Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 6 maja 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 2019 r. zostało Pani przyznane Świadczenie Rodzinne Social Security od Rządu Amerykańskiego. To wsparcie finansowe z programu społecznego. Social Security z USA otrzymuje Pani z tytułu członka rodziny osoby ubezpieczonej w związku z przejściem na emeryturę byłego współmałżonka. Z tej kwoty w USA potrącane jest co miesiąc 30% podatku. W Polsce od tej kwoty płaci Pani 9% składki zdrowotnej i 12% podatku dzięki wprowadzeniu polskiego ładu. Świadczenie to przysługuje Pani jako byłej żonie, ponieważ w Ameryce mieszka i pracował Pani były mąż, z którym rozwiodła się Pani w 1998 r. Spełnia Pani wszystkie warunki dotyczące przyznania tego świadczenia. Przez cały czas jest Pani stanu wolnego, ma Pani 80 lat. Małżeństwo z byłym mężem trwało 22 lata. Po otrzymaniu tego świadczenia nie podejmowała Pani żadnego zatrudnienia. Mieszka Pani w Polsce od urodzenia i podatek płaci Pani w Polsce. Nigdy nie pracowała Pani w Ameryce i nie otrzymuje Pani emerytury ani renty ze Stanów Zjednoczonych. Z tego co jest Pani wiadome, że Stany Zjednoczone podpisały umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Od 2019 r. wykazuje Pani tę pomoc socjalną od Rządu Amerykańskiego, która jest doliczona do Pani emerytury. Wykazuje Pani w rocznych rozliczeniach i płaci Pani podatek. Według Pani wiedzy nie można pobierać podwójnego podatku.  

Pytania

1) Czy to wsparcie finansowe – Social Security powinna Pani doliczać do swoich dochodów – emerytury i obliczać od tego podatek?

2) Jeżeli nie ma Pani takiego obowiązku, to co z nadpłaconym podatkiem za poprzednie lata 2019 – 2023?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem nie powinna Pani wykazywać w rozliczeniach rocznych tego świadczenia rodzinnego i płacić podatku, gdyż Polska i Stany Zjednoczone Ameryki mają podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. Ponadto, uważa Pani, że należy się Pani zwrot nadpłaconego podatku od 2019 r. z uwagi na to, że wykazała Pani to świadczenie rodzinne w rozliczeniu rocznym. Płaciła, jak dla Pani wysoki podatek – 51% ogólnie. Obecnie ma Pani zabrane.

Obecnie po rewaloryzacji od marca 2025 r. otrzymuje Pani emeryturę w wysokości 2050 zł. Jak dla Pani jest to obciążenie wysokie przy tak niskim budżecie, skoro przepisy stanowią inaczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Stosownie do art. 4a ww. ustawy:

Ustawodawca przesądził zatem, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Stąd też, do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu.

Z opisu sprawy wynika, że mieszka Pani od urodzenia w Polsce i podatek również płaci Pani w Polsce. W 2019 r. zostało Pani przyznane świadczenie rodzinne z Social Security od Rządu Amerykańskiego. Jest to wsparcie finansowe z programu społecznego, które otrzymuje Pani z tytułu członka rodziny, osoby ubezpieczonej w związku z przejściem na emeryturę byłego współmałżonka. Świadczenie to przysługuje Pani jako byłej żonie, ponieważ w Ameryce mieszka i pracował Pani były mąż, z którym rozwiodła się Pani w 1998 r. Nigdy nie pracowała Pani w Ameryce i nie otrzymuje Pani emerytury ani renty ze Stanów Zjednoczonych. 

Pani zdaniem świadczenie, które Pani otrzymuje z USA nie podlega opodatkowaniu w Polsce i nie należy go uwzględniać w zeznaniu rocznym.

Ponieważ otrzymuje Pani świadczenie ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31 poz. 178).

Powyższa Umowa nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania świadczenia wypłacanego z USA. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

W myśl art. 5 ust. 1 ww. Umowy:

Przepis art. 5 ust. 2 cyt. Umowy stanowi, że:

Stosownie do art. 5 ust. 3 Umowy:

Jednocześnie art. 20 ust. 1 powołanej Umowy wskazuje sposób unikania podwójnego opodatkowania dochodów. W myśl tego przepisu:

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, że Polska ma prawo opodatkować dochód uzyskany z tytułu wskazanego świadczenia (świadczenie dla byłego współmałżonka) wypłacanego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski. Prawo to wynika z zapisu art. 5 ust. 3 ww. Umowy, zgodnie z którym, państwu rezydencji przysługuje pełne prawo do opodatkowania dochodów, osobie mającej na jego terytorium miejsce zamieszkania.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego brzmieniem:

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w tym przepisie.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem, wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

W kontekście powyższego podkreślić należy, że zwolnienia przedmiotowe są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

Analizując polskie ustawodawstwo dotyczące świadczeń rodzinnych należy wskazać, że są one wypłacane na podstawie przepisów ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 323 ze zm.). Zgodnie z art. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych:

Natomiast, prawo do zasiłku rodzinnego przysługuje:

1)rodzicom, jednemu z rodziców albo opiekunowi prawnemu dziecka;

2)opiekunowi faktycznemu dziecka (osoba faktycznie opiekującą się dzieckiem, jeżeli wystąpiła z wnioskiem do sądu rodzinnego o przysposobienie dziecka);

3)osobie uczącej się (osoba pełnoletnia ucząca się, niepozostająca na utrzymaniu rodziców w związku z ich śmiercią lub w związku z ustaleniem wyrokiem sądowym lub ugodą sądową prawa do alimentów z ich strony).

Należy również wskazać, że Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 883/2004 z 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L Nr 166/1 z dnia 30 kwietnia 2004 r.) rozróżnia emerytury i renty oraz świadczenia rodzinne jako odrębne świadczenia.

Odnosząc powyższe do opisu sprawy, otrzymane przez Panią świadczenie rodzinne z USA nie może być uznane za świadczenie rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych. Jak wskazała Pani w treści wniosku, świadczenie to:

• jest świadczeniem wypłacanym przez Social Security od Rządu Amerykańskiego z programu społecznego;
• jest świadczeniem, który otrzymuje Pani z tytułu członka rodziny osoby ubezpieczonej w związku z przejściem na emeryturę byłego współmałżonka. Świadczenie to przysługuje Pani jako byłej żonie, ponieważ w Ameryce mieszka i pracował Pani były mąż, z którym rozwiodła się Pani w 1998 r.
• spełniła Pani wszystkie warunki dotyczące przyznania tego świadczenia. Przez cały czas jest Pani stanu wolnego, ma Pani 80 lat. Małżeństwo z byłym mężem trwało 22 lata. Po otrzymaniu tego świadczenia nie podejmowała Pani żadnego zatrudnienia.

Z tej kwoty w USA potrącane jest Pani co miesiąc 30% podatku. Od 2019 r. wykazuje Pani tę pomoc socjalną od Rządu Amerykańskiego, która jest doliczana do Pani emerytury.

Zatem świadczenie rodzinne (małżeńskie), o którym mowa we wniosku jest świadczeniem cyklicznym wypłacanym przez Social Security Administration w USA (przez Zarząd Ubezpieczeń Społecznych) z programu społecznego. Należy zatem uznać, że stanowi ono świadczenie emerytalno-rentowe zbliżone na gruncie polskiego ustawodawstwa do renty rodzinnej, a nie do świadczenia rodzinnego.

Zatem, z analizy powyższego trudno wywieść, że otrzymywane przez Panią świadczenie, zostało przyznane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, a tylko takie świadczenie podlegałoby zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Świadczenie to nie może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie jest świadczeniem otrzymanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych. Zatem, uzyskany z tego tytułu dochód mieści się w dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega wykazaniu w rocznym zeznaniu podatkowym, składanym za rok podatkowy, w którym je Pani otrzymała.

Jednocześnie, w Polsce – w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu – zastosowanie znajdzie metoda unikania podwójnego opodatkowania, uregulowana w – cytowanym już wyżej – art. 20 ust. 1 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. Z zapisów powyższej umowy międzynarodowej wynika zatem, że rozliczenie w Polsce dochodów uzyskanych ze Stanów Zjednoczonych Ameryki następuje za pomocą metody odliczenia proporcjonalnego. Powyższa metoda została odzwierciedlona w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z metodą unikania podwójnego opodatkowania określaną jako metoda proporcjonalnego odliczenia, podatnik osiągający dochody z zagranicy ma obowiązek wykazać łączne dochody (zarówno krajowe, jak i zagraniczne) w zeznaniu, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej od ww. dochodów ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą.

Zatem, nie mogę się z Panią zgodzić, że łącznie Pani płaci 51% podatku, bowiem od podatku wyliczonego według polskiej skali podatkowej od łącznej kwoty dochodu krajowego i zagranicznego ma Pani możliwość odliczenia podatku zapłaconego zagranicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.

Podsumowując, zgodnie z postanowieniami Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, otrzymywane przez Panią od 2019 r. świadczenie małżeńskie ze Stanów Zjednoczonych Ameryki stanowi dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce.

Świadczenie to nie może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie jest świadczeniem otrzymanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.

Zatem, uzyskany z tego tytułu dochód podlega opodatkowaniu w Polsce i wykazaniu w zeznaniach podatkowych składanych od 2019 r. Jednakże, przysługuje Pani prawo pomniejszenia podatku dochodowego od osób fizycznych należnego w Polsce o podatek zapłacony w Stanach Zjednoczonych Ameryki, w myśl art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Nie odniosłem się do zadanego przez Panią pytania Nr 2, bowiem uzależnione ono było od stanowiska Organu w zakresie pytania Nr 1, tj. oczekiwała Pani odpowiedzi na to pytanie w sytuacji, gdyby świadczenie z USA nie podlegało wykazaniu w zeznaniu i opodatkowaniu w Polsce.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.