Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 czerwca 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 1 lipca 2025 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Jest Pan w trakcie wyprzedaży kolekcji gier, akcesoriów i konsol, którą budował Pan ponad 15 lat. Powodem wyprzedaży jest sytuacja życiowa w tym zmiana miejsca zamieszkania, zmiana zainteresowań i brak miejsca na tak obszerną kolekcję.

Zgromadził Pan na przestrzeni kilkunastu lat kolekcję ponad (…) gier, (…) akcesoriów, (…) konsol, w większości wydań limitowanych, kolekcjonerskich, których wartość od dnia zakupu znacznie wzrosła. Celem budowania kolekcji nigdy nie była chęć zarobku, nie dało się przewidzieć 15 lat temu, że podczas pandemii zainteresowanie kolekcjonerstwem aż tak wzrośnie, a w konsekwencji wartość niedostępnych już w sprzedaży limitowanych edycji gier i konsol.

Sprzedaż prowadzi i zamierza prowadzić Pan na takich portalach jak (…) i ogłoszeniach. Sprzedaż bezpośrednia zdarza się sporadycznie, ale przy droższych rzeczach jest czasami jedyną bezpieczną formą. Nie jest możliwa sprzedaż całej kolekcji jednej osobie, zarówno z powodu wartości jak i różnorodności elementów.

Zarówno przedmioty już sprzedane jak i przygotowane z zamiarem wystawienia w kolejnych miesiącach, posiada Pan w swojej kolekcji dłużej niż 6 miesięcy, dużą część zakupów ma Pan udokumentowaną, jednak są też takie, dla których dowodu zakupu nie posiada Pan.

Zamierza Pan pozostawić w kolekcji pojedyncze elementy mające wartość sentymentalną.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Kolekcja była budowana w celach hobbystycznych, poszerzenia zainteresowań. Większość gier i konsol była używana, a zakupy elementów dokonywane w ramach zainteresowania danym tytułem czy urządzeniem.

Od (…) 2019 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie technologii informatycznych i komputerowych. Świadczy Pan usługi w zakresie wsparcia i doradztwa oraz zarządzania urządzeniami informatycznymi. Działalność nie była i nie jest powiązania z Pana hobby. Większość kolekcji zgromadził Pan w okresie największego zainteresowania tematem czyli w latach 2004-2020.

Nie dokonywał Pan zakupu żadnych przedmiotów do kolekcji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zakupy do kolekcji były dokonywane ze środków z majątku prywatnego.

Kolekcja ani jej elementy nie miały i nie mają związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Korzystał i korzysta Pan z social mediów, głównie grup na (…), na których w przeszłości kupował Pan elementy do kolekcji i na których ma Pan dużą rozpoznawalność i wiarygodność. Nie korzysta Pan z ogłoszeń w prasie.

Oferty sprzedaży zamieszczał i zamieszcza Pan na wyżej wspomnianych grupach jak również portalach sprzedażowych typu (…), które zwiększają bezpieczeństwo sprzedaży zarówno dla kupującego, jak i sprzedającego, szczególnie przy droższych przedmiotach.

Poza wyżej wspomnianymi grupami na (…), nie promuje Pan sprzedaży i nie prowadzi Pan działań marketingowych.

Nie korzystał i nie będzie korzystał Pan z usług i narzędzi wsparcia sprzedaży.

Pierwsze sprzedaże ograniczające kolekcję wykonywał Pan od 2023 roku. Były to elementy tej samej kolekcji, która jest wspomniana we wniosku, przy czym nie zakładał Pan wtedy jej całkowitej likwidacji, a jedynie ograniczenie związane z potrzebą zagospodarowania miejsca w mieszkaniu na inne cele. Zamieszkiwał Pan wtedy lokal Pana dziewczyny, w (…) przy ulicy (…), z którego wyprowadził się Pan w połowie 2024 roku.

Sprzedawane w latach 2023-2024 elementy kolekcji pozyskiwał Pan głównie w latach 2019-2021 kiedy mieszkał Pan pod wyżej wymienionym adresem i pierwszy raz miał Pan łatwiejszy dostęp do (…) i (…) giełd. Część zakupów była również dokonana na portalach internetowych, szczególnie po wybuchu pandemii COVID.

Zakupów dokonywał Pan z myślą o poszerzaniu swojej kolekcji w celach hobbystycznych.

Wszystkie zakupy dokonywał Pan w ramach prywatnego majątku.

Sprzedaż nastąpiła w ramach prywatnego majątku.

Sprzedaż następowała w latach 2023-2024 roku, sprzedaż podyktowana była brakiem przestrzeni na przechowywanie tak dużej kolekcji, a następnie konieczności zmiany miejsca zamieszkania.

We wspomnianym okresie sprzedał Pan ok. (…) pozycji ((…) rocznie) o wartości (…) tyś złotych ((…) tyś rocznie).

Środki przeznaczył Pan na podróże do (…) w 2023 roku i (…) i w 2024 roku.

Nie posiada Pan innych gier, akcesoriów i konsol niż te wymienione we wniosku

Pytania

1.Czy mając na względzie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż elementów przedmiotowej kolekcji nie będzie traktowana jako źródło przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, skoro dotyczy ona sprzedaży elementów o charakterze kolekcjonerskim, kupowanych w celach hobbystycznych, które pochodzą z Pana prywatnej kolekcji i zostały/będą sprzedawane po upływie co najmniej 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpił ich zakup?

2.Czy mając na uwadze opisany stan faktyczny, sprzedaż ta, niemająca charakteru inwestycyjnego, nie wypełniająca znamion źródeł przychodu określonych w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, tym samym w wyniku sprzedaży elementów kolekcji nie powstanie przychód traktowany jako ten pozyskany z pozarolniczej działalności gospodarczej?

3.Czy mając na względzie obowiązujące od dnia 1 lipca 2024 r. przepisy unijnej dyrektywy DAC-7, na mocy której internetowe portale sprzedażowe zobowiązane są do raportowania sprzedaży organom podatkowym, nie zmieniają ogólnej zasady, że sprzedaż elementów kolekcji stanowiących elementy majątku osobistego po upływie określonego przepisami terminu od dnia ich nabycia nie wiąże się z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, tak jak określono to przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

4.Czy przy sprzedaży Pana prywatnej kolekcji gier, konsol i akcesoriów, istotna jest aktualna wartość rynkowa tej kolekcji, mimo że koszt jej zakupu był dużo niższy?

5.Czy prowadzenie przez Pana jednoosobowej działalności gospodarczej w branży IT, niezwiązanej ani z zakupem, ani ze sprzedażą elementów tej kolekcji, ma wpływ na kwestie związane ze sprzedażą Pana prywatnej kolekcji gier, konsol i akcesoriów?

Pana stanowisko w sprawie

Biorąc pod uwagę fakt budowania kolekcji w celach hobbystycznych, poszerzających zainteresowania, nie dokonywał Pan jej w celach zarobkowych, a sprzedaż nastąpi po upływie minimum 6 miesięcy od daty zakupy, wg Pana sprzedaż elementów kolekcji nie będzie podlegała opodatkowaniu jako źródło przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Elementy kolekcji nabywane były w ramach rozwoju zainteresowań i pasji, a działania związane z jej zgromadzeniem nie miały charakteru inwestycyjnego i nie były zorientowane na sprzedaż, sprzedaż ta, niemająca charakteru inwestycyjnego, nie wypełniająca znamion źródeł przychodu określonych w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wg Pana, w wyniku sprzedaży elementów kolekcji, nie powstanie przychód traktowany jako ten pozyskany z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Według Pana przepisy unijnej dyrektywy DAC-7 nie zmieniają ogólnej zasady, że sprzedaż elementów kolekcji stanowiących elementy majątku osobistego po upływie określonego przepisami terminu od dnia ich nabycia nie wiąże się z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wg Pana, przy sprzedaży Pana prywatnej kolekcji nie ma znaczenia aktualna wartość rynkowa kolekcji, ani też fakt prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej, która w żadnym zakresie nie była i nie jest powiązana z zakupem i sprzedażą tej kolekcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu omawianej ustawy podatkowej to działalność, która ma następujące cechy:

·jest działalnością zarobkową;

·jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły;

·jest prowadzona we własnym imieniu.

Działalność „zarobkowa” to działalność, której celem jest „zarabianie”, generowanie zysku, zapewnienie określonego dochodu. Sposób jej prowadzenia jest podporządkowany temu, aby osiągać jak najlepsze wyniki gospodarcze. Jednocześnie brak osiągnięcia celu, jakim jest realny zysk, nie oznacza, że prowadzona działalność nie miała charakteru zarobkowego. Istotny jest bowiem cel jej prowadzenia, a nie ostateczne efekty.

Jednocześnie nie można utożsamiać „działalności zarobkowej” w rozumieniu ustawy z jakimkolwiek działaniem podatnika, które daje efekt zysku. W przepisie mowa jest bowiem o „działalności”, czyli nie o pojedynczych działaniach podatnika, ale zespole działań podejmowanych w określonym celu.

Cecha „prowadzenia działalności w sposób zorganizowany i ciągły” nie oznacza konieczności spełnienia formalnych wymogów organizacji działalności (np. rejestracji urzędowej). Cecha ta odnosi się do faktycznego sposobu jej prowadzenia. I tak:

·„zorganizowany” to będący efektem „organizowania”; „organizować” natomiast to „przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie” albo „nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek” (Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000);

·„ciągłość” w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względną stałość jej wykonywania; kryterium „ciągłości” służy wyeliminowaniu z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym.

Jeżeli więc rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku zbycie rzeczy spełnia przesłanki uznania ich za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinno zostać rozliczone na zasadach właściwych dla tej działalności.

Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że gdy sprzedaż rzeczy nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i jest dokonywana przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, wówczas stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy po terminie określonym w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie generuje przychodu (dochodu) podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż rzeczy ruchomych po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, nie stanowi źródła przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że jest Pan w trakcie wyprzedaży kolekcji gier, akcesoriów i konsol, którą budował Pan ponad 15 lat. Powodem wyprzedaży jest sytuacja życiowa.

Zgromadził Pan na przestrzeni kilkunastu lat kolekcję ponad (…) gier, (…) akcesoriów, (…) konsol, w większości z wydań limitowanych, kolekcjonerskich, których wartość od dnia zakupu znacznie wzrosła. Celem budowania kolekcji nigdy nie była chęć zarobku. Kolekcja była budowana w celach hobbystycznych, poszerzenia zainteresowań. Większość kolekcji zgromadził Pan w okresie największego zainteresowania tematem czyli w latach 2004-2020. Pierwsze sprzedaże ograniczające kolekcję wykonywał Pan od 2023 roku.

Korzystał i korzysta Pan z social mediów, głównie grup na (…), na których w przeszłości kupował Pan elementy do kolekcji i na których ma Pan dużą rozpoznawalność i wiarygodność. Nie korzysta Pan z ogłoszeń w prasie. Oferty sprzedaży zamieszczał i zamieszcza Pan na wyżej wspomnianych grupach jak również portalach sprzedażowych typu (…). Poza wyżej wspomnianymi grupami na (…), nie promuje Pan sprzedaży i nie prowadzi Pan działań marketingowych. Nie korzystał i nie będzie korzystał Pan z usług i narzędzi wsparcia sprzedaży. Sprzedaż bezpośrednia zdarza się sporadycznie, ale przy droższych rzeczach jest czasami jedyną bezpieczną formą. Nie jest możliwa sprzedaż całej kolekcji jednej osobie, zarówno z powodu wartości jak i różnorodności elementów.

Zarówno przedmioty już sprzedane jak i przygotowane z zamiarem wystawienia w kolejnych miesiącach, posiada Pan w swojej kolekcji dłużej niż 6 miesięcy.

Od (…) 2019 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie technologii informatycznych i komputerowych. Działalność nie była i nie jest powiązania z Pana hobby. Nie dokonywał Pan zakupu żadnych przedmiotów do kolekcji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wobec tego stwierdzam, że przedstawiona przez Pana sprzedaż nie stanowi przychodów zaliczanych do źródła przychodów działalność gospodarcza. Sprzedaż elementów kolekcji, jako czynność odrębną i niezwiązaną z prowadzoną działalnością gospodarczą, należy rozpatrywać w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, skoro odpłatne zbycie rzeczy ruchomych (tu: elementów Pana kolekcji) następuje po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym je Pan nabył – to taka sprzedaż nie będzie źródłem przychodu w rozumieniu tego przepisu. W konsekwencji kwota uzyskana ze sprzedaży Pana kolekcji, o której mowa we wniosku, w ogóle nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przy sprzedaży Pana prywatnej kolekcji nie ma znaczenia aktualna wartość rynkowa kolekcji, ani też fakt prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej, która w żadnym zakresie nie była i nie jest powiązana z zakupem i sprzedażą tej kolekcji.

Jednocześnie wskazuję że, dyrektywa DAC7 nie wprowadza nowych podatków i nie sprawia także, że sprzedaż okazjonalna lub prywatna jest opodatkowana. Nowe obowiązki operatorów platform sprzedażowych nie skutkują nałożeniem nowych podatków na sprzedawców ani nie zmieniają zasad opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie ulega zmianie również to, że osoby sprzedające w Internecie powinny ocenić, czy ich działalność nie podlega opodatkowaniu w ramach obowiązujących przepisów podatkowych (a więc czy ich sprzedaż nie generuje dochodu do opodatkowania).

Podsumowanie: sprzedaż należącej do Pana majątku prywatnego kolekcji nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedaż ta, dokonana po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie poszczególnych przedmiotów – nie stanowi dla Pana również źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że sprzedaż ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.