Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest:

- prawidłowe – w zakresie podatku od spadków i darowizn,

- nieprawidłowe – w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. W odpowiedzi na wezwanie uzupełniła go Pani w dniu 7 lipca 2025 r. oraz 5 sierpnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (doprecyzowany w uzupełnieniach wniosku)

Jest Pani obywatelką Republiki Białorusi jednak od prawie trzech lat mieszka i pracuje Pani w Polsce. Posiada Pani ważne czasowe zezwolenie na pobyt oraz certyfikat rezydencji podatkowej w Polsce. Pani syn – również obywatel Republiki Białorusi – przebywa i pracuje na Litwie, gdzie posiada czasowe zezwolenie na pobyt. Syn planuje dokonać na Pani rzecz darowiznę środków pieniężnych w wysokości około 100 000 euro. Pieniądze te pochodzą ze sprzedaży nieruchomości położonej na terytorium Białorusi. Sprzedaży dokonał ojciec syna, działając na podstawie pełnomocnictwa udzielonego mu przez syna. Umowa darowizny pieniędzy zostanie zawarta przez ojca syna na terytorium Białorusi (ojciec działa na podstawie pełnomocnictwa udzielonego mu przez syna). Środki pieniężne w momencie zawarcia umowy darowizny znajdują się na terytorium Białorusi.

Środki zostaną przekazane przelewem bankowym z konta bankowego syna w Białorusi na rachunek bankowy matki w Polsce (przelewu pieniędzy dokona ojciec syna, działając na podstawie pełnomocnictwa udzielonego mu przez syna).

Pytania

1.Czy planowana darowizna środków pieniężnych od syna na rzecz matki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn albo podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT)?

2.Czy planowane zdarzenie należy zgłosić do urzędu skarbowego, jeśli w chwili otrzymania darowizny nie będzie Pani polską obywatelką i nie będzie miała Pani miejsca stałego pobytu w Polsce (na stałe mieszka Pani w Polsce, ale posiada jedynie czasowe zezwolenie na pobyt)?

Pani stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniach wniosku)

Pani zdaniem planowana darowizna nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, gdyż nie są spełnione przesłanki określone w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn (tj. zarówno darczyńca, jak i obdarowany nie są obywatelami RP, a Pani nie ma miejsca stałego pobytu w Polsce).

Ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn - art. 2 ust. 1 pkt 3:

Nie podlega podatkowi nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych, jeżeli:

·nabywca nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a

·rzecz znajdująca się za granicą lub prawo majątkowe wykonywane za granicą zostało nabyte od osoby, która nie ma obywatelstwa polskiego i nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W Pani ocenie nie będzie Pani zobowiązana do zgłoszenia darowizny do urzędu skarbowego, jeżeli w momencie otrzymania darowizny nie będzie miała Pani miejsca stałego pobytu na terytorium RP.

Uważa Pani, że darowizna nie powinna również podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT), ponieważ środki przekazane stanowią darowiznę, która jako nieodpłatne przysporzenie w grupie zerowej – pod warunkiem zwolnienia z podatku od spadków i darowizn – nie podlega też opodatkowaniu PIT.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, z opodatkowania wyłączone są jedynie przychody podlegające ustawie o podatku od spadków i darowizn. Oznacza to, że pozostałe źródła przychodów, które nie są objęte przepisami tej ustawy, podlegają opodatkowaniu PIT według obowiązujących stawek (12% / 32%). W swojej sytuacji uważa Pani, że dochód z darowizny otrzymanej od syna nie może być uznany za inny przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe w zakresie podatku od spadków i darowizn oraz nieprawidłowe w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „darowizna”. Z tego względu, celem ustalenia tej definicji, należy sięgnąć do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071).

W myśl art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Jak stanowi natomiast art. 890 § 1 cyt. Kodeksu:

Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

W myśl art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak z powyższych przepisów wynika, nabycie przez osobę fizyczną rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli:

-nabywane rzeczy znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub

-nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą; jednakże w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawodawca w ustawie o podatku od spadków i darowizn określił dwa samoistne stany prawne – normujące odmienne zdarzenia – w zakresie przysporzenia majątkowego, z którymi prawo wiąże powstanie obowiązku podatkowego.

Pierwszy, określony w treści art. 1 ww. ustawy, odnosi się do nabycia rzeczy lub praw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od obywatelstwa czy też miejsca zamieszkania uprawnionej osoby fizycznej. Wyjątek od tej zasady został określony w art. 3 ust. 1 omawianej ustawy, zgodnie z którym:

Nie podlega nabycie własności rzeczy ruchomych lub praw znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia zarówno nabywca, jak i darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Drugi stan prawny, określony w art. 2 cyt. ustawy, odnosi się do posiadania obywatelstwa polskiego lub miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Według tego drugiego uwarunkowania – obowiązek podatkowy powstaje z momentem otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny, jeżeli nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nawet gdy chodzi o nabycie rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia wynika, że jest Pani obywatelką Republiki Białorusi. Od prawie trzech lat mieszka i pracuje Pani w Polsce. Posiada Pani ważne czasowe zezwolenie na pobyt oraz certyfikat rezydencji podatkowej w Polsce. Pani syn – również obywatel Republiki Białorusi – przebywa i pracuje na Litwie, gdzie posiada czasowe zezwolenie na pobyt. Syn planuje dokonać na Pani rzecz darowiznę środków pieniężnych w wysokości około 100 000 euro. Środki zostaną przekazane przelewem bankowym z konta bankowego syna w Białorusi na rachunek bankowy matki w Polsce (przelewu pieniędzy dokona ojciec syna, działając na podstawie pełnomocnictwa udzielonego mu przez syna).

Dokonując analizy przedmiotowej sprawy w pierwszej kolejności należy zauważyć, że przedmiot przysporzenia, który stanowią środki pieniężne, w chwili ich przekazania nie będzie znajdował się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z treści wniosku jasno wynika, iż środki pieniężne zostaną przekazane na Pani polski rachunek bankowy z konta bankowego w Białorusi. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten bowiem dotyczy rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z powyższego wynika również, że w opisanej sprawie nie może mieć zastosowania wyłączenie zawarte w art. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, ponieważ wyłączenie to ma zastosowanie do nabycia rzeczy ruchomych, które znajdują się na terytorium Polski.

Należy jednak wskazać, że na mocy art. 2 ww. ustawy, przedmiotem ustawy o podatku od spadków i darowizn objęte jest również nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą. Jednakże, powołany przepis ma zastosowanie tylko wówczas, gdy w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak wynika z wniosku, w chwili otrzymania darowizny od syna nie będzie Pani obywatelem polskim, ani nie będzie Pani miała miejsca stałego pobytu na terytorium Polski. Tym samym, nabycie przez Panią darowizny od syna, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na podstawie art. 2 (a nie jak Pani wskazała art. 2 ust. 1 pkt 3) ustawy o podatku od spadków i darowizn. Nie będzie więc miała Pani obowiązku zgłoszenia ww. darowizny do urzędu skarbowego w ramach uregulowań wynikających z przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zatem Pani stanowisko w tej części należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do Pani wątpliwości związanych z opodatkowaniem darowizny na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyjaśniam, że na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Na podstawie art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 5a pkt 21 ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Natomiast podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z jego treścią:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego – zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Stosownie natomiast do art. 11a ust. 1 ustawy:

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Mając na uwadze, że otrzyma Pani darowiznę środków pieniężnych z Białorusi, to do jej opodatkowania zastosowanie znajdują przepisy Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, z dnia 18 listopada 1992 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 120 poz. 534).

Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 lit. a) tej umowy w Rzeczypospolitej Polskiej umowa dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych.

Umowa nie wymienia wprost w żadnym z artykułów dochodów związanych z darowizną środków pieniężnych, zatem zastosowanie w sprawie znajduje art. 21 ust. 1 tej umowy, w myśl którego:

Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie, nie wymienione w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie.

Z tego względu otrzymane przez Panią w darowiźnie środki pieniężne stosownie do art. 21 ust. 1 tej umowy będą podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce, tj. w państwie w którym Pani zamieszkuje i jako rezydent podatkowy podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Oznacza to również, że w przedstawionej sytuacji nie będzie miała zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania. Zgodnie z umową polsko-białoruską środki pieniężne, które Pani otrzyma będą podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce co oznacza, że nie dojdzie do ich podwójnego opodatkowania.

Jak już wcześniej wyjaśniłem, nabycie przez Panią środków pieniężnych otrzymanych z tytułu darowizny nie będzie podlegało przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Oznacza to, że w przedstawionej sytuacji nie będzie miało zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, w przedstawionej sytuacji zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Otrzymanie środków pieniężnych w drodze darowizny, stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Darowizna jest umową, przez którą należy rozumieć zobowiązanie się darczyńcy do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Skoro zatem nieodpłatnie otrzyma Pani od darczyńcy środki pieniężne, to niewątpliwie skutkiem tego zdarzenia będzie uzyskanie przez Panią korzyści kosztem innego podmiotu.

W Polsce przychód ten na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł. Zgodnie z tym przepisem:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy – jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

W konsekwencji uznać należy, że w związku z otrzymaniem środków pieniężnych w drodze darowizny, uzyska Pani przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten, będzie Pani zobowiązana wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-36 składanym za rok podatkowy, w którym otrzyma Pani darowiznę, łącznie z innymi dochodami osiągniętymi w tym samym roku i opodatkować na zasadach ogólnych, według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.