Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowym od osób fizycznych m.in. w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia lokalu mieszkalnego oraz ustalenia podstawy opodatkowania. Uzupełniła go Pani pismem z 31 lipca 2025 r. - w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca.

Opis zdarzenia przyszłego

W 2025 r. zakupiła Pani mieszkanie wraz z mężem (posiadają Państwo rozdzielność majątkową) w kwocie 430 000 zł (w ramach umowy kredytowej).

Operat szacunkowy mieszkania z końca 2024 r. wykonany na potrzeby umowy kredytowej z bankiem wskazuje wartość mieszkania w kwocie 437 000 zł.

W tym roku (2025) otrzymała Pani notarialną umową darowizny część mieszkania, która do tej pory należała do Pani męża.

Obecnie jako jedyny właściciel chce Pani sprzedać przedmiotowe mieszkanie swojej mamie za kwotę 200 000 zł. Mama za taką kwotę planuje sprzedać mieszkanie (swoje, nie będące przedmiotem pytania), w którym do tej pory mieszkała.

Pieniądze, które uzyska Pani z transakcji sprzedaży na rzecz mamy zostaną przez Panią przeznaczone na brakującą spłatę kredytu, który został wzięty na zakup przedmiotowego mieszkania.

Uzupełnienie wniosku

W uzupełnieniu wniosku podała Pani, że:

·Dzień nabycia przedmiotowego lokalu to 13 stycznia 2025 r.

·Dzień podpisania umowy kredytowej to (...) 2024 r.

·Kredyt został zaciągnięty w banku mającym siedzibę na terenie Unii Europejskiej.

·Zgodnie z treścią umowy kredytowej kredyt został zaciągnięty na: „zakup prawa własności lokalu na rynku wtórnym”.

·Nie jest Pani jedynym kredytobiorcą. Kredyt wzięła Pani razem z mężem (mają Państwo rozdzielność majątkową). Zgodnie z umową kredytową odpowiedzialność za spłatę kredytu jest solidarna.

·Darowiznę (1/2 udziału) otrzymała Pani od męża aktem notarialnym (...) 2025 r.

·W opisanym we wniosku mieszkaniu nie mieszka ani Pani ani mąż.

·Mieszkanie zostało zakupione, aby mieszkała w nim Pani mama i na taki cel jest wykorzystywane.

·Zamierza Pani sprzedać mieszkanie mamie, gdy uda się jej sprzedać jej własne mieszkanie (jest to inne mieszkanie niż to, które stanowi przedmiot zapytania). Zakłada Pani, że uda się to zrobić do końca 2025 r.

Pytania

W uzupełnieniu wniosku sformułowała Pani następujące pytania.

1)Czy koszt nabycia mieszkania (w ramach umowy kredytowej) stanowi koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 30e ustawy dot. podatek dochodowy od osób fizycznych?

2)Czy jeśli koszt uzyskania przychodu (kwota zakupu mieszkania w ramach umowy kredytowej) jest wyższy niż przychód uzyskany ze sprzedaży (kwota za jaką planuje sprzedaż mieszkania mamie), to czy należy odprowadzić podatek dochodowy od tej transakcji?

3)Czy w opisanej sytuacji jest możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego zgodnie z (art. 21 ust. 1 pkt 131, art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym?

Przedmiotem interpretacji są odpowiedzi na pytania nr 1 i nr 2. W pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Pani stanowisko w sprawie

W sformułowanym w uzupełnieniu wniosku własnym stanowisku uważa Pani, że koszt zakupu mieszkania w ramach kredytu stanowi koszt uzyskania przychodu i jest on wyższy niż planowany przychód ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania. Bazując na druku PIT-39 w tej sytuacji, Pani zdaniem, nie wystąpi podstawa do opodatkowania (będzie to kwota ujemna, bo de facto poniosła stratę) i tym samym nie wystąpi podatek dochodowy, który powinien być odprowadzony.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani w uzupełnieniu wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady opodatkowania

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.).

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 tej ustawy:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały unormowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Zgodnie natomiast z art. 31 § 1 ww. ustawy:

Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Jak stanowi art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Na podstawie art. 47 § 1 omawianego Kodeksu:

Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

W myśl art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej.

Z kolei jak stanowi art. 53 ww. Kodeksu:

Rozdzielność majątkowa powstaje z mocy prawa, w razie ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

W świetle powyższego zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, bądź w przypadku ustania małżeństwa, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty, stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Przy czym na podstawie art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3.

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami, współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Nabycie nieruchomości w drodze darowizny

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Zgodnie z prawem cywilnym darowizna dochodzi do skutku w drodze umowy jednostronnie zobowiązującej, której treścią jest zarówno zobowiązanie darczyńcy do spełnienia świadczenia pod tytułem darmym na rzecz obdarowanego, czyli do dokonania rozporządzenia i wydania przedmiotu darowizny, jak i oświadczenie obdarowanego o przyjęciu darowizny. Jeżeli przedmiotem darowizny jest nieruchomość, to umowa darowizny pod rygorem nieważności powinna mieć formę aktu notarialnego.

Zasady ustalenia dochodu z tytułu zbycia nieruchomości

Art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Według art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ww. ustawy, nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za ww. koszty uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Ustawodawca wprawdzie nie określił, jakie koszty należy uważać za koszty odpłatnego zbycia, niemniej w doktrynie wskazuje się, że mogą to być wyłącznie koszty, które muszą być ponoszone w związku ze zbyciem. Będą to więc – jak już wyżej wskazano – np. koszty związane z wyceną nieruchomości, koszty notarialne, koszty pośredników, ale także koszty związane z ponoszeniem ciężarów publicznoprawnych (por. J. Marciniak (red.), Podatek dochodowy od osób fizycznych, Warszawa 2011 r., s. 199, A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Komentarz do art. 10, art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, LEX 2010).

Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód. Przychodem ze sprzedaży, jak wskazano powyżej, jest cena pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Zatem stwierdzić należy, że do kosztów odpłatnego zbycia nieruchomości można zakwalifikować wszystkie koszty, które były niezbędne, tzn. musiały być poniesione, aby czynność sprzedaży doszła do skutku.

Przy czym kosztów odpłatnego zbycia nie należy utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. (…)

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Na mocy art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Stosując przepis art. 22 ust. 6f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można corocznie podwyższać poniesione koszty nabycia lub koszty wytworzenia, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie.

Pani wniosek

 Z treści wniosku wynika, że:

·Pani oraz Pani mąż macie ustanowioną rozdzielność majątkową.

·(...) 2024 r. wraz z mężem podpisała Pani umowę kredytową. Zgodnie z treścią umowy kredytowej kredyt został zaciągnięty na: „zakup prawa własności lokalu na rynku wtórnym”. Zgodnie z umową kredytową odpowiedzialność za spłatę kredytu jest solidarna.

·13 stycznia 2025 r. zakupiła Pani wraz z mężem mieszkanie.

·Aktem notarialnym z (...) 2025 r. otrzymała Pani od męża darowiznę 1/2 udziału w opisanym we wniosku lokalu mieszkalnym.

·Obecnie jako jedyny właściciel zamierza Pani sprzedać mieszkanie swojej mamie.

Z zacytowanych powyżej przepisów w art. 22 ust. 6c i ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości podatnik może zaliczyć:

·udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia nieruchomości,

·udokumentowane fakturami VAT nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości w okresie jej posiadania przez podatnika,

·kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Powołane powyżej przepisy tworzą katalog zamknięty, który w żadnym wypadku nie dopuszcza zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów innych wydatków niż w nich wymienione.

Koszty nabycia to przede wszystkim wartość wyrażona w cenie określonej w umowie kupna/sprzedaży nieruchomości ale także np. związane z tym opłaty notarialne.

Zaś za nakłady na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych należy rozumieć wszelkie inwestycje, które zmieniają/przeobrażają daną rzecz, nadając jej nową jakość. Zatem nakłady, o których mowa w art. 22 ust. 6c i ust. 6d ww. ustawy, poniesione w trakcie posiadania nieruchomości, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu z tytułu jej odpłatnego zbycia, jeżeli odznaczają się remontowym, modernizacyjnym lub ulepszającym charakterem i zwiększyły wartość nieruchomości, niezależnie od tego, czy zostały one sfinansowane kredytem bankowym, czy też środki na ten cel pochodziły z oszczędności nabywcy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa, co należy rozumieć pod pojęciem nakładów w rozumieniu ww. przepisów. W doktrynie ugruntowany jest pogląd, zgodnie z którym przez nakłady na nieruchomość należy rozumieć sumę wydatków poniesionych na substancję danej nieruchomości. Uznaje się, że są to nie tylko nakłady ulepszające lub modernizujące nieruchomość, ale również nakłady o charakterze budowlanym, remontowym.

Wydatki, o których mowa w art. 22 ust. 6c i ust. 6d ustawy, czyli koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw majątkowych, to udokumentowane koszty wytworzenia (nakłady), które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Są to więc wydatki, które mają bezpośredni wpływ na uzyskany przychód z odpłatnego zbycia.

Z kolei podatek od spadków i darowizn jest to podatek uiszczany przez osoby, które nabyły majątek m.in. w drodze darowizny.

Z treści wniosku wynika, że udziały w nieruchomości nabyła Pani częściowo odpłatnie, a częściowo nieodpłatnie, tj.:

·odpłatnie w drodze kupna w 2025 r. wspólnie z mężem (każdy po ½), oraz

·nieodpłatnie w drodze umowy darowizny w 2025 r. od męża, który przekazał Pani swój nabyty w 2025 r. udział w wysokości 1/2.

Tym samym w przypadku zbycia opisanego we wniosku lokalu mieszkalnego będzie Pani uprawniona zaliczyć zgodnie z art. 22 ust. 6c i ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

·koszt nabycia swojego udziału w lokalu mieszkalnym, oraz

·nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości w okresie jej posiadania przez Panią, o ile poniosła je Pani i posiada faktury VAT na ich udokumentowanie, jak również

·kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, o ile go Pani zapłaciła.

W świetle powyższego stanowisko Pani, w myśl którego koszt zakupu mieszkania w ramach umowy kredytowej stanowi koszt uzyskania przychodu uznaję za nieprawidłowe. Do nabycia bowiem 13 stycznia 2025 r. lokalu mieszkalnego w drodze kupna nie doszło wyłącznie przez Panią lecz również przez Pani męża (po ½ udziału). Nie poniosła Pani zatem kosztów zakupu całego lokalu mieszkalnego („koszt zakupu mieszkania”) lecz nabyła Pani w nim udziały częściowo odpłatnie w drodze kupna ½ udziału oraz częściowo nieodpłatnie w drodze darowizny pozostałej części udziału. Innymi słowy nie może Pani ująć w kosztach uzyskania przychodów ze sprzedaży lokalu mieszkalnego kosztów nabycia udziału w tym lokalu poniesionych przez Pani męża.

Odnosząc się natomiast do kwestii ustalenia „czy jeśli koszt uzyskania przychodu (kwota zakupu mieszkania w ramach umowy kredytowej) jest wyższy niż przychód uzyskany ze sprzedaży (kwota za jaką planuje sprzedaż mieszkania mamie), to czy należy odprowadzić podatek dochodowy od tej transakcji?” wyjaśniam, że zgodnie z art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19,

a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Z kolei ust. 1 art. 30e ustawy stanowi, że:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W świetle powyższego w sytuacji opisanej we wniosku podstawę obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1 art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić jako różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d tej ustawy.

W Pani przypadku przychodem z tytułu zbycia opisanej we wniosku nieruchomości - zgodnie z przytoczonym powyżej art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - będzie wartość wyrażona w cenie określonej przez Panią w umowie sprzedaży nieruchomości.

Natomiast, jak powyżej wskazałem, do kosztów uzyskania przychodów z tytułu zbycia lokalu mieszkalnego będzie Pani uprawniona zaliczyć zgodnie z art. 22 ust. 6c i ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

·koszt nabycia swojego udziału w lokalu mieszkalnym, oraz

·nakłady, które zwiększyły wartość nieruchomości w okresie jej posiadania przez Panią, o ile poniosła je Pani i posiada faktury VAT na ich udokumentowanie, jak również

·kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, o ile go Pani zapłaciła.

Jeśli koszty uzyskania przychodu będą przewyższać osiągnięty przychód to dochód nie wystąpi. W konsekwencji sprzedaż nie będzie opodatkowana podatkiem dochodowym.

Nieprawidłowość Pani stanowiska w powyższym zakresie wynika z faktu, jak to powyżej wyjaśniłem, że nie poniosła Pani kosztów zakupu 13 stycznia 2025 r. całego lokalu mieszkalnego („koszt zakupu mieszkania”) lecz ½ w nim udziału. W konsekwencji nie może Pani ująć w kosztach uzyskania przychodów ze sprzedaży lokalu mieszkalnego kosztów nabycia udziału w tym lokalu poniesionych przez Pani męża.

Zastrzegam przy tym, że jeśli cena, bez uzasadnionej przyczyny, będzie znacznie odbiegać od wartości rynkowej lokalu mieszkalnego, przychód ten zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określi organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Informacje dodatkowe

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przy czym wskazuję, że ocenie interpretacyjnej podlegało Pani stanowisko wyłącznie w odniesieniu do zagadnienia nakreślonego przez Panią pytaniem, tj. czy koszt nabycia mieszkania stanowi koszt uzyskania przychodu oraz czy jeśli koszt uzyskania przychodu jest wyższy niż przychód uzyskany ze sprzedaży to czy należy odprowadzić podatek dochodowy od tej transakcji.

Natomiast kwestia - czy wskazana przez Panią we wniosku cena za jaką nastąpi sprzedaż lokalu odpowiada jego wartości rynkowej bądź czy istnieje uzasadniona przyczyna, dla której cena ta znacznie odbiega od tej wartości - nie może być dokonana w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej.

Weryfikacja przyjętych wartości i dokonanych obliczeń może być dokonana dopiero na etapie ewentualnych, późniejszych postępowań podatkowych lub kontrolnych, która nie jest możliwa w ramach wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a,

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.).