Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 18 czerwca 2025 r. oraz pismem z 24 czerwca 2025 r.– w odpowiedzi na wezwania. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 9 października 2023 r. podjęła Pani decyzję o przeprowadzce do Polski na stałe i przeniosła Pani tutaj swój ośrodek interesów życiowych oraz gospodarczych. W tym dniu podpisała Pani umowę z polskim kontrahentem w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.

Wcześniej, od 1 kwietnia 2023 r., przebywała Pani fizycznie w Polsce – wynajmowała Pani mieszkanie oraz prowadziła Pani działalność gospodarczą zarejestrowaną 18 kwietnia 2023 r. Dochody w tym okresie uzyskiwała Pani od białoruskiego kontrahenta. Mimo fizycznej obecności w Polsce, nie podjęła Pani wówczas decyzji o stałym pobycie, dlatego Pani centrum interesów życiowych i gospodarczych pozostawało wówczas nadal na Białorusi.

Od dnia 9 października 2023 r. Pani centrum interesów osobistych i gospodarczych znajduje się w Polsce - zarówno ze względu na stałe zamieszkanie, jak i źródła dochodów.

W lipcu 2023 r. uzyskała Pani Kartę Polaka (data wydania: 27.07.2023 r.). W latach 2020-2022 nie przebywała Pani w Polsce dłużej niż 183 dni i nie miała Pani tu centrum interesów życiowych ani rezydencji podatkowej.

Na podstawie powyższego wnosi Pani o potwierdzenie prawa do skorzystania z ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT, w latach 2024-2027.

Uzupełnienie opis stanu faktycznego

W 2023 roku przebywała Pani fizycznie na terytorium Polski przez okres przekraczający 183 dni. Przyjechała Pani do Polski 1 kwietnia 2023 r. i od tego czasu przebywała Pani tu nieprzerwanie (z wyjątkiem krótkiego wyjazdu na Białoruś w dniach 1–5 lipca). Do dnia 9 października 2023 r. Pani pobyt miał charakter przejściowy.

W okresie od 2020 roku do dnia 9 października 2023 r. Pani miejscem zamieszkania dla celów podatkowych była Białoruś. Do 1 kwietnia 2023 r. przebywała Pani tam również fizycznie. Od 1 kwietnia 2023 r. przebywała Pani już w Polsce, ale nie miała Pani jeszcze centrum interesów życiowych na jej terytorium.

Od dnia 9 października 2023 r. przeniosła Pani do Polski centrum interesów osobistych i gospodarczych. Już od 1 kwietnia 2023 r. wynajmowała Pani mieszkanie w Polsce i przebywała tu fizycznie, jednak do tego momentu Pani pobyt miał charakter tymczasowy. Dopiero od 9 października: zakończyła Pani współpracę z białoruskim kontrahentem, rozpoczęła działalność gospodarczą wyłącznie na rzecz polskiego podmiotu, podjęła decyzję o osiedleniu się w Polsce na stałe i rozpoczęła organizowanie życia osobistego w Polsce. Od tego czasu mieszka Pani w Polsce na stałe z rodziną, otrzymała Pani kartę stałego pobytu, Pani syn chodzi tutaj do szkoły.

W okresie od 1 kwietnia 2023 r. do 9 października 2023 r. formalnie miała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na Białorusi, jednakże rozliczała Pani uzyskiwane dochody z białoruskiego kontraktu w Polsce.

W okresie od 1 kwietnia 2023 r. do 9 października 2023 r. Pani powiązania osobiste i gospodarcze były ściślejsze z Białorusią.

Powiązania osobiste:

• Pani formalne miejsce zamieszkania nadal znajdowało się na Białorusi (meldunek);
• Na Białorusi byli Pani rodzice i przyjaciele;
• Nie prowadziła Pani jeszcze żadnej aktywności społecznej, kulturalnej ani obywatelskiej w Polsce;
• Nie była Pani jeszcze trwale związana z lokalnym środowiskiem.

Powiązania gospodarcze:

• Uzyskiwała Pani dochody wyłącznie z tytułu współpracy z białoruskim kontrahentem;
• Posiadała Pani białoruskie konto bankowe, z którego zarządzała Pani swoimi środkami;
• Nie posiadała Pani żadnych inwestycji ani kredytów w Polsce;
• Pani działalność zawodowa (choć formalnie zarejestrowana w Polsce) była faktycznie związana z rynkiem białoruskim – do 9 października 2023 r. pracowała Pani wyłącznie dla kontrahenta z Białorusi;
• Pobyt w Polsce w tym okresie miał charakter tymczasowy – nie podjęła Pani jeszcze decyzji o stałej przeprowadzce ani nie przeniosłam ośrodka interesów życiowych.

Nie przebywała Pani na terytorium Polski nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych przed rokiem 2020.

Posiada Pani obywatelstwo białoruskie.

Nie posiada Pani certyfikatu rezydencji podatkowej wydanego przez administrację podatkową Białorusi. Posiada Pani jednak inne dokumenty potwierdzające Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na Białorusi – m.in. białoruską książeczkę pracy oraz wyciągi z konta.

Posiada Pani inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską w latach 2020–2022 oraz w 2023 roku do dnia przeprowadzki. Są to: umowy zawarte z białoruskim kontrahentem, dokumenty meldunkowe, przelewy wynagrodzenia na rachunek bankowy, potwierdzenia współpracy z białoruskim podmiotem.

Chciałaby Pani objąć ulgą na powrót dochody z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Wniosek dotyczy wyłącznie stanu faktycznego. Nie wskazuje Pani konkretnych lat podatkowych, w których miałaby Pani korzystać z ulgi.

Nie korzystała Pani wcześniej z ulgi na powrót ani w całości, ani w części.

W związku z otrzymanym wezwaniem oraz wnikliwą analizą dodatkowych pytań, doszła Pani do wniosku, że pierwotnie błędnie przyjęła Pani datę przeniesienia swojej rezydencji podatkowej do Polski. Wskazywała Pani wcześniej, że datą tą był dzień 9 października 2023 r., kiedy zakończyła Pani współpracę z białoruskim kontrahentem i rozpoczęła działalność wyłącznie na rzecz polskiego podmiotu.

Po analizie stanu faktycznego i na gruncie przepisów ustawy o PIT, uważa Pani, że właściwą datą rozpoczęcia rezydencji podatkowej w Polsce jest 1 kwietnia 2023 r., kiedy to:

• przeprowadziła się Pani z rodziną do Polski,
• wynajęła Pani mieszkanie w Polsce z zamiarem długotrwałego pobytu,
• rozpoczęła Pani organizowanie życia osobistego i rodzinnego w Polsce,
• nie zamierzała Pani wracać na Białoruś na stałe,
• Pani ognisko domowe zostało przeniesione do Polski.

Od tej daty spełniała Pani przesłanki nieograniczonego obowiązku podatkowego w Polsce.

Pani przychody z działalności gospodarczej są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej w Polsce wybrała Pani formę ryczałtu i nie dokonywała Pani zmiany formy opodatkowania. Obowiązuje ona nieprzerwanie od dnia rejestracji działalności.

Celem przyjazdu do Polski był zamiar przesiedlenia się na stałe.

Nie zamierzała Pani wracać na Białoruś.

Przed wyjazdem do Polski mieszkała Pani wraz ze swoją najbliższą rodziną (mężem i dzieckiem) w domu rodziców Pani męża na Białorusi.

Miejsce to nie stanowiło jednak Pani stałego, niezależnego ogniska domowego - nie było to samodzielnie urządzone miejsce do stałego zamieszkania przez Panią i Pani rodzinę. Po wyjeździe do Polski nie wracaliście Państwo tam już na stałe. Co prawda część Państwa rzeczy pozostała w tym domu, jednak od momentu przyjazdu do Polski 1 kwietnia 2023 r. rozpoczęliście państwo tu stałe życie i organizację codziennego funkcjonowania.

Nie posiadała Pani prawa własności ani najmu nieruchomości mieszkalnej na Białorusi w okresie od 1 kwietnia 2023 r. Korzystała Pani okazjonalnie z gościnności rodziców podczas wizyt. Wszystkie Pani potrzeby mieszkaniowe były zaspokajane w Polsce.

W okresie od 1 kwietnia 2023 r. do 9 października 2023 r. Pani powiązania osobiste były związane z Białorusią:

• Pani formalne miejsce zamieszkania nadal znajdowało się na Białorusi (meldunek),
• na Białorusi byli Pani rodzice i przyjaciele,
• nie prowadziła Pani żadnej aktywności społecznej, kulturalnej ani obywatelskiej w Polsce,
• nie była pani trwale związana z lokalnym środowiskiem.

Ale już miała Pani powiązania osobiste związane i z Polską:

• razem z mężem i synem mieszkaliście Państwo na terytorium Polski,
• wynajęliście Państwo mieszkanie,
• rozpoczęliście Państwo życie rodzinne w Polsce,
• Pani syn uczęszczał do przedszkola.

Pani najbliższa rodzina (mąż i małoletni syn) również przeprowadzili się z Panią do Polski w dniu 1 kwietnia 2023 r.

Pani syn rozpoczął naukę w polskiej szkole w dniu 2 września 2024 r. (data rozpoczęcia roku szkolnego). Od maja 2023 r. uczęszczał do przedszkola w Polsce.

Syn jest małoletni i znajduje się na Pani utrzymaniu.

W okresie od 1 stycznia 2020 r. do 29 marca 2023 r. posiadała Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na Białorusi – była Pani tam rezydentką podatkową zgodnie z przepisami tego państwa. Od 18 kwietnia 2023 r. rozlicza Pani podatki w Polsce.

Nieograniczony obowiązek podatkowy na Białorusi miała Pani do dnia 29 marca 2023 r.

W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski od 18 kwietnia 2023 r. (od rozpoczęcia działalności gospodarczej) podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego spełnia Pani warunki do zastosowania ulgi na powrót, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie spełnia Pani warunki do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. ulgi na powrót), ponieważ przeniosła Pani swoją rezydencję podatkową do Polski i spełnia Pani wszystkie ustawowe warunki.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 powołanej ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 cytowanej ustawy:

Przepisy te zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z przedstawionego przez Panią opisu wynika, że w wyniku przeniesienia 1 kwietnia 2023 roku miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek, który określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy również został spełniony. Z przedstawionych informacji wynika bowiem, że w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok, w którym zmieniła Pani miejsce zamieszkania oraz w okresie od początku tego roku do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmieniła Pani miejsce swojego zamieszkania na Polskę, nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

Z przedstawionego przez Panią opisu zdarzenia wynika, że posiada Pani inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych poza Polską w latach 2020–2022 oraz w 2023 roku do dnia przeprowadzki. Są to: umowy zawarte z białoruskim kontrahentem, dokumenty meldunkowe, przelewy wynagrodzenia na rachunek bankowy, potwierdzenia współpracy z białoruskim podmiotem. Spełniła Pani zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

Jednym z warunków, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) jest również posiadanie przez podatnika Karty Polaka.

Zgodnie z art. 1 ustawy z 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 192 ze zm.):

Stosownie do art. 2 ust. 1-3 ww. ustawy:

Natomiast w art. 3 ww. ustawy wskazano, że:

Jak wynika z art. 17 ww. ustawy:

W świetle art. 18 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 20 ww. ustawy:

Stosownie do art. 23 ust. 1 i ust. 3 ww. ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 195 ust. 1 pkt 9 ustawy z 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 769 ze zm.):

Stosownie zaś do art. 229 ust. 7 ww. ustawy:

Stosownie do art. 240 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 242 ww. ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 243 ww. ustawy:

Z treści wniosku wynika, że przeniosła Pani swoje miejsce zamieszkania do Polski 1 kwietnia 2023 r., natomiast Kartę Polaka uzyskała Pani dopiero w lipcu 2023 r.

Wobec literalnego brzmienia przepisów regulujących omawiane zwolnienie, w tym w szczególności zestawiając brzmienie lit. a) i b) w art. 21 ust. 43 pkt 3 ww. ustawy wskazać należy, że w przypadku tzw. „ulgi na powrót” powinniśmy mieć do czynienia z jedną z dwóch kategorii podatników „powracających” – tj. z podatnikiem, który we wcześniejszym okresie miał określone w lit. b) miejsce zamieszkania lub posiada np. Kartę Polaka wymienioną w lit. a), czyli uzyskał ją wcześniej – najpóźniej na moment przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski.

Mając na względzie unormowania dotyczące przyznawania, utraty ważności i unieważniania Karty Polaka wskazać należy, że podatnik, który posiada Kartę Polaka (art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) to osoba, która ma przyznaną i ważną Kartę Polaka na moment przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski. Karta jest przyznawana w drodze decyzji przez właściwy organ, a może stracić ważność z mocy prawa lub może zostać unieważniona stosownie do obowiązujących w tym zakresie przepisów odrębnych.

Wobec powyższego nie spełniła Pani warunku posiadania Karty Polaka wskazanego w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w momencie przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie posiadała Pani Karty Polaka. Uzyskała ją Pani dopiero po przyjeździe do Polski.

Zatem nie przysługuje Pani prawo do skorzystania z ulgi na powrót w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 w związku z art. 21 ust. 43 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na brak Karty Polaka w momencie przeniesienia miejsca zamieszkania z Białorusi do Polski.

Pani stanowisko należało więc uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przedmiotem interpretacji nie jest ustalenie obowiązku podatkowego i miejsca zamieszkania. Fakt, że 1 kwietnia 2023 r. przeniosła Pani miejsce zamieszkania do Polski i od tego dnia podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, przyjęto jako podany przez Panią element opisu stanu faktycznego.

Rolą organu interpretacyjnego nie jest ustalanie stanu faktycznego (nie ma uprawnień do przeprowadzania postępowania dowodowego), a informacje niezbędne do wydania interpretacji może przyjmować wyłącznie z przedstawionego przez wnioskodawcę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania kontrolnego czy podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.