Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2025 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia, czy w związku z uregulowaniem należności Wnioskodawcy w stosunku do uczestników Systemu wyrażonych w walutach obcych przez Centralę w walucie wynikającej z umowy zawartej przez Spółkę z danym uczestnikiem Systemu po stronie Wnioskodawcy będą powstawać dodatnie lub ujemne różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o PDOP.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: PDOP), podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Dla celów PDOP, Spółka ustala różnice kursowe na podstawie art. 15a ustawy o PDOP, tj. stosując tzw. metodę podatkową ustalania różnic kursowych.

Wnioskodawca jest członkiem międzynarodowej grupy Y (dalej: Grupa) będącej jednym z największych producentów i dystrybutorów (…) na świecie. Spółka jest podmiotem dystrybucyjnym produktów marek należących do Grupy na rynku lokalnym. Spółka zajmuje się importem i sprzedażą na terenie Polski produktów marki (…).

W związku z powyższym, w ramach swojej działalności Spółka dokonuje zakupów towarów od innych spółek z Grupy. Umowy sprzedaży towarów zawierane są w walutach obcych. W konsekwencji, również należności wynikające z powyższych umów wyrażane są w walutach obcych.

Wcześniej Spółka regulowała faktury wyrażone w walutach obcych (głównie w EUR lub USD) w tych walutach zakupionych od banku. Rozliczenie zakupu walut następowało poprzez obciążenie rachunku bankowego Spółki prowadzonego w PLN równowartością zakupionych walut (tzw. dzień waluty obciążenia rachunku bankowego Wnioskodawcy). W dniu waluty obciążenia następowało uznanie subkonta Wnioskodawcy prowadzonego w walutach obcych. W tym samym dniu następowało obciążenie subkonta w walutach obcych w kwocie zakupionej waluty i przekazanie płatności z banku, od którego Spółka zakupiła waluty obce (bank A), do banku beneficjenta (bank B). Efektywnie zobowiązania Spółki wyrażone w walutach obcych, były zatem regulowane w tych walutach, a nie w PLN.

W celu ułatwienia i uproszczenia rozliczeń z kontrahentami zagranicznymi, Wnioskodawca 1 września 2024 r. przystąpił do systemu wielostronnych kompensat wzajemnych należności i zobowiązań - tzw. nettingu (dalej: Netting lub System). Podstawę funkcjonowania systemu Nettingu stanowi Netting Agreement (dalej: Umowa) zawarta pomiędzy Spółką jako uczestnikiem systemu a inną spółką z Grupy, która w ramach systemu Nettingu pełni funkcję podmiotu centralnego (dalej: Centrala).

Wskazać należy, że aktualnie finalizowane są prace nad wdrożeniem nowej umowy, na mocy której zmieni się podmiot pełniący funkcję Centrali w ramach Systemu na inny podmiot z Grupy. Nie będzie to jednak miało wpływu na warunki i sposób działania Systemu.

Z perspektywy funkcjonowania Systemu, istotne są trzy etapy (daty):

 i. Data powiadomienia (eng. Notification date) - dzień, w którym Spółka, jako uczestnik Systemu, informuje Centralę o kwocie i odbiorcach płatności w danym miesiącu;

ii. Data uzgodnienia (eng. Statement/Contract date) - dzień, w którym Centrala negocjuje z bankami kursy wymiany walut i wysyła do stron Systemu zestawienia dot. kwot

    płatności (w przypadku Spółki - wartość PLN do zapłaty);

iii. Data rozliczenia (eng. Settlement date) - data transferu środków, zarówno do odbiorców płatności jak i Centrali.

Wnioskodawca jako uczestnik systemu Nettingu zgłasza do Centrali w dacie powiadomienia, poprzez system informatyczny, wszystkie płatności w stosunku do innych uczestników Systemu. Zgłoszenie obejmuje łączną wartość wymagalnych płatności wraz z listą dokumentów składających się na daną kwotę w określonej walucie z danego miesiąca w stosunku do każdego uczestnika systemu.

Centrala, zgodnie z postanowieniami Umowy, jest upoważniona do uregulowania zobowiązań Wnioskodawcy w stosunku do uczestników Systemu. Rozliczenie w dacie uzgodnienia należności w stosunku do uczestnika przez Centralę skutkuje wygaśnięciem zobowiązania Wnioskodawcy w stosunku do danego uczestnika.

Należności Wnioskodawcy w stosunku do uczestników Systemu są regulowane przez Centralę w walucie wynikającej z umowy zawartej przez Spółkę z danym uczestnikiem Systemu w dacie rozliczenia. Centrala działa jak kantor wymiany walut, który dodatkowo ureguluje zobowiązanie Spółki wyrażone w odpowiedniej walucie, właśnie w tej walucie.

Natomiast Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty w dacie rozliczenia na rzecz Centrali łącznej kwoty wynikającej z rozliczenia przekazanego przez Centralę w polskich złotych. W tym kontekście należy wskazać, że w styczniu 2025 r. Spółka dołączyła do istniejącego w Grupie systemu kompleksowego zarządzania płynnością finansową (ang. Cash Management System; dalej: „Cash pooling”), uczestnikiem którego jest również Centrala. Saldo Spółki w systemie Cash poooling jest prowadzone w polskich złotych. Spółka rozpoczęła korzystanie z systemu Cash pooling 3 lutego 2025 r.

W związku z powyższym, aktualnie uregulowanie zobowiązań Spółki wobec Centrali z tytułu Nettingu odbywa się przy wykorzystaniu Cash poolingu. Zapłata na rzecz Centrali jest realizowana w formie transferów (zapisów) wewnętrznych inicjowanych przez Centralę w ciężar salda Spółki w systemie Cash pooling. Kwota transferu jest ustalana w oparciu o łączną wartość płatności zgłoszonych przez Spółkę do rozliczenia w ramach Nettingu, po odjęciu ewentualnych płatności na rzecz Spółki zgłoszonych przez uczestników Systemu, przeliczoną na polskie złote według kursu wynikającego z transakcji walutowych dokonanych pomiędzy Centralą a bankiem uzgodnionego na dzień rozliczenia, z uwzględnieniem zapłaty za oraz wyniku z rozliczenia kontraktów typu forward opisanych poniżej.

Dodatkowo Centrala zawiera cykliczne kontrakty typu forward w celu zabezpieczenia kursów walut. Kurs w ramach transakcji forward jest „zestawiany” z kursem zastosowanym przez Centralę. Wynikające z tego różnice kursowe (dodatnie lub ujemne) są potrącane/regulowane w ramach Systemu.

Wartość pierwotnego kosztu Wnioskodawcy wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na PLN według średniego kuru NBP może odbiegać (być wyższa lub niższa) od wartości tego kosztu w dniu uregulowania zobowiązań (tj. w dacie uzgodnienia) przeliczonej według kursu waluty obowiązującego w dniu rozliczenia, tj. kursu, który będzie faktycznie zastosowany do uregulowania zobowiązania wobec Centrali w dniu rozliczenia (z zastrzeżeniem, że wynik na rozliczeniu transakcji typu forward rozliczany jest osobno).

Wnioskodawca ustalając wysokość różnic kursowych dla celów podatkowych nie stosuje tzw. metody rachunkowej, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP.

Wnioskodawca wskazuje, że w odniesieniu do rozliczeń w ramach opisanego Systemu w związku z powstałymi różnicami kursowymi, na rzecz Wnioskodawcy została wydana pozytywna interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 maja 2023 r. (Znak 0114-KDIP2-2.4010.125.2023.1.AP), w której organ podatkowy potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, że w związku z uregulowaniem należności Spółki w stosunku do uczestników Systemu wyrażonych w walutach obcych przez Centralę w walucie płatności należnej danemu uczestnikowi Systemu od Spółki po stronie Spółki będą powstawać dodatnie lub ujemne różnice kursowe, w rozumieniu art. 15a ust. 2 oraz ust. 3 Ustawy o PDOP. Niemniej jednak, w związku ze zmianą stanu faktycznego polegającą na przystąpieniu Spółki do Cash poolingu, zmiany podmiotu działającego w roli Netting Center jak i delikatnej modyfikacji sposobu zapłaty należności Spółki wobec Centrali z tytułu Nettingu, Spółka zdecydowała o wystąpienie z kolejnym wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego.

Pytanie

Czy w związku z uregulowaniem należności Wnioskodawcy w stosunku do uczestników Systemu wyrażonych w walutach obcych przez Centralę w walucie wynikającej z umowy zawartej przez Spółkę z danym uczestnikiem Systemu po stronie Wnioskodawcy będą powstawać dodatnie lub ujemne różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o PDOP?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, w związku z uregulowaniem należności Wnioskodawcy w stosunku do uczestników Systemu wyrażonych w walutach obcych przez Centralę w walucie wynikającej z umowy zawartej przez Spółkę z danym uczestnikiem Systemu po stronie Wnioskodawcy będą powstawać dodatnie lub ujemne różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 oraz ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.; dalej: ustawa o PDOP).

- Różnice kursowe - regulacje ogólne

Zgodnie z art. 9b ust. 1 ustawy o PDOP podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1) art. 15a, albo

2) przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez firmy audytorskie.

Zgodnie natomiast z powołanym powyżej art. 15a ust. 1 różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Jak Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego (winno być: stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego), ustalając wysokość różnic kursowych dla celów podatkowych nie stosuje tzw. metody rachunkowej, o której mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o PDOP. Tym samym, kwestie wystąpienia (bądź niewystąpienia) różnic kursowych w przypadku Spółki należy ustalać w oparciu o art. 15a ustawy o PDOP.

Dodatnie różnice kursowe powstają m.in. jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia (art. 15a ust. 2 pkt 2 ustawy o PDOP). Ujemne różnice kursowe powstają natomiast m.in., jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia (art. 15a ust. 3 pkt 2 ustawy o PDOP). Co istotne, przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w art. 15a ust. 2 i 3 ustawy o PDOP, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15a ust. 7 ustawy o PDOP, za koszt poniesiony w rozumieniu powołanych powyżej regulacji, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w powyższych regulacjach - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.

Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, że różnice kursowe w rozumieniu art. 15a ustawy o PDOP (dodatnie lub ujemne) powstają, gdy:

1) zobowiązanie (koszt uzyskania przychodów) jest wyrażone w walucie obcej;

2) uregulowanie (realizacja) zobowiązania następuje również w walucie obcej;

3) między dniem powstania zobowiązania i należności a dniem spłaty tego zobowiązania lub otrzymania należności wystąpiła różnica w kursie waluty.

Jednocześnie dla powstania różnic kursowych nie jest konieczne dokonywanie faktycznego transferu środków pieniężnych. Różnice kursowe mogą powstać w przypadku uregulowania zobowiązania w jakiejkolwiek formie, przy czym w ustawie jedynie jako przykład wskazane zostało potrącenie wierzytelności.

W przedmiotowym wypadku zobowiązanie Spółki do zapłaty zobowiązań wynikających z transakcji handlowych wyrażonych w walutach obcych zostanie wykonane przez podmiot trzeci (Centralę) właśnie w tych walutach, w zamian za co Spółka będzie zobowiązana do uregulowania zobowiązania względem Centrali. Takie rozwiązanie jest podobne do umowy przekazu.

Zgodnie z art. 9211 (winno być: art. 921¹) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm., dalej: K.c.), kto przekazuje drugiemu (odbiorcy przekazu) świadczenie osoby trzeciej (przekazanego), upoważnia tym samym odbiorcę przekazu do przyjęcia, a przekazanego do spełnienia świadczenia na rachunek przekazującego.

Natomiast na podstawie art. 9211 § 1 (winno być: art. 921² § 1) K.c., jeżeli przekazany oświadczył odbiorcy przekazu, że przekaz przyjmuje, obowiązany jest względem odbiorcy do spełnienia świadczenia określonego w przekazie.

Mając na uwadze powyższe regulacje wskazać należy, że przekaz stanowi czynność przekazującego, na podstawie której przekazany uzyskuje upoważnienie do spełnienia świadczenia na rzecz odbiorcy przekazu i zarazem na rachunek przekazującego, natomiast odbiorca przekazu uzyskuje upoważnienie do odbioru świadczenia od przekazanego. W przypadku spełnienia świadczenia przez przekazanego na rzecz odbiorcy przekazu, w relacji do przekazującego wystąpią takie skutki prawne, jakby świadczenie zostało spełnione na rzecz samego przekazującego. W relacji natomiast między przekazującym a odbiorcą przekazu, spełnienie świadczenia przez przekazanego ma skutek taki, jakby świadczenie na rzecz odbiorcy przekazu spełnił sam przekazujący, ze wszystkimi tego skutkami prawnymi (tak: M. Gutowski (red.), Kodeks cywilny. Tom III. Komentarz. Art. 627-1088. Wyd. 3, Warszawa 2022).

Zgodnie z powszechnie przyjętym poglądem funkcją przekazu jest uproszczenie obrotu, które następuje poprzez ograniczenie liczby świadczeń, które musiałyby zostać spełnione dla rozwiązania istniejących węzłów obligacyjnych. Na tą funkcję przekazu zwraca uwagę m.in. Sąd najwyższy w wyroku z 19 września 2000 r., sygn. akt II CKN 1312/00 wskazując, że do zapłaty wynagrodzenia przewoźnikowi zobowiązany jest wysyłający, niemniej nie musi on tego obowiązku wykonywać osobiście, przekazując zapłatę przewoźnego innemu podmiotowi, np. odbiorcy przesyłki.

Przenosząc powyższe regulacje na grunt analizowanego stanu faktycznego (winno być: stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) wskazać należy, że Umowa będąca podstawą wielostronnych rozliczeń zawiera w sobie elementy podobne do konstrukcji przekazu. W jej ramach Centrala (analogicznie jak przekazany) uzyskuje od Wnioskodawcy (analogicznie jak przekazujący) upoważnienie do spełnienia świadczenia (zapłata za towary nabyte przez Wnioskodawcę) na rzecz innego uczestnika Systemu (analogicznie jak odbiorca przekazu). Jednocześnie uczestnik Systemu (analogicznie jak odbiorca przekazu) uzyskuje upoważnienie do odbioru świadczenia (ceny za towary nabyte przez Wnioskodawcę) od Centrali (analogicznie jak przekazany). Spełnienie świadczenia przez Centralę (uiszczenie ceny za towary zakupione przez Wnioskodawcę) w relacji pomiędzy Wnioskodawcą (analogicznie jak przekazujący) a uczestnikiem Systemu (analogicznie jak odbiorca przekazu) będzie miało ten sam skutek, jakby świadczenie zostało spełnione osobiście przez Wnioskodawcę.

Organy podatkowe w dotychczas wydawanych interpretacjach indywidualnych wielokrotnie potwierdzały, że przekaz traktować należy jako inną niż gotówkową formę zaspokojenia i wygaśnięcia zobowiązania (tak: np. interpretacja indywidualna z 30 kwietnia 2020 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.44.2020.1.RK; interpretacja indywidualna z 15 maja 2017 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.2.2017.2.BJ). W konsekwencji, uregulowanie zobowiązań przez Centralę w walutach, w których zostały wystawione faktury na rzecz Wnioskodawcy, należy traktować jako inną niż gotówkową formę zaspokojenia i wygaśnięcia zobowiązania (tj. uregulowania zobowiązania w rozumieniu art. 15a ust. 7 ustawy o PDOP).

W konsekwencji, Centrala de facto działa jak kantor wymiany walut, który dodatkowo reguluje zobowiązanie Spółki wyrażone w odpowiedniej walucie, właśnie w tej walucie (Spółka zaś jest zobowiązana do zapłaty w PLN wartości uregulowanego zobowiązania w walucie obcej na rzecz Centrali przy wykorzystaniu systemu Cash pooling). Tym samym w ostatecznym rozrachunku zobowiązanie Spółki wyrażone w walucie obcej jest regulowane właśnie w tej walucie przez Centralę. Wnioskodawca natomiast jest zobowiązany do zapłaty w PLN wartości uregulowanego zobowiązania w walucie obcej na rzecz Centrali za pośrednictwem Cash poolingu. Sytuacja ta nie różni się zatem znacząco od przypadku, gdyby Wnioskodawca sam nabył ze środków w PLN waluty obce (od banku lub innego podmiotu) w celu zapłaty za zobowiązania wyrażone w tych walutach. Powinna zatem pociągać za sobą podobne skutki podatkowe.

- Sytuacja Wnioskodawcy

Przenosząc powyższe argumenty na grunt analizowanego stanu faktycznego (winno być: stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego) w pierwszej kolejności wskazać należy, że Wnioskodawca stosuje tzw. podatkową metodę rozliczania różnic kursowych. W konwencji w celu ustalenia, czy powstają różnice kursowe, które należy ująć w kalkulacji podatku dochodowego od osób prawnych, Wnioskodawca stosuje art. 15a ustawy o PDOP.

Odnosząc się do poszczególnych warunków powstania różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ustawy o PDOP Wnioskodawca wskazuje, że:

1)zobowiązania Wnioskodawcy z tytułu zakupu towarów od innych podmiotów z Grupy - uczestników Systemu wyrażone są w walutach obcych;

2) zobowiązania Wnioskodawcy z tytułu zakupu towarów od innych podmiotów z Grupy zostaną uregulowane w walucie obcej - w ramach konstrukcji prawnej podobnej do umowy przekazu stanowiącej element Umowy Centrala reguluje zobowiązania Wnioskodawcy w stosunku do uczestników Systemu w walucie, w której zobowiązania te są pierwotnie wyrażone. Mając na uwadze charakter tej konstrukcji prawnej uregulowanie zobowiązania przez Centralę, w relacji pomiędzy Wnioskodawcą a wierzycielem (uczestnikiem Systemu) ma skutek, jakby zobowiązanie zostało uregulowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

Uregulowanie zobowiązania Wnioskodawcy w stosunku do uczestnika Systemu na podstawie Umowy w ten sposób stanowi uregulowanie zobowiązania w formie niepieniężnej, o której mowa w art. 15a ust. 7 ustawy o PDOP. Jego skutkiem jest bowiem efektywne wygaśnięcie wierzytelności uczestnika Systemu w stosunku do Wnioskodawcy.

3) pomiędzy dniem powstania zobowiązania z tytułu zakupu przez Wnioskodawcę towarów, a dniem spłaty tego zobowiązania wystąpić mogą różnice w kursie waluty.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że późniejsze rozliczenie pomiędzy Wnioskodawcą a Centralą, które następować będzie w walucie krajowej (złotych) za pośrednictwem Cash poolingu nie wpływa na ocenę wygaśnięcia zobowiązania Wnioskodawcy w stosunku do uczestnika Systemu. Jak zostało wskazane powyżej zobowiązanie Wnioskodawcy w stosunku do uczestnika Systemu zostanie uregulowane w sposób określony w art. 15a ust. 7 ustawy o PDOP, przy czym wierzyciel Wnioskodawcy otrzyma należności w walucie obcej. Późniejsze rozliczenie następujące pomiędzy Wnioskodawcą a Centralą w walucie polskiej, nie zmienia waluty, w której wcześniej uregulowane zostało pierwotne zobowiązanie.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, w analizowanym zdarzeniu przyszłym spełnione zostaną wszystkie warunki powstania różnic kursowych w rozumieniu art. 15a ustawy o PDOP.

Podsumowując Wnioskodawca wskazuje, że w związku z uregulowaniem należności Wnioskodawcy w stosunku do uczestników Systemu wyrażonych w walutach obcych przez Centralę w walucie wynikającej z umowy zawartej przez Spółkę z danym uczestnikiem Systemu po stronie Wnioskodawcy mogą powstać dodatnie lub ujemne różnice kursowe, o których mowa w art. 15a ust. 2 oraz ust. 3 Ustawy o PODOP.

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazuje, że prezentowane przez niego stanowisko zostało potwierdzone we wcześniejszych interpretacjach indywidualnych dotyczących zbliżonych stanów faktycznych wydanych w ostatnich latach, w tym w szczególności w interpretacji indywidualnej z 9 marca 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.504.2020.3.BK, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym: (…) z uwagi na fakt zapłaty nie na konto CypCo, lecz na rzecz wierzyciela swojego kontrahenta (tj. CUW) Porozumienie stanowić może formę umownego przekazu - tj. Sytuacji, w której osoba będąca wierzycielem w jednym stosunku i zarazem dłużnikiem w innym stosunku może w szczególności „przekazać” swojemu dłużnikowi spełnienie świadczenia do rąk swego wierzyciela z tym skutkiem, że pierwszy z nich będzie upoważniony do spełnienia świadczenia zgodnie z przekazem, a drugi do jego przyjęcia. Zastosowanie się do przekazu spowoduje zwolnienie z długu dłużników w obu stosunkach. Innymi słowy, w takim przypadku dalszy dłużnik (tu: Wnioskodawca) dokonując zapłaty na konto wierzyciela (CUW) jednocześnie reguluje dwa zobowiązania (własne - wobec CypCo oraz CypCo wobec CUW). Zdaniem Wnioskodawcy sam fakt dokonania płatności w polskich złotych na rzecz CUW nie powinien mieć wpływu na ocenę wygaśnięcia zobowiązania ciążącego na Spółce wobec CypCo, jako niepieniężnej formy wykonania zobowiązania. Innymi słowy, zastosowanie zapisów Porozumienia powinno być traktowane jako skutkujące niepieniężnym wykonaniem zobowiązania przez Wnioskodawcę. Konsekwencją takiego stanowiska jest konieczność uznania, że zapłata w złotówkach przez Wnioskodawcę na konto bankowe CUW, skutkująca wygaśnięciem zobowiązania względem CypCo, nie zmienia waluty, w jakiej zobowiązanie wobec CypCo zostało uregulowane.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

     - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

     - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawna dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.