Przedmiotem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z firmą X od 7 stycznia 2025 r. świadczy osobiście usług informatyczne obejmujące m.in. prace projektowe z zakresu programowania oraz prace polegające na sporządzaniu dokumentacji. Szczegółowy zakres i forma świadczenia usług będzie uzgadniana przez Strony na bieżąco w trybie roboczym.

Wykonawca wykonuje umowę w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, nie jest członkiem zespołu programistów.

Działalność ta ma charakter twórczy. W żaden sposób nie są narzucane jakiekolwiek rozwiązania. Podejmowana jest w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany).

Projektowanie i tworzenie oprogramowania nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian. Jest systematycznym rozwojem konkretnej aplikacji. Wykonawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności, w tym wykorzystując narzędzia informatyczne i oprogramowania w celu tworzenia nowych oprogramowań, aplikacji.

Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami innowacyjnymi, odróżniającymi się od innych rozwiązań już funkcjonujących.

Swoje obowiązki wykonuje w dowolnie wybranym przez siebie miejscu, w tym w szczególności zdalnie, w pomieszczeniach biurowych spółki lub klienta lub w innym miejscu właściwym do świadczenia usług.

Zamawiający nie jest klientem końcowym. Za rezultat wobec klienta końcowego odpowiada Zamawiający. Dodatkowo, Wnioskodawca ponosi wszelkie ryzyko ze wzmiankowaną działalnością związane. Dotyczy to w szczególności zobowiązań o charakterze publicznoprawnym, doboru właściwych środków do realizacji powierzonych w ramach niniejszej Umowy zadań, a także skutków nienależytego wykonania Umowy lub jej niewykonania, zarówno wobec Zamawiającego, jak i wobec Klientów Zamawiającego.

Za świadczenie usług strony ustaliły stawkę godzinową, powiększoną o stawkę VAT. Wnioskodawca w ramach wynagrodzenia określonego w §11 umowy, przenosi na spółkę, a spółka nabywa, bez żadnych ograniczeń czasowych i terytorialnych, całość majątkowych praw autorskich do utworów stworzonych przez usługodawcę, w związku z realizacją umowy, w tym świadczenia usług na jej podstawie choćby w postaci nieukończonej, niezależnie od formy wyrażenia, w szczególności w postaci programów komputerowych, w tym ich kodów źródłowych, baz danych, dokumentów, utworów graficznych, wraz z wyłącznym prawem zezwalania na wykonanie zależnego prawa autorskiego do ich opracowań, na wszelkich znanych w chwili zawarcia umowy polach eksploatacji, w tym:

w przypadku programów komputerowych

a.trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie;

b.tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

c.wykorzystywania utworów w całości lub we fragmentach, w tym w ramach kompilacji lub połączeń, w różnych wersjach zmienionych i skróconych;

d.rozpowszechnianie programu komputerowego lub jego części, w tym obrót, wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem programu komputerowego lub jego kopii; publiczne udostępnianie programu komputerowego lub jego części w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym w sieci internetowej, w innych sieciach telefonicznych, teleinformatycznych, multimedialnych i komputerowych; wykorzystanie interaktywne; udostępnianie za pomocą mediów strumieniowych lub w celu zapisu;

e.prawo do wykorzystywania utworu do celów marketingowych lub promocji, w tym reklamy, sponsoringu, promocji sprzedaży, a także dla celów edukacyjnych lub szkoleniowych;

w przypadku innych utworów:

f.utrwalania i zwielokrotniania utworu – wytwarzanie dowolną techniką egzemplarzy utworu, w tym techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

g.obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono – wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy;

h.w zakresie rozpowszechniania utworu w sposób inny niż określony powyżej – publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, prezentacja, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, niezależnie od formatu, systemu lub standardu, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, w tym w sieci Internet;

i.dokonywanie skrótów, cięć, edycji, tłumaczeń, modyfikowania całości oraz części utworów, w tym m.in. prawo do korekty, dokonywania przeróbek, zmian i adaptacji, w tym zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w utworach;

j.wykorzystywania utworów w całości lub we fragmentach, w tym w ramach kompilacji lub połączeń, w różnych wersjach zmienionych i skróconych;

k.prawo do wykorzystywania utworu do celów marketingowych lub promocji, w tym reklamy, sponsoringu, promocji sprzedaży, a także dla celów edukacyjnych lub szkoleniowych.

Wnioskodawca zrzeka się wykonywania względem spółki, a także klientów końcowych autorskich praw osobistych do utworów.

Dodatkowo, Spółce przysługują w całości prawa do uzyskania patentu na wynalazek, prawa ochronnego na wzór użytkowy albo prawa z rejestracji wzoru przemysłowego dokonanego przez Usługodawcę w wyniku świadczenia Usług. Nabycie przez Spółkę praw, zezwoleń, upoważnień i zobowiązań w odniesieniu do utworów:

a.będących programami komputerowymi (w tym do ich kodów źródłowych) następuje w sposób pierwotny z chwilą ustalenia utworu przez Usługodawcę w jakiejkolwiek postaci;

b.niebędących programami komputerowymi następuje z chwilą udostępnienia utworu Spółce lub klientowi przez Usługodawcę, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń przez którąkolwiek ze Stron.

Podsumowując, pomimo tego, iż podstawą wynagrodzenia Wnioskodawcy jest stawka godzinowa, Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Warto w tym miejscu wskazać, iż Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanych praw własności zarówno wówczas, gdy wytwarza oprogramowanie, jak i wprowadza zmiany do tego oprogramowania.

Wnioskodawca ponosi koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą m.in takie jak: zakup komputera, laptopa, telefonu + urządzenia i akcesoria do nich. Ponosi również koszty dojazdu do klienta (eksploatacja samochodu), usług księgowych, prawnych, zakupu drobnego sprzętu elektronicznego i artykułów biurowych. Oprócz tego opłaca składki na ubezpieczenia społeczne oraz Fundusz Pracy.

Dodatkowo Wnioskodawca wskazał, że:

1.Efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z firmą X od 07.01.2025 r. jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

2.Wnioskodawca nie uzyskuje dochodu z własnych nośników, na których będą zapisane utwory.

3.Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat wykonywanych prac wobec osób trzecich.

4.Czynności zlecone do wykonania Wnioskodawcy nie są wykonywane pod kierownictwem Zamawiającego oraz w czasie i miejscu przez niego wyznaczonym.

5.Wykonawca ponosi ryzyko w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Jednym z najpowszechniejszych ryzyk jakie ponoszą osoby z branży IT jest awaria sprzętu, na których pracują. Dodatkowo, istnieje szansa kradzieży informacji poufnych czy też kodu źródłowego. Dodatkowo, w ramach współpracy z innymi podmiotami Wnioskodawca jest zależny od decyzji zarządzających innym podmiotem. Ponosi również ryzyko związane z odpowiedzialnością za bezpieczeństwo i prawidłowość wytworzonego oprogramowania. Ponosi również ryzyko gospodarcze – zgodnie z zawartą umową. Dodatkowo, odpowiada finansowo za naruszenie obowiązku zachowania poufności.

6.Pierwszym miesiącem, który miałby być rozliczony wedle preferencyjnej stawki w stosunku do tych usług jest styczeń 2025 r. Umowa trwa nadal.

7.Wydatki jakie Wnioskodawca chce zaliczyć do kosztów kwalifikowanych:

-zakup komputera, laptopa, telefonu + urządzenia i akcesoria do nich,

-koszty dojazdu do klienta (eksploatacja samochodu),

-koszty usług księgowych, prawnych, zakupu drobnego sprzętu elektronicznego i artykułów biurowych,

-składki na ubezpieczenia społeczne oraz Fundusz Pracy.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca opodatkowuje działalność gospodarczą w formie podatku liniowego.

Oprogramowanie, które wytwarza Wnioskodawca to konkretnie aplikacje internetowe (dostępne przez przeglądarkę internetową). Praca, którą wykonuje dotyczy zarówno obszaru interfejsu użytkownika (frontend), jak i obszaru interfejsu oprogramowania aplikacji (backend), czyli Wnioskodawca wdraża aplikacje i ich funkcjonalności kompleksowo.

Wnioskodawca wskazał, że ze względu na obowiązujące umowy o poufności nie może wskazać konkretnych nazw aplikacji oraz szczegółów na ich temat. W ramach umowy z „podmiotem X” Wnioskodawca rozwija aplikację internetową do zarządzania zasobami ludzkimi, w części odpowiedzialnej za rejestrowanie czasu pracy pracowników.

W ramach umowy z „Y” Wnioskodawca tworzy aplikację internetową służącą ocenie (...). W ramach tej umowy pracuje nad całością projektu, w każdym jego obszarze.

Aplikacje są tworzone, a także – w przypadku zajścia takiej konieczności – rozwijane w okresie, którego dotyczy wniosek.

Dokumentacja jest odrębnym rezultatem stanowiącym efekt świadczonych usług i jest ona wyłącznie specyfikacją określającą architekturę, specyfikacje interfejsów, struktur danych oraz algorytmów stworzonych przez Wnioskodawcę w ramach rozwijanych i tworzonych aplikacji.

Oprogramowanie powstaje w zespole, tworząc i rozwijając aplikację Wnioskodawca tworzy je samodzielnie ale zazwyczaj w procesie twórczym istnieje konieczność modyfikacji cudzej pracy bądź skorzystania z rozwiązań już istniejących, stworzonych przez innych członków zespołu.

Wnioskodawca potwierdził, że w wyniku rozwijania „Oprogramowania” tworzone były nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstawało nowe prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca potwierdził, że w przypadku, gdy rozwija „oprogramowanie” działania Wnioskodawcy zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania, jak również do rozszerzenia funkcjonalności oprogramowania o nowe funkcje.

Wnioskodawca nie analizował wszystkich istniejących programów czy akurat któryś nie ma już funkcji, którą zaimplementował w ramach umowy. Wnioskodawca wskazał, iż prace wykonywane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy. Służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy Wnioskodawcy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Działalność Wnioskodawcy nie polega na wprowadzeniu nowych rutynowych, okresowych zmian do programu komputerowego.

W ramach projektów: Wnioskodawca analizował wymagania biznesowe narzucone przez klientów, projektował architekturę aplikacji, zaimplementował warstwy API, logiki biznesowej, dostępu do bazy danych, projektował schemat bazy danych, zaimplementował widoki interfejsu użytkownika oraz logikę biznesową za nimi stojącą, a także komunikację pomiędzy interfejsem użytkownika działającym w przeglądarce a API, wykorzystując protokół HTTPS.

Wnioskodawca wskazał, że oprogramowanie zostało wytworzone w oparciu o takie technologie informatyczne, jak: (...).

Umowy wykonywane są dla klientów, tym samym cele narzucane są przez klientów. Sposób realizacji tych celów jest efektem pracy twórczej Wnioskodawcy.

Wszystkie cele stawiane w ramach realizowanych umów realizowane są wyłącznie pracą twórczą Wnioskodawcy. Tym samym zasób ludzki (Wnioskodawca) odegrał kluczową rolę w osiągnięciu celów.

Systematyczność w pracy Wnioskodawcy polega na prowadzeniu prac w ramach dwutygodniowych okresów, które są z góry zaplanowane, tj. ustalony jest cel takiego okresu (zazwyczaj celem jest wdrożenie konkretnej funkcjonalności).

Wnioskodawca nie może udostępniać konkretnych harmonogramów ponieważ są one objęte umowami o poufności. Wskazuje, że harmonogramy zostały opracowane i każdy z nich realizowany jest faktycznie i na bieżąco.

Wnioskodawca wskazał, że przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego Oprogramowania dysponował ekspercką wiedzą na temat używanych technologii: (...), którą nabył w ramach dziesięcioletniego stażu pracy w zawodzie oraz w trakcie studiów na kierunku Informatyka.

Wnioskodawca wykorzystywał w ramach tej działalności (...).

Wnioskodawca nie analizował wszystkich istniejących programów czy akurat któryś nie ma już funkcji, którą zaimplementował w ramach umowy. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy. Służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Działalność Wnioskodawcy nie polega na wprowadzeniu nowych rutynowych, okresowych zmian do programu komputerowego.

Wnioskodawca wskazał, że dotychczas oferował w swojej działalności usługi programistyczne, doradcze w zakresie informatyki.

Wnioskodawca wskazał, że opisane w treści wniosku produkty, usługi, procesy oparte były na takich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych czy programistycznych, jak: (...).

Wnioskodawca planował założyć działalność gospodarczą i świadczenie usług programistycznych. W momencie rozpoczęcia studiów za cel postawił sobie stworzenie i rozwój własnego biznesu, w którym będzie świadczył usługi programistyczne. Wnioskodawca wskazał, że realizował zaplanowane przedsięwzięcie w następujący sposób: zakładając działalność gospodarczą, znajdując klientów, tworząc oprogramowanie w ramach umów z klientami. Wnioskodawca za cel postawił sobie wdrożenie funkcjonalności zamówionych przez klientów. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że ze względu na umowy poufności nie opisze wdrażanych u klientów zastosowań, które wykonywał.

Wnioskodawca wyjaśnił, że wobec wskazania w opisie sprawy, że „Przeniesienia autorskich praw majątkowych obejmuje pola eksploatacji Utworów wymienionych w art. 50 i 74 Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych” chodzi o prawa autorskie do utworów stanowiących programy komputerowe.

Wnioskodawca potwierdził, że „przeniesienie” każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Wnioskodawca potwierdził również, że efekty prac (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), które nazywa „oprogramowaniem”/„aplikacją”, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

a.zawsze odznaczały się/odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

b.nie były/nie są efektem pracy, która wymagała do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty dało się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

c.nie były/nie są jedynie „techniczną”, a są „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta.

W każdym przypadku – tj. tworzenia, rozwijania i ulepszania utworów – efekty prac Wnioskodawcy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 24).

Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego oprogramowania nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian, rozwijanie oprogramowania polega na rozszerzaniu jego funkcjonalności.

Wnioskodawca wyjaśnił, że wyodrębnienie konkretnego „programu komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu pracy Wnioskodawcy na Zamawiającego potwierdza przekazanie kodu Zamawiającemu, przekazanie faktury, zapłata faktury.

W umowie z zamawiającym, zostało wskazane, że prawa zostaną przeniesione bez odrębnych oświadczeń.

Wynagrodzenie wypłacane jest według stawki godzinowej, wynagrodzenie to obejmuje również wynagrodzenie za przenoszenie praw autorskich.

Odpowiadając na pytanie, od kiedy prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwalała na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, Wnioskodawca wskazał, że od 1 stycznia 2020 r. – jest to początek pierwszego roku, za który rozliczył IP BOX (wcześniej wydana interpretacja) i przez cały okres prowadzi odrębną ewidencję.

Wnioskodawca wyjaśnił, że:

a.pod pojęciem urządzeń i akcesoriów do zakupionych: komputera, laptopa i telefonu – należy rozumieć: etui, folię ochronną, czytnik kart SD, ładowarkę;

b.pod pojęciem kosztów dojazdu do klienta (eksploatacji samochodu) – należy rozumieć: paliwo, części eksploatacyjne (pióra wycieraczek, filtr kabinowy, klocki hamulcowe), okresowe przeglądy i serwisy samochodu;

c.pod pojęciem kosztów usług księgowych, prawnych, zakupu drobnego sprzętu elektronicznego i artykułów biurowych – należy rozumieć: licencję na program księgowy, konsultację prawniczą w sprawie indywidualnej interpretacji podatkowej, adapter Ethernet na USB, karty SI)

Wydatki na usługi księgowe nie obejmują opłaty za wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wyjaśniając funkcjonalny związek poszczególnych wydatków opisanych we wniosku z działaniami dotyczącymi wytwarzania i rozwijania oprogramowania Wnioskodawca wskazał, że:

a.etui, folia ochronna, czytnik kari SI), ładowarka, adapter Ethernet na USB, karty SD – akcesoria niezbędne do codziennej pracy z wykorzystaniem komputera oraz telefonu, które służą do wykonywania usług związanych z tworzeniem programu komputerowego (wykonanie umowy);

b.paliwo, części eksploatacyjne (pióra wycieraczek, filtr kabinowy, klocki hamulcowe), okresowe przeglądy i serwisy samochodu – niezbędne do dojazdu na spotkania z klientami;

c.licencja na program księgowy – do prowadzenia księgowości działalności gospodarczej;

d.Konsultacja prawnicza w sprawie indywidualnej interpretacji podatkowej – do ustalenia możliwości skorzystania z ulgi IP BOX.

Dla wszystkich kwalifikowanych wydatków stosowana jest zasadna proporcjonalności, proporcja czasu poświęconego na działalność badawczo-rozwojową do całkowitego czasu poświęconego na projekt.

Wnioskodawca potwierdził, że wszystkie wymienione wydatki zostały/zostaną faktycznie poniesione i są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą związaną z wytwarzaniem/rozwijaniem/ulepszaniem „oprogramowań”, których dotyczy wniosek, tj. kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku.

Pytania

1.Czy opisana w stanie faktycznym działalność Programisty w zakresie prac B+R spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2019 r. poz. 29 ze zm.)?

2.Czy dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej działalności gospodarczej Programista może opodatkować stawką 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy wytworzony przez Programistę program komputerowy na podstawie zawartej umowy z kontrahentem klasyfikuje się w art. 30ca ust. 2 pkt 8?

4.Czy wymienione w opisanym stanie faktycznym koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie praw o do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów: Badania naukowe są działalnością obejmującą:

a.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany w prowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na wytwarzaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia innowacyjnego systemu przy wykorzystaniu i rozwijaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie systemu w przyszłości. Wnioskodawca przenosi na Zamawiającego całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem, w ocenie Wnioskodawcy, osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność powinna być zakwalifikowana jako działalność badawczo-rozwojowa, a wytworzone utwory kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Tym samym powinien móc „użyć” stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania.

Ad. 2

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na wytwarzaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia innowacyjnego systemu, przy wykorzystaniu i rozwijaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie systemu w przyszłości. Wnioskodawca przenosi na klienta całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem, w ocenie Wnioskodawcy, dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej działalności gospodarczej może opodatkować stawką 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r, o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 3

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na wytwarzaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia innowacyjnego systemu, przy wykorzystaniu i rozwijaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie systemu w przyszłości. W ocenie Wnioskodawcy, programy komputerowe uzyskane w ramach opisanej działalności gospodarczej klasyfikuje się w art. 30ca ust. 2 pkt 8.

Ad. 4

Koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą to:

-zakup komputera, laptopa, telefonu + urządzenia i akcesoria do nich,

-koszty dojazdu do klienta (eksploatacja samochodu),

-koszty usług księgowych, prawnych, zakupu drobnego sprzętu elektronicznego i artykułów biurowych,

-składki na ubezpieczenia społeczne oraz Fundusz Pracy.

Wszystkie powyżej opisane koszty są faktycznie poniesione i związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie prac B+R.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, powyższe koszty powinny zostać zakwalifikowane jako koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) stanowi, że:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że przedmiotem Pana działalności jest działalność związana z oprogramowaniem. Na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z „firmą X” od 1 września 2024 r. świadczy Pan osobiście usługi informatyczne obejmujące m.in. projektowanie, wykonywanie, wdrażanie, utrzymywanie, dokumentowanie, testowanie oraz rozwijanie systemów informatycznych. Ponadto wskazał Pan, że od 7 stycznia 2025 r. świadczy Pan osobiście usługi informatyczne na rzecz „firmy Y” obejmujące m.in. prace projektowe z zakresu programowania oraz prace polegające na sporządzaniu dokumentacji.

Efekty Pana działalności są rozwiązaniami innowacyjnymi, odróżniającymi się od innych rozwiązań już funkcjonujących. Oprogramowanie, które Pan wytwarza to konkretnie aplikacje internetowe (dostępne przez przeglądarkę internetową). Praca, którą Pan wykonuje dotyczy zarówno obszaru interfejsu użytkownika (frontend), jak i obszaru interfejsu oprogramowania aplikacji (backend), czyli wdraża aplikacje i ich funkcjonalności kompleksowo. W ramach umowy z „podmiotem X” rozwija Pan aplikację internetową do zarządzania zasobami ludzkimi, w części odpowiedzialnej za rejestrowanie czasu pracy pracowników. W ramach umowy z „podmiotem Y” tworzy Pan aplikację internetową służącą ocenie (...). W ramach tej umowy pracuje nad całością projektu, w każdym jego obszarze.

Oprogramowanie zostało wytworzone w oparciu o takie technologie informatyczne, jak: (...).

Efekty Pana pracy, zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania utworów są i będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena, czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową, dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że oprogramowanie, które wytwarza to konkretnie aplikacje internetowe (dostępne przez przeglądarkę internetową). Praca, którą Pan wykonuje dotyczy zarówno no obszaru interfejsu użytkownika (frontend), jak i obszaru interfejsu oprogramowania aplikacji (backend), czyli wdraża Pan aplikacje i ich funkcjonalności kompleksowo. Wskazał Pan, że ta działalność ma charakter twórczy. Nie są narzucane jakiekolwiek rozwiązania i Pana działalność podejmowana jest w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany).

Wskazał Pan, że wykonywane prace służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po Pana stronie. Oprogramowanie tworzone przez Pana stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Pana działalność nie polega na wprowadzeniu nowych rutynowych, okresowych zmian do programu komputerowego. W ramach projektów: analizował Pan wymagania biznesowe narzucone przez klientów, projektował architekturę aplikacji, zaimplementował warstwy API, logiki biznesowej, dostępu do bazy danych, projektował schemat bazy danych, zaimplementował widoki interfejsu użytkownika oraz logikę biznesową za nimi stojącą, a także komunikację pomiędzy interfejsem użytkownika działającym w przeglądarce a API, wykorzystując protokół HTTPS.

Potwierdził Pan, że efekty prac (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania/ulepszania), które nazywa „oprogramowaniem”/„aplikacją”, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.: zawsze odznaczały się/odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej; nie były/nie są efektem pracy, która wymagała do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty dało się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny; nie były/nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez kontrahenta. Projektowanie i tworzenie oprogramowania nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian. Jest systematycznym rozwojem konkretnej aplikacji.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że działalność podejmowana jest w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Projektowanie i tworzenie oprogramowania nie ma charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian. Jest systematycznym rozwojem konkretnej aplikacji. Systematyczność w Pana pracy polega na prowadzeniu prac w ramach dwutygodniowych okresów, które są z góry zaplanowane, tj. ustalony jest cel takiego okresu (zazwyczaj celem jest wdrożenie konkretnej funkcjonalności). Wyjaśnił Pan, że harmonogramy zostały opracowane i każdy z nich realizowany jest faktycznie i na bieżąco.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do tworzonych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan w sposób systematyczny prace programistyczne, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje Pan dostępną wiedzę i umiejętności, w tym wykorzystując narzędzia informatyczne i oprogramowania w celu tworzenia nowych oprogramowań, aplikacji. Efekty Pana działalności są rozwiązaniami innowacyjnymi, odróżniającymi się od innych rozwiązań już funkcjonujących. Prace wykonywane przez Pana mają charakter twórczy. Służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po Pana stronie. Oprogramowanie tworzone przez Pana stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego komputerowego. Przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego Oprogramowania dysponował Pan ekspercką wiedzą na temat używanych technologii: (...), którą nabył w ramach dziesięcioletniego stażu pracy w zawodzie oraz w trakcie studiów na kierunku Informatyka. Wskazał Pan, że opisane w treści wniosku produkty, usługi, procesy oparte były na takich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych czy programistycznych, jak: (...).

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest również zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności, w tym wykorzystując narzędzia informatyczne i oprogramowania w celu tworzenia nowych oprogramowań, aplikacji. Efekty Pana działalności są rozwiązaniami innowacyjnymi, odróżniającymi się od innych rozwiązań już funkcjonujących. Prace wykonywane przez Pana mają charakter twórczy. Służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po Pana stronie. Oprogramowanie tworzone przez Pana stanowi oryginalny wytwór twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Pana działalność nie polega na wprowadzeniu nowych rutynowych, okresowych zmian do programu komputerowego.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy, Pana działalność polegająca na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu oraz w warunkach działalności opisanych we wniosku i jego uzupełnieniu.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, Pana działalność w zakresie tworzenia programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z okoliczności sprawy wynika, że efektem Pana prac prowadzonych samodzielnie na podstawcie zawartych umów o świadczenie usług jest autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W każdym przypadku – tj. tworzenia, rozwijania i ulepszania utworów – efekty Pana prac są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wyodrębnienie konkretnego „programu komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu pracy na Zamawiającego potwierdza przekazanie kodu Zamawiającemu, przekazanie faktury, zapłata faktury. W umowie z zamawiającym, zostało wskazane, że prawa zostaną przeniesione bez odrębnych oświadczeń. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Wskazał Pan, że osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Osiąga Pan dochody z kwalifikowanych praw własności zarówno wówczas, gdy wytwarza oprogramowanie, jak i wprowadza zmiany do tego oprogramowania. Wyjaśnił Pan, że 1 stycznia 2020 r. prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, jest to początek pierwszego roku, za który rozliczył IP BOX (wcześniej wydana interpretacja) i przez cały ten okres prowadzi Pan tą ewidencję.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.; dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego, wytwarzanego samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, jeśli faktycznie – jak Pan wskazał – efekty Pana pracy stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie określnej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to autorskie prawo do tych odrębnych programów komputerowych wytwarzanych przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych na Zamawiającego mieszczą się w kategorii przychodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które są podstawą do ustalenia dochodu z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności za lata objęte wnioskiem, tj. za rok 2024 (od września) oraz za lata następne, jeżeli przedstawione okoliczności sprawy oraz stan prawny nie ulegną zmianie. Zatem może/będzie Pan mógł w zeznaniach rocznych za ww. lata rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskiego prawa majątkowego do programu komputerowego), z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wydatki wskazane w opisie sprawy, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu wskaźnika nexus dla poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w zakresie, w jakim służyły/będą służyły prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej, której efektem było/będzie powstanie kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

‒stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

‒zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.