
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
14 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 10 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.
Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 maja 2025 r. (data wpływu 22 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Zwraca się Pani z prośbą o interpretację przepisu art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, a konkretnie czy w przypadku, chęci udokumentowania i potwierdzenia poniesionych przez Panią kosztów na budowę domu, może Pani przedstawić do Urzędu Skarbowego, opinię rzeczoznawcy majątkowego, poświadczającą wysokość zadeklarowanej przez Panią kwoty, którą faktycznie poniosła na budowę domu.
Oświadcza Pani, że niestety nie dysponuje wszystkimi fakturami, ponieważ w trakcie budowy została dwukrotnie okradziona. Między innymi skradziono Pani karton w którym znajdowały się faktury i rachunki za materiały budowlane. Odtworzenie ich w obecnej chwili jest niemożliwe.
Ponieważ w rozmowie z pracownikiem US zasugerowano Pani, że nikt, włącznie z Naczelnikiem Urzędu nie podejmie się takiej interpretacji, zwraca się Pani z tą prośbą do tut. Organu.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
W dniu 25 listopada 2021 r. sprzedała Pani mieszkanie, którego była właścicielką od 2020 roku a więc krócej niż 5 lat i w dniu 9 grudnia 2021 roku zakupiła Pani działkę budowlaną w miejscowości A. na której rozpoczęła budowę domu.
W dniu 28 listopada 2022 roku dostała Pani od syna kawalerkę, którą sprzedała 10 lutego 2023 r., ponieważ na skutek gwałtownego wzrostu cen materiałów budowlanych nie była Pani w stanie zrealizować rozpoczętej budowy sprzedażą pierwszej nieruchomości w roku 2021.
W czasie trwania budowy musiała Pani dwukrotnie zmieniać miejsce zamieszkania. Dopiero chcąc dopełnić obowiązku podatkowego i rozliczyć koszty budowy okazało się, że podczas tych dwóch przeprowadzek zostały skradzione 3 kartony z Pani rzeczami, w których między innymi znajdowały się faktury świadczące o zakupionych przez Panią materiałach budowlanych.
Dotyczy to wydatków poniesionych na zakup bloczków gazobetonowych, betonu, wykopów, prac fundamentowych, instalacji wodno-kanalizacyjnej, izolacji, stropu itd.
Nie jest Pani w stanie odtworzyć takiej ilości dokumentów. Rzeczoznawca majątkowy, który jest jednocześnie biegłym sądowym, do którego zwróciła się Pani z prośbą o określenie szacunkowego kosztu takiego domu poinformował Panią, że Urząd Skarbowy powinien wyrazić zgodę na taką formę.
Natomiast pracownik Urzędu Skarbowego skierował Panią do Krajowej Izby Skarbowej, by od tut. Organu uzyskać pisemną interpretację i akceptację takiego rozwiązania Pani problemu, bo chociaż art. 180 Ordynacji podatkowej mówi, że należy dopuścić wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem, to żaden pracownik US włącznie z Naczelnikiem nie weźmie na siebie odpowiedzialności związanej z interpretacją tego artykułu.
Jest Pani emerytką, przepracowała 38 lat, by na starość zrealizować marzenie swoje i nieżyjącego już męża o własnym domku. Przeznaczyła Pani na to wszystko, co razem z mężem osiągnęła.
Tak się nieszczęśliwie złożyło, że została Pani okradziona. Osoby które skradły te 3 kartony musiały się mocno rozczarować ich zawartością, ale Pani wyrządziły ogromną krzywdę. Dlatego teraz potrzebuje Pani zrozumienia dla Pani trudnej sytuacji.
Prosi Pani o zaakceptowanie wyceny kosztów budowy domu przez rzeczoznawcę w zamian za skradzione faktury. Wybrała Pani rzeczoznawcę działającego najbliżej Pani miejsca zamieszkania tj.: (…).
Jeżeli ta rzeczoznawczyni nie spełniałaby zdaniem tut. Organu wymogów, to będzie Pani wdzięczna za wskazanie odpowiedniej instytucji do której mogłaby się Pani zwrócić.
Bardzo Pani prosi o zrozumienie Pani sytuacji i wydanie interpretacji wspomnianego artykułu.
1. Zakup I-ej nieruchomości dnia 22 wrzesień 2020 r., 772.766,40,
2. Sprzedaż ww. nieruchomości dnia 25 listopada 2021 r., 1.149.200,
3. Zakup działki budowlanej dnia 9 grudnia 2021 r., 636.782,
4. Sprzedaż II-ej nieruchomości dnia 10 lutego 2023 r., 440.000.
Pytania
1.Czy w przypadku gdy nie może Pani udokumentować, że cała kwota ze sprzedaży wspomnianych nieruchomości została przeznaczona na budowę domu (ponieważ faktury zostały skradzione) może Pani w oparciu o art. 180 § 1 przedstawić wycenę kosztów poniesionych na budowę domu, którą sporządzi rzeczoznawca w oparciu o szacunkowe ceny materiałów i robocizny w latach 2023-2025?
2.Jaką kwotę powinna Pani rozliczyć za sprzedaż I-ej nieruchomości?
3.Czy za sprzedaż II-ej nieruchomości powinna Pani rozliczyć całą kwotę 440.000 zł?
Pani stanowisko w sprawie
1. Określenie przez rzeczoznawcę – biegłego sądowego szacunkowych kosztów budowy domu w latach 2023 – 2025 jest Pani zdaniem zgodne z brzmieniem art. 180 § 1 mówiący, że jako dowód należy dopuścić wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy a nie jest sprzeczne z prawem, gdyż wydana przez niego opinia określi rzetelnie wysokości poniesionych przez Panią kosztów (pomimo braku faktur) i umożliwi Pani rzetelne rozliczenie zobowiązań wobec US.
2. Kwota zakupu I-ej nieruchomości nie obejmuje faktur które zostały skradzione.
3. Odnośnie sprzedaży II-ej nieruchomości posiada Pani tylko kilka faktur potwierdzających wydatkowanie wymienionej kwoty na cele budowlane.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Źródła przychodów
Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:
a. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. W 2014 roku Wnioskodawca przystąpił do budowy domu. Wnioskodawca chciałby skorzystać z ulgi podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na tzw. cele mieszkaniowe.
W przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości i forma prawna jej nabycia.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 25 listopada 2021 r. sprzedała Pani mieszkanie, którego była właścicielką od 2020 roku i w dniu 9 grudnia 2021 roku zakupiła Pani działkę budowlaną w miejscowości A. na której rozpoczęła budowę domu. Natomiast w dniu 28 listopada 2022 roku dostała Pani od syna kawalerkę, którą sprzedała 10 lutego 2023 r.
Tak więc transakcja sprzedaży dwóch lokali mieszkalnych stanowiła źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego
Zgodnie z art. 30e ust. 1 cyt. ustawy:
Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a – c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
W myśl natomiast art. 30e ust. 2 ww. ustawy:
Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Stosownie do art. 19 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny zbywanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, koszty ogłoszeń w prasie o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.
Z kolei stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Zatem jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku w rozpatrywanej sprawie jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
Należny podatek wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w związku z art. 45 ust. 1a ww. ustawy).
Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:
Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.
Natomiast zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy:
W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.
Zwolnienie podatkowe
Dochód ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy – może jednak zostać objęty zwolnieniem z opodatkowania przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie.
W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy:
Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na własne cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.
Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:
a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
W świetle art. 21 ust. 1 pkt 25a cytowanej ustawy:
Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a-c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.
Z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika natomiast, że:
Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.
Stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy:
Za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:
1) nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części
- przeznaczonych na cele rekreacyjne.
Z przywołanego wcześniej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy jednoznacznie wynika, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia m.in. nieruchomości jest wydatkowanie począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, uzyskanego przychodu na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika.
Zawarty w art. 21 ust. 25 ustawy katalog wydatków uprawniających do zwolnienia ma charakter zamknięty i w związku z tym tylko wydatkowanie środków na realizację celów w nim wskazanych pozwala na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania. Inne wydatki - niewymienione w tym katalogu - nie uprawniają do skorzystania z powyższego zwolnienia.
Tutejszy organ pragnie zaakcentować, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie ze zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia przesłanek wskazanych w przepisach prawa.
Nadto, należy podkreślić, że w orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się jednolicie, że przepisy wprowadzające ulgi podatkowe, stanowiące wyjątki od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle, przede wszystkim w oparciu o wykładnię językową, tak aby nie rozszerzać przesłanek uprawniających do skorzystania z ulgi podatkowej (por. wyroki NSA: z dnia 24 września 2009 r., sygn. akt II FSK 650/08, z dnia 12 sierpnia 2011 r., sygn. akt II FSK 374/10, z dnia 28 marca 2012 r., sygn. akt II FSK 1781/10), co znajduje zastosowanie w kontekście zwolnienia podatkowego przewidzianego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przedmiotowej sprawie wskazała Pani, że chcąc dopełnić obowiązku podatkowego i rozliczyć koszty budowy okazało się, że podczas dwóch przeprowadzek zostały skradzione 3 kartony z Pani rzeczami, w których między innymi znajdowały się faktury świadczące o zakupionych przez Panią materiałach budowlanych. Dotyczy to wydatków poniesionych na zakup bloczków gazobetonowych, betonu, wykopów, prac fundamentowych, instalacji wodno-kanalizacyjnej, izolacji, stropu itd. Nie jest Pani w stanie odtworzyć takiej ilości dokumentów. Rzeczoznawca majątkowy, który jest jednocześnie biegłym sądowym, do którego zwróciła się Pani z prośbą o określenie szacunkowego kosztu takiego domu poinformował Panią, że Urząd Skarbowy powinien wyrazić zgodę na taką formę.
Powzięła Pani wątpliwość czy wycena niezależnego rzeczoznawczy (biegłego sądowego), który oszacuje wydatki poniesione na budowę domu może stanowić udokumentowanie wydatkowania środków na cele mieszkaniowe.
Odnosząc się do kwestii dokumentowania wydatków na budowę budynku mieszkalnego stwierdzić należy, że w przypadku korzystania z ulg i zwolnień podatkowych wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązek udowodnienia, że określony wydatek został poniesiony przez podatnika przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów podatkowych spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania wydatku poniesionego na cele określone w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.
W art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r., poz. 11, ze zm.) ustanowiono, że:
Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Niemniej w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku skorzystania przez Panią ze zwolnienia winna się Pani liczyć z koniecznością wykazania faktu wydatkowania środków ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na cele mieszkaniowe – budowę budynku mieszkalnego. Organ podatkowy dla celów podatkowych weryfikując możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego uprawniony jest żądać od podatników udowodnienia poniesienia wydatków poprzez przedłożenie rzetelnych i wiarygodnych dowodów, z których w sposób niebudzący żadnych wątpliwości będzie wynikało kto, kiedy i jaki wydatek poniósł, tj. czy środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości faktycznie przeznaczone zostały przez podatnika na cele mieszkaniowe, czy też wydatki na cele mieszkaniowe poczynione zostały z innych źródeł, czy też przez inne osoby. Takimi dokumentami mogą być m.in. umowy, faktury VAT bądź też inne dokumenty, które ten fakt mogą potwierdzić. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają wymogu dokumentowania wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe wyłącznie fakturami VAT.
Reasumując należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem nabycia prawa do przedmiotowego zwolnienia jest wydatkowanie przychodu ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe, w tym na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, w terminie trzech lat od dnia sprzedaży. Skoro ww. przepis stanowi, że ulga w postaci zwolnienia od podatku uzyskanego ze sprzedaży przychodu warunkowana jest wydatkowaniem dającej się konkretnie określić wartości tego przychodu na określony cel, w określonym trzyletnim terminie, to nie można zastosować przedmiotowego zwolnienia jedynie w oparciu o przedstawioną przez podatnika argumentację dotyczącą budowy i wykończenia domu. Nabycie prawa do zwolnienia nie może bowiem spowodować wyłączne wskazanie szacowanej wartości nakładów poniesionych na budowę domu, bez względu na to, czy zostało ono dokonane przez podatnika, czy też osobę trzecią, w tym też przez niezależnego rzeczoznawcę. O zakresie bowiem zwolnienia podatkowego może decydować jedynie wartość efektywnie poniesionych nakładów. Fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w sposób wyraźny nie wymienia dowodów, jakimi należy udokumentować poniesione wydatki mieszkaniowe, nie oznacza, że każdy dokument może być uznany przez organy podatkowe jako taki dowód. Operat szacunkowy, stanowiący o wartości posiadanej przez Panią nieruchomości nie może dowodzić o wysokości wydatków poniesionych przez Panią na własne cele mieszkaniowe związane z budową domu, bowiem wskazuje on na wartość rynkową całej nieruchomości, z uwzględnieniem jego otoczenia. Operat ten nie jest więc dowodem na okoliczność, w jakiej wysokości i w jakim okresie wydatki na własny cel mieszkaniowy zostały przez podatnika poniesione.
Powyższy pogląd znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowoadministracyjnym (por. wyrok NSA z dnia 26.07.2018 sygn. akt II FSK 292/18, wyrok WSA w Szczecinie z dnia 19.10.2017 r. sygn. akt I SA/Sz 378/17).
Wobec powyższego, po uwzględnieniu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz przytoczonych powyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że wycena niezależnego rzeczoznawcy, który oszacuje wydatki poniesione na budowę domu nie może stanowić udokumentowania wydatkowania środków na cele mieszkaniowe. Wycena rzeczoznawcy nie spełnia bowiem wszystkich warunków, które powinny spełniać dowody potwierdzające wydatkowanie środków ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na budowę domu. O ile bowiem może stanowić ona potwierdzenie poniesienia wydatku oraz jego wysokość, to jednak nie potwierdza tego kto dany wydatek poniósł. Wycena niezależnego rzeczoznawcy nie potwierdza tego czy nakłady poczynione na budowę domu zostały poniesione przez Panią czy też przez inne osoby.
Wobec tego brak rzetelnych i wiarygodnych dokumentów potwierdzających zakup materiałów i usług, nawet jeśli ich zakup mieścił się w wydatkach na cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uprawnia do uwzględnienia ich przy obliczaniu przez Panią dochodu zwolnionego od podatku.
Wobec braku możliwości rozliczenia kwoty ze sprzedaży nieruchomości nr I i II na własne cele mieszkaniowe w związku z tym, że nie posiada Pani dowodów potwierdzających wydatkowanie środków ze sprzedaży ww. nieruchomości stwierdzam, że organ odstąpił od udzielenia odpowiedzi na pytania oznaczone nr 2 i 3.
Tym samym Pani stanowisko jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Wydając interpretacje indywidualne nie odnoszę się do kwot i nie dokonuję wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek określenia podstawy opodatkowania, a prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy w postępowaniu podatkowym.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.
Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
