Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

·prawidłowe – odnośnie obowiązków płatnika,

·prawidłowe - odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup skórek oraz kart podarunkowych, za które zapłacił Pan w formie waluty tradycyjnej,

·nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 kwietnia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 16 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie pismem z 21 maja 2025 r. (data wpływu 25 maja 2025 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pan A.A. (dalej określany jako: Wnioskodawca) ma miejsce zamieszkania w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...). W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza rozszerzyć zakres prowadzonej działalności gospodarczej o działalność polegającą na udostępnianiu gier online. Klientami korzystającymi z usług Wnioskodawcy będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej albo osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, ale nabywające te usługi poza zakresem działalności gospodarczej (dalej określani jako „Klienci”). Klienci nie będą pozostawali w stosunku pracy lub w jakimkolwiek stosunku cywilnoprawnym z Wnioskodawcą. Ze względu na rezydencję podatkową Klientami będą zarówno osoby podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, jak i osoby podlegające nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w innych państwach. Wnioskodawca nie będzie posiadał certyfikatów rezydencji Klientów. Na potrzeby niniejszego wniosku Wnioskodawca prosi o przyjęcie, że w przypadku Klientów podlegających nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w innym państwie tym państwem będą Niemcy oraz że Wnioskodawca nie będzie posiadał niemieckiego certyfikatu rezydencji tych Klientów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zamierza wprowadzić program umożliwiający Klientom zbieranie punktów, a następnie wymianę tych punktów na nagrody. Celem programu będzie zwiększenie ilości Klientów korzystających z udostępnianych gier oraz zwiększenie aktywności Klientów już korzystających z udostępnianych gier. Punkty będą przyznawane Klientom w zamian za określone działania takie jak: - granie w promowane gry (np. osiągnięcie określonego poziomu gry), - zaproszenie znajomych do korzystania z udostępnianych gier, - rozwiązanie zagadek umieszczonych w mediach społecznościowych Wnioskodawcy, - rejestracja w aplikacjach udostępnianych przez partnerów Wnioskodawcy, - wypełnienie ankiet (np. badań konsumenckich dla partnerów Wnioskodawcy), - obejrzenie reklamy (np. krótkiego filmu reklamującego partnerów Wnioskodawcy). Klient, który zbierze określoną ilość punktów będzie mógł je wymienić na określone nagrody. Nagrodami w programie będą: - skórki (skins), czyli wirtualne przedmioty wykorzystywane w grach, pozwalające graczom zmieniać wygląd ich postaci, broni lub innych obiektów (dalej określane jako „skórki”), - karty podarunkowe, czyli przedpłacony środek płatniczy, który umożliwia dokonanie zakupów towarów lub usług w wybranym sklepie w ramach określonej kwoty (dalej określane jako „karty podarunkowe”). Klienci nie będą mieli możliwości zakupu punktów od Wnioskodawcy lub innego podmiotu. Klienci nie będą mieli również możliwości jakiegokolwiek przekazywania punktów pomiędzy sobą.

Jednorazowa wartość nagród przekazywanym Klientom może być wyższa lub niższa niż 200 zł. Wnioskodawca będzie dokonywał zakupu skórek i kart podarunkowych, które następnie będą przekazywane jako nagrody. W przypadku skórek Wnioskodawca będzie dokonywał zapłaty w formie waluty tradycyjnej (np. złoty, euro, dolar) albo w formie waluty wirtualnej w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu. Natomiast w przypadku kart podarunkowych Wnioskodawca będzie dokonywał zapłaty w formie waluty tradycyjnej (np. złoty, euro, dolar). Wnioskodawca jest obecnie opodatkowany podatkiem liniowym na zasadach określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzupełnienie opisu sprawy

Wnioskodawca nie świadczy usług określonych w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.

Przedmiotowe waluty wirtualne spełniają definicję, o której mowa w art. 5a pkt 33a u.p.d.o.f. Wnioskodawca nie świadczy usług określonych w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 1 marca 2018 r.

Wnioskodawca zamierza wprowadzić program umożliwiający klientom zbieranie punktów, a następnie wymianę tych punktów na nagrody. Forma tego programu będzie najbardziej zbliżona do programu premiowego.

Samo istnienie programu będzie stanowiło zachętę dla klientów, żeby korzystać z udostępnianych gier online, a tym samym będzie formą promowania działalności Wnioskodawcy. Ponadto klienci będą mogli zdobyć punkty w programie za bezpośrednie działania reklamowo – promocyjne, takie jak np. zaproszenie znajomych do korzystania z udostępnianych gier. Będzie istniał regulamin programu, a warunki uczestnictwa w tym programie będą jednakowe dla wszystkich uczestników. Pomiędzy uczestnikami programu nie będzie występował element rywalizacji, a nagrodę otrzyma każdy uczestnik, który zdobędzie określoną ilość punktów. Klient, który nie wykona (nie spełni) określonych przez Wnioskodawcę zadań, a tylko przystąpi do programu nie otrzyma punktów, które mógłby zamienić na nagrody. Przed przystąpieniem do programu, klient będzie musiał się zarejestrować w aplikacji. Wnioskodawca będzie w posiadaniu danych osobowych klientów biorących udział w programie, niezbędnych do wystawienia im np. PIT-11.

Skórki i karty podarunkowe mogą być nabywane od różnych podmiotów (np. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, podmiotów krajowych, podmiotów zagranicznych). W związku z tym wydatki poniesione na zakup skórek i kart podarunkowych będą dokumentowane:

a) fakturami – w przypadku zakupu od podatników VAT i podlegającego opodatkowaniu VAT,

b) notami obciążeniowymi – w przypadku zakupu od podatników VAT i niepodlegającego opodatkowaniu VAT,

c) wyłącznie przelewem potwierdzającym zapłatę – w przypadku zakupu od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Pytania

1.Czy, a jeśli tak, to jakie, obowiązki podatkowe związane z pobieraniem podatku lub przekazywaniem informacji podatkowych będą spoczywały na Wnioskodawcy w związku z przyznawaniem Klientom punktów oraz w związku z przekazywaniem Klientom skórek i kart podarunkowych w formie nagród?

2.Czy, a jeśli tak, to w jak określanej wysokości, wydatki na nabycie skórek i kart podarunkowych przekazywanych w formie nagród będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów?

Pana stanowisko w sprawie

Ad.1

Zasady opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych określają przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej w skrócie „u.p.d.o.f.”).

Punkty

W pierwszej kolejności należy wskazać, że przyznanie Klientom punktów, które następnie będą oni mogli wymienić na nagrody, nie będzie wiązało się z powstaniem przychodu podatkowego po stronie Klientów, a w konsekwencji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. przychodami są „otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”.

Na podstawie art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. za przychody uznaje się jedynie przysporzenia majątkowe, które mają charakter definitywny oraz wiążą się po stronie podatnika ze zwiększeniem aktywów albo zmniejszeniem zobowiązań. Zdaniem Wnioskodawcy przyznanie Klientom punktów nie będzie wiązało się z powstaniem przychodu podatkowego. Punkty nie będą pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi. Punkty nie mogą być uznane za przysporzenie majątkowe otrzymane przez Klienta, ponieważ takim otrzymanym przysporzeniem majątkowym będą dopiero nagrody. Przedstawione stanowisko potwierdza np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 stycznia 2023 r. (sygn. 0115-KDIT2.4011.706.2022.1.ŁS), w której stwierdzono: „Z przytoczonego powyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że nieodpłatne świadczenia, ażeby mogły być uznane za przychód - w przeciwieństwie do pieniędzy i wartości pieniężnych - muszą być otrzymane. Zatem przychód u pracownika lub współpracownika powstaje w momencie dokonania wymiany punktów na wybrane przez nich świadczenie dostępne w ramach Programu Kafeteryjnego”.

Źródło przychodów

Zgodnie z art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f. „Źródłami przychodów są: 1) stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta; 2) działalność wykonywana osobiście; 3) pozarolnicza działalność gospodarcza; 4) działy specjalne produkcji rolnej; 5) (uchylony); 6) najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą; 7) kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c; 8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów, d) innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany; 8a) działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną; 8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da; 9) inne źródła”.

Natomiast zgodnie z art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. „Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17”.

W ocenie Wnioskodawcy nagrody będą stanowiły dla Klientów przychód z tzw. innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.

Wynika to z faktu, że przychodu tego nie będzie można zaklasyfikować do żadnego innego ze źródeł przychodów wskazanych w art. 10 ust. 1 u.p.d.o.f., a w takim przypadku należy go zaklasyfikować właśnie do tzw. innych źródeł.

Jednocześnie określony w art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f. otwarty katalog przychodów z tzw. innych źródeł obejmuje m.in. nagrody i inne nieodpłatne świadczenia.

Obowiązki płatnika

W związku z przekazaniem nagród, które dla Klientów będą stanowiły przychód z tzw. innych źródeł zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 u.p.d.o.f., po stronie Wnioskodawcy nie wystąpią obowiązki płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Wynika to z faktu, że żaden przepis u.p.d.o.f. nie nakłada na podmiot przekazujący takie nagrody obowiązków płatnika. W tym przypadku to podatnik jest odpowiedzialny za samodzielne rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych w swoim zeznaniu rocznym (art. 45 u.p.d.o.f.).

Przedstawione stanowisko potwierdza np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 marca 2022 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.101.2022.1.MKA), w której stwierdzono: „Zatem, otrzymane przez wspólnika Spółki wynagrodzenie z tytułu wykonywania powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki będzie stanowić dla niego przychód z "innych źródeł", o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji w sytuacji wypłaty wynagrodzenia wspólnikowi z tytułu powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz Spółki, nie będzie spoczywał na Państwu obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych”.

Na zakończenie tej części należy wskazać, że w omawianej sytuacji nie będzie znajdował zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.

Wynika to z faktu, że program oraz wydawane w związku z nim nagrody nie będzie stanowił konkursu (brak elementu rywalizacji pomiędzy Klientami, ponieważ każdy może otrzymać punkty i nagrody) lub sprzedaży premiowej (brak powiązania punktów i nagród z zakupami dokonywanymi przez Klientów u Wnioskodawcy).

Zwolnienie

Przed rozpatrzeniem kwestii związanej z obowiązkami informacyjnymi Wnioskodawcy należy ustalić, czy przychód w postaci nagród będzie zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f. zwolniona z podatku PIT jest „wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym”.

Zdaniem Wnioskodawcy w omawianej sytuacji, w przypadku nagród o jednorazowej wartości nieprzekraczającej 200 zł, spełnione będą wszystkie warunki zastosowania zwolnienia podatkowego z art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.p.

Po pierwsze, zgodnie z tym co zostało już wcześniej przedstawione nagrody będą stanowiły dla Klientów nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f.

Po drugie, nagrody będą przekazywane w związku z promocją i reklamą Wnioskodawcy. Wnioskodawca stworzył program, którego celem będzie zwiększenie ilości Klientów korzystających z udostępnianych gier oraz zwiększenie aktywności Klientów już korzystających z udostępnianych gier. Tym samym nagrody przekazywane w ramach tego programu będą miały związek z promocją i reklamą Wnioskodawcy.

Po trzecie, Klienci którzy będą otrzymywali nagrody nie będą pozostawali w stosunku pracy lub w stosunku cywilnoprawnym z Wnioskodawcą. Podsumowując tę część należy wskazać, że w ocenie Wnioskodawcy nagrody przekazywane Klientom w związku z udziałem w programie, których jednorazowa wartość nie będzie przekraczała 200 zł, będą zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f.

Obowiązki informacyjne

Zgodnie z art. 42a ust. 1 u.p.d.o.f. „Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania”.

Na podstawie art. 42a ust. 1 u.p.d.o.f. Wnioskodawca będzie zobowiązany do sporządzenia i wysłania do Klienta oraz do właściwego urzędu skarbowego informacji PIT-11 dotyczącej nagród przekazanych w danym roku podatkowym. Obowiązek ten będzie jednak dotyczył jedynie tych nagród, które nie będą zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f.

Podsumowanie

Zdaniem Wnioskodawcy w związku z przekazaniem Klientom punktów nie będą na nim spoczywały jakiekolwiek obowiązki podatkowe. W związku z przekazaniem Klientom nagród na Wnioskodawcy nie będą spoczywały obowiązki podatkowe związane z pobraniem podatku. Natomiast w związku z przekazaniem Klientom nagród na Wnioskodawcy będzie spoczywał obowiązek sporządzenia i przesłania informacji PIT-11, jeśli przekazywane nagrody nie będą zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie ar. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f.

Ad 2

Zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23”.

Na podstawie art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. przyjmuje się, że wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodów, jeśli łącznie spełnia następujące warunki:

a)został poniesiony przez podatnika,

b)ma charakter definitywny,

c)został poniesiony w celu uzyskania przychodów albo w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

d)nie znajduje się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 u.p.d.o.f.).

W ocenie Wnioskodawcy wydatki na nabycie skórek i kart podarunkowych przekazywanych w formie nagród będą spełniały wszystkie wskazane warunki, a w konsekwencji będą stanowiły koszty uzyskania przychodów o których mowa w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f.

Po pierwsze, wydatki na nabycie skórek i kart podarunkowych będą ponoszone przez Wnioskodawcę. Wydatki te zostaną pokryte z zasobów majątkowych Wnioskodawcy.

Po drugie, wydatki na nabycie skórek i kart podarunkowych będą miały charakter definitywny. Wydatki te będą ponoszone przez Wnioskodawcę i nie będą w jakikolwiek sposób zwracane Wnioskodawcy.

Po trzecie, wydatki na nabycie skórek i kart podarunkowych będą pozostawały w związku z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy i będą się przekładały na uzyskanie przychodów przez Wnioskodawcę. Skórki i karty podarunkowe będą nagrodami w programie zorganizowanym przez Wnioskodawcę. Program ten będzie miał charakter lojalnościowo – motywacyjny. Celem programu będzie zwiększenie ilości Klientów korzystających z udostępnianych gier oraz zwiększenie aktywności Klientów już korzystających z udostępnianych gier. Większe zainteresowanie udostępnianymi grami będzie się przekładało się na wyższe przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę. Będzie istniał zatem związek pomiędzy programem i przekazywanymi nagrodami, a działalnością gospodarczą i przychodami Wnioskodawcy.

Po czwarte, wydatki na nabycie skórek i kart podarunkowych nie mieszczą się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów o których mowa w art. 23 ust. 1 u.p.d.o.f. Przedstawione stanowisko potwierdza np. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 października 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.607.2020.2.MD), w której stwierdzono: „W świetle powyższego należy stwierdzić, że wydatki ponoszone na zakup bonów X nieodpłatnie wydanych jako nagrody w akcjach promocyjnych, tj. sprzedaży premiowej i programie lojalnościowym, Wnioskodawca, będzie mógł uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej w formie Spółki jawnej w kwocie brutto w takiej proporcji, w jakiej przypada Mu udział w zyskach i stratach tej Spółki, pod warunkiem należytego ich udokumentowania”.

W sytuacji w której Wnioskodawca będzie nabywał skórki, a w zamian za te skórki przekaże sprzedającemu wynagrodzenie w formie waluty wirtualnej będziemy mieli do czynienia z transakcją barterową. Transakcje barterowe to transakcje w których zapłata za towar lub usługę następuje nie w formie pieniężnej, lecz w formie innego towaru lub usługi. Transakcje barterowe stanowią rodzaj bezpośredniej wymiany towarów i usług (towarów na towary, usług na usługi, usług na towary lub towarów na usługi). Transakcja barterowa jest umową wzajemną, a świadczenia stron są względem siebie ekwiwalentne. W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przypadku skórek kosztem uzyskania przychodów będzie wartość waluty wirtualnej przekazanej przez Wnioskodawcę jako zapłata za te skórki. Wartość ta będzie odpowiednikiem „ceny” jaką Wnioskodawca zapłacił za nabycie skórek.

Reasumując: wydatki na nabycie skórek i kart podarunkowych będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów; w przypadku skórek i kart podarunkowych nabywanych w zamian za wynagrodzenie w formie waluty tradycyjnej kosztem uzyskania przychodów będzie cena zakupu kart podarunkowych; natomiast w przypadku skórek nabywanych w zamian za wynagrodzenie w formie waluty wirtualnej kosztem uzyskania przychodów będzie wartość waluty wirtualnej przekazanej jako zapłata za skórki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

·   prawidłowe – odnośnie obowiązków płatnika,

·   prawidłowe - odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na zakup skórek oraz kart podarunkowych, za które zapłacił Pan w formie waluty tradycyjnej,

·   nieprawidłowe – w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

• obliczenie,
• pobranie,
• wpłacenie

- podatku, zaliczki.

Z kolei stosownie do art. 30 § 1 ww. ustawy:

Przechodząc na grunt ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.), należy wskazać, że stosownie do art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

Art. 3 ust. 1a ww. ustawy stanowi, że:

Według art. 3 ust. 2a ww. ustawy:

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy:

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy

W świetle powyższego przepisu, podatkiem dochodowym nie są obciążone wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem, wszelkie dochody podatnika niewymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień bądź zaniechań są opodatkowane.

Rodzaje źródeł przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie w pkt 9 wymieniono:

• inne źródła.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Istotą nieodpłatnego świadczenia jest bowiem fakt, że podmiot otrzymujący takie świadczenie nie jest zobowiązany do żadnego wzajemnego świadczenia względem świadczeniodawcy. Natomiast jakikolwiek przejaw wzajemności wyklucza możliwość uznania danego świadczenia jako nieodpłatnego.

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy, w tym również premie przyznawane w związku z uczestnictwem w różnego rodzaju akcjach, czy programach.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jak stanowi art. 30 ust. 3 ww. ustawy:

W myśl art. 30 ust. 9 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 41 ust. 1 cyt. ustawy:

Na podstawie art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie natomiast z art. 42 ust. 1 ww. ustawy:

Na mocy art. 42 ust. 1a omawianej ustawy:

Stosownie do treści art. 42a ust. 1a ww. ustawy:

Z przedstawionego opisu sprawy i jego uzupełnienia wynika, że planuje Pan rozszerzyć zakres prowadzonej działalności gospodarczej o działalność polegającą na udostępnianiu gier online. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza Pan wprowadzić program umożliwiający Klientom zbieranie punktów, a następnie wymianę tych punktów na nagrody. Celem programu będzie zwiększenie ilości Klientów korzystających z udostępnianych gier oraz zwiększenie aktywności Klientów już korzystających z udostępnianych gier. Klient, który zbierze określoną ilość punktów będzie mógł je wymienić na określone nagrody. Nagrodami w programie będą: - skórki (skins), czyli wirtualne przedmioty wykorzystywane w grach, pozwalające graczom zmieniać wygląd ich postaci, broni lub innych obiektów (dalej określane jako „skórki”), - karty podarunkowe, czyli przedpłacony środek płatniczy, który umożliwia dokonanie zakupów towarów lub usług w wybranym sklepie w ramach określonej kwoty. Według Pana forma tego programu będzie najbardziej zbliżona do programu premiowego. Samo istnienie programu będzie stanowiło zachętę dla klientów, żeby korzystać z udostępnianych gier online. Ponadto klienci będą mogli zdobyć punkty w programie za bezpośrednie działania reklamowo – promocyjne. Będzie istniał regulamin programu, a warunki uczestnictwa w tym programie będą jednakowe dla wszystkich uczestników. Pomiędzy uczestnikami programu nie będzie występował element rywalizacji, a nagrodę otrzyma każdy uczestnik, który zdobędzie określoną ilość punktów.

Wątpliwości w sprawie budzi m. in kwestia czy opisany we wniosku Program stanowi "sprzedaż premiową" lub "konkurs", o których mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pomimo, że ustawodawca posłużył się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych wyrażeniem "sprzedaż premiowa", to jednak nie sformułował tego pojęcia w ustawie, wskazał jedynie, że sprzedaż premiowa dotyczy zarówno towarów, jak i usług. Sprzedaż premiowa nie została również uregulowana w ustawie Kodeks cywilny, jako jeden ze szczególnych rodzajów sprzedaży.

W związku z powyższym, konieczne jest ustalenie definicji sprzedaży premiowej w oparciu o dostępne reguły wykładni. Stosując wykładnię językową wyrażenia "sprzedaż premiowa" zauważyć należy, że składa się ono z dwóch elementów, wymagających zdefiniowania, mianowicie terminu "sprzedaż" oraz "premiowa".

Pojęcie umowy sprzedaży zostało zdefiniowane i uregulowane w art. 535 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.), zgodnie z którym:

Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Za premię uznać należy nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś – internetowy Słownik języka polskiego (www.sjp.pwn.pl). Innymi słowy pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik "premiowy" należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Zgodnie z art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Przy czym, w myśl art. 353 § 2 Kodeksu cywilnego:

Zatem, strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że "sprzedaż premiowa" jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii (nagrody) kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii (nagrody), w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru.

W kontekście przytoczonych powyżej przepisów oraz poczynionych wywodów należy stwierdzić, że z nagrodą związaną ze sprzedażą premiową mamy do czynienia wówczas, gdy dochodzi do zawarcia umowy sprzedaży, czyli przeniesienia rzeczy. Program nie będzie stanowić sprzedaży premiowej brak jest powiązania punktów i nagród z zakupami dokonywanymi przez Klientów u Wnioskodawcy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają również definicji pojęcia "konkurs", wobec czego w celu jego określenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku języka polskiego (www.sjp.pwn.pl) "konkurs" – jest to impreza, przedsięwzięcie dające możność wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp.

Z definicji tej wynika, że przedsięwzięcie można określić mianem konkursu jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Równie ważnym jak element współzawodnictwa jest strona formalna całego przedsięwzięcia. Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.

Tymczasem, jak wynika z treści wniosku, Uczestnik ma prawo do Nagrody zawsze, gdy osiągnie określoną liczbę Punktów, w Programie nie istnieje zatem element współzawodnictwa, rywalizacji. W związku z czym Program nie może zostać uznany również za konkurs.

Zatem w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego oraz przytoczonych argumentów należy stwierdzić, że Program, o którym mowa we wniosku, nie może zostać uznany ani za konkurs, ani za sprzedaż premiową.

We własnym stanowisku wskazuje Pan również, że Program będzie miał charakter lojalnościowo – motywacyjny. Celem programu będzie zwiększenie ilości Klientów korzystających z udostępnianych gier oraz zwiększenie aktywności Klientów już korzystających z udostępnianych gier.

Należy wskazać, że motywowanie, jako element zarządzania, polega na takim wykorzystywaniu mechanizmów motywacji, by zapewniały zaangażowanie pracowników, sprzedawców określonych towarów na rzecz sukcesu organizacji. Polega na wpływaniu na postawy i zachowania człowieka za pośrednictwem określonych bodźców. Celem systemu motywacyjnego jest zachęcenie do podejmowania zachowań korzystnych oraz unikania zachowań niekorzystnych z punktu widzenia całości.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Nagrody/Punkty zostaną przyznane Klientom w zamian za określone działania takie jak: - granie w promowane gry (np. osiągnięcie określonego poziomu gry), - zaproszenie znajomych do korzystania z udostępnianych gier, - rozwiązanie zagadek umieszczonych w mediach społecznościowych Wnioskodawcy, - rejestracja w aplikacjach udostępnianych przez partnerów Wnioskodawcy, - wypełnienie ankiet (np. badań konsumenckich dla partnerów Wnioskodawcy), - obejrzenie reklamy (np. krótkie filmu reklamującego partnerów Wnioskodawcy). Klient, który zbierze określoną ilość punktów będzie mógł je wymienić na określone nagrody. Klient, który nie wykona (nie spełni) określonych przez Pana zadań tylko przystąpi do programu nie otrzyma punktów, które mógłby zamienić na nagrody.

We własnym stanowisku odnosi się Pan do treści art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który brzmi:

Zatem, dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia decydujące jest spełnienie łącznie następujących warunków, tj.:

• świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny,
• świadczenie musi pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,
• jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekraczać 200 zł,
• świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby związanej z nim stosunkiem cywilnoprawnym.

Przedmiotowe zwolnienie w praktyce ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjnych lub reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne (np. kalendarze, upominki i drobne prezenty), czy też wykonuje usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003). Zatem, należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

W prawie podatkowym brak jest również definicji promocji i reklamy. Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie.

Natomiast reklamę, w oparciu o definicje słownikowe można określić jako rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług. Reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta, jest skierowana i dostępna potencjalnie dla wszystkich, posiada zatem ogólny, anonimowy, powszechny, nieprywatny charakter.

Jednakże zasadą jest, że reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu.

W niniejszej sprawie nie można zatem zgodzić się z Pana stanowiskiem, że wartość nagrody wydanej Klientom korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W analizowanych sytuacjach wydanie nagrody następuje bowiem w związku z uczestnictwem Klientów w określonych działaniach. Powyższe wskazuje zatem, że nagrody otrzymują tylko Klienci, którzy wykonają określone zadania, a nie wszyscy Pana Klienci.

W konsekwencji, nie można uznać za nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy, opisanych we wniosku nagród uzyskiwanych przez laureatów Konkursów, nawet w sytuacji gdy wartość nagrody nie przekracza kwoty 200 zł. Przesądza o tym fakt, że nagroda nie jest wydawana wszystkim Pana Klientom, a jej uzyskanie uzależnione jest od wykonania określonych zadań, za które są przyznawane punkty, wymienne na nagrody.

Podkreślenia wymaga, że skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia jest uwarunkowane tym, że wręczenie drobnych gadżetów promocyjnych i reklamowych nie może wiązać się z żadną inną czynnością wzajemną, jak też nie może być nagrodą za określone zachowanie/wykonanie danej czynności (w tym wygranie rywalizacji).

W przypadku opisanym we wniosku mamy zatem do czynienia ze wzajemnym zobowiązaniem obu stron do dokonywania pewnych czynności, co wyklucza możliwość zastosowania zwolnienia wynikającego ze wskazanego przepisu.

W świetle powyższego uznać zatem należy, że nagrody o wartości nieprzekraczającej jednorazowo kwoty 200 zł wydawane w ramach wskazanych we wniosku przedsięwzięć nie mogą korzystać ze zwolnienia od opodatkowania uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy również, że ww. zwolnienie jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że samo przyznanie Klientom punktów z tytułu uczestnictwa w organizowanym programie, które następnie będą oni mogli wymienić na nagrody, nie będzie wiązało się z powstaniem przychodu podatkowego po stronie Klientów, a w konsekwencji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast wymiana uzyskanych punktów na nagrody w postaci „skórek” skinó LISTNUM ̶w czyli wirtualnych przedmiotów wykorzystywanych w grach, pozwalającym graczom zmieniać wygląd ich postaci, broni lub innych obiektów oraz kart podarunkowych za które Klient będzie mógł dokonać zakup towarów lub usług w wybranym sklepie, mieści się w pojęciu przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ww. ustawy. Wobec tego, należy uznać ją za przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od faktu na czyją rzecz środki są wypłacane, tzn. rezydentów czy też nierezydentów.

Zatem stosownie do treści art. 42a ust. 1 ww. ustawy będzie Pan zobowiązany sporządzić informację o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (na formularzu PIT-11) i przesłać ją podatnikowi (rezydentowi oraz nierezydentowi) oraz właściwemu urzędowi skarbowemu.

Przechodząc do pytania Nr 2, a mianowicie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie skórek i kart podarunkowych – organ wskazuje, że:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Dlatego też kosztem uzyskania przychodów są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowym z uzyskaniem przychodów z danego źródła bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

·  został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

·  jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

·  pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

·  poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

·  został właściwie udokumentowany,

·  nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

O tym, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.

Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodów bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodów z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodów z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

Co warte podkreślenia w kontekście tej sprawy, jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest jego właściwe udokumentowanie.

Jak wskazuje Pan we własnym stanowisku, wydatki zostaną pokryte z Pana zasobów majątkowych, będą miały charakter definitywny, nie będą w jakikolwiek sposób Panu zwracane, będą pozostawały w związku z działalnością gospodarczą i będą się przekładały na uzyskanie przychodów.

Wydatki związane z zakupem skórek i karty podarunkowych, które następnie będą przekazywane jako nagrody w organizowanym przez Pana programie, są związane z uzyskiwaniem przez Pana przychodów z działalności gospodarczej i jednocześnie nie znajdują się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych. O ile zatem ich zakup jest prawidłowo udokumentowany, stanowią (co do zasady) koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak już wskazałem, przesłanką konieczną do zaliczenia określonego wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie związku przyczynowego między poniesionym kosztem a uzyskanym przychodem bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Każdorazowa ocena wydatków poniesionych przez podatnika wymaga zatem dokonania indywidualnej analizy. Dla celów dowodowych powinny one być udokumentowane. Podkreślam, że czym innym jest sposób ewidencjonowania danych kosztów podatkowych. Jeżeli nawet dany dokument nie stanowi dowodu księgowego w rozumieniu przepisów rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, nie oznacza to, że nie może on dokumentować poniesienia kosztu podatkowego. O tym, co stanowi koszt w rozumieniu przepisów podatkowych nie decydują regulacje zawarte w rozporządzeniu w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. z dnia 23 grudnia 2019 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 2544).

Podatnik – uznając określone wydatki za koszty uzyskania przychodów – odnosi ewidentne korzyści, ponieważ o te koszty pomniejszona zostaje podstawa opodatkowania. Podejmując decyzję o poniesieniu określonych kosztów podatnik powinien więc na podstawie racjonalnych i obiektywnych przesłanek uzasadnić związek kosztu z przychodami. To na podatniku spoczywa ciężar dowodu w zakresie wykazania związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a uzyskanymi przychodami. Dopiero na podstawie dokumentów ma prawo zaliczenia poniesionego wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

W tym miejscu zaznaczam, że na mocy art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej:

Podsumowując, wydatki na zakup przez Pana skórek i kart podarunkowych za które zapłaci Pan w formie waluty tradycyjnej, w wysokości wynikającej z posiadanych, prawidłowo udokumentowanych dowodów zakupu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej. Jednak to na Panu spoczywa obowiązek prawidłowego udokumentowania poniesionego wydatku, który może zostać skontrolowany w ewentualnym postępowaniu kontrolnym lub podatkowym.

Nie mogą stanowić natomiast kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej wydatki poniesione przez Pana na zakup „skórek” za które zapłaci Pan w formie waluty wirtualnej.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 17 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 17 ust. 1g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Według art. 5a pkt 33a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Pojęcie „waluta wirtualna” zostało zdefiniowane w art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1124 ze zm.):

Zgodnie z art. 22 ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 22 ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosowanie do art. 22 ust. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jednocześnie w myśl art. 23 ust. 1 pkt 38d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej, tj.:

• udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie waluty wirtualnej oraz
• koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej,

podlegają rozliczeniu dla celów podatkowych w szczególnym trybie. Co do zasady są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Jeśli jednak w danym roku podatkowym ich wartość przekracza wartość uzyskanych przez podatnika przychodów z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej – nadwyżka kosztów nad przychodami nie jest stratą podatkową, ale jest przenoszona do rozliczenia jako koszty uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej w następnym roku podatkowym.

W myśl art. 30b ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 30b ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepis art. 30b ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

Stosownie do art. 30b ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30b ust. 6a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle powyższego zapłata przez Pana za skórki w formie waluty wirtualnej będzie skutkować uzyskaniem przychodu z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej, zgodnie z art. 17 ust. 1f ustawy. Natomiast Pana wydatkiem bezpośrednio poniesionym na nabycie tej waluty wirtualnej była/będzie wartość dokonanego przelewu środków pieniężnych na jej zakup. Wartość ta będzie Pana kosztem uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty wirtualnej. Z tego względu w tej części stanowisko Pana uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że powołane we wniosku interpretacje indywidualne zostały wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pana prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.