Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
15 maja 2025 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Odpowiadając na wezwanie uzupełnił go Pan 12 czerwca 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
W roku 2026 planuje Pan prowadzić styl życia nomadyczny, który wiąże się z brakiem stałego miejsca zamieszkania. Nie będzie Pan posiadać miejsca zamieszkania ani zameldowania na terytorium Polski. Nie będzie Pan posiadać rachunków maklerskich ani kont emerytalnych typu IKE/IKZE w Polsce. Będzie Pan posiadać jeden rachunek bankowy typu ROR w (...), służący do sporadycznych operacji finansowych. Będzie Pan wspólnikiem w jednej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością zarejestrowanej na terytorium Polski, jednak nie będzie Pan pełnił w niej funkcji członka zarządu ani prokurenta. Pana syn będzie formalnie zapisany do prywatnej szkoły w A., jednak jest zwolniony z obowiązku szkolnego z uwagi na edukację domową. Syn będzie przebywać razem z Panem poza granicami Polski i tylko raz rocznie w Polsce będzie zdawać egzaminy kwalifikacyjne w szkole potrzebne do promocji do następnej klasy. W ciągu roku planuje Pan przebywać: około 260 dni poza terytorium Unii Europejskiej (w różnych krajach), około 60 dni w Polsce, wyłącznie w celach rodzinnych (odwiedziny matki), pozostałe dni w innych krajach Unii Europejskiej. Dochody będzie Pan osiągać poprzez świadczenie usług informatycznych na rzecz podmiotów zagranicznych (spoza Polski).
Pana partnerka życiowa, będąca również matką Pana jedynego dziecka, będzie towarzyszyć Panu w podróżach i zamieszkiwać z Panem za granicą. W Polsce pozostają jedynie Pana bliscy krewni: matka oraz siostra.
W 2026 r. zamierza Pan zarządzać swoim majątkiem w Polsce z zagranicy. Podkreśla Pan, że w Polsce pozostanie jedynie wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i poza tym nie będzie posiadał żadnego innego majątku w kraju. W 2025 r. planuje Pan zlikwidować wszystkie rachunki IKE/IKZE, rachunki maklerskie oraz konta oszczędnościowe. Pozostawi Pan jedynie jeden rachunek bankowy, przeznaczony do obsługi drobnych bieżących opłat w Unii Europejskiej, takich jak doładowania telefonu na kartę oraz zakupy w polskich sklepach internetowych. Miesięczne transakcje na tym koncie nie będą przekraczać kwoty 500 zł. W 2026 r. nie będzie Pan przynależał do żadnej partii politycznej ani organizacji społecznych w Polsce, ani nie będzie prowadził żadnej działalności społecznej w kraju.
Podczas okazjonalnych wizyt u rodziny (matki, siostry, rodziców partnerki) planuje Pan zatrzymywać się w nieruchomościach należących do tych osób lub w hotelach.
Pana głównym źródłem dochodu będzie świadczenie usług informatycznych i doradczych dla klientów z Unii Europejskiej (w szczególności z Niemiec i Polski). Całość działalności będzie prowadzona zdalnie za pośrednictwem spółki LLC zarejestrowanej w stanie Floryda, USA. Spółka ta, jako tzw. „disregarded entity”, mimo że posiada formę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, traktowana jest podatkowo jako jednoosobowa działalność. Będzie Pan jedynym wspólnikiem tej spółki, obowiązki podatkowe związane z jej działalnością będą ciążyły bezpośrednio na Panu jako osobie fizycznej – w kraju Pana rezydencji podatkowej.
Ze względu na styl życia tzw. cyfrowego nomady, w 2026 r. nie będzie Pan rezydentem podatkowym żadnego innego państwa.
Planowana wyprowadzka z Polski nastąpi jeszcze w 2025 r., jest Pan jednak świadomy, że w świetle przepisów nadal będzie uznawany za rezydenta podatkowego Polski w roku 2025. Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie roku podatkowego 2026.
Plan Pana podróży w 2025 i 2026 r. wygląda następująco:
•(...) listopada 2025 r. – (...)
(...)
•(...) – (...) stycznia 2027 r. – Polska (Boże Narodzenie).
Pytanie
Czy w świetle przedstawionego zdarzenia oraz obowiązujących przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w roku 2026 będzie Pan uznawany za polskiego rezydenta podatkowego?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będzie Pan spełniał warunków uznania za polskiego rezydenta podatkowego w 2026 r. Nie będzie Pan posiadał na terytorium Polski: centrum interesów osobistych ani gospodarczych (ośrodka interesów życiowych), ani miejsca zwykłego pobytu (powyżej 183 dni). Pana kontakty z Polską będą ograniczały się do sporadycznych wizyt rodzinnych oraz pasywnego uczestnictwa jako wspólnik w spółce z o.o., bez wpływu na jej działalność operacyjną. Z uwagi na powyższe, uznaje Pan, że nie będą spełnione przesłanki do uznania Pana za rezydenta podatkowego w Polsce, a tym samym – zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy – nie powinien Pan podlegać w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w 2026 r.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
Natomiast w oparciu o treść art. 3 ust. 2b ustawy:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1)pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2)działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3)działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
5a) umorzenia, odkupienia, wykupienia i unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych utworzonych na podstawie przepisów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz odpłatnego zbycia tych tytułów uczestnictwa;
6)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
7)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
8)niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
Katalog dochodów (przychodów) wymienionych w cytowanym wyżej art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest katalogiem zamkniętym; wymienia jedynie przykładowe rodzaje dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie jest to wyliczenie wyczerpujące.
W myśl art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).
Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce.
Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.
Powyższe znajduje potwierdzenie w treści Objaśnień podatkowych z 29 kwietnia 2021 r. wydanych przez Ministerstwo Finansów, które dotyczą zasad ustalania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych (rezydencji podatkowej) osób fizycznych w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa PIT) oraz zakresu obowiązku podatkowego osób fizycznych, o którym mowa w art. 3 ust. 1 i 2a ustawy PIT. Celem objaśnień jest przedstawienie sposobu prawidłowego wypełnienia obowiązków podatkowych przez osoby fizyczne w Polsce, bowiem rezydencja podatkowa nie ma charakteru deklaratywnego, lecz związana jest z oceną całokształtu faktów i okoliczności.
Centrum, czyli „skoncentrowanie” interesów osobistych, należy rozumieć jako miejsce, z którym podatnik posiada ścisłe powiązania osobiste. Powiązania osobiste to występowanie więzi rodzinnych, towarzyskich, podejmowanie aktywności społecznej, kulturalnej, sportowej, politycznej, itp. W praktyce, czynnikiem branym najczęściej pod uwagę jest obecność w Polsce współmałżonka, partnera lub małoletnich dzieci.
W przypadku osób żyjących samodzielnie należy w szczególności uwzględnić, w którym państwie prowadzone jest samodzielne gospodarstwo domowe i w którym państwie podatnik uczestniczy w życiu towarzyskim, kulturalnym lub politycznym.
W zakresie centrum interesów gospodarczych Objaśnienia wskazują, że w praktyce chodzi o miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.
Co istotne, posiadanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest ściśle związane ze spełnieniem ww. przesłanek.
Ponadto zauważyć należy, że wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Skoro zatem w 2026 r. Pana centrum interesów osobistych i gospodarczych nie będzie się znajdowało w Polsce, bowiem Pana partnerka życiowa i wspólne dziecko wyjedzie razem z Panem, głównym źródłem Pana dochodów będzie świadczenie usług informatycznych za pośrednictwem spółki zarejestrowanej w USA, swoim majątkiem będzie zarządzał Pan z zagranicy, natomiast w Polsce planuje Pan przebywać około 60 dni, pozostanie Pan wspólnikiem w spółce z o.o. i będzie Pan posiadał jedno konto bankowe, stwierdzam, że w 2026 r. nie będzie Pan podlegał w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W 2026 r. – w świetle przedstawionych okoliczności – nie spełni Pan bowiem przesłanek pozwalających na uznanie Pana za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej. Będzie Pan zatem podlegał jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wyłącznie od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Wobec powyższego Pana stanowisko uznałem za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.