Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W 2023 r. otrzymał Pan od rodziców na podstawie umowy darowizny nieruchomość w postaci dwóch działek ogródkowych. Jest Pan jedynym właścicielem tych nieruchomości.

Chciałby Pan sprzedać te nieruchomości przed upływem 5 lat od dnia ich nabycia. Pieniądze ze sprzedaży chciałby Pan przeznaczyć na swoją nieruchomość, w której planuje Pan zamieszkać (jest Pan w trakcie budowy domu jednorodzinnego). Pieniądze byłyby przeznaczone na wykończenie domu. Dom znajduje się na terenie Polski.

W związku z tym zależałoby Panu na otrzymaniu kompleksowej odpowiedzi w zakresie możliwości sprzedaży tych nieruchomości otrzymanych w drodze darowizny przed upływem 5 lat od dnia nabycia i skorzystania z możliwości zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z przeznaczeniem środków ze sprzedaży tych działek ogródkowych na cele mieszkaniowe.

Pytania

1)Czy art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a odnosi się do każdej nieruchomości? Nieruchomość, którą chciałby Pan odpłatnie zbyć jest oznaczona jako tereny ogrodów działkowych, a środki przeznaczone z tej sprzedaży chciałby Pan przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe, tj. na wykończeniu domu, w którym planuje Pan zamieszkać?

2)Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej w drodze darowizny w okresie przed upływem 5 lat od jej nabycia będą zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z ich przeznaczeniem na własne cele mieszkaniowe, takie jak wydatki na:

·płytki podłogowe;

·umywalki, wanna, prysznice, miski WC wraz ze stelażami i przyciskami, baterie, tj. elementy stanowiące cześć instalacji wodno-kanalizacyjnej;

·materiały budowlane: fugi, silikony, kleje, akryle, farby, profile, kołki, płyty gipsowe;

·elementy instalacji wodno-kanalizacyjnej: rury, kształtki, syfony;

·elementy instalacji elektrycznej: puszki, gniazdka, robocizna;

·gładzie, gruntowanie, malowanie (materiał wraz z robocizną);

·podłogi i cokoły, listwy przypodłogowe wraz z montażem;

·drzwi wewnętrzne i ościeżnice wraz z montażem;

·tapety wraz z montażem;

·osprzęt elektryczny (gniazdka, łączniki);

·piec wraz z instalacją i montażem;

·instalacja klimatyzacji pełniąca również funkcję grzewczą (materiał wraz z montażem);

·instalacja alarmowa;

·ogrodzenie działki;

·brukowanie dojścia do domu i podjazdu;

·zabudowa kuchenna, zabudowa do garderoby, pawlacze;

·sprzęt AGD m.in. pralka, lodówka, okap kuchenny, suszarka na ubrania, płyta gazowa/indukcyjna, piekarnik;

·instalacja odprowadzania wód deszczowych?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych: Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ad 1)

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

­jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W związku z tym, w Pana opinii źródłem przychodu jest odpłatne zbycie każdej nieruchomości, bez względu na to, czy jest to teren działek ogrodowych, czy działka budowlana. Najważniejszą kwestią jest to, aby przeznaczyć te środki na cele mieszkaniowe, co zwolni z zapłaty podatku dochodowego.

Ad 2)

Żeby dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbytej nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego.

W związku z tym – Pana zdaniem – wszystkie przedstawione przez Pana wydatki są związane z celami mieszkaniowym. W przypadku istnienia budynku wszystkie te wydatki zapewniają możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem i są one częścią obiektu budowlanego.

W XXI wieku posługując się wykładnią funkcjonalną, powyższe wydatki należy uznać za związane integralnie z budownictwem mieszkaniowym. Aktualny poziom rozwoju społeczno-gospodarczego i standard wykańczania budynków jednorodzinnych, czy mieszkań oraz właściwego rozumienia sposobu zaspokajania przez obywateli potrzeb mieszkaniowych wskazuje, że wydatki na powyższe elementy domu mieszczą się w celach mieszkaniowych, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Potwierdza to również liczne orzecznictwo. Wydatki zamierza Pan przeznaczyć na dom jednorodzinnym, w którym planuje Pan zamieszkać.

Powyżej wskazane wydatki można uznać za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem trzyletniego okresu na wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe, nastąpi nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c ustawy, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

Zatem o zastosowaniu omawianego zwolnienia decyduje przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na cele w nim wskazane (cele mieszkaniowe) i w terminach w nim określonych (trzy lata od końca roku, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Źródła przychodów

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) rozróżnia odrębne źródła przychodów osób fizycznych. Od tego, z jakiego źródła pochodzą przychody zależą zasady ich opodatkowania.

Źródła przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy. Dany przychód osoby fizycznej jest przypisywany tylko i wyłącznie do jednego określonego źródła przychodów. Żeby prawidłowo zakwalifikować przychód do konkretnego źródła przychodów należy uwzględnić wszystkie okoliczności związane z jego powstaniem (uzyskaniem).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie  lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Odpłatne zbycie to czynność, która polega na przeniesieniu swojego prawa na inny podmiot w zamian za odpłatność. Omawiany przepis dotyczy zbywania nieruchomości, określonych praw rzeczowych do nieruchomości oraz rzeczy innych niż nieruchomości. Przepis ten stanowi, że odpłatne zbycie tych rzeczy lub praw jest źródłem przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, jeżeli:

1)podatnik nie zbywa ich w wykonywaniu działalności gospodarczej (gdyby podatnik zbywał je w wykonywaniu działalności gospodarczej – uzyskiwałby przychód ze źródła z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy), oraz

2)zbywa je przed upływem okresów wskazanych w przepisie (tj. terminu pięcioletniego dla nieruchomości i praw do nieruchomości oraz półrocznego – dla rzeczy innych niż nieruchomości).

Jeśli odpłatne zbycie (które nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej) następuje po upływie terminu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy – nie jest ono źródłem przychodu. W takim przypadku odpłatność, którą podatnik uzyskał z odpłatnego zbycia nieruchomości lub rzeczy nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Prawo do działki w rodzinnym ogrodzie działkowym

Prawo do działki reguluje ustawa z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1073 ze zm.; dalej: ustawa o ROD).

Zgodnie z art. 7 tej ustawy:

ROD zakładane są na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz stowarzyszeń ogrodowych.

Natomiast stosownie do art. 27 ust. 1 i 2 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych:

Ustanowienie prawa do działki następuje na podstawie umowy dzierżawy działkowej.

Umowa, o której mowa w ust. 1, zawierana jest pomiędzy stowarzyszeniem ogrodowym a pełnoletnią osobą fizyczną. Umowa może być również zawarta z małżonkiem działkowca, jeżeli żąda ustanowienia prawa do działki wspólnie ze swoim współmałżonkiem. Umowa nie może być zawarta w celu ustanowienia prawa do więcej niż jednej działki.

W myśl art. 28 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych:

1.Przez umowę dzierżawy działkowej stowarzyszenie ogrodowe zobowiązuje się oddać działkowcowi działkę na czas nieoznaczony do używania i pobierania z niej pożytków, a działkowiec zobowiązuje się używać działkę zgodnie z jej przeznaczeniem, przestrzegać regulaminu oraz uiszczać opłaty ogrodowe.

2.Umowa, o której mowa w ust. 1, może określać wysokość czynszu albo sposób ustalenia wysokości czynszu oraz termin jego płatności, wyłącznie w przypadku gdy stowarzyszenie ogrodowe jest zobowiązane do uiszczania na rzecz właściciela gruntu opłat z tytułu użytkowania albo użytkowania wieczystego nieruchomości zajmowanej przez ROD.

3.Umowę, o której mowa w ust. 1, zawiera się w formie pisemnej pod rygorem nieważności.

4.Na wniosek działkowca, dzierżawa działkowa podlega ujawnieniu w księdze wieczystej.

5.Do dzierżawy działkowej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny dotyczące dzierżawy.

6.Do ochrony dzierżawy działkowej stosuje się odpowiednio przepisy o ochronie własności.

 Stosownie do art. 30 ust. 1-2 ww. ustawy:

1.Działkowiec ma prawo zagospodarować działkę i wyposażyć ją w odpowiednie obiekty i urządzenia zgodnie z przepisami ustawy oraz regulaminem.

2.Nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, wykonane lub nabyte ze środków finansowych działkowca, stanowią jego własność.

Przepis art. 30 ust. 2 ustawy o ROD jest przepisem szczególnym. Wprowadza wyjątek od zasady prawa cywilnego, zgodnie z którą budynki i inne urządzenia trwale związane z gruntem, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania, są częściami składowymi gruntu i dzielą jego los prawny (właściciel gruntu jest również właścicielem części składowych gruntu). Zasada ta jest określona w art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

W przypadku nasadzeń, urządzeń i obiektów, które znajdują się na działce w rodzinnym ogrodzie działkowym (są trwale związane z gruntem działki), a które zostały wykonane lub nabyte ze środków działkowca, ustawodawca postanowił, że:

·nie będą one częściami składowymi gruntu (nie będą stawać się własnością właściciela gruntu), ale

·będą traktowane jako odrębne przedmioty własności (będą własnością działkowca, który korzysta z działki i ponosi koszty jej zagospodarowania i wyposażenia w odpowiednie obiekty i urządzenia).

Nasadzenia to wszelkie rośliny, które działkowiec posadził lub nabył wraz z prawem do działki. Natomiast obiekty i urządzenia to elementy rzeczowe, które są związane z działką w sposób trwały i które służą korzystaniu z niej zgodnie z jej przeznaczeniem (np. altana, ogrodzenie, urządzenia nawadniające) oraz zostały wykonane lub nabyte przez działkowca. Do tej kategorii nie zaliczają się rzeczy ruchome, które znajdują się na działce, np. wyposażenie altany, meble ogrodowe, sprzęt ogrodniczy).

Ustawodawca uregulował także zasady rozliczania wartości tych składników majątku działkowca w sytuacji, gdy przestaje on być stroną umowy dzierżawy działkowej. I tak, zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o ROD:

W razie wygaśnięcia prawa do działki, działkowcowi przysługuje wynagrodzenie za znajdujące się na działce nasadzenia, urządzenia i obiekty stanowiące jego własność. Wynagrodzenie nie przysługuje za nasadzenia, urządzenia i obiekty wykonane niezgodnie z prawem.

Przeniesienie prawa do działki

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm.):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Istotą darowizny jest bezpłatne świadczenie, które darczyńca wykonuje ze swojego majątku na rzecz innej osoby. Świadczeniem w darowiźnie nie muszą być tylko pieniądze, mogą to być także inne rzeczy ruchome bądź nieruchomości, jak również zbywalne prawa majątkowe.

Zasady zbywania prawa do działki zostały ustanowione w art. 41 ustawy o rodzinnych ogrodach działkowych.

Zgodnie z art. 41 ustawy o ROD:

1. Działkowiec w drodze umowy może przenieść prawa i obowiązki wynikające z prawa do działki na rzecz pełnoletniej osoby fizycznej (przeniesienie praw do działki). Umowę zawiera się w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi.

2. Skuteczność przeniesienia praw do działki zależy od zatwierdzenia przez stowarzyszenie ogrodowe.

3. Stowarzyszenie ogrodowe składa oświadczenie w przedmiocie zatwierdzenia przeniesienia praw do działki w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania pisemnego wniosku o zatwierdzenie; (…) We wniosku działkowiec obowiązany jest wskazać uzgodnioną przez strony umowy, o której mowa w ust. 1, wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w art. 42.

Wynagrodzenie, o którym mowa w art. 42 to wynagrodzenie za nasadzenia, urządzenia i obiekty znajdujące się na działce, które są własnością działkowca.

Zgodnie z art. 42 ust. 2 ustawy o ROD:

W razie przeniesienia praw do działki warunki zapłaty i wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1, określa umowa, o której mowa w art. 41 ust. 1.

A zatem, ustawodawca traktuje wynagrodzenie określone w umowie przeniesienia praw do działki jako wynagrodzenie dla działkowca za znajdujące się na działce nasadzenia, urządzenia i obiekty stanowiące jego własność.

Pana zdarzenie

Z opisu zdarzenia wynika, że w 2023 r. otrzymał Pan od rodziców w darowiźnie dwie „działki ogródkowe” oznaczone jako tereny ogrodów działkowych, które zamierza Pan sprzedać przed upływem 5 lat od dnia ich nabycia.

Wynagrodzenie, które Pan otrzyma, będzie miało charakter wynagrodzenia za przeniesienie na nabywcę własności obiektów, urządzeń i nasadzeń, które znajdują się na Pana działkach. Będzie to więc wynagrodzenie z tytułu przeniesienia własności rzeczy.

Wobec tego przychód, który Pan uzyska ze sprzedaży dwóch „działek ogródkowych” oznaczonych jako tereny ogrodów działkowych – jako przychód ze zbycia rzeczy, które posiada Pan jako właściciel przez okres dłuższy niż pół roku – nie będzie dla Pana źródłem przychodu.

W takim przypadku środki pieniężne, które Pan otrzyma z tytułu przeniesienia prawa do dwóch „działek ogródkowych” oznaczonych jako tereny ogrodów działkowych nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Nieprawidłowe jest zatem Pana stanowisko, że:

(…) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie każdej nieruchomości, bez względu na to, czy jest to teren działek ogrodowych, czy działka budowlana.

Wobec tego, skoro nie uzyska Pan przychodu ze zbycia nieruchomości, to nie będzie Pan miał możliwości przeznaczenia go na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym  i zdarzeniem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

 Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy  z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.