” zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności programu komputerowego w zestawieniu z wcześniej tworzonymi programami komputerowymi.

5)czy w przypadku rozwoju „oprogramowania” – efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią/będą stanowić nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: W przypadku rozwoju „oprogramowania” – efekty pracy Wnioskodawcy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

6)czy efekty Pana samodzielnej pracy, które nazywa Pana odpowiednio „oprogramowaniem” zawsze były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych? Czy przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „oprogramowań”?

Odpowiedź: Efekty samodzielnej pracy Wnioskodawcy, które nazywa on „oprogramowaniem”, zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „oprogramowań”.

7)w jaki sposób poszczególne umowy ze Zleceniodawcą regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Zleceniodawcę praw do konkretnego stworzonego przez Pana „oprogramowania”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „oprogramowania” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na zleceniodawcę (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Zleceniodawca)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Zawarta umowa reguluje przeniesienie majątkowych praw autorskich do wszystkich utworów stworzonych przez Wnioskodawcę na rzecz klienta (zbiorczo). Przeniesienie odbywa się na polach eksploatacji określonych w umowie, w momencie ustalenia każdego z utworów. Programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę są przypisane do zleconych zadań robota na liniach produkcyjnych (zgodnie z nimi są wyodrębnione). Taki sposób wyodrębnienia jest jasny dla Wnioskodawcy i klienta i nie wymaga już dodatkowych czynności, gdyż po implementacji programu widoczne jest realizowanie przez urządzenia przemysłowe zadań określonych z klientem, w tym w ustalonej chronologii. Przejście praw następuje na podstawie postanowień umowy niejako automatycznie. Potwierdzeniem przeniesienia praw jest wydanie klientowi kodu źródłowego oprogramowania, do czego zobowiązuje zawarta umowa i ustalenia z klientem.

8)czy sposób „przenoszenia” ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy?

Odpowiedź: Sposób „przenoszenia” ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy.

9)we wniosku wskazał Pan, że:

Należy wskazać art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wobec powyższego, skoro otrzymuje Pan wynagrodzenie za całość czynności, jakie realizuje w ramach umowy, które to wynagrodzenie obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie praw własności intelektualnej na klienta, to należy jednoznacznie wskazać czy ulgą IP Box zamierza Pan objąć dochód wyłącznie z tytułu przenoszenia na klienta praw do „programu komputerowego”, czy także zamierza Pan objąć dochód z tytułu innych czynności, które to wynagrodzenie również obejmie?

Jeżeli ulgą IP Box zamierza Pan objąć dochód wyłącznie z tytułu przenoszenia na klienta praw do „programu komputerowego”, to należy wyjaśnić w jaki sposób określa Pan wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich w wynagrodzeniu uzyskiwanym w ramach zawartej umowy?

Odpowiedź: Wnioskodawca zamierza objąć ulgą IP Box dochód wyłącznie z tytułu przenoszenia na klienta praw do „programu komputerowego” i nie zamierza objąć nią dochodu z tytułu innych czynności, które wynagrodzenie wypłacane przez klienta również obejmuje/obejmie. Wartość wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich a także praw zależnych wyliczana jest proporcjonalnie w stosunku do stopnia skomplikowania projektu i czasu przeznaczonego stricte na prace programistyczne w stosunku do czasu poświęcanego na cały projekt, który obejmuje również spotkania, analizę dokumentacji, zapoznanie się z linią produkcyjną itp. Dochód z tytułu przenoszenia na klienta praw do „programu komputerowego” nigdy nie wynosi i nie będzie wynosił 100% wynagrodzenia uzyskiwanego od klienta.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca w związku z tworzonymi w ramach działalności badawczo-rozwojowej programami komputerowymi obsługującymi działanie maszyn przemysłowych (robotów) stanowiącymi utwór, może rozliczać dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzące z przeniesienia autorskich praw majątkowych do tychże programów komputerowych i przeniesienia (udzielenia) uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, uwzględnione w cenie świadczonych usług obejmujących tworzenie oprogramowań, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności Wnioskodawca może korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%?

2.Czy wydatki na:

1)sprzęt komputerowy, elektroniczny;

2)księgowość;

3)obsługę prawną;

4)użytkowanie samochodu;

5)składki na ubezpieczenia społeczne;

6)usługi hotelowe;

uznać można za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 1

W zakresie pytania pierwszego zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Kolejne programy komputerowe, które wytwarza i będzie wytwarzał Wnioskodawca, stanowią i będą stanowić ulepszenie wcześniejszego oprogramowania jakie wytwarzał Wnioskodawca (są i będą tworzone przy zastosowaniu nowości w zakresie rozwiązań programistycznych i technologii, są i będą dostosowane do zmieniających się potrzeb klientów i użytkowników oprogramowania, a więc wykorzystywane w ramach nowych zastosowań, są i będą tworzone z wykorzystaniem stale poszerzanego doświadczenia i poszerzanej wiedzy Wnioskodawcy).

Powyższa działalność Wnioskodawcy jest i będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie programów komputerowych aby były użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem, a nie skierowana na rutynowe wprowadzanie zmian (w tym dostosowujących tylko istniejący program komputerowy do szczególnej specyfiki i szczególnych wymagań klientów) lub skierowana na powielanie tych samych rozwiązań. Ww. oprogramowanie jest i będzie tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów. Prace te stanowią i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania i prowadzenia produkcji oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji.

Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe. Oprogramowanie jest i będzie tworzone przy uwzględnieniu standardów programistycznych, a także najnowszych, nietypowych i unikatowych (stale zmieniających się) technologii i rozwiązań programistycznych, które Wnioskodawca na bieżąco śledzi, wykorzystując je w kolejnych tworzonych programach komputerowych, co też wyróżnia Wnioskodawcę wśród jego konkurencji. Oprogramowanie Wnioskodawcy jest i będzie albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżnia się i będzie się odróżniać od rozwiązań już funkcjonujących, które są znane Wnioskodawcy.

Opisana we wniosku działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę bezpośrednio przez niego dla potrzeb jego działalności gospodarczej.

Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy, prawa do których przeniósł albo będzie przenosił na klientów zostały albo zostaną przez Wnioskodawcę wytworzone w związku z działalnością obejmującą ww. działania.

Tym samym oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest i będzie tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i spełnia te przesłanki.

Efektem pracy Wnioskodawcy, o której mowa we wniosku, jest i będzie wyłącznie kod źródłowy, a więc program komputerowy. Wytworzone od początku do końca przez Wnioskodawcę oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowi i będzie stanowić utwór (będący programem komputerowym) podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego zgodnie z art. 74 i n ww. ustawy, gdyż efekty pracy programistycznej Wnioskodawcy:

-odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny.

Tak więc oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki określone w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym stwierdzić należy, że dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, a także udzielenia klientowi prawa do wykonywania praw zależnych do programu komputerowego i przeniesienia na klienta prawa udzielania zgody na wykonywanie takich praw innym podmiotom, wyliczony z przychodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę z wynagrodzenia netto otrzymywanego z tytułu świadczenia usług obejmujących tworzenie oprogramowania komputerowego, uzyskiwany przez Wnioskodawcę w związku z tworzeniem w ramach działalności badawczo-rozwojowej programów komputerowych, stanowiących utwór w rozumieniu przepisów prawa autorskiego, wliczony w cenę usług świadczonych na rzecz klientów Wnioskodawcy, stanowi i będzie stanowił dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym bardziej, że Wnioskodawca na bieżąco prowadzi i będzie prowadził, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję, która pozwoli na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca w związku z tworzonymi w ramach działalności badawczo-rozwojowej programami komputerowymi stanowiącymi utwór, może rozliczać dochody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzące z przeniesienia jego autorskich praw majątkowych do tychże programów komputerowych, a także udzielenia klientowi przysługującego Wnioskodawcy prawa do wykonywania praw zależnych do tychże programów komputerowych, uwzględnione w cenie świadczonych usług obejmujących tworzenie programów komputerowych, zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji takiego stanu rzeczy Wnioskodawca może korzystać z preferencyjnego opodatkowania ww. dochodów według stawki 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 2 – za koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca uznaje wydatki (a więc kwoty faktycznie wydane), poniesione przez podatnika, w celu uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, niewymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodu.

Z uwagi na to, że działania Wnioskodawcy zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, ponosi on i będzie ponosił w przyszłości wydatki wskazane we wniosku w opisie stanów faktycznych / zdarzeń przyszłych.

W ocenie Wnioskodawcy wydatki te, w sytuacji gdy dotyczą całej działalności gospodarczej Wnioskodawcy (przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe, tzn. stanowią koszty pośrednie całej działalności gospodarczej Wnioskodawcy), Wnioskodawca powinien przyporządkowywać do przychodów z kwalifikowanych IP według proporcji stosując tzw. klucz przychodowy. Proporcja ta powinna być ustalana jako stosunek przychodów ze zbycia kwalifikowanych IP do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Koszty wprost i funkcjonalnie powiązane z przychodem z danego kwalifikowanego IP, które w sposób bezpośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu (tzn. koszty bezpośrednie), w ocenie Wnioskodawcy powinny być bezpośrednio alokowane do odpowiadających im przychodów, z pominięciem przychodowego klucza alokacji.

Z uwagi na brak przepisów, które regulowałyby ww. kwestie częściowego przypisania kosztów do przychodów w związku z obliczeniem dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, należy w tym miejscu odwołać się do art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który to przepis w takim przypadku należałoby stosować na zasadzie analogii. Zgodnie z jego treścią, jeśli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W orzecznictwie wskazuje się, że sposób alokacji powinien być skonstruowany tak, aby podział kosztów w możliwie najbardziej precyzyjny (zbliżony do rzeczywistości) sposób odpowiadał podziałowi działalności. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę do konkretnego przychodu z kwalifikowanego IP, Wnioskodawca powinien przyporządkować wydatki do przychodów z kwalifikowanego IP według proporcji, zgodnie z tzw. kluczem przychodowym.

Reasumując należy wskazać, że w ocenie Wnioskodawcy wszystkie wskazane powyżej kategorie wydatków, jako niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej będącej działalnością badawczo-rozwojową (co zostało opisane i wyjaśnione w opisie stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych), bez względu na to czy są tzw. kosztami pośrednimi (których przypisanie wprost do danego rodzaju przychodu nie jest możliwe) czy bezpośrednimi (które są powiązane z konkretnym rodzajem przychodu) są kosztami prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a to z uwagi na fakt, że koszty tego typu są bezpośrednio powiązane z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę, a w konsekwencji z wytwarzaniem opisanych we wniosku programów komputerowych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1571 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.),

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych oznacza to: prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzona przez Pana działalność gospodarcza polega na tworzeniu (poprzez pisanie kodu źródłowego) od podstaw autorskiego oprogramowania obsługującego działanie maszyn przemysłowych (robotów). Tworzone w ramach Pana działalności gospodarczej oprogramowanie obsługuje i będzie obsługiwać realizację nowych procesów u klientów, uwzględniając zmieniające się z miesiąca na miesiąc standardy programistyczne i technologie programistyczne, a także możliwości techniczne maszyn przemysłowych (robotów). Pracuje Pan na systemach w standardzie programowania (…). Są to specjalistyczne rozwiązania dla przemysłu, które są ciągle aktualizowane, a Pan musi je znać i dostosować działanie robotów do kolejnych aktualizacji, które mają miejsce. Wykonuje Pan zlecone prace programistyczne bezpośrednio na liniach produkcyjnych, na których znajdują się roboty przemysłowe. To tam opracowuje Pan oprogramowanie analizując pracę urządzeń przemysłowych, dokonując symulacji ich działania i sprawdzając na bieżąco czy dobrane przez Pana rozwiązania właściwie zarządzają pracą każdego urządzenia. Stworzył Pan stworzył oprogramowanie, obsługujące wysokoprecyzyjne klejenie, zgrzewanie, nitowanie, bolcowanie, przenoszenie, skręcanie elementów przechodzących przez linie produkcyjne. Odbiorcy Pana oprogramowania przystępując do produkcji nowych produktów dostosowują linie produkcyjne do tego celu, bo w takim przypadku mamy do czynienia z nowymi elementami produktów, które wymagają precyzyjnego działania robota przemysłowego dostosowanego do nich (dedykowanego) co do milimetra i co do sekundy, a zadania poszczególnych urządzeń przemysłowych, takich jak choćby roboty, wymagają ich zaplanowania, przeprowadzenia w pewnych chronologicznym porządku z dużą precyzją, co możliwe jest i było dzięki oprogramowaniu tworzonemu przez Pana. Efekty Pana samodzielnej pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem”, zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „oprogramowań”. Zawarta umowa reguluje przeniesienie majątkowych praw autorskich do wszystkich utworów stworzonych przez Pana na rzecz klienta (zbiorczo). Przeniesienie odbywa się na polach eksploatacji określonych w umowie, w momencie ustalenia każdego z utworów. Sposób „przenoszenia” ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy. Całość działalności programistycznej w ramach Pana działalności gospodarczej jest i będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie oprogramowania, aby było użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego, a także nowym możliwościom maszyn przemysłowych i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Wskazał Pan, że efekty Pana pracy programistycznej wykonywanej w ramach działalności gospodarczej są i będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: odznaczają się (i będą się odznaczały) rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są (i będą) kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej oraz nie są (nie będą) efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Stwierdził Pan, że efektem Pana prac prac jest (i będzie) stworzenie produktów (oprogramowania), które oferuje Pan w swojej działalności gospodarczej i które - w stosunku do dotychczasowej Pana działalności - mają i będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Opracowywane były i będą nowe lub ulepszone produkty, usługi i procesy, które wedle Pana wiedzy i mając na uwadze indywidualny Pana wkład w każdy projekt, a także coraz bogatsze Pana doświadczenie, są i będą albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się i będą się odróżniały od rozwiązań już funkcjonujących znanych Panu. Wyjaśnił Pan, że pisząc kod źródłowy oprogramowania, pisze go Pan w taki sposób aby oprogramowanie było kompatybilne z najbardziej aktualnymi wersjami systemów (środowiska), w których działa to oprogramowanie. Jest to oprogramowanie dedykowane dla konkretnych zadań robotów przemysłowych, a więc usprawnienie obejmuje twórcze opracowanie oprogramowania (pisanie kodu źródłowego) obsługującego wykonanie nowego zadania realizowanego przez robota, w zaktualizowanym środowisku programistycznym i technologii, a także każdorazowo eliminację błędów, które uniemożliwiały prawidłowe działanie oprogramowania wytworzonego wcześniej w praktyce gospodarczej. Pracuje Pan na systemach w standardzie programowania (…). Są to specjalistyczne rozwiązania dla przemysłu, które są ciągle aktualizowane, a Pan musi je znać i dostosować działanie robotów do kolejnych aktualizacji, które mają miejsce. Nowość i oryginalność oprogramowania tworzonego przez Pana polega na pisaniu w inny, zindywidualizowany sposób kodu źródłowego oprogramowania (narzędzia, koncepcje i rozwiązania sprowadzają się właśnie do sposobu pisania kodu źródłowego), tak aby oprogramowanie spełniało wymagania i założenia, dla których jest dedykowane. Różnicę w stosunku do rozwiązań funkcjonujących wcześniej stanowi twórcze zastosowanie (dobranie i zapisanie) najbardziej aktualnych i najbardziej odpowiednich rozwiązań w obrębie kodu źródłowego, pozwalających na to aby oprogramowanie obsługujące działanie robota przemysłowego tak zarządzało jego pracą, żeby w ciągle zmieniającym się środowisku realizował zmieniające się zadania. Każda zmiana w środowisku programistycznym czy w zakresie przewidzianych dla urządzeń przemysłowych zadań wymaga stworzenia dedykowanego oprogramowania, które właściwie zarządzi pracą urządzeń przemysłowych.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że celem prac opisanych we wniosku było i jest stworzenie oprogramowania prawidłowo realizującego założone funkcje, działającego w założonej technologii, działającego bezawaryjnie, przy założeniu że i funkcjonalności i technologie stale ulegają zmianom wynikającym z zapotrzebowania klientów i dynamicznego postępu technologicznego, a także dążenia do ograniczania zużycia energii, zwiększania efektywności urządzeń przemysłowych. Prace prowadzone przez Pana finansowane były i są z bieżących przychodów przez niego osiąganych. Podstawowy cel jaki został osiągnięty to kolejne bardziej nowoczesne i zaawansowane programy komputerowe stworzone przez Pana (samodzielnie – w kontekście zasobów ludzkich), obsługujące kolejne zadania robotów przemysłowych, co w efekcie przekłada się na kolejne zlecenia otrzymywane i realizowane przez Pana (przy wykorzystaniu posiadanego przez Pana sprzętu komputerowego, oprogramowania, przy samodzielnym finansowaniu przez Pana prowadzonej działalności). To wszystko przekłada się również na coraz bogatszy Pana know-how pozwalający na realizację coraz bardziej złożonych i zaawansowanych technologicznie programów komputerowych. Systematyczność polega na stałym, uporządkowanym, zaplanowanym, regularnym i starannym prowadzeniu prac programistycznych, a w ich ramach prac rozwojowych. Każdy program komputerowy wymaga zaplanowania działań, analizy lub opracowania dokumentacji technicznej, a to wszystko musi mieć miejsce w uzgodnionym z klientem czasie. Każdorazowo musi Pan przyjąć harmonogram prac, czasem obejmujący kilkudniowe prace, czasem miesięczne, a czasem obejmujący okres dłuższy niż miesiąc, aby wykonać oprogramowanie w odpowiednim i uzgodnionym z klientem czasie. Wskazał Pan, że zrealizował każdy przyjęty harmonogram.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że posiada Pan coraz większe doświadczenie związane z pracą nad różnego rodzaju robotami zdobywane od 2016 r., które pozwala Panu na wyciąganie wniosków na przyszłość z kolejnych prac programistycznych, które wykonuje. Posiada Pan wykształcenie specjalistyczne zdobywane w technikum elektronicznym, a później podczas studiów o specjalizacji automatyka i robotyka, co dało Panu wiedzę w zakresie tworzenia oprogramowania dla urządzeń przemysłowych i pozwoliło na pierwsze doświadczenia związane z programowaniem urządzeń przemysłowych. Ponadto stale śledzi Pan nowinki w zakresie programowania robotów przemysłowych, co daje Panu aktualną wiedzę na temat zmian w zakresie rozwiązań jakie może stosować w swojej pracy, polegającej na tworzeniu dedykowanego dla konkretnych urządzeń przemysłowych oprogramowania. Ponadto ustala Pan z klientem przed przystąpieniem do swoich prac zadania jakie ma realizować urządzenie przemysłowe, sposób ich realizacji, technologię w jakiej ma pracować, analizuje dokumentację techniczną, a to wszystko przy założeniu że i funkcjonalności i technologie stale ulegają zmianom wynikającym z zapotrzebowania klientów i dynamicznego postępu technologicznego, a także dążenia do ograniczania zużycia energii i zwiększania efektywności urządzeń przemysłowych. Wykorzystuje i rozwija Pan w ramach swojej działalności wiedzę i umiejętności z zakresu pisania kodu źródłowego stanowiącego program komputerowy obsługujący działanie robotów przemysłowych. Podkreśla Pan, że roboty przemysłowe realizują wysokoprecyzyjne zadania na liniach produkcyjnych. Ciągle są to też nowe i inne zadania związane ze zmianą wytworów, które są produkowane na tych liniach produkcyjnych. Do produkcji używane są coraz bardziej innowacyjne materiały (np. kleje, stopy metali), półprodukty, coraz bardziej złożone technologie produkcji, które wymagają przygotowania i dostosowania do nich robotów przemysłowych, ustalenia odpowiednich parametrów (całkowicie od początku). Na Panu spoczywa opracowanie oprogramowania (poprzez twórcze pisanie kodu źródłowego nowej jakości), które obsłuży działanie robotów przemysłowych w odniesieniu do ww. innowacji technologicznej, co z pewnością odróżnia Pana oprogramowanie od dotychczas istniejącego i dostosowanego do stanu technologii na moment jego tworzenia, a co można określić mianem innowacji. Zajmuje się Pan programowaniem robotów przemysłowych, tj. tworzeniem programów komputerowych obsługujących działanie robotów przemysłowych. Jest i było to oprogramowanie, którego zadaniem jest i było sterowanie działaniem robotów przemysłowych, tak aby wykonywały przewidziane dla nich zadania w ustalonej sekwencji. Pracuje Pan na systemach w standardzie programowania (…). Są to specjalistyczne rozwiązania dla przemysłu, które są ciągle aktualizowane, a Pan musi je znać i dostosować działanie robotów do kolejnych aktualizacji, które mają miejsce.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;
• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

• planowaniu produkcji oraz
• projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Wskazał Pan, że autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku jest i będzie tworzone w ramach Pana twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów. Prace te stanowią i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi Informatycznych lub oprogramowania, do planowania i prowadzenia produkcji oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie produkcji. Nie są to i nie będą działania rutynowe ani okresowe. Efekty Pana pracy programistycznej wykonywanej w ramach działalności gospodarczej są i będą utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: odznaczają się (i będą się odznaczały) rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, są (i będą) kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej oraz nie są (nie będą) efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Całość działalności programistycznej w ramach Pana działalności gospodarczej jest i będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie oprogramowania, aby było użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego, a także nowym możliwościom maszyn przemysłowych i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem. Pana działania polegające na rozwijaniu „oprogramowania” zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności programu komputerowego w zestawieniu z wcześniej tworzonymi programami komputerowymi.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

–prowadzona przez Pana działalność gospodarcza polega na tworzeniu (poprzez pisanie kodu źródłowego) od podstaw autorskiego oprogramowania. Jest to oprogramowanie obsługujące działanie maszyn przemysłowych (robotów);

-autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest i będzie tworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

–efekty Pana samodzielnej pracy, które nazywa Pan „oprogramowaniem”, zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych „oprogramowań”;

-na podstawie zawartej z klientem umowy przenosi Pan na rzecz klienta majątkowe prawa autorskie do stworzonego oprogramowania (kodu źródłowego) na polach eksploatacji określonych w umowie z klientem. Sposób „przenoszenia” ww. praw każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności następuje z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tejże ustawy;

-prowadzi Pan i będzie prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-zamierza Pan zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za okres począwszy od 20 maja 2025 r., a także chciałby Pan stosować tę stawkę w przyszłości.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Należy wskazać, że w art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Zatem należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Mając powyższe na uwadze, tworzone przez Pana autorskie prawo do programu komputerowego (oprogramowanie) jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (oprogramowania) będzie stanowić dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym będzie Pan mógł zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2025 i za lata kolejne, o ile zmianie nie ulegnie przedstawiony stan faktyczny.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Pana na:

1)sprzęt komputerowy (laptop), sprzęt elektroniczny (smartfon);

2)księgowość;

3)obsługę prawną;

4)użytkowanie samochodu (ubezpieczenie, paliwo, opłaty za autostrady, wydatki eksploatacyjne - serwisy mechaniczne i lakiernicze, części samochodowe, płyn do spryskiwaczy, zakup i wymianę opon);

5)składki na ubezpieczenia społeczne;

6)usługi hotelowe,

mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.